Το κτίριο κατοικιών με γραφείο ''Urban Garden'' αντλεί το όνομά του από τη δημιουργία ενός ιδιωτικού κατακόρυφου κήπου, ο οποίος επιδιώκει να προσφέρει τα αντίστοιχα οφέλη με ενός δημοσίου. Ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία του έργου είναι το κέλυφος από συρματόσχοινα, ανοξείδωτου ατσαλιού 6 χιλιοστών. Η κατασκευή με τα συρματόσχοινα και τα φυτά δημιουργεί ένα πράσινο κέλυφος περιμετρικά του κτιρίου.
Φωτογραφίες: Μαρία Ευθυμίου

Πρόκειται για μια νεόδμητη κατοικία σε ένα οικόπεδο με έντονη κλίση, στο Άνω Δάσος Χαϊδαρίου. Τόσο η έντονη υψομετρική διαφορά όσο και η απεριόριστη θέα στο αστικό τοπίο επιβάλλουν την τοποθέτηση των περισσότερων χώρων στην κύρια όψη του κτιρίου. Ο νοτιοανατολικός δε προσανατολισμός επιτρέπει την τοποθέτηση μεγάλων ανοιγμάτων χωρίς να επηρεάζεται ενεργειακά το κτίριο, εφόσον στόχος είναι η εξασφάλιση ενεργειακής κλάσης Α+.
Η κατοικία, η οποία εξελίσσεται σε τέσσερα συνολικά επίπεδα: υπόγειο, ισόγειο, όροφο και πατάρι, έχει μία ανορθόδοξη διάταξη των χώρων μιας και αποφασίστηκε τα δωμάτια να τοποθετηθούν στο ισόγειο και οι χώροι διημέρευσης στον όροφο. Σκοπός είναι τα υπνοδωμάτια να έχουν άμεση επαφή με το έδαφος και τη φύτευση, προσφέροντας στα μικρά παιδιά της οικογένειας ένα ασφαλές παιχνίδι. Συγχρόνως, οι χώροι διημέρευσης στοχευμένα τοποθετούνται στον όροφο. Το καθιστικό με τις μεγάλες τζαμαρίες εκατέρωθεν λειτουργεί σαν ένα παρατηρητήριο τόσο στο αστικό τοπίο (μπροστινή όψη), όσο και στο φυσικό τοπίο - δάσος στην πίσω όψη. Για να τονιστεί αυτή η χρήση δημιουργείται ένα ενδιαφέρον παιχνίδι γεωμετρίας, προβάλλοντας τον όγκο του καθιστικού σχεδόν στα όρια της οικοδομικής γραμμής, δίνοντας έτσι την αίσθηση ενός τηλεσκόπιου. Συγχρόνως, στην πίσω όψη του κτιρίου γίνεται η επιλογή να φυτευτεί το δώμα του ισογείου που προεξέχει, ώστε να υπάρχει απόλυτη εναρμόνιση με το φυσικό περιβάλλον.
Λόγω αυτής της ανορθόδοξης διάταξης των χώρων, που επέβαλε η υψομετρική διαφορά του οικοπέδου, γεννήθηκε η ανάγκη να τοποθετηθεί η κύρια είσοδος της κατοικίας στο υπόγειο.
Για να γίνει η υπόγεια διαδρομή ενδιαφέρουσα δημιουργείται ένας στεγασμένος εξωτερικός χώρος διπλού ύψους στην αγκαλιά του κτιρίου. Φυτεύεται και περιβάλλεται από ένα διακοσμητικό πέτασμα, το οποίο δημιουργεί ένα ευχάριστο παιχνίδι με το φως, ενώ συγχρόνως προστατεύει την ιδιωτικότητα των χώρων που βλέπουν σε αυτόν. Σκοπός, λοιπόν, είναι να παραλαμβάνεται ο επισκέπτης από μία "φυτεμένη αγκαλιά" στα έγκατα του κτιρίου και να εκτίθεται στο αστικό τοπίο που προβάλλεται από το καθιστικό.
Το κτίριο στο σύνολό του διαμορφώνεται με λιτές γραμμές, ενώ στο εσωτερικό του επιλέγεται ως βασικό υλικό το ξύλο με μαύρες λεπτομέρειες, που έρχεται σε αντίθεση με το ολόλευκο περίβλημά του.

Το αρχιτεκτονικό γραφείο MAD Architects ολοκλήρωσε τον σιδηροδρομικό σταθμό Jiaxing, το πρώτο έργο ανακατασκευής και επέκτασης υποδομών μεταφορών της εταιρείας, το οποίο βρίσκεται στο κέντρο του Jiaxing, μιας ιστορικής πόλης 100 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Σαγκάης. Το έργο αντικαθιστά τον δυσλειτουργικό σιδηροδρομικό σταθμό που βρισκόταν στην τοποθεσία από το 1995 έως και το 2019.
Ακολουθώντας την ραγδαία αστικοποίηση της Κίνας τα τελευταία χρόνια, η ανάπτυξη υλικών και τεχνολογίας που σχετίζεται με τις υποδομές μεταφορών ακολουθεί τους ίδιους ρυθμούς. Τα αντίστοιχα κτίρια συγκοινωνιακών έργων, όπως οι σιδηροδρομικοί σταθμοί και τα νέα αεροδρόμια, ωστόσο, δεν έχουν βελτιώσει με τον ίδιο ρυθμό τις χωροταξικές και αρχιτεκτονικές τους ιδιότητες. Αντιθέτως, οι σιδηροδρομικοί σταθμοί έχουν μεγαλώσει πολύ πέρα από την ανθρώπινη κλίμακα και στέκονται σαν επιβλητικά παλάτια στα κέντρα των κινεζικών πόλεων, ενώ περιβάλλονται από μεγάλους κεντρικούς δρόμους, οδογέφυρες και τεράστιες κενές πλατείες.
Σε απάντηση αυτής της κοινής τάσης, το ιδρυτικό μέλος της MAD Ma Yansong θεώρησε ότι είναι σημαντικό να επανεξεταστούν και να επαναπροσδιοριστούν τα χωρικά πρότυπα τέτοιων κτιρίων υποδομών μεταφορών στην Κίνα, ξεφεύγοντας από την επιδίωξη των μεγαλεπήβολων μνημειακών κτιρίων. Στόχος είναι η δημιουργία αστικών δημόσιων χώρων με λειτουργίες μεταφοράς, οικολογική συνείδηση και πολιτιστική ζωή.

Ένας νέος ''βυθισμένος'' σιδηροδρομικός σταθμός σχεδιασμένος με ανθρώπινη κλίμακα
Ο σιδηροδρομικός σταθμός Jiaxing κατασκευάστηκε για πρώτη φορά το 1907 και καταστράφηκε πριν από μισό αιώνα. Ο σταθμός που κατασκευάστηκε το 1995 για να αντικαταστήσει τον αρχικό σταθμό είχε έκταση μόλις 4.000 m2 και ήταν εξοπλισμένος με απαρχαιωμένες εγκαταστάσεις επιβατών ακατάλληλες για μια ταχέως αναπτυσσόμενη πόλη.
Η MAD προχώρησε σε μια πλήρη αναδημιουργία του αρχικού σταθμού του 1907, καθώς και στη δημιουργία μιας ''πλωτής'' μεταλλικής στέγης, εξοπλισμένη με ηλιακά πετάσματα που τροφοδοτούν τον σταθμό. Για να αποτίσουν φόρο τιμής στην ιστορία της πόλης, αρχιτέκτονες εμπειρογνώμονες και μελετητές ανέλυσαν μεγάλο αριθμό ιστορικών δεδομένων (μεγάλο μέρος των οποίων εντοπίστηκε στα αρχεία της πόλης Jiaxing) για να ανακατασκευάσει με ακρίβεια το παλαιό κτίριο του σταθμού. Τα περίπου 210.000 κόκκινα και πράσινα τούβλα είναι από λάσπη που προέρχεται από την κοντινή λίμνη και άλλα τοπικά υλικά. Ο συνολικός σχεδιασμός του εσωτερικού είναι σε ανοιχτό διάλογο με τον ανασχεδιασμένο σταθμό του 1907 μέσω μιας γυάλινης πρόσοψης που εκφράζει ξεκάθαρα τη διαφορά ύψους των δύο κατασκευών από την είσοδο. Το μινιμαλιστικό εσωτερικό είναι επενδυμένο με πετάσματα από ανοδιωμένο αλουμίνιο στην αίθουσα αναμονής, στην οροφή και στους τοίχους της σήραγγας, που απορροφούν τον υπερβολικό θόρυβο, ενώ φωτίζεται επαρκώς με διάχυτο φως μέσω προβολέων, αντί για τον συνηθισμένο άμεσο επάνω φωτισμό. Οι αεραγωγοί της εξάτμισης, το σύστημα μετάδοσης και οι λωρίδες φωτισμού υπόγειας διάβασης είναι όλα ενσωματωμένα διακριτικά στους τοίχους.
Οι πύλες εισόδου και εξόδου του νέου κτιρίου του σταθμού και οι αίθουσες αναμονής είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου υπόγειες, γεννώντας σταδιακά το σχέδιο ''σιδηροδρομικός σταθμός στο δάσος''. Αναμένεται ότι έως το 2025, η πλήρης χωρητικότητα επιβατών θα φθάσει τα 5,28 εκατομμύρια άτομα/έτος, με ωριαία χωρητικότητα περίπου 2.500 ατόμων στην αιχμή της επιβατικής κίνησης.
Διάφοροι τρόποι μεταφοράς έχουν αναδιοργανωθεί υπόγεια για αποτελεσματική διασύνδεση σε ολόκληρο το σύστημα. Τοποθετώντας τον πολυσύχναστο συγκοινωνιακό κόμβο υπόγεια, ο σχεδιασμός του MAD συνδέεται και επεκτείνει ένα υπάρχον πάρκο. Πάνω από 1.500 δέντρα φυτεύτηκαν σε όλη την περιοχή. Ο πνευματικός άξονας, που περιέχει το ανακαινισμένο κτίριο του 1907, είναι καλυμμένος με οξιές, οι οποίες όταν σχηματιστούν πλήρως, θα δημιουργήσουν ένα θόλο σε ολόκληρη τη βόρεια πλατεία μπροστά από τον σταθμό.
Μέσω του προσεκτικού σχεδιασμού της κυκλοφορίας και της κάθετης χρήσης του χώρου, το σχέδιο της MAD ανταποκρίνεται στην υπάρχουσα ζήτηση επιβατών του σταθμού, ενώ αφήνει περιθώρια για μελλοντική βιώσιμη ανάπτυξη και επέκταση. Η έμφαση στη συνδεσιμότητα με το περιβάλλον θα συμβάλει επίσης στην αύξηση της χρήσης του από τους ντόπιους κατοίκους, ενισχύοντας τα κοινωνικά χαρακτηριστικά της περιοχής και εν τέλει δίνοντας νέα ζωή στο κέντρο της παλαιάς πόλης.

Κεντρική φωτογραφία: Courtesy of MAD

Το Concept Studio ιδρύθηκε το 2010 από τον Λεωνίδα Μανιώτη (πολιτικό μηχανικό) και την Ελένη Πελεκανάκη (αρχιτέκτονα). Είναι και οι δύο απόφοιτοι του Ε.Μ.Π. και έχουν συνεργαστεί με σημαντικούς αρχιτέκτονες. Το Concept Studio παρέχει μια ολοκληρωμένη λύση τόσο στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό όσο και στην κατασκευή. Ο σύγχρονος σχεδιασμός, η χρήση νέων υλικών αλλά κυρίως η αγάπη για την αρχιτεκτονική γεννά ιδέες που είναι τόσο φρέσκες όσο και λειτουργικές. Το Concept Studio στοχεύει στη δημιουργία ευχάριστων χώρων διαβίωσης, λαμβάνοντας υπόψη ότι κάθε άτομο είναι μοναδικό και κάθε οικόπεδο πρέπει να δημιουργεί ένα διαφορετικό κτίριο. Το Concept Studio προτείνει ένα minimal, αλλά πρωτότυπο προφίλ.

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

website: https://www.conceptstudio.gr/
email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. 
Τηλ.: 210 8980519,
Διεύθυνση: Δούσμανη 3, Γλυφάδα, 166 75, Αθήνα

ΕΡΓΑ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ

Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, απ όπου αποφοίτησε το 2005. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, στη Νέα Υόρκη, πάνω στον προηγμένο αρχιτεκτονικό σχεδιασμό (MSc Advanced Architectural Design). Επέστρεψε Ελλάδα το 2008. Έχει κάνει πολλές συνεργασίες με Αρχιτεκτονικά γραφεία σε Αθήνα και Ηράκλειο. Από το 2015 διατηρεί δικό της γραφείο στο Ηράκλειο Κρήτης, με αντικείμενο τη μελέτη και την επίβλεψη ιδιωτικών κυρίως έργων. Έργα της έχουν δημοσιευτεί σε αρχιτεκτονικά περιοδικά, έχει συμμετάσχει σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς, σε συνεργασία και με άλλους μηχανικούς. Ασχολείται με τον Ενεργειακό σχεδιασμό κτιρίων, είναι πιστοποιημένη με το αμερικάνικο σύστημα LEED (Leadership in Energy and Environmental Design) και έχει ταξιδέψει σε Ντουμπάι, Ντόχα, Νέο Δελχί, προκειμένου να πάρει μέρος σε σεμινάρια για τα αντίστοιχα τοπικά συστήματα πιστοποίησης ενεργειακών κτιρίων (Estidama, Griha).

Σε μικρή απόσταση από τα ναυπηγεία στο Νεώριο, βρίσκεται το νεοκλασικό επί της οδού Φαίδωνος Κουκουλέ.
Πρόκειται για ένα διώροφο κτίσμα της δεκαετίας του ’50, του οποίου τόσο ο προσανατολισμός όσο και η θέση του, εξασφαλίζουν θέα και αδιάκοπο φυσικό φως σε κάθε όροφο.
Οι ανάγκες των νέων ιδιοκτητών αλλά και η αισθητική τους οδήγησαν συνθετικά σε μια κάτοψη μη στερεότυπη, αλλά σε ένα αποτέλεσμα όπου το μοντέρνο και το παραδοσιακό συμβιώνουν αρμονικά, προσφέροντας όλες τις σύγχρονες ανέσεις, παρά το περιορισμένο μέγεθός του.
Η αποκατάσταση του κελύφους, έκανε υποχρεωτική την καθαίρεση του μεσοπατώματος, της στέγης και κάθε ενδιάμεσης τοιχοποιίας, διότι το ακίνητο ήταν υπό κατάρρευση.
Έτσι, διατηρήθηκαν μόνον η περιμετρική λιθοδομή. Διανοίχθηκε ο υπόγειος χώρος της στέρνας και ενσωματώθηκε στον χώρο του ισογείου, για τη δημιουργία του λουτρού, στο οποίο διατηρήθηκε μετά τις απαραίτητες ενισχύσεις με τοιχεία, τμήμα του βράχου που αποκαλύφθηκε.
Κατασκευάστηκε δώμα από μπετόν, προσφέροντας οπτική φυγή προς το Νεώριο και την ανοιχτή θάλασσα, σε ένα ακίνητο που ελλείψει εξωστών, δεν θα στερείται ευκαιρίες outdoor στιγμών.
Το καθένα από τα δύο διαμερίσματα μελετήθηκαν ώστε να διαθέτουν τις παροχές για μια οικογένεια, επιτάσσοντας τη δωρικότητα στον σχεδιασμό.
Στον μαρμάρινο εξώστη του Α’ ορόφου με το μασίφ κιγκλίδωμα, όπως και στα μαρμάρινα σκαλιά της εισόδου, αποκαταστάθηκαν οι εκτενείς φθορές και αποδόθηκε σε χρήση ακριβώς όπως κατασκευάστηκε.
Για τα δάπεδα και τους πάγκους επιλέχθηκε η πατητή τσιμεντοκονία, ενώ στα λουτρά τοποθετήθηκε χρωματιστό τσιμεντοπλακάκι ώστε το αποτέλεσμα να ισορροπεί ανάμεσα στην παράδοση και τον μινιμαλισμό, ανάμεσα στη λιτότητα και την πολυτέλεια.

Ανακοινώθηκαν από το Υ.Π.Εν. οι αλλαγές που θα επέλθουν το προσεχές διάστημα στις προδιαγραφές που αφορούν σε έργα και κτίρια λόγω κλιματικής αλλαγής. Η Τράπεζα της Ελλάδος, στο πλαίσιο της έρευνας της Επιτροπής Μελέτης Επιπτώσεων Κλιματικής Αλλαγής (Ε.Μ.Ε.Κ.Α.) και της συμμετοχής της στο οκταετές έργο LIFE-IP AdaptInGR (2019-2026), παρουσίασε τα πρώτα ενδιάμεσα αποτελέσματα της επικαιροποίησης της έκθεσης "Οι περιβαλλοντικές, οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην Ελλάδα", η οποία αποτέλεσε τη βάση του σχεδιασμού της εθνικής στρατηγικής για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή το 2015. Η επιτροπή αποτίμησε το κόστος της κλιματικής αλλαγής με το κόστος της τυχόν αδράνειας να ανέρχεται σε 200 δισ. έως το 2100, με 2% προεξοφλητικό επιτόκιο, ενώ το όφελος σε 30% από τη λήψη μέτρων προσαρμογής. Όπως τόνισε και ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας, περαιτέρω καθυστέρηση στη συλλογική εφαρμογή μέτρων και πολιτικών θα εμβαθύνει τις συνέπειες της κρίσης, ενώ για την αντιμετώπισή της θα απαιτηθούν μεγαλύτερες κεφαλαιακές ροές στο μέλλον. Οι μελέτες καταλήγουν σε ανησυχητικά συμπεράσματα, για αύξηση της θερμοκρασίας, κίνδυνο ερημοποίησης και αύξηση των ακραίων καιρικών φαινομένων στη χώρα μας, με επιπτώσεις στα κτίρια, στις κρίσιμες υποδομές, στα δάση και στη γεωργία. Η Ελλάδα θα πρέπει να αυξήσει την ανθεκτικότητα των κρίσιμων υποδομών της και όχι μόνο, έτσι ώστε να μετριάσει τις επιπτώσεις των ακραίων καιρικών φαινομένων. Γι' αυτόν τον σκοπό θα ενσωματωθούν στις προδιαγραφές των μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων η διάσταση της τρωτότητας στην κλιματική αλλαγή και τα απαιτούμενα μέτρα για την αύξηση της ανθεκτικότητας των έργων.

Τοποθετημένη σε επικλινές έδαφος στην Αργεντινή, η κατοικία "House in the Clouds" παίρνει τη μορφή ενός απλού λευκού πρίσματος, κατασκευασμένου από ένα κύριο δομικό υλικό, το μέταλλο.
Η μορφολογία του εδάφους, οι διακυμάνσεις της θερμοκρασίας, η έλλειψη τρεχούμενου νερού και η μοναδική βλάστηση οδήγησαν στη χρήση προκατασκευασμένων μεταλλικών προφίλ, που συναρμολογήθηκαν επιτόπου, με μόνη εξαίρεση τα θεμέλια και την πλάκα ημιώροφου, για τα οποία χρησιμοποιήθηκε μέθοδος υγρής κατασκευής.
Φωτογραφίες: Gonzalo Viramonte

Η κατοικία "Somers Beach House" οργανώνεται γύρω από έναν κάνναβο εκφρασμένο από ένα δομικό χαλύβδινο πλέγμα που "αγκυρώνει" το κτίριο στο οικόπεδο. Το πλέγμα είναι επενδυμένο εξ ολοκλήρου από ξύλο, με διπλά αναδιπλούμενα πετάσματα, που προσθέτουν ένα δυναμικό στοιχείο στην πρόσοψη, επιτρέποντας στην κατοικία να ανοίγει όταν είναι πλήρως κατειλημμένη και να κλείνει όταν δεν χρησιμοποιείται.
Φωτογραφίες: Derek Swalwell

Το οικόπεδο βρίσκεται στη θέση Λουριά, στο νότιο τμήμα της νήσου Πάρος. Έχει νοτιοδυτικό προσανατολισμό στη μεγάλη πλευρά, με θέα προς τη θάλασσα, τον κόλπο της Αλυκής και την Αντίπαρο. Το κτίριο ακουμπά στην πλαγιά του λόφου και προσαρμόζεται στις τοπογραφικές καμπύλες, ακολουθώντας τη μορφολογία του εδάφους.
Μεγάλοι εγκάρσιοι τοίχοι διεισδύουν στην πλαγιά έχοντας ως γενέτειρα την κατοικία. Αυτοί οι τοίχοι διαμορφώνουν τις πίσω αυλές και δίνουν συνέχεια στο εσωτερικό του σπιτιού προς το τοπίο.
Ανάμεσα στους τοίχους δημιουργούνται θεματικές ενότητες, άλλοτε η είσοδος, άλλοτε ο κήπος, άλλοτε το στοιχείο του νερού και άλλοτε η προστατευμένη αυλή.
Αυτοί οι χώροι διαρρέουν από το εσωτερικό και διαμορφώνονται από τους τοίχους που δεσπόζουν στην πρόταση. Οι τοίχοι είμαι εμφανείς μόνο από το πίσω τμήμα του οικοπέδου και ως εκ τούτου το σενάριο κατοίκησης αποκαλύπτεται μετά την είσοδο στην κατοικία. Μια πορεία, η οποία συνδέει τις θεματικές ενότητες, τους διαπερνά εγκάρσια. H πορεία εξελίσσεται παράλληλα με τη διαδρομή στο εσωτερικό του σπιτιού, διαμορφώνοντας οπτικές προς τις θέες και τους χώρους διημέρευσης.
Οι όγκοι της κατοικίας αναπτύσσονται προς την πλαγιά και προς τη θέα και προβάλλουν επάνω σε έναν χαμηλό πέτρινο τοίχο, διαμορφώνοντας μια όψη στη δύση. Από τη μία βρίσκονται σφιχτά γαντζωμένοι στο έδαφος και από την άλλη μοιάζουν να αιωρούνται προς τη θέα και το φυσικό ανάγλυφο. Το ίδιο μοτίβο ακολουθούν και οι ενδιάμεσες και οι μπροστινές αυλές - μπαλκόνια, που στοχεύουν τη θάλασσα. Οι τοίχοι άλλοτε γίνονται κτίριο και άλλοτε δημιουργούν αυλές προσαρμοσμένες στο έδαφος και στο περιβάλλον.
Η είσοδος βρίσκεται στη βόρεια πλευρά του οικοπέδου και το υψηλότερο σημείο λειτουργεί σαν πύλη στην κατοικία. Όλα κρύβονται πίσω από τον άσπρο τοίχο με τα ελάχιστα ανοίγματα, ο οποίος υποδέχεται τον επισκέπτη αποκρύβοντας την εσωτερική διάταξη, καθώς και τις μπροστινές αυλές.
Η σύνθεση λειτουργεί με σχεδιαστικά και λειτουργικά δίπολα.
Κρυμμένοι χώροι και εκτεθειμένοι στο μάτι του επισκέπτη.
Προστατευμένες αυλές με καθιστικά και αυλές ανοιχτές στη θέα.
Εσωτερική κλειστή διαδρομή και πορεία ανάμεσα στα κατώφλια.
Κλειστή είσοδος και ανοιχτή πορεία.
Κατοίκηση στο τοπίο και αιώρηση των όγκων στη δύση.
Ο μεγάλος όγκος ενός ενιαίου κτίσματος διασπάται σε μικρότερους όγκους, άμεσα προσαρμοσμένος στο έδαφος. Η "πέμπτη όψη", από ψηλά, γίνεται κυρίαρχη ακουμπώντας στην πλαγιά του λόφου.
Η αρχιτεκτονική ακροβατεί στην πλαγιά του λόφου. Το τοπίο και το ανάγλυφο διαμορφώνουν το πεδίο, επάνω στο οποίο η αρχιτεκτονική γλώσσα μετουσιώνεται σε χωρικές ενότητες και καταστάσεις στην προσπάθεια να ορισθεί το σενάριο της παραθεριστικής κατοίκησης. Το έντονο κυκλαδικό φως σκηνοθετεί περίτεχνα όλα τα πιθανά σενάρια και μεταμορφώνει, στη διάρκεια της ημέρας, την αρχιτεκτονική σύνθεση. Η αρχιτεκτονική αγκαλιάζει την ανθρώπινη δραστηριότητα, δημιουργώντας μια οικειότητα με τον χώρο και τον τόπο.