"Hotel Hello Plovdiv" Επανασχεδιασμός ξενοδοχείου με αναφορές στην ιστορία της Φιλιππούπολης

Το έργο περιλαμβάνει μια πλήρη εσωτερική και εξωτερική μεταμόρφωση ενός υπάρχοντος ξενοδοχείου στο Plovdiv, παλαιότερα γνωστό ως Hotel Nord. Το κτίριο βρίσκεται σε κομβική περιοχή κοντά στη Διεθνή Έκθεση. Η γειτονιά χαρακτηρίζεται από συμπαγείς προσόψεις με θέα στους δρόμους και εσωτερικές αυλές στο πίσω μέρος των ακινήτων. Προηγουμένως, η εσωτερική αυλή του ξενοδοχείου περιβαλλόταν από μια συμπαγή οροφή, δημιουργώντας μια χαμηλοτάβανη τραπεζαρία που στερούνταν φυσικού φωτός. Στόχος του έργου ήταν ο εκσυγχρονισμός της εμφάνισης και του branding του ξενοδοχείου, ώστε να αντικατοπτρίζει τις νέες αξίες που αντιπροσωπεύει. Το κτίριο στοχεύει να δημιουργήσει μια εννοιολογική σύνδεση με το αστικό του πλαίσιο και να γίνει ένας απλός και σύγχρονος χώρος χαλάρωσης.
Το έργο συνίσταται σε πλήρη επανασχεδιασμό της πρόσοψης, διατηρώντας παράλληλα την αρχική της γεωμετρία. Το λευκό χρώμα φωτίζει τη βαριά εμφάνιση του κτιρίου - όπου κυριαρχούν συμπαγείς τοίχοι σε σχέση με τα υαλοστάσια - και το κάνει να ξεχωρίζει στη γειτονιά. Τα κάθετα προφίλ αλουμινίου προσθέτουν βάθος και δυναμισμό στην πρόσοψη, σπάζοντας τη μονοτονία της. Επιπλέον, σχεδιάζεται να συμπεριληφθούν αρθρωτά πετάσματα μπροστά από τα παράθυρα για να φιλτράρουν το φως στο εσωτερικό και να ενισχύσουν τη δυναμική σύνθεση της πρόσοψης. Η αίσθηση ευρυχωρίας στην αυλή ενισχύεται με την αντικατάσταση της ογκώδους οροφής με γυαλί, επιτρέποντας μια πιο ανάλαφρη και ανοιχτή ατμόσφαιρα.
Στο εσωτερικό, το σχέδιο αντλεί έμπνευση από τη διαχρονική αρχιτεκτονική της αρχαίας Φιλιππούπολης. Οι ανοιχτές αποχρώσεις και το κυρίαρχο λευκό χρώμα βοηθούν στην οπτική επέκταση των χώρων, δημιουργώντας μια ήρεμη και χαλαρωτική ατμόσφαιρα σε όλο το ξενοδοχείο. Το εσωτερικό έχει σχεδιαστεί ως ένας φωτεινός, μονόχρωμος χώρος, με δυναμικές αντιθέσεις που επιτυγχάνονται μέσω μιας ποικιλίας υφών που προσφέρουν μια πλούσια εμπειρία αφής. Οι επιφάνειες κυμαίνονται από λείες έως υψηλής υφής, παραπέμποντας στην τοπική πέτρα συενίτη που σχηματίζει τους λόφους της Φιλιππούπολης. Το παραδοσιακό ασβεστοκονίαμα, ένα υλικό που χρονολογείται από τη ρωμαϊκή και βυζαντινή εποχή, χρησιμοποιείται για το δάπεδο και ορισμένα από τα έπιπλα, προσθέτοντας ένα φόρο τιμής στην αρχιτεκτονική κληρονομιά της πόλης.