Σε υφιστάμενα κτίρια με επιφάνειες οπλισμένου σκυροδέματος με ρωγμές, κατασκευαστικούς αρμούς, διακοπές σκυροδέματος, επιφάνειες με μη καλή δόνηση για την επίτευξη της στεγανοποίησης μπορούν να χρησιμοποιηθούν ενέματα, πολυουρεθανικής, εποξειδικής και πολυακρυλικής βάσης, τα οποία τοποθετούνται στο σώμα του σκυροδέματος με ειδικά ακροφύσια.
Ενεμάτωση σε ρωγμή
Για τη στεγανοποίηση ρωγμών ή κατασκευαστικών αρμών γίνεται η τοποθέτηση στεγανοποιητικού υλικού με μηχανικά ή επιφανειακά ακροφύσια. Τα μηχανικά ακροφύσια χρησιμοποιούνται σε οπές, που διανοίγονται κατάλληλα στην επιφάνεια σκυροδέματος, ενώ τα επιφανειακά ακροφύσια χρησιμοποιούνται στην περίπτωση, που δεν είναι δυνατή ή δεν επιτρέπεται η διάνοιξη οπών.
Με μηχανικά ακροφύσια
1. Διάνοιξη οπών γύρω από τη ρωγμή ή τον αρμό, υπό γωνία 45° προς την επιφάνεια του σκυροδέματος.
2. Η διάμετρος οπής πρέπει να είναι κατά 1 - 2 mm μεγαλύτερη από τη διάμετρο του ακροφύσιου.
3. Οι οπές διαμορφώνονται σε δύο γραμμές εκατέρωθεν της ρωγμής με διάταξη οπών εναλλάξ.
4. Τοποθέτηση μηχανικών ακροφυσίων με μήκος, που να επιτρέπει την επαρκή στερέωση στο υπόστρωμα.
5. Τοποθέτηση βαλβίδας στο πρώτο ακροφύσιο και ενεμάτωση με το συγκολλητικό υλικό.
Με επιφανειακά ακροφύσια
1. Προετοιμασία επιφάνειας με αμμοβολή ή μηχανική απόξεση.
2. Καλός καθαρισμός με βούρτσα ή ηλεκτρική σκούπα.
3. Τοποθέτηση καρφιού στη ρωγμή για την αποτροπή φραγής από το συγκολλητικό υλικό, το οποίο απομακρύνεται μετά την στερεοποίηση του στεγανοποιητικού υλικού.
4. Τοποθέτηση επιφανειακών ακροφυσίων μέσα στη ρωγμή και ενεμάτωση.
5. Σφράγιση της ρωγμής επιφανειακά και έλεγχος εάν το συγκολλητικό υλικό καλύπτει τα ακροφύσια και τη ρωγμή.
Ενεμάτωση τύπου μανδύα
Προορίζεται για μεγάλες επιφάνειες σκυροδέματος, που έχουν πληγεί από τη διείσδυση νερού. Απαραίτητη είναι η μέτρηση του ποσοστού υγρασίας του σκυροδέματος για την επιλογή του κατάλληλου υλικού.
1. Διάνοιξη οπών σε κάνναβο (απόσταση 30 - 50 cm). Η πυκνότητα του καννάβου προσδιορίζεται από τον κατασκευαστή λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση του τοιχώματος και την έκταση της υγρασίας.
2. Τοποθέτηση μηχανικών ακροφυσίων με κατάλληλη στερέωση, προκειμένου να ανταποκρίνονται στην ταχύτητα ενεμάτωσης.
3. Σύνδεση της αντλίας διοχέτευσης του ενέματος με το πρώτο ακροφύσιο και ενεμάτωση από τη χαμηλότερη προς την υψηλότερη στάθμη.

Η ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥΣ ΣΤΑ ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΑ ΚΤΙΡΙΑ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΣΕ ΕΠΕΜΒΑΤΙΚΟ Ή ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ, ΑΠΑΙΤΩΝΤΑΣ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗ ΚΑΙ ΕΜΠΕΙΡΙΑ.

Η συντήρηση μνημείων πολιτισμού έχει ως στόχο τη διατήρηση των έργων τέχνης του ανθρώπου, από την επίδραση του χρόνου και των περιβαλλοντικών συνθηκών, με εξειδικευμένες εργασίες, έτσι ώστε να επιβραδυνθεί η φθορά τους.

Τα πρωτότυπα φωτιστικά που εγκαταστάθηκαν στο στέγαστρο μιας στάσης λεωφορείου προσθέτουν μια χαρούμενη νότα, ενώ αυξάνουν την ασφάλεια σε κεντρική τοποθεσία της πόλης.
Το Σεπτέμβριο του 2020 μια ομάδα φοιτητών αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου του Κάλγκαρι στον Καναδά παρουσίασε ένα εντυπωσιακό ξύλινο στέγαστρο με μήκος μεγαλύτερο των 20 m, που περιλαμβάνει διαδραστικά τρισδιάστατα εκτυπωμένα χρωματιστά φωτιστικά, κατασκευασμένα από βιοπλαστικό. Το έργο ήταν μέρος της πρωτοβουλίας με τίτλο "9 Block", ενός πιλοτικού προγράμματος που πραγματοποιήθηκε από τις δημοτικές αρχές του Κάλγκαρι και είχε στόχο τη βελτίωση της αίσθησης ασφάλειας και της αναβάθμισης του αστικού χώρου σε μια κεντρική περιοχή της πόλης με βιώσιμες αρχιτεκτονικές λύσεις.
Η πρωτότυπη κατασκευή προσαρτήθηκε στην πρόσοψη του "Castell Building", ενός κτιρίου της αρχιτεκτονικής σχολής και στεγάζει μια στάση λεωφορείου στο κέντρο της πόλης. Η στήριξη του στεγάστρου επιτεύχθηκε με μια σειρά καινοτόμων συνδέσμων, που λειτουρ¬γούν αποκλειστικά με τριβή, χωρίς να θίγει με κανέναν τρόπο το υφιστάμενο κτίριο, ενώ η εγκατάσταση προβλέπεται να παραμείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα, τουλάχιστον 50 ετών.
Εκτός του γεγονότος ότι αναβάθμισε την πρόσοψη του κτιρίου, το στέγαστρο εξερευνάει τη χρήση των βιώσιμων και ανακυκλωμένων υλικών. Βασικό υλικό της κατασκευής είναι το ξύλο, ενώ περιλαμβάνει μια σειρά διαδραστικών, τρισδιάστατα εκτυπωμένων φωτιστικών από βιοδιασπώμενο και ανακυκλώσιμο πλαστικό PLA. Τα φωτιστικά χαρίζουν μια νότα παιχνιδιού στην κατασκευή, καθώς είναι εξοπλισμένα με αισθητήρες και αλλάζουν χρώμα, ανταποκρινόμενα στην κίνηση των περαστικών.
Το στέγαστρο βελτιώνει το φωτισμό και ως εκ τούτου την ασφάλεια στη στάση του λεωφορείου, ενώ αποδεικνύει πως μια σχετικά απλή και χαμηλού κόστους επένδυση μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την ποιότητα του αστικού δημόσιου χώρου. Τα αποτελέσματα της έρευνας θα επηρεάσουν τον τρόπο, με τον οποίο οι σχεδιαστές και οι δημοτικές αρχές σχεδιάζουν, με στόχο ένα πιο ασφαλές και ζωντανό αστικό τοπίο.

Στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού έργου "HORIZON 2020 SUMP-PLUS" αναπτύχθηκαν έξυπνα εργαλεία χωρικής ανάλυσης για μικρές πόλεις από την Space Syntax, σε συνεργασία με το Εργαστήριο Ανανεώσιμων και Βιώσιμων Ενεργειακών Συστημάτων του Πολυτεχνείου Κρήτης και το University College London (UCL).
Τα εν λόγω εργαλεία είναι κατάλληλα και χρήσιμα, ιδιαίτερα για μικρότερες πόλεις με περιορισμένους πόρους και στηρίζονται εξ ολοκλήρου σε ανοιχτά λογισμικά, απαιτώντας μόνο βασικές δεξιότητες GIS –σε αντίθεση με τα συνήθη μοντέλα κινητικότητας, τα οποία προϋποθέτουν μεγάλη εξειδίκευση και όγκο δεδομένων, καθώς και πόρους που μόνο μεγάλες πόλεις συνήθως διαθέτουν. Η μεθοδολογία που έχει αναπτυχθεί συμβαδίζει με τα στάδια εκπόνησης ενός Σχεδίου Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας (Σ.Β.Α.Κ.): συλλογή δεδομένων, μοντέλο αναφοράς υφιστάμενης κατάστασης, ανάλυση στρατηγικών σεναρίων και μέτρων και διαβουλεύσεις φορέων.
Ως πόλη εφαρμογής πρότυπης μεθοδολογίας επιλέχθηκε ο Δήμος Πλατανιά, παρέχοντας τοπική γνώση, μέσω της χαρτογράφησης, αξιολόγησης και επεξεργασίας πηγών δεδομένων ανοιχτού κώδικα, αλλά και με τη συλλογή και δημιουργία νέων τοπικών δεδομένων, με μετρήσεις στο πεδίο. Κατόπιν, η τοπική ομάδα εργασίας, με τη στήριξη των απλοποιημένων αναλυτικών εργαλείων SUMP-PLUS, αξιολόγησε πακέτα μέτρων που αφορούν σε:
• αποσυμφόρηση και βελτίωση κυκλοφορίας στην Παλαιά Εθνική Οδό, όπως σενάριο για παρακαμπτήριο δρόμο και πιθανές συνδέσεις, αξιολόγηση σημείων ατυχημάτων, στρατηγικές μείωσης ταχύτητας, κ.ά.,
• ενεργή κινητικότητα, όπως αξιολόγηση διαβάσεων πεζών και άλλων υποδομών πεζής μετακίνησης, πιθανών ποδηλατοδρόμων, αξιολόγηση θέσεων χώρων στάθμευσης, κ.ά.,
• διασύνδεση, όπως αξιολόγηση διασύνδεσης με την ενδοχώρα, πρόσβαση σε καταλύματα και σημεία τουριστικού ενδιαφέροντος, αξιολόγηση υποδομών δημόσιας συγκοινωνίας κ.ά.
H ομάδα εργασίας για την πρότυπη εφαρμογή καινοτόμων αναλυτικών εργαλείων στον Πλατανιά αποτελείται από τους Anna Rose, Abhimanyu Acharya, Nora Karastergiou, Samantha Li από την Space Syntax, Μαρία Φράγκου, Σταυρούλα Τουρνάκη, καθ. Θεοχάρη Τσούτσο από το Εργαστήριο Ανανεώσιμων και Βιώσιμων Ενεργειακών Συστημάτων του Πολυτεχνείου Κρήτης, Mάρκο Μαλανδράκη, Όλγα Μπερτσουλάκη, Κατερίνα Λίτου, Γιάννη Μαλανδράκη δημάρχου Δήμου Πλατανιά και καθ. Peter Jones από το University College London (UCL).

Ο σχεδιασμός της εισόδου και της επένδυσης του lobby του πιο ψηλού ουρανοξύστη στη Νέα Υόρκη δανείζεται στοιχεία από το παρελθόν του κτιρίου, το οποίο λειτουργούσε έως τράπεζα, ενώ γίνεται ένα και με το εξωτερικό του, με στοιχεία επηρεασμένα από τον ρετροφουτουρισμό.
Φωτογραφίες: Adrian Gaut

Ξύλινοι στύλοι από κόντρα πλακέ που μοιάζουν με δέντρα και άλλες λεπτομέρειες εμπνευσμένες από τη φύση εμφανίζονται σε αυτήν την εσωτερική παιδική χαρά, την οποία δημιούργησε το γραφείο Sarit Shani Hay για τα παιδιά των εργαζομένων σε μια ισραηλινή εταιρεία λογισμικού.
Φωτογραφίες: Roni Cnaani

Εργαστήριο στα Χανιά για φοιτητές της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Πολυτεχνείου Κρήτης και φοιτητές της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών

Η Αρχιτεκτονική Σχολή του Πολυτεχνείου Κρήτης διοργάνωσε εργαστήριο για φοιτητές από την Αρχιτεκτονική Σχολή και την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, με στόχο την υλοποίηση εγκαταστάσεων – κατασκευών αναφερόμενες στον τόπο - Χανιά 2023.
Οι κατασκευές εμπνέονται από τα φυσικά χαρακτηριστικά του τοπίου, όπως το νερό, τον αέρα, το φως, τον ήλιο η τα ανθρωπογενή στοιχεία του τόπου, αφηγούνται ιστορίες, αποτελούν διαδραστικές εγκαταστάσεις, λειτουργούν σαν ‘σήματα’ και συστήνουν ένα δίκτυο διαδρομών. Τα υλικά της κατασκευής προέρχονται από τον τοπική αγορά.
Το εργαστήριο υλοποιήθηκε μεταξύ 18 Μαρτίου και 1 Μαΐου 2023 στα Χανιά στην «Πύλη της Άμμου» - «Πύλη Sabbionarra» - καθώς και διαδικτυακά σε προγραμματισμένες ημερομηνίες. Τα έργα που δημιουργήθηκαν θα εκτεθούν σε επιλεγμένα σημεία στο ιστορικό τμήμα της Πόλης των Χανίων.
Στην «Πύλη Sabbionarra» θα πραγματοποιηθεί έκθεση που θα περιλαμβάνει στιγμές από το εργαστήριο.

Πρόγραμμα έκθεσης:
‘Έναρξη: Τρίτη 2 Μαΐου 18:00
Διάρκεια Έκθεσης: 2 Μαΐου 2023 - 7 Μαΐου 2023
Ωράριο λειτουργίας:
Τρίτη 18:00-21:00
Τετάρτη έως Παρασκευή 10:00-14:00 και 18:00-21:00
Σάββατο 10:00 - 21:00
Κυριακή 10:00 - 15:00
Η είσοδος θα είναι ελεύθερη.

Διοργανωτές:
Μάρκος Γεωργιλάκης- Αναπλ. Καθηγητής ΑΣΚΤ
Σπύρος Κακάβας- Επ. Καθηγητής ΠΚ
Μαρία Μανδαλάκη - Επ. Καθηγήτρια ΠΚ
Γιώργος Δασκαλάκης - Συμβασιούχος Διδάσκων ΠΚ

Συμμετέχοντες:
Ασλανίδης Κλήμης Αναπληρωτής Καθηγητής Π.Κ.
Βάλλια Καραπιδάκη Αρχιτέκτων Εκπαιδευτικός ΑΣΚΤ
Μιχάλης Μαρκετάκης συν/χος Πολιτικός Μηχανικός
Θανάσης Μουτσόπουλος - Αναπλ Καθηγητής ΕΜΠ

Φοιτητές: Αγγελάκης Γιάννης, Αραπάκη Χριστίνα, Βαρυτιμιάδη Τερψιθέα, Ζαφειρελη Μυρτω, Ζυγομαλά Περσεφόνη, Κακλαμάνη Ειρήνη, Καλτσά Μυρσίνη, Κάτσικα Βάσια, Μαλατέστα Μαρία, Μπάλλα Στεφανία Μωραΐτης Κωνσταντίνος, Νύκταρης Γαβριήλ, Παπαδομανωλάκης Γιώργος, Παππά Σοφία, Ποντίκη Κωνσταντίνα, Ρεγκινάκη Άννα, Σκούρα Αθηνά, Στεφάνου Ιωάννα, Στρατής Κωνσταντίνος, Τζανσού Ιμάμογλου, Τσιντζέλη Δάφνη, Φραγκιαδάκης Γιάννης, Χαραλαμπίδη Βασιλική, Χερουβείμ Ελένη - Άννα
Εθελοντές φοιτητές: Γράψια Γεωργία, Έγγελη Άννα, Θεοδοσίου Μαρίλια, Καλεβέα Ευαγγελία, Κυριάκος Κων/νος, Κωστογλούδης Χάρης, Μιχαλάκη Αναστασία, Παπαβασιλείου Αθηνά, Παπαγιάννη Ελένη, Σπώκος Εμμανουήλ, Τασοπούλου Βασιλική, Χαντρή Ελένη Βαρβάρα, Χέλμη Σοφίa, Κακάβα Εφροσύνη, Καλεβέα Εύα, Κωνστάντιος Φίλιππος.

Συνδιοργανωτές:
Πολυτεχνείο Κρήτης, Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών

Η ξύλινη πέργκολα με τα ιδιαίτερα δοκάρια από σύνθετη ξυλεία και κάλυψη με γυαλί παρέχει σκίαση στη βεράντα του πρώτου επιπέδου, καθώς και στο κεντρικό αίθριο αυτής της κατοικίας.
Φωτογραφίες: Andrés García Lachner

"Η αρχιτεκτονική… ίσως και να αναδειχθεί το πιο κατάλληλο νέο μέσο για αλλαγή, ένα νέο πλαίσιο πολιτικής αναταραχής, οικοδόμησης κοινοτήτων και οικολογικής οικειοποίησης".

Το αρχιτεκτονικό γραφείο NEIHEISER ARGYROS έχει έδρα το Λονδίνο και την Αθήνα και δραστηριοποιείται σε ένα ευρύ, διεπιστημονικό φάσμα έργων, ενώ δεσμεύεται τόσο για πειραματισμό όσο και για βαθιά έρευνα. Το γραφείο ιδρύθηκε από τους Ryan Neiheiser και Χριστίνα Αργυρού το 2015. Τα ενδιαφέροντά του δεν καθορίζονται από κάποιο συγκεκριμένο τύπο έργου, αλλά από πνευματική περιέργεια, καλλιτεχνική επιμέλεια και αφοσίωση στη δημιουργία περιβάλλοντων και αντικειμένων με πολιτιστικό απόηχο. Το γραφείο σήμερα διαθέτει ένα ποικίλο χαρτοφυλάκιο έργων, που βρίσκονται σε εξέλιξη σε Ευρώπη και Αμερική.

Κ Πότε καταλάβατε ότι θέλετε να γίνετε αρχιτέκτονας; Τι σας ενέπνευσε να ακολουθήσετε την αρχιτεκτονική;
Και οι δύο μας από μικροί είχαμε μια κλίση στις τέχνες και στις θετικές επιστήμες. Εγώ προσωπικά, σε ηλικία περίπου 12 χρονών και με μια πιο αφελή εικόνα του επαγγέλματος του αρχιτέκτονα, θεωρούσα πως πάντρευε όμορφα αυτά τα δύο ερεθίσματα. Στην πορεία των σπουδών μου έμαθα πως η αρχιτεκτονική είναι πολλά περισσότερα. Είναι ένα τεράστιο πεδίο δημιουργικότητας, καινοτομίας και πειραματισμού, μια αρένα όπου οι ιδέες συνεχώς εξελίσσονται, επηρεάζονται από τον κόσμο γύρω τους και τον μεταμορφώνουν και αυτόν. Πώς μπορεί να μην εμπνευστεί κανείς με αυτήν την πραγματικότητα;

Κ Ποιο κτίριο που έχετε επισκεφτεί σας έχει επηρεάσει σημαντικά; Ποιο θέλετε να επισκεφτείτε σήμερα; Ποιος αρχιτέκτονας θα θέλατε να επισκεφτεί ένα δικό σας έργο;
Η βιβλιοθήκη του Hans Scharoun στο Βερολίνο για τη γενναιοδωρία του χώρου, το "Olivetti Showroom" του Carlo Scarpa στη Βενετία για την εμμονή στη λεπτομέρεια και η Θρησκευτική Σχολή των Καλυβήτη και Λεονάρδου στην Αθήνα για την αρμονική ισορροπία του μέσα και του έξω. Ένα από τα αμέτρητα έργα που θα θέλαμε να επισκεφτούμε είναι η Φιλαρμονική του Αμβούργου των Herzog & de Meuron.

"ST. MINAS HOUSE" ΣΤΗΝ ΕΥΒΟΙΑ, 2021. ©LORENZO ZANDRI.

Κ Όταν αναλαμβάνετε ένα νέο έργο, ποιο είναι το πρώτο πράγμα που κάνετε; Πώς ξεκινάτε τη διαδικασία σχεδιασμού; Τι σας εμπνέει;
Η έμπνευσή μας είναι πληθωρική, ακατάστατη και συνεχώς εξελισσόμενη. Πηγάζει από τη φύση γύρω μας, από έργα τέχνης, βιβλία, λέξεις, γεωμετρίες, συστήματα, ιστορίες και σχέσεις. Η διαδικασία σχεδιασμού δεν είναι ποτέ γραμμική. Συνδυάζει τη διαίσθηση με τη λογική, το όραμα με τις λειτουργικές απαιτήσεις, τα ένθερμα πάθη μας με το χρόνο και τον τόπο κάθε έργου. Απαραίτητη προϋπόθεση πριν ξεκινήσουμε κάθε έργο μας είναι να αποκτήσουμε μια προσωπική εμπειρία του γεωλογικού και κοινωνικού χώρου που το πλαισιώνει.

Κ Η αρχιτεκτονική έχει πολλές "ματιές", την αισθητική, την τεχνολογική, την κοινωνικο-οικονομική, την περιβαλλοντική. Ποια διάσταση της αρχιτεκτονικής θεωρείτε πως κυριαρχεί στο δικό σας έργο;
Σε κάθε έργο οι απαιτήσεις διαφέρουν και οι κυριαρχίες εναλλάσσονται. Αλλά το να δημιουργούμε κάτι όμορφο είναι πάντοτε απαραίτητο για εμάς, όπως είναι πλέον αναγκαίο να σχεδιάζουμε με περιβαλλοντική επίγνωση και ευαισθησία.

"THE TIDE" ΣΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ (ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ DILLER SCOFIDIO AND RENFRO),2019. ©JEFF MOORE.

Κ Σε ποιο βαθμό έχει επηρεάσει η χρήση των νέων ψηφιακών εργαλείων τη διαδικασία σχεδιασμού και κατασκευής των έργων σας;
Μέσα από νέες τεχνολογίες και νέα ψηφιακά εργαλεία έχουμε πρόσβαση σε εξελιγμένους τρόπους παρατήρησης, χαρτογράφησης, κατανόησης. Μπορούμε μέχρι και να προβλέψουμε σύνθετες ροές ενέργειας, ύλης, κεφαλαίου και κουλτούρας. Έχοντας υπόψιν ότι ως αρχιτέκτονες σχεδιάζουμε για το μέλλον, αυτή είναι ίσως και η σπουδαιότερη υπόσχεση των νέων ψηφιακών εργαλείων.

Κ Ποια η σημασία των νέων αλλά και των παραδοσιακών υλικών στην αρχιτεκτονική σύνθεση; Αποτελούν αφορμή του σχεδιασμού σας;
Μας ενδιαφέρουν και τα δύο, ανάλογα με το πλαίσιο κάθε έργου. Όταν μιλάμε για παραδοσιακά υλικά, η πρόκληση δεν βρίσκεται στην απλή αντιγραφή τους όσο στην υιοθέτησή τους σε μια εκσυγχρονισμένη και ευφάνταστη εκδοχή.

Κ Ποιο / Ποια έργα σας θεωρείτε ότι είναι τα πιο αντιπροσωπευτικά της έως τώρα πορείας σας και γιατί;
Εσκεμμένα έχουμε προσπαθήσει να μην επικεντρωθούμε σε ένα μόνο είδος ή κλίμακα έργου.
Γι’ αυτό το λόγο δύσκολα ξεχωρίζουμε τα πιο αντιπροσωπευτικά. Στο σύνολό τους αντιπροσωπεύουν το ποιοι είμαστε ως σχεδιαστές. Ίσως να μπορούσαμε να πούμε πως "Η Σχολή των Αθηνών", το έργο μας στη Μπιενάλε της Βενετίας το 2018, αν και το πιο μικρό σε κλίμακα, έχει ιδιαίτερη συναισθηματική αξία για εμάς.

  ΚΤΙΡΙΟ ΓΡΑΦΕΙΩΝ "ART1" ΣΤΟ ΜΑΡΟΥΣΙ, 2022. ©NEIHEISER ARGYROS.

Κ Πώς έχει επηρεάσει τη σκέψη σας για την αρχιτεκτονική και την ίδια την αρχιτεκτονική σας πράξη η συνθήκη της πανδημίας;
Το μέλλον είναι απρόβλεπτο και πολλαπλό. Η συνεχής επίθεση που δεχόμαστε από οικολογικές, πολιτικές, οικονομικές, ανθρωπιστικές και προσφάτως υγειονομικές κρίσεις μας έχει αφήσει όλους εξαντλημένους. Ωστόσο, ως αρχιτέκτονες πρέπει συνεχώς να βρίσκουμε την ενέργεια για αισιοδοξία. Η αρχιτεκτονική σύνθεση είναι εκ φύσεως μια ελπιδοφόρα προσπάθεια. Απαιτεί λοιπόν από εμάς να φανταστούμε το μέλλον, να προχωρήσουμε μπροστά, να ασκήσουμε κριτική στο ήδη υπάρχον και να τολμήσουμε να προτείνουμε κάτι καλύτερο. Για εμάς, παρά τις συντριπτικές ειδήσεις που ακούμε καθημερινά, η υπόσχεση για το μέλλον βρίσκεται στη συνεχή σύνδεση μεταξύ τοπικού και παγκόσμιου, μεταξύ ατόμου και κοινότητας. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, καθώς όλοι καθόμασταν ξεχωριστά στα σαλόνια μας, ατενίζοντας τις πολλές διαφορετικές ιστοσελίδες που εξαπλώνονταν στο διαδίκτυο, μέσα από οθόνες και δυσλειτουργικές διαδικτυακές συνδέσεις, συνειδητοποιήσαμε πώς όλοι μοιραζόμαστε ένα παγκόσμιο δίκτυο, έναν κοινό χώρο συλλογικότητας. Το "τοπικό" με το "παγκόσμιο" συγκλίνουν σε ένα και ενάντια σε όλες τις αντιξοότητες η κοινότητα επιμένει και εξελίσσεται. Η αρχιτεκτονική, προσαρμοσμένη στην ακαταστασία της ατομικής ζωής και προσπαθώντας απερίσκεπτα να συλλάβει το σύνολο της ανθρώπινης εμπειρίας, ίσως και να αναδειχθεί το πιο κατάλληλο νέο μέσο για αλλαγή, ένα νέο πλαίσιο πολιτικής αναταραχής, οικοδόμησης κοινοτήτων και οικολογικής οικειοποίησης.

Κ Ποιος είναι ο απώτερος στόχος στη δουλειά σας; Για ποιο πράγμα θα θέλετε να σας θυμούνται;
Να συνεργαστούμε με ανθρώπους που μας εμπνέουν, να βελτιώσουμε την ποιότητα του φυσικού χώρου που κατοικούμε, να κάνουμε τη δουλειά που αγαπάμε, να εμπνεύσουμε την επόμενη γενιά σχεδιαστών, να μάθουμε, να αναπτύξουμε τον κλάδο, να χτίσουμε χώρους που θα διαρκέσουν, να γράψουμε για τις ιδέες μας, να φανταστούμε έναν καλύτερο κόσμο σε κάθε έργο που δημιουργούμε.

Το αυτοσυντηρούμενο οικοσύστημα, που ονομάστηκε "Warm Earth" σχεδιάστηκε για ένα μετά-αποκαλυπτικό μέλλον, στο οποίο η ανθρωπότητα δεν μπορεί πλέον να εξαρτάται από σταθμούς παραγωγής ενέργειας και πρέπει να στραφεί σε εναλλακτικές πηγές.
Η Ilja Schamle, απόφοιτος της Design Academy του Eindhoven αντικατέστησε τις μπαταρίες με ζωντανά φυτά σε ένα αυτοσυντηρούμενο τεχνητό οικοσύστημα, που εξερευνά τη συμβιωτική σχέση της τεχνολογίας με τη φύση. Το εγχείρημα, που παρουσιάστηκε στην ακαδημαϊκή έκθεση "Missed Your Call" κατά τη διάρκεια της εβδομάδας σχεδιασμού του Μιλάνου, χρησιμοποιεί ενέργεια που παράγεται από ντομάτες για να τροφοδοτήσει ένα διακομιστή (server).
Η πειραματική κατασκευή αποτελείται από μία παραδοσιακή επιδαπέδια καμπίνα, που φιλοξενεί στην εσωτερική πλευρά τα φυτά και στην εξωτερική το διακομιστή. Οι δύο περιοχές συνδέονται με ένα σύστημα εξαερισμού, που μέσω ενός ανεμιστήρα, ο ζεστός αέρας που παράγεται από τον υπολογιστή διοχετεύεται στο εσωτερικό του ντουλαπιού, βοηθώντας στην ανάπτυξη των φυτών. Παράλληλα τα φυτά βοηθούν στην παραγωγή ενέργειας για τη λειτουργία του server, μέσω της τεχνολογίας φυτικών μικροβιακών κυψελών καυσίμου, μιας καινοτομίας που αναπτύχθηκε από ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Wageningen στην Ολλανδία.
Η λειτουργία του τεχνητού οικοσυστήματος βασίζεται στη διαδικασία της φωτοσύνθεσης. Η ηλιακή ενέργεια που απορροφούν τα φυτά, μετατρέπεται σε χημική, η οποία αποθηκεύεται στα σάκχαρα και στις πρωτεΐνες που χρησιμοποιούν για να αναπτυχθούν. Οποιαδήποτε περίσσεια απεκκρίνεται στο έδαφος μέσω των ριζών ως άχρηστο προϊόν, όπου διασπάται από βακτήρια. Η ενέργεια που απελευθερώνεται, αποθηκεύεται στο οργανικό υλικό ως ηλεκτρόνια, που μπορούν κατόπιν να αξιοποιηθούν ως ηλεκτρική ενέργεια.
Καθώς ο διακομιστής πρέπει να βρίσκεται σε εσωτερικό χώρο, το ηλιακό φως παρέχεται στο σύστημα από μια ηλιακή λάμπα ανάπτυξης, ενώ τα ηλεκτρόνια που απελευθερώνονται αιχμαλωτίζονται από ένα πλέγμα σιδήρου και ενεργού άνθρακα που είναι ενσωματωμένο στον πυθμένα της γλάστρας, λειτουργώντας ως αγωγός.
Προς το παρόν η ενέργεια που παράγει το σύστημα μπορεί να φιλοξενήσει μόνο έναν ιστότοπο, γεγονός που τονίζει την υπερβολική σπατάλη πόρων και την ανάγκη προσαρμογής της ανθρωπότητας εάν θελήσει να συμβιώσει με άλλα όντα στον πλανήτη.