Παραγωγή ενέργειας από ντομάτες. Μια συμβιωτική σχέση τεχνολογίας & φύσης.

Το αυτοσυντηρούμενο οικοσύστημα, που ονομάστηκε "Warm Earth" σχεδιάστηκε για ένα μετά-αποκαλυπτικό μέλλον, στο οποίο η ανθρωπότητα δεν μπορεί πλέον να εξαρτάται από σταθμούς παραγωγής ενέργειας και πρέπει να στραφεί σε εναλλακτικές πηγές.
Η Ilja Schamle, απόφοιτος της Design Academy του Eindhoven αντικατέστησε τις μπαταρίες με ζωντανά φυτά σε ένα αυτοσυντηρούμενο τεχνητό οικοσύστημα, που εξερευνά τη συμβιωτική σχέση της τεχνολογίας με τη φύση. Το εγχείρημα, που παρουσιάστηκε στην ακαδημαϊκή έκθεση "Missed Your Call" κατά τη διάρκεια της εβδομάδας σχεδιασμού του Μιλάνου, χρησιμοποιεί ενέργεια που παράγεται από ντομάτες για να τροφοδοτήσει ένα διακομιστή (server).
Η πειραματική κατασκευή αποτελείται από μία παραδοσιακή επιδαπέδια καμπίνα, που φιλοξενεί στην εσωτερική πλευρά τα φυτά και στην εξωτερική το διακομιστή. Οι δύο περιοχές συνδέονται με ένα σύστημα εξαερισμού, που μέσω ενός ανεμιστήρα, ο ζεστός αέρας που παράγεται από τον υπολογιστή διοχετεύεται στο εσωτερικό του ντουλαπιού, βοηθώντας στην ανάπτυξη των φυτών. Παράλληλα τα φυτά βοηθούν στην παραγωγή ενέργειας για τη λειτουργία του server, μέσω της τεχνολογίας φυτικών μικροβιακών κυψελών καυσίμου, μιας καινοτομίας που αναπτύχθηκε από ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Wageningen στην Ολλανδία.
Η λειτουργία του τεχνητού οικοσυστήματος βασίζεται στη διαδικασία της φωτοσύνθεσης. Η ηλιακή ενέργεια που απορροφούν τα φυτά, μετατρέπεται σε χημική, η οποία αποθηκεύεται στα σάκχαρα και στις πρωτεΐνες που χρησιμοποιούν για να αναπτυχθούν. Οποιαδήποτε περίσσεια απεκκρίνεται στο έδαφος μέσω των ριζών ως άχρηστο προϊόν, όπου διασπάται από βακτήρια. Η ενέργεια που απελευθερώνεται, αποθηκεύεται στο οργανικό υλικό ως ηλεκτρόνια, που μπορούν κατόπιν να αξιοποιηθούν ως ηλεκτρική ενέργεια.
Καθώς ο διακομιστής πρέπει να βρίσκεται σε εσωτερικό χώρο, το ηλιακό φως παρέχεται στο σύστημα από μια ηλιακή λάμπα ανάπτυξης, ενώ τα ηλεκτρόνια που απελευθερώνονται αιχμαλωτίζονται από ένα πλέγμα σιδήρου και ενεργού άνθρακα που είναι ενσωματωμένο στον πυθμένα της γλάστρας, λειτουργώντας ως αγωγός.
Προς το παρόν η ενέργεια που παράγει το σύστημα μπορεί να φιλοξενήσει μόνο έναν ιστότοπο, γεγονός που τονίζει την υπερβολική σπατάλη πόρων και την ανάγκη προσαρμογής της ανθρωπότητας εάν θελήσει να συμβιώσει με άλλα όντα στον πλανήτη.