Η κουζίνα και το καθημερινό καθιστικό ενοποιούνται με τον χώρο του σαλονιού και της τραπεζαρίας, αλλά ταυτόχρονα μπορούν να διαχωριστούν με συρόμενες θύρες, έτσι ώστε οι χώροι να μπορούν να λειτουργούν αυτόνομα. Η τοιχοποιία που διαχωρίζει τους δύο χώρους, έχει διπλή χρήση αφού μετατρέπεται σε εντοιχισμένο τζάκι και έπιπλο τηλεόρασης από την πλευρά του καθημερινού καθιστικού. Στον χώρο τοποθετήθηκαν μεγάλα ανοίγματα επιτρέποντας την άμεση επέκταση προς την εξωτερική στεγασμένη βεράντα, δημιουργώντας έναν μεγάλο ενιαίο χώρο με βεράντα και ψησταριά.
Φωτογραφίες: CreativePhotoRoom

Μπαίνοντας από την είσοδο της κατοικίας ο επισκέπτης ανακαλύπτει έναν εντυπωσιακό κήπο, που τον κατευθύνει προς την κύρια είσοδο του σπιτιού. Αυτό το στοιχείο της διπλής εισόδου και του εσωτερικού κήπου προσφέρει ασφάλεια στους ενοίκους και δίνει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον στο εσωτερικό.
Φωτογραφίες: CreativePhotoRoom

Από τις 10 έως τις 15 Ιουλίου, θα διεξαχθεί στην Αθήνα το workshop "BIM My Work" (https://www.alexandroskallegias.com/workshops) το οποίο θα εισαγάγει τις θεμελιώδεις τεχνικές του Building Information Modelling σε σχέση με τις πρακτικές που εφαρμόζονται διεθνώς.
Η μέθοδος της μοντελοποίησης των πληροφοριών ενός κτιρίου (BIM) αποτελεί μία διαδικασία που δίνει στους επαγγελματίες της αρχιτεκτονικής τη γνώση και τα εργαλεία για αποτελεσματικότερο σχεδιασμό, σχεδίαση, κατασκευή και διαχείριση κτιρίων και υποδομών.
Με την πρακτική εκμάθηση των δυνατοτήτων BIM, ο στόχος είναι να αποκτηθούν επαγγελματικές σχεδιαστικές γνώσεις έτσι όπως εφαρμόζονται παγκοσμίως και από γραφεία με διεθνή αναγνώριση.
Βασικά χαρακτηριστικά του εργαστηρίου:
• Εκμάθηση χρήσης Revit (Δεν είναι αναγκαία η γνώση του λογισμικού εκ των προτέρων)
• Εγρήγορση και ενημέρωση σε διεθνείς τεχνικές σχεδιασμού.
• Συνδυαστική σκέψη σχεδιασμού λειτουργικών προτάσεων.
• Η βασική κατανόηση του προγραμματισμού των υπολογιστών και των σεναρίων είναι χρήσιμη, αλλά δεν απαιτείται.
Επικεφαλής του προγράμματος είναι ο Δρ Αλέξανδρος Καλλέγιας, BIM Manager - Architect Engineer, Design & Fabrication Researcher.
Το εργαστήριο είναι ανοιχτό σε φοιτητές και επαγγελματίες. Θα διεξαχθεί στο κέντρο της Αθήνας διά ζώσης.
Για περισσότερες πληροφορίες: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε..

Η Διεθνής Ένωση Αρχιτεκτόνων (UIA) εγκαινίασε τον διεθνή διαγωνισμό φοιτητικών ιδεών ενός σταδίου για τον σχεδιασμό επόμενης γενιάς κέντρων αποκατάστασης μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο "Next Generation of Stroke Rehabilitation Centres ", ο οποίος είναι ανοιχτός σε όλους τους σπουδαστές αρχιτεκτονικής σε όλο τον κόσμο. Ο διαγωνισμός διοργανώθηκε από την ομάδα Δημόσιας Υγείας της UIA και την ομάδα "NOVELL Redesign", ενώ συγχρηματοδοτήθηκε από το αυστραλιανό Συμβούλιο Σχεδιασμού Υγείας (AHDC). 

1ο βραβείο: "Xhosa Miracle Spring", Coffee Bay, Ανατολικό Ακρωτήρι, Νότια Αφρική
από τους Zheyuan Zhao, Jiayu Sun, Yutong Sun, Haibo Sun and Fei Lian
Harbin Institute of Technology, Κίνα

Μετά από διαβουλεύσεις, ο διοργανωτής του διαγωνισμού αποφάσισε να επιτραπεί στους συμμετέχοντες να υπερβούν τα 1.600 m² εάν επιθυμούν να συμπεριλάβουν βοηθητικές εγκαταστάσεις (catering, καταστήματα, logistics, υπηρεσίες και διοίκηση) στον σχεδιασμό τους. Για να ανταποκριθεί στην πρόσφατη διεθνή υγειονομική κρίση, συμπεριλαμβανομένης της πανδημίας COVID-19 και άλλων καταστροφών, η γενική συνέλευση της UIA κήρυξε τον Ιούλιο του 2021, το 2022 ως "Έτος Σχεδιασμού UIA για την Υγεία". Αυτή η δέσμευση παροτρύνει όλα τα τμήματα μελών της UIA να ενθαρρύνουν τους αρχιτέκτονες και τους πελάτες τους να χρησιμοποιούν ολοκληρωμένο σχεδιασμό για την προώθηση της υγείας σε κτίρια και πόλεις. Αυτός ο διαγωνισμός στοχεύει να ενθαρρύνει φοιτητές αρχιτεκτονικής και σχεδίου που ενδιαφέρονται για τον σχεδιασμό για υγειονομικές εγκαταστάσεις και να προωθήσει νέες και φουτουριστικές ιδέες για την επίλυση των τρεχουσών προκλήσεων που αντιμετωπίζουν ασθενείς με εγκεφαλικό τραυματισμό (εγκεφαλικό), μέλη της οικογένειας τους και ιατρικό προσωπικό. Προσκαλεί τους μαθητές να σχεδιάσουν ένα κέντρο αποκατάστασης για 30 επιζώντες από εγκεφαλικό και αναζητά δημιουργικά και φιλόδοξα σχέδια για να καλύψει τις ανάγκες τους κατά τη διάρκεια της ανάρρωσής τους.

2ο βραβείο: "Community Patches - Warm Around, Life Around", Πεκίνο, Κίνα
από τους Zuozheng Shi, Han Cui, Biao Chen, Xiaohui Guo and Wen Ouyang, Tingwan Huang
Beijing University of Civil Engineering and Architecture, Κίνα

Σύμφωνα με τους κανόνες, οι συμμετέχοντες σε αυτόν τον διεθνή διαγωνισμό υπέβαλαν τα έργα τους ανώνυμα. Υποβλήθηκαν 175 έργα από ομάδες από 40 διαφορετικές χώρες. Λόγω του μεγάλου αριθμού των αιτήσεων που ελήφθησαν, η κριτική επιτροπή αναγκάστηκε να αναβάλει τη συνεδρίαση αξιολόγησης. Τα αποτελέσματα ανακοινώθηκαν στις 5 Ιουνίου. Η διεθνής κριτική επιτροπή, με συντονιστή της τεχνικής επιτροπής τον Zhipeng Lu, συνεδρίασε τον Μάιο του 2024 για να αξιολογήσει τις συμμετοχές του διαγωνισμού και επέλεξε τους 5 νικητές των βραβείων και τις 7 τιμητικές διακρίσεις. Η κριτική επιτροπή αποτελούνταν από τους John Cooper (Ηνωμένο Βασίλειο), Φανή Βαβίλη-Τσινίκα (Ελλάδα), Philip Patrick Sun (ΗΠΑ), Jane Repin Carthey (Αυστραλία), Innocent Okpanum (Νότια Αφρική), Henning Lensch (αναπληρωματικός - Γερμανία).

3ο βραβείο: "Meet Me at S.M.L. !", Σεούλ, Νότια Κορέα
από τους Byeongsoo Kim and Kyeonghyeon Park
Kwangwoon University, Νότια Κορέα

Το πρώτο βραβείο απονεμήθηκε στους Zheyuan Zhao, Jiayu Sun, Yutong Sun, Haibo Sun και τη σύμβουλό τους Fei Lian από το Τεχνολογικό Ινστιτούτο Harbin, Κίνα, για το έργο "Xhosa Miracle Spring" στο Coffee Bay, Eastern Cape, Νότια Αφρική. Η κριτική επιτροπή επαίνεσε τη συμμετοχή για τον «εξαιρετικό σχεδιασμό της, σημειώνοντας την παροχή πολιτιστικά κατάλληλων, οικονομικά εφικτών λύσεων για τους επιζώντες από εγκεφαλικό επεισόδιο στην επαρχία Ανατολικού Ακρωτηρίου της Νότιας Αφρικής, μια περιοχή που χαρακτηρίζεται από αγροτική φτώχεια και εξαιρετικά άνυδρο κλίμα. Ο σχεδιασμός αξιοποίησε έντεχνα το φυσικό τοπίο, το φως και τον αερισμό για να δημιουργήσει θεραπευτικούς χώρους. Οι δημόσιοι χώροι εντός της εγκατάστασης μετατράπηκαν σε πολιτιστικές προθήκες που καλλιεργούσαν κοινωνικές αλληλεπιδράσεις και παρείχαν θετικούς περισπασμούς».

4ο βραβείο: "Sustainable Survivor’s Village", Γιαουντέ, Καμερούν
από τους Sidoine Baudrel Nde Keulek, Steve Wilson Ntakam Tonguembo, Lizette Marlaine Tsafack Donfack and Emy Sandrine Masso
National Advanced School of Public Works, Καμερούν

Οι νικητήριες συμμετοχές θα εκτεθούν στην έκθεση του προγράμματος εργασίας Δημόσιας Υγείας της UIA κατά τη διάρκεια του 28ου Παγκόσμιου Συνεδρίου Αρχιτεκτόνων UIA στην Κοπεγχάγη της Δανίας, στις 2-6 Ιουλίου 2023.

5th prize: "Forest Rehabilitation Villa", Miura, Kanagawa, Ιαπωνία,
από τους Meng Chen, Nan Jiang, Fujia Lv, Yutong Li and Hsin-Hsien Chiu
Harbin Institute of Technology, Κίνα

Μετά την ανακοίνωση της επιλογής του David Chipperfield ως αποδέκτη του βραβείου Pritzker 2023 στις αρχές Μαρτίου, πραγματοποιήθηκε η τελετή απονομής του στην Αρχαία Αγορά της Αθήνας την Τετάρτη 24 Μαΐου.

 Φωτογραφία: ^©Nikolas Kominis /The Hyatt Foundation/The Pritzker Architecture Prize.

Αρκετές εκατοντάδες άνθρωποι παραβρέθηκαν στον αρχαιολογικό χώρο κάτω από την Ακρόπολη. Μεταξύ των παραβρισκόμενων ήταν οι συνεργάτες του Chipperfield από τα γραφεία του σε Λονδίνο, Βερολίνο, Μιλάνο, Σαγκάη και Σαντιάγο ντε Κομποστέλα, μαζί με τους παλαιότερα βραβευμένους με Pritzker Grafton Architects, Francis Kéré, Anne Lacaton και Jean-P. και Alejandro Aravena, ο οποίος ήταν πρόεδρος της κριτικής επιτροπής. Η Αθήνα ήταν το κατάλληλο σκηνικό για τη βράβευση του Chipperfield, μετά τη νίκη του στον αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για την επέκταση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου. Η βραδιά κορυφώθηκε με ένα δείπνο μέσα στη Στοά του Αττάλου. Την προηγούμενη της βράβευσής του ο David Chipperfield πραγματοποίησε τη διάλεξη του με τίτλο "The Role of Practice" στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, στην οποία αναλογίστηκε τον ρόλο, τις ευθύνες και τις ευκαιρίες της αρχιτεκτονικής πρακτικής. Την ομιλία ακολούθησε μια συζήτηση μεταξύ του Chipperfield, του βραβευμένου το 2022 Francis Kéré και των Anne Lacaton και Jean-Philippe Vassal, παραληπτών του βραβείου το 2021.

Φωτογραφία: ^©Nikolas Kominis /The Hyatt Foundation/The Pritzker Architecture Prize.

Φωτογραφία: ^©Nikolas Kominis /The Hyatt Foundation/The Pritzker Architecture Prize.

Το βραβείο, το οποίο θεωρείται διεθνώς ως η υψηλότερη τιμή της αρχιτεκτονικής, καθιερώθηκε το 1979 από τον Jay A. Pritzker και τη σύζυγό του, Cindy. Το Pritzker Architecture Prize απονέμεται ετησίως σε έναν εν ζωή αρχιτέκτονα, του οποίου το έργο έχει συνεισφέρει σταθερά και σημαντικά στην ανθρωπότητα και στο δομημένο περιβάλλον μέσω της τέχνης της αρχιτεκτονικής. Στην αναφορά της, η κριτική επιτροπή δηλώνει ότι "η δέσμευση [του David Chipperfield] σε μια αρχιτεκτονική με διακριτική αλλά μεταμορφωτική παρουσία των πολιτών και ο καθορισμός –ακόμη και μέσω ιδιωτικών αναθέσεων– του δημόσιου χώρου, που γίνονται πάντα με λιτότητα, αποφεύγοντας περιττές κινήσεις και αποστασιοποιημένα από τάσεις και μόδες, αποτελούν ένα πολύ επίκαιρο μήνυμα για τη σύγχρονη κοινωνία μας. Μια τέτοια ικανότητα να φιλτράρει και να εκτελεί υπολογισμένες σχεδιαστικές λειτουργίες είναι μια διάσταση βιωσιμότητας που δεν ήταν προφανής τα τελευταία χρόνια: η βιωσιμότητα ως συνάφεια, όχι μόνο εξαλείφει τα περιττά, αλλά είναι επίσης το πρώτο βήμα για τη δημιουργία δομών ικανών να διαρκέσουν, φυσικά και πολιτιστικά".
Κεντρική φωτογραφία: Φωτογραφία: ^©Nikolas Kominis /The Hyatt Foundation/The Pritzker Architecture Prize.

Ο κλειστός φωταγωγός, που βρισκόταν στη μέση ενός υπάρχοντος διαμερίσματος τριών υπνοδωματίων στην Αθήνα, ανοίχθηκε και μεγάλα παράθυρα που ανοίγουν με πολλαπλούς τρόπους τοποθετήθηκαν στις τέσσερις πλευρές του, προσφέροντας άφθονο φυσικό φωτισμό.
Γύρω του μια πλούσια ποικιλία υλικών και φινιρισμάτων δημιουργεί κάθε φορά και διαφορετική ατμόσφαιρα.
Φωτογραφίες: Γιάννης Δρακουλίδης

Τα συρόμενα διαχωριστικά πολυκαρβονικά φύλλα οριοθετούν τον χώρο συναντήσεων - συνεργασίας, αναδεικνύουν την πολυμορφικότητά του και διαφοροποιούν την ατμόσφαιρα κατά τη διάρκεια της ημέρας, ανάλογα με την οπτική γωνία, τις διαθλάσεις και τις αντανακλάσεις του φωτός. Κλειστά, αγκαλιάζουν το κεντρικό υποστύλωμα από σκυρόδεμα προσφέροντας ένα φίλτρο ιδιωτικότητας για τις συναντήσεις, ενώ ανοικτά επιτρέπουν τη ροή των κινήσεων και τον μετατρέπουν σε εξωστρεφή χώρο συνεργασίας, που αλληλεπιδρά με τις θέσεις εργασίας και το εξωτερικό.
Φωτογραφίες: Όλγα Δέικου

Το διαμέρισμα στην οδό Τσιμισκή, που δικαίως έχει ονομαστεί "Pied-à-Terre" (προσωπική κατοικία παροδικής διαμονής), προσεγγίστηκε με βάση τις ανάγκες των ιδιοκτητών, πατέρα επιχειρηματία διαρκώς μετακινούμενου και γιου φοιτητή με οικογενειακή έδρα την Αθήνα και την απόλυτη προτίμησή τους στις καθαρές γραμμές και την απλότητα.
Η ανακαίνιση και επαναδιοργάνωση της κάτοψης ενός τυπικού 60's μεσοαστικού διαμερίσματος, ολοκληρώθηκε μετά από καθαιρέσεις και ριζικές αλλαγές στη διάταξή του.
Μία ενιαία σχεδιαστική γραφή αφορά στο σύνολο των χώρων· λιτή, αυστηρή και χωρίς τη μεσολάβηση πολλών υλικών σύμφωνα και με τις υποδείξεις των χρηστών.
Οι δύο ζώνες της καθημερινής ζωής, σημειακά διαχωρισμένες από την ελεύθερη στο χώρο πλάτη τηλεόρασης, χαρακτηρίζονται εμφατικά από το υπερμεγέθες τραπέζι πολλαπλών χρήσεων και από τον σκόπιμα "δυσανάλογο" με το χώρο καναπέ.
Αξονικά στο τραπέζι το οργανωμένο άνοιγμα παρέχει επικοινωνία με την εστία της κουζίνας, ενώ η συρόμενη πόρτα την αναγκαία οπτική απομόνωση από το χώρο του καθιστικού.
Ο κύριος διάδρομος, ευθυγραμμισμένος μέσα από την ένθεση σε προϋπάρχουσες εσοχές, αποθηκευτικών χώρων ιματιοθήκης και παπουτσοθήκης, οδηγεί στα υπνοδωμάτια και διασταυρώνεται κάθετα στο μέσο του, με την πρόσβαση στα δύο λουτρά.
Το σύνολο αποπνέει μία εύθραστη, διακριτική αναφορά στον αισιόδοξο μοντερνισμό της Αθήνας των δεκαετιών του ‘50 και ‘60, μέσα από την επιλεκτική χρήση χρωμάτων και στοιχείων εξοπλισμού που παρέμειναν "σύμβολα".

Το έργο βρίσκεται στην Ηλιούπολη, σε μια ήσυχη γειτονιά λίγο έξω από το κέντρο της Αθήνας. Αφορά ένα μισοβυθισμένο υπόγειο μιας τυπικής τριώροφης πολυκατοικίας που χρησιμοποιούνταν ώς αποθήκη. Το εμβαδόν του είναι μόλις 56 τετραγωνικά μέτρα. Οι πελάτες, ένα ευχάριστο νεαρό ζευγάρι αποφάσισαν να μετατρέψουν το χώρο σε διαμέρισμα. Εξαιτίας της βύθισης του χώρου σε σχέση με το δρόμο και επειδή μόνο από αυτή την πλευρά έρχεται φυσικό φώς, ο χώρος έχει μια αίσθηση υπόσκαφου και είναι σκιερός. Το γεγονός αυτό τον καθιστά ευχάριστο και δροσερό παρά το ζεστό κλίμα και τον έντονο ήλιο της Αθήνας τους περισσότερους μήνες του χρόνου.
Στόχος της ανακαίνισης υπήρξε να ενταθεί αυτή η αρχική αίσθηση ‘σπηλιάς’. Διατηρήθηκαν τα υπάρχοντα χαρακτηριστικά του χώρου, όπως οι ημιτελείς επιφάνειες από μπετόν στις κολώνες, δοκάρια και οροφή. Για να κρατηθεί το κόστος χαμηλό, διατηρήθηκαν τα υπάρχοντα σιδερένια παράθυρα και η εξώπορτα, καθώς και η υπάρχουσα μικρή τουαλέτα στην οποία προστέθηκε χώρος ντους. Προκειμένου να μην ελαχιστοποιηθεί περαιτέρω η αίσθηση του μικρού μεγέθους του χώρου, δεν προστέθηκαν καθόλου εσωτερικοί τοίχοι. Αντ’ 'αυτού, τα διάφορα λειτουργικά στοιχεία πήραν τη μορφή επίπλων που σε συνδυασμό με επιπλέον οπτικά και χωρικά φίλτρα όπως συρόμενα χωρίσματα, κουρτίνες και κρεμαστά ράφια οριοθετούν επαρκώς τις επιμέρους χωρικές ενότητες. Η ποικιλία και οι διαφορετικοί τύποι κατασκευών, λεπτομερειών και αισθητικών επιλογών κάνει το χώρο να φαίνεται πολύ μεγαλύτερος και οι διάφορες διατρήσεις στις κατασκευές αφήνει το βλέμμα να κινηθεί και να δημιουργεί την ψευδαίσθηση βάθους. Το οπτικό και χωρικό αποτέλεσμα είναι ιδιαίτερα αναπάντεχο και πλούσιο.

Ο κλειστός φωταγωγός, που βρισκόταν στη μέση ενός υπάρχοντος διαμερίσματος τριών υπνοδωματίων στην Αθήνα, ανοίχθηκε και ο ανοιχτός χώρος που προέκυψε κρατήθηκε. Η κατεδάφιση όλων των τοίχων επέτρεψε την χωρίς εμπόδια κυκλοφορία γύρω από το κέντρο του ευρύχωρου πλέον εσωτερικού. Μεγάλα παράθυρα που ανοίγουν με πολλαπλούς τρόπους τοποθετήθηκαν στις τέσσερις πλευρές του. Αποκαλύφθηκαν έτσι ο άφθονος φυσικός φωτισμός και η διαμπερής θέα καθ΄ όλο το βάθος του διαμερίσματος. Δημιουργήθηκε μια απροσδόκητη αίσθηση μεγαλοπρέπειας, που ενισχύεται από τη χρήση μιας πλούσιας ποικιλίας υλικών και φινιρισμάτων. Αυτά δημιουργούν κάθε φορά και διαφορετική ατμόσφαιρα. Τα πανταχόθεν ελεύθερα τοποθετημένα έπιπλα φέρουν όλες τις λειτουργίες. Ελαφρά διαχωριστικά στοιχεία δημιουργούν οπτικά φίλτρα μεταξύ των διαφόρων περιοχών, αντικαθιστώντας τους τοίχους στην ανοικτή κάτοψη. Ένα μακρύ τραπέζι κουζίνας, που συνδυάζεται με τον χώρο παρασκευής φαγητού και μοιάζει να αιωρείται μαγικά, τοποθετήθηκε στο κέντρο της τραπεζαρίας. Ο όλος χώρος μετατρέπεται σε ένα μικρό κόσμο, με διαφορετικές γειτονιές που ταιριάζουν σε μεταβαλλόμενες διαθέσεις και ώρες της ημέρας.