Οι αρχιτέκτονες θέλησαν να δημιουργήσουν έναν σύγχρονο open-plan χώρο βιομηχανικού χαρακτήρα στο υφιστάμενο διαμέρισμα, χωρίς την ύπαρξη θυρών μεταξύ των δωματίων, με τη βοήθεια διαχωριστικών. Αξιοποιήθηκαν οι υπάρχουσες δομικές και τεχνικές παράμετροι της κατασκευής του διαμερίσματος, ενώ η οροφή παρέμεινε εκτεθειμένη από οπλισμένο σκυρόδεμα. Αυτό έδωσε στο διαμέρισμα έναν πιο ακατέργαστο χαρακτήρα. Σημαντική ήταν η επιλογή του δαπέδου, το οποίο είναι ομοιόμορφο σε όλο το διαμέρισμα, συμπεριλαμβανομένων των λουτρών, και είναι και αυτό από σκυρόδεμα- ενώ η αρχική επιλογή ήταν terrazzo.
Σημαντικό στοιχείο του σχεδιασμού ήταν η εισαγωγή "κουτιών" στον open-plan χώρο, έτσι ώστε τα δωμάτια να διαχωρίζονται μεταξύ τους όχι με αυστηρό τρόπο, διατηρώντας και την ιδιωτικότητα.Τα ένθετα κουτιά είναι κατασκευασμένα από διαφορετικά υλικά και δομές. Το κύριο διαχωριστικό στοιχείο του χώρου είναι ένα διαχωριστικό έντονου πράσινου χρώματος, το οποίο κρύβει ένα μέρος της κουζίνας, όπου υπάρχει το ψυγείο, το πλυντήριο πιάτων και ο εντοιχισμένος φούρνος. Ο πελάτης ήθελε όσο το δυνατόν λιγότερες πόρτες.
Στην είσοδο υπάρχει ένα μικρό βοηθητικό δωμάτιο και δύο εντοιχισμένες ντουλάπες. Κεντρικός χώρος είναι η κουζίνα με νησίδα επενδυμένη με μπρούτζινα πάνελ, ενώ διαθέτει πάγκο από συμπαγές σκυρόδεμα. Η επιφάνεια του πάγκου έχει έξυπνα κρυμμένα ανοίγματα για διαλογή βιολογικών απορριμμάτων. Το υπνοδωμάτιο βρίσκεται πίσω από το πράσινο "κουτί". Διαθέτει τρεις εισόδους. Υπάρχει χώρος για τραπεζαρία με καθιστικό. Σε αυτόν τον χώρο υπάρχει επίσης ένα μικρό μπάνιο για τους επισκέπτες. Η είσοδος στο μπάνιο βρίσκεται στον προθάλαμο του διαμερίσματος. Η άποψη του διαμερίσματος που δημιουργήθηκε μετά την αφαίρεση των περισσότερων χωρισμάτων, ενισχύει την αρμονική διασύνδεση των διαφορετικών υλικών που χρησιμοποιούνται στο διαμέρισμα.

Τα βραβεία αρχιτεκτονικής "Aga Khan" στοχεύουν στην ανάδειξη έργων, που ανταποκρίνονται στις ανάγκες και στις προσδοκίες ισλαμικών κοινοτήτων. Ο θεσμός επιβραβεύει έργα, τα οποία αντιπροσωπεύουν την αρχιτεκτονική αριστεία στους τομείς του σύγχρονου σχεδιασμού, της κοινωνικής στέγασης, της βελτίωσης και ανάπτυξης κοινοτήτων, της ιστορικής διατήρησης, της επαναχρησιμοποίησης, καθώς και της περιβαλλοντικής βελτίωσης. Νικητές του βραβείου αρχιτεκτονικής "Aga Khan" για το 2022 είναι τα εξής έργα:
Βελτίωση υπαίθριων δημόσιων χώρων "Urban River Spaces" στο Μπαγκλαντές
Το έργο σχεδιάστηκε από τους Co.Creation. Architects / Khondaker Hasibul Kabir, Suhailey Farzana στο Μπαγκλαντές και αφορά στην αξιοποίηση, ανάδειξη και βελτίωση των υπαίθριων δημόσιων χώρων στην πόλη και πιο συγκεκριμένα στη δημιουργία γραμμικών πάρκων κατά μήκος παραποτάμιων περιοχών εντός του αστικού ιστού. Στόχος είναι η δημιουργία διαδρομών πρασίνου και η διασύνδεσή τους με άλλους υπαίθριους κοινόχρηστους χώρους. Στο έργο συμμετείχε ενεργά και η τοπική κοινότητα, έτσι ώστε να διευκολυνθεί η πρόσβαση στον ποταμό Nabaganga, επιτυγχάνοντας τη μετατροπή μιας χωματερής σε έναν ελκυστικό πολυλειτουργικό χώρο, ο οποίος προστατεύει και ενισχύει τη βιοποικιλότητα του περιμετρικού περιβάλλοντος.
Διαμόρφωση χώρων κοινότητας προσφύγων Rohingya στο Μπαγκλαντές
Οι έξι προσωρινοί χώροι, οι οποίοι ανταποκρίνονται στο πρόγραμμα "Rohingya Refugee Response" παρέχουν μια αξιοπρεπή, ευαίσθητη και έξυπνη λύση στις επείγουσες ανάγκες που σχετίζονται με τη μεγάλη εισροή προσφύγων Rohingya στις κοινότητες υποδοχής του Μπαγκλαντές, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στην ασφάλεια των γυναικών και των κοριτσιών. Η ιδέα και ο σχεδιασμός των αρχιτεκτόνων Rizvi Hassan, Khwaja Fatmi, Saad Ben Mostafa των έξι χώρων είχε ως στόχο την "ανοικοδόμηση" της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, δίνοντας λύσεις στις χωρικές και λειτουργικές ανάγκες που προκύπτουν.
Διεθνές αεροδρόμιο "Banyuwangi" στην Ινδονησία
Το διεθνές αεροδρόμιο στο Blimbingsari της Ινδονησίας, σχεδιασμένο από τον αρχιτέκτονα Andramatin, συνδυάζει αρμονικά την αρχιτεκτονική, τη λειτουργικότητα και την αισθητική. Σύγχρονο και αποτελεσματικό από όλες τις απόψεις, πρόκειται να αποτελέσει πρότυπο και άλλων τέτοιων αεροδρομίων, καθώς η κυβέρνηση της Ινδονησίας σκοπεύει να κατασκευάσει περίπου 300 τέτοια αεροδρόμια στο εγγύς μέλλον.
Μουσείο σύγχρονης τέχνης "Argo Museum of Contemporary Art and Cultural Centre" στο Ιράν
Στον πυκνό αστικό ιστό του ιστορικού κέντρου της Τεχεράνης, αυτό το ιδιαίτερο έργο επανάχρησης και συντήρησης από τους ASA North / Ahmadreza Schricker έχει μετατρέψει το "Argo Factory" –ένα πρώην ζυθοποιείο–, του οποίου οι δραστηριότητες μεταφέρθηκαν έξω από την πόλη, σε ένα μουσείο σύγχρονης τέχνης. Το αρχικό –κατά βάση ερειπωμένο– κτίριο του ζυθοποιείου ανακαινίστηκε και στη θέση του χτίστηκαν νέοι χώροι με λεπτή προσέγγιση και σχεδιασμό. Μία ποικιλία χώρων για εκθέσεις, ομιλίες και ταινίες αναπτύχθηκε σε τέσσερα επίπεδα, ενώ μία νέα κατοικία καλλιτεχνών χτίστηκε δίπλα στο μουσείο.
Ανακαίνιση ξενώνα "Niemeyer" στον Λίβανο
Στα περίχωρα της Τρίπολης –ένα από τα παλαιότερα και ομορφότερα λιμάνια, που κάποτε φημιζόταν για τη βιοτεχνία του, αλλά σήμερα καταστρέφεται από τη φτώ¬χεια και την έλλειψη δημόσιων χώρων– η αποκατάσταση του ξενώνα από τους East Architecture Studio αποτελεί μέρος της "Διεθνούς Έκθεσης Rachid Karami" (RKIF), το ημιτελές αριστούργημα του αρχιτέκτονα Oscar Niemeyer. Ο ξενώνας είχε εγκαταλειφθεί το 1975 λόγω του εμφυλίου πολέμου, ενώ τώρα έχει μετατραπεί σε εκθεσιακό κέντρο για την προώθηση της τοπικής βιομηχανίας ξύλου.
"CEM Kamanar Secondary School" στη Σενεγάλη
Είναι σχεδιασμένο από τους Dawoffice / David Garcia και Aina Tugores. Πρόκειται για ένα σχολικό συγκρότημα, κατασκευασμένο με τοπικά υλικά και τεχνικές, όλα σε στενή συνδιαλλαγή με το περιβάλλον. Η τοπογραφία και η χλωρίδα της περιοχής αποτέλεσαν τις βασικές προϋποθέσεις κατασκευής αυτού του έργου, οργανώνοντας τις υπαίθριες αίθουσες διδασκαλίας γύρω από τα υπάρχοντα μεγάλα δέντρα, έτσι ώστε δάσκαλοι και μαθητές να επωφεληθούν από τη σκιά που δημιουργείται από

ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΜΕΤΑΛΛΙΚΕΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΕΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΝΤΟΧΗΣ ΚΑΙ ΥΨΗΛΗΣ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ ΣΤΙΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ

Η επικάλυψη με χρώματα πούδρας είναι κατάλληλη για μια ποικιλία υποστρωμάτων, πλέον των μεταλλικών, όπως π.χ. των πλαστικών, των γυάλινων και των ινοσανίδων μεσαίας πυκνότητας (MDF) και υπερτερεί έναντι των υγρών χρωμάτων ως προς την αντοχή, τη διάρκεια ζωής και την ποικιλία των τελικών επιστρώσεων, καθώς και το μειωμένο περιβαλλοντικό κόστος. Όσον αφορά στις μεταλλικές επιφάνειες, η βαφή με χρώματα πούδρας παρέχει αντιδιαβρωτική προστασία, αντοχή σε εκδορές και μεγάλη επιλογή χρωμάτων, προσφέροντας ενδιαφέρουσες αρχιτεκτονικές λύσεις. Σημειώνεται ότι η επιτυχία αυτής της μεθόδου επικάλυψης έγκειται στην τήρηση όλων των συνθηκών παραγωγικής διαδικασίας, εφαρμογής και χρήσης.

Το "Hourglass Corral" είναι μία εξοχική κατοικία, που περιλαμβάνει καλλιέργειες αρωματικών φυτών. Αυτές πραγματοποιούνται στο φυτεμένο δώμα, το οποίο παράλληλα προσφέρει αποδοτική θερμομόνωση στους χώρους. Η κάτοψη της κατοικίας είναι προϊόν παραμετρικού σχεδιασμού. Προέκυψε από τη χρήση του οργανικού κάνναβου του Ρώσου μαθηματικού Georgy Voronoi.
Το σχήμα των οροφών στους εσωτερικούς χώρους του "Hourglass Corral" είναι παρόμοιο με αυτό που δημιουργείται στην άμμο μιας κλεψύδρας. Διαμορφώνονται ως μια αλληλουχία από χωνιά, τα οποία στην κορυφή τους έχουν μια στρογγυλή οπή. Όταν ανοίγουν οι φεγγίτες, που καλύπτουν τις στρογγυλές οπές, δημιουργείται εξαιρετικά αποδοτικός φυσικός αερισμός για το κτίριο. Κάτω από κάθε φεγγίτη τοποθετείται ένα κλείστρο, που προσομοιάζει σ' αυτά των φωτογραφικών μηχανών, ενώ ένας κυκλικός μεταλλικός δίσκος αναρτάται κάτω από τη στρογγυλή οπή για τον έμμεσο φωτισμό των χώρων.

Αρχιτεκτονική μελέτη: DECA architecture

Φωτογραφίες: Yorgis Yerolymbos

Γυαλιστερά κεραμικά πλακίδια σε αποχρώσεις του πράσινου και του μπλε καλύπτουν τη στριφτή μορφή της "Villa BW", μιας κατοικίας στο ολλανδικό χωριό Schoorl.
Η χαρακτηριστική διπλή καμπύλη οροφή είναι σχεδιασμένη για να κάνει την κατοικία να ενσωματώνεται στο τοπίο.
Επεξεργασμένα με ιριδίζον λούστρο, τα ειδικής παραγγελίας πλακίδια που καλύπτουν το εξωτερικό είναι χρωματισμένα σε γκρι, μπλε και πράσινους τόνους, που φαίνεται να μετατοπίζονται με το μεταβαλλόμενο φως του ήλιου κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Φωτογραφίες: Ossip Architectuurfotografie

Αυτός ο χώρος διαβίωσης διαθέτει μια εντυπωσιακή κουζίνα με επένδυση από ανοξείδωτο ατσάλι με κυρτά στοιχεία, που αντλεί έμπνευση από τις επαγγελματικές κουζίνες των fast food εστιατορίων στο Λονδίνο.
Φωτογραφίες: Edmund Dabney

Το κτίριο τελεί υπό νέο χρηματοδοτικό μισθωτή, ο οποίος σκοπεύει να το εκμεταλλευθεί ως γραφειακούς χώρους προς ενοικίαση. Γι’ αυτό το σκοπό απαιτήθηκε η εξωτερική αναβάθμιση της όψης του ακινήτου, ειδικά όσον αφορά στις προσόψεις, που βλέπουν στους κύριους οδικούς άξονες, αλλά και η εσωτερική ανανέωση όσον αφορά στους κοινόχρηστους χώρους του και τους χώρους υγιεινής. Το κτίριο ως είχε ήταν καλυμμένο από φύλλα αλουμινίου σε επιμερισμό και με τρόπο εφαρμογής πολύ χαρακτηριστικό για κτίρια γραφείων του τέλους της δεκαετίας του ‘90 και των αρχών του 2000. Επίσης το υλικό ήταν σε χρωματισμό έντονα εταιρικό της τότε ιδιοκτησίας του. Έτσι κρίθηκε απαραίτητη –για να μπορέσει να στεγάσει νέες ετερόκλητες εταιρείες σε ένα κέλυφος, το οποίο να έχει σύγχρονο χαρακτήρα– η πλήρης αποξήλωση όλων των επικαλύψεών του. Από την άλλη, η πλαγιοκάλυψη του κτιρίου, τα κουφώματά του καθώς και τα συστήματα ηλιοπροστασίας που έχει –με χρήση εξωτερικών αλουμινένιων βενετικών περσίδων– κρίθηκαν επαρκή, ενώ η αντικατάστασή τους αντιοικονομική.
Έτσι, προκειμένου να διατηρηθούν τα κουφώματα, οι νέες όψεις διατηρούν ακριβώς το ρυθμό και τα μεγέθη των υπαρχόντων ανοιγμάτων. Τα φύλλα αλουμινίου της πλαγιοκάλυψης αφαιρέθηκαν και βάφτηκαν σε σκούρα, ουδέτερη φαιά απόχρωση προκειμένου η μάζα του κτιρίου να μπορέσει να αποτελέσει το υπόβαθρο μιας πιο γενναίας αρχιτεκτονικής χειρονομίας. Η θέση προβολής που έχει το κτίριο, ο χαοτικός περίγυρός του, καθώς και η ανάγκη επικαιροποίησης της αισθητικής των προσόψεών του επέβαλε μια έντονη παρέμβαση για τη διαμόρφωση των όψεων, ειδικά προς τις κύριες οδούς και τη διακεκριμένη γωνία του οικοπέδου στη συμβολή των οδών Παπαδιαμαντοπούλου και Μιχαλακοπούλου. Προκειμένου να μείνει αλώβητη η υπάρχουσα πλαγιοκάλυψη επελέγη η δημιουργία μιας νέας, διάτρητης όψης σε απόσταση από την υπάρχουσα: μια νέα αναρτημένη επιδερμίδα, η οποία δηλώνει ξεκάθαρα την παρουσία του κτιρίου. Αυτή η νέα πρόσοψη αποτελείται από ένα διακοσμητικό πλέγμα δοκών, διαστάσεων 30 x 70 (cm), οι οποίες απέχουν 70 cm από την υπάρχουσα όψη.
Η νέα επιδερμίδα γίνεται εξ ολοκλήρου από μεταλλική κατασκευή για να μην έχει θερμοχωρητικότητα, επικαλύπτεται από ξηρά δόμηση και επιχρίεται σε λευκό χρώμα προκειμένου να λειτουργήσει ως πρώτο επίπεδο σε σχέση με το σκούρο υπόβαθρο της μάζας του κτιρίου. Το πλέγμα διατάσσεται μεταξύ δύο οριζόντιων δοκών, στο ύψος του Α’ ορόφου η κάτω, στο ύψος του στηθαίου του δώματος η άνω, οι οποίες εγκιβωτίζουν τη γεωμετρία και εξισορροπούν τη σύνθεση. Οι θέσεις των δοκών του πλέγματος ακολουθούν μια λογική αντιστοιχίας προς τα τυφλά μέρη της πλαγιοκάλυψης και του μέσου των υπαρχόντων ανοιγμάτων με το σκούρο υπόβαθρο της μάζας του κτιρίου. Αυτή η σύνθεση του πλέγματος των δοκών διαχωρίζεται από το επίπεδο του δρόμου με τη δημιουργία ενός ισχυρού οριζόντιου στοιχείου. Έτσι, δημιουργείται μια νέα μαρκίζα, που περιτρέχει το κτίριο στο επίπεδο της οροφής του ισογείου κατασκευασμένη και αυτή από μεταλλικά στοιχεία και βαμμένη προκειμένου να μην μειώνουν το φως των εσωτερικών χώρων και να μην αποκρύπτουν την όμορφη θέα, ειδικά της πτέρυγας της Μιχαλακοπούλου προς τον Λυκαβηττό. Οι δοκοί αυτές έχουν ικανό μέγεθος ώστε να είναι αισθητή η παρουσία τους στο δρόμο, αλλά προκειμένου να μην αποπνέουν αίσθηση φερόντων στοιχείων αποκλίνουν από την κατακόρυφο στην ίδια λευκή απόχρωση με το πλέγμα. Ειδική, τέλος, μέριμνα ελήφθη και για το φωτισμό ανάδειξης του κτιρίου. Με διακριτικούς ανεστραμμένους φωτισμούς επιχειρήθηκε η διαφοροποίηση της αίσθησης των νέων προσόψεων μεταξύ ημέρας και νύχτας και η δημιουργία ενός άρτιου αισθητικού αποτελέσματος με ισχυρή όμως παρουσία και κατά τις νυχτερινές ώρες.

Το έργο αφορά μικρής κλίμακας ανακαίνιση και διαμόρφωση χώρου γραφείων για την εταιρεία Marathon VC. Στην καρδιά της πόλης, στην περιοχή της Ακρόπολης, ένας ενιαίος χώρος 200τμ στον πρώτο όροφο κτιρίου σχεδιασμένο από το αρχιτεκτονικό γραφείο ISV, φιλοξενεί θέσεις εργασίας, χώρους υποδοχής, meeting room, χώρους online διασκέψεων και καθιστικό. Τα χαρακτηριστικά που προϋπάρχουν, όπως η ενιαία επιφάνεια υαλοπινάκων στο εξωτερικό όριο του κτηρίου και το ανεπίχριστο σκυρόδεμα στον φέροντα οργανισμό, “αγκαλιάστηκαν” με σεβασμό σε αυτή την μελέτη διαμόρφωσης και εντάχθηκαν στο τελικό αποτέλεσμα.
Αρχές σχεδιασμού - Διαμόρφωση χώρου
Ο σχεδιασμός του χώρου στηρίχτηκε σε δύο βασικές συνιστώσες που τέθηκαν από τους χρήστες: ο χώρος πρέπει να είναι μεταβαλλόμενος ώστε να παρέχει την δυνατότητα για ποικίλες χρήσεις και ταυτόχρονα να διατηρεί τον ενιαίο χαρακτήρα του. Οι δύο αυτοί παράγοντες αποτέλεσαν γνώμονα για την σχεδίαση και την διακόσμηση του χώρου, ενώ ταυτόχρονα ήταν περιοριστικοί ως προς την διαχείριση του. Η τελική σχεδίαση βασίστηκε στην οργάνωση του χώρου σε ζώνες χρήσεων που οριοθετήθηκαν με νοητά ή ελαφριά όρια, επιτρέποντας την μεταβολή και την αναδιάρθρωσή τους. Οι μόνοι χώροι οι οποίοι παρέμειναν στην αρχική τους μορφή και δεν περιλαμβάνονται στην μελέτη, πέραν της όποιας επισκευής και συντήρησης απαιτήθηκε για την σωστή τους λειτουργία, είναι οι υγροί χώροι, μία μικρή κουζίνα και τα WC. Ο κύριος χώρος παρέμεινε ενιαίος και μέσα σε αυτόν οργανώθηκε η βασική χρήση εργασίας, τοποθετώντας γραφεία διαστάσεων 2.00 m επί 1.00 m παράλληλα και σε σειρά. Οι 6 θέσεις εργασίας θεωρούνται μόνιμες και σταθερές, αν και κατ’ ανάγκη μπορούν να επανατοποθετηθούν. Σε συνέχεια των θέσεων αυτών, παράλληλα στο εξωτερικό όριο του κτηρίου που αποτελείται από υαλοπίνακες, τοποθετήθηκε πάγκος εργασίας με ακόμα 6 θέσεις. Η χρήση αυτών είναι περιστασιακή και ο πάγκος, αποτελούμενος από δυο μονάδες, είναι αυτοφερόμενος ώστε να μπορεί να τοποθετηθεί σε όποιο άλλο σημείο χρειαστεί. Ανάμεσα στις θέσεις εργασίας που διαμορφώθηκαν, τοποθετήθηκαν μικρά καθιστικά, αποτελούμενα από πολυθρόνες και χαμηλά τραπεζάκια. Ο ρόλος τους είναι τόσο η υποδοχή καλεσμένων και η πραγματοποίηση μίας μικρής, άτυπης συνάντησης, όσο και η φιλοξενία των μικρών διαλειμμάτων των εργαζόμενων. Η δεύτερη βασική ζώνη που δημιουργήθηκε στον χώρο σπάει τον αυστηρό χαρακτήρα της εργασίας και ακολουθεί μία πιο χαλαρή προσέγγιση. Αντιδιαμετρικά της βασικής μονάδας εργασίας, διαμορφώνεται σαλόνι το οποίο χωρίζεται από τον υπόλοιπο χώρο με ξύλινη κατασκευή. Η κατασκευή αυτή είναι διάτρητη, επιτρέπει την μερική οπτική επαφή ανάμεσα στις ζώνες, ενώ παράλληλα, προσφέρει χώρους αποθήκευσης με την μορφή ραφιών. Πίσω από την ξύλινη αυτή κατασκευή, ένα σαλόνι σχηματισμένο από καναπέ, πολυθρόνες και βοηθητικά τραπεζάκια είναι ικανό να φιλοξενήσει χαλαρές συναντήσεις, εργασία σε πιο ήρεμους ρυθμούς ή απλά lunch breaks. Ο ενιαίος χαρακτήρας των γραφείων δημιούργησε, ωστόσο, και την ανάγκη για απομόνωση, καθώς πολλές φορές η χρήση ηχητικών μέσων από έναν χρήστη διατάρασσε την λειτουργία όλων των ζωνών. Έτσι, ενώ μεγάλο τμήμα του χώρου κρατήθηκε ενιαίο με ελαφρά ή καθόλου χωρίσματα, διαμορφώθηκαν και αυστηρά κλειστοί χώροι που επιτρέπουν την απομόνωση των εργαζόμενων. Δίπλα στην είσοδο και σε οπτική επαφή με την ζώνη εργασίας, οργανώθηκε meeting room με την χρήση διαχωριστικού αποτελούμενο από διπλά υαλοπετάσματα. Ένα γραφείο συνεδριάσεων 8 θέσεων και απαραίτητος εξοπλισμός για συσκέψεις, επιτρέπει στην παράλληλη διεξαγωγή συναντήσεων, ενώ ο χώρος γραφείων λειτουργεί κανονικά. Παράλληλα, ένας δεύτερος κλειστός χώρος διαμορφώθηκε από αποθήκη σε άτυπο στούντιο παραγωγής ηχητικών εγγραφών, όπου οι τοίχοι επενδύθηκαν με ηχοαπορροφητικό υλικό υψηλών προδιαγραφών και ένα μικρό γραφείο τοποθετήθηκε για μεγαλύτερη άνεση. Πρόσθετα, ελεύθερα στον χώρο και με δευτερεύουσα χρήση αυτή του ορίου, τοποθετήθηκε ένα booth που επιτρέπει στην πλήρη ηχητική απομόνωση ενός χρήστη, ενώ παρέχει ανεξάρτητο σύστημα αερισμού και φωτισμού, δημιουργώντας το ιδανικό περιβάλλον για κλήσεις ή συνδιαλέξεις.
Υλικά
Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν στην υλοποίηση του έργου επιλέχθηκαν με βάση τόσο το λειτουργικό κομμάτι του χώρου, όσο και το αισθητικό. Από τις πρόσθετες κατασκευές που τοποθετήθηκαν, μέχρι και τα υφάσματα των επίπλων, ακολουθήθηκαν οι μινιμαλιστικές γραμμές που επιβάλει το ίδιο το κτίριο. Το ανεπίχριστο σκυρόδεμα στον φέροντα οργανισμό παρέμεινε εμφανές και “έδεσε” με τον φυσικό δρυ που επιλέχθηκε σε επιφάνειες γραφείων, τραπεζιών και στην διάτρητη κατασκευή που λειτουργεί ως διαχωριστικό των ζωνών εργασίας - σαλονιού. Το δάπεδο, το οποίο προϋπήρχε και ήταν υπερυψωμένο για την διαχείριση των δικτύων, επιδιορθώθηκε με βάση τις νέες ανάγκες και επενδύθηκε με βινυλικά πλακίδια. Ο κλειστός χώρος του meeting room υλοποιήθηκε με την χρήση διαχωριστικού συστήματος με διπλούς υαλοπίνακες και ακολούθησε την αισθητική των υπάρχοντων υαλοπινάκων στο εξωτερικό όριο του κτηρίου (μεταλλικό πλαίσιο σε αντίστοιχη απόχρωση). Παράλληλα, αντικαταστάθηκε η είσοδος με παρόμοιο σύστημα, στην οποία τοποθετήθηκε τεχνολογία που επιτρέπει την μετατροπή του υαλοπίνακα από διάφανο σε τυφλό με την διέλευση ηλεκτρικού φορτίου. Ηχοαπορροφητικα υλικά τύπου felt τοποθετήθηκαν ως επένδυση στο άτυπο studio που δημιουργήθηκε στην θέση παλιάς αποθήκης. Ένα από τα προβλήματα που παρουσιάστηκε ήταν η κακή διαχείριση του ήχου στον ενιαίο χώρο, λόγω των σκληρών επιφανειών και της έλλειψης στοιχείων απορρόφησης. Η χρήση βινυλικού δαπέδου και η τοποθέτηση κουρτινών σε μορφή roller, βελτίωσαν τόσο το αισθητικό κομμάτι, όσο και την διαχείριση των ηχητικών ανακλάσεων. Σημαντική πινελιά στον χώρο αποτελεί η σύνθεση από ζωντανά βρύα τοποθετημένα σε ξύλινο, δρύινο τελάρο, γύρω από το λογότυπο της εταιρείας. Η σύνθεση αυτή αποτελεί διακοσμητική πρόταση, αλλά παράλληλα βοηθάει ηχητικά τον χώρο, καθώς δημιουργεί ένα ηχοαπορροφητικό στοιχείο που βοηθά στον περιορισμό της ανάκλασης του ήχου. Επιπλέον, φυτά, ανθεκτικά σε κλειστούς χώρους, επιλέχθηκαν και τοποθετήθηκαν ανάμεσα στις ζώνες, δημιουργώντας ζωντανές, πράσινες νησίδες που σπάνε την κανονικότητα και δίνουν μία φρέσκια νότα.

Το ζαχαροπλαστείο βρίσκεται στην περιοχή της Σκύδρας σε κεντρική οδό. Στεγάζεται στο χώρο που φιλοξενούσε το κατάστημα της τράπεζας Eurobank.
Ο αρχιτεκτονικός και διακοσμητικός σχεδιασμός συνέβαλε στο γεγονός το προϊόν να είναι το κυρίαρχο αντικείμενο μέσα στον χώρο.
Ο σχεδιασμός του εσωτερικού και εξωτερικού χώρου, ακολουθεί αυστηρές γεωμετρικές γραμμές, απλές και λιτές αναδεικνύοντας το αριστοκρατικό ύφος του καταστήματος.
Το ζαχαροπλαστείο αποτελείται από 3 ορόφους υπόγειο, ισόγειο και πρώτο όροφο, όπου προσφέρεται καφές, γλυκά και brunch. Το ισόγειο και το υπόγειο είναι περίπου 100 τ.μ. έκαστο και ο πρώτος όροφος 80 m². Στο ισόγειο πέρα από τον χώρο του ζαχαροπλαστείου, τοποθετήθηκε το εργαστήριο στο πίσω μέρος καθώς και το WC ΑΜΕΑ όπως επίσης και χώρος ανάπαυσης του προσωπικού. Το υπόγειο λειτουργεί ως αποθηκευτικός χώρος των προϊόντων.
Τα μεγάλα ανοίγματα στην πρόσοψη του καταστήματος βοηθούν τον φυσικό φωτισμό του χώρου. Ένα γύψινο στοιχείο σε περίτεχνο ύφος Art Nouveau υποδέχεται στην είσοδο τους επισκέπτες του χώρου.
Μπαίνοντας στο ζαχαροπλαστείο το πρώτο πράγμα που βλέπει ο πελάτης είναι η κεντρική νησίδα, η οποία υιοθετεί έναν προοδευτικό σχεδιασμό προσφέροντας στον πελάτη τη μοναδική ευκαιρία ευέλικτης ορατότητας του προϊόντος και από τις τέσσερις πλευρές.
Το δάπεδο αποτελείται από πλακάκι σε ρομβοειδή διάταξη στα χρώματα του άσπρου-μαύρου, δίνοντας ρετρό ύφος, ενώ στο κέντρο δημιουργείται ένα χαλί από πλακάκι σε όψη πατητής τσιμεντοκονίας με περιμετρικό φινίρισμα ξύλου. Ταυτόχρονα στις τέσσερις άκρες τοποθετήθηκαν μεταλλικά πλακίδια με το μονόγραμμα του ιδιοκτήτη ”Κ”.
Τοποθετώντας τον πελάτη σε κεντρικό σημείο έχει όλο το κατάστημα στο οπτικό του πεδίο. Σε όλες τις βιτρίνες τοποθετήθηκε κρυφός φωτισμός, δίνοντας έμφαση και σωστή οπτική στο προϊόν. Οι βιτρίνες και τα έπιπλα επενδύθηκαν με natural stone σε σκούρα γκρι απόχρωση και μαύρο Corian από την εταιρεία Gelatec. Το χαμηλό κεντρικό ψυγείο επενδύθηκε με λευκό Corian. Η διάταξή τους στον χώρο θέλησε να δημιουργήσει μια άνετη διαδρομή παρουσίασης των γλυκών και των λοιπών προϊόντων.
Στις κολώνες εφαρμόστηκε μια παλιά βενετσιάνικη τεχνοτροπία σε απόχρωση ανθρακί με αποτέλεσμα λεία επιφάνεια που μιμείται το φυσικό γυαλισμένο μάρμαρο προσδίδοντας εξαιρετική λάμψη και μεγάλη αντοχή στους χώρους που εφαρμόζεται.
Το κεντρικό σημείο της οροφής διακοσμείται από ένα ρομβοειδές χειροποίητο γύψινο σε ύφος Art Nouveau δίνοντας την αίσθηση της πολυτέλειας και ύφος αρχοντικό.
Στο πόστο του ταμείου χρησιμοποιήθηκε φυσικό ξύλο καρυδιάς ενώ στη διαδρομή προς το ταμείο ο πελάτης συναντά μια κατασκευή από φυσικό ξύλο σε δρυς δυο αποχρώσεων (ψαροκόκαλο) με κάθετο κρυφό φωτισμό, το οποίο λειτουργεί ως shop in shop με σκοπό την πώληση προϊόντων ζαχαροπλαστικής για δημιουργίες στο σπίτι!
Στον πρώτο όροφο, δημιουργήθηκε ο χώρος όπου σερβίρει καφέ και brunch.
Τα γήινα υλικά και οι φυσικές υφές αποτελούν τη βασική σχεδιαστική γραμμή. Το ξύλινο πάτωμα, τα βελούδινα υφάσματα και τα ξύλινα καθίσματα με βιεννέζικη ψάθα αποσκοπούν στη δημιουργία ατμόσφαιρας που συνδυάζει στοιχεία κλασικού μπιστρό ενταγμένου σε ένα σύγχρονο περιβάλλον.
Δόθηκε έμφαση σε διακοσμητικές λεπτομέρειες όπως τα πορσελάνινα βιεννέζικα σερβίτσια στον τοίχο καθώς και στη μικρή ξύλινη βιτρίνα.
Σε κεντρικό σημείο τοποθετήθηκε το παρασκευαστήριο με άνοιγμα και οπτική επαφή προς τον ενιαίο χώρο δημιουργώντας έτσι μια εξωστρεφή σχέση με τους επισκέπτες.
Κατασκευαστικά η οροφή με οπτική ίνα αντικαταστάθηκε από γυψοσανίδα διατηρώντας τις μονάδες κλιματισμού που προϋπήρχαν.
Επιδιώχθηκε να διατηρηθεί ό,τι ήταν εφικτό από το υπάρχον κατάστημα της τράπεζας παρ’ όλα αυτά αφαιρέθηκε η πόρτα ασφαλείας και η δεξιά πλευρά της τζαμαρίας της πρόσοψης και αντικαταστάθηκαν από πλαίσιο αλουμινίου με ενιαίο υαλοπίνακα.
Στον χώρο του ισογείου, έγινε αντικατάσταση του χρηματοκιβωτίου από ενισχυμένο χάλυβα. Στην θέση του δημιουργήθηκαν τα αποδυτήρια του προσωπικού της επιχείρησης, όπως επίσης και WC για ΑΜΕΑ.
Επίσης, αν και το ζαχαροπλαστείο διατηρεί εργαστήριο (εκεί όπου παράγει και διανέμει τα προϊόντα του) σε διαφορετικό σημείο στην πόλη εντούτοις υπήρχε ανάγκη από χώρο για τα ψυγεία, τους φούρνους και τη λάντζα. Για το λόγο αυτό πίσω και κατά μήκος του καταστήματος, σε συνεργασία με μηχανικούς, νομιμοποιήθηκε και εντάχθηκε στο σχέδιο ο επιμήκης χώρος των 15 m², ο οποίος προϋπήρχε αλλά ήταν ακάλυπτος.
Τέλος, το υπόγειο χρησιμοποιείται ως αποθήκη πρώτων υλών και ταυτόχρονα αποτελεί και το χώρο που φιλοξενεί τις μηχανές των ψυγείων που βρίσκονται στον χώρο της λιανικής πώλησης.
Στον δεύτερο όροφο φιλοξενούνταν τα γραφεία της τράπεζας, το δωμάτιο με τις μονάδες κλιματισμού, τα WC και ένα μικρός χώρος παρασκευής γευμάτων και καφέ. Αρχικά καθαιρέθηκαν όλες οι τοιχοποιίες ξηράς δόμησης των γραφείων διατηρώντας τους υφιστάμενους χώρους που προαναφέρθηκαν. Ο μικρός χώρος της κουζίνας επεκτάθηκε προς τα εμπρός δημιουργώντας το χώρο παρασκευής γευμάτων τύπου ‘’brunch’’ και καφέ καταλήγοντας σε ένα πάσο ανοιχτό προς τον πελάτη.
Το δάπεδο καλύφθηκε με laminate σε όψη ξύλου με σκοπό να προσδώσει έναν πιο ζεστό τόνο στο χώρο που υποδέχεται το κοινό.
Ο μικρός πρόβολος κατά μήκος του δευτέρου ορόφου διατηρήθηκε. Στο ένα άνοιγμα προς αυτόν αφαιρέθηκε το συρόμενο κούφωμα και επιλέχθηκαν γυάλινες πτυσσόμενες πόρτες τύπου παρκινγκ με σκοπό τα φύλλα να σύρονται και να παρκάρουν στην άκρη, ώστε να αφήνουν ανοιχτό όλο το πέρασμα προς τα έξω. Το δάπεδο του μονώθηκε και επενδύθηκε με πλακίδιο καθώς επίσης τοποθετήθηκε προστατευτικό κιγκλίδωμα από δικτυωτό πλέγμα σιδήρου.
Tο έργο βραβεύτηκε με gold στα INTERIORS AWARDS 2022 στην κατηγορία reused interior.

Στεγασμένο σε κτίριο του 1970, σχεδιασμένο με μοντέρνες επιρροές από τον αρχιτέκτονα Δημήτρη Μπίρη, ένα παλαιό ιατρείο στην πλατεία Μαβίλης μετατρέπεται σε σύγχρονο γυναικολογικό ιατρείο.
Βασική πρόθεση της σχεδιαστικής και αισθητικής προσέγγισης ήταν να διατηρηθούν όσο το δυνατόν περισσότερα αρχιτεκτονικά στοιχεία και υλικά της προυπάρχουσας δομής, τα οποία σε συνδυασμό με τις νέες κατασκευές θα μπορούσαν να καλύψουν τις απαιτήσεις ενός σύγχρονου ιατρείου. Στο πλαίσιο αυτό, η αναδιαμόρφωση του χώρου πραγματοποιήθηκε με σημειακές παρεμβάσεις και σεβασμό στα αυθεντικά χαρακτηριστικά του. Διατηρήθηκαν και αποκαταστάθηκαν όλα τα ξύλινα δάπεδα και οι πόρτες, ενώ οι ξύλινες κατασκευές μεταποιήθηκαν και άλλαξαν χαρακτήρα μέσω της επανάχρησης των υλικών τους.
Επιθυμία του γιατρού ήταν να δημιουργηθεί ένα «οικείο» περιβάλλον και μια ζεστή, φιλική ατμόσφαιρα για το χρήστη. Για το σκοπό αυτό ο σχεδιασμός αντλεί έμπνευση από τα στοιχεία της φύσης. Κυριαρχούν φυσικά και διαχρονικά υλικά όπως το ξύλο, ενώ γήινες υφές, χρώματα και υφάσματα σε μπλε και πράσινες αποχρώσεις προσδίδουν μια χρωματική αντίθεση και μια θεατρική διάσταση στο χώρο. Στις σχεδιαστικές γραμμές και στην επιλογή των επίπλων επιλέγονται κοίλες γεωμετρίες, πραγματοποιώντας μια αναφορά στις καμπύλες του ανθρώπινου σώματος.
Σε επίπεδο κάτοψης, διατηρούνται τα χωρικά όρια του υφιστάμενου χώρου και ενσωματώνονται οι απαραίτητες τροποποιήσεις για την επίτευξη της μέγιστης λειτουργικότητάς του.
Η υποδοχή στο ιατρείο σηματοδοτείται με την κατασκευή επίπλου σε κομβικό σημείο, επενδεδυμένο με κεραμικό πλακίδιο σε υφή πέτρας. Στο δάπεδο, η παλαιά μοκέτα που κάλυπτε το κατεστραμμένο μάρμαρο αντικαθίσταται με βινυλικό δάπεδο σε γήινους τόνους, που ανταποκρίνεται στις υγειονομικές απαιτήσεις του χώρου. Η αιχμηρή γεωμετρία που δημιουργείται, εισάγει τον επισκέπτη στο χώρο αναμονής, ο οποίος, φωτεινός και ευρύχωρος, σκοπό έχει να τον κάνει να αισθανθεί ότι βρίσκεται στον προσωπικό του χώρο. Το παιχνίδι του κρυφού φωτισμού που κυριαρχεί εδώ, δίνει βάθος και αξιοποιεί την εσοχή της κάτοψης, πλαισιώνοντας ατμοσφαιρικά τον πίνακα του αγαπημένου φίλου και ζωγράφου του γιατρού.
Με δίφυλλη ξύλινη πόρτα η οποία δατηρήθηκε και σε συνέχεια με το χώρο αναμονής, βρίσκεται ο χώρος του γραφείου. Η φωτεινή οροφή φωτίζει αρμονικά το χώρο και τις ξύλινες επιφάνειες και συνομιλώντας με την λευκή επιφάνεια του γραφείου εστιάζει το ενδιαφέρον στο σημείο συζήτησης του γιατρού με τον επισκέπτη. Σε απόσταση από τους υπόλοιπους χώρους του ιατρείου βρίσκεται το εξεταστήριο. Σκοπός του σχεδιασμού ήταν να δημιουργηθεί ένα ήρεμο και γαλήνιο περιβάλλον. Κεντρικό στοιχείο αποτελεί η κουρτίνα σε ανάρτηση που προσδίδει ιδιωτικότητα και άνεση στις λειτουγικές απαιτήσεις του δωματίου, ενώ παράλληλα δίνει κίνηση στο χώρο εμπλουτίζοντας την συνολική εμπειρία του χρήστη.