Η κατοικία βρίσκεται στο Μεξικό και σχεδιάστηκε με σεβασμό στο φυσικό περιβάλλον, καθιστώντας την αναπόσπαστο μέρος του. Η πέτρα στους εξωτερικούς τοίχους ακολουθεί την ιδέα των αγροτικών κτισμάτων της περιοχής, με τις ξερολιθιές στα όρια του οικοπέδου τους. Κάθε πέτρα ακουμπά αρμονικά πάνω στην άλλη με γωνιακά σχήματα να συναντώνται και να ταιριάζουν μεταξύ τους,
Οι περισσότεροι χώροι είναι ανοιχτοί προς τον νότο, με τους πέτρινους τοίχους να αυξάνουν τη θερμική και ενεργειακή απόδοση. Η πέτρα επίσης είναι από την περιοχή, μειώνοντας σημαντικά τον αντίκτυπο των εκπομπών άνθρακα του έργου.

Αρχιτεκτονική: VAN VAN Atelier
Φωτογραφίες: César Béjar

Κατασκευαστικά, οι όψεις αποτελούνται από διαφορετικά δομικά στοιχεία και υλικά, με ποικίλα τεχνικά χαρακτηριστικά και διαφορετικές λειτουργίες. Η αντοχή και η διατήρηση της μορφολογικής και αισθητικής ποιότητας των εξωτερικών όψεων στο χρόνο είναι στενά συνυφασμένες με τη λειτουργική διάρκεια ζωής της κατασκευαστικής δομής και της συνεργασίας των δομικών στοιχείων που τις συνθέτουν.

Η κατοικία στη Γλυφάδα χαρακτηρίζεται από ένα στιβαρό αλλά απλό οπτικά, μονολιθικό όγκο με λιτές ξεκάθαρες γραμμές. Το κτίριο χαρακτηρίζεται από την απλότητα στη διάρθρωση των όψεων, η οποία καλείται να συνδιαλαγεί με το μέγεθος και τον όγκο του σε έναν επιτυχημένο πειραματισμό ισορροπίας.
Από τις δύο "πύλες" προς τον περιμετρικό περιβάλλοντα χώρο η δυτική πύλη βρίσκεται στον άξονα της εξωτερικής εισόδου της ιδιοκτησίας, οδηγεί δε και στην κύρια είσοδο του κτιρίου, η οποία πραγματοποιείται με ένα κατακόρυφο "σχίσιμο" του μονολιθικού όγκου τής κατά τα άλλα αδιάρθρωτης δυτικής όψης.
Σε άμεση επαφή με το χώρο της εισόδου βρίσκεται ο πυρήνας κατακόρυφων κινήσεων κεντροβαρικά της κατοικίας και εντάσσεται σε ένα μεγάλο αίθριο που στεγάζεται με οριζόντιο φεγγίτη, ο οποίος αποτελεί συνέχεια του κατακόρυφου επιπέδου της εισόδου.

Βασική σχεδιαστική επιδίωξη της μονοκατοικίας στο Αμμούδι Ζακύνθου ήταν η δημιουργία ενός ισόγειου σπιτιού, ενταγμένου αρμονικά στο μικροπεριβάλλον του οικοπέδου με τη χαμηλή βλάστηση, τα αμπέλια και τις ελιές.
Ο κύριος και κεντρικός όγκος της κατοικίας στεγάζει τους χώρους διημέρευσης και ανοίγει διαμπερώς στη θέα της θάλασσας ανατολικά.
Η διαφάνεια των μεγάλων ανοιγμάτων αναιρεί τα όρια μεταξύ εσωτερικού και εξωτερικού χώρου, ενώ όλος ο εσωτερικός χώρος διημέρευσης μετατρέπεται σε ένα μεγάλο υπαίθριο σκεπαστό χώρο, όταν ανοίξουν τα συρόμενα κουφώματα. Ο χώρος του καθιστικού οργανώνεται γύρω από το τζάκι ανοιχτής εστίας, το οποίο διαθέτει γυάλινη "πλάτη" για να μην διακόπτει την επαφή με τον εξωτερικό χώρο.

Αρχιτεκτονική μελέτη - επίβλεψη: Κατερίνα Βαλσαμάκη
Φωτογραφία: Κωνσταντίνος Θωμόπουλος

Πρόκειται για τα νέα γραφεία μιας εταιρείας μελετών περιβάλλοντος σε ένα χώρο 250 m² στα νότια προάστια της Αθήνας.
Η νέα διαρρύθμιση έχει ως στόχο να αξιοποιήσει όλα τα ανοίγματα του ορόφου και να εξασφαλίσει φυσικό φωτισμό σε όλους τους χώρους εργασίας.
Τα κλειστού τύπου γραφεία αναπτύσσονται περιμετρικά και ανεξαρτητοποιούνται με γυάλινα διαχωριστικά. Στο κέντρο δημιουργείται ένας πυρήνας, η «καρδία» της πρότασης, με την υποδοχή και τα γραφεία ανοιχτού τύπου. Προκειμένου να υπάρξει  ιδιωτικότητα στις θέσεις εργασίας σχεδιάσαμε ελεύθερα διαχωριστικά με φύτευση τα οποία φιλτράρουν την οπτική προς τις οθόνες.
Ως γραφείο μελετών υπήρχε μεγάλη ανάγκη για αποθηκευτικό χώρο. Προτιμήσαμε αντί να μαζέψουμε όλο το υλικό σε ένα δωμάτιο αρχείου, μικραίνοντας έτσι τα ωφέλιμα τετραγωνικά, να επενδύσουμε όλους  τους τυφλούς τοίχους με ερμάρια αποθήκευσης, δημιουργώντας παράλληλα και ένα μέσο για να αυξήσουμε την ηχομόνωση μεταξύ των δωματίων.
Ανάμεσα στα κλειστά γραφεία χωροθετείται μια αίθουσα συναντήσεων ικανή να φιλοξενήσει 10 άτομα ντυμένη με επιφάνειες ξύλου, δημιουργόντας υψηλές ηχητικές προδιαγραφές. Όλα τα απαραίτητα δίκτυα ταξιδεύουν κάτω από το πάτωμα και έρχονται από την βάση του τραπεζίου στην επιφάνεια, παρέχοντας ένα καθαρό χώρο ικανό να καλύψει διαφορετικές ανάγκες.
Θέλουμε η πρόταση μας να αποτελεί ένα υγιή επαγγελματικό περιβάλλον. Σχεδιάσαμε έναν άνετο χώρο διαλείμματος με μια πλήρως λειτουργική κουζίνα και συσκευές που να επιτρέπουν στον  κάθε εργαζόμενο να ακολουθεί τις διατροφικές συνήθειες που επιθυμεί με την ευκολία που θα το έκανε και στο σπίτι του.
Όλη η πρόταση έχει διαμορφωθεί με τόνους λευκού, γκρίζου και ανοιχτόχρωμα ξύλα. Σε αυτό το ήρεμο περιβάλλον επιλέξαμε κάποιες γεωμετρίες να τονιστούν με το πράσινο του brand της εταιρείας, δίνοντας ζωντάνια σε όλη τη πρόταση.

Κύριο άξονα της αρχιτεκτονικής επίλυσης αποτελεί η μικρότερη δυνατή επέμβαση στο υφιστάμενο κέλυφος και, ταυτόχρονα, η ανάδειξη της δυνατότητας των υπαρχόντων χώρων να εξυπηρετήσουν -μέσω μικρών αλλαγών- τις σύγχρονες απαιτήσεις των νέων ιδιοκτητών. Η αρχιτεκτονική σύνθεση προβλέπει την ενοποίηση των χώρων κουζίνας και αποθήκης, τη διάνοιξη περάσματος προς το σαλόνι από τον νέο ενοποιημένο χώρο, την καθαίρεση του παταριού (που εκτεινόταν στο μισό τμήμα του χώρου καθιστικού-τραπεζαρίας) και την κατάργηση του υφιστάμενου τζακιού. Με τις χειρονομίες αυτές, κατοψικά το διαμέρισμα αποκτά μια σχεδόν κυκλοτερή δομή στην οποία ο χώρος του καθιστικού-τραπεζαρίας αποκτά κεντρική σημασία. Γύρω από τον πυρήνα καθιστικού-τραπεζαρίας  περιστρέφονται οι υπόλοιπες χρήσεις της κατοικίας (είσοδος, κουζίνα, WC, υπνοδωμάτιο master), ενώ η κίνηση προς αυτόν ελαχιστοποιείται. Επιπλέον, με την καθαίρεση του παταριού ο κεντρικός χώρος αποκτά ενιαίο ύψος σε όλο το μήκος του και, έτσι, εντείνεται η κοινή αντιμετώπιση του σε επίπεδο όψης και τομής. Η λειτουργική διάρθρωση του διαμερίσματος προβλέπει τη δυνατότητα απομόνωσης του υπνοδωματίου master (υπνοδωμάτιο, γκαρτνταρόμπα, λουτρό) από τους υπόλοιπους χώρους, με αποτέλεσμα να μπορεί να αναγνώσει κανείς το εσωτερικό της κατοικίας σε δύο διακριτές ζώνες: τους χώρους διημέρευσης και τον χώρο ύπνου. Ο διαχωρισμός των δύο ζωνών γίνεται μέσω της ξύλινης μασίφ δίφυλλης θύρας, η οποία διατηρείται και επισκευάζεται προκειμένου να αναδειχθούν τα διακοσμητικά στοιχεία που φέρει και τα οποία αποτελούν δείγμα της αρχιτεκτονικής ταυτότητας του χώρου.
Η αισθητική προσέγγιση της πρότασης σέβεται και ακολουθεί το αρχιτεκτονικό ύφος του συνόλου της πολυκατοικίας, η οποία κατασκευάστηκε τη δεκαετία του 1940 και φέρει την υπογραφή του Κ. Κιτσίκη. Στην πολυκατοικία μπορεί κανείς ακόμη και σήμερα να διακρίνει ιδιαίτερες λεπτομέρειες στις ξύλινες χειρολαβές, στα μπρούτζινα κουδούνια, στους πριζοδιακόπτες με την ένδειξη Licht, στα χτιστά φωτιστικά του κλιμακοστασίου. Οι λεπτομέρειες αυτές, αποτελούν την έμπνευση για την παλέτα των υλικών και τον λεπτομερή χειρισμό όλων των επιφανειών στο έργο. Η κατοικία αντιμετωπίζεται στο σύνολό της ως ένα είδος γλυπτού, όπου ξύλινες ιδιοκατασκευές ορίζουν τους χώρους και την κίνηση στο εσωτερικό. Η χρήση ξύλου αποτελεί κυρίαρχο στοιχείο και συνοδεύεται από υπόλευκες επιφάνειες σοβά, λάκας και κεραμικού. Το δάπεδο -από φυσικό ξύλο δρυός- κατασκευάζεται εξαρχής από έμπειρους τεχνίτες σε σχέδιο ψαροκόκκαλο διαστάσεων όμοιων με το υφιστάμενο. Η αρχιτεκτονική επίλυση προβλέπει σχέδιο δαπέδου το οποίο διαπερνά όλους τους χώρους (πλην των υγρών) και απέχει από τις τοιχοποιίες απόσταση 12εκ. ώστε να σχηματίζει περιμετρική μπορντούρα στα πρότυπα των κατοικιών της δεκαετίας του 40.
Για την καλύτερη εκμετάλλευση των διαθέσιμων χώρων, σχεδιάζονται και κατασκευάζονται tailor made έπιπλα. Οι κάθετες επιφάνειες των ξυλουργικών, καθώς και τα υφάσματα με τα οποία επενδύονται είναι σε λευκούς τόνους. Σε αυτά προστίθενται μαύρες λεπτομέρειες, όπως πόμολα και σκοτίες, που αναφέρονται σε έπιπλα της σχολής Bauhaus. Το πριζοδιακοπτικό υλικό που επιλέγεται αποτελεί τη σύγχρονη εκδοχή του υφιστάμενου και χρησιμοποιείται σε λευκή απόχρωση ώστε να συνδέεται αισθητικά με τους λευκούς τοίχους και τις λευκές επιφάνειες των ξυλουργικών. Τέλος, κατασκευάζεται εξ’ αρχής η περιμετρική κορνίζα της οροφής.

Από το 1981, δημιουργούμε καινοτόμα και εμπορικά επιτυχημένα περιβάλλοντα. Αναγνωρίζουμε ότι κάθε έργο είναι τόσο μοναδικό όσο και οι ανάγκες του. Το όραμά μας είναι να δημιουργήσουμε ζωντανές και δυναμικές συνδέσεις μεταξύ κτιρίων και τόπων, ιδεών και φιλοδοξιών, μέσω βιώσιμων αρχιτεκτονικών έργων.
Ειδικευόμαστε στον σχεδιασμό ξενοδοχείων, κατοικιών και κάθε τουριστικής δραστηριότητας. Οι βαθιές γνώσεις σε έργα ξενοδοχείων και αναψυχής μας επιτρέπουν να ισορροπήσουμε μεταξύ του οράματος και της υλοποίησης, προσδίδοντας τελικά μια μοναδική εμπειρία στους επισκέπτες. Στόχος μας είναι η δημιουργία χώρων με την υψηλότερη αρχιτεκτονική αριστεία, συνδυάζοντας τον καινοτόμο σχεδιασμό και την αποτελεσματικότητα. Επιθυμούμε να δημιουργήσουμε ξεχωριστές στιγμές και αξέχαστες αναμνήσεις για τους χρήστες της αρχιτεκτονικής, σε χώρους που προδιαθέτουν θετικά. Η αρχιτεκτονική είναι το μέσω που προσδίδει την απαιτούμενη υπεραξία σε κάθε επένδυση και ταυτόχρονα διασφαλίζει την βιωσιμότητα του έργου σε σχέση με το περιβάλλον του.
Σε συνεργασία με τις ομάδες που λειτουργούν παράλληλα και σε διαρκή επικοινωνία, ο Πάρης Λιάκος συμμετέχει ενεργά στο σχεδιασμό και την επίβλεψη κάθε έργου από το αρχικό στάδιο του σχεδιασμού, μέχρι την επίβλεψη της κατασκευής και ολοκλήρωσης. Συνεργαζόμαστε στενά για να διασφαλίσουμε ότι τα καλύτερα αποτελέσματα επιτυγχάνονται μέσω μιας σύνθεσης έννοιας, αρμονίας και λειτουργικής ολοκλήρωσης.

Το έργο αφορά την ανακαίνιση μίας μεζονέτας 30m², σε πολυκατοικία του 80’ στην Βουλιαγμένη. Η βασική επιδίωξη ήταν η μεγιστοποίηση ελεύθερου χώρου στον κάτω όροφο, έχοντας ως δεδομένο ότι ο άνω όροφος θα λειτουργούσε ως υπνοδωμάτιο. Έγινε λοιπόν μια προσπάθεια να σχεδιαστούν έπιπλα - ειδικές κατασκευές, τα οποία έχουν πολλαπλές χρήσεις.
Στον κάτω όροφο, το κύριο στοιχείο της σύνθεσης είναι ένα έπιπλο το οποίο συνδυάζει την κουζίνα με την σπιράλ σκάλα του διαμερίσματος. Η ένωση τους περιορίζει το αποτύπωμα της σκάλας και παράλληλα μεγιστοποιεί την επιφάνεια του πάγκου. Επιπλέον, η κουζίνα επεκτείνεται προς τον εξωτερικό χώρο, ακολουθώντας την ίδια αρχιτεκτονική γλώσσα. Ως αποτέλεσμα, ο εσωτερικός και ο εξωτερικός χώρος ενοποιούνται οπτικά, δίνοντας την εντύπωση ότι ο χώρος διημέρευσης είναι μεγαλύτερος. Όσον αφορά την μεταλλική σκάλα, κατασκευάστηκε από την αρχή, με οριακές διαστάσεις και διατομές προκειμένου να επιβαρύνει χωρικά και οπτικά κατά το ελάχιστο. Στον ίδιο όροφο σχεδιάστηκε και ένας καναπές που εκμεταλλεύεται τον παράγωνο τοίχο και εμπεριέχει συρτάρια αποθηκευτικού χώρου.
Στον άνω όροφο, τοποθετείται το υπνοδωμάτιο το οποίο αποτελείται από το κρεβάτι, ένα έπιπλο ρούχων και το μπάνιο. Το μπάνιο διασπάται σε δύο μέρη, ένα για το wc και ένα για το ντουζ. Η αντικριστή τους τοποθέτηση, σε συνδυασμό με τις πτυσσόμενες πόρτες τους, επιτρέπουν την χρήση τους άλλοτε σαν ένα μεγαλύτερο μπάνιο και άλλοτε σαν αυτόνομους χώρους. Όσον αφορά την ευρύτερη υλικότητα, επιλέχθηκαν και στους δύο ορόφους αποχρώσεις του μπεζ με διαφορετικές υφές, προκειμένου να υπάρχει μια ομοιογένεια η οποία δεν επιτρέπει σε κάποιο σημείο να ξεχωρίζει περισσότερο.

Έδραση μηχανημάτων 
Για την έδραση των μηχανημάτων στο δάπεδο χρησιμοποιούνται αντικραδασμικές βάσεις, ώστε να απομονώνεται η μεταφορά δονήσεων και κραδασμών στα δομικά στοιχεία του κτιρίου. Η έδραση γίνεται με ειδικά ελατήρια, που κατασκευάζονται από χάλυβα και λειτουργούν αποδοτικά σε χαμηλές συχνότητες. Χαρακτηριστικές περιπτώσεις εφαρμογής ελατηρίων είναι τα ηλεκτροπαραγωγά ζεύγη, οι ανεμιστήρες εξαερισμού, οι μονάδες ψύξης και θέρμανσης. Μπορούν να τοποθετηθούν απευθείας στη βάση του μηχανήματος, σε άκαμπτες μεταλλικές βάσεις ή και σε μάζα αδρανείας. Λειτουργούν σε συχνότητες από 2 έως 10 Hz. Παράλληλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν και διαφορετικού τύπου υλικά απομόνωσης των κραδασμών. Πρόκειται για ελαστικές βάσεις / εφέδρανα από συνθετικά υλικά (ελαστομερή, ανακυκλωμένο ελαστικό). Ανάλογα με τη σκληρότητα, την πυκνότητα και τη δυναμική τους ακαμψία προσφέρουν αποσβέσεις σε συχνότητες ≥ 9 Hz. Η απόσβεσή τους εξαρτάται από το πλάτος της ταλάντωσης (συχνότητα συντονισμού της πηγής) και τις συνθήκες περιβάλλοντος. Σε συνδυασμό με τα ελατήρια λειτουργούν ικανοποιητικά σε ένα μεγάλο φάσμα απόσβεσης κραδασμών. Η εφαρμογή πρόσθετων διατάξεων τύπου αντισεισμικών αναστολέων θεωρείται απαραίτητη για την αποτροπή μετακίνησης της μηχανολογικής εγκατάστασης σε περίπτωση σεισμού.