Το Garden Bar βρίσκεται στο ξενοδοχείο COLORS Urban Hotel. Το κτίριο είναι διαμπερές με δύο όψεις στις οδούς Τσιμισκή και Αγίου Μηνά, και το Garden Bar βρίσκεται επί της Αγίου Μηνά, με ανοιχτή την τριπλή όψη στις νεραντζιές του δρόμου και το Εβραϊκό Μουσείο Θεσσαλονίκης.
Η ιδέα για το σχεδιασμό του χώρου βασίστηκε στην ιδέα μιας εσωτερικής αυλής σε ένα κτίριο του κέντρου μιας πόλης. Στο χώρο επικρατεί το πράσινο χρώμα αλλά και αληθινά φυτά στους τοίχους, πάνω στο μπαρ και στην όψη. Η δαπεδόστρωση έγινε με πέτρα, και ακολουθεί το πέρασμα του πλακόστρωτου μιας αυλής, ή ενός πεζόδρομου. Οι κατασκευές στο bar είναι μεταλλικές, κρεμαστές, με λεπτές διατομές. Στις επιφάνειες του μπαρ, στις πλάτες των καθιστικών και διαχωριστικών, και στα φωτιστικά, στην πόρτα του wc χρησιμοποιήθηκε η αυθεντική πλεκτή ψάθα της κλασικής βιεννέζικης καρέκλας.
Στον κεντρικό τοίχο σχεδιάστηκε ένα γκραφίτι και μία νέον χρωματιστή κατασκευή, και τα δύο κατεξοχήν αστικά στοιχεία που συναντούμε στις εμπορικές σημάνσεις στην πόλη, αλλά και στα αστικά κενά.

Τα εντοιχιζόμενα καζανάκια (δοχεία έκπλυσης) προσφέρουν εργονομία και αισθητική αναβάθμιση στο χώρο. Το συνολικό όφελος του χώρου έναντι των εξωτερικών δοχείων έκπλυσης υαλώδους πορσελάνης κυμαίνεται από 10 έως 15 cm. Συνδέονται είτε με λεκάνη δαπέδου είτε με κρεμαστή λεκάνη. Η κρεμαστή λεκάνη καθιστά τον καθαρισμό του δαπέδου πιο εύκολο.
Παράγονται σε πάχη από 8 cm έως 12 cm και διακρίνονται σε καζανάκια για δρομική ή μπατική οπτοπλινθοδομή. Υπάρχουν επίσης καζανάκια στηριζόμενα σε μεταλλικό κάνναβο για σύστημα ξηρής δόμησης, αλλά και καζανάκια για ειδικές κατασκευές, όπως για μια γωνιακή εγκατάσταση. Σε κάθε περίπτωση συνιστάται η τοποθέτηση θυρίδας επισκεψιμότητας σε περίπτωση βλάβης.
Το μεταλλικό πλαίσιο εξασφαλίζει τη στήριξη του συστήματος και της κρεμαστής λεκάνης. Η στήριξη γίνεται στο δάπεδο και στον τοίχο. Η τοποθέτηση θερμοηχομονωτικού υλικού συμβάλλει σε περίπτωση εξωτερικής τοιχοποιίας στη μείωση των θερμικών απωλειών και στην περίπτωση μεσοτοιχίας στη μείωση του θορύβου λειτουργίας.

Η μεταλλική σκάλα, που συνδέει την κατοικία με το γραφειακό χώρο του παταριού, διαμορφώνεται με κρύσταλλο και inox, ενώ ο χώρος του κλιμακοστασίου φωτίζεται από το φεγγίτη της οροφής. Κατοικία στη Θεσσαλονίκη. Φωτογραφίες: Heinz Troll.

ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ. 
Η αυξημένη περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση, οι εντατικές τάσεις αστικοποίησης και οι τεχνολογικές εξελίξεις στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και των πρώτων υλών καθιστούν αναγκαία την επαναχάραξη του σχεδιασμού και της διαχείρισης των σύγχρονων πόλεων. Αντικείμενο του άρθρου είναι η παρουσίαση των χαρακτηριστικών και των ιδιοτήτων που συντελούν στο χαρακτηρισμό και στην αξιολόγηση μιας πόλης ως έξυπνης ή/και βιώσιμης.

Μία θερινή κατοικία στη Νότια Ιταλία σχεδιασμένη με προσέγγιση αφαιρετική, με κυβικούς λευκούς όγκους, ένα σχετικά αυστηρό εξωτερικό παιχνίδι με την τοπική γλώσσα. Στο κέντρο τοποθετείται ένα φωτεινό αίθριο με πισίνα. Η βεράντα σε επαφή με την πισίνα στεγάζεται από πέργκολα με καλαμιές ένα δροσερό καταφύγιο από τον δυνατό ήλιο. Οι χώροι διαβίωσης συνδέονται με τις μικρές αυλές τους μέσω μεγάλων υαλοστασίων συρόμενων θυρών και παραθύρων με ξύλινα κουφώματα. Μελέτη Dos Architects.

Στο πλαίσιο αποκατάστασης μιας παραδοσιακής κατοικίας στη Νίσυρο, η αυλή σκιάζεται με ένα ελαφρύ υφασμάτινο πανό και διαμορφώνεται με κτιστά καθιστικά και επένδυση με πατητή τσιμεντοκονία στο γήινο χρώμα της αρμολόγησης. Στις εξωτερικές όψεις κυριαρχεί η αρμολογημένη εμφανής λιθοδομή, που προσφέρει τη θερμική της μάζα και ενοποιεί οπτικά την κατοικία με το τοπίο. Η επέμβαση επιχειρεί να εντάξει ένα σύγχρονο μινιμαλιστικό σχεδιασμό στη διαχρονική αισθητική της λαϊκής αρχιτεκτονικής, συνδυάζοντας τοπικούς τρόπους δόμησης από πρωτογενή υλικά. Φωτογραφία: Γιάννης Κόντος

Βασική πρόκληση του σχεδιασμού ήταν η δημιουργία μιας χωρικής ταυτότητας. Το νέο γυμναστήριο τοποθετήθηκε σε ένα υφιστάμενο κτίριο. Τα χαρακτηριστικά της υπάρχουσας κατάστασης υιοθετήθηκαν και ανασχηματίστηκαν, έτσι ώστε να αποδοθούν περισσότερες χωρικές και δομικές ποιότητες για τη μετατροπή του σε χώρο αφιερωμένο στη φυσική κατάσταση του ανθρώπινου σώματος.
Η οργάνωση των χώρων ήταν ο κυρίαρχος παράγοντας στην ανάπτυξη της κεντρικής ιδέας. Για τη δημιουργία μιας ξεχωριστής εταιρικής ταυτότητας, σε συνδυασμό με τη λειτουργικότητα του χώρου, ερευνήθηκαν διάφορα στοιχεία, όπως γεωμετρίες που εφαρμόστηκαν σε δάπεδα, φωτισμούς και ειδικές κατασκευές χρηστικές για το γυμναστήριο, υλικά που "αντανακλούν" και εκφράζουν πρακτικότητα, αλλά παράλληλα έχουν την ικανότητα να διαφοροποιούν χρήσεις και γραφιστικά μοτίβα, τα οποία απεικονίζουν το εταιρικό προφίλ μέσα από μια σύγχρονη αφήγηση.

Σε διαμέρισμα στα νότια προάστια, ο τοίχος του καθιστικού οργανώνεται με τρεις οριζόντιες ζώνες, που φιλοξενούν αποθηκευτικούς χώρους, κρυφτό φωτισμό, τηλεόραση και τζάκι. Φωτογραφίες: Μαριάνα Μπίστη.

Κατά το σχεδιασμό της ασφαλούς στεγανοποίησης των κουφωμάτων στις περιοχές συναρμογής τους με την τοιχοποιία λαμβάνονται υπόψη τρία λειτουργικά επίπεδα, με κατεύθυνση από έξω προς τα μέσα:
1. Το εξωτερικό επίπεδο, στεγανοποίησης.
2. Το επίπεδο της θερμομόνωσης.
3. Το εσωτερικό επίπεδο στεγανοποίησης.
Κάποια ενδεικτικά υλικά που χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία των τριών λειτουργικών επιπέδων είναι ελαστικές ταινίες με κόλλα βουτυλίου σε διογκούμενη ή μη μορφή, αυτοκόλλητες μεμβράνες νεοπρενίου, ταινίες πολυμερών, κορδόνια πολυαιθυλενίου, πολυουρεθάνη σε μορφή αφρού μεσαίας διόγκωσης κ.ά.
Η μορφή τους εξαρτάται πλήρως από την υφή, το σχήμα και το υλικό της επιφάνειας επί της οποίας θα εφαρμοστούν, από το υλικό του κουφώματος (ξύλο, αλουμίνιο, συνθετικό), καθώς και από το είδος της επιφάνειας επάνω στην οποία τοποθετούνται.

Το μοντέρνο ιδεώδες της ελέυθερης κάτοψης έρχεται σε παραγωγική σύγκρουση με την πραγματικότητα μιας παραδοσιακής, semi-detached κατοικίας στο νοτιοδυτικό Λονδίνο. Η κατασκευή συγκεράζει δύο αντιτιθέμενες λογικές, μεταφέροντας τα φορτία από πάνω και απελευθερώνοντας το χώρο του σπιτιού, ώστε να επεκταθεί στην πίσω και πλευρική αυλή. Μια εμφανής χαλύβδινη δοκός με μήκος εννέα μέτρα που εκτείνεται κατά πλάτος του χώρου, πλαισιώνει τη ζωή μέσα στο σπίτι και δημιουργεί ένα ανοιχτό ισόγειο χωρίς κολώνες. Ένα βυθισμένο, χτιστό καθιστικό με ενσωματωμένο καναπέ, λειτουργεί σαν ένα διακριτικό χώρισμα μεταξύ των λειτουργιών της ανοιχτής κάτοψης.
Η παραδοσιακή γραμμική οργάνωση των row houses –ξεχωριστοί χώροι, που διαδέχονται ο ένας τον άλλο– επαναπροσδιορίζεται, ώστε τελικα οι χώροι να διατάσσονται κυκλικά. Τα ξύλινα κιγκλιδώματα είναι ελαφρώς κεκλιμένα, φιλτράροντας έτσι την οπτική φυγή από την εισόδο και ενεργοποιώντας το χώρο του κλιμακοστασίου, ακόμα και όταν δεν χρησιμοποιείται. Τα δωμάτια στους ορόφους εξαπλώνονται μέχρι και το ζευκτό της στέγης και έτσι το σπίτι εκμεταλλεύεται πλήρως το κέλυφός του. Ενσωματώνοντας μια επέκταση στο πίσω μέρος του ισογείου, μια πλευρική στο ισόγειο και στον πρώτο όροφο και μια επέκταση στη στέγη, η επιφάνεια του αρχικού σπιτιού υπερδιπλασιάζεται από 80 m² σε 180 m².

 

Ο παρών ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies ώστε να βελτιώσει την εμπειρία περιήγησης.