Πρωταρχικό στόχο σχεδιασμού του πολυτελούς ξενοδοχείου "Αmyntas Seafront Hotel" αποτέλεσε ο σεβασμός στο φυσικό τοπίο και η διατήρηση της μοναδικότητας του ύφους της περιοχής.
Κύρια χαρακτηριστικά του οικοπέδου είναι η άμεση γειτνίασή του με τη θάλασσα, η επιβλητική βλάστηση καθώς και το πέτρινο κτίσμα προ του ’55, που βρίσκεται στο όμορο οικόπεδο και αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της λαϊκής τοπικής αρχιτεκτονικής.
Επιθυμία του ιδιοκτήτη ήταν να κατασκευάσει ένα σύγχρονο τουριστικό κατάλυμα εκμεταλλευόμενο τη θέα προς τη θάλασσα. Η κτιριακή σύνθεση απαρτίζεται από δύο όγκους, το κτίριο Α' που αναπτύσσεται κάθετα προς την θάλασσα και το κτίριο Β' που τοποθετείται στο δυτικό άκρο του οικοπέδου.
Στο επίπεδο του ισογείου έχουν τοποθετηθεί οι κοινόχρηστοι χώροι του τουριστικού καταλύματος και δύο δωμάτια.
Στον όροφο αναπτύσσεται ο κύριος όγκος των δωματίων, συγκεκριμένα τρία δωμάτια στο κτίριο Α’ και ένα στο κτίριο Β΄. Στο επίπεδο του ορόφου, στον ημιυπαίθριο χώρο ανάμεσα στους διακριτούς κτιριακούς όγκους, βρίσκεται το κοινόχρηστο καθιστικό με παροχές ηλεκτρονικής βιβλιοθήκης (mediatheque).
Μάλιστα, το κτίριο Β' και όλοι οι κοινόχρηστοι χώροι του καταλύματος έχουν τη δυνατότητα φιλοξενίας Α.μεΑ. εναρμονισμένοι πλήρως με τις διατάξεις προσβασιμότητας.
Οι κολυμβητικές δεξαμενές διαμορφώνονται κεντρικά και παράλληλα με το κτίριο Α΄ ως ένας κεντρικός πόλος έλξης σε ένα νοητό αίθριο.
Έντονο στοιχείο της σύνθεσης είναι η εναλλαγή ανοιχτών και κλειστών χώρων, η οποία επιδιώκεται και μέσα από την επιλογή υλικών, σύγχρονων και παραδοσιακών.
Το κτίριο σχεδιάστηκε ως ένα πλαίσιο θέασης του Τορωναίου Κόλπου, με απλές γραμμές και καθαρούς γεωμετρικούς όγκους. Επιλέγεται το λευκό, κατ’ εξοχήν μεσογειακό χρώμα, το οποίο προσδίδει μια απλότητα στο κτίσμα. Η στοά που καλύπτει τον βασικό άξονα κίνησης, διακόπτει ρυθμικά το κύριο αρχιτεκτονικό στοιχείο της όψης και έγινε από ανεπίχριστη λιθοδομή. Με αυτό τον τρόπο γίνεται μια αρχετυπική αναφορά στο περιστύλιο όπως εκφράστηκε με μοντέρνο λεξιλόγιο και στην αρχιτεκτονική των Barragan & Legoretta.
Η φύτευση αποτελείται κυρίως από ξηροφυτικά είδη δέντρων και θάμνων που ευδοκιμούν στο τοπικό κλίμα και χρειάζονται ελάχιστη φροντίδα, όπως ελιά, ερεμόφυλλο, γκάουρα, θυμάρι, δεντρολίβανο, λεβάντα, παχύφυτα και στίπες.
Η φιλοσοφία του "Amyntas Seafront Hotel" φιλοδοξεί να παραμείνει ένας ζωντανός πυκνωτής ανθρώπινης δραστηριότητας σε έναν τόπο που, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες, φιλοξενεί χιλιάδες λουόμενους και παραθεριστές. Το κτιριακό σύνολο σχεδιάστηκε με στόχο την ένταξή του στο φυσικό τοπίο και βασισμένο στη συνεχή ανάγκη μείωσης του οικολογικού αποτυπώματος των νέων κατασκευών. Μια εφήμερη κατοίκηση που διαπραγματεύεται τους όρους του οικείου και του ανοίκειου δημιουργώντας ένα υβρίδιο που μεσολαβεί ανάμεσα στο δομημένο περιβάλλον και το φυσικό τοπίο.

Το αρχιτεκτονικό γραφείο Henning Larsen επεκτείνει τις πρωτοβουλίες του για τη βιώσιμη δόμηση με την κυκλοφορία δύο νέων καταλόγων ανοιχτού κώδικα, οι οποίοι παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με τις εκπομπές άνθρακα των δομικών υλικών. Με την κατασκευαστική βιομηχανία να ευθύνεται για σχεδόν το 40% των παγκόσμιων εκπομπών, η ανάγκη για πιο βιώσιμες επιλογές είναι επιτακτική.
Η πρωτοβουλία "Unboxing Carbon" ξεκίνησε το 2021 ως εκπαιδευτικό πρόγραμμα για την περιβαλλοντική επίδραση των υλικών. Αρχικά, οδήγησε στη δημιουργία ενός καταλόγου για υλικά εξωτερικών χώρων και επενδύσεων κτιρίων και έναν κατάλογο για υλικά εσωτερικών χώρων.
Οι κατάλογοι περιλαμβάνουν δεδομένα από Περιβαλλοντικές Δηλώσεις Προϊόντων (EPDs) και δείκτες όπως το Παγκόσμιο Δυναμικό Θέρμανσης (GWP), οργανωμένα ανά τετραγωνικό μέτρο για εύκολη κατανόηση. Ο στόχος είναι να διευκολύνουν τους αρχιτέκτονες και τους σχεδιαστές να λαμβάνουν τεκμηριωμένες αποφάσεις χωρίς να απαιτούνται εξειδικευμένες γνώσεις ή ψηφιακά εργαλεία.
Η ενημερωμένη έκδοση του καταλόγου για εξωτερικά υλικά περιλαμβάνει πλέον στέγες, μονώσεις και πιο πρόσφατα δεδομένα, ενώ ο νέος κατάλογος για εσωτερικά υλικά καλύπτει επιφάνειες τοίχων, πλακίδια, πάγκους και άλλα τελικά φινιρίσματα.

Οι πλάκες επένδυσης τοποθετούνται με ανάρτηση σε μεταλλικό σκελετό, διαμορ­φώνοντας διάκενο αερισμού, προκειμένου να εκτονώνονται οι διαχεόμενοι υδρατμοί, οι προερχόμενοι από τον εσωτερικό χώρο και να αποφεύγεται το φαινόμενο σχηματι­σμού υγρασίας λόγω συμπύκνωσης επάνω σ' αυτές. Σ' αυτό το διάκενο τοποθετείται η θερμική μόνωση σε επαφή με το εσωτερικό κέλυφος, αφήνοντας τελικά ελεύθερο χώρο τουλάχιστον 30 mm. Μεταξύ των πλα­κών επένδυσης διαμορφώνονται αρμοί που είτε μένουν ελεύθεροι (εφόσον οι πλάκες αλληλοεπικαλύπτονται με τη διαμόρφωση κατάλληλης πατούρας) είτε σφραγίζονται με ειδικό αρμοκονίαμα, ανθεκτικό στην ηλι­ακή ακτινοβολία, με σκοπό την προστασία τους από το νερό της βροχής, περιορίζο­ντας όμως τη δυνατότητα αερισμού.
Αυτή η προστασία μπορεί να επιτευχθεί και από την κατάλληλη διαμόρφωση της πατούρας στην άκρη των πλακών.

Το έργο αφορά την ανακαίνιση μιας μικρής παραθαλάσσιας κατοικίας στο Κυκλαδονήσι της Αντιπάρου, η οποία κατασκευάστηκε αρχικά τη δεκαετία του 1980, και βρίσκεται δίπλα στη βυζαντινή εκκλησία της Αγίας Κυριακής. Το περίγραμμα του κτιρίου διατηρήθηκε αναλλοίωτο, καθώς οι ισχύουσες πολεοδομικές ρυθμίσεις απαγορεύουν οποιαδήποτε ανακατασκευή λόγω της εγγύτητάς του στη θάλασσα και της αρχαιολογικής του σημασίας. 
Η κατοικία διατηρείται μέσα σε έναν χώρο γεμάτο κεραμικά ευρήματα. Η επιλογή των υλικών είναι λιτή και αποπνέει το πνεύμα των παλαιότερων κατοικιών του νησιού. Τα κεραμικά πλακίδια παραπέμπουν τόσο στην πιο πρόσφατη αρχιτεκτονική κληρονομιά της περιοχής όσο και στα κεραμικά που βρέθηκαν στον χώρο κατά τη διάρκεια αρχαιολογικών ανασκαφών. Το μάρμαρο για τον πάγκο της κουζίνας και τα μπάνια προήλθε από το γειτονικό νησί της Νάξου. Οι απλές, παραδοσιακές ξύλινες κατασκευές των ανοιγμάτων, από πρεσαριστό ξύλο, έχουν μελετημένες διαστάσεις που σέβονται τον χαρακτήρα του κτιρίου, ενώ ταυτόχρονα ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες. 
Η διαρρύθμιση είναι απλή, τρεις χώροι βρίσκονται ακριβώς πάνω στην παραλία, μαζί με έναν ημιυπαίθριο χώρο. Οι χώροι περιλαμβάνουν μια κουζίνα και δύο υπνοδωμάτια, ενώ τρία μπάνια εξυπηρετούν όλες τις ανάγκες. Οι λευκές, κινητές γαλλικού τύπου γρίλιες προσφέρουν ευελιξία στον ημιυπαίθριο χώρο, ο οποίος αποτελεί την «καρδιά» της καθημερινής ζωής, δημιουργώντας το ιδανικό σημείο συνάντησης για μεσημεριανό γεύμα τις ζεστές καλοκαιρινές ημέρες και στιγμές χαλάρωσης μετά το μπάνιο στη θάλασσα. 
Οι επεμβάσεις στον περιβάλλοντα χώρο είναι ελάχιστες, περιλαμβάνοντας έναν λαχανόκηπο και ένα μικρό γήπεδο ποδοσφαίρου, όπου η οικογένεια συγκεντρώνεται κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. 

Η "Casa Açucena", μια κατοικία είναι περιτριγυρισμένη από επιβλητικά δέντρα, καταπράσινο φύλλωμα, θάμνους, πουλιά και άγρια ζώα. Βρίσκεται σε μια απαιτητική τοπογραφία με έντονη κλίση, χαρακτηριστική της περιοχής Nova Lima στη Minas Gerais. 
Το έργο αποτελεί μια ευαίσθητη ανάγνωση του εδάφους, όπου η πρώτη επαφή ανέδειξε την ανάγκη διατήρησης των φυσικών χαρακτηριστικών του τοπίου. Η θέα προς τα πάνω, από το έδαφος έως τις κορυφές των δέντρων, που φτάνουν τα δεκαπέντε μέτρα, αποτέλεσε καθοριστικό στοιχείο για τη διαμόρφωση μιας αρχιτεκτονικής ιδέας που συνδυάζει την προσαρμογή στην έντονη κλίση με την εμπειρία των κατοίκων να αντικρίζουν καθημερινά τον ουρανό μέσα από τις κορυφές των δέντρων. 
Η κεντρική ιδέα του σχεδιασμού ήταν ότι η αρχιτεκτονική πρέπει να προσαρμόζεται στο έδαφος και όχι το αντίστροφο. Έτσι, η κατοικία ανασηκώνεται πάνω από το έδαφος, επιτρέποντας στη φυσική ζωή, φυτική και ζωική, να αναπτύσσεται ανενόχλητη από κάτω. Η οργάνωση των χώρων ακολουθεί μια ισορροπημένη σύνθεση τέχνης και φύσης, καταλαμβάνοντας τα φυσικά κενά μεταξύ των δέντρων, χωρίς να αφαιρεί ούτε να αλλοιώνει το τοπίο. 
Η λευκή όψη του κτιρίου εκπλήσσει τους επισκέπτες, ενώ οι τυχαία τοποθετημένοι μαύροι στύλοι του εναρμονίζονται με τους κορμούς των δέντρων. Η κατοικία μοιάζει να αιωρείται, με μια ρευστή κάτοψη που προσαρμόζεται στη φυσική διαρρύθμιση των δέντρων. Τα ανοίγματα και οι πτυχώσεις στην οροφή ενισχύουν την αλληλεπίδραση με το περιβάλλον, επιτρέποντας τη θέα προς τις κορυφές των δέντρων και διαμορφώνοντας έναν δυναμικό όγκο. 
Η αρχιτεκτονική ενσωματώνεται αρμονικά στη φυσική βλάστηση, ενώ παράλληλα διατηρεί τη δική της ισχυρή παρουσία. Η έκπληξη και η καινοτομία, στοιχεία εγγενή στην τέχνη, χαρακτηρίζουν την Casa Açucena, η οποία εμφανίζεται σαν ένα λευκό άνθος στη μέση της φύσης.

Φωτογραφίες: Jomar Bragança
Αρχιτεκτονική: Tetro architecture
Πηγή: V2Com

Το Patina Maldives Hotel, σχεδιασμένο από το αρχιτεκτονικό γραφείο Studio MK27, αποτελεί ένα πρότυπο πολυτελούς φιλοξενίας που ενσωματώνεται αρμονικά στο φυσικό περιβάλλον των Μαλδίβων. Η αρχιτεκτονική του προσέγγιση δίνει έμφαση στη διακριτικότητα και την απλότητα, επιτρέποντας στη φύση να πρωταγωνιστεί.
Οι κοινόχρηστοι χώροι του ξενοδοχείου έχουν σχεδιαστεί άνετοι, ανοιχτοί και ευάεροι, ενθαρρύνοντας την αλληλεπίδραση μεταξύ των επισκεπτών, ενώ παράλληλα προσφέρουν ιδιωτικότητα όταν απαιτείται. Το κεντρικό κτίριο, με τις καθαρές γραμμές και τη χρήση φυσικών υλικών, λειτουργεί ως κόμβος συνάντησης, φιλοξενώντας εστιατόρια, μπαρ και χώρους χαλάρωσης. Οι μεγάλες γυάλινες επιφάνειες επιτρέπουν στο φυσικό φως να διαχέεται, δημιουργώντας μια αίσθηση συνέχειας μεταξύ εσωτερικού και εξωτερικού χώρου.
Η χρήση υλικών όπως το ξύλο, η πέτρα και τα φυσικά υφάσματα ενισχύει την αίσθηση της αρμονίας με το περιβάλλον. Οι αποχρώσεις που επιλέχθηκαν είναι γήινες, αντανακλώντας τους τόνους της άμμου και της θάλασσας, δημιουργώντας μια ηρεμιστική ατμόσφαιρα. Η προσοχή στη λεπτομέρεια είναι εμφανής σε κάθε πτυχή του σχεδιασμού, από τα έπιπλα μέχρι τα έργα τέχνης που κοσμούν τους χώρους.
Οι εξωτερικοί χώροι του ξενοδοχείου είναι εξίσου εντυπωσιακοί, με πισίνες που μοιάζουν να συγχωνεύονται με τον ωκεανό και κήπους που αντικατοπτρίζουν την τοπική χλωρίδα. Τα μονοπάτια που διασχίζουν το θέρετρο είναι σχεδιασμένα έτσι ώστε να προσφέρουν στους επισκέπτες την ευκαιρία να εξερευνήσουν το νησί με άνεση και ευκολία.
Συνολικά, το Patina Maldives Hotel αποτελεί ένα υπόδειγμα πολυτελούς φιλοξενίας που σέβεται και αναδεικνύει το φυσικό περιβάλλον, προσφέροντας στους επισκέπτες μια αξέχαστη εμπειρία.

Αρχιτεκτονική μελέτη: Studio MK27 - Marcio Kogan
Φωτογραφίες: Georg Roske

Το κτίριο γραφείων "ΗΞΗ" στο Μοσχάτο φιλοξενεί στον 1ο όροφο την πολυεθνική εταιρεία τηλεφωνικής εξυπηρέτησης ΚΙΚxxl. Το έργο αναπτύχθηκε και υλοποιήθηκε μετά τη ριζική ανακαίνιση του υφιστάμενου κτιρίου του 1970 σύμφωνα με το πρότυπο LEED και τη μετατροπή του σε έναν "έξυπνο" και αισθητικά σύγχρονο χώρο γραφείων.
Τα γραφεία της KIKxxl καταλαμβάνουν έναν όροφο 840 m² στον πυρήνα του βιομηχανικού κτιρίου. Η ιδιαιτερότητα του έργου ήταν πως στον ίδιο όροφο έπρεπε να λειτουργήσουν η διοίκηση, δύο χώροι διαφορετικών και διακριτών μεταξύ τους τμημάτων, καθώς και οι κοινόχρηστοι χώροι με υποδοχή και αίθουσες συνεδριάσεων. Διαφορετικές πινελιές μιας απαλής αλλά συνάμα θαρραλέας χρωματικής παλέτας διαχωρίζουν τα επί μέρους τμήματα και τις λειτουργίες τους, ταυτόχρονα όμως όλοι οι χώροι εντάσσονται και λειτουργούν σε μια αυτοτελή σύνθεση όλου του ορόφου. 
Με την είσοδο στον χώρο συναντώνται έντονες αντιθέσεις τόσο σε υλικότητα όσο και σε χρώματα. Τη γήινη και ήρεμη παλέτα διαδέχονται δύο διαδρομές με έντονη χρωματική συμπληρωματική διαφορά, οι οποίες οδηγούν η μία στον μικρό χώρο παραγωγής και η άλλη στον χώρο διοίκησης. 
Η ίδια λογική χρησιμοποιείται και στους χώρους παραγωγής, στους οποίους η σχέση ανάμεσα σε υλικά, όγκους και υφή δημιουργεί μια αίσθηση ζεστασιάς στον χρήστη. Τα δάπεδα των δύο τμημάτων επενδύονται με ειδική, σύγχρονη μοκέτα για χώρους γραφείων. Πέρα από τις επιπλέον ηχομονωτικές και αντιστατικές ικανότητες του υλικού, η μοκέτα καταφέρνει και προσδίδει ζεστό και οικείο χαρακτήρα στους χώρους παραγωγής, σε αντίθεση με τους πιο κοινόχρηστους χώρους του ορόφου. Επιπλέον, τα δύο τμήματα "συνομιλούν" χρωματικά, καθώς χρησιμοποιήθηκε αντιθετική χρωματική παλέτα με αναφορές του ενός στο άλλο και με κοινούς τόπους τις μικρές περιοχές διαλείμματος στο εσωτερικό τους.
Εκμεταλλευόμενοι τα συνεχή ανοίγματα με μεγάλο ύψος σε όλες τις όψεις του ορόφου, δημιουργήθηκε ένα οικείο και φιλικό περιβάλλον για τους εργαζομένους, υπερυψώνοντας περιμετρικά το δάπεδο, ώστε να επιτρέπει οπτικές φυγές προς κάθε κατεύθυνση. Ο χώρος που δημιουργήθηκε προστατεύει την ιδιωτικότητα και την ηχομόνωση ανάμεσα στους χώρους παραγωγής, αλλά επιτρέπει στο φως να φτάσει στον κεντρικό, πιο ευάλωτο κοινόχρηστο χώρο.
Ο χώρος ταυτόχρονα σέβεται την ήδη υπάρχουσα δομή και "συνομιλεί" με τους υπόλοιπους διαμορφωμένους ορόφους. Υπάρχουν κοινά στοιχεία σε όλο το κτίριο, όπως το υπερυψωμένο δάπεδο, οι ειδικά διαμορφωμένες είσοδοι στα γραφεία, ο κεντρικός κοινόχρηστος πυρήνας, τα μεταλλικά διαχωριστικά κλειστών χώρων, παίρνοντας αφορμή από το βιομηχανικό ύφος του κτιρίου όπου επαναχρησιμοποιήθηκαν υαλοστάσια από το κέλυφός του, καθώς και οι υγροί χώροι. 

Το "Outdoor Edge Living Project" ζει στο νησί της Ίου στις Κυκλάδες. Το όνομα του νησιού λέγεται ότι προέρχεται είτε από τα χαρακτηριστικά λουλούδια Ία είτε από τη φοινικική λέξη Ίος, που σημαίνει σωρός από πέτρες. Το "Ios Grand Pool Suites", που αποτελείται από 12 σουίτες με εκτενείς ιδιωτικές αυλές και πισίνες, είναι σκαρφαλωμένο επάνω από την πιο γνωστή παραλία του νησιού, τον Μυλοπότα, ενώ δίπλα του βρίσκεται και η γραφική χώρα του νησιού, χτισμένη αμφιθεατρικά με τη γνωστή κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική. Το έντονα επικλινές οικόπεδο προσφέρει το έδαφος για την ανάπτυξη του κτιριακού όγκου σε επίπεδα, επιτρέποντας μοναδικές και ανεμπόδιστες θέες στο Αιγαίο. 
Οι σουίτες χωροθετούνται με βάση τον βέλτιστο προσανατολισμό. Η τοπική αρχιτεκτονική με τα στενά ανοίγματα στις όψεις, τους ορθογώνιους όγκους και τις επενδύσεις με τοπική πέτρα και λευκό επίχρισμα είναι εμφανής σε όλη την έκταση του έργου. Ο σχεδιασμός του εξωτερικού κοινοχρήστου διαδρόμου προσπαθεί να αποδώσει τα καλντερίμια της χώρας του νησιού, στήνοντας ένα σκηνικό προς εξερεύνηση. 
Οι 12 σουίτες αναπτύσσονται σε δύο επίπεδα. Η είσοδος στις σουίτες του ορόφου γίνεται μέσω μιας ξύλινης παραδοσιακής αυλόθυρας, που οδηγεί στην ιδιωτική αυλή και από εκεί στον εσωτερικό χώρο, εντείνοντας την αίσθηση του οικείου και του κυκλαδίτικου τοπίου. Ο κάθε ιδιωτικός εξωτερικός χώρος - αυλή, και στο ισόγειο και στον όροφο, είναι σχεδιασμένος ώστε να φιλοξενεί τις ίδιες ακριβώς λειτουργίες με το εσωτερικό, παρακινώντας τον επισκέπτη να απολαύσει το μοναδικό τοπίο. Ο εσωτερικός σχεδιασμός προσαρμόζεται, εναρμονίζεται αλλά και ταυτόχρονα εμπνέεται από την πλαστικότητα και την αυστηρότητα της κυκλαδίτικης αρχιτεκτονικής. 
Οι σουίτες συνδέονται με τον κοινόχρηστο χώρο της υποδοχής. Αυτός ο χώρος σχεδιάζεται με τέτοιο τρόπο, ώστε να υποδεχτεί με αμεσότητα τους πελάτες σε έναν μινιμαλιστικό και σύγχρονο χώρο με στοιχεία της τοπικής τέχνης. Το ιδιαίτερο δάπεδο πρωταγωνιστεί στον χώρο, ενώ οι καμάρες συμπληρώνουν διακριτικά τον σχεδιασμό. Βασικά εργαλεία της σύνθεσης του εσωτερικού σχεδιασμού είναι το φως, η σκιά, το λευκό χρώμα, η χρήση φυσικών υλικών και οι αντιθέσεις, ώστε να παρέχουν ένα σύγχρονο αλλά ταυτόχρονα ήρεμο και οικείο περιβάλλον με υψηλό βαθμό ιδιωτικότητας. 
Η ιστορικότητα του κυκλαδικού πολιτισμού καθρεπτίζεται στον εσωτερικό σχεδιασμό και αποδίδει σ' αυτόν αρχιτεκτονικές μορφές, όπως οι καμάρες και οι φόρμες που εμπνέονται από την κυκλαδίτικη τέχνη. Η παλέτα των υλικών αποτελείται από τοπικά υλικά, όπως τοπική νιώτικη πέτρα και το μάρμαρο Νάξου. Παράλληλα, προκειμένου να αποδοθεί και η επιθυμητή παροχή ανέσεων υψηλών προδιαγραφών προστέθηκαν και κάποια πιο σύγχρονα υλικά, όπως μεταλλικές λεπτομέρειες, σύγχρονα φωτιστικά σώματα και γυάλινα διαχωριστικά σε ισορροπία και με απόλυτο σεβασμό στην τοπική αισθητική.

Τα ενδοδαπέδια συστήματα αποτελούν μια μορφή έμμεσης θέρμανσης, στα οποία ο φορέας της θερμότητας, ο οποίος συνήθως είναι κάποιο ρευστό, αλλά όχι μόνο, θερμαίνεται από ένα καύσιμο ή κάποια άλλη πηγή ενέργειας, όπως είναι οι γεωθερμικές πηγές και η ηλιακή ενέργεια. Η λειτουργία της εγκατάστασης είναι σχετικά απλή. Το ρευστό, αφού θερμανθεί, μεταφέρεται μέσω δικτύου σωληνώσεων στους εγκιβωτισμένους αγωγούς των δαπέδων των θερμαινόμενων χώρων, όπου πραγματοποιείται διάχυση της θερμότητας με αγωγή και ακτινοβολία μέσω των εγκατεστημένων υλικών του συστήματος. Βασική επιδίωξη της ενδοδαπέδιας θέρμανσης είναι η δημιουργία ιδανικών συνθηκών ευεξίας και θερμικής θαλπωρής σε συνδυασμό με το χαμηλό λειτουργικό κόστος και τα μεγάλα ενεργειακά οφέλη, σε σύγκριση τουλάχιστον με τα συμβατικά μέσα θέρμανσης.

Για την αύξηση της ηχομονωτικής ικανότητας των κατακόρυφων χωρισμάτων έναντι αερόφερτου θορύβου οι παραδοσιακές οπτοπλινθοδομές συνιστάται να επενδύονται με δύο στρώσεις γυψοσανίδων, σε απόσταση από το υφιστάμενο κέλυφος, ώστε να δημιουργηθεί διπλό χώρισμα. Στην υφιστάμενη τοιχοποιία κατασκευάζεται σύστημα σκελετών με στρωτήρα στο πάτωμα, εδρασμένο σε ελαστική λωρίδα και κατακόρυφο ορθοστάτη, επάνω στον οποίο βιδώνονται δύο φύλλα γυψοσανίδας, των 12,5 mm έκαστο, σταυρωτά. Στο διάκενο τοποθετείται ορυκτοβάμβακας με ελάχιστο πάχος 5 cm και με πυκνότητα 50 kg/m³. Η προσθήκη ηχοαπορροφητικού υλικού (ορυκτοβάμβακα) στο διάκενο αποτρέπει τον συντονισμό μεταξύ των δύο κελυφών, αυξάνει την απώλεια της ηχητικής ενέργειας με αποτέλεσμα την αύξηση της ηχομόνωσης του χωρίσματος, ειδικά στις μεσαίες και υψηλές συχνότητες. Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται να δοθεί και στη σύνδεση των δύο κελυφών. Η ελαστική σύνδεση (οριζόντια ή κατακόρυφη) επιδρά σημαντικά στην αύξηση της τελικής ηχομονωτικής απόδοσης του χωρίσματος και στην αποφυγή ηχογέφυρας. Αυτό επιτυγχάνεται με ειδικά αντικραδασμικά στηρίγματα, κατασκευασμένα από ελαστικά υλικά σε συνδυασμό με μεταλλικά στοιχεία ή με τη στήριξη των νέων κελυφών με χωριστούς σκελετούς και απομονωμένους από την υφιστάμενη τοιχοποιία.