Η ξύλινη πέργκολα με τα ιδιαίτερα δοκάρια από σύνθετη ξυλεία και κάλυψη με γυαλί παρέχει σκίαση στη βεράντα του πρώτου επιπέδου, καθώς και στο κεντρικό αίθριο αυτής της κατοικίας.
Φωτογραφίες: Andrés García Lachner

"Η αρχιτεκτονική… ίσως και να αναδειχθεί το πιο κατάλληλο νέο μέσο για αλλαγή, ένα νέο πλαίσιο πολιτικής αναταραχής, οικοδόμησης κοινοτήτων και οικολογικής οικειοποίησης".

Το αρχιτεκτονικό γραφείο NEIHEISER ARGYROS έχει έδρα το Λονδίνο και την Αθήνα και δραστηριοποιείται σε ένα ευρύ, διεπιστημονικό φάσμα έργων, ενώ δεσμεύεται τόσο για πειραματισμό όσο και για βαθιά έρευνα. Το γραφείο ιδρύθηκε από τους Ryan Neiheiser και Χριστίνα Αργυρού το 2015. Τα ενδιαφέροντά του δεν καθορίζονται από κάποιο συγκεκριμένο τύπο έργου, αλλά από πνευματική περιέργεια, καλλιτεχνική επιμέλεια και αφοσίωση στη δημιουργία περιβάλλοντων και αντικειμένων με πολιτιστικό απόηχο. Το γραφείο σήμερα διαθέτει ένα ποικίλο χαρτοφυλάκιο έργων, που βρίσκονται σε εξέλιξη σε Ευρώπη και Αμερική.

Κ Πότε καταλάβατε ότι θέλετε να γίνετε αρχιτέκτονας; Τι σας ενέπνευσε να ακολουθήσετε την αρχιτεκτονική;
Και οι δύο μας από μικροί είχαμε μια κλίση στις τέχνες και στις θετικές επιστήμες. Εγώ προσωπικά, σε ηλικία περίπου 12 χρονών και με μια πιο αφελή εικόνα του επαγγέλματος του αρχιτέκτονα, θεωρούσα πως πάντρευε όμορφα αυτά τα δύο ερεθίσματα. Στην πορεία των σπουδών μου έμαθα πως η αρχιτεκτονική είναι πολλά περισσότερα. Είναι ένα τεράστιο πεδίο δημιουργικότητας, καινοτομίας και πειραματισμού, μια αρένα όπου οι ιδέες συνεχώς εξελίσσονται, επηρεάζονται από τον κόσμο γύρω τους και τον μεταμορφώνουν και αυτόν. Πώς μπορεί να μην εμπνευστεί κανείς με αυτήν την πραγματικότητα;

Κ Ποιο κτίριο που έχετε επισκεφτεί σας έχει επηρεάσει σημαντικά; Ποιο θέλετε να επισκεφτείτε σήμερα; Ποιος αρχιτέκτονας θα θέλατε να επισκεφτεί ένα δικό σας έργο;
Η βιβλιοθήκη του Hans Scharoun στο Βερολίνο για τη γενναιοδωρία του χώρου, το "Olivetti Showroom" του Carlo Scarpa στη Βενετία για την εμμονή στη λεπτομέρεια και η Θρησκευτική Σχολή των Καλυβήτη και Λεονάρδου στην Αθήνα για την αρμονική ισορροπία του μέσα και του έξω. Ένα από τα αμέτρητα έργα που θα θέλαμε να επισκεφτούμε είναι η Φιλαρμονική του Αμβούργου των Herzog & de Meuron.

"ST. MINAS HOUSE" ΣΤΗΝ ΕΥΒΟΙΑ, 2021. ©LORENZO ZANDRI.

Κ Όταν αναλαμβάνετε ένα νέο έργο, ποιο είναι το πρώτο πράγμα που κάνετε; Πώς ξεκινάτε τη διαδικασία σχεδιασμού; Τι σας εμπνέει;
Η έμπνευσή μας είναι πληθωρική, ακατάστατη και συνεχώς εξελισσόμενη. Πηγάζει από τη φύση γύρω μας, από έργα τέχνης, βιβλία, λέξεις, γεωμετρίες, συστήματα, ιστορίες και σχέσεις. Η διαδικασία σχεδιασμού δεν είναι ποτέ γραμμική. Συνδυάζει τη διαίσθηση με τη λογική, το όραμα με τις λειτουργικές απαιτήσεις, τα ένθερμα πάθη μας με το χρόνο και τον τόπο κάθε έργου. Απαραίτητη προϋπόθεση πριν ξεκινήσουμε κάθε έργο μας είναι να αποκτήσουμε μια προσωπική εμπειρία του γεωλογικού και κοινωνικού χώρου που το πλαισιώνει.

Κ Η αρχιτεκτονική έχει πολλές "ματιές", την αισθητική, την τεχνολογική, την κοινωνικο-οικονομική, την περιβαλλοντική. Ποια διάσταση της αρχιτεκτονικής θεωρείτε πως κυριαρχεί στο δικό σας έργο;
Σε κάθε έργο οι απαιτήσεις διαφέρουν και οι κυριαρχίες εναλλάσσονται. Αλλά το να δημιουργούμε κάτι όμορφο είναι πάντοτε απαραίτητο για εμάς, όπως είναι πλέον αναγκαίο να σχεδιάζουμε με περιβαλλοντική επίγνωση και ευαισθησία.

"THE TIDE" ΣΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ (ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ DILLER SCOFIDIO AND RENFRO),2019. ©JEFF MOORE.

Κ Σε ποιο βαθμό έχει επηρεάσει η χρήση των νέων ψηφιακών εργαλείων τη διαδικασία σχεδιασμού και κατασκευής των έργων σας;
Μέσα από νέες τεχνολογίες και νέα ψηφιακά εργαλεία έχουμε πρόσβαση σε εξελιγμένους τρόπους παρατήρησης, χαρτογράφησης, κατανόησης. Μπορούμε μέχρι και να προβλέψουμε σύνθετες ροές ενέργειας, ύλης, κεφαλαίου και κουλτούρας. Έχοντας υπόψιν ότι ως αρχιτέκτονες σχεδιάζουμε για το μέλλον, αυτή είναι ίσως και η σπουδαιότερη υπόσχεση των νέων ψηφιακών εργαλείων.

Κ Ποια η σημασία των νέων αλλά και των παραδοσιακών υλικών στην αρχιτεκτονική σύνθεση; Αποτελούν αφορμή του σχεδιασμού σας;
Μας ενδιαφέρουν και τα δύο, ανάλογα με το πλαίσιο κάθε έργου. Όταν μιλάμε για παραδοσιακά υλικά, η πρόκληση δεν βρίσκεται στην απλή αντιγραφή τους όσο στην υιοθέτησή τους σε μια εκσυγχρονισμένη και ευφάνταστη εκδοχή.

Κ Ποιο / Ποια έργα σας θεωρείτε ότι είναι τα πιο αντιπροσωπευτικά της έως τώρα πορείας σας και γιατί;
Εσκεμμένα έχουμε προσπαθήσει να μην επικεντρωθούμε σε ένα μόνο είδος ή κλίμακα έργου.
Γι’ αυτό το λόγο δύσκολα ξεχωρίζουμε τα πιο αντιπροσωπευτικά. Στο σύνολό τους αντιπροσωπεύουν το ποιοι είμαστε ως σχεδιαστές. Ίσως να μπορούσαμε να πούμε πως "Η Σχολή των Αθηνών", το έργο μας στη Μπιενάλε της Βενετίας το 2018, αν και το πιο μικρό σε κλίμακα, έχει ιδιαίτερη συναισθηματική αξία για εμάς.

  ΚΤΙΡΙΟ ΓΡΑΦΕΙΩΝ "ART1" ΣΤΟ ΜΑΡΟΥΣΙ, 2022. ©NEIHEISER ARGYROS.

Κ Πώς έχει επηρεάσει τη σκέψη σας για την αρχιτεκτονική και την ίδια την αρχιτεκτονική σας πράξη η συνθήκη της πανδημίας;
Το μέλλον είναι απρόβλεπτο και πολλαπλό. Η συνεχής επίθεση που δεχόμαστε από οικολογικές, πολιτικές, οικονομικές, ανθρωπιστικές και προσφάτως υγειονομικές κρίσεις μας έχει αφήσει όλους εξαντλημένους. Ωστόσο, ως αρχιτέκτονες πρέπει συνεχώς να βρίσκουμε την ενέργεια για αισιοδοξία. Η αρχιτεκτονική σύνθεση είναι εκ φύσεως μια ελπιδοφόρα προσπάθεια. Απαιτεί λοιπόν από εμάς να φανταστούμε το μέλλον, να προχωρήσουμε μπροστά, να ασκήσουμε κριτική στο ήδη υπάρχον και να τολμήσουμε να προτείνουμε κάτι καλύτερο. Για εμάς, παρά τις συντριπτικές ειδήσεις που ακούμε καθημερινά, η υπόσχεση για το μέλλον βρίσκεται στη συνεχή σύνδεση μεταξύ τοπικού και παγκόσμιου, μεταξύ ατόμου και κοινότητας. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, καθώς όλοι καθόμασταν ξεχωριστά στα σαλόνια μας, ατενίζοντας τις πολλές διαφορετικές ιστοσελίδες που εξαπλώνονταν στο διαδίκτυο, μέσα από οθόνες και δυσλειτουργικές διαδικτυακές συνδέσεις, συνειδητοποιήσαμε πώς όλοι μοιραζόμαστε ένα παγκόσμιο δίκτυο, έναν κοινό χώρο συλλογικότητας. Το "τοπικό" με το "παγκόσμιο" συγκλίνουν σε ένα και ενάντια σε όλες τις αντιξοότητες η κοινότητα επιμένει και εξελίσσεται. Η αρχιτεκτονική, προσαρμοσμένη στην ακαταστασία της ατομικής ζωής και προσπαθώντας απερίσκεπτα να συλλάβει το σύνολο της ανθρώπινης εμπειρίας, ίσως και να αναδειχθεί το πιο κατάλληλο νέο μέσο για αλλαγή, ένα νέο πλαίσιο πολιτικής αναταραχής, οικοδόμησης κοινοτήτων και οικολογικής οικειοποίησης.

Κ Ποιος είναι ο απώτερος στόχος στη δουλειά σας; Για ποιο πράγμα θα θέλετε να σας θυμούνται;
Να συνεργαστούμε με ανθρώπους που μας εμπνέουν, να βελτιώσουμε την ποιότητα του φυσικού χώρου που κατοικούμε, να κάνουμε τη δουλειά που αγαπάμε, να εμπνεύσουμε την επόμενη γενιά σχεδιαστών, να μάθουμε, να αναπτύξουμε τον κλάδο, να χτίσουμε χώρους που θα διαρκέσουν, να γράψουμε για τις ιδέες μας, να φανταστούμε έναν καλύτερο κόσμο σε κάθε έργο που δημιουργούμε.

Το αυτοσυντηρούμενο οικοσύστημα, που ονομάστηκε "Warm Earth" σχεδιάστηκε για ένα μετά-αποκαλυπτικό μέλλον, στο οποίο η ανθρωπότητα δεν μπορεί πλέον να εξαρτάται από σταθμούς παραγωγής ενέργειας και πρέπει να στραφεί σε εναλλακτικές πηγές.
Η Ilja Schamle, απόφοιτος της Design Academy του Eindhoven αντικατέστησε τις μπαταρίες με ζωντανά φυτά σε ένα αυτοσυντηρούμενο τεχνητό οικοσύστημα, που εξερευνά τη συμβιωτική σχέση της τεχνολογίας με τη φύση. Το εγχείρημα, που παρουσιάστηκε στην ακαδημαϊκή έκθεση "Missed Your Call" κατά τη διάρκεια της εβδομάδας σχεδιασμού του Μιλάνου, χρησιμοποιεί ενέργεια που παράγεται από ντομάτες για να τροφοδοτήσει ένα διακομιστή (server).
Η πειραματική κατασκευή αποτελείται από μία παραδοσιακή επιδαπέδια καμπίνα, που φιλοξενεί στην εσωτερική πλευρά τα φυτά και στην εξωτερική το διακομιστή. Οι δύο περιοχές συνδέονται με ένα σύστημα εξαερισμού, που μέσω ενός ανεμιστήρα, ο ζεστός αέρας που παράγεται από τον υπολογιστή διοχετεύεται στο εσωτερικό του ντουλαπιού, βοηθώντας στην ανάπτυξη των φυτών. Παράλληλα τα φυτά βοηθούν στην παραγωγή ενέργειας για τη λειτουργία του server, μέσω της τεχνολογίας φυτικών μικροβιακών κυψελών καυσίμου, μιας καινοτομίας που αναπτύχθηκε από ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Wageningen στην Ολλανδία.
Η λειτουργία του τεχνητού οικοσυστήματος βασίζεται στη διαδικασία της φωτοσύνθεσης. Η ηλιακή ενέργεια που απορροφούν τα φυτά, μετατρέπεται σε χημική, η οποία αποθηκεύεται στα σάκχαρα και στις πρωτεΐνες που χρησιμοποιούν για να αναπτυχθούν. Οποιαδήποτε περίσσεια απεκκρίνεται στο έδαφος μέσω των ριζών ως άχρηστο προϊόν, όπου διασπάται από βακτήρια. Η ενέργεια που απελευθερώνεται, αποθηκεύεται στο οργανικό υλικό ως ηλεκτρόνια, που μπορούν κατόπιν να αξιοποιηθούν ως ηλεκτρική ενέργεια.
Καθώς ο διακομιστής πρέπει να βρίσκεται σε εσωτερικό χώρο, το ηλιακό φως παρέχεται στο σύστημα από μια ηλιακή λάμπα ανάπτυξης, ενώ τα ηλεκτρόνια που απελευθερώνονται αιχμαλωτίζονται από ένα πλέγμα σιδήρου και ενεργού άνθρακα που είναι ενσωματωμένο στον πυθμένα της γλάστρας, λειτουργώντας ως αγωγός.
Προς το παρόν η ενέργεια που παράγει το σύστημα μπορεί να φιλοξενήσει μόνο έναν ιστότοπο, γεγονός που τονίζει την υπερβολική σπατάλη πόρων και την ανάγκη προσαρμογής της ανθρωπότητας εάν θελήσει να συμβιώσει με άλλα όντα στον πλανήτη.

Κρεμαστή σκάλα με λεπτά ανοξείδωτα χαλύβδινα σύρματα, τα οποία υποστηρίζουν τα πατήματα, προσδίδοντας μια αίσθηση αιώρησης στον χώρο. Κεντρικό στοιχείο της μεζονέτας είναι η ξύλινη κρεμαστή σκάλα με χαλύβδινα σύρματα, η οποία ενώνει όλους τους χώρους της κατοικίας μεταξύ τους. Η σκάλα είναι λιτή, στο φυσικό χρώμα του ξύλου και εξ ολοκλήρου χειροποίητη.

Αρχιτεκτονική μελέτη: HOMEATUS

Φωτογραφία: Basilis Konstantopoulos

Την Παρασκευή 12 Μαΐου και ώρα 17.30-21.00 θα πραγματοποιηθεί στο αμφιθέατρο του ΤΕΕ ημερίδα με κεντρικό θέμα "ΣΤΕΡΕΩΣΗ - ΔΟΜΗΤΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΜΝΗΜΕΙΩΝ" στο πλαίσιο του διατμηματικού μεταπτυχιακού προγράμματος της Πολυτεχνικής Σχολής "Προστασία Συντήρηση Αποκατάσταση Μνημείων Πολιτισμού". Στην ημερίδα, η οποία γίνεται υπό την αιγίδα του τμήματος Πολιτικών μηχανικών Α.Π.Θ. και των ΤΕΕ/ΤΚΜ, ΚΕΔΑΚ, ΕΤΕΠΑΜ, ΕΠΕΣ, ΕΛΛΕΤ, θα γίνει παρουσίαση των δύο νέων διεθνών εκδόσεων:
• Structural Restoration of Masonry Monuments. Arches, Domes and Walls.
Συγγραφείς: Γεώργιος Πενέλης, Γρηγόριος Πενέλης
Εκδόσεις: CRC Press
• Mix-design and application of Hydraulic Grouts for Masonry Strengthening.
Συγγραφείς: Ανδρονίκη Μιλτιάδου-Fezans, Θεοδόσιος Τάσιος
Εκδόσεις: Springer
Τα βιβλία παρουσιάζουν οι Ομότιμοι Καθηγητές Α.Π.Θ.: Χρήστος Ιγνατάκης, Ιωάννα Παπαγιάννη, Κοσμάς Στυλιανίδης. Θα ακολουθήσει συζήτηση με τους συγγραφείς.

Το "Chic Essence", είναι ένα κατάστημα αρωμάτων στο κέντρο της πόλης της Λάρισας. Το αρχιτεκτονικό γραφείο Ground Plan ανέλαβε τον σχεδιασμό του δεύτερου στη σειρά καταστήματος του κέντρου, εστιάζοντας στην κομψή ατμόσφαιρα που ο χώρος οφείλει να προσφέρει κατά την επιλογή του ταιριαστού αρώματος.
Ο ιδιοκτήτης ήθελε έναν μοναδικό χώρο με αιθέρια ροή, που θα ενισχύει την κομψότητα και θα προσελκύει τους περαστικούς στο εσωτερικό του καταστήματος καθώς το είδος του προϊόντος από μόνο του είναι ένα διάφανο υλικό το οποίο μετατρέπεται σε άυλο. Εμπνευσμένες από τις ανάγκες του καταστήματος για εκθεσιακό χώρο καθώς και χώρο αποθήκευσης, οργανώσαμε τον χώρο σε δύο οριζόντιες ζώνες. Η πρώτη ζώνη, αυτή της προβολής, εμφανίζεται από το ύψος της μέσης μέχρι το ύψος των ματιών των πελατών, που χρησιμοποιείται για την έκθεση των αρωμάτων και των υπόλοιπων προϊόντων προς δειγματισμό. Η δεύτερη ζώνη, διακρίνεται στο χώρο από τη μέση των πελατών και κάτω η οποία χρησιμεύει ως αποθηκευτικός χώρος οργάνωσης. Οι ζώνες χωρίζονται σε περισσότερες θεματικές ενότητες, αφιερωμένες στα διαφορετικά προϊόντα ανάλογα με τον τύπο τους, όπως γυναικεία και αντρικά αρώματα, κρέμες σώματος, κρέμες προσώπου, after shaves και εποχιακά προϊόντα όπως αντηλιακή λοσιόν. Αυτές οι εκθεσιακές ενότητες έχουν μονάδες αποθήκευσης από κάτω, για μια συλλογική οργάνωση των προϊόντων.
Λόγω του μακρόστενου ορθογώνιου σχήματος του καταστήματος -με τη μικρή πλευρά στην πρόσοψη-, κύριος σχεδιαστικός στόχος ήταν η δημιουργία μιας ατμοσφαιρικής οπτικής πρόσκλησης. Έτσι, θα προσελκύει τους πελάτες στο εσωτερικό του καταστήματος, ακολουθώντας την περιμετρική διαδρομή σε όλο το κατάστημα – γύρω από την κεντρική νησίδα – και οδηγώντας τους προς στο πίσω μέρος του καταστήματος όπου βρίσκεται το ταμείο. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στη μελέτη φωτισμού του χώρου από πάνω προς τα κάτω και αντίστροφα, και κυρίως προς τα γυάλινα μπουκάλια των αρωμάτων που δημιουργούν μια μυστικιστική ατμόσφαιρα.
Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν στην αναδιαμόρφωση του χώρου είναι επιχρίσματα πατητής τσιμεντοκονίας σε διάφορες αποχρώσεις στην τοιχοποιία του καταστήματος αλλά και οριζόντιες επιφάνειες μαρμάρου με χρυσές λεπτομέρειες στα ράφια. Όλες οι ειδικές κατασκευές και τοίχοι σχεδιάστηκαν και κατασκευάστηκαν ακολουθώντας οργανικά καμπύλα σχήματα συμβάλλοντας έτσι στην ρευστότητα της ροής κίνησης του επισκέπτη.

Ο Ιωάννης Χωματάς ξεκίνησε τις σπουδές αρχιτεκτονικής στη Βενετία (IUAV) και τις ολοκλήρωσε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, απ’ όπου και αποφοίτησε. Παρακολούθησε μια σειρά σεμιναρίων σχετικά με τον σχεδιασμό βιομηχανικών κτιρίων ψύξης, τον βιοκλιματικό σχεδιασμό κτιρίων, καθώς και το βιομηχανικό σχέδιο αντικειμένων. Στις αρχές του 2000 ίδρυσε το αρχιτεκτονικό γραφείο ''Ιωάννης Σ. Χωματάς'', αναλαμβάνοντας πλήθος μελετών, ενώ στη συνέχεια επεκτάθηκε στην κατασκευή και τη διαχείριση έργων, αναλαμβάνοντας έργα που σχεδιάστηκαν κατά κύριο λόγο από τη δική του εταιρεία. Έχει αναλάβει κατασκευές και ανακαινίσεις κατοικιών αλλά και επαγγελματικών χώρων. Τα τελευταία χρόνια ενημερώνεται διαρκώς για τις κατασκευές ενεργειακών κτιρίων και είναι εγγεγραμμένος στο Μητρώο Ενεργειακών Επιθεωρητών. Είναι μέλος του Τ.Ε.Ε. και διαθέτει εργοληπτικό πτυχίο Β’ τάξης.

Μια υπάρχουσα κατοικία, κατασκευασμένη τη δεκαετία του ’40 στον Χορτιάτη Θεσσαλονίκης, ανακατασκευάστηκε, με σκοπό τη δημιουργία δύο νέων αυτόνομων κατοικιών, οι οποίες θα αποτελούν ένα ενιαίο κτίσμα και θα είναι αρμονικά δεμένες μεταξύ τους.
Η επέμβαση αφορούσε στη συντήρηση και ενεργειακή αναβάθμιση της υπάρχουσας ισόγειας κατοικίας και στην προσθήκη καθ’ ύψος μιας διώροφης μεζονέτας στην ανωδομή, σύμμεικτης κατασκευής, που αποτελείται από έναν όροφο 100 m² και μια σοφίτα 80 m².
Ο στατικός φορέας του νέου κτιρίου είναι μεταλλικός, ξεκινά από τη στάθμη του εδάφους και δεν είναι σε επαφή με την υπάρχουσα, την παλιά, κατοικία. Για την τοποθέτησή του προηγήθηκε η αποξήλωση όλης της παλιάς στέγης του υπάρχοντος κτιρίου και η κατάλληλη προετοιμασία του εδάφους. Οι εξωτερικές περιμετρικές τοιχοποιίες έχουν κατασκευαστεί από ινοσανίδα, ενώ και η πλάκα του ορόφου είναι σύμμεικτη, κατασκευασμένη από μεταλλικό σκελετό και οπλισμένο σκυρόδεμα. Η στέγη είναι φτιαγμένη από θερμομονωτικά πετάσματα με εμφάνιση κεραμιδιού.
Στον πρώτο όροφο της μεζονέτας βρίσκεται το καθιστικό, η κουζίνα και ο ξενώνας, όπου ο σχεδιασμός είναι λιτός, τα έπιπλα είναι custom-made και τα χρώματα των υλικών είναι το φυσικό χρώμα του ξύλου και το γκρι, χωρίς να λείπουν και κάποιες επιλεγμένες χρωματικές πινελιές, όπως είναι η πετρόλ απόχρωση του καναπέ, που συμπληρώνει την αισθητική του σπιτιού. Στο κέντρο της κουζίνας αναπτύσσεται μια μεγάλη νησίδα, με μινιμαλιστικό σχεδιασμό, που αποτελεί το κυρίαρχο στοιχείο αυτού του χώρου. Στην οροφή του ορόφου είναι εμφανή τα δομικά στοιχεία αυτής, δηλαδή το σκυρόδεμα και οι μεταλλικοί δοκοί, κάτι που τονίζει τις λιτές γραμμές του σχεδιασμού της κατοικίας.
Στη σοφίτα βρίσκονται οι ιδιωτικοί χώροι του σπιτιού, τα υπνοδωμάτια με τα μπάνια τους, όπου και εδώ κυριαρχούν η απλότητα του σχεδιασμού και των υλικών και τα βασικά στοιχεία.
Κεντρικά στοιχεία της μεζονέτας είναι η ξύλινη σκάλα, που ενώνει όλους τους χώρους της κατοικίας μεταξύ τους και είναι λιτή, στο φυσικό χρώμα του ξύλου και εξ ολοκλήρου χειροποίητη.
Το έργο περιλάμβανε την έκδοση της οικοδομικής άδειας, την αρχιτεκτονική μελέτη, τη μελέτη εφαρμογής και την κατασκευή.

Πρόκειται για ανασχεδιασμό των όψεων προϋπάρχοντος κτίσματος επί της οδού Πατρών-Πύργου στην Πάτρα, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως εκθεσιακός χώρος αυτοκινήτων. Διατηρώντας τον σκελετό του κτιρίου, η νέα πρόσοψη έρχεται να δώσει στο κτίριο την ταυτότητα του brand ײKolokithas Tootooײ και καλεί τον περαστικό να το επισκεφθεί.
Η κινητήρια δύναμη πίσω από την ιδέα είναι η αίσθηση της κίνησης. Η καμπυλόγραμμη πρόσοψη δημιουργεί έναν ζωντανό, μοντέρνο ρυθμό που επεκτείνεται στην πλάγια όψη, ενσωματώνοντας τις αρχιτεκτονικές εξωθήσεις του κτιρίου στην ίδια σχεδιαστική γλώσσα. Μέσα από αυτή τη γλυπτική χειρονομία, επιτυγχάνεται μια αίσθηση κίνησης, σαν το κτίριο να σμιλεύεται από τον άνεμο. Το αποτέλεσμα είναι ένα εικαστικό παιχνίδι που εναρμονίζεται με τον χαρακτήρα της παραθαλάσσιας περιοχής. Η προσθήκη των περσίδων έρχεται ως μία χειρονομία στο κτίριο για να δημιουργήσει ένα παιχνίδι με το φως. Ολοκληρώνουν την μεταμόρφωση του κτιρίου και ενισχύουν τη δυναμική του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού.
Ο τεχνητός εξωτερικός φωτισμός εξελίχθηκε παράλληλα με τη διαδικασία του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού. Η καμπυλόγραμμη πρόσοψη υπογραμμίζεται από τον γραμμικό φωτισμό που διατρέχει δυναμικά την αρχιτεκτονική προεξοχή και εναρμονίζεται με το σύνολο της κατασκευής. Σημαντικός όμως είναι και ο κάθετος φωτισμός μεταξύ των περσίδων υποδεικνύοντας αυτή την σχεδιαστική κίνηση που οριοθετεί την αρχή και το τέλος της προεξοχής.

Βασικός άξονας του σχεδιασμού ήταν η δημιουργία όγκων που να αγκαλιάζουν το κυρίως κτίριο οδηγούμενος από την γωνιακή θέση του οικοπέδου.
Οι προβαλλόμενοι όγκοι αποτελούν τις βεράντες των διαμερισμάτων και δημιουργούν ένα πλαίσιο στη θέα του χρήστη. Η βεράντα κάθε διαμερίσματος έχει άμεση σχέση με τους κυρίως χώρους (σαλόνι κουζίνα τραπεζαρία) με αποτέλεσμα να υπάρχει η δυνατότητα δημιουργίας ενός ενιαίου χώρου και σύνδεσης του εσωτερικού με το εξωτερικό.
Η κάτοψη του κτιρίου σχεδιάστηκε ώστε να δημιουργείται στη μέση μια "ζώνη κυκλοφορίαςײ για το κλιμακοστάσιο και τον ανελκυστήρα, αποφεύγοντας έτσι κοινές τοιχοποιίες στα διαμερίσματα του κάθε ορόφου, ενισχύοντας την ιδιωτικότητα των κατοίκων. Στο κλιμακοστάσιο, το οποίο βρίσκεται σε άμεση επαφή με το δρόμο και σε σημαντική οπτική γωνία του οικοπέδου, έχει τοποθετηθεί ''curtain wall'' τονίζοντας τα κάθετα στοιχεία επικοινωνίας του κτιρίου, καθοδηγώντας τον χρήστη στην κεντρική είσοδο.
Στο ισόγειο βρίσκεται η κύρια είσοδος καθώς και δυο άλλες είσοδοι με πρόσβαση στους χώρους στάθμευσης και τις αποθήκες. Στους ορόφους στεγάζονται έξι διαμερίσματα των δύο και τριών υπνοδωματίων, με αυτά της δυτικής όψης να έχουν θέα προς δημόσιο χώρο πρασίνου. Τα διαμερίσματα του τρίτου ορόφου έχουν ιδιωτικά roof garden με ανεξάρτητο studio-ξενώνα και χώρο ΒΒQ.
Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στη δημιουργία άνετων χώρων εσωτερικά με τοποθέτηση αποθηκευτικών χώρων, όπου ήταν δυνατό, καθώς και μικρό pantry σε κάθε διαμέρισμα, έχοντας ως στόχο να ανταποκρίνονται στον σύγχρονο τρόπο ζωής διευκολύνοντας την καθημερινότητα του χρήστη. Παράλληλα, τα διαμερίσματα, καθώς και ολόκληρο το κτίριο, σχεδιάστηκαν ώστε να υπάρχει η δυνατότητα εύκολης χρήσης από άτομα με κινητικές δυσκολίες, σύμφωνα με τους τελευταίους κανονισμούς.
Τα χρώματα που επιλέχθηκαν τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά έχουν ως βάση γήινη παλέτα χρωμάτων, ώστε να εναρμονίζονται και να αναβαθμίζουν την περιοχή. Οι όγκοι, θέλοντας να ξεχωρίσουν, έχουν βαφτεί εξολοκλήρου σε ένα ιδιαίτερο μπεζ χρώμα. Στην ίδια παλέτα κινήθηκε και η επιλογή χρωματισμού των αλουμινίων, καθώς και οι συρόμενες καγκελόπορτες για την είσοδο στην πιλοτή. Στα κενά της οροφής των βεραντών του τρίτου ορόφου, καθώς και σε μερικές από τις γωνίες στις βεράντες, τοποθετήθηκαν ξύλινες δοκίδες προσδίδοντας μια πιο ײζεστήײ νότα στις όψεις του κτιρίου.
Η προσοχή στην επιλογή υλικών και τελειωμάτων όσον αφορά ξυλουργικά, είδη υγιεινής και πατώματα είχε ως στόχο τη δημιουργία διαμερισμάτων υψηλής ποιότητας, τα οποία να μην υστερούν σε τίποτα από ανεξάρτητες κατοικίες. Εσωτερικά, δόθηκε έμφαση επίσης στον φωτισμό με την κατασκευή ψευδοροφών, ώστε να υπάρχει πιο ευέλικτος σχεδιασμός και σύμφωνα με τις ανάγκες των χρηστών, δημιουργώντας παράλληλα κουφώματα για την τοποθέτηση κουρτινών και blinds.
Στη βόρεια όψη του κτιρίου όπου βρίσκεται η κεντρική είσοδος δημιουργήθηκαν ανθώνες με φύτευση από τοπικά φυτά, μερικά εκ των οποίων είναι μυρωδικά, καθώς και δέντρα με στόχο την ένταξη του κτιρίου στον περιβάλλοντα χώρο, αλλά και την αναβάθμιση τόσο των ενοίκων αλλά και των κατοίκων της περιοχής.