Ο εξωτερικός χώρος αυτής της κατοικίας στο Μεξικό αποτελείται από μία βεράντα με ξύλινο στέγαστρο, στην οποία έχουν τοποθετηθεί μία τραπεζαρία και ένα σαλόνι κήπου. 
Έργο: Monte Tauro, κατοικία στο Μεξικό
Φωτογραφίες: Rafael Gamo, ©PPAA

Το έργο αφορά την ανάπλαση υφιστάμενης πέτρινης διώροφης κατοικίας στον οικισμό Ρίγκλια της Μεσσηνιακής Μάνης με στόχο τη χρήση της ως παραθεριστική κατοικία.
Στόχος της μελέτης ήταν η διατήρηση του χαρακτήρα του οικιστικού συνόλου και η προσαρμογή του στις ανάγκες του χρήστη.
Το υφιστάμενο κέλυφος σχήματος L σε κάτοψη περιλάμβανε ένα επιμήκη λιθόκτιστο διώροφο κτίσμα με στέγη προ του ΄55 και μικρές μεταγενέστερες προσθήκες στην βόρεια πλευρά. Το πέτρινο κτίσμα διατηρήθηκε ως έχει ενώ μόνη παρέμβαση αποτελεί η αναμόρφωση της προσθήκης με πιο σύγχρονα στοιχεία. Στην σύνδεση παλιού με καινούριο διαμορφώνεται η είσοδος στην κατοικία καθώς και η κάθετη επικοινωνία των δύο ορόφων.
Στο ισόγειο οργανώνονται δύο en suite υπνοδωμάτια που επικοινωνούν εξωτερικά μέσω ημιυπαιθρίου χώρου με ένα δωμάτιο υδρομασάζ. Στο όροφο τοποθετούνται οι χώροι διημέρευσης καθώς και ένα ακόμη υπνοδωμάτιο.
Ο προαύλιος χώρος διαμορφώνεται σε δύο επίπεδα με στόχο την δημιουργία επαρκών χώρων εκτόνωσης με ιδιωτικότητα τόσο για το χώρο εισόδου όσο και για τους χώρους διημέρευσης στον όροφο. Η κολυμβητική δεξαμενή πολυγωνικής κάτοψης προσαρμόζεται στο σχήμα του οικοπέδου αφήνοντας στο γειτονικό όριο σχισμή με κλίμακα που εξασφαλίζει την επικοινωνία των επιπέδων, ενώ λόγω της υπερύψωσής της εξασφαλίζει περίοπτη θέα του οικισμού.
Ως υλικά χρησιμοποιήθηκαν η πέτρα, το μέταλλο, το ξύλο και ο λευκός σοβάς. Ο σοβάς αφαιρέθηκε από την υφιστάμενη κατοικία αναδυκνύοντας το υπάρχον πέτρινο περίβλημα που εναρμονίζεται καλύτερα με το αρχιτεκτονικό ύφος του οικισμού. Η τετράρριχτη στέγη αποκαταστάθηκε ως προς τις φθορές της.

Το ξενοδοχείο "Vanoro" στεγάζεται σε ένα πλήρως ανακαινισμένο κτίριο του 1937, στην καρδιά του ιστορικού κέντρου της Θεσσαλονίκης, το οποίο έχει χαρακτηριστεί ως Έργο Τέχνης από το Υπουργείο Πολιτισμού, λόγω των σχεδιαστικών επιρροών του από τα κινήματα της Art Deco και του Εξπρεσιονισμού.
Την ανακαίνιση του κτιρίου ακολούθησε η δημιουργία ενός ξενοδοχείου πόλης πέντε αστέρων, που προσφέρει μοντέρνα δωμάτια, σουίτες και ιδιαίτερες ανέσεις σε τοπικούς, εθνικούς και διεθνείς επισκέπτες, καθώς και επαγγελματίες.
Το 1937, ένα υπερσύγχρονο κτίριο έξι ορόφων, χτίστηκε για να φιλοξενήσει την καπναποθήκη Γαβριήλογλου. Το κτίριο ήταν τόσο εντυπωσιακό όσο παραμένει μέχρι σήμερα. Μια αναπαράσταση της art deco εκείνης της εποχής. Κοιτάζουμε πέρα από αυτό. Ο χώρος αυτός, συνήθιζε να είναι το μέρος όπου παράγονταν προϊόντα πολυτελείας και κορυφαίας ποιότητας, τα οποία ταξίδευαν από την Ευρώπη στην Ανατολική και Βόρεια Αμερική.
Αυτό το κτίριο ήταν η αρχή ενός ολοκαίνουργιου κόσμου που ξετυλιγόταν μπροστά μας. Υπέροχες μέρες, γεμάτες ενέργεια και φιλοδοξία. Η καπναποθήκη έκλεισε τις πόρτες της το 1960. Ωστόσο, όπως όλοι γνωρίζουμε, κτίρια που λειτούργησαν ως σήμα κατατεθέν όπως αυτό, είναι φτιαγμένα για να αναβιώσουν. Τώρα είναι η στιγμή. Τα σαράντα πέντε πολυτελή δωμάτια και οι σουίτες έχουν σχεδιαστεί με ιδιαίτερη προσοχή σε κάθε λεπτομέρεια, χαλαρό τόνο, γήινες παλέτες χρωμάτων, φυσικό ξύλο, κομψά έπιπλα και βιομηχανικές πινελιές, παρουσιάζοντας μια τόσο πολυτελή, όσο και ζεστή εναλλακτική λύση στην παραδοσιακή ζωή της μεγάλης πόλης.
Η αρχιτεκτονική και στατική μελέτη, καθώς και η επίβλεψη, του δύσκολου έργου της μετατροπή του διατηρητέου κτιρίου σε πολυτελές ξενοδοχείο έγινε από την εταιρία P_Four Συμβουλευτική Τεχνική και ολοκληρώθηκε μέσα στο 2019. Η κατασκευή του κτιρίου ξεκίνησε το 2020 και αποπερατώθηκε μέσα στο 2021.
Τα δωμάτια μεγιστοποιούν τον χώρο και ελαχιστοποιούν το άγχος. Αυτό επιτυγχάνεται με υψηλή ηχομόνωση, μεγάλα και άνετα κρεβάτια, έξυπνους αποθηκευτικούς χώρους, πολυτελή γραφεία, μοντέρνα μπάνια, καθώς και επιβλητικά παράθυρα που γεμίζουν τους χώρους με φυσικό φως. Στο κέντρο του κτιρίου, εσωτερικά, δημιουργήθηκαν δυο αίθρια, για να ενισχύσουν τον φυσικό φωτισμό, καθώς και την αίσθηση ελευθερίας εντός της κατασκευής.
Στο ισόγειο του ξενοδοχείου βρίσκεται το κομψό και σύγχρονο ANZA Kitchen & Bar. To γυμναστήριο, η σάουνα, το τζακούζι, καθώς και ο χώρος μασάζ στεγάζονται στο ισόγειο και προσφέρουν μια ολοκληρωμένη διαμονή στους επισκέπτες. Τέλος, η αίθουσα συσκέψεων του ξενοδοχείου είναι ο ιδανικός χώρος για σημαντικές συναντήσεις, επαγγελματικά συνέδρια και εταιρικές εκδηλώσεις.
Ανάμεσα στις διακρίσεις που έχει κερδίσει ως τώρα το ξενοδοχείο συγκαταλέγονται το βραβείο για τον καλύτερο αρχιτεκτονικό σχεδιασμό στην νότια Ευρώπη το 2022, από τον παγκόσμιο φορέα World Luxury Hotel Awards, καθώς και η διάκριση στον Ελληνικό διαγωνισμό 100% Hotel Design Awards 2022.

Πάνω σε μια κεντρική οδική αρτηρία των βορείων προαστίων της Αθήνας, σε ένα πολυσύχναστο σημείο με πολυώροφες πολυκατοικίες, οι αρχιτέκτονες κλήθηκαν να συνθέσουν μια ισόγεια μικρή μονοκατοικία για να στεγάσει τα όνειρα μιας τριμελούς οικογένειας.
Λαμβάνοντας υπόψη τις επιθυμίες όλων των μελών της οικογένειας, καθώς και τις λειτουργικές και αισθητικές απαιτήσεις μιας μικρής κατοικίας μέσα στην πόλη, σχεδιάστηκε η κατοικία "terra form". Το όνομά της, εκφράζει την κεντρική ιδέα της αρχιτεκτονικής σύνθεσης, τη δημιουργία δηλαδή ενός αρχιτεκτονικού μικροκλίματος, το οποίο θα επιτρέπει στους ιδιοκτήτες να αντικρίζουν και να βιώνουν το ιδανικό για αυτούς σπίτι, μέσα και έξω χωρίς να επηρεάζονται από τη βουή, την νευρικότητα και την άναρχη δομή της πόλης.
Για να επιτευχθεί αυτό, αποδομήθηκε το τυπικό αρχέτυπο του σπιτιού, επαναπροσδιορίζοντας θεμελιώδη αρχιτεκτονικά στοιχεία, που είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την έννοια του, όπως η στέγη, ο κήπος, η εστία, η καμινάδα, το κατώφλι και τα παράθυρα.
Η παραδοσιακή αμφικλινής στέγη τσαλακώνεται, επεκτείνεται και αποδεσμεύεται από την τυπική λειτουργία και την κεραμιδένια όψη της. Μετατρέπεται έτσι, σε ένα αμφίπλευρο διάτρητο στέγαστρο που περικλείει και τους εξωτερικούς χώρους της κατοικίας, εξασφαλίζοντάς τους σκίαση και ιδιωτικότητα.
Η λειτουργία αυτής της νέας μορφής, αποτυπώνεται και στην κάτοψη. Κάτω από τη νέα κατασκευή, οι κήποι και οι εσωτερικοί χώροι διημέρευσης ενοποιούνται, ορίζοντας έτσι τον πυρήνα της καθημερινής κατοίκησης στον άξονα ανατολής δύσης. Εκατέρωθεν του πυρήνα αυτού, αναπτύσσονται σε κάθετο άξονα, από τη μία οι χώροι ύπνου, απομακρυσμένοι όσο τον δυνατόν περισσότερο από τον κεντρικό δρόμο και από την άλλη, ο χώρος εισόδου, ο οποίος εξωθείται προς τον δρόμο εντείνοντας την αίσθηση της πρόσκλησης και της φιλοξενίας, βασικό χαρακτηριστικό των ιδιοκτητών του σπιτιού.
Η εξέχουσα είσοδος, η εμφανής καμινάδα, ο κήπος και η διάτρητη λευκή στέγη-στέγαστρο σε συσχέτιση με το έντονο κεραμιδί χρώμα του κτιρίου, συνθέτουν το τελικό αφήγημα του terra form house, το οποίο αποτυπώνεται στην όψη του και αντανακλά έναν αγροτικό τρόπο κατοίκησης ακόμα και μέσα στο πολύβουο άστυ.

Πρόσφατα σχεδιασμένο από την ομάδα των Babatchas Design Studio, το The Storyteller Boutique Hotel στα Μετέωρα συνδυάζει την πνευματικότητα της μοναστηριακής ζωής με τη λαϊκή αρχοντιά του τόπου.
Το κτίριο στο οποίο στεγάζεται το The Storyteller Boutique συναντάται δίπλα στο δημαρχείο και τη δημοτική βιβλιοθήκη της πόλης. Πέντε διαφορετικά δωμάτια, όλα σε γήινους τόνους, διαμορφώθηκαν πρόσφατα με βασική έμπνευση το απαράμιλλης ομορφιάς τοπίο των Μετεώρων. Η ζεστή, σπιτική αίσθηση του ξενοδοχείου ολοκληρώνεται μέσω της διαμόρφωσης ενός ενιαίου κοινόχρηστου χώρου, ο οποίος θυμίζει σαλόνι κατοικίας που φιλοξενεί στιγμές χαλάρωσης καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας. Στην οικεία, οικογενειακή ατμόσφαιρα συντελεί η ανοικτή κουζίνα όπου ετοιμάζεται καθημερινά και μπροστά στα μάτια των επισκεπτών πλούσιο πρωϊνό.
Στο συγκεκριμένο πρότζεκτ, η ομάδα των Babatchas Design Studio δανείστηκε στοιχεία από τη μοναστηριακή καθημερινότητα, όπως τα υλικά και οι χρωματικοί τόνοι που κυριαρχούν στις μονές των Μετεώρων. «Σε αυτό το έργο στόχος μας ήταν να «δέσουμε» την εσωτερική αρχιτεκτονική με το τοπίο. Στη συνέχεια αναζητήσαμε την ουσία της τοπικής μοναστηριακής αισθητικής και την εντοπίσαμε στην μορφολογική ισορροπία ανάμεσα στο απλό και στο αυστηρό, μεταξύ βυζαντινού πλούτου και ασκητικής λιτότητας» αναφέρει η σχεδιαστική ομάδα. Τα δωμάτια ντύνουν τα λινά, πετροπλυμένα βαμβακερά υφάσματα και τα μαξιλάρια από τάπητες ενώ οι δρύινες βουρτσιστές επιφάνειες και τα μάρμαρα Perla και Boticcino κυριαρχούν στους χώρους.
Η μεγαλύτερη πρόκληση στο σχεδιαστικό πρότζεκτ για το The Storyteller Boutique Hotel ήταν η επαναδιαπραγμάτευση της εικόνας του κτιρίου καθώς και η λύση του χώρου. Οι Babatchas Design Studio παρέλαβαν ένα έτοιμο κτίσμα με χώρους ήδη διαρρυθμισμένους και με σοβαρές ελλείψεις. Τα εσωτερικά και εξωτερικά κιγκλιδώματα σχεδιάστηκαν από την αρχή, όπως και το σύνολο των κουφωμάτων, με στόχο να στηθεί μία λιτή και επιβλητική όψη κτιρίου. Χρειάστηκαν επιπλέον λεπτομερείς επεμβάσεις, οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα την επαναδιαπραγμάτευση τόσο της χωροθέτησης, όσο και της interior αισθητικής των δωματίων αλλά και των κοινόχρηστων χώρων.
Η φιλοσοφία γύρω από την οποία σχεδιάστηκε το The Storyteller Boutique Hotel δημιουργεί ένα καταφύγιο γαλήνης για όσους επιθυμούν να απολαύσουν τις ομορφιές του τόπου σαν μέρος μίας ποιοτικής εμπειρίας. Το τοπικό στοιχείο και οι ιδιαίτερες λεπτομέρειες του αποτέλεσαν άλλωστε κεντρικό πυρήνα στη διαμόρφωση του Boutique Hotel. Η σχεδιαστική ομάδα συνεργάστηκε με τους πελάτες αλλά και με μία τοπική κεραμίστρια, πάνω στην κατασκευή χειροποίητων νιπτήρων για όλα τα δωμάτια καθώς και για τα σκεύη του πρωϊνού. Τους διαδρόμους διακοσμούν πίνακες του φωτογράφου κ. Γιώργου Τατάκη με παραδοσιακές φορεσιές, ενώ το artwork επιμελήθηκε αποκλειστικά η ομάδα του Babatchas Design Studio δημιουργώντας κομμάτια από πηλό, από ανάγλυφα κρακελέ υαλώματα αλλά και πίνακες από mixed media.

Το Babatchas Design Studio είναι ένα μελετητικό γραφείο που δραστηριοποιείται στην αρχιτεκτονική εσωτερικών χώρων και ειδικότερα ιδιωτικών κατοικιών, πολυτελών καταλυμάτων και εμπορικών χώρων ενώ παράλληλα ειδικεύεται στο σχεδιασμό ιδιαίτερων αντικειμένων, επίπλων και έργων τέχνης. Η Χρύσα Μακρή και η Νεφέλη Γκύζη είναι οι επικεφαλής της κολεκτίβας των Babatchas, η οποία έχει σαν έδρα της την Αθήνα.
Η Χρύσα είναι αρχιτέκτονας εσωτερικών χώρων με επαγγελματική εμπειρία που μετρά πάνω από μία δεκαετία σε high end πρότζεκτ κατοικιών και φιλοξενίας. Μετά από μία πετυχημένη καριέρα στο Λονδίνο, επέστρεψε στην Ελλάδα για να αφιερωθεί στον interior σχεδιασμό πεντάστερων ξενοδοχείων, τόσο στη χώρα μας όσο και στον ευρύτερο χώρο της Μεσογείου. Η Νεφέλη είναι επίσης αρχιτέκτονας εσωτερικών χώρων με εμπειρία σε απαιτητικά πρότζεκτ μεγάλης κλίμακας στη Γερμανία, μέσα από τα οποία κατάφερε να χτίσει ένα ολοκληρωμένο επαγγελματικό προφίλ που περιλαμβάνει και ένα ιδιαίτερο ταλέντο στο management. Επέστρεψε και εκείνη στις ρίζες της για να ασχοληθεί με ξενοδοχειακές μονάδες πολυτελείας.
Όταν οι επαγγελματικοί δρόμοι τους συναντήθηκαν, ανακάλυψαν το κοινό τους πάθος για την εσωτερική διακόσμηση και την τέχνη αλλά και την αμοιβαία ανάγκη για την δημιουργία μιας πλατφόρμας ανάπτυξης και διαχείρισης ιδεών οι οποίες εξελίσσονται σε μορφές μεσα στον χώρο. Το κοινό τους όραμα συνοψίζεται στα σχεδιαστικά έργα που ξυπνούν συναισθήματα και τα οποία παραμένουν πιστά στο χαρακτήρα της τοποθεσίας στην οποία τα συναντά κανείς.
Η αγάπη τους για την παράδοση, τις τοπικές ομορφιές και τις ιδιαιτερότητες της χώρας μας τις καθοδηγούν στην πορεία προς την ολοκλήρωση interior design προτάσεων που είναι γνώριμες και οικείες ενώ παράλληλα χαρακτηρίζονται από μία δροσερή σύγχρονη σχεδιαστική ματιά.

Νέο Κτίριο Διοίκησης της ΕΥΔΑΠ και διαμόρφωση περιβάλλοντος χώρου του συγκροτήματος στο Γαλάτσι

Ολοκληρώθηκε ο αρχιτεκτονικός διαγωνισμός ιδεών με στόχο την ανέγερση νέου σύγχρονου βιοκλιματικού κτιριακού συγκροτήματος που θα στεγάσει τις διοικητικές υπηρεσίες της ΕΥΔΑΠ, με την ανάδειξη στην πρώτη θέση, ανάμεσα σε 16 συμμετοχές, του αρχιτεκτονικού γραφείου xza-architects, με αρχιτέκτονες τη Θεώνη Ξάνθη (leader architect), τη Μαργαρίτα Ζακυνθινού-Ξάνθη, το Γιώργο Λάριο και το Σπύρο Γιωτάκη.

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ
Η πρόταση θεώρησε ότι το αντικείμενο του σχεδιασμού ήταν πολλαπλό και απαιτούσε μια συνολική θεώρηση που να αφορά:
1. Τον Περιβαλλοντικό σχεδιασμό που συνδυάζει μια εγκατάσταση τεχνικών υποδομών με τα χαρακτηριστικά ενός λόφου που έχει αποκοπεί από τη συνέχεια μιας φυσικής τοπογραφίας ενός ευρύτερου σχηματισμού, Τουρκοβούνια, λόφος Βεΐκου – Λεκανοπέδιο και στοχεύει στην συνέχεια και την αποκατάσταση του τοπίου.
2. Τον ευρύτερο Αστικό σχεδιασμό με όλες τις παραμέτρους που αφορούν στην χωρική, πολεοδομική, κυκλοφοριακή και λειτουργική σχέση του με τον αστικό ιστό, το δημόσιο χώρο και τις δραστηριότητες της πόλης.
3. Τον Αρχιτεκτονικό σχεδιασμό των νέων εγκαταστάσεων και υπηρεσιών, ως ένα πεδίο περιβαλλοντικής συνέργειας και ένταξης στο περιβάλλον, το κοντινό και το ευρύτερο, αλλά και σαν ένα νέο «οικοτοπίο» εργασίας που εμπνέει.

Η ΙΔΕΑ
Το ανάγλυφο του εδάφους, η μεσογειακή βλάστηση, το ύψωμα με τις εποπτικές θέες, η αίσθηση του χρόνου, ακόμα και η θέαση των ανοιχτών δεξαμενών που δημιουργεί ανοιχτούς ορίζοντες και ενσυναίσθηση του ρόλου του Οργανισμού, συστήνουν μοναδικό και δυσεύρετο περιβάλλον για την κοινότητα των 1000 εργαζομένων. Επίσης η ιδιοσυστασία της εταιρείας, ως ένας σύνθετος οργανισμός δημόσιας κοινοφέλειας που στηρίζεται στις αρχές οργάνωσης δικτύου, της επεκτασιμότητας, της συγκέντρωσης και διανομής αποτέλεσε το χωρικό και φιλοσοφικό περιβάλλον της πρότασης. Παρότι πρόκειται για ένα αμιγώς διοικητικό κτίριο, η πρόταση κινήθηκε έξω από τα αστικά στερεότυπα κτιρίου γραφείων. Προέκρινε τη σύνταξη ενός ανοιχτού κτιριακού σχηματισμού, με έμφαση στην επικοινωνία, που υποδέχεται το περιβάλλον και διαμορφώνεται από τα ωφελήματά του.
Ένα σημάδι στον ορίζοντα, ένα διαπερατό στέγαστρο ορίζει και το περίγραμμα της συ-στέγασης που επιχειρείται από την ΕΥΔΑΠ, για να συγκεντρώσει τις υπηρεσίες της και να εξασφαλίσει την οικονομία των πόρων της.

Η ΠΡΟΤΑΣΗ
Πρόκειται για σύνθεση κτιριακών όγκων (περίπου 18.000 m²), κάτω από́ το ενιαίο βιοκλιματικό́ στέγαστρο, που διαμεσολαβεί́ ανάμεσα στο φυσικό́ περιβάλλον του λόφου, το δομημένο ιστό́ της πόλης και επηρεάζεται και από́ τα «βιομηχανικά» χαρακτηριστικά́ των εγκαταστάσεων, αρθρώνοντας τις υπηρεσίες της Εταιρείας, που διατηρούν διακριτά όρια.
Το νέο κτίριο ξεκινάει με δύο εκτεταμένα ισόγεια, τα οποία συγκεντρώνουν τις κινήσεις από όλες τις κατευθύνσεις. Γίνεται είσοδος σταδιακά από τον μεγάλο εισαγωγικό κήπο και μία ήπια ράμπα προς το κεντρικό φουαγιέ, όπου στην καρδιά του συγκροτήματος αναπτύσσεται μία ανοιχτή αίθουσα εκδηλώσεων. Στη συνέχεια, εξελίσσεται μία επιμήκη ζώνη τριών ορόφων από όπου εκβάλλουν τέσσερις διακριτοί μεταλλικοί όγκοι που γεφυρώνουν και εκτείνουν το εσωτερικό́ περιβάλλον.

Η πρόταση βασίστηκε σε μία χωρική διαδοχή υπαίθριων και κλειστών χώρων, στην εναλλαγή φωτεινών και σκιερών περιοχών. Φαίνεται και στην τομή του κτιρίου ότι ο «κενός» χώρος που γεννιέται επιτρέπει διαμπερείς χώρους συγκέντρωσης και εποπτείας, μικρά αίθρια, έναν εσωτερικό δρόμο διανομής μεγάλους ύψους, όπου γέφυρες, σκάλες και πατάρια δημιουργούν ένα εσωτερικό περιβάλλον ροής και την αίσθηση κινητικού και ανοιχτού χώρου επιτρέποντας σε μικρές ομάδες, αλλά και στη μεγάλη κοινότητα των εργαζομένων να συμβιώνουν.
Η γενική́ φιλοσοφία του σχεδιασμού́ των χώρων γραφείων, ενστερνίζεται τη σύγχρονη αντίληψη, που θεωρεί ότι οι εργασιακοί χώροι δεν «εγκιβωτίζουν» απλά́ τις ανθρώπινες δραστηριότητες, αλλά στοχεύουν στη δημιουργία ενός πολύπλευρου εργασιακού́ «οικοσυστήματος», εμπλουτισμένου σε εναλλακτικές χρήσεις και εικόνες, επιδιώκοντας χώρους εργασίας ως χώρους αναβαθμισμένης δημιουργικότητας και κοινωνικής ανταποδοτικότητας.
Οι κοινόχρηστοι χώροι (φουαγιέ́, καφέ, κυλικείο, αίθουσα πολλαπλών, εσωτερικά́ φυτεμένα αίθρια), ως δημιουργικοί ενδιάμεσοι χώροι κρίθηκαν ζωτικής σημασίας καθώς επιτρέπουν την εισχώρηση του περιβάλλοντος, ως φυσικό́ φως και ως θέα και θεάσεις προς τις εγκαταστάσεις της Εταιρείας και τον αστικό ιστό.

Για την υποδοχή του νέου κτιρίου είχε προηγηθεί ένας εκτενής περιβαλλοντικός σχεδιασμός (green-scape, ground-scape και water-scape). Διαμορφώθηκε ένα μεγάλο masterplan για διαχωρισμό των 3 απαιτητών ζωνών και των εισόδων τους: Ζώνη τεχνικών συνεργείων, Ζώνη Δεξαμενών, και Ζώνη Διοίκησης, με στόχο:
- την συνδεσιμότητα με την πόλη (ένωση χώρων πρασίνου, νέοι ποδηλατόδρομοι, ενίσχυση προσέλευσης των εργαζομένων μέσω ΜΜΕ),
- την αποκατάσταση του αναγλύφου (εξομάλυνση της τοπογραφίας, δημιουργία φυσικών πρανών, εδαφοκάλυψη των κλειστών δεξαμενών, εμπλουτισμός της υπάρχουσας βλάστησης, χρήση υδατοπερατών υλικών με υψηλή απορροφητικότητα)
- την αξιοποίηση των φυσικών πόρων (συλλογή όμβριων υδάτων σε κλειστές δεξαμενές, εγκατάσταση φωτοβολταϊκών, ανεμογεννήτριες κάθετου άξονα, γεωθερμία)

Στο κοντινότερο περιβάλλον (Ζώνη Διοίκησης) ο σχεδιασμός του landscape βασίζεται στη σύσταση ενός ιστού με άξονα έναν εσωτερικό πεζόδρομο που συνδέει το νέο Περιβαλλοντικό Πάρκο Νερού με θερινό κινηματογράφο, ανοιχτό προς την πόλη, το κτίριο Πληροφορικής, το κτίριο του Πολιτιστικού Συλλόγου (πρώην κτίριο κεραμοσκεπής), το Νέο Κτίριο Διοίκησης, το νέο πάρκο Υπαίθριας Έκθεσης Εξοπλισμού της ΕΥΔΑΠ, το κτίριο των Πρώην Αποθηκών. Ανάμεσα σε αυτά τα σημεία, δημιουργείται ένας εκπαιδευτικός περίπατος 5 στάσεων κατανόησης της τεχνικής, πολιτιστικής και κοινωνικής φυσιογνωμίας της ΕΥΔΑΠ. Στα δύο άκρα χωροθετούνται δύο περιοχές στάθμευσης, ώστε να αποφεύγεται η διέλευση οχημάτων στο κέντρο της ζώνης.

ΒΙΟΚΛΙΜΑΤΙΚΟΣ/ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ
Στις αρχιτεκτονικές σχεδιαστικές βιοκλιματικές πρόνοιες μπορούν να αναφερθούν:
1. Η δημιουργία του Κήπου σε κομβικό σημείο του κτιρίου µε εισαγωγή πράσινου και υδάτινου στοιχείου, συμβάλλει:
- Στη δημιουργία μιας μεγάλης επιφάνειας φυσικής διαπνοής και δροσιμού στην καρδιά του κτιρίου.
- Στη δημιουργία ευεργετικού μικροκλίματος.
- Στην οπτική και κοινωνική άνεση, ως σημείο θέασης, συγκέντρωσης και ανάπαυλας των εργαζομένων καθώς εκεί εκβάλλουν το καφέ, το κυλικείο, το εντευκτήριο του συλλόγου εργαζομένων.
2. Η "πράσινη" οργάνωση γραφειακών χώρων.
Η δημιουργία κατακόρυφων εσωτερικών φυτεμένων αιθρίων σχηματοποιεί ένα "εσωτερικό γραφειακό τοπίο φυτεύσεων" με χώρους επικοινωνίας και διαπνοής.
3. Το ενεργειακό / βιοκλιµατικό στέγαστρο, ως µία πράσινη στέγη, στα ανοιχτά του µέρη προσφέρει φυσικό σκιασμό, ενώ ταυτόχρονα διαθέτει εκτεταμένη επιφάνεια συλλογής της ηλιακής ενέργειας.
Ο φυσικός αερισμός του κτιρίου αποτελεί τη βασικότερη τεχνική απομάκρυνσης της θερµότητας, υποβοηθιέται από τους ενιαίους χώρους του κτιρίου και ενισχύεται από καμινάδες εξαερισμού, στο ανώτερο τµήµα του στεγάστρου που συµβάλλουν στο μηχανικό ελκυσμό του θερμού αέρα.
4. Η δημιουργία φυτεμένων δωμάτων συμβάλλει στη φυσική θερμομόνωση του κτιρίου, στη συλλογή των όμβριων για την αξιοποίησή τους, στη μείωση των εκπομπών ανάκλασης και στην ενίσχυση του πράσινου αποτυπώματος στο συνολικό περιβάλλον.
5. Η προστασία του κελύφους.
Για τον σκιασμό των όψεων ανατολικά και δυτικά δημιουργείται ένα ελεγχόμενο ρυθμιστικό θερμικό διάκενο ανάμεσα στο κτίριο και στο διάτρητο κέλυφος με ανεπτυγμένο αρχιτεκτονικό πλέγμα, το οποίο επιτρέπει και την αναρριχητική φύτευση.

Ο βιοκλιματικός σχεδιασμός του κτιρίου μαζί με τον ενεργειακό σχεδιασμό και την εφαρμογή καινοτόμων συστημάτων εξοικονόμησης και αξιοποίησης των φυσικών και κλιματολογικών στοιχείων οδηγεί σε ένα κτίριο μηδενικού ενεργειακού αποτυπώματος και υψηλής ενεργειακής αποδοτικότητας, µε εφαρμογές καινοτόμων συστημάτων εξοικονόμησης ενέργειας και αυτοπαραγωγής όπως:
• Υβριδικό γεωθερμικό σύστημα κλιματισμού (γεωθερμικές αντλίες θερμότητας, δυνατότητα ενεργειακής αξιοποίησης των ροών ύδατος από τα δίκτυα της ΕΥΔΑΠ)
• Φωτοβολταϊκά συστήµατα παραγωγής ενέργειας (φωτοβολταϊκές περσίδες ενσωµατωµένες στο στέγαστρο κα., φωτοβολταϊκό πάρκο στις κλειστές δεξαμενές)
• Ανεμογεννήτριες κάθετου άξονα ως στοιχεία φωτισμού και αστικού εξοπλισμού, στην εγκατάσταση.

Οι εγκαταστάσεις της ΕΥΔΑΠ στο Γαλάτσι βρίσκονται σε ένα προνομιακό σημείο της Αττικής γης που συγκρατεί έργα σημαντικής κοινωφέλειας. Με τις συνέργειες πολλών Σχεδιασμών και με αφορμή το Νέο Κτίριο Διοίκησης μπορεί να συντεθεί ένα πρότυπο περιβαλλοντικό πάρκο υψηλής επίγνωσης των σύγχρονων κοινωνικών αιτημάτων για βιώσιμους τρόπους ανάπτυξης, περιβαλλοντική ισορροπία, οικονομία φυσικών πόρων, συμμετοχή στα δημόσια αγαθά και στο δημόσιο χώρο.

Η διπλή όψη από λευκό γυαλί και οριζόντιες κεραμικές ράβδους ηλιοπροστασίας σε συνδυασμό με το αυτοματοποιημένο εσωτερικό σύστημα σκίασης βελτιστοποιεί το ενεργειακό ισοζύγιο του κτιρίου.
Για τις όψεις του κτιρίου χρησιμοποιείται διπλό υαλοπέτασμα που αποτελείται από έναν εσωτερικό τοίχο από λευκό γυαλί σε όλο το ύψος του ορόφου και από πετάσματα ηλιοπροστασίας από οριζόντιες κεραμικές ράβδους, μοναδικές στο είδος τους, σε απόσταση 46 cm από τον εσωτερικό φλοιό.
Οι συνολικά 175.000 κεραμικές ράβδοι, κυκλικής διαμέτρου 4,12 cm, επιτρέπουν την εκμετάλλευση του ηλιακού φωτός για φωτισμό, ενώ συγχρόνως παγιδεύουν τη μισή ηλιακή ενέργεια, παρέχοντας την αναγκαία και απαραίτητη σκίαση. Οι οριζόντιες ράβδοι σκίασης σκιάζουν το άνω και κάτω τμήμα του ορόφου, αφήνοντας απρόσκοπτη θέα.

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ: RENZO PIANO BUILDING WORKSHOP, FΟX & FOWLE ARCHITECTS, P.C.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:  DAVID SUNBURN-ESTO, DROUIN SERGE

Η τοποθέτηση της υπαίθριας κουζίνας μπορεί να γίνει κοντά στην κατοικία και να λειτουργεί συμπληρωματικά στις εσωτερικές εγκαταστάσεις.
Πηγή: sublimegroup.com.au

Η γλυπτική μορφή της σκάλας προσδίδει ιδιαίτερη δυναμική στον χώρο.
©Ander Alencar