To Grid House συνδυάζει τη διαφορά με την επανάληψη. Ένας απλός και oρθοκανονικός δομικός κάναβος από σκυρόδεμα δημιουργεί μια ποικιλία εσωτερικών και εξωτερικών χώρων με θέα τον Ευβοϊκό κόλπο. Το έργο είναι μια πλήρης ανακαίνιση ενός υφιστάμενου μοντερνιστικού κτιρίου που ενσωματώνεται στο τοπίο και δημιουργεί πέντε υπνοδωμάτια για μια οικογένεια. Από τη νότια πλευρά, όπου βρίσκεται και η κεντρική είσοδος, το σπίτι εμφανίζεται λιτό και διακρητικό ενώ ανοίγεται σε όλο του το ύψος και πλάτος προς την κατεύθυνση της θάλασσας. Ο κάναβος άλλοτε συμπληρώνεται με εμφανή τούβλα για να οριοθετήσει τον χώρο και να δώσει ιδιωτικότητα, και άλλοτε συμπληρώνεται με μεγάλα ξύλινα παράθυρα πλήρους ύψους για να κατευθύνει το βλέμμα προς τον κήπο και τη θάλασσα. Σε άλλα σημεία, ο κάναβος αφήνεται ανοιχτός και δημιουργεί εξωτερικούς ημιυπαίθριους χώρους, μπαλκόνια και πέργκολες. Το τοπίο έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να αγκαλιάζει το σπίτι και να αναπτύσσεται βαθμιδωτά προς τη θάλασσα.
Ενώ στο αρχικό σπίτι –σχεδιασμένο από τον Έλληνα αρχιτέκτονα Νίκο Χατζημιχάλη τη δεκαετία του 1970- ο δομικός κάναβος ήταν σε σημεία κρυφός, η ανακαίνιση τον αποκαλύπτει και τον αναδεικνύει, δίνοντας έτσι έμφαση στις παραλλαγές των χώρων που δημιουργούνται. Μια νέα πέργκολα με ένα χτιστό καθιστικό επεκτείνει το κάναβο από σκυρόδεμα στο περιβάλλοντα χώρο, συγχέοντας το εσωτερικό με το εξωτερικό του σπιτιού και αμβλύνοντας την εικόνα των έντονων γωνιών του υφιστάμενου ορθογώνιου όγκου. Στο εσωτερικό, μια νέα σκάλα συνδέει τα παλιά δύο ξεχωριστά ανεξάρτητα σπίτια, επιτρέποντας στους ιδιωτικούς και δημόσιους χώρους του σπιτιού να αναδιοργανωθούν αντίστοιχα σε υπνοδωμάτια στον κάτω όροφο και σε open plan κουζίνα, σαλόνι και τραπεζαρία στον επάνω όροφο.
Το σπίτι συνορεύει με ένα άλλο σπίτι της δεκαετίας του 1970, σχεδιασμένο και αυτό από τον ίδιο αρχιτέκτονα και ανακαινισμένο πρόσφατα από το γραφείο Neiheiser Argyros. Ως εκ τούτου, τα δύο σπίτια μοιράζονται παρόμοιες λογικές και αρχιτεκτονικά ανοίκουν στην ίδια οικεγένεια, τόσο στο αρχικό τους DNA – εμφανές σκυρόδεμα και τούβλο - αλλά και στον τρόπο με τον οποίο έχουν επανασχεδιαστεί. Πολλές από τις αυθεντικές μοντερνιστικές λεπτομέρειες έχουν εκσυγχρονιστεί και αναπαραχθεί σε νέες ευφάνταστες εκδοχές, όπως το ροζ μεταλλικό κιγκλίδωμα της εσωτερικής σκάλας, οι εντιχοισμένες και χτιστές ξύλινες κατασκευές, και οι γαλβανισμένες μεταλλικές σχάρες.
Το έργο βρίσκεται σε παραθαλάσσιο οικόπεδο στις Αλυκές Βόλου με ζητούμενο την κατασκευή τριών κατοικιών για τουριστική εκμετάλλευση. Βασικό γνώρισμα της μελέτης είναι η ανάπτυξη των κατοικιών αυτών σε παράλληλη διάταξη προσανατολισμένες στη θάλασσα, ως τρεις γραμμικοί όγκοι που ολισθαίνουν ανάμεσα σε τοιχία εμφανούς σκυροδέματος. Οι διώροφες κατοικίες χαρακτηρίζονται από τη διαπερατότητα του ενιαίου χώρου του ισογείου, καθώς και από μια γυάλινη σχισμή στις οροφές κάθε μίας και παράλληλα στα τοιχία σκυροδέματος, που φέρνει φυσικό φωτισμό στη σκάλα και εν γένει στην κατοικία, τονίζοντας την γραμμική της ανάπτυξη ενώ προσφέρει οπτικές φυγές σε όλες τις διαστάσεις, λειτουργώντας ως συνδετικό στοιχείο μεταξύ των ορόφων.
Στην γωνιακή κατοικία η πρόσβαση γίνεται από τον δρόμο στην ανατολική πλευρά, στον ενιαίο χώρο κουζίνας-τραπεζαρίας-καθιστικού που καταλήγει σε μια γωνιακή τζαμαρία που εκτείνει πανοραμικά την οπτική στη θάλασσα. Στην 2η και 3η κατοικία η είσοδος τοποθετήθηκε στην πίσω αυλή, με τον επισκέπτη να εισέρχεται στον ενιαίο χώρο κουζίνας-τραπεζαρίας-καθιστικού κάτω από τη σχισμή στην οροφή του πάνω επιπέδου, αντικρίζοντας τη θέα προς τη θάλασσα. Το καθιστικό οπτικά εκτείνεται και στην μπροστινή βεράντα, καθώς η τζαμαρία που καταλαμβάνει όλο το πλάτος του χώρου αφήνει να χαθούν τα όρια του εσωτερικού χώρου με τον εξωτερικό. Αναρτημένα μεταλλικά σκαλοπάτια με φόντο τον τοίχο από εμφανές σκυρόδεμα οδηγούν στα υπνοδωμάτια του ορόφου. Τα κυρίως υπνοδωμάτια βρίσκονται στην πλευρά της θάλασσας, με τα γυάλινα πετάσματα να εκτείνονται σε όλο το φάρδος του δωματίου. Η βεράντα πλαισιώνεται από τοίχους, διαφυλάσσοντας την ιδιωτικότητα των ενοίκων, δημιουργώντας παράλληλα μια ογκοπλαστική έξαρση στην όψη, η οποία επαναλαμβάνεται και για τις τρεις κατοικίες ως λευκός κύβος σε πρόβολο σε απόσταση από τον τοίχο με εμφανές σκυρόδεμα. Στην γωνιακή κατοικία η βεράντα διαφοροποιείται καθώς δημιουργείται μια γραμμική βεράντα σε συνέχεια με την μπροστινή σε όλο το μήκος της κατοικία, ενώ ένας διάτρητος τοίχος από κεραμικά κλωστρά τοποθετημένος στην άκρη του εξώστη κατά μήκος της ανατολικής πλευράς λειτουργεί ως φίλτρο ιδιωτικότητας, τονίζοντας την γραμμικότητα του κτιρίου.
Ως υλικά χρησιμοποιήθηκαν το εμφανές σκυρόδεμα, το μέταλλο και ο λευκός σοβάς. Σε κάθε κατοικία προβλέφθηκε από μια μικρή πισίνα, οι οποίες τοποθετήθηκαν στον κήπο προς τη θάλασσα, ενώ η περιτοίχιση του οικοπέδου έχει χαμηλό ύψος, ώστε να μην εμποδίζεται η θέα ακόμα και από το ισόγειο επίπεδο.
Η πενταώροφη πολυκατοικία Α03, βρίσκεται στην περιοχή του Χαλανδρίου σε ένα διαμπερές οικόπεδο. Το κτιριολογικό πρόγραμμά της περιλαμβάνει 6 κατοικίες διαφορετικής τυπολογίας, ένα γραφείο και υπόγειο χώρο στάθμευσης.
Το γεγονός ότι δεν ήταν δυνατό να οργανωθεί τυπικός όροφος, αποτέλεσε σημαντική σχεδιαστική πρόκληση για την ομάδα μας. Κύριος στόχος ήταν να επιτευχθούν οι λειτουργικές ανάγκες ενός σύνθετου κτιριολογικού που περιλαμβάνει από μικρά διαμερίσματα μέχρι διώροφες μεζονέτες και οροφοδιαμερίσματα χωρίς να θυσιάζεται η μορφολογική τους συνοχή. Γι’ αυτό το λόγο οι κατοικίες αντιμετωπίζονται σαν ανεξάρτητοι γκρι κύβοι, ο καθένας με τις δικές του ιδιότητες ανάλογα με τις ανάγκες που εξυπηρετεί. Η συνοχή επιτυγχάνεται μέσω ενός λευκού περιβλήματος – «συνδετήρα» που μέσω αναδιπλώσεων ενοποιεί ή διαχωρίζει τις διαφορετικές τυπολογίες κατοικιών. Ο λευκός συνδετήρας διακόπτεται σημειακά ώστε να παρεμβληθούν σ’ αυτόν τα γκρι έρκερ των κατοικιών ή με διάτρηση σε χαρακτηριστικά σημεία ώστε να ρυθμιστεί ο φυσικός φωτισμός τους. Στις όψεις προς το δρόμο, ο συνδετήρας διαλύεται τελείως αφήνοντας εκτεθειμένους τους ευρύχωρους φυτεμένους εξώστες του εκάστοτε διαμερίσματος. Μέσω της εναλλαγής εσωτερικού, εξωτερικού και φυτεμένου χώρου διαβαθμίζεται η εξωστρέφεια της πολυκατοικίας δημιουργώντας έτσι πολλές διαφορετικές ποιότητες αρχιτεκτονικών χώρων.
Αντίστοιχη διαβάθμιση ιδιωτικού – δημόσιου επιτυγχάνεται και στο επίπεδο του δρόμου. Ο σχεδιασμός της πιλοτής με τον ιδιαίτερο βραχόκηπό της και τις χαράξεις στο έδαφος ιεραρχεί την δημόσια είσοδο της πολυκατοικίας σε σχέση με την ιδιωτική ισόγεια μεζονέτα και το υπόγειο γραφείο. Το πράσινο στοιχείο δημιουργεί οπτικά εμπόδια και οδηγεί τον επισκέπτη στην κατάλληλη κατεύθυνση.
Η πολυεθνική φαρμακευτική εταιρία GSK προσαρμοζόμενη στα νέα δεδομένα της ευέλικτης εργασίας επέλεξε την Α&Μ για να αναλάβει τον σχεδιασμό και το project management των γραφείων της στην Αθήνα. Με την GSK να κλειδώνει στον καθολικό επανασχεδιασμό των γραφείων της, υλοποιήθηκε η ριζική ανακαίνιση έκτασης 900 m2 που μοιράζεται ανάμεσα σε 2 ορόφους αλλάζοντας πλήρως τη φιλοσοφία του τρόπου λειτουργίας του γραφείου.
Η αρχιτεκτονική πρόταση προβλέπει τη δημιουργία μιας μεγάλης ποικιλίας διαφορετικών τρόπων εργασίας που ακολουθούν την λογική του hybrid workplace. Οι εργαζόμενοι μπορούν πλέον να εργάζονται σε όποιο σημείο του χώρου θέλουν, επιλέγοντας μέσα από μια ευρεία γκάμα working stations, communal tables, work-setting booths, καθισμένοι σε καναπέ, ή και ανά ομάδες σε χώρους συνεργασίας των 6, των 5 ή των 2 ατόμων, σε ανοικτά τραπέζια συναντήσεων, quick meeting high tables και drop-in booths μεταξύ άλλων. Για τη φύλαξη των προσωπικών αντικειμένων, έχουν προβλεφθεί ειδικοί ατομικοί χώροι αποθήκευσης -smart lockers- , ενώ παράλληλα σχεδιάστηκαν και αρκετές κλειστές αίθουσες συναντήσεων για να καλύψουν τις ανάγκες επικοινωνίας και συνεύρεσης με τους εξωτερικούς συνεργάτες.
Η κεντρική ιδέα στη διαχείριση των οροφών ήταν η επιλογή της ανοιχτής οροφής σε όλους τους χώρους open plan που αναδεικνύει το ύψος του ορόφου τονίζοντας την αίσθηση του «κοινόχρηστου» χώρου ο οποίος επιτρέπει να συνυπάρχουν πολλαπλές «γειτονιές» μέσα από την διαφορετική αντιμετώπιση των επίπλων και των κατασκευών. Οι κλειστοί χώροι συσκέψεων έχουν ψευδοροφή και είναι ενδεδυμένοι με ηχοαπορροφητικά πανέλα για την μείωση της αντανάκλασης του θορύβου εντός του χώρου. Το στοιχείο του πράσινου είναι αρκετά έντονο στο σύνολο του σχεδιασμού καθώς αποτελεί ένα φυσικό όριο μεταξύ των «γειτονιών» εργασίας, λειτουργεί ως φυσικό διάφραγμα ήχου και παράλληλα ενισχύει την έννοια του wellbeing για τους εργαζόμενους.
Το ιστορικό κτίριο της φάρμας βρίσκεται σε προστατευμένη περιοχή, η οποία κατοικείται από την εποχή των Βίκινγκ. Η "Villa Aa" χτίστηκε για την επόμενη γενιά της οικογένειας στο αγρόκτημα και σχεδιάστηκε για να προσαρμοστεί στους κανονισμούς για την προστατευόμενη περιοχή, στο περιβάλλον και στη χρήση της ως γραφείου και κατοικίας. Το αποτέλεσμα είναι ένα σχεδόν αόρατο κτίριο εξωτερικά, που εναρμονίζεται με το τοπίο, διαθέτει όμορφη θέα προς το φιόρδ και σαφώς ορισμένες περιοχές για επιχειρηματική και οικογενειακή ζωή.
Ο σχεδιασμός δημιουργεί μια ροή και μια σύνδεση μεταξύ των επίσημων και των ανεπίσημων λειτουργιών και συνδυάζει πρακτικότητα και ευεξία. Η κύρια είσοδος βρίσκεται στη βορειοδυτική πλευρά του κτιρίου, στο τέλος ενός μονοπατιού λαξευμένου στο έδαφος. Η δεύτερη είσοδος είναι μια μικρή σκάλα με μια πράσινη φωτεινή αυλή που συνδέεται με ένα δωμάτιο, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ξενώνας, γραφείο ή γυμναστήριο. Η νότια πρόσοψη είναι σχεδόν πλήρως γυάλινη με όμορφη θέα και μεγάλα συρόμενα τμήματα προς τη βεράντα, που συνδέει τη βίλα με τον κήπο. Ένα επίσημο καθιστικό, κουζίνα και τρία κύρια υπνοδωμάτια βλέπουν στους εξωτερικούς χώρους. Με δυτικό προσανατολισμό, ένα οικογενειακό καθιστικό βρίσκεται στον ίδιο άξονα με τα μπάνια και καταλήγει σε ένα μικρότερο χώρο υποδοχής και γραφείου ανατολικά, ο οποίος λειτουργεί και ως ξενώνας. Όλα τα δωμάτια σ’ αυτόν τον άξονα διαθέτουν φεγγίτες για φυσικό φωτισμό.
Η πράσινη στέγη λειτουργεί ως επάνω βεράντα. Μια χαμηλότερη βεράντα / κήπος περιλαμβάνει δύο υδάτινα στοιχεία. Προς τα ανατολικά βρίσκεται μια πισίνα. Δίπλα της μια μικρότερη πισίνα συλλέγει το νερό της βροχής από τις στέγες και τις σκληρές επιφάνειες και φυτεύεται με υδρόβια φυτά.
Η επιλογή του σκυροδέματος ως βασικού υλικού προέκυψε από έναν αχυρώνα από σκυρόδεμα, ο οποίος αποτελεί μέρος του αγροκτήματος. Το σκυρόδεμα χρησιμοποιείται για τοίχους, δάπεδα και βεράντες, κλιμακοστάσια, σκαλοπάτια και πισίνες. Τα υποστυλώματα και οι δοκοί είναι κατασκευασμένα από χάλυβα. Στο εσωτερικό χρησιμοποιείται ξύλο με διάφορες επεξεργασίες στην επιφάνεια, όπως με βερνίκι ή με άτμιση με αμμωνία. Τα εξωτερικά ξύλινα πετάσματα είναι κατασκευασμένα από κέδρο. Τα εσωτερικά δάπεδα είναι από γυαλισμένο σκυρόδεμα και συνεχίζονται στις εξωτερικές βεράντες, συνδέοντας τη βίλα με τον κήπο και την πισίνα και θολώνοντας τα όρια εσωτερικού - εξωτερικού.
Το κέντρο βρίσκεται δίπλα στο πολιτιστικό πάρκο "China Yinchuan", βόρεια του κόλπου Nanbo, που φαίνεται να έχει εμπνεύσει μεγάλο μέρος του σχεδιασμού του.
Το "Hall of fame", ο ξύλινος θόλος που προσομοιάζει το φως του ήλιου στην είσοδο του κτιρίου, δημιουργεί την πρώτη εντύπωση του έργου, το οποίο είναι φυσικό, μυστηριώδες και γεμάτο με την αίσθηση ότι μπαίνοντας κάποιος βρίσκεται σε ένα απομονωμένο φυσικό πάρκο. Πρόκειται για μια μικρογραφία ενός "τροπικού δάσους στην πόλη", που τα γραφικά δάση από μπαμπού, τα δέντρα μπανιάν και άλλα φρέσκα φυτά και θάμνοι πραγματοποιούν έναν οργανικό συνδυασμό του εσωτερικού χώρου με το τοπίο. Το φυσικό οικολογικό στιλ συνεχίζεται στο διάδρομο, όπου χρησιμοποιούνται κορμοί, φυτά και δέντρα για να εμπλουτίσουν το χώρο, ενώ ο γυάλινος φεγγίτης της οροφής γεμίζει το αίθριο με φυσικό φως, τονίζοντας τη μετάβαση από το εξωτερικό προς το εσωτερικό.
Στην αριστερή πλευρά της αίθουσας υποδοχής και χωρισμένη από το διάδρομο με έναν τοίχο - βιβλιοθήκη, βρίσκεται ένα κλιμακωτό αναγνωστήριο, που λούζεται από φυσικό φως μέσα από μεγάλα υαλοστάσια, τα οποία δημιουργούν ένα ήρεμο περιβάλλον στον αναγνώστη.
Βγαίνοντας από το "τροπικό δάσος", στο μεγάλο εκθεσιακό τραπέζι, οι πέτρινοι τοίχοι αναδεικνύουν τα βασικά σημεία του χώρου. Επάνω στην οροφή η φωτιστική επιφάνεια από μαλακή μεμβράνη και το διακοσμητικό χαλί από βρύα από κάτω αποδίδουν το φυσικό θέμα, παραπέμποντας σε έναν περίπατο στην όχθη ενός ποταμού.
Στην τραπεζαρία διαδοχικές καμάρες δίνουν μια εξωτική αίσθηση, αντανακλώντας την αρμονία, την επικοινωνία και τη ζεστασιά του χώρου. Οι φωτεινές ταπετσαρίες, οι ψάθες και τα ξύλινα έπιπλα συνεχίζουν και αυτά την αίσθηση του φυσικού.
Ο εξωτερικός γυάλινος τοίχος της πισίνας δημιουργεί την οπτική ψευδαίσθηση της "μηδενικής βαρύτητας", που κάνει τους ανθρώπους να μοιάζουν σαν να κολυμπούν στον αέρα. Τα ξύλινα παγκάκια, τα πέτρινα γλυπτά δίπλα στην πισίνα, η οροφή και τα μεγάλα υαλοστάσια επιτρέπουν στο χώρο να συνδυάσει πολλά φυσικά στοιχεία και τη φύση του κόλπου Nanbo να αγκαλιάσει τους επισκέπτες.