Το Babatchas Design Studio είναι ένα μελετητικό γραφείο που δραστηριοποιείται στην αρχιτεκτονική εσωτερικών χώρων και ειδικότερα ιδιωτικών κατοικιών, πολυτελών καταλυμάτων και εμπορικών χώρων ενώ παράλληλα ειδικεύεται στο σχεδιασμό ιδιαίτερων αντικειμένων, επίπλων και έργων τέχνης. Η Χρύσα Μακρή και η Νεφέλη Γκύζη είναι οι επικεφαλής της κολεκτίβας των Babatchas, η οποία έχει σαν έδρα της την Αθήνα.
Η Χρύσα είναι αρχιτέκτονας εσωτερικών χώρων με επαγγελματική εμπειρία που μετρά πάνω από μία δεκαετία σε high end πρότζεκτ κατοικιών και φιλοξενίας. Μετά από μία πετυχημένη καριέρα στο Λονδίνο, επέστρεψε στην Ελλάδα για να αφιερωθεί στον interior σχεδιασμό πεντάστερων ξενοδοχείων, τόσο στη χώρα μας όσο και στον ευρύτερο χώρο της Μεσογείου. Η Νεφέλη είναι επίσης αρχιτέκτονας εσωτερικών χώρων με εμπειρία σε απαιτητικά πρότζεκτ μεγάλης κλίμακας στη Γερμανία, μέσα από τα οποία κατάφερε να χτίσει ένα ολοκληρωμένο επαγγελματικό προφίλ που περιλαμβάνει και ένα ιδιαίτερο ταλέντο στο management. Επέστρεψε και εκείνη στις ρίζες της για να ασχοληθεί με ξενοδοχειακές μονάδες πολυτελείας.
Όταν οι επαγγελματικοί δρόμοι τους συναντήθηκαν, ανακάλυψαν το κοινό τους πάθος για την εσωτερική διακόσμηση και την τέχνη αλλά και την αμοιβαία ανάγκη για την δημιουργία μιας πλατφόρμας ανάπτυξης και διαχείρισης ιδεών οι οποίες εξελίσσονται σε μορφές μεσα στον χώρο. Το κοινό τους όραμα συνοψίζεται στα σχεδιαστικά έργα που ξυπνούν συναισθήματα και τα οποία παραμένουν πιστά στο χαρακτήρα της τοποθεσίας στην οποία τα συναντά κανείς.
Η αγάπη τους για την παράδοση, τις τοπικές ομορφιές και τις ιδιαιτερότητες της χώρας μας τις καθοδηγούν στην πορεία προς την ολοκλήρωση interior design προτάσεων που είναι γνώριμες και οικείες ενώ παράλληλα χαρακτηρίζονται από μία δροσερή σύγχρονη σχεδιαστική ματιά.

 

Νέο Κτίριο Διοίκησης της ΕΥΔΑΠ και διαμόρφωση περιβάλλοντος χώρου του συγκροτήματος στο Γαλάτσι

Ολοκληρώθηκε ο αρχιτεκτονικός διαγωνισμός ιδεών με στόχο την ανέγερση νέου σύγχρονου βιοκλιματικού κτιριακού συγκροτήματος που θα στεγάσει τις διοικητικές υπηρεσίες της ΕΥΔΑΠ, με την ανάδειξη στην πρώτη θέση, ανάμεσα σε 16 συμμετοχές, του αρχιτεκτονικού γραφείου xza-architects, με αρχιτέκτονες τη Θεώνη Ξάνθη (leader architect), τη Μαργαρίτα Ζακυνθινού-Ξάνθη, το Γιώργο Λάριο και το Σπύρο Γιωτάκη.

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ
Η πρόταση θεώρησε ότι το αντικείμενο του σχεδιασμού ήταν πολλαπλό και απαιτούσε μια συνολική θεώρηση που να αφορά:
1. Τον Περιβαλλοντικό σχεδιασμό που συνδυάζει μια εγκατάσταση τεχνικών υποδομών με τα χαρακτηριστικά ενός λόφου που έχει αποκοπεί από τη συνέχεια μιας φυσικής τοπογραφίας ενός ευρύτερου σχηματισμού, Τουρκοβούνια, λόφος Βεΐκου – Λεκανοπέδιο και στοχεύει στην συνέχεια και την αποκατάσταση του τοπίου.
2. Τον ευρύτερο Αστικό σχεδιασμό με όλες τις παραμέτρους που αφορούν στην χωρική, πολεοδομική, κυκλοφοριακή και λειτουργική σχέση του με τον αστικό ιστό, το δημόσιο χώρο και τις δραστηριότητες της πόλης.
3. Τον Αρχιτεκτονικό σχεδιασμό των νέων εγκαταστάσεων και υπηρεσιών, ως ένα πεδίο περιβαλλοντικής συνέργειας και ένταξης στο περιβάλλον, το κοντινό και το ευρύτερο, αλλά και σαν ένα νέο «οικοτοπίο» εργασίας που εμπνέει.

Η ΙΔΕΑ
Το ανάγλυφο του εδάφους, η μεσογειακή βλάστηση, το ύψωμα με τις εποπτικές θέες, η αίσθηση του χρόνου, ακόμα και η θέαση των ανοιχτών δεξαμενών που δημιουργεί ανοιχτούς ορίζοντες και ενσυναίσθηση του ρόλου του Οργανισμού, συστήνουν μοναδικό και δυσεύρετο περιβάλλον για την κοινότητα των 1000 εργαζομένων. Επίσης η ιδιοσυστασία της εταιρείας, ως ένας σύνθετος οργανισμός δημόσιας κοινοφέλειας που στηρίζεται στις αρχές οργάνωσης δικτύου, της επεκτασιμότητας, της συγκέντρωσης και διανομής αποτέλεσε το χωρικό και φιλοσοφικό περιβάλλον της πρότασης. Παρότι πρόκειται για ένα αμιγώς διοικητικό κτίριο, η πρόταση κινήθηκε έξω από τα αστικά στερεότυπα κτιρίου γραφείων. Προέκρινε τη σύνταξη ενός ανοιχτού κτιριακού σχηματισμού, με έμφαση στην επικοινωνία, που υποδέχεται το περιβάλλον και διαμορφώνεται από τα ωφελήματά του.
Ένα σημάδι στον ορίζοντα, ένα διαπερατό στέγαστρο ορίζει και το περίγραμμα της συ-στέγασης που επιχειρείται από την ΕΥΔΑΠ, για να συγκεντρώσει τις υπηρεσίες της και να εξασφαλίσει την οικονομία των πόρων της.

Η ΠΡΟΤΑΣΗ
Πρόκειται για σύνθεση κτιριακών όγκων (περίπου 18.000 m2), κάτω από́ το ενιαίο βιοκλιματικό́ στέγαστρο, που διαμεσολαβεί́ ανάμεσα στο φυσικό́ περιβάλλον του λόφου, το δομημένο ιστό́ της πόλης και επηρεάζεται και από́ τα «βιομηχανικά» χαρακτηριστικά́ των εγκαταστάσεων, αρθρώνοντας τις υπηρεσίες της Εταιρείας, που διατηρούν διακριτά όρια.
Το νέο κτίριο ξεκινάει με δύο εκτεταμένα ισόγεια, τα οποία συγκεντρώνουν τις κινήσεις από όλες τις κατευθύνσεις. Γίνεται είσοδος σταδιακά από τον μεγάλο εισαγωγικό κήπο και μία ήπια ράμπα προς το κεντρικό φουαγιέ, όπου στην καρδιά του συγκροτήματος αναπτύσσεται μία ανοιχτή αίθουσα εκδηλώσεων. Στη συνέχεια, εξελίσσεται μία επιμήκη ζώνη τριών ορόφων από όπου εκβάλλουν τέσσερις διακριτοί μεταλλικοί όγκοι που γεφυρώνουν και εκτείνουν το εσωτερικό́ περιβάλλον.

Η πρόταση βασίστηκε σε μία χωρική διαδοχή υπαίθριων και κλειστών χώρων, στην εναλλαγή φωτεινών και σκιερών περιοχών. Φαίνεται και στην τομή του κτιρίου ότι ο «κενός» χώρος που γεννιέται επιτρέπει διαμπερείς χώρους συγκέντρωσης και εποπτείας, μικρά αίθρια, έναν εσωτερικό δρόμο διανομής μεγάλους ύψους, όπου γέφυρες, σκάλες και πατάρια δημιουργούν ένα εσωτερικό περιβάλλον ροής και την αίσθηση κινητικού και ανοιχτού χώρου επιτρέποντας σε μικρές ομάδες, αλλά και στη μεγάλη κοινότητα των εργαζομένων να συμβιώνουν.
Η γενική́ φιλοσοφία του σχεδιασμού́ των χώρων γραφείων, ενστερνίζεται τη σύγχρονη αντίληψη, που θεωρεί ότι οι εργασιακοί χώροι δεν «εγκιβωτίζουν» απλά́ τις ανθρώπινες δραστηριότητες, αλλά στοχεύουν στη δημιουργία ενός πολύπλευρου εργασιακού́ «οικοσυστήματος», εμπλουτισμένου σε εναλλακτικές χρήσεις και εικόνες, επιδιώκοντας χώρους εργασίας ως χώρους αναβαθμισμένης δημιουργικότητας και κοινωνικής ανταποδοτικότητας.
Οι κοινόχρηστοι χώροι (φουαγιέ́, καφέ, κυλικείο, αίθουσα πολλαπλών, εσωτερικά́ φυτεμένα αίθρια), ως δημιουργικοί ενδιάμεσοι χώροι κρίθηκαν ζωτικής σημασίας καθώς επιτρέπουν την εισχώρηση του περιβάλλοντος, ως φυσικό́ φως και ως θέα και θεάσεις προς τις εγκαταστάσεις της Εταιρείας και τον αστικό ιστό.

Για την υποδοχή του νέου κτιρίου είχε προηγηθεί ένας εκτενής περιβαλλοντικός σχεδιασμός (green-scape, ground-scape και water-scape). Διαμορφώθηκε ένα μεγάλο masterplan για διαχωρισμό των 3 απαιτητών ζωνών και των εισόδων τους: Ζώνη τεχνικών συνεργείων, Ζώνη Δεξαμενών, και Ζώνη Διοίκησης, με στόχο:
- την συνδεσιμότητα με την πόλη (ένωση χώρων πρασίνου, νέοι ποδηλατόδρομοι, ενίσχυση προσέλευσης των εργαζομένων μέσω ΜΜΕ),
- την αποκατάσταση του αναγλύφου (εξομάλυνση της τοπογραφίας, δημιουργία φυσικών πρανών, εδαφοκάλυψη των κλειστών δεξαμενών, εμπλουτισμός της υπάρχουσας βλάστησης, χρήση υδατοπερατών υλικών με υψηλή απορροφητικότητα)
- την αξιοποίηση των φυσικών πόρων (συλλογή όμβριων υδάτων σε κλειστές δεξαμενές, εγκατάσταση φωτοβολταϊκών, ανεμογεννήτριες κάθετου άξονα, γεωθερμία)

Στο κοντινότερο περιβάλλον (Ζώνη Διοίκησης) ο σχεδιασμός του landscape βασίζεται στη σύσταση ενός ιστού με άξονα έναν εσωτερικό πεζόδρομο που συνδέει το νέο Περιβαλλοντικό Πάρκο Νερού με θερινό κινηματογράφο, ανοιχτό προς την πόλη, το κτίριο Πληροφορικής, το κτίριο του Πολιτιστικού Συλλόγου (πρώην κτίριο κεραμοσκεπής), το Νέο Κτίριο Διοίκησης, το νέο πάρκο Υπαίθριας Έκθεσης Εξοπλισμού της ΕΥΔΑΠ, το κτίριο των Πρώην Αποθηκών. Ανάμεσα σε αυτά τα σημεία, δημιουργείται ένας εκπαιδευτικός περίπατος 5 στάσεων κατανόησης της τεχνικής, πολιτιστικής και κοινωνικής φυσιογνωμίας της ΕΥΔΑΠ. Στα δύο άκρα χωροθετούνται δύο περιοχές στάθμευσης, ώστε να αποφεύγεται η διέλευση οχημάτων στο κέντρο της ζώνης.

ΒΙΟΚΛΙΜΑΤΙΚΟΣ/ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ
Στις αρχιτεκτονικές σχεδιαστικές βιοκλιματικές πρόνοιες μπορούν να αναφερθούν:
1. Η δημιουργία του Κήπου σε κομβικό σημείο του κτιρίου µε εισαγωγή πράσινου και υδάτινου στοιχείου, συμβάλλει:
- Στη δημιουργία μιας μεγάλης επιφάνειας φυσικής διαπνοής και δροσιμού στην καρδιά του κτιρίου.
- Στη δημιουργία ευεργετικού μικροκλίματος.
- Στην οπτική και κοινωνική άνεση, ως σημείο θέασης, συγκέντρωσης και ανάπαυλας των εργαζομένων καθώς εκεί εκβάλλουν το καφέ, το κυλικείο, το εντευκτήριο του συλλόγου εργαζομένων.
2. Η "πράσινη" οργάνωση γραφειακών χώρων.
Η δημιουργία κατακόρυφων εσωτερικών φυτεμένων αιθρίων σχηματοποιεί ένα "εσωτερικό γραφειακό τοπίο φυτεύσεων" με χώρους επικοινωνίας και διαπνοής.
3. Το ενεργειακό / βιοκλιµατικό στέγαστρο, ως µία πράσινη στέγη, στα ανοιχτά του µέρη προσφέρει φυσικό σκιασμό, ενώ ταυτόχρονα διαθέτει εκτεταμένη επιφάνεια συλλογής της ηλιακής ενέργειας.
Ο φυσικός αερισμός του κτιρίου αποτελεί τη βασικότερη τεχνική απομάκρυνσης της θερµότητας, υποβοηθιέται από τους ενιαίους χώρους του κτιρίου και ενισχύεται από καμινάδες εξαερισμού, στο ανώτερο τµήµα του στεγάστρου που συµβάλλουν στο μηχανικό ελκυσμό του θερμού αέρα.
4. Η δημιουργία φυτεμένων δωμάτων συμβάλλει στη φυσική θερμομόνωση του κτιρίου, στη συλλογή των όμβριων για την αξιοποίησή τους, στη μείωση των εκπομπών ανάκλασης και στην ενίσχυση του πράσινου αποτυπώματος στο συνολικό περιβάλλον.
5. Η προστασία του κελύφους.
Για τον σκιασμό των όψεων ανατολικά και δυτικά δημιουργείται ένα ελεγχόμενο ρυθμιστικό θερμικό διάκενο ανάμεσα στο κτίριο και στο διάτρητο κέλυφος με ανεπτυγμένο αρχιτεκτονικό πλέγμα, το οποίο επιτρέπει και την αναρριχητική φύτευση.

Ο βιοκλιματικός σχεδιασμός του κτιρίου μαζί με τον ενεργειακό σχεδιασμό και την εφαρμογή καινοτόμων συστημάτων εξοικονόμησης και αξιοποίησης των φυσικών και κλιματολογικών στοιχείων οδηγεί σε ένα κτίριο μηδενικού ενεργειακού αποτυπώματος και υψηλής ενεργειακής αποδοτικότητας, µε εφαρμογές καινοτόμων συστημάτων εξοικονόμησης ενέργειας και αυτοπαραγωγής όπως:
• Υβριδικό γεωθερμικό σύστημα κλιματισμού (γεωθερμικές αντλίες θερμότητας, δυνατότητα ενεργειακής αξιοποίησης των ροών ύδατος από τα δίκτυα της ΕΥΔΑΠ)
• Φωτοβολταϊκά συστήµατα παραγωγής ενέργειας (φωτοβολταϊκές περσίδες ενσωµατωµένες στο στέγαστρο κα., φωτοβολταϊκό πάρκο στις κλειστές δεξαμενές)
• Ανεμογεννήτριες κάθετου άξονα ως στοιχεία φωτισμού και αστικού εξοπλισμού, στην εγκατάσταση.

Οι εγκαταστάσεις της ΕΥΔΑΠ στο Γαλάτσι βρίσκονται σε ένα προνομιακό σημείο της Αττικής γης που συγκρατεί έργα σημαντικής κοινωφέλειας. Με τις συνέργειες πολλών Σχεδιασμών και με αφορμή το Νέο Κτίριο Διοίκησης μπορεί να συντεθεί ένα πρότυπο περιβαλλοντικό πάρκο υψηλής επίγνωσης των σύγχρονων κοινωνικών αιτημάτων για βιώσιμους τρόπους ανάπτυξης, περιβαλλοντική ισορροπία, οικονομία φυσικών πόρων, συμμετοχή στα δημόσια αγαθά και στο δημόσιο χώρο.

 

 

Η διπλή όψη από λευκό γυαλί και οριζόντιες κεραμικές ράβδους ηλιοπροστασίας σε συνδυασμό με το αυτοματοποιημένο εσωτερικό σύστημα σκίασης βελτιστοποιεί το ενεργειακό ισοζύγιο του κτιρίου.
Για τις όψεις του κτιρίου χρησιμοποιείται διπλό υαλοπέτασμα που αποτελείται από έναν εσωτερικό τοίχο από λευκό γυαλί σε όλο το ύψος του ορόφου και από πετάσματα ηλιοπροστασίας από οριζόντιες κεραμικές ράβδους, μοναδικές στο είδος τους, σε απόσταση 46 cm από τον εσωτερικό φλοιό.
Οι συνολικά 175.000 κεραμικές ράβδοι, κυκλικής διαμέτρου 4,12 cm, επιτρέπουν την εκμετάλλευση του ηλιακού φωτός για φωτισμό, ενώ συγχρόνως παγιδεύουν τη μισή ηλιακή ενέργεια, παρέχοντας την αναγκαία και απαραίτητη σκίαση. Οι οριζόντιες ράβδοι σκίασης σκιάζουν το άνω και κάτω τμήμα του ορόφου, αφήνοντας απρόσκοπτη θέα.

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ: RENZO PIANO BUILDING WORKSHOP, FΟX & FOWLE ARCHITECTS, P.C.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:  DAVID SUNBURN-ESTO, DROUIN SERGE

opsi

 

 

 

Η τοποθέτηση της υπαίθριας κουζίνας μπορεί να γίνει κοντά στην κατοικία και να λειτουργεί συμπληρωματικά στις εσωτερικές εγκαταστάσεις.
Πηγή: sublimegroup.com.au

Η γλυπτική μορφή της σκάλας προσδίδει ιδιαίτερη δυναμική στον χώρο.
©Ander Alencar

Στα δάπεδα εσωτερικών και εξωτερικών χώρων εφαρμόστηκε πατητό τσιμεντοκονίαμα στο χρώμα της άμμου, με στόχο την οπτική ενοποίηση του χώρου.
Φωτογραφία: Μπάμπης Λουιζίδης & Κατερίνα Γληνού

Διάτρητη πράσινη επένδυση από τσιμέντο, ενισχυμένο με υαλοΐνες, περιβάλλει το Ινστιτούτο Επιστήμης και Καινοτομίας για βιοαειφορία στην Πορτογαλία.
Φωτογραφία: Joao Morgado

Η οροφή του μπαρ του εστιατορίου "Tanner’s" έχει διακοσμηθεί από μεγάλα ξύλινα ιδιαίτερα καλάθια, όπου εμπεριέχονται τα φωτιστικά, προσδίδοντας μία ατμοσφαιρική αίσθηση στον χώρο.
Σχεδιασμός: @r_n_l_d

Το παρόν έργο αφορά την ανακαίνιση ενός διώροφου παραδοσιακού κτιρίου που βρίσκεται εντός του οικισμού των Αρχανών στο Ηράκλειο της Κρήτης. Στόχος ήταν η αποκατάσταση και μετατροπή του κτιρίου σε boutique hotel. Το όνομα του ξενοδοχείου "Οινότροπες" επιλέχθηκε συμβολικά από την ιδιοκτήτρια. Οι "Οινότροπες" σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία ήταν οι κόρες του Άνιου, βασιλιά της Δήλου, και της Δωρίππης και εγγονές του θεού Διόνυσου, που τους είχαν δώσει τη μαγική ικανότητα να μετατρέπουν εσαεί το νερό σε κρασί και οτιδήποτε άλλο ήθελαν σε σιτάρι και ελιές. Έτσι, τα δωμάτια του πρώτου ορόφου έχουν τα ονόματα "Οινώ" η γυναίκα που φέρνει το κρασί, "Σπερμώ" η γυναίκα που φέρνει τους σπόρους και "Ελάις" η γυναίκα που φέρνει το λάδι . Στο ισόγειο βρίσκονται οι κοινόχρηστοι χώροι, δηλαδή η ρεσεψιόν – κελάρι, με χώρο καθιστικού και τζάκι, και η τραπεζαρία, και τα άλλα τρία άλλα δωμάτια του ξενοδοχείου, στα οποία δόθηκαν τα ονόματα που αναφέρονται παραπάνω, "Δωρίππη" η σύζυγος του "Άνιου", και το όνομα του γιου του Διόνυσου, «Στάφυλος» καθώς και "Άνιος", δωμάτιο το όποιο σχεδιάστηκε εκτός του κτιριακού συγκροτήματος, ελεύθερο στην εσωτερική αυλή.
Όσον αφορά την αποκατάσταση στόχος ήταν ο σεβασμός στην παραδοσιακή αρχιτεκτονική της περιοχής, έτσι, διατηρήθηκε η δομή του κτιρίου, τα ανοίγματα των παραθύρων και των θυρών καθώς και η διαμόρφωση των εσωτερικών χώρων σε ό,τι αφορά τα δωμάτια του ορόφου. Στον εσωτερικό σχεδιασμό η προσέγγιση είναι θεματική και διαφορετική σε κάθε δωμάτιο, ναι μεν με σεβασμό στο παραδοσιακό ύφος της περιοχής και του προϋπάρχοντος κτίσματος, αλλά με σύγχρονη απόδοση. Έτσι, τα αρχιτεκτονικά στοιχεία, όπως,οι καμάρες, τα ξύλινα δοκάρια, τα ξύλινα δάπεδα, τα ξύλινα πατάρια σε χώρους διπλού ύψους, τα τζάκια κλπ, τα φυσικά υλικά όπως τσιμεντοκονία, πέτρα, μέταλλο (με τεχνικές φυσικής οξείδωσης), ξύλο, πωρόλιθος και ακατέργαστο μάρμαρο καθώς και οι ιδιαίτερες custom κατασκευές των επίπλων και των φωτιστικών οι οποίες έχουν σύγχρονη προσέγγιση, όρισαν μια νέα και ιδιαίτερη ταυτότητα στη σύνθεση.
Ο υπαίθριος χώρος του κτιρίου, δηλαδή η εσωτερική αυλή και η βεράντα του ορόφου, φιλοξενούν καθιστικά, τζάκι, το προυπάρχον πηγάδι, το οποίο αποκαταστάθηκε και αναδείχτηκε, την παραδοσιακή βρύση, μεσογειακή φύτευση (ελιά, εσπεριδοειδή, κυπαρίσσια, κληματαριά, αναρριχόμενες τριανταφυλλιές, γιασεμιά και βότανα) που σε συνδυασμό με τον ατμοσφαιρικό φωτισμό δημιουργούν χώρους υπαίθριας χαλάρωσης με ιδιωτικότητα από το εξωτερικό περιβάλλον για τους ενοίκους τους συγκροτήματος.

 

Το παρόν έργο αφορά στη δημιουργία ενός σύγχρονου πολυχώρου ευεξίας που οργανώνεται σε δύο επίπεδα. Στόχος της πρότασης είναι η άρθρωση διαφορετικών χρήσεων σε μια ενιαία αρχιτεκτονική εμπειρία μέσω της ροϊκής διαμόρφωσης του εσωτερικού, που εκφράζεται με την αλληλεπίδραση των υλικών στοιχείων και του φωτός.
Η είσοδος γίνεται σε χώρο διπλού ύψους με κρεμαστά φωτιστικά, όπου μια ημικυκλική καμπύλη επιφάνεια από πολυκαρβονικά φύλλα επιτελεί μια υποδεκτική χειρονομία. Στην περιοχή του καταστήματος, οι επιμήκεις πάγκοι, τα γραμμικά φωτιστικά στην οροφή και τα ράφια που τρέχουν σε όλο το μήκος του τοίχου, ενισχύουν την οριζοντιότητα του χώρου, προσδίδοντας κίνηση και βάθος. Στο τέλος της αίθουσας ο χώρος πλαταίνει μέσω μιας ακόμη καμπύλης, για να περιλάβει το καθιστικό και την κουζίνα. Εκεί, το φυσικό φως εισέρχεται μέσα από φεγγίτες στην επικλινή μεταλλική στέγη, ενώ μια κολώνα επενδυμένη με καθρέπτη διαταράσσει ελαφρώς το οπτικό πεδίο, ώστε να εξασφαλιστεί η εντύπωση της χωρικής συνέχειας.
Το χρώμα που επικρατεί είναι το φωτεινό λευκό. Η επιλογή των υλικών έγινε με τρόπο τολμηρό, δημιουργώντας ομαλές διαβαθμίσεις στους τόνους, αλλά έντονες αντιθέσεις στις υφές. Στιλπνά υλικά, όπως η εποξειδική βαφή και το ανοξείδωτο ατσάλι εναλλάσσονται με τραχιές επιφάνειες, όπως το χώμα και ο σοβάς, καθώς η ελαφριά, κυματοειδής πλαστική επιφάνεια αντιπαρατίθεται στον λείο και βαρύ μαρμάρινο όγκο. Το φως αντανακλάται, διαθλάται ή απορροφάται σε ποικίλους συνδυασμούς, καθώς το φυσικό στοιχείο κατά μήκος των ορίων της αίθουσας μαλακώνει διακριτικά την περίμετρο και εντείνει την σχέση μεταξύ συνθετικού και οργανικού.

 

Ο παρών ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies ώστε να βελτιώσει την εμπειρία περιήγησης.