Η ανακατασκευή διαμερίσματος 90 m² σε διατηρητέο κτίριο στο ιστορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης αποτέλεσε μια αφετηρία διερεύνησης μιας από τις πιο ενδιαφέρουσες σχεδιαστικά εποχές, αυτής του Art Deco.
Διατηρήθηκε η ιδιαίτερη τυπολογία του διαμερίσματος, το μεγάλο εσωτερικό ύψος, τα ξύλινα εσωτερικά κουφώματα και ο υπάρχων γύψινος διάκοσμος. Η αρχιτεκτονική ταυτότητα ενισχύθηκε με την προσθήκη γύψινων περιμετρικών ταμπλάδων στις τοιχοποιίες, που αποδίδουν εσωτερικό ρυθμό και κλίμακα στους αυτόνομους χώρους. Ο νέος διάκοσμος σε συνδυασμό με τα υπάρχοντα στοιχεία δημιουργούν ένα ενιαίο γλυπτικό σύνολο, που αναδεικνύεται με την πρόσπτωση του φωτός.
Φωτογραφίες: Kim Powell Photography

Η παιδική βιβλιοθήκη βρίσκεται στη σοφίτα προστατευόμενου κτιρίου στην Κηφισιά, που στεγάζει έναν πολιτιστικό χώρο για την προώθηση και διάδοση της Ισπανικής γλώσσας και πολιτισμού. Η βιβλιοθήκη με λευκό ξύλινο πάτωμα και λευκή οροφή, παίζει συγχρόνως με τα πρωτεύοντα χρώματα –κόκκινο, κίτρινο και μπλε–, χρώματα που απαντώνται σχεδόν σε όλες τις σημαίες των ισπανόφωνων χωρών. Συνδυάζοντάς τα με τη διαφάνεια του γυαλιού και το μαύρο του σιδήρου, σχηματίζουν αφηρημένες γεωμετρίες και απλά σχήματα, παρμένα από το λογότυπο, και παραπέμπουν σε μια παιδική κοσμογονία, γνώρισμα αυτού του ελεύθερου χώρου, αφιέρωμα στον μεγάλο σουρεαλιστή ζωγράφο Joan Miró.
Φωτογραφίες: Spyros Hound Photography
Κατασκευή: Epikyklos Construction Company

Κεντρικό και εμβληματικό στοιχείο του χώρου είναι η σκάλα, που αποτελεί άξονα ολόκληρου του κτιρίου, εμπνευσμένη από μια ισπανική κιθάρα. Το "αντηχείο" είναι ένα σώμα από μασίφ δρύινες ράβδους, που καλύπτουν το ύψος της δομής και οι χορδές μεταλλικοί τένοντες βαμμένοι σε χρώμα πεπαλαιωμένο χρυσό. Η ανάγκη δημιουργίας μίας δοκού ενίσχυσης είχε σαν αποτέλεσμα την ελικοειδή σκάλα, στην οποία τα σκαλοπάτια είναι αντισταθμισμένα για να αποκτήσουν πλάτος πέλματος –σε αυτό οφείλεται ο σχεδιασμός τους–, τα οποία είναι φαινομενικά πολύ πλατιά για να κρύψουν τη δοκό και με κεκλιμένο πάχος για να αυξάνουν το πλάτος του πέλματος. Η δυσκολία κατασκευής αυτής της σκάλας είναι τεράστια και επετεύχθη χάριν στην εξαντλητική μαθηματική εργασία, στη λήψη μετρήσεων στο χιλιοστόμετρο και στην τεχνική δουλειά απόλυτης ακρίβειας.
Φωτογραφίες: Spyros Hound Photography
Κατασκευή: Epikyklos Construction Company

Το ελληνικό παράρτημα της DarkSky International ανακοίνωσε πως ο Εθνικός Δρυμός Αίνου ανακηρύχθηκε στις 9 Ιουνίου 2023, το πρώτο Διεθνές Πάρκο Σκοτεινού Ουρανού στην Ελλάδα (Aenos International Dark Sky Park).
Αυτή η αναγνώριση έρχεται μετά από μια τριετή στενή συνεργασία μεταξύ του Εθνικού Δρυμού Αίνου και του ελληνικού παραρτήματος της DarkSky International που συντονίζει η Αστρονομική Εταιρεία Πάτρας «Ωρίων». Για την επίτευξη αυτής της αναγνώρισης πραγματοποιήθηκαν σημαντικές δράσεις στην Κεφαλονιά όπως μετρήσεις φωτορύπανσης στον Εθνικό Δρυμό Αίνου και τις γύρω περιοχές, καταγραφή του δημόσιου φωτισμού της Κεφαλονιάς, αναβάθμιση φωτισμού στο συγκρότημα κεραιών Αίνου, μελέτη φωτισμού για προστατευόμενες παραλίες του νησιού, τακτικές αστρονομικές δραστηριότητες, σχεδιασμός εκπαιδευτικού πρόγραμμα αστρονομίας και προστασίας του νυχτερινού ουρανού καθώς και πολλές δραστηριότητες δημοσιότητας.
Καταλυτική για την αναγνώριση ήταν η τεχνογνωσία που έχει αναπτυχθεί στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο και το μεταπτυχιακό πρόγραμμα Σχεδιασμού Φωτισμού καθώς ένας απόφοιτος του προγράμματος, ο Ανδρέας Παπαλάμπρου, συντόνισε τις ενέργειες της αναγνώρισης και ένα μέλος ΔΕΠ, ο Αναπλ. Καθηγητής Λάμπρος Δούλος, είχε την επιστημονική επίβλεψη των παρεμβάσεων φωτισμού. Ο Εθνικός Δρυμός Αίνου είναι ο μικρότερος Εθνικός Δρυμός στην Ελλάδα. Ανακηρύχθηκε Εθνικός Δρυμός το 1962, έχοντας ως πρωταρχικό σκοπό την προστασία της Κεφαλληνιακής Ελάτης που είναι ενδημικό είδος της Ελλάδας. Έχει ενταχθεί στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο «Natura 2000» ενώ το 2022, το Εκτελεστικό Συμβούλιο της UNESCO ενέκρινε τον χαρακτηρισμό της Κεφαλονιάς και της Ιθάκης ως «UNESCO Global Geopark» έχοντας τον Εθνικό Δρυμό Αίνου ως σημαντικό γεώτοπο. Τον Εθνικό Δρυμό Αίνου διαχειρίζεται ο Οργανισμός Φυσικού Περιβάλλοντος & Κλιματικής Αλλαγής (Ο.ΦΥ.ΠΕ.Κ.Α.).
Τα Διεθνή Πάρκα Σκοτεινού Ουρανού (International Dark Sky Parks) είναι ένας θεσμός που ιδρύθηκε το 2001 για να ενθαρρύνει τις κοινότητες, τα εθνικά πάρκα και τις προστατευόμενες περιοχές σε όλο τον κόσμο να προστατεύσουν τον νυχτερινό ουρανό μέσω περιβαλλοντικά υπεύθυνου εξωτερικού φωτισμού και ενημέρωσης του κοινού. Όταν χρησιμοποιείται αλόγιστα, ο τεχνητός φωτισμός μπορεί να διαταράξει τα οικοσυστήματα, να επηρεάσει την ανθρώπινη υγεία, να προκαλέσει σπατάλη χρημάτων και ενέργειας, να συμβάλει στην κλιματική αλλαγή και να εμποδίσει τη θέα και τη σύνδεσή μας με τον έναστρο ουρανό και το σύμπαν. Η αποστολή της DarkSky International είναι να διατηρήσει και να προστατεύσει το νυχτερινό περιβάλλον και την κληρονομιά του σκοτεινού ουρανού μέσω του περιβαλλοντικά υπεύθυνου εξωτερικού φωτισμού.
Ο εορτασμός της αναγνώρισης «Aenos International Dark Sky Park» θα γίνει επίσημα το Σάββατο 17 Ιουνίου 2023, με μια ανοιχτή βραδιά αφιερωμένη στον νυχτερινό ουρανό. 
Περισσότερες πληροφορίες:
Εθνικός Δρυμός Αίνου, υπεύθυνος: Μιχάλης Ξανθάκης τηλ: 2671029258, email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. https://aenosdarkskypark.gr/
Ελληνικό παράρτημα της DarkSky International, υπεύθυνος: Ανδρέας Παπαλάμπρου τηλ: 6972154351, email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Facebook:https://www.facebook.com/darkskygr https://www.darksky.org/aenos-national-park-named-first-international-dark-sky-park-in-greece/

H πέργκολα σχεδιάστηκε για να εξυπηρετεί τις διάφορες προγραμματικές ανάγκες των υπαίθριων χώρων της κατοικίας. Ανάλογα με την ανάγκη για σκίαση οριζόντια ή κατακόρυφη ή για σκίαση και ταυτόχρονα προστασία από το νερό της βροχής προκύπτουν διαφορετικοί τρόποι επικάλυψης της πέργκολας, καθώς και λεπτομέρειες ένταξης στοιχείων κατακόρυφης σκίασης (όπως κουρτίνες). Βασικό χαρακτηριστικό αποτελεί το μοτίβο διάτρησης του υλικού επικάλυψης (το οποίο αποτελεί μια σύγχρονη απόδοση ιστορικών υφαντών) και στην περίπτωση της διάτρητης πέργκολας δημιουργεί ένα ευχάριστο παιχνίδι με τον ήλιο, ενώ στην περίπτωση της στεγανής πέργκολας διατηρείται ως μοτίβο στην οροφή. Η πέργκολα αποτελείται από μεταλλικό σκελετό, αλλά οι μεταλλικές διατομές δεν είναι εμφανείς στο τελικό αποτέλεσμα, καθώς οι μεταλλικές κολόνες επενδύονται με μάρμαρο και τα μεταλλικά δοκάρια εσωκλείονται ανάμεσα στις επιφάνειες των υλικών επικάλυψης: UV PVC foam (ελαφρά φύλλα από ρητίνη με προστατευτική επικάλυψη από την υπεριώδη ακτινοβολία) και πετάσματα πετροβάμβακα. Μ' αυτό τον τρόπο επιτυγχάνονται λιτές και minimal γραμμές, ενώ αποκρύπτονται πλήρως λειτουργικά στοιχεία, όπως υδρορρόες, εγκατάσταση φωτισμού κτλ.
Αρχιτεκτονική μελέτη: doxiadis+ architecture and landscape architecture

Render: Sneakpic

ΕΝΑ ΠΟΛΥΚΡΙΤΗΡΙΑΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΕΙ ΣΥΝΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΤΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ, ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΟΦΕΛΟΥΣ

Ο τουρισμός είναι αναμφισβήτητα μια σημαντική οικονομική δραστηριότητα τόσο σε εθνικό επίπεδο, όσο και σε ευρωπαϊκό, με σημαντικά οφέλη στην ανάπτυξη, στην απασχόληση και στην κοινωνική ευημερία. Αποτελεί ισχυρό εργαλείο για την καταπολέμηση της οικονομικής κρίσης και της ανεργίας. Ωστόσο, ο τουριστικός τομέας αντιμετωπίζει μια σειρά προκλήσεων με μεγαλύτερη την πιο πρόσφατη, αυτήν της πανδημίας. Αν συνυπολογιστεί σ’ αυτό το γεγονός πως τα τελευταία χρόνια η Ευρώπη, στο γενικότερο παγκόσμιο πλαίσιο, αντιμετωπίζει προκλήσεις στον ενεργειακό και οικονομικό τομέα και πως όλο αυτό το ευμετάβλητο οικονομικό κλίμα έχει προκαλέσει έντονη πηγή διαταραχών και τροχοπέδη στη βιώσιμη ανάπτυξη αρκετών ευρωπαϊκών χωρών, ειδικά νοτίων, τότε είναι ξεκάθαρο πως η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει να αντιμετωπίσει σοβαρές και ουσιαστικές προκλήσεις.
Κεντρική φωτογραφία: "Hotel Marcel", Becker & Becker. © Seamus Payne.

Το μπαρ βρίσκεται σε έναν από τους χώρους του "Regency Casino" της Θεσσαλονίκης και αφετηρία στο σχεδιασμό του αποτέλεσαν εικόνες από την αμερικάνικη εποχή της τζαζ, των δεκαετιών 1920 - 1930. Η ιδέα ήταν να σχεδιαστεί ένας χώρος ατμοσφαιρικός και πολυτελής, σύγχρονος και ταυτόχρονα κλασικός.
Η κάτοψη του χώρου είναι μακρόστενη και χωρίζεται σε τρεις παράλληλες ζώνες καθιστικών, ανάμεσα στις οποίες παρεμβάλλονται δύο διάδρομοι κίνησης. Στο βάθος του χώρου βρίσκεται το μπαρ, στην πλάτη του οποίου έχουν τοποθετηθεί καθρέφτες, με αποτέλεσμα το μέγεθος του χώρου να διπλασιάζεται οπτικά.
Κυρίαρχο στοιχείο αποτελεί η διπλή τοξοειδής κατασκευή που δημιουργεί την οροφή. Πρόκειται για μία κατασκευή από μαύρη διάτρητη επιφάνεια, η οποία επαναπροσδιορίζει το ύψος του χώρου αλλά και σε συνδυασμό με το φωτισμό καθορίζει την ατμόσφαιρά του.
Συνολικά, ο χώρος χαρακτηρίζεται από συνεχείς εναλλαγές ανάμεσα σε σκληρά και μαλακά υλικά, αιχμηρές και καμπύλες φόρμες. Στο δάπεδο έχουν χρησιμοποιηθεί πλάκες ροζ και ασπρόμαυρου μωσαϊκού, στα καθιστικά μαύρα και κοραλί βελούδινα υφάσματα, μαύρο μάρμαρο στο μπαρ και τα τραπέζια, βιεννέζικη ψάθα σε λεπτομέρειες του μπαρ και των καθισμάτων, ενώ μεταλλικά στοιχεία σε μαύρες και χρυσές αποχρώσεις επαναλαμβάνονται σε διάφορα σημεία. Αντίστοιχα, το μεταλλικό ραβδοειδές κεντρικό φωτιστικό, αντιτίθεται στις καμπύλες της οροφής.
Οι τοίχοι έχουν καλυφθεί από ανάγλυφη ξύλινη επένδυση, που προκύπτει από στοιχεία τριγωνικών διατομών και συμπληρωματικά από ανάγλυφη ταπετσαρία μεταλλικής ροζ απόχρωσης. Τέλος στο χώρο έχουν τοποθετηθεί φυσικά φυτά επιδαπέδια, αλλά και κρεμαστά από την οροφή.
Τα έργα που έχουν τοποθετηθεί στο χώρο είναι του εικονογράφου Bob Venables, σχεδιάστηκαν αποκλειστικά για το χώρο και αντλούν τη θεματολογία τους από την εποχή της ποτοαπαγόρευσης.

Το κατάστημα είναι το αποτέλεσμα του οράματος των εμπνευστών του, να προσφέρουν στην πόλη της Καλαμάτας ένα χώρο αφιερωμένο στην εξυπηρέτηση υψηλών προδιαγραφών της σύγχρονης γυναίκας. Περιλαμβάνει χώρο πώλησης ενδυμάτων, κοσμημάτων και αξεσουάρ, χώρο περιποίησης άκρων, καφετέρια και χώρο φύλαξης μικρών παιδιών. Σκοπός του εγχειρήματος ήταν εξαρχής η κάλυψη όλων των αναγκών μιας γυναίκας, που αγαπά τη μόδα και τις ξέγνοιαστες στιγμές χαλάρωσης, με τη δημιουργία ενός καταστήματος ορόσημου για την ποιότητα των παρεχόμενων προϊόντων και υπηρεσιών.
Για την ομαλή συν-λειτουργία όλων των παραπάνω, επιλέχθηκε να δημιουργηθούν διακριτές ενότητες ανά χρήση, με το ύφος που αντιστοιχεί στον κάθε τομέα της επιχείρησης. Ήταν λοιπόν πρόκληση να είναι ξεκάθαρα τα όρια των χρήσεων, αλλά ταυτόχρονα να αποπνέουν μια κοινή αισθητική που να σέβεται την εταιρική ταυτότητα της επιχείρησης. Δεδομένου ότι ο χώρος αρχικά ήταν πλήρως αδιαμόρφωτος και ενιαίος με μεγάλο ύψος, επιλέχθηκε η δημιουργία κελυφών, τα οποία οριοθετούν συγκεκριμένες χρήσεις και δημιουργούν προστατευμένες περιοχές, όπως το χώρο των δοκιμαστηρίων, το σημείο πώλησης πολύτιμων κοσμημάτων, το εργαστήριο στο χώρο περιποίησης άκρων και την καφετέρια. Η επιλογή αυτή είχε, εκτός από λειτουργική και αισθητική σημασία, αφού πρόσφερε δομική πολυπλοκότητα στον ενιαίο χώρο χωρίς όμως να δημιουργεί αταξία στην οπτική πληροφορία. Η χρήση καμπύλων και πλούσιων υφασμάτων, σε αυτά τα κελύφη, επιλέχθηκε ώστε να τονιστεί η αντίθεση του αδρού περιβάλλοντος χώρου έναντι των περιοχών που περιλαμβάνουν εκλεπτυσμένα προϊόντα, σε πλήρη φροντίδα και προστασία πριν την προσφορά τους στους επισκέπτες του καταστήματος. Καμπύλες και μαλακά υφάσματα χρησιμοποιήθηκαν και στο χώρο περιποίησης άκρων, ώστε να αυξηθούν η ιδιωτικότητα και οι δυνατότητες χαλάρωσης, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός ήρεμου χώρου περιποίησης παρόλο που βρίσκεται εντός ενός πολυχρηστικού καταστήματος.

Πρόκειται για ένα έργο ανακαίνισης διαμερίσματος 400 m². Βασικό δεδομένο του έργου είναι η απρόσκοπτη και ανεμπόδιστη θέα 360° προς τη θάλασσα και προς όλη την πόλη της Θεσσαλονίκης. Αυτό το γεγονός οδήγησε στην απόφαση ότι όλοι οι εσωτερικοί χώροι θα καδράρουν εικόνες της θάλασσας και της πόλης, εισάγοντάς τες στο εσωτερικό της κατοικίας. Όσον αφορά στα υλικά, επιλέχθηκε το μάρμαρο ως ενιαίο υλικό επίστρωσης δαπέδων όλων των κοινόχρηστων διαδοχικών χώρων, με στόχο την ενοποίησή τους, ενώ ταυτόχρονα δημιούργησε μια ουδέτερη βάση. Πάνω σ’ αυτή τη βάση αντανακλάται η θέα και το άπλετο φυσικό φως. Φυσικά υλικά, όπως η δρυς και τα μάρμαρα, έρχονται σε αντίθεση με μεταλλικές λεπτομέρειες και τεχνητά υλικά, για να δημιουργήσουν υπό-χώρους με διακριτικό τρόπο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το εσωτερικό της κατοικίας να λειτουργεί ως ένας χώρος ανοιχτής κάτοψης, στον οποίο επιτρέπεται η ανεμπόδιστη και διάχυτη κυκλοφορία του χρήστη, αλλά και του φωτός. Οι τονικές αντιθέσεις που επιλέγονται συμβάλλουν στη δημιουργία ενός ήρεμου και φιλόξενου εσωτερικού. Τέλος, η αρχιτεκτονική γλώσσα, που συναντάται από κοινού στα διαχωριστικά των χώρων, αλλά και στο σχεδιασμό των επίπλων ενισχύει το αίσθημα της χωρικής ολότητας.

Το έργο αφορά στην ανακατασκευή και αλλαγή χρήσης ενός κτιρίου γραφείων στη Γλυφάδα Αττικής, 1.050 m², επί των οδών Φοίβης και Λαζαράκη και στη μετατροπή του σε κτίριο πολλαπλών χρήσεων, το οποίο συμπεριλαμβάνει αυτοτελή boutique διαμερίσματα βραχυχρόνιας μίσθωσης στους ορόφους και χώρους γραφείων στο ισόγειο. Τα περισσότερα στοιχεία του κτιρίου καθαιρέθηκαν τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά, διατηρώντας μόνο το βασικό στατικό του φορέα, το κλιμακοστάσιο και τον ανελκυστήρα, ενώ προστέθηκαν νέοι πρόβολοι - εξώστες στον 2ο, 3ο και 4ο όροφο επί της οδού Φοίβης.
Η κεντρική ιδέα σχεδιασμού ήταν η καθαρότητα και η ειλικρίνεια της κατασκευής, ενώ τα μεγάλα ανοίγματα, η "εξωστρέφεια" του κτιρίου, δίνουν τη δυνατότητα στους εσωτερικούς του χώρους να έχουν θέαση προς το γειτονικό παραλιακό μέτωπο. Το κτίριο αποτελείται από 4 ορόφους ―ισόγειο, 1ος, 2ος, 3ος και δώμα― και δύο υπόγεια. Το δεύτερο υπόγειο είναι χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων, ενώ το πρώτο υπόγειο εξυπηρετεί τις ανάγκες του ισογείου, το οποίο στη μεγαλύτερη του έκταση είναι ένας χώρος ανοιχτής διάταξης, που φιλοξενεί τα γραφεία της ιδιοκτήτριας εταιρείας του έργου. Ο 1ος και ο 2ος όροφος είναι τυπικοί και αποτελούνται από 3 διαμερίσματα 45 - 50 m² έκαστο, ο τρίτος όροφος έχει δύο μεγαλύτερα διαμερίσματα 70 - 80 m² έκαστο με προνομιακή θέα στη θάλασσα, ενώ στον 4ο όροφο υπάρχει ένα μικρό ρετιρέ 35 m², ένα διάφανο pavilion με φυτεμένο δώμα, deck, μπάρμπεκιου και μεγάλη πισίνα με ανεμπόδιστη θέα στη θάλασσα.
Η αρχιτεκτονική των εσωτερικών χώρων βασίστηκε στη λογική του "open plan", ενώ η επιλογή των υλικών κατασκευής, των τελειωμάτων, της επίπλωσης και του εξοπλισμού έγινε με στόχο να υπάρχουν αναφορές σε ελληνικά στοιχεία, ιδωμένα και ειπωμένα μέσα από μία σύγχρονη ματιά. Ένα στοιχείο, το οποίο επαναδιατυπώνεται και δίνει ταυτότητα στο έργο, είναι τα δάπεδά του από μωσαϊκό σύγχρονης τεχνολογίας, τα οποία καλύπτουν το σύνολο σχεδόν των εσωτερικών, εξωτερικών και κοινόχρηστων χώρων του, πλην του χώρου γραφείων και του ρετιρέ. Τα δάπεδα σχεδιάστηκαν και δημιουργήθηκαν αποκλειστικά για τις ανάγκες του εν λόγω έργου, ενώ συνδιαλέγονται αρμονικά με τις εξωτερικές περσίδες σκίασης του κτιρίου.
Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε κατά το σχεδιασμό στην εφαρμογή βιοκλιματικών αρχών και στρατηγικών, λαμβάνοντας υπόψη την τοποθεσία του έργου, σε συνδυασμό με την τεχνολογική καινοτομία και την υψηλή αισθητική. Γι’ αυτό το λόγο ενσωματώθηκαν στοιχεία σκίασης, κατακόρυφα και οριζόντια, δημιουργήθηκε ευάερο δώμα στην τελευταία στάθμη του κτιρίου, καθώς και πράσινα δώματα σε όλους τους ορόφους.
Βασικό νέο αρχιτεκτονικό στοιχείο, το οποίο ενσωματώθηκε στο έργο, αποτελούν οι κατακόρυφες περσίδες, κατασκευασμένες αποκλειστικά από λευκό σκυρόδεμα νέας τεχνολογίας με χρήση μαρμαροψηφίδας Νάξου και Τήνου, με αποτέλεσμα τη δημιουργία σύγχρονων στοιχείων από μωσαϊκό στις εξωτερικές όψεις του κτιρίου, γλυπτικής επίσης αξίας. Aυτές oι νέες σταθερές περσίδες, που περιβάλλουν εξωτερικά το κτίριο δημιουργούν ένα δεύτερο κέλυφος, αφενός για λόγους σκίασης και αφετέρου για λόγους ιδιωτικότητας. Το βασικό χαρακτηριστικό του ευρύτερου περιβάλλοντα χώρου, που επηρέασε τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, το "υδάτινο στοιχείο", το οποίο και απέχει μόλις 300 m από το κτίριο, αποτυπώνεται στο σχεδιασμό των περσίδων, οι οποίες τοποθετούνται στις όψεις του με διαφορετική γωνία η κάθε μία, με βάση τη "σειρά Fourier", του μαθηματικού τρόπου δηλαδή περιγραφής ενός κύματος. Η καμπυλόμορφη αίσθηση που προκαλούν αυτά τα κατακόρυφα στοιχεία εντείνεται με την πρόσπτωση σ’ αυτά του ηλιακού φωτός, αλλά κυρίως μέσω της σκιάς, την οποία ρίχνουν επάνω τους οι οριζόντιες αρχιτεκτονικές προεξοχές του κτιρίου. Κατ’ αυτόν τον τρόπο η συνεχής κίνηση του ήλιου κατά τη διάρκεια της ημέρας από την Ανατολή προς τη Δύση αποτυπώνεται στις όψεις του με τη μορφή διαρκώς κινούμενων ημιτονοειδών κυμάτων. Κατά τον ίδιο τρόπο επιλύθηκαν τα οριζόντια συστήματα σκίασης - πέργκολες, τόσο στο επίπεδο του ισογείου όσο και στο επίπεδο του "φυτεμένου" δώματος με τη διαφορά πως το υλικό που επιλέχθηκε για την υλοποίησή τους, λόγω του μειωμένου του φορτίου, ήταν το αλουμίνιο. Αυτή η κατασκευή ηλιοπροστασίας, αποτελούμενη από σταθερές περσίδες αλουμινίου στην τελευταία στάθμη του έργου, τοποθετείται έξω και επάνω από το κλειστό pavilion και βοηθά στην εξοικονόμηση ενέργειας και στη βελτιστοποίηση του αισθήματος άνεσης στο εσωτερικό του, ενώ ταυτόχρονα αποτυπώνει στην 5η όψη του κτιρίου την κεντρική ιδέα της νέας επέμβασης.
Τέλος, με στόχο τη βελτίωση των θερμικών, οπτικών και περιβαλλοντικών συνθηκών του κτιρίου, αλλά και τη βελτίωση του μικροκλίματος της ευρύτερης και ήδη επιβαρυμένης περιοχής, δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στην ενσωμάτωση πρασίνου στο σχεδιασμό του νέου έργου.
Έτσι, σε συνεργασία με τους αρχιτέκτονες τοπίου της μελετητικής ομάδας, η χρήση του πρασίνου στους εξώστες αντιμετωπίστηκε υπό το πρίσµα της διεπιστηµονικότητας. Η διάταξη των φυτών στις όψεις βασίστηκε στη μορφολογία των περσίδων σκίασης της αρχιτεκτονικής μελέτης. Έτσι, μονοκαλλιέργειες φυτών ανθεκτικών στο μικροκλίμα της περιοχής δημιουργούν ροές από διαφορετικές υφές, χρώματα και αρώματα, ευανάγνωστες στις όψεις του κτιρίου. Η παλέτα φύτευσης περιλαμβάνει χαμηλούς θάμνους, εδαφοκαλυπτικά, αναρριχώμενα και κρεμοκλαδή φυτά. Βασικό στοιχείο της πρότασης φύτευσης αποτελεί η ένταξη ειδών με διαφορετική εποχή ανθοφορίας, η επιλογή αρωματικών φυτών αλλά και καλλωπιστικών αγρωστωδών, που καθώς κινούνται με τον αέρα, ακολουθούν τον "κυματισμό" των περσίδων στις όψεις του κτιρίου.
Σε μια γενικότερη ανάγνωση, το πράσινο έχει διττό χαρακτήρα. Στο επίπεδο του δρόμου ο κήπος είναι εξωστρεφής, λόγω του ενιαίου σχεδιασμού του ιδιωτικού και δημόσιου χώρου πρασίνου. Οι χαμηλοί θάμνοι σε "μαλακή", οργανική διάταξη ως περιμετρική φύτευση έρχονται σε αντίθεση με τους υψηλούς, αυστηρά κλαδεμένους φυτοφράκτες, που ορίζουν τις πρασιές των όμορων κτιρίων. Απεναντίας, στα διαμερίσματα των ορόφων, το πράσινο αποκτά χαρακτήρα οικείο και εσωστρεφές, καταργεί τα όρια του μέσα με το έξω, ενώ λειτουργεί ως ένα φυσικό φίλτρο για τα μικροσωματίδια της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.