Το ''Domus Mare'' είναι ένα συγκρότημα 2 κατοικιών που βρίσκεται στη νότια πλευρά της Κρήτης. Το αρκετά ξηρό κλίμα της περιοχής έχει ως αποτέλεσμα την διαμόρφωση ενός σεληνιακού τοπίου με έντονη τοπογραφία. Οι ισχυροί κατά περιόδους άνεμοι της περιοχής διατηρούν τη χλωρίδα σε χαμηλά επίπεδα.
Κάτω από αυτή την προοπτική αναπτύχθηκαν δύο πλήρως πετρόκτιστες μονάδες ως συμπαγή κελύφη με μεγάλα ανοίγματα στη νότια όψη και μικρότερα στις υπόλοιπες πλευρές, τόσο για τα κέρδη του ήλιου κατά τους χειμερινούς μήνες όσο και για τη θέα. Η ανθεκτικότητα της τοπικής πέτρας ως υλικό ήταν σημαντικός παράγοντας έναντι των καιρικών συνθηκών της περιοχής. Το πέτρινο κέλυφος είναι συχνά διάτρητο για να αποκαλυφθεί ο φέρων οργανισμός του κτιρίου και να δημιουργηθούν ανοίγματα. Το συμπαγές γεωμετρικό σχήμα των κτιρίων έρχεται σε αντίθεση με τη ρευστότητα του περιβάλλοντος τοπίου και το οργανικό σχήμα των υδάτινων επιφανειών. Για την κάλυψη των εξωτερικών χώρων χρησιμοποιήθηκαν ελαφριά, ανθεκτικά στις καιρικές συνθήκες, υλικά, όπως το καλάμι μπαμπού, πλαισιωμένο από μεταλλικές διατομές τύπου Η. Τοπικά βότανα, φυτά και δέντρα χρησιμοποιήθηκαν για την αποκατάσταση της γύρω από τις κατοικίες περιοχής.
Μεγάλη έμφαση δόθηκε και στους εσωτερικούς χώρους, καθώς τα σπίτια κατοικούνται όλο το χρόνο. Στο πέτρινο κέλυφος διπλού ύψους δημιουργήθηκαν διαφορετικά επίπεδα ορόφων – πατάρια σε ανισοσταθμία, προσφέροντας μια ρευστότητα στην κατακόρυφη κίνηση. Οι φεγγίτες προσφέρουν ένα παιχνίδι με το φως και στο εσωτερικό. Το πέτρινο υλικό αφαιρείται περιστασιακά από τις εσωτερικές επιφάνειες για να αποκαλυφθούν δομικά μέρη του κτιρίου. Αυτή η επί μέρους εμφάνιση των δομικών στοιχείων συμβάλει στο πιο «casual» ύφος της κατοικίας, ενώ παράλληλα η χρήση μετάλλου και ξύλου επιλέχθηκε για να ελαφρύνουν τον χώρο από την στιβαρή αισθητική της πέτρας και του οπλισμένου σκυροδέματος.
Οι 2 κατοικίες πιο συγκεκριμένα είναι συνολικής επιφάνειας 300 m². Η κάθε κατοικία διαρθρώνεται σε δύο επίπεδα, με το ισόγειο να φιλοξενεί τους χώρους διημέρευσης, δηλαδή ενιαίο χώρο κουζίνα-τραπεζαρία-σαλόνι, καθώς και τον έναν χώρο διανυκτέρευσης και βοηθητικούς χώρους. Ο όροφος φιλοξενεί έναν ακόμα χώρο διανυκτέρευσης με ιδιωτικό μπάνιο, ενώ στον υπόλοιπο χώρο διαμορφώνονται τα εσωτερικά πατάρια τα οποία φιλοξενούν ένα δεύτερο μικρό καθιστικό - αναγνωστήριο.
Τα εσωτερικά πατάρια είναι κατασκευασμένα από μεταλλικές διατομές τύπου Η, οι οποίες επενδύονται από μηχανικό παρκέτο και αναρτώνται από τις πλάκες από οπλισμένο σκυρόδεμα. Την λογική αυτή της ανάρτησης ακολουθεί και η σκάλα που συνδέει τους 2 ορόφους. Όλα τα σταθερά καθώς και τα περισσότερα κινητά έπιπλα είναι σχεδιασμένα κατά παραγγελία και κατασκευασμένα σε τοπικό κατασκευαστή.
Τα υδάτινα στοιχεία είναι από οπλισμένο σκυρόδεμα με υπερχείλιση. Τα τοιχώματα έχουν επενδυθεί με ψηφίδα ενώ στο δάπεδο έχει εφαρμοστεί χαλαζιακό ρητινούχο υλικό.

Το αρχιτεκτονικό γραφείο NoDāta Architecture ολοκλήρωσε το έργο “Spolia House”, μια μινιμαλιστική κατοικία που βρίσκεται στην καρδιά του παραδοσιακού οικισμού της Παροικίας στην Πάρο.
Με ένα υπόλοιπο δόμησης 47 m², το οικόπεδο φιλοξενεί ένα κτιριολογικό πρόγραμμα ενός υπνοδωματίου και κοινόχρηστων χώρων, που μοιράζονται μια κοινόχρηστη αυλή με υφιστάμενα κτίσματα.
Αξιοποιώντας πλήρως τον εξωτερικό χώρο, η δομή σχηματίζει μια κάτοψη σχήματος Γ που ακουμπά στο όριο του οικοπέδου, οργανώνοντας ένα ανοιχτό αίθριο μεταξύ του νέου κτίσματος και του περιγράμματος που προσφέρει διαμπερή αερισμό και ηλιακό φως στους κοινόχρηστους χώρους.
Το σχήμα Γ της πρότασης οργανώνει επίσης την εσωτερική διάταξη, με τον χώρο της κουζίνας να βρίσκεται απέναντι από τη ζώνη καθιστικού και σαλονιού, σχηματίζοντας δύο αντίθετες γωνίες και έναν ζωντανό χώρο ενδιάμεσα.
Οι ροές κυκλοφορίας συνδέουν την αυλή, με την μπροστινή είσοδο του σπιτιού, με το αίθριο και οδηγούν στο τέλος του σπιτιού, όπου η κρεβατοκάμαρα συνδέεται με την αυλή δημιουργώντας μια συνεχή κίνηση μέσα και έξω από το κτίριο.
Με σχεδιαστική αναφορά από τη γειτονική εκκλησία της Αγ. Η Μαρίνας, τα μαρμάρινα τμήματα λειτουργούν ως το κυρίαρχο χαρακτηριστικό της σύνθεσης σε όλο το εσωτερικό και εξωτερικό του σπιτιού.
Οι μαρμάρινες ποδιές και τα υπέρθυρα των παραθύρων, μαζί με μια ειδικά κατασκευασμένη υδρορροή από μαρμάρινες πλάκες, κοσμούν την εξωτερική πρόσοψη.
Στο εσωτερικό, αρκετά παλιά έπιπλα επαναχρησιμοποιούνται, ενώ χρωματικά μια κυρίως ουδέτερη παλέτα λευκών και γκρι επικαλύπτει τις περισσότερες επιφάνειες και εξισορροπεί τις εντάσεις ανάμεσα στο σύγχρονο και ζωηρό μπλε χρώμα των λακαρισμένων ντουλαπιών της κουζίνας και το σκούρο χρώμα του ξύλου των παλιών επίπλων.
Η κατεύθυνση αυτή, δημιουργεί μια αλληλεπίδραση μεταξύ των παραδοσιακών και σύγχρονων χαρακτηριστικών του σχεδιασμού.

Tο "Akasha Beach Resort and Spa" είναι μια νέα πολυτελής ξενοδοχειακή μονάδα 5 αστέρων στη xερσόνησο Ηρακλείου Κρήτης. Πρόκειται για κτιριακό συγκρότημα από υφιστάμενα και νέα κτίρια που αναπτύσσεται σε οικόπεδο του Δήμου Χερσονήσου Ηρακλείου, ξεκινώντας από την κεντρική οδική αρτηρία και καταλήγοντας μπροστά στη θάλασσα.
Στο γραφείο μας ανατέθηκε αρχικά η μελέτη όλων των κοινόχρηστων χώρων του συγκροτήματος και στη συνέχεια ο σχεδιασμός πτέρυγας δωματίων σε υφιστάμενο κέλυφος. Η αισθητική ενοποίηση όλων των χώρων και η δημιουργία ενός αρμονικού συνόλου με ταυτόχρονη επίλυση θεμάτων αταξίας των δομικών στοιχείων υπήρξε κύριο ζήτημα της μελέτης.
Tο "Akasha Beach Resort and Spa" έχει σήμερα δυναμικότητα 384 κλινών και διαθέτει τρία εστιατόρια, συνεδριακή αίθουσα 150 θέσεων, χώρους ευεξίας και θεραπειών, εσωτερική πισίνα, κλειστό γυμναστήριο και roof garden.
Εκτείνοντας την επικράτειά του από την κεντρική οδική αρτηρία της Χερσονήσου μέχρι την παραλία με θέα το Αιγαίο πέλαγος, συγκεντρώνει παράλληλα χαρακτηριστικά city και resort hotel.
Οι σχεδιαστικές επιλογές στην διαμόρφωση των εσωτερικών και υπαίθριων χώρων επιδιώκουν την μετάβαση από ένα πολύβουο αστικό περιβάλλον στην γαλήνη της απέραντης θάλασσας, δημιουργώντας μια αλληλουχία εντυπώσεων, συναισθημάτων και εμπειριών.
Ειδικά σχεδιασμένα ξύλινα διάτρητα στοιχεία χρησιμοποιούνται από την είσοδο στο lobby μέχρι και το πέρασμα στην εσωτερική αυλή, οργανώνουν τον χώρο και φιλτράρουν το ηλιακό φως δημιουργώντας συνθήκες άνεσης.
Στο lobby, κυρίαρχο στοιχείο αποτελεί ο πάγκος της reception από φυσικό πέτρωμα μπροστά από ξύλινη κατασκευή με το λογότυπο της εταιρείας. Γήινοι χρωματικοί τόνοι και φυσικά υλικά, ξύλινα γεωμετρικά μοτίβα και λαμπερά μεταλλικά στοιχεία από ορείχαλκο διαμορφώνουν μια ατμόσφαιρα εκλεπτυσμένης κομψότητας και απόλυτης χαλάρωσης.
Ξεκινώντας από το lobby, υδάτινα στοιχεία κλιμακώνουν την παρουσία τους συνοδεύοντας τον επισκέπτη μέχρι τους χώρους της πισίνας και την παραλία. Η αλληλουχία αυτή εντείνεται με την εγκατάσταση αψιδωτής οροφής στον άξονα της εισόδου.
Η κίνηση του επισκέπτη προς την κεντρική πισίνα περνάει μπροστά από τους χώρους του κεντρικού εστιατορίου και του lobby bar.
Η κεντρική πισίνα, πλαισιωμένη από κτιριακούς όγκους των δωματίων, επεκτείνεται και ανοίγεται προς την θάλασσα, δημιουργώντας ένα μοναδικό μπαλκόνι με πανοραμική θέα στο Αιγαίο Πέλαγος.

Το "Pure-C" είναι μια κατοικία δύο επιπέδων 360 m² που βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της Κρήτης στην ράχη μιας μικρής χερσονήσου στον κόλπο του Μιραμπέλλου. Το ανάγλυφο της περιοχής είναι έντονο και βραχώδες, ενώ η βλάστηση είναι χαμηλή. Η θάλασσα ουσιαστικά περιβάλλει το οικόπεδο προσφέροντας θέα από τις τρεις πλευρές της κατοικίας. Δύο ξεχωριστοί πρισματικοί λευκοί όγκοι χωρίζονται μεταξύ τους προκειμένου να δημιουργηθεί η είσοδος, ο υδάτινος διάδρομος προς τη θέα και το αίθριο γύρω από το οποίο λαμβάνουν χώρα οι κάθετες και οριζόντιες κινήσεις της κατοικίας. Ο βόρειος όγκος στεγάζει την ημερήσια διαβίωση, ενώ ο νότιος τη νυχτερινή.
Η συσχέτιση των εσωτερικών χώρων με τους εξωτερικούς και τους ημιυπαίθριους χώρους αποτέλεσε σημαντική παράμετρο σχεδιασμού. Η συνέχεια των χυτών δαπέδων εντός και εκτός της κατοικίας καθώς και τα μεγάλα συρόμενα κουφώματα χρησιμοποιήθηκαν προς αυτήν την κατεύθυνση. Στην «ανοικτή» κατάσταση της κατοικίας, δημιουργείται ένας ενιαίος ημιυπαίθριος χώρος, χωρίς κάθετα όρια προς την θέα. Η υπαίθρια κουζίνα-τραπεζαρία είναι δομημένη σε σχέση με τους αντίστοιχους εσωτερικούς χώρους, ενώ το υπαίθριο μπαρ-καθιστικό αποτελεί μια ανεξάρτητη μονάδα που σε συνδυασμό με την φύτευση, χρησιμοποιείται για την προστασία του χώρου της πισίνας από τους συχνούς και ισχυρούς βόρειους ανέμους του κόλπου της Μιραμπέλλου.
Η κατοικία στο ισόγειο διαρθρώνεται αφενός από τους χώρους διημέρευσης (καθιστικό, κουζίνα, τραπεζαρία) αφετέρου από τα 2 κυρίως υπνοδωμάτια. Στο υπόγειο αποτελείται από τα 3 υπνοδωμάτια τα οποία έχουν και ανεξάρτητη πρόσβαση εκτός της κατοικίας και βοηθητικούς χώρους όπως media-room, γυμναστήριο, σάουνα, κελάρι κρασιών, κα.
Το υδάτινο στοιχείο έχει εξέχοντα και οργανωτικό ρόλο χρήσεων και κινήσεων, καθώς περιβάλει τον βόρειο όγκο και περνάει μέσα από την είσοδο και το αίθριο καταλήγοντας στην κύρια πισίνα σχήματος Τ, η οποία εκτείνεται από άκρη σε άκρη του εξωτερικού χώρου. Παράλληλα διαχωρίζει τους χώρους διημέρευσης από τους χώρους ύπνου. Επιπλέον, το κανάλι νερού χρησιμοποιείται ως φίλτρο για τους φεγγίτες του κάτω επιπέδου δημιουργώντας ένα παιχνίδι με τον φωτισμό τους, τόσο την μέρα όσο και την νύχτα.
Η επιλογή των υλικών ακολουθεί την ίδια μινιμαλιστική διάθεση. Τοιχοποιίες από σοβά με τεχνοτροπία και δάπεδα από σκυρόδεμα με επεξεργασία (βιομηχανικό), σε συνδυασμό με ξύλο και μέταλλο κυρίως στους εσωτερικούς χώρους.
Το λευκό χρώμα των όγκων, καθώς και το αίθριο και το νερό μέσα και γύρω από την κατοικία προσφέρουν δροσισμό στους χώρους μέσα κι έξω από την κατοικία κατά τη διάρκεια των ζεστών καλοκαιρινών μηνών.
Η αποκατάσταση του περιβάλλοντα χώρου γύρω από την κατοικία έγινε με την χρήση, κυρίως, αλλά όχι αποκλειστικά, ενδημικών φυτών και βοτάνων.

Το διαμέρισμα βρίσκεται στον 2ο όροφο πολυκατοικίας κατασκευασμένη τη δεκαετία του 1970, στην περιοχή του Αμαρουσίου. Η αρχική διαρρύθμιση του χώρου αναπτύσσεται τυπικά, (είσοδος - χωλ - καθιστικό - διάδρομος - λουτρό - κουζίνα - υπνοδωμάτιο - εξώστης). Με τον επανασχεδιασμό της διαρρύθμισης επιχειρείται ένας εναλλακτικός τρόπος κατοίκισης του χώρου. Η αντιστροφή της κουζίνας με το λουτρό και η ενοποίησή της με το χωλ και το καθιστικό ενεργοποιεί τις πολλαπλές δυνατότητες του χώρου σε επίπεδο κίνησης και θέασης.
Το έπιπλο του κινούμενου τραπεζιού, μία συνήθης κατασκευή, προσδίδει την πολυπλοκότητα στην κατοίκηση με τις πολλαπλές θέσεις λειτουργίας του, δημιουργώντας δεσμεύσεις που επηρεάζουν το χώρο και τελικά την κίνηση σε αυτόν.
Η διατήρηση των δαπέδων, μωσαϊκό και ξύλινο παρκέ, η προσθήκη μωσαϊκών τμημάτων αλλά και η τοποθέτηση μαρμάρινων στοιχείων επιχειρεί να αναδείξει την αρχική υλικότητα του δαπέδου, μέσα από την τεχνική του κολλάζ των υλικών, των μοτίβων και των χρωμάτων. Ταυτόχρονα οι επιλογές της χρωματικής παλέτας στις ξύλινες επιφάνειες, οι διαστάσεις και το χρώμα των πλακιδίων του λουτρού καθώς και ο εξοπλισμός των χώρων επιχειρούν να επαναδιατυπώσουν την υλικότητά πέρα από την κατασκευαστική επάρκεια, έχοντας ως στόχο την ποιητική διάσταση του χώρου.
Να ξαναδώσουμε αξία σε πράγματα ξεχασμένα, στοιχεία που ανασύρουν μνήμες, ενσωματώνοντάς τα στο χώρο.

Αρχιτεκτονική Εκπαίδευση και Πράξη: οι διεθνείς προκλήσεις και η Ελλάδα

Ημερομηνία διεξαγωγής: 11 και 12 Νοεμβρίου 2023 Χανιά

Η Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών και το Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου αναγνωρίζοντας τις σημαντικές αλλαγές που έχουν επέλθει στο κοινωνικό, οικονομικο-τεχνικό και εκπαιδευτικό πεδίο συνδιοργανώνουν συνέδριο με θέμα «Αρχιτεκτονική Εκπαίδευση και Πράξη: οι διεθνείς προκλήσεις και η Ελλάδα» ανοίγοντας έναν διάλογο για τη διαμόρφωση αρχιτεκτόνων ικανών να παρακολουθήσουν τα νέα δεδομένα της εποχής. Η ανάγκη για τον επαναπροσδιορισμό των πεδίων, των μεθόδων και της πρακτικής της αρχιτεκτονικής εκπαίδευσης είναι, σήμερα επιτακτική.
Η εκπαίδευση των αρχιτεκτόνων στις απαρχές του νέου αιώνα έχει υποστεί σημαντικές αλλαγές σε σχέση με τα μέσα, τις προτεραιότητες και τα μαθησιακά αποτελέσματα που διαχειρίζεται καθώς καλείται να ανταποκριθεί σε νέα, ταχύτατα μεταβαλλόμενα και πολύπλοκα περιβάλλοντα. Η συνθετική δεξιότητα, η επιστημονική και η τεχνική γνώση εμπλουτίζονται με την -απαραίτητη- ανάπτυξη δεξιοτήτων που αφορούν στην επικοινωνία, την ομαδικότητα, την οργάνωση διαχείρισης χρόνου, την ευελιξία κτλ. Η μάθηση που εστιάζει στην πρακτική επίλυση προβλημάτων συμπληρώνεται με τη μάθηση που ενσωματώνει την έρευνα και τον δημιουργικό σχεδιασμό.
Αντίστοιχες ριζικές αλλαγές διαπιστώνονται και στην αρχιτεκτονική πρακτική. Η χρήση των νέων τεχνολογιών, οι αναδυόμενες ανάγκες για χωρικό σχεδιασμό με επίκεντρο τη βιωσιμότητα, η υπεύθυνη χρήση υλικών και η ανάγκη νέων εργαλείων για τη διαχείριση κρίσεων καταδεικνύουν νέους δρόμους έρευνας, διδασκαλίας και πράξης.
Το Συνέδριο αποτελεί ένα βήμα διαλόγου για τις παραπάνω εξελίξεις στην αρχιτεκτονική εκπαίδευση και την αρχιτεκτονική πράξη, για τα «κενά» που πιθανόν να έχουν δημιουργηθεί μεταξύ τους, καθώς και τις νέες κατευθύνσεις και αναδυόμενες τάσεις στη σχέση αυτή.

Απευθύνεται σε μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας, μεταπτυχιακούς φοιτητές και υποψήφιους διδάκτορες, καθώς και σε επαγγελματίες και ενδιαφερόμενους φορείς για το δομημένο περιβάλλον.

Οι θεματικοί άξονες του συνεδρίου είναι οι εξής:

Α. Η διδασκαλία του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού

1. Εισαγωγή στις αρχιτεκτονικές σπουδές
2. Η συμβολή του εργαστηριακού σχεδιασμού στην παραγωγή της αρχιτεκτονικής γνώσης
3. Αρχιτεκτονική παιδεία και διεπιστημονικότητα για τη διαχείριση κρίσεων (περιβαλλοντικών, κοινωνικο-οικονομικών, υγειονομικών, φυσικών καταστροφών κλπ.).
4. Ο ρόλος της θεωρητικής κριτικής σκέψης στην αρχιτεκτονική εκπαίδευση.

Β. Τεχνολογία στην αρχιτεκτονική παιδεία

1. Νέες τεχνολογίες στην αρχιτεκτονική εκπαίδευση (ψηφιακός – αναλογικός σχεδιασμός)
2. Προηγμένα, βιώσιμα και τεκτονικά υλικά για την αρχιτεκτονική.
3. Η κατασκευαστική διαδικασία στην αρχιτεκτονική εκπαίδευση.
4. Σχεδιάζοντας από τον δημόσιο χώρο στη δημόσια – ψηφιακή - σφαίρα.

Γ. Πρόγραμμα σπουδών και σύγχρονες εκπαιδευτικές κατευθύνσεις

1. Άτυπη και επίσημη εκπαίδευση - κατευθύνσεις και προτεραιότητες του προγράμματος σπουδών
2. Σχέση μεταξύ της αρχιτεκτονικής εκπαίδευσης και της εφαρμοσμένης πρακτικής.
3. Η λειτουργία των διεθνών πιστοποιήσεων στην αρχιτεκτονική εκπαίδευση
4. Σύγχρονη έρευνα και εκπαίδευση.

Τόπος & Ημερομηνία Διεξαγωγής

Το συνέδριο θα πραγματοποιηθεί στο Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου στα Χανιά.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ

Έναρξη Υποβολής Περιλήψεων 22.05.2023
Προθεσμία Υποβολής Περιλήψεων 28.07.2023
Γνωστοποίηση Αποτελεσμάτων 25.08.2023
Υποβολή extended abstracts (2000 λέξεις) 15.09.2023
Προθεσμία Εγγραφής Εισηγητών 15.09.2023
Έναρξη Εργασιών Συνεδρίου 11.11.2023

Για πληροφορίες υποβολής περιλήψεων και εγγραφή μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του συνεδρίου:

https://www.archconf2023.tuc.gr/el/archi

ΤΑ ΕΙΔΗ ΚΑΙ ΟΙ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΣΤΑ ΚΤΙΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΚΑΙΡΗ ΑΝΙΧΝΕΥΣΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ ΠΥΡΚΑΓΙΑΣ, ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΣΒΕΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΗ ΕΚΚΕΝΩΣΗ

Στα σύγχρονα κτίρια υπάρχουν χώροι κύριας ή βοηθητικής χρήσης, που εμφανίζουν ιδιαίτερα αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης πυρκαγιάς ή το περιεχόμενο τους επιβάλλει την άμεση επέμβαση και κατάσβεση σε περίπτωση εκδήλωσης πυρκαγιάς. Αυτοί οι χώροι προσδιορίζονται στο Π.Δ. 41/2018 και χαρακτηρίζονται ως επικίνδυνοι χώροι. Οι επικίνδυνοι χώροι διαχωρίζονται σε δύο κατηγορίες, Α και Β. Το Π.Δ. 41/2018 επιβάλλει την ύπαρξη αυτόματης κατάσβεσης στους επικίνδυνους χώρους της κατηγορίας Β, στους οποίους εντάσσονται μεγάλα λεβητοστάσια με εγκατεστημένη ισχύ μεγαλύτερη των 50 kW, χώροι μετασχηματιστών κτλ. Τα συστήματα αυτόματης κατάσβεσης εγκαθίστανται επίσης όταν είναι επιθυμητή η αύξηση του μεγέθους των πυροδιαμερισμάτων ή η αύξηση του μέγιστου επιτρεπόμενου μήκους της όδευσης διαφυγής ή η μείωση του απαιτούμενου δείκτη πυραντίστασης της δομικής κατασκευής.

Το βιώσιμο κτίριο γραφείων και οι εγκαταστάσεις εκπαίδευσης της Liander Westpoort στο Αμστερνταμ διαθέτουν ξύλινη δομή, σχεδιασμένη να είναι ευέλικτη και να δημιουργεί ένα υγιεινό εργασιακό περιβάλλον. Οι προσόψεις είναι κατασκευασμένες από ανθεκτικό στις καιρικές συνθήκες χάλυβα Corten, καθιστώντας το κτίριο ανθεκτικό για το μέλλον.
Φωτογραφίες: Jacques Tillmans ^©De Zwarte Hond
Πηγή: v2com

Το οικόπεδο βρίσκεται σε βουνοπλαγιά στην περιοχή της Εξώπολης, παρουσιάζει μέση κλίση 30% και η γεωμετρία του ανοίγεται προς το Κρητικό Πέλαγος και τα Λευκά Όρη. Το ίδιο το ανάγλυφο του οικοπέδου, το οποίο βρισκόταν περίπου 6 μέτρα ψηλότερα από το επίπεδο του δρόμου, απαιτούσε μια ιδιαίτερη αντιμετώπιση. Η ιδέα περιλάμβανε την ελάχιστη δυνατή παρέμβαση στο φυσικό κάλλος του τόπου. Με βασική πρόθεση την δημιουργία μιας κοιλότητας στο βουνό, ενός εξώστη που θα ανοίγεται πανοραμικά προς τη θέα, το έργο σχεδιάστηκε υπόσκαφο, βυθισμένο μέσα στο βουνό με την πρόσβασή του από το δρόμο μέσω ενός ελαφρώς ανηφορικού δρόμου, όπως ακριβώς μία σπηλιά η οποία προσεγγίζεται ανεβαίνοντας στο βουνό. Για την ενίσχυση της παραπάνω ιδέας, η οργάνωση των κύριων χώρων έγινε σε σειρά προκειμένου όλα τα δωμάτια να έχουν άμεση πρόσβαση στη θέα καθώς και σε αερισμό και φωτισμό.
Καθιστώντας με αυτόν τον τρόπο την παρουσία του διακριτική και δημιουργώντας ένα "φρύδι" στο βουνό, η επόμενη πρόθεση του σχεδιασμού ήταν να ελαχιστοποιηθεί και το περιβαλλοντικό αποτύπωμα της κατασκευής. Εγκλωβίζοντας το κτίριο μέσα στο βουνό, εξασφαλίζονται στο χώρο ιδιότητες αντίστοιχες με αυτές ενός σπηλαίου, η διατήρηση δηλαδή μιας εν γένει σταθερής θερμοκρασίας χειμώνα & καλοκαίρι και ελαχιστοποίηση συνεπώς των αναγκών σε θέρμανση και ψύξη. Η υγρασία ωστόσο που φέρει το έδαφος σε επαφή με την κατασκευή οδήγησε σε μια ακόμη σχεδιαστική απόφαση∙ την αποκόλληση του κτιρίου από το χώμα. Τα τοιχία από οπλισμένο σκυρόδεμα που συγκρατούν το χώμα βρίσκονται σε απόσταση από τον τοίχο των κατοικιών, εμποδίζοντας την εισχώρηση υγρασίας και με τον όγκο αέρα που τα χωρίζει εξασφαλίζουν επιπλέον μόνωση για τις κατοικίες. Επιπρόσθετα, η οροφή σχεδιάστηκε με κλίση 12% με στρώματα χαλικιού κάτω από το χώμα διευκολύνοντας έτσι το νερό να συνεχίσει την πορεία του, οδηγούμενο σε ένα ρυάκι από όπου και απομακρύνεται από τον χώρο των κατοικιών. Τέλος, προκειμένου να αποφευχθεί η κατασκευή αναλημματικού τοίχου, κατασκευάστηκε ένα τοιχίο από οπλισμένη γη, με γεώπλεγμα, που ενώ μειώνει την χρήση σκυροδέματος και το κόστος της κατασκευής, εξασφαλίζει παράλληλα τη συνέχεια του βουνού ως το ύψος του δρόμου.
Η σχέση του χώρου που βιώνεται με τη φύση και το έδαφος, δεν αναιρεί την άνεση που μπορεί να προσφέρει η σύγχρονη τεχνολογία. Σε συνεργασία με την πρώτη Ελληνική εταιρία Κτιριακής Τεχνητής Νοημοσύνης (ELNOUS), σχεδιάστηκαν τέσσερις έξυπνες κατοικίες που συγχρονίζονται με τις ανάγκες των χρηστών παρέχοντας μια μοναδική εμπειρία σύγχρονης κατοίκησης κρατώντας ανοιχτό διάλογο με το αρχέτυπο μιας κατοικίας, την σπηλιά.
Πιο συγκεκριμένα στο πρώτο στάδιο η κάθε κατοικία εκπαιδεύεται από τις συνήθειες και τις ανάγκες του κάθε επισκέπτη με αποτέλεσμα σε δεύτερο στάδιο να μπορεί να δρα αυτόματα και προκαταβολικά με βάση αυτές. Μέσω του κτιριακού πρωτοκόλλου KNX διασυνδέθηκαν μεταξύ τους ο φωτισμός, ο κλιματισμός, οι ηλεκτρικές κουρτίνες-ρολά, σύστημα ζεστού νερού χρήσης, μηχανοστάσιο πισίνας, το σύστημα πρόσβασης και το σύστημα ήχου-εικόνας. Το αποτέλεσμα της παραπάνω λύσης είναι η εξοικονόμηση ενέργειας (άνω του 50%), η αυξημένη ασφάλεια του συστήματος πρόσβασης με χρήση τυχαίων κωδικών PIN περιορισμένου χρόνου (χωρίς την ανάγκη φυσικών κλειδιών), η άμεση λήψη βλαβών ή δυσλειτουργίας των συστημάτων καθώς και η μοναδική εμπειρία διαμονής των επισκεπτών."

Στο χαμηλότερο επίπεδο αυτής της κατοικίας στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης, δημιουργήθηκε ένας ευρύχωρος χώρος άθλησης και αναψυχής, με σύγχρονο γυμναστήριο / spa. Η χρήση καθρέφτη δίνει μια ιδιαίτερη νότα στον χώρο, ζωντανεύοντας συγκεκριμένα σημεία του.
Φωτογραφίες: Kim Powell