Η κατοικία βρίσκεται στις Αχλαδιές της Σκιάθου, πλήρως ενταγμένη στο φυσικό περιβάλλον. Κύριο ζητούμενο αποτέλεσε ο σχεδιασμός ενός χώρου "μέσα" στο τοπίο, μέσα από μία σύνθεση όγκων. Λιτές γεωμετρίες με αδρό σκυρόδεμα διαμορφώνουν μία παράταξη χώρων, με ιδιωτικές βεράντες που προσφέρουν απρόσκοπτη θέα προς τη θάλασσα. Τα δώματα διαμορφώνονται με χαλίκια και φυτεύσεις, ενώ οι τοίχοι αντιστήριξης ενοποιούν την αρχιτεκτονική με το έδαφος. Φωτογραφίες: Γιώργης Γερόλυμπος.

Το όραμα γι’ αυτήν την κατοικία, που σχεδιάστηκε από τον Jim Olson, ήταν να συνδυάσει την αρχιτεκτονική, τον εσωτερικό σχεδιασμό, την τέχνη και το τοπίο σε ένα ολοκληρωμένο σύνολο, με μια συνεχή, ρέουσα έκφραση. Γύρω από τον κεντρικό πυρήνα της κατοικίας η θέα αναπτύσσεται σε τέσσερις κατευθύνσεις στις πισίνες, στους κήπους και στα βουνά της Santa Cruz. Στην κατοικία περιλαμβάνονται τρία βοηθητικά κτίρια και εκτενείς υπαίθριοι χώροι, ενώ η κομψότητα του σχεδιασμού βοηθάει στην ενσωμάτωσή της στην κατάφυτη περιοχή. Η δημιουργία χώρων μεταξύ των διαφόρων δομών βοηθά στην εμπλοκή του τοπίου, με αποτέλεσμα η ζωή σε αυτό το οικογενειακό συγκρότημα να εκτείνεται και έξω από τις πόρτες, στο εύκρατο κλίμα της Καλιφόρνια.
Ο εκτενής χώρος των 14 στρεμμάτων οργανώθηκε σε δύο τμήματα, που αντικατοπτρίζουν αντίθετες στάσεις απέναντι στο τοπίο. Κατά μήκος της εισόδου στο οικόπεδο αναπτύσσονται συστάδες ελαιόδεντρων, ένας μικρός αμπελώνας και ένας όμορφος κήπος, υποδεικνύοντας την ανθρώπινη παρέμβαση. Εκεί τοποθετούνται οι χώροι διημέρευσης της κατοικίας. Σε συνέχεια τοποθετούνται τα τρία βοηθητικά κτίρια, κάθετα προς τον όγκο του κυρίως κτιρίου αντανακλώντας τις οργανωμένες σειρές του κοντινού αμπελώνα. Αυτά τα κτίρια περιλαμβάνουν έναν ξενώνα δύο υπνοδωματίων, ένα υπαίθριο σαλόνι και ένα περίπτερο με μία υπόγεια pub, που αντικατοπτρίζει την κοινωνικότητα και τη φιλοξενία των ιδιοκτητών.
Η άλλη πλευρά του οικοπέδου οριοθετημένη από μια πισίνα και μια απαλή κλίση ανοίγει σε ένα ακαλλιέργητο λιβάδι. Σε αυτό το "άγριο" κομμάτι τοποθετούνται οι ιδιωτικές περιοχές του σπιτιού, συμπεριλαμβανομένης της κύριας κρεβατοκάμαρας, του γραφείου και των τριών παιδικών υπνοδωματίων.
Και στα δύο τμήματα του οικοπέδου η ρευστότητα μεταξύ του εσωτερικού και του εξωτερικού καθορίζει το δομημένο περιβάλλον. Η αναδίπλωση των εκτεταμένων ανοιγμάτων ανοίγει ένα μεγάλο μέρος του σπιτιού στη φύση, μεγιστοποιώντας τη δυνατότητα διαβίωσης στο ύπαιθρο και το φυσικό αερισμό. Τα περσιδωτά στέγαστρα πάνω από αυτούς τους χώρους προστατεύουν από τον έντονο ήλιο, ενσωματώνοντας παράλληλα το κτίριο στο τοπίο.
Η γήινη παλέτα των εξωτερικών υλικών, που περιλαμβάνει το μπρούτζο, το μαύρο γρανίτη και το σκούρο ξύλο, συνεχίζεται και στο εσωτερικό της κατοικίας, όπου τοποθετήθηκαν ειδικά σχεδιασμένα και κατασκευασμένα έπιπλα, αλλά και η μεγάλη συλλογή έργων σύγχρονης τέχνης από τον ιδιοκτήτη.
Σχεδιασμένο για να παράγει όση ενέργεια καταναλώνει, το κτίριο διαθέτει αρκετά συστήματα υψηλής απόδοσης, συμπεριλαμβανομένων των ηλιακών συλλεκτών που καλύπτουν πάνω από το ήμισυ της επιφάνειας της στέγης, καθώς και γεωθερμικά και υδραυλικά συστήματα θέρμανσης και ψύξης.

Το γωνιακό αυτό διαμέρισμα βρίσκεται επί της Λεωφόρου Νίκης στη Θεσσαλονίκη, σε έναν από τους πρώτους ορόφους της οικοδομής, με θέα όχι μόνο προς τη θάλασσα αλλά και προς το δρόμο και την προβλήτα.
Οι ανάγκες κατοίκησης αφορούν σε ένα κυρίως υπνοδωμάτιο με βεστιάριο και μπάνιο, ένα δωμάτιο φιλοξενίας, ένα κοινό WC, καθιστικό, κουζίνα, τραπεζαρία και τέλος, έναν μικρό αποθηκευτικό χώρο.
Το σχήμα του περιγράμματος της κάτοψης οδήγησε σε χαράξεις διαγώνιες, παράλληλες και κάθετες στις οδούς στις οποίες βλέπει το διαμέρισμα. Οι κύριοι χώροι του καθιστικού, της κουζίνας και της τραπεζαρίας χωροθετούνται μπροστά, με το κυρίως υπνοδωμάτιο να βλέπει στο καθιστικό και μέσω αυτού στο κεντρικό άνοιγμα στην όψη. Η κουζίνα είναι μία ευθύγραμμη κατασκευή, με ένα μεγάλο "πλατό" που λειτουργεί ως επιφάνεια εργασίας και τραπεζαρία, στο ίδιο μήκος με τον πάγκο. Στην άκρη αυτού του "πλατό", τοποθετήθηκε ο φούρνος από την πλευρά της κουζίνας και ένα τζάκι βιοαιθανόλης από την πλευρά του καθιστικού. Ο γωνιακός καναπές είναι ταυτόχρονα προσανατολισμένος στην παραλία, στο δρόμο και στην εστία του τζακιού.
Η πρόσβαση στο δωμάτιο γίνεται μέσα από τη μεταλλική βιβλιοθήκη του καθιστικού, καθώς η διπλή συρόμενη πόρτα είναι ενσωματωμένη στη σύνθεση της βιβλιοθήκης. Στους τοίχους του δωματίου εφαρμόστηκε ξυλεπένδυση, ενώ οι θύρες για το βεστιάριο και το μπάνιο αποτελούν τμήμα της ξυλεπένδυσης αυτής, η οποία προσδίδει στο διαμέρισμα έναν έντονο χαρακτήρα. Η κάτοψη του εσωτερικού μπάνιου είναι τριγωνική, καθώς παραλαμβάνει όλες τις κλίσεις του σχήματος του διαμερίσματος.
Το δωμάτιο φιλοξενίας βρίσκεται πίσω, με αποθηκευτικό χώρο σε εσοχές, διασφαλίζοντας έτσι έναν καθαρό, ορθογωνισμένο χώρο.
Τα υλικά και τα χρώματα της κατοικίας δουλεύτηκαν όλα μαζί, ώστε να βρεθεί μία εναρμονισμένη παλέτα. Στο δάπεδο εσωτερικών χώρων και εξωστών στρώθηκαν πλακίδια μεγάλων διαστάσεων στο χρώμα της άμμου ώστε να αποφευχθούν οι αρμοί. Τα ξύλα σε έπιπλα και δάπεδο στο πίσω δωμάτιο έχουν ανοιχτή, φυσική απόχρωση. Το άλλο βασικό χρώμα είναι το μεταλλικό γκρι ανθρακί των κουφωμάτων, το οποίο επαναλήφθηκε στη βιβλιοθήκη και στο μεταλλικό σκελετό του "πλατό" στην κουζίνα. Ο πάγκος κουζίνας και το τραπέζι είναι από χαλαζία, λεπτού πάχους.
Τα κουφώματα είναι λεπτού προφίλ, με οδηγούς χωνευτούς στο δάπεδο, ελαχιστοποιώντας το οπτικό εμπόδιο στη θέα. Στο κεντρικό άνοιγμα τοποθετήθηκε σταθερό κούφωμα από το δάπεδο μέχρι την οροφή, ενώ στη γωνία του καθιστικού σχεδιάστηκε σταθερό, χωνευτό τζάμι χωρίς προφίλ. Όλες οι εσωτερικές θύρες έχουν το μέγιστο ύψος μέχρι τις οροφές, κρυφές κάσες και μηχανισμούς. Όλα τα κρύσταλλα έχουν υποστεί ειδική επεξεργασία έναντι της ηλιακής ακτινολίας. Εσωτερικά έχουν τοποθετηθεί ένθετα στην οροφή υπόλευκα ρολά ηλιοπροστασίας. Στο διαμέρισμα τοποθετήθηκε ενδοδαπέδια θέρμανση και κεντρικός κλιματισμός, τα στόμια του οποίου βρίσκονται πάνω από τις πόρτες, ενώ ενσωματώνονται κατά μήκος της βιβλιοθήκης σε ένα μεγάλο, ενιαίο, ειδικά σχεδιασμένο στόμιο.
Η μελέτη του φωτισμού υπήρξε ένα σημαντικό σημείο για την ολοκλήρωση του σχεδιασμού του έργου. Οι γραμμικές χαράξεις στην οροφή ακολουθούν τις χαράξεις της κάτοψης. Γραμμές διατρέχουν την περίμετρο του σαλονιού, ανεβαίνουν από το δάπεδο στην οροφή και λειτουργούν ως οδηγοί κατεύθυνσης της θέασης και των σημείων ενδιαφέροντος στο εσωτερικό και το εξωτερικό της κατοικίας. Κρυφοί γραμμικοί φωτισμοί σε κατασκευές επίπλων, στη βιβλιοθήκη, στο κεφαλάρι και στο κρεβάτι, τονίζουν τις επιφάνειες, τις ακμές και τις γωνίες, φωτίζοντας το χώρο.

Οι στόχοι της επαγγελματικής μελέτης φωτισμού είναι η πλήρης ικανοποίηση τόσο των γενικών, όσο και των ειδικών αναγκών σε φωτισμό όσων ζουν ή εργάζονται σε ένα χώρο, η ορθολογική διαχείριση της ενέργειας που καταναλώνεται, η αρμονική ενσωμάτωση στην αρχιτεκτονική και η ανάδειξη αυτής, καθώς και η δημιουργία της κατάλληλης ατμόσφαιρας ανάλογα με τη δραστηριότητα που λαμβάνει χώρα στον εσωτερικό χώρο.

Οι 10 ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ που ακολουθούν είχαν τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα στην ιστοσελίδα μας το 2019.
To 2019,η σελίδα μας ktirio.gr ανανεώθηκε, η αισθητική της βελτιώθηκε και το περιεχόμενό της εμπλουτίστηκε. Το αποτέλεσμα ήταν να αυξηθεί εντυπωσιακά η επισκεψιμότητά της, ώστε να αποτελεί τη μοναδική ολοκληρωμένη βάση τεχνικών και αρχιτεκτονικών πληροφοριών για μηχανικούς και ιδιώτες στην Ελλάδα.
Αυτή τη στιγμή φιλοξενούμε περισσότερα από 1.150 κτίρια και 380 τεχνικά γραφεία, όπως και περισσότερα από 700 τεχνικά άρθρα. Σε συνδυασμό με τις αρχιτεκτονικές ιδέες και τις κατασκευαστικές λεπτομέρειες είναι πολύτιμη πηγή για τον τεχνικό κόσμο.

1. Πέτρινες κατοικίες στη Μάνη

Αρχιτεκτονική μελέτη: hhharchitects - Νικήτας Χατζημιχάλης & Ιωάννα Χολέβα

2. Μονοκατοικία στην Κερατέα Αττικής

Αρχιτεκτονική μελέτη: Paly Αρχιτέκτονες -Νίκος Λυκούδης, Ισμήνη Παπασπηλιοπούλου, Κατερίνα Αργυροπούλου

3. Kατοικία στο Πόρτο Χέλι, "Villa White"

Αρχιτέκτονας: Harald Nufcrnberg

4. Διώροφη κατοικία στην Κηφισιά

Αρχιτεκτονική μελέτη: Τσίγκος Δημήτρης - Omniview

5. Επανάχρηση αποθήκης και μετατροπή σε κατοικία διακοπών στο Πήλιο

Αρχιτεκτονική μελέτη: Αδαμάκης Κώστας

6. Πολυκατοικία στην οδό Δεινοκράτους, Αθήνα

Αρχιτεκτονική μελέτη: Αγγελής Γιώργος

7. Κατοικία "OLION VILLA" σε Ελαιώνα στη Θάσο

Αρχιτεκτονική μελέτη: ARK4LAB: Γιώργος Τυροθουλάκης-Ευδοκία Βουδούρη

8. Παραθεριστικές κατοικίες στη Μήλο

Αρχιτέκτονας: Κοκκίνου Μαρία + Κούρκουλας Ανδρέας

9. Μονοκατοικία στη Θήβα

Αρχιτεκτονική μελέτη: Εξαρχόπουλος Τάκης

10. Urban Cubes - Σύγχρονη πολυκατοικία στο Παγκράτι

Αρχιτεκτονική μελέτη: klab architecture Κωσταντίνος Λαμπρινόπουλος

Το κτίριο με σχεδόν μηδενική κατανάλωση ενέργειας αποτελεί ένα από τα κύρια και σημαντικά εργαλεία, που θεσμοθετήθηκε σε επίπεδο κεντρικής ενεργειακής πολιτικής το 2010 με την ευρωπαϊκή οδηγία 31. Σήμερα η νέα οδηγία 2018/844 εισάγει νέα χαρακτηριστικά και απαιτήσεις, οι οποίες αναμένεται να ισχύσουν το αργότερο από την άνοιξη του 2020. Στο άρθρο παρουσιάζονται οι απαιτήσεις και τα χαρακτηριστικά του κτιρίου όπως έχουν θεσμοθετηθεί μέχρι σήμερα στις χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η κατοικία "Ελιά και πέτρα" γεννήθηκε από το όνειρο.
Παιδικές μνήμες και άρωμα της γης έγιναν μια βασανιστική εμμονή για τον ιδιοκτήτη.
Έτσι ένα βράδυ μου το περιέγραψε, σαν άθροισμα εικόνων που τρέχουν μπροστά στα μάτια ενός παιδιού πίσω από ένα παράθυρο μιας παρηκμασμένης μικρής αγροικίας, τη νοσταλγία, μιας ζωής ανέμελης, πού μέσα στην απόλυτη ελευθερία ζούσε μια αλήθεια μοναδική. Το πεπερασμένο του δομημένου και το αχανές της υπαίθρου.
Σπίτι τους ήταν η αυλή, σαλόνι και υποδοχή μαζί, και καταφύγιο το δομημένο. Απλή παραλληλόγραμμη σύνθεση ενός μονοχώρου, που αγκάλιαζε και ξεκούραζε τους ανθρώπους και τα όνειρά τους. Μια προσέγγιση σχεδόν ασκητική.
Χρώματα, αρώματα, φωνές, και η γη χαλί που ξεκουράζεται η νοσταλγία.
Μέσα από μια κουβέντα μεστή νοημάτων και φορτισμένη από τη νοσταλγία ενός χρόνου που έζησε ο χρήστης, μπήκαν οι βάσεις της σύνθεσης .
Υπόκλιση στη φύση.
Με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Το στοίχημα ήταν να νοιώθεις τη βροχή από το άρωμα της γης. Γιατί οι εποχές δεν είναι μόνο κλίμα, αλλά και αρώματα και χρώματα. Όλες οι αισθήσεις διεγείρονται από τη μαγεία της φύσης.
Έτσι ξεκίνησα αναζητώντας υλικά φυσικά και μια σύνθεση που θα συνδιαλέγεται με το άμεσο περιβάλλον.
Ελαιώνας.
Δένδρα με ιστορία στοιχισμένα σε μια αυστηρή διάταξη, υπαγορεύουν το χρώμα και το υλικό. Πέτρα στο χρώμα των φύλλων της ελιάς. Ταξιδέψαμε μέχρι το Μαίναλο Όρος για να αντλήσουμε την πρώτη ύλη.
Έτσι σχεδιάστηκε, κλέβοντας από την αγροικία τον προσανατολισμό, πού έκρυβε σοφία, μια μεσογειακή κατοικία σε δύο ορόφους με αποθηκευτικό χώρο στο υπόγειο.
Μια στιβαρή κατασκευή λίθινη, με μεγάλα ανοίγματα και χαμηλωμένα τα πρέκια των παραθύρων. Η θέα απλώνεται σαν χαλί και κάθε πλάνο έχει γη, ορίζοντα και ουρανό.
Μια τριλογία σχεδόν ονειρική.
Σαν πίνακες της αναγέννησης.
Ακανόνιστα και ελεύθερα χτισμένη πέτρα με αρμούς και πελεκημένους στο χέρι λίθους για τις γωνίες.
Ο άνεμος αφήνεται τόσος όσος χρειάζεται για να καθαρίσει από την υγρασία τους χώρους, ενώ ένα εκτενές αίθριο φιλοξενείται μέσα στον όγκο του κτιρίου, για να προστατεύει και να ελευθερώνει ταυτόχρονα.
Στο ισόγειο η ζώνη ημέρας, υποδοχή, σαλόνι, τραπεζαρία, κουζίνα (διακριτές χρήσεις σε ένα χώρο ενιαίο) και ένας ξενώνας με μπάνιο.
Στον όροφο τρία υπνοδωμάτια, δύο μπάνια, γραφείο ανοιχτό στο κλιμακοστάσιο.
Στο ένα υπνοδωμάτιο μεγάλο άνοιγμα σε οδηγεί σε ένα μπαλκόνι μέσα στο αίθριο, στεγασμένο από περίτεχνη ξύλινη κατασκευή.
Ανηφορίζοντας από την κεντρική πύλη του κτήματος και φθάνοντας κοντά στο σπίτι από τη βορινή του πλευρά, περπατάει ο επισκέπτης ένα μονοπάτι, παράλληλο στην κατοικία, έχοντας την ευκαιρία να αφομοιώσει τα βασικά αρχιτεκτονικά στοιχεία της σύνθεσης. Ανεβαίνοντας το κεντρικό κλιμακοστάσιο μέχρι την είσοδο ανακαλύπτει επίπεδα και μια οριζόντια διάταξη των χρήσεων. Η είσοδος δε βρίσκεται στην κύρια όψη του κτιρίου, τη βορινή, αλλά στη δυτική που σου επιτρέπει να περάσεις αθόρυβα από τη φύση στο δομημένο.
Στον περιβάλλοντα χώρο διαμορφώνεται με διακριτικότητα ελληνικός κήπος και πέρα από αυτόν το κτήμα ελαιώνας, που αγκαλιάζει το κτίσμα. Γύρω από το σπίτι μικροί προφυλαγμένοι από τον άνεμο χώροι πρασίνου με παγκάκια προσφέρουν τη δυνατότητα ξεκούρασης και περισυλλογής.
Τίποτα πια δε θυμίζει την παλιά αγροικία, χτισμένη με μέτρο, τη στοιχειώδη επάρκεια, χώρων - χρήσεων, όμως δεν είναι λίγο να καταλαβαίνεις τη φθινοπωρινή βροχή με κλειστά μάτια όπως τότε.
Γιατί η αρχιτεκτονική γεννιέται από τη νοσταλγία…και τ΄ όνειρο…

Το ιατρείο φιλοξενεί τα γραφεία δύο γιατρών με διαφορετική εξειδίκευση. Πρόκειται για έναν μαιευτήρα γυναικολόγο και μία παιδοκαρδιολόγο, οπότε υπήρχε απαίτηση για σχεδιασμό ενός χώρου, ο οποίος θα δημιουργεί μία φιλική, ευχάριστη, αλλά ταυτόχρονα επαγγελματική ατμόσφαιρα. Ζητήθηκε επίσης το αποτέλεσμα να αντανακλά τόσο τις ξεχωριστές προσωπικότητες, όσο και τις ξεχωριστές ειδικότητες των γιατρών.
Οι μελετητές έλαβαν υπόψη τη συμπεριφορά των γιατρών και των ασθενών στο χώρο και τον τρόπο με τον οποίο τον χρησιμοποιούν. Τα δύο ιατρεία τοποθετήθηκαν στα άκρα της κάτοψης, ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι παρεμβολές και να ενισχυθεί η αίσθηση του διαχωρισμού. Μ' αυτόν τον τρόπο, ο ενδιάμεσος χώρος μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως διαχωριστική ζώνη, η οποία φιλοξενεί τις δευτερεύουσες λειτουργίες (αίθουσα προσωπικού, WC, χώρος αποθήκευσης). Για να δοθεί έμφαση στη διττή λειτουργικότητα του ιατρείου, σχεδιάστηκαν δύο αίθουσες αναμονής με πρόσβαση από χωριστές εισόδους, οι οποίες όμως συνδέονται μέσω του κοινού χώρου υποδοχής.
Οι λευκοί τοίχοι αποτελούν τον ιδανικό καμβά για να φιλοξενηθούν δημιουργίες του γνωστού εικονογράφου Σταύρου Δάμου. Συνδέοντας τις εικονογραφήσεις αυτές με το χώρο με τρόπο φυσικό, ως μέρος του ανάλαφρου χαρακτήρα του, αναδείχθηκε η ουσία της ειδικότητας του κάθε γιατρού. Ο ξύλινος όγκος που διαχωρίζει τους χώρους αναμονής είναι καλυμμένος με φύλλα από κόντρα πλακέ σε διαφορετικά πάχη. Οι επιφάνειές του λειτουργούν ως οπτική σύνδεση ανάμεσα στις δύο αίθουσες αναμονής. Παράλληλα εξυπηρετούν και ως λειτουργικό στοιχείο, αφού ενσωματώνουν το γραφείο της υποδοχής, την είσοδο για το γραφείο του ενός γιατρού και ένα κρυφό χώρο αποθήκευσης.
Η χρήση των φύλλων από κόντρα πλακέ, σε συνδυασμό με τις λεπτομέρειες από λευκό corian, συμβάλλει στη δημιουργία μίας θερμής, χαλαρής και πιο ανάλαφρης ατμόσφαιρας, ενώ ταυτόχρονα διατηρείται η απαιτούμενη αίσθηση επαγγελματισμού.

Απέναντι από το Γενικό Χημείο του Κράτους, το “ALchemio” προσφέρει μια ατμόσφαιρα βιομηχανικής νοσταλγίας και πολυτέλειας της δεκαετίας του ’50. Ο σχεδιασμός του κάνει σαφείς αναφορές στην αλχημεία ως την αναζήτηση για το μεταφυσικό και στη χημείας ως επιστήμη και ως συστατικό των ανθρώπινων σχέσεων.
Το έργο αφορά στην πλήρη ανακαίνιση υφιστάμενου μπαρ 150 m2 με ισόγειο, πατάρι και υπόγειο. Η υφιστάμενη διάταξη του ισογείου διατηρήθηκε περιλαμβάνοντας το μπαρ και το χώρο εστίασης, ενώ το υφιστάμενο πατάρι, εξαιτίας του μικρού του ύψους, αξιοποιήθηκε ως κάβα και χώρος γευσιγνωσίας κρασιών. Στο υπόγειο, το οποίο περιλάμβανε το χώρο προετοιμασίας φαγητού, την αποθήκη αναλώσιμων και τους χώρους υγιεινής, προστέθηκε διαχωριστικός τοίχος με στόχο την εξασφάλιση μεγαλύτερης ιδιωτικότητας και την οπτική απομόνωση των χώρων.
Η νέα εσωτερική διακόσμηση είχε ως στόχο να αναδείξει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη θέση αλλά και τη φιλοσοφία του μπαρ και της κουζίνας του μαγαζιού. Το μπαρ επενδύθηκε με πλακάκι σε πετρόλ απόχρωση, ένα χρώμα ευρέως συνδεδεμένο με το οινόπνευμα και οι προθήκες ποτών πίσω από αυτό κατασκευάστηκαν από Corten χάλυβα. Μέσα από τη χρήση του χαλκού αξιοποιούνται σημειολογικά, αλλά και πρακτικά, οι πολλές φυσικές και χημικές ιδιότητες του τόσο σημαντικού για την χημεία μετάλλου. Ο χαλκός αποτελεί καλό αγωγό της θερμότητας. Αυτό σημαίνει πως αν ζεστάνεις τη μια άκρη ενός χάλκινου κομματιού, η άλλη άκρη θα φτάσει γρήγορα την ίδια θερμοκρασία. Δεν διαβρώνεται εύκολα και είναι εγγενώς υγιεινός, που σημαίνει πως είναι εχθρικός σε βακτήρια, ενώ ταυτόχρονα μπορεί να λειτουργήσει και ως καταλύτης – δηλαδή ως μια ουσία, η οποία μπορεί να επιταχύνει μια χημική αντίδραση και να βελτιώσει την αποτελεσματικότητα της. Στους τοίχους έχει εφαρμοστεί τεχνοτροπία παλαίωσης με βάση το λευκό και το οινοπνευματί και έχουν τοποθετηθεί πορτραίτα γνωστών χημικών, όπως η Marie Curie, ο Nobel, ο Pasteur και ο Dalton κ.α., οι οποίοι συνδέονται μεταξύ τους αλλά και υφαίνονται στον τοίχο από το συμβολικό «νήμα» της επιστήμης, που αντιπροσωπεύεται από τους ρευστούς σωλήνες νέον που διαχέουν στο χώρο θερμό φως. Ο υφιστάμενος πέτρινος τοίχος ασβεστώθηκε.
Η εσωτερική αρχιτεκτονική του μαγαζιού, η μελέτη φωτισμού, αλλά και οι επιμέρους σχεδιαστικές λεπτομέρειες παραπέμπουν στην αποκρυφιστική επιστημονική τεχνουργία της Αλχημείας και είναι εμπλουτισμένες με μυστικά και μυστήρια που καλούν τους επισκέπτες να τα ανακαλύψουν.
Οι θαμώνες δειπνούν σε ένα χώρο με έντονο συμβολισμό, συνδέονται με την ιστορία της επιστήμης της χημείας και το μυστικισμό των αλχημιστών και καλούνται να αναρωτηθούν υπό το ζεστό φως των παραδοσιακών ρετρό λαμπτήρων αλογόνου και κεριών, που δημιουργούν την αίσθηση της θαλπωρής στο χώρο, ποιο είναι τελικά το μαγικό εκείνο το συστατικό που ορίζει τη χημεία των ανθρώπινων σχέσεων.

Οι Pieris Architects ιδρύθηκαν από την Στέλλα και τον Πιέρο Πιερή το 2004 και αποτελούν συνέχεια του γραφείου Κων/νος Πιερής. Διαθέτουν ένα ευρύ χαρτοφυλάκιο έργων διαφορετικής κλίμακας και προγραμμάτων όπως πχ. κατοικίες, ξενοδοχεία, πολιτιστικούς χώρους, ιατρικές εγκαταστάσεις, αθλητικές υποδομές, μελέτες αστικής ανάπλασης κτλ. Έχουν σημαντικές διακρίσεις σε διεθνείς διαγωνισμούς Αρχιτεκτονικής και έχουν τιμηθεί με πληθώρα βραβείων σε Αγγλία (Stephen Welsh Academic Price, 2000, Barton Wilmore Academic Award, 2001, RIBA Presidents medals nomination 2000), Ταιβάν (Committee, 2005), Νέα Υόρκη (Van Alen Institute, 2006), Ιταλία (Best Emerging Practice 40 under 40, 2010, A Design Award, 2014), Κύπρο και Ελλάδα (Interiors Awards 2020).
Οι Pieris.Architects έχουν μια αισθητηριακή ανθρωποκεντρική προσέγγιση στο σχεδιασμό χώρου και την επιλογή υλικών. Τα έργα τους έχουν ως άξονα την αειφορία. Σχεδιάζουν κτίρια που εμπεριέχουν νόημα, εντάσσονται στο περιβάλλον, αγκαλιάζουν το φως της ημέρας και συνδιαλέγονται με την φυσική και ανθρώπινη οικολογία.
Η Στέλλα Πιερή είναι μέλος του RIBA (Royal Institute of British Architects) και ARB (Architects Registration Board), έχει φοιτήσει στη Μ. Βρετανία, στα Πανεπιστήμια του Sheffield (with Distinction) , του Bath, με Part III στην ΑΑ στο Λονδίνο. Εχει κάνει διδακτορικό στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, όπου δίδαξε επικουρικά και ως ακαδημαϊκή υπότροφος.
Ο Πιέρος Πιερής έχει ολοκληρώσει τις σπουδές του στη Μεγάλη Βρετανία. Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης με διάκριση και συνέχισε στη φημισμένη σχολή αρχιτεκτονικής Bartlett στο Πανεπιστήμιο UCL (University College of London) στο Λονδίνο.