Σε εξοχική κατοικία στην Πελοπόννησο, το παιδικό δωμάτιο διαμορφώνεται με κουκέτες και ειδικές κατασκευές από ξύλο, σχεδιασμένες από τους αρχιτέκτονες. Καθαρές καμπύλες και σχηματικές διατρήσεις πάνω στις ξύλινες επιφάνειες συνθέτουν ένα χώρο ήρεμο και λιτό, ικανού να εξάπτει τη φαντασία των παιδιών. Φωτογραφία: NAARO.

Σε μονοκατοικία στην Εύβοια, η κουζίνα διαμορφώνεται με κεντρική νησίδα, ως ένας εξωστρεφής χώρος, ώστε να συνυπάρχει στον ενιαίο χώρο διημέρευσης με το καθιστικό και την κουζίνα. Η ιδιαίτερη υφή του μαρμάρου δημιουργεί αντίστιξη με τις καθαρές γραμμές και τις λευκές επιφάνειες. Φωτογραφία: Γιώργος Μεσσαριτάκης

Στο πλαίσιο ανακαίνισης μιας κατοικίας στη Μύκονο, το καθιστικό διαμορφώνεται σε μία κυκλική διάταξη, συμβολίζοντας την έννοια του σπιτιού και της "εστίας". Η κυκλική δομή υπογραμμίζεται και από τον κυκλικό φεγγίτη, που φέρνει το φως στο καθιστικό. Το εκτυφλωτικό ελληνικό φως διεισδύει μέσα στο χώρο, μέσα από τη σκηνογραφημένη οπή της οροφής. Φωτογραφίες: Γιώργος Μεσσαριτάκης.

Σε μονοκατοικία στο Αμμούδι Ζακύνθου, σε συνέχεια με τους εσωτερικούς χώρους διημέρευσης, η πέργκολα οριοθετεί έναν σκεπαστό υπαίθριο χώρο ως βεράντα, που λειτουργεί ισότιμα με το εσωτερικό καθιστικό και επιτρέπει την κατοίκηση του κήπου. Εσωτερικός και εξωτερικός χώρος οριοθετούνται, ως μία αδιάκοπτη ενότητα. Η διαφάνεια των μεγάλων ανοιγμάτων αναιρεί τα όρια μεταξύ εσωτερικού και εξωτερικού χώρου, ενώ όλος ο εσωτερικός χώρος διημέρευσης μετατρέπεται, όταν ανοίξουν τα συρόμενα υαλοστάσια, σε ένα μεγάλο υπαίθριο στεγασμένο χώρο. Φωτογραφίες: Κωνσταντίνος Θωμόπουλος.

Το κουτί περιέλιξης του ρολού κουφώματος είναι σημαντικό να τοποθετείται στη σωστή θέση σε σχέση με τις στρώσεις της θερμομόνωσης, ώστε να αποφεύγονται οι θερμογέφυρες, να εξασφαλίζεται η ενιαία στρώση της θερμομόνωσης και να
ελαχιστοποιείται η πιθανότητα ακούσιου αερισμού από τις σχισμές περιέλιξης του ρολού στα σημεία ένωσης και συναρμογής με άλλα υλικά.
Τα κουτιά, κατασκευάζονται σε συγκεκριμένες διαστάσεις και θερμομονώνονται εσωτερικά, συνήθως με πετροβάμβακα, με διαμόρφωση εκ κατασκευής (στο εργοστάσιο), ώστε να εξασφαλίζεται θερμομόνωση και ηχομόνωση, ενώ συχνά διαθέτουν ελαστικά
διαφράγματα σε όλο το μήκος τους, τα οποία βελτιώνουν ακόμη περισσότερο την ηχομόνωση του κουτιού συνολικά.

Η σημαντικότητα των κουφωμάτων στην ενεργειακή αναβάθμιση των κτιρίων είναι πλέον γνωστή και αδιαμφισβήτητη. Αυτό όμως που ακόμη ανακαλύπτουμε είναι ο καταλυτικός ρόλος της συναρμογής τους σε τοιχοποιία με συστήματα εξωτερικής θερμομόνωσης για τον περιορισμό των θερμικών απωλειών.

Πρόκειται για ένα κτίριο διαμερισμάτων στην πρωτεύουσα Βαντούζ του πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν, το οποίο πρόσφατα ολοκληρώθηκε κατόπιν διεξαγωγής μιας ενδελεχούς έρευνας και ενός ολοκληρωμένου σχεδιασμού που διήρκησε έξι χρόνια. Το "ενεργητικά ενεργειακό κτίριο", όπως αποκαλείται από τους δημιουργούς του Anton Falkeis και Cornelia Falkeis-Senn, σχεδιάστηκε με γνώμονα την αειφορία και με σκοπό την ενεργειακή αυτονομία και αποτέλεσε το νικητήριο έργο ενός διεθνούς αρχιτεκτονικού σχεδιασμού.

Αειφορία κατασκευής
Συνδυάζοντας την αρχιτεκτονική με άλλους κλάδους της μηχανικής, όπως τη ρομποτική, τη μηχανολογία, τη δυναμική των κατασκευών, την υδραυλική και τη θερμοδυναμική, η μελετητική ομάδα falkeis²architects, που αποτελεί και το φορέα του έργου, ανέπτυξε ένα κτίριο, στο οποίο εφαρμόστηκαν αρχιτεκτονικές λύσεις και ενσωματώθηκαν καινοτόμοι τεχνολογίες με βάση τις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης στο επίπεδο του ενεργειακού σχεδιασμού και της κατασκευής του φέροντος οργανισμού. Όσον αφορά στον πρώτο, η βιωσιμότητα του κτιρίου επιτυγχάνεται με τη χρήση αποκλειστικά ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για την κάλυψη των αναγκών ιδιοκατανάλωσής του και την εγκατάσταση νέων τεχνολογιών για τη ρύθμιση του μικροκλίματος στο εσωτερικό του κτιρίου. Στο επίπεδο της κατασκευής, ο σχεδιασμός και η διανομή των δομικών στοιχείων του φέροντος οργανισμού έγιναν με τέτοιο τρόπο, ώστε να επιτρέπεται η εκ νέου οργάνωση και ο επανασχεδιασμός του χώρου σε μελλοντικό χρόνο, κατά τη διάρκεια ζωής του κτιρίου, χωρίς καμία επίπτωση στα δομικά στοιχεία του σκελετού.

Σχεδιασμός κελύφους
Ο σχεδιασμός του φέροντος οργανισμού προέκυψε από το συνδυασμό της υπολογιστικής γε-
ωμετρίας και της στατικής ανάλυσης. Ειδικότερα, εφαρμόστηκε το τρισδιάστατο γεωμετρικό μοντέλο του διαγράμματος Voronoi, η αρχή λειτουργίας του οποίου έγκειται στη δημιουργία
πολύεδρων κελιών, οι ακμές των οποίων συνιστούν τα δομικά στοιχεία του στατικού συστή-
ματος. Αυτό το μοντέλο δεν χαρακτηρίζεται από την επαναληψιμότητα των κόμβων, όπως τα
συμβατικά μοντέλα στατικής ανάλυσης, αλλά από κελιά ακανόνιστου σχήματος και πολύπλο-
κης γεωμετρίας, προσφέροντας ευελιξία στο σχεδιασμό σύνθετων δομικών συστημάτων,
υψηλής αντοχής σε κάμψη και εφελκυσμό. Πλέον του πρωτοποριακού δομικού συστήματος, η
ομάδα μελετών σχεδίασε ένα κινούμενο εξωτερικό κέλυφος, το οποίο προσαρμόζεται στις κλιματικές συνθήκες, ώστε από τη μία να αξιοποιείται η ηλιακή ακτινοβολία προς παραγωγή ενέργειας και από την άλλη να ρυθμίζεται το μικρόκλιμα του εσωτερικού του κτιρίου και κατ’ επέκταση να μειώνονται οι ενεργειακές του απαιτήσεις. Προς αυτή την κατεύθυνση συνέβαλε και ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός των εξωτερικών όψεων του κτιρίου. Οι falkeis²architects ανέπτυξαν ένα σχεδιαστικό εργαλείο βέλτιστης κατανομής της μάζας του κτιρίου με σκοπό τη μέγιστη έκθεση των εξωτερικών επιφανειών στην ηλιακή ακτινοβολία. Ως εκ τούτου οι επιφάνειες της κάθε όψης διαμορφώνονται διαφορετικά, ανάλογα με τον προσανατολισμό τους σε σχέση με την κίνηση του ήλιου. Αναλυτικότερα, στην ανατολική όψη, όπου αποκαλύπτεται το στατικό σύστημα του κτιρίου με τη μορφή του γεωμετρικού μοντέλου Voronoi, υπάρχουν ειδικά κινούμενα "κλιματικά πτερύγια". Η νότια πλευρά αποτελείται από μία κεκλιμένη επιφάνεια, η βόρεια πλευρά είναι κατακόρυφη και τυφλή, ενώ η δυτική πλευρά χαρακτηρίζεται από έντονες εσοχές.

Παραγωγή ενέργειας
Το "ενεργητικά ενεργειακό κτίριο" λειτουργεί ως ηλιακός σταθμός ηλεκτροπαραγωγής με δυνατότητα αποθήκευσης του πλεονάσματος της ενέργειας στους ταμιευτήρες των υδροηλεκτρικών μονάδων της περιοχής. Για τις ανάγκες του έργου κατασκευάστηκαν προηγμένα φωτοβολταϊκά συστήματα, με συντελεστή μετατροπής ίσο με 2,9, τα οποία εγκαταστάθηκαν στην οροφή και στη νότια πλευρά του κτιρίου. Ειδικότερα, στην οροφή τοποθετήθηκαν ανιχνευτές δύο αξόνων, επάνω στους οποίους προσαρμόστηκαν 13 φωτοβολταϊκά πετάσματα. Το σύστημα δύο αξόνων είναι συνδεδεμένο με ένα λογισμικό ελέγχου, το οποίο ρυθμίζει την κίνηση του ιχνηλάτη σε σχέση με την κίνηση του ήλιου, ενώ παράλληλα επεξεργάζεται τα μετεωρολογικά δεδομένα που λαμβάνουν οι αισθητήρες ανέμου και ηλιακής ακτινοβολίας. Έτσι, σε περίπτωση υψηλών ανέμων τα φωτοβολταϊκά πετάσματα μετακινούνται στην οριζόντια θέση, ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι ανεμοπιέσεις και τα αντίστοιχα οριζόντια φορτία που επιβαρύνουν το κτίριο.

Θέρμανση και ψύξη κτιρίου
Για την κάλυψη μέρους των αναγκών του κτιρίου σε θέρμανση και ψύξη, πέρα από τη γεωθερμία, αξιοποιείται η ηλιακή ενέργεια κατά τη διάρκεια της ημέρας και η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία κατά τη διάρκεια της νύχτας, αντίστοιχα, μέσω ειδικών "κλιματικών πτερυγίων". Τα πτερύγια είναι αναρτημένα στην ανατολική και δυτική όψη του
κτιρίου και αποτελούν τμήμα ενός ενιαίου κινούμενου κελύφους. Απορροφούν ενέργεια από το εξωτερικό περιβάλλον και την αποδίδουν στο εσωτερικό του. Η αρχή λειτουργίας του συστήματος βασίζεται στις ιδιότητες του υλικού αλλαγής φάσης PCM (phase change material), το οποίο είναι ενθυλακωμένο εντός των πτερυγίων, να αποθηκεύει (ή να εκπέμπει) λανθάνουσα θερμότητα, όταν μεταπίπτει από στερεό σε υγρό (ή αντιστρόφως). Στη δυτική πλευρά έχουν εγκατασταθεί 4 κινούμενα πτερύγια συνολικού εμβαδού 24 m², τα οποία καλύπτουν το 10% των θερμικών αναγκών του κτιρίου, ενώ στην ανατολική πλευρά έχουν εγκατασταθεί 3 κινούμενα πτερύγια συνολικού εμβαδού 15 m², τα οποία καλύπτουν το 15% της απαιτούμενης ενέργειας σε ψύξη. Τα θερμικά πτερύγια είναι ανοικτά κατά τη διάρκεια της ημέρας και απορροφούν την ηλιακή ενέργεια κατά τους χειμερινούς μήνες, με αποτέλεσμα να συντελείται τήξη του υλικού αλλαγής φάσης σε θερμοκρασία 31°C, να αποθηκεύεται η θερμότητα στο εσωτερικό του και να αποδίδεται εντός του κτιρίου με τη μορφή θερμού αέρα. Αντιστρόφως, τα ψυκτικά πτερύγια είναι ανοικτά κατά τη διάρκεια της νύκτας τη θερινή περίοδο, αποθηκεύουν το ψυκτικό φορτίο στους 21°C, όταν η πήξη του υλικού PCM λαμβάνει χώρα, και το αποδίδουν μέσω του συστήματος αερισμού στο εσωτερικό του κτιρίου.
Συνοπτικά, η χρήση του γεωμετρικού μοντέλου Voronoi, η εφαρμογή ενός κινούμενου κελύφους, η εγκατάσταση συστημάτων αξιοποίησης της ηλιακής ακτινοβολίας και ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός των όψεων σε συνάρτηση με τον προσανατολισμό τους συνέβαλαν στη δημιουργία ενός κτιρίου που λειτουργεί ως ζωντανός οργανισμός, άρρηκτα συνδεδεμένου με το εξωτερικό του περιβάλλον.

Η εξοχική κατοικία βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα της Σαντορίνης, κτισμένη σε επίπεδο οικόπεδο έκτασης 1.500 m² έχοντας θέα προς το ορεινό τμήμα του νησιού. Αποτελείται από την κυρίως κατοικία των 110 m² με υπαίθριους χώρους εμβαδού 220 m² και από ένα δευτερεύον κτίσμα 35 m² με στεγασμένο χώρο 45 m². Οι δύο κατοικίες έχουν κοινούς χώρους συγκατοίκησης, αλλά ταυτόχρονα λειτουργούν και αυτόνομα, μέσα από την ιδιωτικότητα που προσφέρουν οι προστατευμένοι ημιυπαίθριοι χώροι τους.
Πρωταρχικό μέλημα των ιδιοκτητών -μιας πενταμελούς οικογένειας με παιδιά μικρής ηλικίας- ήταν να σχεδιαστεί ένα σπίτι οικείο και χαλαρωτικό για τις οικογενειακές διακοπές τους, που παράλληλα να είναι κομψό και άνετο όταν φιλοξενεί επισκέπτες.
Με αυτή την αρχή, ο χώρος διημέρευσης έχει παραμείνει ενιαίος, χωρίς δομικά ή οπτικά εμπόδια, προσφέροντας πολλές επιλογές ως προς τη χρήση του. Με τον τρόπο αυτό διατηρείται η αίσθηση της οικειότητας, επιτυγχάνοντας συγχρόνως χωρική και λειτουργική άνεση. Η πέργκολα, που βρίσκεται σε συνέχεια της κουζίνας, ενοποιείται μορφολογικά με την υπόλοιπη κατοικία και αποτελεί μία ομαλή μετάβαση από τον εσωτερικό στον εξωτερικό χώρο, ενώ ταυτόχρονα δημιουργεί μεγάλες επιφάνειες σκίασης, παρέχοντας βιώσιμους εξωτερικούς χώρους.
Οι βασικές διακοσμητικές αρχές του έργου ήταν η αφαιρετικότητα με έθνικ στοιχεία. Ως χρωματική παλέτα επιλέχθηκαν το λευκό και μια γήινη απόχρωση του γκρι, υπακούοντας το παραδοσιακό ύφος του νησιού. Έτσι οι τοίχοι, τα δάπεδα (που έχουν διαστρωθεί με φαρδιές παλαιωμένες τάβλες πεύκου), οι πέργκολες και οι καλαμωτές, που έχουν χρησιμοποιηθεί για σκίαση, είναι περασμένες με λευκό χρώμα. Αντίστοιχα τα ξύλινα κουφώματα, οι επιφάνειες των μπάνιων και οι πάγκοι, που καλύφθηκαν με πατητή τσιμεντοκονία, είναι σε γκρι απόχρωση. Ξύλινα και μεταλλικά έπιπλα συνδυάζονται με κτιστά καθιστικά από τσιμεντοκονία και δημιουργούν απλούς και λιτούς χώρους. Το μοναδικό χρώμα δίνεται από επιλεγμένα περσικά χαλιά κόκκινης απόχρωσης, τα οποία έχουν τοποθετηθεί τόσο στους εσωτερικούς όσο και στους εξωτερικούς χώρους, ενισχύοντας την αίσθηση της συνέχειας.

Το διαμέρισμα βρίσκεται σε μια πολυκατοικία της δεκαετίας του 1990. Η αρχική του κατάσταση παρουσίαζε προβληματική κατανομή των χώρων, κυρίως αυτών της κουζίνας - καθιστικού - τραπεζαρίας, ελλιπή φυσικό και τεχνητό φωτισμό και έλλειψη αποθηκευτικών χώρων. Συγχρόνως, τα υλικά που είχαν χρησιμοποιηθεί στα λουτρά και στην κουζίνα, εκτός από τις εκτεταμένες φθορές, παρουσίαζαν και ένα ασύνδετο αισθητικά αποτέλεσμα χωρίς κανένα ενδιαφέρον.
Το ζητούμενο της αρχιτεκτονικής μελέτης, εκτός από την επίλυση των παραπάνω προβλημάτων, ήταν και η προσθήκη ενός ακόμα λουτρού, που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και από τους επισκέπτες.
Η αλλαγή διάταξης της κουζίνας με έπιπλο "νησίδα" εξοικονόμησε χώρο που δόθηκε στο καθιστικό και σε συνδυασμό με την αποξήλωση των τοίχων βοήθησε στη διάχυση του φωτός και την απελευθέρωση των κινήσεων στους χώρους κουζίνα - τραπεζαρία - καθιστικό.
Τον τοίχο προς τη μεριά του καθιστικού αντικατέστησαν ξύλινες κάθετες περσίδες που έδωσαν "πλάτη" για τις πολυθρόνες, ενώ δημιούργησαν ένα παιχνίδι φωτός και οπτικής. Στο τελείωμα της νησίδας τοποθετήθηκε ένα σταθερό υαλοπέτασμα (φιμέ) ώστε να οριοθετείται ο λειτουργικός χώρος της κουζίνας, αλλά και να κρύβεται οπτικά η προετοιμασία του φαγητού από την τραπεζαρία. Απέναντι από την είσοδο του διαμερίσματος υπήρχε χώρος ανεκμετάλλευτος, ο οποίος δόθηκε για τη δημιουργία του νέου λουτρού. Στο χώρο της τραπεζαρίας κατασκευάστηκε μια σύνθεση επίπλου που περιέχει αποθηκευτικό χώρο σκευών, βιβλιοθήκη και μπαρ. Η ξύλινη επένδυση – πλάτη της σύνθεσης συνέχισε στην οροφή οριοθετώντας οπτικά το χώρο, "σπάζοντας" αισθητικά την ψυχρότητα του μαρμάρινου δαπέδου, ενώ ο περιμετρικά κρυφός φωτισμός της "ελάφρυνε" την όλη κατασκευή. Στο σχήμα της αρχιτεκτονικής προεξοχής (έρκερ) που υπήρχε μπροστά από την τραπεζαρία κατασκευάστηκε σταθερός ξύλινος καναπές με κρυφούς αποθηκευτικούς χώρους, που συμπληρώνει τους χώρους ανάπαυσης του καθιστικού. Η κεντρική μπαλκονόπορτα του καθιστικού διανοίχτηκε σε όλο το επιτρεπόμενο από τα υποστυλώματα τοίχο, αφήνοντας το φυσικό φως να εισέλθει στο εσωτερικό και ενοποιώντας τη βεράντα με το καθιστικό. Στο υπάρχον τζάκι έγιναν εξωτερικές επεμβάσεις ώστε να ενταχθεί σε μια σύνθεση, όπου βρήκε θέση η τηλεόραση και οι συνοδευτικές συσκευές, καθώς και αποθηκευτικός χώρος ξύλων και βιβλιοθήκη.
Η αλλαγή του σχήματος της εστίας κατά μήκος του στενού τοίχου του καθιστικού έδωσε την
αίσθηση της διαπλάτυνσης του χώρου. Στο διάδρομο που οδηγεί προς τα υπνοδωμάτια
σχεδιάστηκε και τοποθετήθηκε λακαριστή, διάτρητη (η διάτρηση έγινε από μηχάνημα cnc), με γυαλί συρόμενη πόρτα που απομονώνει ηχητικά και εν μέρει οπτικά τους χώρους.
Η απόφαση διατήρησης του μαρμάρινου λευκού δαπέδου ενισχύθηκε με την επιλογή λευκής λάκας για το έπιπλο της κουζίνας, τον μπουφέ της τραπεζαρίας και τις εσωτερικές πόρτες σε συνδυασμό όμως με έντονα ξύλινα στοιχεία, όπως οι περσίδες, η ξύλινη οροφή και η βιβλιοθήκη ώστε να δημιουργήσουν ένα αρμονικό αισθητικά περιβάλλον.

Σε ένα γωνιακό πολυώροφο κατάστημα μιας σύγχρονης πολυκατοικίας στα ανατολικά προάστια της Θεσσαλονίκης, οι αρχιτέκτονες κλήθηκαν να διαμορφώσουν έναν πολυχώρο δημιουργικής απασχόλησης για μικρούς και μεγάλους.
Βασικό στοιχείο της σύνθεσης ήταν η δημιουργία ενός υβριδικού χώρου, ικανού να συστεγάσει ποικίλες χρήσεις μέσα σε μια ενιαία χωρική ταυτότητα. Η αρχιτεκτονική μελέτη επιχειρεί τη διαμόρφωση μιας ροϊκής αλληλουχίας χώρων, όπου κάθε στοιχείο θα αποτελεί αφορμή για εξερεύνηση, παιχνίδι και μάθηση. Η διαρρύθμιση του ακινήτου και η ανάπτυξή του σε τέσσερα επίπεδα, σε συνδυασμό με τις ανάγκες του πολυχώρου λήφθηκαν υπόψη κατά το σχεδιασμό. Ο χειρισμός της κάτοψης και ο σχεδιασμός των επιμέρους χώρων είχε γνώμονα τη μέγιστη λειτουργικότητα στις καθημερινές ανάγκες, με πρόβλεψη μελλοντικών απαιτήσεων, την πολυχρηστικότητα, τα πολλαπλά σενάρια κινήσεων και δραστηριοτήτων με την πάγια διάκριση των επιπέδων ανά ηλικιακό φάσμα και τη δημιουργία της κατάλληλης ατμόσφαιρας.
Στο ισόγειο ο χώρος υποδοχής, μεταιχμιακός και επίσημος, καλωσορίζει τον επισκέπτη-χρήστη και μοιράζει την κίνηση στους υπόλοιπους χώρους του συγκροτήματος. Αυτό σηματοδοτείται με τα γραμμικά φωτιστικά της οροφής. Στο ίδιο επίπεδο, ο χώρος του καφέ αποτελεί μια ζεστή γωνιά που προσομοιάζει την αίσθηση ενός αστικού καθιστικού πλαισιωμένο από δύο «παρενθέσεις»: το γωνιακό υαλοστάσιο και τις ξύλινες συνθέσεις-βιβλιοθήκες.
Ο πρώτος όροφος είναι σχεδιασμένος αποκλειστικά για τους μικρούς επισκέπτες. Οι δύο αίθουσες, ειδικά διαμορφωμένες, αποκτούν θεματολογία και μετατρέπονται σε αίθουσα παιχνιδιού και άθλησης, αίθουσα εικαστικών, πειραματισμών και θεάτρου.
Ο δεύτερος όροφος απευθύνεται στους μεγάλους χρήστες του συγκροτήματος. Οι δύο αίθουσες, αντίστοιχα με τις παιδικές, έχουν σαφή χρήση, η μια σε χώρο άθλησης και η άλλη σε χώρο δημιουργίας και έκφρασης.
Στο επίπεδο του υπογείου η αίθουσα πολλαπλών χρήσεων-παρουσιάσεων στοχεύει να στεγάσει τις ομαδικές συζητήσεις και τα σεμινάρια.
Στο σύνολό του το Skylife, υβριδικό με το συγκερασμό των χρήσεων, χαρακτηρίζεται από την έμφαση στη λειτουργία, μέσω μιας μινιμαλιστικής προσέγγισης με καθαρές γραμμές, και με μια αίσθηση τάξης και υγιεινής. Η σύνθεσή του επιδιώκει τη δημιουργία ενός σύγχρονου πολυχώρου ικανού να στεγάσει όλο το ηλικιακό φάσμα των χρηστών. Ένας χώρος πρωταγωνιστής και συνάμα σκηνικό όμορφων αναμνήσεων.