Οι μελετητές δημιούργησαν στοχευμένα, ένα concept, το οποίο ταυτοποιεί ισορροπημένα στο χώρο, την προέλευση και τη βαρύτητα των 100 χρόνων εμπειρίας και διεθνούς πρωτοπορίας της ιδιοκτήτριας εταιρείας, το υψηλό επίπεδο των υπηρεσιών που παρέχει, την αίσθηση του δημιουργικού αντικειμένου της, καθώς και το καινοτόμο προφίλ, το οποίο εξακολουθεί να την καθιστά πρωτοπόρο και μπροστά από την εποχή της.
Κεντρικός άξονας και έμπνευση του σχεδιασμού, είναι οι ίδιοι οι άνθρωποι της εταιρείας, που αποτελούν την καρδιά του οργανισμού, ως κυρίαρχο στοιχείο είτε ευδιακρίτως είτε ως σκιά που κινείται στο χώρο.
Η κάτοψη των γραφείων είναι χωρισμένη σε τρεις ζώνες. Η ζώνη 1 φιλοξενεί την υποδοχή, τις αίθουσες συναντήσεων και τη διοίκηση. Στη ζώνη 2 βρίσκονται τα γραφεία του τμήματος διαφήμισης και η διεύθυνση και στη ζώνη 3 τα μέσα ενημέρωσης και το λογιστήριο.
Γαλλικά αστικά στοιχεία επιλέχθηκαν για τη σηματοδότηση της προέλευσης. Έμπνευση αποτέλεσε ο ανοιχτός ανελκυστήρας των πολυκατοικιών του πρώτου μισού του 20ου αιώνα, με το μεταλλικό πλέγμα που τον περιβάλλει. Ένα στοιχείο αστικό, αριστοκρατικό, κλασικό και παράλληλα τεχνολογικό και μοντέρνο. Στο χώρο χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία "Vintage" για να δηλώσουν την ιστορική διαδρομή της εταιρείας, όπως επίσης χαλκός, μπρούτζος, βελούδο και ήπιος φωτισμός, που εκφράζουν το υψηλό επίπεδο της. Τέλος, σουηδική ξυλεία επιλέχθηκε για τα γραφεία δημιουργικής συνεργασίας.
Λιτές, σύγχρονες γραμμές για το ουσιαστικό και απέριττο και για την "επόμενη εποχή". Γυάλινες επιφάνειες επιτρέπουν να είναι ορατή η αρραγής οικογένεια της εταιρείας και θολά πολυκαρβονικά πετάσματα, επιτρέπουν να υπάρχει η αίσθησή της, ακόμη και κατά τη διάρκεια ιδιωτικών συσκέψεων και δημιουργίας.

Τα γραφεία σχεδιάστηκαν στο πρότυπο "ανοιχτής κάτοψης", με ιδιαίτερη προσοχή στον έλεγχο της μετάδοσης του θορύβου.
Η υποδοχή βρίσκεται αμέσως μετά την έξοδο από τους ανελκυστήρες. Η πρώτη εικόνα της εταιρείας είναι επιβλητική και θεατρική, δίνει αμέσως την αίσθηση της γενικής ιδέας και αντιπροσωπεύει πλήρως την κουλτούρα και το κύρος της. Κεντρικά τοποθετούνται και κυριαρχούν στο χώρο φωτεινές "κάψουλες ιδεών" (idea capsules), χαρακτηριστικά κυκλικά δωμάτια συναντήσεων και δημιουργίας των 4 - 6 ατόμων. Η οροφή είναι ιδιοκατασκευή από μεταλλικό πλέγμα, σε κάνναβο 60 x 60 (cm), αφήνει ημι-ορατή τη φέρουσα πλάκα με διαδοκιδώσεις (Zöllner) με τις Η/Μ εγκαταστάσεις, δίνοντας την αίσθηση του περισσότερου ύψους στο χώρο.
Ιδιαίτερα σημεία συνάθροισης και κοινωνικοποίησης, που δένουν την "οικογένεια" της εταιρείας, αποτελούν η ανοιχτή κουζίνα, μέσα ψυχαγωγίας όπως, μίνι γκολφ, βελάκια, μικρές μπασκέτες, σάκοι του μποξ και πάγκοι για συζήτηση, ή ακόμη και για ένα ποτό, μετά την εργασία. Το αποτέλεσμα είναι ένας χώρος με "κοσμοπολίτικο αέρα", που θα μπορούσε να βρίσκεται κάλλιστα από το Μανχάταν και την Κεντρική Ευρώπη, έως τη Σκανδιναβία και το Χονγκ Κονγκ.
Ένας χώρος, που αποδίδει με ισορροπία, την εξέλιξη της Publicis από τις αρχές του 20ου αιώνα έως και την επόμενή της ημέρα. Κυρίως, είναι ένας χώρος που προδιαθέτει για δημιουργικότητα και παραγωγικότητα και κάνει να θέλει κάποιος να βρίσκεται εκεί και να δίνει το 100% του εαυτού του.

Στον ενιαίο χώρο κουζίνας – τραπεζαρίας αυτής της κατοικίας στη Νότια Κρήτη, η επιθυμία για οπτική επαφή με το τοπίο και το Λιβυκό Πέλαγος οδήγησε στη χρήση μεγάλων υαλοστασίων. Τα ανοίγματα προστατεύονται με τη σειρά τους από το δυνατό κρητικό ήλιο και από τους ανέμους με μεγάλους προβόλους από οπλισμένο σκυρόδεμα. Οι αδρές επιφάνειες των τοίχων συμμετέχουν χρωματικά στην παλέτα του κρητικού τοπίου. Φωτογραφία: Ιωάννης Κανδυλάκης.

H εξοχική ισόγεια κατοικία βρίσκεται στην Κόρινθο σε μια έκταση τεσσάρων στρεμμάτων, που έχει θέα τόσο στον Κορινθιακό κόλπο όσο και στον επιβλητικό λόφο των Εξαμιλίων στα δυτικά. Ο λιτός λευκός όγκος φιλοξενεί το σπίτι με τους εξωτερικούς προστατευμένους αίθριους χώρους του σε ένα κτίσμα που λειτουργεί σαν μια ενιαία περιτείχιση, σε σχέση με το οικόπεδο, ενώ ο περιβάλλων χώρος παραμένει στη φυσική του κατάσταση.
Η πρόθεση ήταν να ενωθούν ο εσωτερικός με τον υπαίθριο χώρο διημέρευσης σε ένα ενιαίο περίβλημα, έναν απλό παραλληλεπίπεδο όγκο με κλειστές, ανοιχτές και διάφανες πλευρές. Η συνένωση των εσωτερικών με τους άμεσους υπαίθριους χώρους δημιουργεί μια χωρική διεύρυνση για την κατοικία των 137 m², ενώ δημιουργεί την αίσθηση ενός μεγαλυτέρου κτίσματος απ’ ό,τι πραγματικά είναι.

Οι όψεις αντανακλούν το βαθμό ιδιωτικότητας των χωρών του σπιτιού. Τα υπνοδωμάτια οργανώνονται πίσω από τους τυφλούς τοίχους του επιμήκους κτιριακού όγκου και ανοίγονται στην ανατολή και στη θέα του κήπου έχοντας τη δική τους προστατευμένη "αυλή", ενώ οι χώροι διημέρευσης αποκαλύπτονται ανοιχτοί στη θέα και στο φως, εμφανίζοντας ένα πιο δημόσιο χαρακτήρα.
Από το νοτιά, ο μονολιθικός όγκος της κατοικίας δείχνει να συμφιλιώνεται και να συμπληρώνει αρμονικά τον επιβλητικό όγκο του λόφου και την ομορφιά της γύρω φύσης. Ένα πλακόστρωτο κάθετο στο σπίτι ορίζει την είσοδο. Μέσα στο στενό αίθριο, που συμπληρώνει την κατοικία από την πλευρά της εισόδου, μια σειρά δέντρων ενισχύει την ιδέα της περιτείχισης του ανοιχτού υπαίθριου χώρου.
Η χωρική συνέχεια του εσωτερικού με τον εξωτερικό χώρο αποκαλύπτεται στο εσωτερικό του σπιτιού. Καθιστικό, τραπεζαρία και κουζίνα, σε ανοιχτή διάταξη, έχουν ανοίγματα σε τρεις πλευρές και καταλαμβάνουν όλο το ύψος του χώρου, που λούζεται στο φως αποκαλύπτοντας τη θέα στον κήπο, την πόλη και τη θάλασσα. Τα συρόμενα παράθυρα εξαφανίζονται μέσα στους τοίχους, καταλύουν τα χωρικά όρια και εντείνουν την αίσθηση της ανοιχτωσιάς.

Μια πισίνα με υπερχείλιση οργανώνεται στη θέα μπροστά και παράλληλα με τους χώρους διημέρευσης. Το σκιερό μεγάλο αίθριο, σε συνέχεια των χώρων διημέρευσης δυτικά, είναι το κέντρο του σπιτιού τους καλοκαιρινούς μήνες, καδράροντας τη θέα προς τον περιβάλλοντα και τον ανοιχτό ορίζοντα. Ο ήλιος φιλτράρεται από τις πέργκολες και οι έντονες σκιές τους αποτελούν αναπόσπαστο στοιχείο και συμπλήρωμα της αρχιτεκτονικής απλότητας του σπιτιού.

Στην είσοδο της κατοικίας δημιουργείται μια σύνθεση μονώροφων όγκων, που συνδέονται μεταξύ τους με ξύλινη πέργκολα, διαμορφώνοντας ανοιχτούς χώρους. Τα τοιχία υιοθετούν μια ακατέργαστη, μονολιθική δομή. Διατάσσονται με τρόπο, που να προστατεύουν την όψη από τους βόρειους ανέμους, ωθώντας τους χρήστες προς τους ανοιχτούς χώρους, θολώνοντας τα όρια του αδόμητου με το δομημένο.

Σε ένα από τα πιο γραφικά χωριά της Κασσάνδρας Χαλκιδικής, βρίσκεται "φωλιασμένο", ανάμεσα στα πέτρινα παραδοσιακά κτίσματα, το Ficurini. Το νέο concept store της Αφύτου συνδυάζει τις διεθνείς τάσεις με την ελληνική παράδοση, φιλοξενώντας συλλογές από καταξιωμένους Έλληνες σχεδιαστές και εταιρείες.
Κεντρικός άξονας σχεδιασμού ήταν οι απλές γεωμετρικές γραμμές και οι μονολιθικοί όγκοι, σε συνδυασμό με τη φυσικότητα των υλικών (κονιάματα, μάρμαρο, μέταλλο) και τους γήινους τόνους.
Τα κουφώματα της όψης αποτελούν ειδικές κατασκευές από οξειδωμένο μέταλλο και σύρονται μέσα στην τοιχοποιία, ενοποιώντας το εσωτερικό του καταστήματος με την υπερυψωμένη είσοδο. Στην προέκτασή της, η είσοδος ενσωματώνει ένα χώρο φύτευσης για φραγκοσυκιές, οι οποίες αποτελούν και το σήμα κατατεθέν της εταιρείας (Ficurini: ο καρπός του φραγκόσυκου), καθώς και ένα χτιστό κάθισμα για τους χρήστες ή τους περαστικούς.
Εσωτερικά, το στοιχείο της αψίδας επαναλαμβάνεται τόσο στους τοίχους, δημιουργώντας εσοχές, όσο και στα περάσματα. Οξειδωμένες μεταλλικές ράγες και ράφια, καθώς και μονολιθικοί μαρμάρινοι όγκοι, φιλοξενούν τις δημιουργίες και τα προϊόντα του καταστήματος. Όλοι οι περιμετρικοί εσωτερικοί και εξωτερικοί τοίχοι έχουν επενδυθεί με ηφαιστειακό πατητό κονίαμα.
Ο φωτισμός ακολουθεί την ίδια προσέγγιση, με μεταλλικά και μαρμάρινα στοιχεία, ενώ τα χωνευτά γύψινα σποτ στην οροφή ενισχύουν τη μινιμαλιστική διάθεση των αρχιτεκτόνων, διαμορφώνοντας μία σχεδόν μοναστηριακή αισθητική στο χώρο.

Η κατοικία βρίσκεται σε ένα κατάφυτο δάσος. Με στόχο να μεταφερθούν στο εσωτερικό της κατοικίας τα χαρακτηριστικά του τόπου, το πράσινο εισβάλλει δυναμικά στο σχεδιασμό και κυριαρχεί σε κάθε χώρο του σπιτιού. Στο μπάνιο, τα φυσικά υλικά συνδυάζονται σε ένα ουδέτερο χρωματικό υπόβαθρο, όπου πρωταγωνιστεί η φύτευση. Η ελεύθερη μπανιέρα και το ντους οργανώνονται σε ένα διάδρομο από βότσαλα, οι φεγγίτες διαχέουν το φυσικό φωτισμό, ενώ ο τεχνητός φωτισμός προσδίδει ατμοσφαιρικότητα στο χώρο. "Black house in the woods". Φωτογραφίες: Kireeva Anna.

Το Μέγαρο Λόγγου αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα δείγματα όψιμου εκλεκτικισμού της εποχής της ανοικοδόμησης της Θεσσαλονίκης, μετά από την πυρκαγιά του 1917. Το κτίριο ξεχωρίζει για τον πλούσιο εξωτερικό και εσωτερικό του διάκοσμο. Το 1983 χαρακτηρίστηκε ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο από το Υπουργείο Πολιτισμού (Φ.Ε.Κ. 393/15-6-83).

Ιστορικά στοιχεία
Το Μέγαρο Λόγγου κατασκευάστηκε κατά την περίοδο 1926 - 1928 για λογαριασμό του Ναουσαίου επιχειρηματία Ιωάννη Λόγγου, βάσει της 1253/09-1925 οικοδομικής άδειας. Την κατασκευή ανέλαβε η "Ανώνυμος Οικοδομική Εταιρεία Νέων Χωρών". Η αρχιτεκτονική μελέτη του κτιρίου αποδίδεται στον Ιταλό αρχιτέκτονα L. Gennari, αλλά η οικοδομική άδεια υπογράφεται από το μηχανικό Π. Στάη.
Στις προσόψεις του κτιρίου κυριαρχεί η έντονη πλαστικότητα και ο διακοσμητικός φόρτος. Στις εξωτερικές τοιχοποιίες επιλέχθηκε επένδυση σταμπωτού κοκκινόχρωμου κονιάματος, σε απομίμηση συμπαγούς πλίνθου. Βασικό στοιχείο του ρυθμού των όψεων είναι η χρήση των τοξωτών ανοιγμάτων, που υπερτονίζονται από ανάγλυφα κυμάτια.
Το κτίριο αποτελείται από υπόγειο, ισόγειο, ημιώροφο, τρεις ορόφους και δώμα με απόληξη κλιμακοστασίου. Στο ισόγειο υπάρχουν δύο καταστήματα με πατάρια, τα οποία αποτελούν μεταγενέστερες προσθήκες. Σε καθέναν από τους δύο πρώτους ορόφους ήταν χωροθετημένα δύο διαμερίσματα. Το οροφοδιαμέρισμα του τελευταίου, 3ου ορόφου, προοριζόταν να στεγάσει την οικία του ιδιοκτήτη.
Το κτίριο έχει μεικτό δομικό σύστημα και αποτελεί συνδυασμό φέρουσας τοιχοποιίας και στοιχείων από οπλισμένο σκυρόδεμα (πλάκες, δοκούς, στύλους). Η φέρουσα τοιχοποιία στο υπόγειο είναι από αργολιθοδομή, ενώ στους ορόφους αποτελείται από οπτοπλινθοδομή με συμπαγείς πλίνθους.
Εσωτερικά, το Μέγαρο Λόγγου έχει πλούσιο ζωγραφικό και ανάγλυφο διάκοσμο. Ο διάκοσμος υπάρχει σε όλους τους χώρους, πλην των βοηθητικών, και εντοπίζεται στις οροφές και στις περιμετρικές τους φρίζες.
Η χρόνια εγκατάλειψη του κτιρίου τα τελευταία σαράντα χρόνια και η παντελής έλλειψη συντήρησης είχαν ως αποτέλεσμα, κυρίως, την καταπόνηση του στατικού φορέα από οπλισμένο σκυρόδεμα. Διαπιστώθηκαν διυγράνσεις, καθώς και αποφλοιώσεις, ρηγματώσεις και οξειδώσεις. Τα παραπάνω είχαν ως αποτέλεσμα την πλήρη διάβρωση του φέροντος οργανισμού της πλάκας δώματος (οροφή 3ου ορόφου) και είχαν βλάψει σημαντικά, περιμετρικά, την οροφή του 2ου ορόφου.

Πρόταση επανάχρησης
Σκοπός της μελέτης ήταν η μετατροπή του κτιρίου κατοικιών σε κτίριο γραφείων επί των τριών ορόφων για τις ανάγκες της ιδιοκτήτριας εταιρείας και η προσαρμογή του κτιρίου στις σύγχρονες απαιτήσεις. Στο ισόγειο διατηρήθηκε η χρήση καταστημάτων και εξασφαλίστηκε κατακόρυφη επικοινωνία με το υπόγειο.
Στους ορόφους, ως γενική αρχή, διατηρήθηκε η τυπολογία της κάτοψης και προτάθηκαν επί μέρους σημειακές διανοίξεις ή/και ενοποιήσεις χώρων, προκειμένου να ενταχθεί ικανοποιητικά η νέα χρήση στο κτίριο. Οι μεγαλύτερες επεμβάσεις πραγματοποιήθηκαν στον 1ο όροφο, ο οποίος προβλέπεται να αποδοθεί στη διεύθυνση της επιχείρησης. Σ' αυτή τη στάθμη προβλέπεται μικρή αίθουσα συνεδριάσεων, η οποία διασφαλίζεται με την ενοποίηση πέντε επί μέρους χώρων.
Στη στάθμη του 2ου και του 3ου ορόφου οι επεμβάσεις περιορίστηκαν στην αναδιάταξη των βοηθητικών χώρων. Σε όλους τους ορόφους οι απαραίτητες επεμβάσεις για εξασφάλιση χώρων υγιεινής και βοηθητικών χώρων περιορίστηκαν σε δευτερεύοντες χώρους του κτιρίου, δίχως διάκοσμο. Όπου ήταν δυνατόν, διατηρήθηκαν ορισμένοι βοηθητικοί χώροι, όπως ο εξοπλισμός των κουζινών στο 2ο και στον 3ο όροφο. Στη στάθμη του δώματος διατηρήθηκε το κουβούκλιο απόληξης του κλιμακοστασίου, καθώς και οι καπνοδόχοι του κτιρίου. Η λειτουργική αναβάθμιση επιτεύχθηκε και με την προσθήκη ανελκυστήρα, για τη διευκόλυνση της κατακόρυφης επικοινωνίας.
H ενεργειακή αναβάθμιση του κτιρίου επιτεύχθηκε με την εφαρμογή θερμομόνωσης. Στις οπίσθιες όψεις του κτιρίου εφαρμόστηκε εξωτερική θερμομόνωση. Στις τοιχοποιίες των κύριων όψεων εφαρμόστηκε θερμομόνωση από την εσωτερική πλευρά των τοιχοποιιών, καθώς στις κύριες όψεις του κτιρίου υπάρχει διάκοσμος. Η επέμβαση θερμομόνωσης παρέχει στο κτίριο, ταυτόχρονα, ηχομόνωση και πυροπροστασία.
Το σύστημα θέρμανσης - ψύξης πραγματοποιήθηκε με αντλίες θερμότητας, μία ανά στάθμη και εσωτερικά σώματα μεταφοράς θερμότητας με ανεμιστήρα (fan coils). Μ' αυτόν τον τρόπο υπάρχει εγγυημένος έλεγχος θερμοκρασίας και σχετικής υγρασίας για την εξασφάλιση κατάλληλων συνθηκών θερμικής άνεσης για τους εργαζόμενους και, ταυτοχρόνως, για την προστασία του καλλιτεχνικού διάκοσμου.

Η κυκλική διάταξη του εξωτερικού καθιστικού διαμορφώνεται σε επίπεδο χαμηλότερο από εκείνο του εξωτερικού δαπέδου, ώστε να μην εμποδίζεται η θέα προς τη θάλασσα από το εσωτερικό. Η χρήση υλικών, όπως η φυσική πέτρα και το οπλισμένο σκυρόδεμα, συνδυάζονται αρμονικά, διαμορφώνοντας έναν ελκυστικό χώρο υπαίθριας διημέρευσης. Η εστία, στο κέντρο του καθιστικού, αναδεικνύεται σε κεντρικό στοιχείο του χώρου. Μονοκατοικία στο Πουέρτο Ρίκο. Φωτογραφία: Jaime Navarro.

Ο Kjeld Kirk Kristiansen, ιδιοκτήτης των lego, οραματιζόταν να δημιουργήσει ένα χώρο, που θα προσφέρει την απόλυτη εμπειρία ενός κόσμου από lego. Το έργο ανέλαβε, μετά από διαγωνισμό, το αρχιτεκτονικό γραφείο BIG, κατασκευάζοντας το Lego House στην πόλη Μπιλούντ, της Δανίας, τη γενέτειρα των lego. Πρόκειται για μία μεταφορά της φιλοσοφίας του παιχνιδιού των lego σε αρχιτεκτονική σύνθεση αλλά και στην κατασκευή. Το κτίριο αποτελείται από 21 όγκους που στοιβάζονται και δημιουργούν μία "lego" σύνθεση συνολικού ύψους 23 μέτρων. Στόχος του έργου είναι μικροί και μεγάλοι να πιστέψουν στη δημιουργία ενός κόσμου, που μέχρι πρότινος ήταν μόνο φανταστικός, και να τον βιώσουν.
Το μουσείο βρίσκεται στο κέντρο της πόλης και στο ισόγειό του μεμονωμένοι όγκοι τοποθετούνται βαθμιδωτά, εσωκλείοντας μια πλατεία που λειτουργεί ως ένας νέος "αστικός πυρήνας" αλλά και "πέρασμα" για τη Μπιλούντ, με το φως να εισέρχεται από τα κενά που δημιουργούνται από τη συναρμογή τους. Ο χώρος περιλαμβάνει εστιατόριο, καφέ και αίθουσες διαλέξεων και καταλαμβάνει μία επιφάνεια 3.400 m2. Στους ανώτερους ορόφους οι όγκοι στοιβάζονται ο ένας επάνω στον άλλο σαν τούβλα lego και φιλοξενούν αίθουσες εκθέσεων, όπως και οι χώροι του υπογείου. Τα χρώματα που χρησιμοποιούνται είναι τα βασικά χρώματα των lego, καθένα από τα οποία αντιστοιχεί σε έκθεση με θεματικό περιεχόμενο και τα οποία αφορούν στα επίπεδα της παιδικής εκπαίδευσης: το κόκκινο για τη δημιουργικότητα, το μπλε για τη διανοητικότητα, το πράσινο για τη κοινωνικότητα και το κίτρινο για το συναίσθημα. Στο τελευταίο επίπεδο φιλοξενούνται έργα μεγάλης κλίμακας από lego, τα οποία χωροθετούνται σε έναν όγκο, που επισφραγίζει τη σταθερότητα όλων των "κομματιών", και φωτίζεται από οκτώ κυκλικά ανοίγματα στην οροφή σε αντιστοιχία της μορφής ενός lego. Το μουσείο αποτελεί πρόσκληση προς τους πολίτες καθώς δύο ισόγειοι όγκοι σχηματίζουν αμφιθεατρικές δομές για παιχνίδι και παρακολούθηση ψυχαγωγικών δράσεων στην πλατεία. Η κατασκευή είναι από σκυρόδεμα και χάλυβα και εξωτερικά επενδύθηκε με λευκά τούβλα. Στο εσωτερικό του δεν υπάρχουν εμφανή υποστυλώματα, καθώς η στήριξη των όγκων προσομοιάζει στον τρόπο που συναρμόζουν τα τούβλα lego. Όλα τα δώματα είναι βατά και λειτουργούν ως χώροι εκτόνωσης.

Μία παλαιά σιταποθήκη στην Τήνο μετατράπηκε σε εξοχική κατοικία με την προσθήκη ενός δωματίου καθ’ ύψος. Επιζητώντας την ελάχιστη παρέμβαση στο τοπίο, η αρχιτεκτονική πρόταση, σύγχρονη αλλά ταυτόχρονα κριτικά παραδοσιακή, αποτελείται από την αρμονική ένταξη ενός κύβου από ανεπίχριστο σκυρόδεμα πάνω στον υφιστάμενο πέτρινο όγκο. Το οριζόντιο άνοιγμα, που δημιουργείται ανάμεσα στο υπάρχον παλαιό και το νέο, εμπλουτίζει με φυσικό φως το χώρο του υπνοδωματίου και δημιουργεί οπτικές φυγές, καδράροντας τη θέα στη γραμμή του ορίζοντα. "A Touch of New", κατοικία στον Τριαντάρο, Τήνος. Φωτογραφία: Έβελυν Φωσκόλου.