ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ & ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ

Οι ομογενείς επιφάνειες είναι τεχνητά υλικά και κατασκευάζονται στην πλειονότητά τους από δύο κύρια συστατικά: φυσικά ορυκτά μεταλλεύματα (υλικό πλήρωσης) και ρητίνες (συνδετικό υλικό), σε συνδυασμό με διάφορα πρόσθετα για βελτίωση της εμφάνισης ή των ιδιοτήτων.

Μετά από ενοικίαση του χώρου για πάνω από είκοσι χρόνια, το ζευγάρι ιδιοκτητών -αρχιτεκτόνων αγόρασε την 80χρονη αποθήκη σε έναν από τους πιο όμορφους δρόμους ανατολικά του κέντρου του Φοίνιξ, με την πρόθεση να μετατρέψει το παραμελημένο κτίριο σε αρχιτεκτονικό στούντιο. Το κτίριο λειτουργούσε ως συνεργείο αυτοκινήτων και αργότερα ως εγκαταστάσεις αποθήκευσης. Η ορθογωνική κάτοψη ήταν η τέλεια λύση για ένα εργαστήριο σχεδιασμού. Η στέγη αποκαταστάθηκε και στα κενά της πέρασαν οι μηχανολογικές εγκαταστάσεις και το βιομηχανικό δάπεδο επιδιορθώθηκε. Φωτογραφίες: Roehner + Ryan.

Δύο άνθρωποι δεν δουλεύουν πάντα με τον ίδιο τρόπο. Καθένας έχει διαφορετικούς χώρους στους οποίους προτιμά να εργάζεται - στο καφέ, στη βιβλιοθήκη, σε κάποιο γωνιακό γραφείο, σε έναν ήσυχο, απομονωμένο θάλαμο, ακόμα και ξαπλωμένος στο πάρκο - και συχνά αυτό ποικίλλει, ανάλογα με την ώρα της ημέρας ή το είδος της εργασίας.
Η ιδέα για τη στέγαση των κεντρικών γραφείων της Consensys στο Λονδίνο, μιας ταχέως αναπτυσσόμενης εταιρείας start-up, αναγνωρίζει και ενθαρρύνει αυτή τη διαφορετικότητα, παρέχοντας στο πενταώροφο κτίριο, ξεχωριστά περιβάλλοντα εργασίας.
Το έργο μελετά και επανεξετάζει κοινώς αποδεκτές έννοιες, σχετικά με την αξία της ανοιχτότητας και της ευελιξίας στο σχεδιασμό γραφείων, και δημιουργεί μια ποικιλία ιδιαίτερων χώρων, προσεκτικά συντονισμένων, για την υποστήριξη διαφορετικών τρόπων εργασίας. Συγκεκριμένα, εισάγεται ένα αντικείμενο στο κέντρο κάθε ορόφου, προκειμένου να τον διαχωρίσει σε διακριτά περιβάλλοντα, καθένα από τα οποία χαρακτηρίζεται από μια μοναδική παλέτα υλικών και την ανάλογη ατμόσφαιρα. Ο χώρος του κεντρικού αντικειμένου φιλοξενεί αίθουσες συσκέψεων και τηλεφωνικούς θαλάμους διαφορετικών μεγεθών και λειτουργεί σαν ένα "κοινό έδαφος", παρέχοντας έναν ουδέτερο χώρο μετάβασης, έναν "πυκνωτή" για κάθε όροφο.

Κάθε διακριτός χώρος περιμετρικά του αντικειμένου, παραπέμπει σε μια αλληγορική τοποθεσία, με στόχο να συνθέσει την αντίστοιχη ατμόσφαιρα και να καθιερώσει ένα σύνολο κανόνων σχετικά με το πώς θα πραγματοποιηθεί η εκάστοτε εργασία. Το Εργαστήριο με το ανοιχτό γκρι δάπεδο, τα λευκά έπιπλα και τους λαμπτήρες φθορισμού, είναι ένας χώρος ανοιχτός, ήσυχος που παρέχει τη δυνατότητα συγκέντρωσης. Η Βιβλιοθήκη με το δάπεδο από φελλό και τα έπιπλα από σκούρο ξύλο προκαλεί ένα είδος "μεσαιωνικής" μελέτης και ενθαρρύνει την ατομική σκέψη και το στοχασμό. Το φωτεινό πορτοκαλί χαλί του καθιστικού, με τα μαλακά έπιπλα, προσφέρει ένα χώρο για άτυπη εργασία και περιστασιακή συνομιλία. Το καρό -μαύρο και άσπρο- γεωργιανό δάπεδο της τραπεζαρίας, με το μεγάλο κοινόχρηστο τραπέζι, ενθαρρύνει τον ανοιχτό διάλογο και τη συνεργασία.

Τα παράθυρα του κεντρικού αντικειμένου ευθυγραμμίζονται, ώστε να δημιουργήσουν θέες σε κάθε όροφο και στιγμές διαπερατότητας, που σχετίζουν τα διαφορετικά περιβάλλοντα μεταξύ τους. Με αυτόν τον τρόπο, οι χώροι είναι διακριτοί, αλλά και ταυτόχρονα συνδεδεμένοι. Συντίθενται ως ένα κολάζ διαφορετικών υλικών και βιωμάτων, που σε κάθε όροφο "πλέκεται" και "συγκρατείται" απαλά από τη γεωμετρία του κεντρικού αντικειμένου.
Έπιπλα έχουν σχεδιαστεί κατά παραγγελία σχεδόν για όλους τους χώρους του κτιρίου. Εντός του κεντρικού αντικειμένου, οι αίθουσες συσκέψεων, οι τηλεφωνικοί θαλάμοι και τα ενσωματωμένα καθίσματα σε γκρι δερμάτινο ύφασμα ενισχύουν την ουδέτερη παλέτα χρωμάτων. Γραφεία από κόντρα πλακέ, που είτε στηρίζονται σε χαλύβδινη βάση είτε στον τοίχο, ενσωματώνονται κι αυτά στη λογική σχεδιασμού του αντικειμένου. Στις διαφορετικές ζώνες εργασίας περιμετρικά, οι Neiheiser Argyros συνεργάστηκαν με την ομάδα Sagal για το σχεδιασμό των γραφείων, τα οποία προσαρμόζονται στην υλικότητα και τη γεωμετρία του κάθε χώρου, ανάλογα με τη θέση και τη σχέση τους με το κεντρικό αντικείμενο. Για παράδειγμα, μεγάλα τριγωνικά τραπέζια με ακανόνιστο σχήμα καταλαμβάνουν το δεύτερο όροφο του κτιρίου, όπου υπήρχε ανάγκη οι ομάδες να εργάζονται συλλογικά γύρω από έναν ενιαίο χώρο. Στο χαμηλότερο επίπεδο του κτιρίου, τα έπιπλα υιοθετούν μια διαφορετική λογική σχεδιασμού, που επιτρέπει στο χώρο να επιτύχει τη μέγιστη δυνατή ευελιξία. Ελαφρείς κύβοι τριών διαφορετικών μεγεθών, από το ίδιο αφρώδες υλικό και επικαλυμμένοι με μοτίβα terrazzo, χρησιμοποιούνται με πολλούς τρόπους και δημιουργούν διατάξεις καθισμάτων για τη φιλοξενία ποικίλων γεγονότων (π.χ. ένα σεμινάριο σε κυκλική σύνθεση, ένα ενιαίο μακρύ τραπέζι, μικρότερα τραπέζια για παρέες, ένα μεγάλο στρώμα ξεκούρασης, μια διάλεξη). Στην περίπτωση κάποιας μεγαλύτερης εκδήλωσης, όλοι οι κύβοι μπορούν εύκολα να στοιβαχθούν κατά μήκος του τοίχου και να απελευθερώσουν εντελώς το χώρο.

Η κατοικία βρίσκεται σ’ ένα βυζαντινό οικισμό, στην ανατολική πλαγιά του όρους του Ταΰγετου. Στην άκρη του φαραγγιού του Ανάκωλου ατενίζει τον λακωνικό κάμπο. Για να ανέβεις στο φαράγγι περνάς ανάμεσα από γιγάντιους βραχώδεις σχηματισμούς, δίπλα από τρεχούμενα νερά και αντικρίζεις στο βάθος όλο το μεγαλείο του Ταϋγέτου. Η περιοχή, λόγω του ιδιαίτερου φυσικού της κάλλους, έχει ενταχθεί στο "Δίκτυο Natura 2000".
Τον τόπο τον γνώριζα καλά και πριν αναλάβω αυτό το έργο. Οι κάτοικοί του, λάτρεις της μουσικής, μας είχαν φιλοξενήσει πολλές φορές με την ομάδα των κρουστών για να πάρουμε μέρος σε μουσικά δρώμενα, σεμινάρια και παραδοσιακές καρναβαλίστικες μεταμφιέσεις.
Από τη σχέση αυτή προέκυψε το όνομα της κατοικίας, "Yoik of Taygetus", που αναφέρεται σε αυτό το πολύ ξεχωριστό μουσικό είδος του λαπωνικού βορρά. Κάθε "yoik" είναι ένας ήχος, ένα τραγούδι, μία πολύ προσωπική έκφραση αφιερωμένη σ’ έναν άνθρωπο, σε ένα ζώο ή σ’ ένα τοπίο. Το "yoik" εκφράζει με τρόπο πνευματικό αυτό στο οποίο αναφέρεται, χρησιμοποιώντας τους ήχους της φύσης. Όπως το "yoik" αποτυπώνει στον άυλο κόσμο της μουσικής την αύρα ανθρώπων και πραγμάτων, έτσι και αυτή η κατοικία μεταφέρει στον υλικό, σύγχρονο κόσμο, χρησιμοποιώντας παραδοσιακές μορφές και φυσικά υλικά, κάτι από την ψυχή αυτού του ορεινού τόπου.
Στο οικόπεδο προϋπήρχε ένα ερειπωμένο λιθόκτιστο κτίσμα με τοξωτή οροφή και αυλή, το "κατώι", που χρησίμευε για τη φύλαξη των ζώων. Η συνολική λύση της κατοικίας προτείνει ένα νέο επίπεδο κατοίκησης σε υψηλότερη στάθμη από αυτή του ερειπίου, συμβολίζοντας την εξέλιξη και δημιουργώντας μια νέα ιστορική διαστρωμάτωση στη διαδοχή των χρονικών-χωρικών στρώσεων του χωριού.

Η κατοικία "Yoik of Taygetus" έχει τοποθετηθεί σε χαμηλότερο επίπεδο από το δρόμο, έτσι ώστε με το χαμηλό ύψος της να εντάσσεται ηπιότερα στο περιβάλλον. Ο περιπατητής, διασχίζοντας το μονοπάτι μπροστά από το σπίτι, δεν χάνει τη συνολική θέα του τοπίου και της οροσειράς.
Ο ιδιοκτήτης του σπιτιού επιθυμούσε ένα χειμερινό καταφύγιο με "μεταβλητό" μέγεθος, το οποίο θα χρησιμοποιούσε άλλοτε μόνος και άλλοτε με την οικογένεια και τους φίλους του. Έτσι, δημιουργήθηκε μια σπονδυλωτή κατασκευή με τρία διακριτά τμήματα, που απομονώνονται ή ενοποιούνται κατά βούληση: "το λιακωτό" - η είσοδος του σπιτιού, "το μακρινάρι" - ο κεντρικός χώρος του σπιτιού και "τα δωμάτια" - ο χώρος των δύο υπνοδωματίων και των λουτρών.

"Το λιακωτό"
Ο χώρος της εισόδου αιωρείται πάνω από την παλιά αυλή. Μια διαμπερής "γέφυρα" με τζαμιλίκια, με αναφορά στα παραδοσιακά λιακωτά, ενώνει τα δύο τμήματα του σπιτιού και συνδέει οπτικά τα δύο σημεία του ορίζοντα, την ανατολή με τη δύση, επιτρέποντας τη συνολική θέα του φαραγγιού. Το λιακωτό, με το χαμηλό του ύψος, αφήνει το βλέμμα να περνά πάνω και μέσα απ’ αυτό προς την κοιλάδα, έτσι ώστε να μη διακόπτεται η συνέχεια του τοπίου.
Το συγκεκριμένο κτίσμα διατηρείται και αντιμετωπίζεται ως ενδιαφέρον στοιχείο του παρελθόντος, ως αποτύπωμα μνήμης. Δεν γίνεται κάποια παρέμβαση σε αυτό, παρά μόνο οι απαραίτητες εργασίες στήριξής του μέσα στο πνεύμα της αναστήλωσης και όχι της οικιακής χρήσης. Η πρόσβαση γίνεται από εξωτερική σκάλα, καθώς το κτίσμα δεν ενώνεται λειτουργικά με την υπόλοιπη κατοικία, υποδηλώνοντας τη διαφορετική του ταυτότητα και προέλευση.
Για την κατασκευή επιλέχθηκε ένας συνδυασμός παραδοσιακών και σύγχρονων υλικών. Το ισόγειο έχει ως φέροντα υλικά εν μέρει λιθοδομή, εν μέρει τοιχοποιία YTONG και εν μέρει μεταλλικό σκελετό. Καλύπτεται από πετάσματα πολυουρεθάνης, που στηρίζονται σε μεταλλικό σκελετό. Τα δάπεδα είναι αυτοεπιπεδούμενα μονόχρωμα, η εσωτερική ξυλεία είναι κόντρα πλακέ θαλάσσης με καπλαμά οξιάς, ενώ η εξωτερική ξύλινη επένδυση είναι λάρτσινο.
Το κτίριο έχει μικρό ενεργειακό αποτύπωμα, καθώς χρησιμοποιήθηκαν τα κατάλληλα θερμομονωτικά υλικά, αντλίες θερμότητας, αυτοματισμοί και παθητικά συστήματα ηλιασμού. Η τοποθέτησή του στο οικόπεδο, σε σχέση με τον προσανατολισμό, και η ανύψωση του δαπέδου, με τη δημιουργία κλειστής ζώνης αέρα μεταξύ φυσικού εδάφους και κατοικίας, βελτίωσε σημαντικά τη θερμική του συμπεριφορά.
Η κατοικία "Yoik of Taygetus" κατασκευάστηκε από μικρά τοπικά συνεργεία.

Η ενοποίηση του 3ου και του 4ου ορόφου, μέσω της διάνοιξης διαφορετικού μεγέθους οπών στη μεσαία πλάκα, αποσκοπεί στη σύνδεσή τους για λόγους λειτουργικούς και οπτικούς, αυξάνοντας το σχετικό ύψος του χώρου εργασίας.
Οι χώροι εργασίας οργανώνονται σε υποπεριοχές, με στόχο να μπορούν να φιλοξενήσουν πολλαπλές ομάδες εργασίας, λειτουργώντας ταυτόχρονα ως μία ενιαία περιοχή, με τη χρήση διάφανων χωρισμάτων. Ανάμεσα σε αυτή τη σύνθεση γραφείων, διαμορφώνονται πράσινες νησίδες βλάστησης, οι οποίες χρησιμοποιούνται ως χώροι συνάντησης και χαλάρωσης. Αυτοί οι εσωτερικοί κήποι-δωμάτια, προσδίδουν την αίσθηση του υπαίθριου χώρου εντός του κτιρίου, επανερμηνεύοντας την έννοια του χώρου εργασίας και αποκαθιστώντας την επαφή με τη φύση μέσα στο πυκνά δομημένο περιβάλλον.

Τόσο οι οπές-αίθρια όσο και οι κήποι- δωμάτια, οργανώνουν τις κατόψεις των ορόφων σε οπτικά ενιαίους, αλλά λειτουργικά διαμερισματοποιημένους χώρους, κατ’ αντιστοιχία του λειτουργικού προγράμματος της εργοδότριας εταιρείας. Το κεντρικό κλιμακοστάσιο παίρνει τη μορφή αμφιθεάτρου, με στόχο τη διαμόρφωση ενός σημείου συνάντησης των συναδέλφων αλλά και τη φιλοξενία εκδηλώσεων.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Μαριάννα Μπίστη

Ο νέος χώρος της εταιρείας "Enthoosia", που βρίσκεται στην οδό Βουκουρεστίου στην Αθήνα, συνδυάζει το στοιχείο της "open plan" προσέγγισης με μια μοντέρνα, απέριττη αισθητική.
Σκυρόδεμα, μέταλλο, γυαλί και εμφανείς εγκαταστάσεις, που διατρέχουν το κτίριο, δίνουν στο χώρο έναν έντονο, μοντέρνο και απέριττο χαρακτήρα.
Ο σχεδιασμός ακολουθεί λιτές γραμμές, σε μεγάλες ευθείες, που οργανώνουν το χώρο σε εργασιακούς και κοινόχρηστους χώρους. Τα εσωτερικά χωρίσματα είναι ελάχιστα και με λεπτό σκελετό, ώστε ο εργασιακός χώρος να καρπώνεται όσο γίνεται περισσότερη άνεση και διαμπερότητα. Με αυτόν τον τρόπο διασφαλίζεται και η ευελιξία στις μελλοντικές προσαρμογές της εταιρίας.
ΦΩTOΓPAΦOΣ: ΒΑΣΙΛΗΣ ΖΟΥΠΑΣ

Το σχήμα των ταβανιών στους εσωτερικούς χώρους της κατοικίας "Hourglass Corral", στη Μήλο, είναι παρόμοιο με αυτό της άμμου. Διαμορφώνονται ως μια αλληλουχία από χωνιά, τα οποία στην κορυφή τους έχουν μια στρογγυλή οπή. Όταν ανοίγουν οι φεγγίτες, που καλύπτουν τις στρογγυλές οπές, δημιουργείται εξαιρετικά αποδοτικός φυσικός αερισμός για το κτίριο. Κάτω από κάθε φεγγίτη τοποθετείται ένα κλείστρο, που προσομοιάζει σε αυτά των φωτογραφικών μηχανών, ενώ ένας κυκλικός μεταλλικός δίσκος αναρτάται κάτω από τη στρογγυλή οπή για τον έμμεσο φωτισμό των χώρων. ΦΩTOΓPAΦΙΕΣ: YORGIS YEROLYMBOS

Η ιδιωτική κατοικία "Eos Urban Villa" , η οποία ανακαινίστηκα, χωροθετείται σε μία από τις πιο πράσινες περιοχές της Αθήνας, στο Παλαιό Ψυχικό. Ο επανασχεδιασμός του εξωτερικού χώρου είχε ως στόχο τη διασφάλιση λειτουργικότητας για τους χρήστες, εξασφαλίζοντας επαρκή χώρο κυκλοφορίας γύρω από την πισίνα, την τραπεζαρία και το υπαίθριο ντους, με στόχο να παρέχει στιγμές χαλάρωσης, επιτυγχάνοντας το επιθυμητό επίπεδο ιδιωτικότητας. Η μεταλλική πέργκολα φιλοξενεί τραπεζαρία με χτιστό καθιστικό, δύο σύγχρονα φωτιστικά και προσφέρει ιδιωτικότητα και προστασία.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΡΚΟΥ

Ένα νέο εναέριο αλλά και ισόγειο αστικό πάρκο, μήκους 1 km, ολοκληρώθηκε στη χερσόνησο του Greenwich του Λονδίνου, μιας πρώην βιομηχανικής περιοχής με πλούσια ιστορία, που σήμερα μεταμορφώνεται με ταχείς ρυθμούς. Το έργο περιλαμβάνει ένα δημόσιο, γραμμικό πεζόδρομο, υπερυψωμένους κήπους, καφέ και ένα υπερυψωμένο καθιστικό με θέα στον ποταμό Τάμεση και αποτελεί την πρώτη φάση του "Tide", ενός δικτύου μήκους 5 km, που θα φιλοξενεί δημόσιους χώρους και κήπους, ενσωματωμένους στους ρυθμούς της καθημερινότητας της χερσονήσου. Ο διαχωρισμός των λειτουργιών του σε δύο επίπεδα ενεργοποιεί τους χώρους πάνω και κάτω, παρέχοντας ένα πολυεπίπεδο δίκτυο αναψυχής, πολιτισμού και ευεξίας.

Το "Tide" θα συνδυάσει ποικιλόμορφα οικοσυστήματα, νεοσύστατες γειτονιές και διακριτούς θεσμούς πολιτισμού, συνδέοντας το Βορρά με το Νότο, την Ανατολή με τη Δύση, το κέντρο με την περιφέρεια και την πόλη με το ποτάμι. Είναι ένα πεδίο για τρέξιμο και άθληση, αλλά και χώρος περιπάτου, μια σειρά από ήσυχους κήπους και ένα δίκτυο κοινωνικών και πολιτιστικών κόμβων.
Κυρίαρχο συνθετικό στοιχείο του είναι ένα σύνολο από ανυψωμένα "νησιά" (islands), στα οποία το κοινό καλείται να επιβραδύνει, να παραμείνει και να ατενίσει την καθημερινότητα και τα δρώμενα της περιοχής.
Κάθε "νησί" είναι ξεχωριστό, ορίζεται από μοναδικά δέντρα και βλάστηση και χαρακτηρίζεται από διαφορετικές θέες και ήχους. Επίσης, η γλυπτική δομή, που υποστηρίζει τους υπερυψωμένους κήπους, πλαισιώνει αλλά και προστατεύει τον υποκείμενο πεζόδρομο, δημιουργώντας τοξωτούς στεγασμένους χώρους, που σηματοδοτούν κατώφλια και περάσματα στο δημόσιο χώρο του εδάφους.

Χαρακτηριστικά πρώτης φάσης
Στην πρώτη φάση του έργου έχουν ολοκληρωθεί 5 "νησιά", το "πρίσμα" ("the Tide Prism") και η προκυμαία.
• Το "νησί 1", το οποίο αποτελεί ουσιαστικά την κύρια είσοδο στο "Tide", ορίζεται από μια μεγάλη σκάλα από την πλατεία Peninsula Plaza και έναν ανελκυστήρα για Α.Μ.Ε.Α. Περιλαμβάνει ένα μεγάλο αμφιθέατρο με θέα στην πλατεία και την O2 Arena. Δύο φέροντα μικρότερα νησιά στοιβάζονται για να δημιουργήσουν έναν πολυεπίπεδο δημόσιο χώρο, με ύψος που κυμαίνεται από 5,5 m έως 9 m. Συνολικά διαθέτει 11 φέροντα στοιχεία και 13 υπερυψωμένα δέντρα.
• Στο "πρίσμα", σχεδιασμένο αποκλειστικά από το γραφείο Neiheiser Argyros, εφαρμόζεται ένα διάτρητο μεταλλικό περίβλημα, που με γλυπτική διάθεση τυλίγεται γύρω από έναν υπόγειο αεραγωγό του μετρό, για να αποκρύψει και να αποκαλύψει τις εγκαταστάσεις που περιέχονται, δημιουργώντας ένα λεπτό, δυναμικό πέπλο, που αλλάζει έκφραση καθ 'όλη τη διάρκεια της ημέρας. Η κατασκευή ύψους 14 m περιλαμβάνει μια μεγάλη οθόνη ψηφιακών μέσων, ένα μικρό καφέ και δημόσιες τουαλέτες.
• Τα τρία μεσαία "νησιά", τα οποία αποτελούνται από 10 φέροντα στοιχεία, εμπεριέχουν και προσφέρουν ξεχωριστές εμπειρίες: το "νησί 2" παρουσιάζει κοιλότητες, που επιτρέπουν τη δημιουργία καθισμάτων μεταξύ των επιβλητικών, δίδυμων πύργων - αεραγωγών του πολυσύχναστου υπόγειου σταθμού του μετρό. Το "νησί 3" διαθέτει έναν εντυπωσιακό κήπο, απομονωμένο από δέντρα σε λοφίσκους και χλόη. Οι οπτικές και οι θέες από τα καθιστικά του "νησιού 4" προσανατολίζονται στη γειτονική πλατεία και στον ποταμό Τάμεση.
• Το "νησί 5" βρίσκεται δίπλα σε μια πολύβουη πλατεία με δρώμενα και εκδηλώσεις και βαθμιαία κατεβαίνει από τον υπερυψωμένο πεζόδρομο προς την προκυμαία. Αυτό το τμήμα, το οποίο μοιάζει με θηλειά, διαφοροποιείται για να σχηματίσει πολλαπλές κινήσεις σε διαφορετικά επίπεδα. Εντός αυτής της γεωμετρίας βρίσκονται ένας βυθισμένος κήπος και ένα καφέ με εξωτερικά καθίσματα, ενώ ένα υπερυψωμένο καθιστικό σε πρόβολο φέρνει τους επισκέπτες πιο κοντά στον ποταμό του Τάμεση.
• Τα μικρά προστατευτικά στέγαστρα της προκυμαίας είναι σχεδιασμένα με την ίδια λογική όπως τα φέροντα στοιχεία και οι γέφυρες του κυρίως έργου και παρέχουν σημεία νερού, σταθμούς wifi, σκίαση και ειδικά διαμορφωμένα παγκάκια.

Υλικά και γραμμές
Η παλέτα υλικών του "Tide" αποτελείται από βαμμένο χάλυβα, γυάλινα κιγκλιδώματα, δάπεδα σύνθετης ξυλείας, παγκάκια από μασίφ ξύλο, επενδύσεις από συγκολλητό μέταλλο, εμφανές σκυρόδεμα, λιθοστρώσεις και βλάστηση.
Ένα ριγωτό μοτίβο σηματοδοτεί τη διαδρομή του "Tide", τονίζοντας το ρυθμό της κίνησης μεταξύ προορισμών πολιτισμού και κοινωνικών σχέσεων ως εργαλείο προσανατολισμού και αναζήτησης της διαδρομής. Το συνεχές μοτίβο αποδίδεται με ένα λεπτό στρώμα εποξειδικής ρητίνης για τα ανυψωμένα τμήματα, ενώ για την πλακόστρωση στην επιφάνεια του εδάφους χρησιμοποιούνται πέτρες πορτογαλικού στυλ από άσφαλτο και γρανίτη.

Φέρων οργανισμός και γέφυρες
Η πρώτη φάση του "Tide" αποτελείται από 28 μοναδικά φέροντα στοιχεία. Αυτά συμπλέκονται για να σχηματίσουν δομές, που μοιάζουν με τρίποδα και υποστηρίζουν τους υπερυψωμένους κήπους και τους πεζόδρομους, ενώ παράλληλα αποτελούν στέγαστρα που προσφέρουν καταφύγιο, αλλά και φωτισμό, ο οποίος δημιουργείται από αντανάκλαση στο επίπεδο της πλατείας. Τα συστήματα φωτισμού, ηλεκτρικής διανομής, δεδομένων και της φύτευσης (βλάστηση, χώμα, παροχή νερού και αποστράγγιση) ενσωματώνονται άψογα σε κάθε κατασκευαστική δομή.
Τα νησιά συνδέονται μεταξύ τους με προκατασκευασμένες χαλύβδινες γέφυρες που σχηματίζουν μια συνεχή διαδρομή πλάτους 2,4 m, με ανοίγματα μέχρι και 26 m. Κάθε στήριγμα και γέφυρα αποτελείται από συγκολλημένες χαλύβδινες λάμες στον εσωτερικό σκελετό και στο εξωτερικό κέλυφος, σχηματίζοντας μια ελαφριά δομή τύπου πτέρυγας αεροσκάφους, που ελαχιστοποιεί την επιβάρυνση και τα φορτία στις εγκαταστάσεις του σταθμού μετρό του Λονδίνου, οι οποίες βρίσκονται ακριβώς από κάτω. Οι ειδικές κατασκευές παράχθηκαν στην Ιταλία, μεταφέρθηκαν απευθείας από το εργοστάσιο στο εργοτάξιο μέσω του Τάμεση και βιδώθηκαν σε λίγες ημέρες. Ο σχεδιασμός των δομικών αυτών στοιχείων ήταν μια ιδιαίτερη συνεργασία μεταξύ των αρχιτεκτόνων και των στατικών, με την εταιρεία στατικής μελέτης να χρησιμοποιεί ειδικό παραμετρικό λογισμικό για μεγιστοποίηση της αποδοτικότητας των υλικών και ελαχιστοποίηση της πολυπλοκότητας της κατασκευής. Το αποτέλεσμα είναι μια ολοκληρωμένη αρχιτεκτονική και κατασκευαστική έκφραση, χωρίς περιττή επένδυση.

Σχεδιασμός τοπίου
Οι φυτεύσεις κατά την πρώτη φάση του "Tide" προσαρμόζονται στο τοπίο της περιοχής. Η στρατηγική των φυτεύσεων βελτιστοποιήθηκε ώστε να επιτρέπει τη δημιουργία μικροκλιμάτων, τα οποία λαμβάνουν υπόψη τις εκάστοτε συνθήκες του ανέμου. Η πρώτη ολοκληρωμένη φάση του έργου περιλαμβάνει σύνολα από φυσική σημύδα και πεύκο, τόσο στο έδαφος όσο και στο υπερυψωμένο επίπεδο. Οι συστάδες δέντρων κατά μήκος της προκυμαίας αποτελούνται κυρίως από αυτόχθονα δέντρα, όπως του γένους alnus, ιτιές, αλλά και λεύκες. Μικρές εκτάσεις από ποώδη φυτά, εποχιακούς βολβούς και καλλωπιστικά χόρτα ενισχύουν την ατμόσφαιρα του "Tide" προσδίδοντάς της επιπλέον χρώμα και υφές.

Η κατοικία βρίσκεται σε οικόπεδο επτά στρεμμάτων, εκτός σχεδίου σε ανατολικό προάστιο της Θεσσαλονίκης, με απεριόριστη θέα στο Θερμαϊκό. Ο βασικός σχεδιασμός είχε σαν κύρια μέριμνα την εξασφάλιση της θέας, αλλά και την αίσθηση της συνέχειας του μέσα με το έξω. Παράλληλα, σκοπός ήταν να δημιουργηθεί μια σύγχρονη μονοκατοικία που να τηρεί όλες τις προδιαγραφές του κανονισμού ενεργειακής απόδοσης με σχεδιασμό που να καλύπτει τις ανάγκες των χρηστών και λειτουργικά και αισθητικά.

Η τοποθέτηση στον άξονα Ανατολής-Δύσης έγινε με γνώμονα όχι μόνο την εξαιρετική θέα αλλά και την κλίση του οικοπέδου. Η αρχιτεκτονική σύνθεση βασίστηκε σε μία σύνθεση κυβικών όγκων και καθαρών γραμμών, με τον όγκο του ορόφου να επικάθεται σε αυτόν του ισογείου. Η πέτρα Λακκώματος αγκαλιάζει το κτήριο και οι όγκοι διαχωρίζονται αρμονικά. Τα γήινα χρώματα και υλικά εναρμονίζονται με το περιβάλλον.
Περσίδες αλουμινίου στα μεγάλα σταθερά ανοίγματα δημιουργούν μια ευχάριστη ατμόσφαιρα στο εσωτερικό. Τα μεγάλα ανοίγματα εξασφαλίζουν απεριόριστη θέα και άπλετο φως στο εσωτερικό. Το σαλόνι επεκτείνεται προς τον εξωτερικό χώρο που είναι στεγασμένος με μια μεγάλη πέργκολα του, εξασφαλίζοντας άνετη διαβίωση καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.

Το τζάκι, επενδυμένο με μαύρο μάρμαρο, προβάλλεται στον ριγέ τοίχο που διαμορφώνεται από σανίδες δρυός και φυσικό πωρόλιθο. Οι περισσότεροι χώροι διαβίωσης όπως το καθιστικό η κουζίνα το γραφείο καθώς και δυο υπνοδωμάτια βρίσκονται στο ισόγειο, ενώ το κυρίως υπνοδωμάτιο με τους βοηθητικούς χώρους στον όροφο.

 

Ο παρών ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies ώστε να βελτιώσει την εμπειρία περιήγησης.