Στα βόρεια προάστια της Αθήνας, στο αρχοντικό Κεφαλάρι, το "SAY Hotel" ανοίγει τις πόρτες του και δίνει νέα πνοή στην ευρύτερη περιοχή της Κηφισιάς.
Το 2019, μετά το "The Y Hotel", η οικογένεια Υφαντή ξεκινάει το νέο της ξενοδοχειακό εγχείρημα, την ανακατασκευή του παλαιού ξενοδοχείου "Κωστής". Η έντονη γεωμετρική του όψη έρχεται σε αρμονική αντίθεση με το "ποιητικό" εσωτερικό του, το οποίο έχει δημιουργηθεί με ιδιαίτερα αρχιτεκτονικά στοιχεία, χρώματα και υφή υλικών, προβάλλοντας την πολύπλευρη "προσωπικότητα" του ξενοδοχείου.
Η πρόκληση στον επανασχεδιασμό του υπάρχοντος κτιρίου ξεκίνησε με την ανάγκη για ενίσχυση του φέροντος οργανισμού, με παράλληλη αφαίρεση πολλών δομικών στοιχείων, όπως και της πρόσοψης στο σύνολό της. Η αφαίρεση των δομικών στοιχείων επέτρεψε ελευθερία στο σχεδιασμό, με στόχο να δημιουργηθούν λειτουργικές κατόψεις, κατάλληλες για τις προσδοκίες των ιδιοκτητών. Ο προσανατολισμός, το μέγεθος του κτιρίου και οι κατακόρυφες λευκές περσίδες της πρόσοψης, έρχονται σε αντίθεση με τους σκούρους, συμμετρικά επαναλαμβανόμενους εξώστες και δημιουργούν μια κατακόρυφη γεωμετρία, που ανυψώνει οπτικά τον όγκο του κτιρίου. Το ισόγειο αποτελεί μια ανεξάρτητη ζώνη για χρήστες εντός και εκτός ξενοδοχείου, με πολλούς χώρους αναψυχής και εστίασης, ενώ παράλληλα με το ρεύμα του δρόμου, ένας πρόβολος προστατεύει αλλά και σηματοδοτεί την είσοδο.
Κατά την είσοδό στο χώρο υποδοχής, ο επισκέπτης βιώνει μια αντίστροφη αίσθηση σε σύγκριση με τον εξωτερικό. Ένας επιμελημένος συνδυασμός χρωμάτων, στοιχείων, σχημάτων, ακόμη και αυθεντικών έργων τέχνης, μαζί με έπιπλα από διαφορετικές εποχές και πολιτισμούς μεταφέρουν στον επισκέπτη την εκλεκτικιστική "προσωπικότητα" αυτού του κτιρίου. Με πληθώρα υφασμάτων, υφών αλλά και την επικράτηση του βελούδου, που αποδίδει μια αίσθηση νοσταλγίας, το λόμπι "συναντά" μια τολμηρή παλέτα χρωμάτων πλημμυρισμένη με έντονο φυσικό φως που διεισδύει στην περίμετρο του ισογείου. Ένας ευρύς, κεντρικός πυρήνας στο ισόγειο, ντυμένος με ξύλο καρυδιάς και απαλά καμπύλα τελειώματα, λειτουργεί ως κύριος άξονας προσανατολισμού, κατευθύνοντας τους επισκέπτες στους διαφορετικούς χώρους.
Ο εσωτερικός σχεδιασμός εστιάζει την προσοχή του στις "παράλληλες" δραστηριότητες του ξενοδοχείου. Όλοι οι χώροι του ισογείου φιλοξενούν διαφορετικές χρήσεις και προσφέρουν διαφορετικές εικόνες. Το νέο εστιατόριο "Nobilis" με το πρόσφατα σχεδιασμένο μενού, επιμελημένο από βραβευμένους σεφ, ένα ημιυπαίθριο παριζιάνικο μπιστρό, καθώς και μια ειδική βιβλιοθήκη, που φιλοξενεί μερικές από τις σημαντικότερες εκδόσεις τέχνης είναι μερικοί από τους χώρους που χρησιμοποιούνται για επαγγελματικές συναντήσεις ή χαλάρωση κατά τη διάρκεια της ημέρας. Στόχος για την ατμόσφαιρα του κάθε χώρου είναι η δημιουργία αναμνήσεων και μοναδικών εμπειριών για τον επισκέπτη.
Καθώς απομακρύνεται κάποιος από τους κοινόχρηστους χώρους, μια σπειροειδής σκάλα της δεκαετίας του '50 τον παρακινεί να ανακαλύψει τα 28 μοναδικά δωμάτια και τις σουίτες των ορόφων. Ανεβαίνοντας τη σκάλα, ένα κατακόρυφο γυάλινο παράθυρο, που τρέχει κατά ύψος της πίσω όψης, προσφέρει μοναδική θέα προς το φυσικό περιβάλλον της περιοχής, τα φθινοπωρινά πλατανόφυλλα, αλλά και τον κήπο του ιδρύματος Λάτση, που φαίνεται σαν να βγήκε από νουβέλα της Jane Austen. Με τη γραφική θέα να αποτελεί πηγή έμπνευσης, δημιουργήθηκε έντονα το συναίσθημα της ανάγκης για σύνδεση του εσωτερικού με τον εξωτερικό χώρο, ένα μοτίβο που εμφανίζεται έντονα σε όλους τους χώρους του κτιρίου. Παράλληλα, οι κατάλληλα φωτισμένοι διάδρομοι των ορόφων, αφήνουν μια αίσθηση μυστηρίου, οδηγώντας στα δωμάτια, τα οποία χωρίζονται σε 5 διαφορετικές τυπολογίες, βασισμένες σε ένα μείγμα 5 παλετών από διαφορετικά υλικά, χρώματα και ειδικά κατασκευασμένα στοιχεία. Από το κεφαλάρι του κρεβατιού μέχρι την ανοιχτή ντουλάπα και τις ανέσεις του μπάνιου, όλα τα δωμάτια διαθέτουν ειδικά κατασκευασμένα έπιπλα από ξύλο, δεμένα με μεταλλικές ενώσεις ορείχαλκου. Η μοναδική προσέγγιση στους χώρους και στις υφές δημιουργεί διαφορετικές ταυτότητες στα δωμάτια, ενώ ακόμη και τα μπάνια έχουν ειδικά επιλεγμένα υλικά. Ένα συνδετικό στοιχείο ενώνει το εσωτερικό και το εξωτερικό με τον πιο ποιητικό τρόπο. Τα "Juliet balconies" οδηγούν τον επισκέπτη σε μία ρομαντική θέα στο καταπράσινο περιβάλλον και καλωσορίσουν το φως του ηλίου, δημιουργώντας ένα παιχνίδι ανάμεσα στο φως και στη σκιά.
Στο αποκορύφωμα των εντυπώσεων, το κτίριο αποκαλύπτει έναν ακόμη "κρυμμένο θησαυρό" στον επισκέπτη, ένα wine & cocktail bar rooftop με θέα 360 μοιρών, που γίνεται προορισμός για τους φιλοξενούμενους αλλά και για τους εξωτερικούς επισκέπτες. Το ύψος της ταράτσας καθηλώνει, δίνοντας την αίσθηση πως ο επισκέπτης βρίσκεται ανάμεσα στις κορυφές των δέντρων. Αυτός ο ευέλικτος χώρος λειτουργεί όλο το χρόνο, καθώς μπορεί να μετατραπεί από κλειστός σε υπαίθριο, ανάλογα με την εποχή. Ακόμη και κατά τη διάρκεια του χειμώνα, ένα εντελώς διαφανές περίβλημα επιτρέπει τη χρήση του, χωρίς να εμποδίζεται η θέα.
Πρωταρχικός στόχος της συνολικής επέμβασης ήταν η δημιουργία αναμνήσεων και διαφορετικών εμπειριών, καλώντας τον επισκέπτη να εμπνευστεί από την εκλεκτικιστική αισθητική του, να αφεθεί στις ανέσεις του και να απολαύσει μία ξεχωριστή διαμονή στο μέγιστο.

Ο Απόστολος Μητρόπουλος και ο Θάνος Ζερβός είναι συνεργάτες από τα πρώτα χρόνια φοίτησής τους στη Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, από την οποία αποφοίτησαν το 2016. Μετά από την ολοκλήρωση του μεταπτυχιακού προγράμματος “Wood Program” του Aalto University και έχοντας ως κοινά ενδιαφέροντα τον αλγοριθμικό σχεδιασμό και τις ειδικές κατασκευές, επέστρεψαν στην Αθήνα, όπου και ίδρυσαν την Tenon Architecture, τον Ιανουάριο του 2020.

ΕΣΤΙΑΖΟΝΤΑΣ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ

Η αρχιτεκτονική είναι μία πολύπλοκη βιομηχανία, η οποία είναι συνδεδεμένη με τη δομική μελέτη, τη γεωμετρία, τις ζώνες οικοδομής και πολλά άλλα τεχνικά ζητήματα. Η πραγματική όμως δύναμη της αρχιτεκτονικής βρίσκεται στις συναισθηματικές συνδέσεις, που δημιουργούμε με τα μέρη στα οποία κατοικούμε.

Το κύριο χαρακτηριστικό της "Villa Ypsilon" είναι η πράσινη στέγη της, που λειτουργεί ως προέκταση του κήπου. Το εξωτερικό ύψος της κατοικίας δεν ξεπερνά αυτό των ελαιόδεντρων, καθιστώντας δυνατή την ομαλή ενσωμάτωσή της στην τοπογραφία και στο τοπίο. Η ιδιαίτερη γεωμετρία και η απομακρυσμένη τοποθεσία της κατοικίας δημιούργησαν την ανάγκη για μια στρατηγική κατασκευής, που περιλάμβανε την προκατασκευή δομικών στοιχείων και την επιτόπου συναρμολόγησή τους. Γι’ αυτό το λόγο αγοράστηκε μηχάνημα αυτοματοποιημένης κατασκευής μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή (CNC). Αυτή η στρατηγική χρησιμοποιήθηκε και για την κατασκευή των ξυλότυπων της θολωτής οροφής και είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση του χρόνου αποπεράτωσης του έργου κατά 7 μήνες, διατηρώντας την ποιότητα και μη υπερβαίνοντας το κόστος.
Αρχιτεκτονική μελέτη: Lassa
Φωτογραφία: Naaro

Τα διάτρητα πετάσματα διαμορφώνουν τις οροφές στο κτίριο γραφείων, δίνοντας ένα πιο ιδιαίτερο, σύγχρονο στοιχείο.
Φωτογραφία: Ανάργυρος Μουγιάκος

Το κύριο ενδιαφέρον εσωτερικά προκύπτει από τις ποιότητες διαφάνειας - ημιδιαφάνειας και αντανάκλασης των επιφανειών.
Φωτογραφία: Ανάργυρος Μουγιάκος

Οι δύο κύριοι όγκοι της κατοικίας "Casa Malandra" συνδέονται μέσω μιας πέργκολας, φιλτράροντας το φυσικό φως του αιθρίου, ενώ παράλληλα εντάσσεται ένας φυσικός υδάτινος χώρος, δημιουργώντας ένα νέο μικροκλίμα.
Φωτογραφία: Onnis Luque

Οι δύο κύριοι όγκοι της κατοικίας έχουν χαρακτηριστικά ξύλινα κινητά πετάσματα που διαμορφώνουν την όψη, διατηρώντας μέρος της υπάρχουσας βλάστησης.
Φωτογραφία: Marcos Calleja

Στο αρχιτεκτονικό γραφείο Inside Studio ανατέθηκε η μετεγκατάσταση των κεντρικών γραφείων της εταιρείας "OneSpan"- εταιρεία τεχνολογίας ασφάλειας στον κυβερνοχώρο-σε ένα πιο κεντρικό σημείο της πόλης. Ο σταθμός Windsor και η πρώην αποθήκη επιβατών στο κέντρο της πόλης παρείχε ένα μοναδικό σκηνικό στους σχεδιαστές, έναν κενό καμβά για να αποτυπώσουν οπτικά τη νέα ταυτότητα της εταιρείας.

Οι δυνατότητες του χώρου έδωσαν υλικό για την πραγματοποίηση του οράματος της εταιρείας, με τα μεγάλα παράθυρα, τα μωσαϊκά δάπεδα terrazzo και τα τμήματα εκτεθειμένης τοιχοποιίας από τούβλο. Με τα βασικά σχεδιαστικά στοιχεία του χώρου να αντανακλούν τον αρχικό τους σκοπό, ξεκίνησε μια διαδικασία κατεδάφισης για να απογυμνωθεί ο χώρος και να παραμείνουν τα απολύτως απαραίτητα.

Το κτίριο με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του απέπνεε μια ατμόσφαιρα που θύμιζε ένα μοντέρνο διαμέρισμα σοφίτας στο SoHo. Έχοντας σταθερά κατά νου το ύφος της εταιρείας, οι σχεδιαστές ξεκίνησαν να παντρέψουν την τολμηρή ιδέα του branding με τα αυθεντικά στοιχεία του κτιρίου. Η εναρμόνιση των διαφορετικών στοιχείων περιλάμβανε την εισαγωγή ορισμένων στοιχείων, όπως τη στρατηγική τοποθέτηση της ποπ αρτ αισθητικής στους τοίχους και την επιλογή ιδιαίτερων επίπλων για τους κοινόχρηστους χώρους του γραφείου. Ακόμη, αποφασίστηκε να διατηρηθούν μερικές από τις περίτεχνες πόρτες του αρχικού κτιρίου για τις αίθουσες συνεδριάσεων του γραφείου, οι οποίες επισφράγισαν τη σύνδεση μεταξύ παρελθόντος και παρόντος με μια εφαρμογή τολμηρών χρωμάτων.

Ο φωτισμός έπαιξε μεγάλο ρόλο στον εσωτερικό σχεδιασμό με περισσότερα από δώδεκα προϊόντα φωτισμού επιλεγμένα για πολύ συγκεκριμένες λειτουργίες. Στις αίθουσες συνεδριάσεων, επιλέχθηκαν διακοσμητικές λύσεις φωτισμού που διαφοροποιούν αισθητά την παραδοσιακή ατμόσφαιρα των κλασσικών αιθουσών συσκέψεων.

Στα στοιχεία δημιουργικού σχεδιασμού περιλαμβάνεται και η στρατηγική τοποθέτηση των γραφείων - κύβων με κινητά γυάλινα ηχομονωτικά χωρίσματα, σε ζωηρά χρώματα, δημιουργώντας έτσι περισσότερο ελεύθερο κοινόχρηστο χώρο.

Το διαμέρισμα “Hillorama Loft” αποτελείται από δυο ορόφους ̶ το ισόγειο που περιλαμβάνει το καθιστικό , την κουζίνα , ένα υπνοδωμάτιο και ένα λουτρό , και τον όροφο που περιλαμβάνει το κύριο υπνοδωμάτιο με δωμάτιο γκαρνταρόμπα, ένα παιδικό υπνοδωμάτιο και ένα λουτρό .
Ο σχεδιασμός ολόκληρης της κατοικίας βασίστηκε σε απλές και λιτές γραμμές, με έντονο το στοιχείο του ξύλου να συμπληρώνει αρμονικά τη μίνιμαλ αισθητική του χώρου. Ο συνδυασμός υλικών, οι πλούσιες υφές, οι γήινες αποχρώσεις που διακόπτονται από έντονες λευκές και σκούρες, οι κρυφοί φωτισμοί και οι λεπτομέρειες στις οροφές με γραμμικούς φωτισμούς μαγνητικών ραγών είναι χαρακτηριστικά στοιχεία της κατοικίας που συμπληρώνουν την ταυτότητά της.
Καθώς εισέρχεται κανείς στην κατοικία βρίσκεται σε έναν ενιαίο χώρο τύπου open plan, στον οποίο βρίσκεται το καθιστικό, η κουζίνα και ένας ενδιάμεσος συνδετικός χώρος με την τραπεζαρία. Δάπεδο πλακιδίου το οποίο μιμείται το ξύλο αποδίδει μια νότα ζεστασιάς και άνεσης στο χώρο . Χαρακτηριστικό της εισόδου είναι η μαγνητική ράγα με ποικιλία φωτιστικών από σποτ, ψείρες και led, η οποία διατρέχει περιμετρικά την οροφή, συνεχίζοντας και στην κάθετη επιφάνεια του τοίχου της τραπεζαρίας .
Στο χώρο του καθιστικού, από το οποίο υπάρχει οπτική επαφή με το εσωτερικό μπαλκόνι του ορόφου, δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στις καθετότητες, τονίζοντας ακόμη περισσότερο το διπλό ύψος του χώρου. Τα μεγάλα ανοίγματα στους εξωτερικούς τοίχους τόσο στο ισόγειο όσο και στον όροφο διαχέουν ομοιόμορφα το άπλετο φυσικό φως σε όλο το χώρο. Η ειδική κατασκευή του επίπλου της τηλεόρασης με κάθετες ξύλινες κολώνες μέχρι την οροφή σε συνδυασμό με τις λευκές επιφάνειες κρυφών ντουλαπιών αποδίδουν στο χώρο μια βαθύτερη προοπτική ύψους και βάθους. Ο επιβλητικός διπλού ύψους τοίχος με επένδυση σταμπωτής τεχνοτροπίας σε υφή ρουστίκ τούβλου γήινου τόνου συμπληρώνει την πανδαισία υφών στο χώρο, ξεδιπλώνοντας το μεγαλείο του.
Τέσσερα φωτιστικά στρόγγυλης διατομής σε ακανόνιστη κρέμαση δεσπόζουν στο κέντρο του σαλονιού δίνοντας την ψευδαίσθηση της αιώρησης. Στο ίδιο μοτίβο σχεδιασμού κυμαίνεται και ο χώρος της κουζίνας , η οποία τονίζεται και διαχωρίζεται οπτικά από τον υπόλοιπο χώρο με την τοποθέτηση διαφορετικών πλακιδίων από τον υπόλοιπο χώρο, σε υφή πατητής τσιμεντοκονίας γκρι απόχρωσης.
Στο κύριο υπνοδωμάτιο διατηρείται η σχεδιαστική συνοχή με τον ισόγειο χώρο, με τις ξύλινες επενδύσεις σε μορφή κάθετων κολώνων να κατέχουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Οι σκούρες και ανοιχτές αποχρώσεις του γκρι, οι υφές ξύλου και οι δεσμίδες κρυφού φωτισμού δημιουργούν ένα σύμπλεγμα οπτικής πανδαισίας. Ο μεγάλος επιβλητικός στρόγγυλος καθρέφτης εκτοξεύει την αισθητική αποδίδοντας την ψευδαίσθηση του βάθους στο χώρο.
Ο σχεδιασμός του παιδικού υπνοδωματίου βασίστηκε σε παλ τόνους του σάπιου μήλου και λευκού, με μικρές πινελιές από στάμπες λουλουδιών και καρδιών να αποδίδουν την ευαισθησία και την τρυφερότητα της ηλικίας .
Στα δυο λουτρά κυριαρχούν υφές μαρμάρου, σε άκρως αντίθετες αποχρώσεις. Στο λουτρό ισογείου κυριαρχούν οι σκούροι τόνοι του γκρι και του ξύλου, ενώ στο λουτρό του ορόφου λευκοί τόνοι μαρμάρου με καφέ ανταύγειες εμπλέκονται με πινελιές μόκας και ξύλου.