Σε ένα εμβληματικό σημείο της Αθήνας, χαμηλά στην οδό Eρμού 118, η παλιά τυπική αθηναϊκή κατοικία του 1925 με το εμπορικό στο ισόγειο ανακατασκευάστηκε εξ ολοκλήρου και μετατράπηκε σε ένα urban boutique ξενοδοχείο.
Σε ανοιχτό διάλογο με την ιστορική συνοικία στην οποία βρίσκεται, το "Mira Me Athens" φλερτάρει με το χθες και το σήμερα. Αποτελείται από δύο εστιατόρια και επτά δωμάτια. Βασικός στόχος των μελετητών ήταν να επαναφέρουν το κτίριο στην αρχική του μορφή, να αναδημιουργήσουν την εικόνα ενός αρχοντικού του αθηναϊκού μεσοπολέμου, κάνοντας όμως και τη σύνδεση ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν.
Το κτίριο ενισχύθηκε στατικά και εκσυγχρονίστηκε για να υποστηρίξει την νέα του χρήση ως αστικό boutique ξενοδοχείο. Μεγάλη προσοχή δόθηκε στη διατηρητέα όψη, έτσι ώστε να διατηρηθεί και να αναδειχθεί η αρχιτεκτονική ταυτότητα του κτιρίου. Επίσης, ιδιαίτερη σημασία δόθηκε στη μελέτη του εξωτερικού φωτισμού και στην ανάδειξη των όγκων του κτιρίου με ό,τι πιο σύγχρονο τεχνολογικά χρησιμοποιείται σήμερα. Σε όλους τους χώρους βλέπει κανείς αρχιτεκτονικά και διακοσμητικά στοιχεία της αθηναϊκής ιστορίας.
Η είσοδος και το κλιμακοστάσιο ήταν σε άριστη κατάσταση· έτσι απλά καθαρίστηκαν τα μάρμαρα και η ξύλινη σκάλα βάφτηκε με ειδικό χρώμα - τεχνοτροπία σε ανθρακί απόχρωση. Το κλιμακοστάσιο τελείωνε στο δεύτερο όροφο και για τις ανάγκες του εστιατορίου στο δώμα κατασκευάστηκε μια σύγχρονη αισθητικά και κατασκευαστικά σκάλα με μέταλλο, ξύλο και γυαλί. Πρόκειται ίσως για μία από τις ωραιότερες ταράτσες της πόλης, με θέα στην Ακρόπολη, στην Αρχαία Αγορά και σε άλλα μνημεία. Εδώ οι διακοσμητικοί τόνοι κρατήθηκαν χαμηλά, με έπιπλα λιτού σχεδιασμού και διακριτικό φωτισμό, αφήνοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην Αθήνα.
Τα επτά δωμάτια στους δύο ορόφους χωρίζονται σε τρεις διακοσμητικούς τύπους. Και σ’ αυτά η ιδέα ήταν να επανέλθουν στην αρχική τους μορφή. Για να ανασυσταθεί το κλίμα της εποχής, τα πατώματα ντύθηκαν με ξύλινο γαλλικό ψαροκόκαλο και δόθηκε μεγάλη προσοχή στα γύψινα διακοσμητικά και τις ροζέτες οροφής, τα οποία ανακατασκευάστηκαν. Μοντέρνα φωτιστικά κάνουν την ανατροπή. Οργάντζα, λινό και βελούδο ντύνουν παράθυρα και έπιπλα, πολλά από τα οποία δημιουργήθηκαν ειδικά για το έργο, με την παλέτα των χρωμάτων να κινείται σε παλ, γήινους και γκρι τόνους. Μιας και το κτίριο δεν έχει παντζούρια, μελετήθηκε ειδικό αυτόματο σύστημα συσκότισης για της ανάγκες των επισκεπτών. Τα μπάνια υιοθετούν το στιλ της εποχής με εκτεταμένη χρήση μάρμαρου, εξοπλισμένα όμως με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας. Στους διαδρόμους δίνουν τον τόνο έργα σύγχρονων Ελλήνων καλλιτεχνών, όπως του Αδαμάκου, του Φασιανού, του Παρμακέλη.
Στο ισόγειο, το all-day bistrot που βλέπει στην Ερμού ανακαλεί κι αυτό με τη σειρά του άλλες εποχές, εκφράζοντας την ίδια στιγμή τη ζωντάνια και τον πολύπλευρο χαρακτήρα της συνοικίας που το περιβάλλει. Πίσω από το μπαρ, η μεγάλη ξύλινη ραφιέρα με τα τορναριστά στοιχεία θυμίζει φαρμακείο του μεσοπολέμου και η αυτόφωτη ταπετσαρία, η οποία απεικονίζει πολυελαίους φέρνει στο προσκήνιο μεγαλεία από το παρελθόν. Ο βελούδινος μεγάλος καναπές με το χειροποίητο καπιτονέ συμβάλλει επίσης στο αισθητικό ταξίδι στο χρόνο αλλά και στην άνεση του επισκέπτη.
Στη ρεσεψιόν, έχουν κρατηθεί εμφανή τα δομικά στοιχεία που προϋπήρχαν, όπως το σκυρόδεμα και η πέτρα, ενώ ο δυναμικός καμπύλος πάγκος κατασκευάστηκε από λευκό corian, δημιουργώντας μια ενδιαφέρουσα συνομιλία του παλιού με το καινούριο. Καταλυτικό στοιχείο το φωτιστικό, το οποίο αποτέλεσε και το σημείο αναφοράς για το σχεδιασμό του χώρου.
Η γενική αίσθηση είναι αυτή της ήρεμης πολυτέλειας και της ουσιαστικής κομψότητας ενσωματώνοντας το παρελθόν και το παρόν, το κλασικό με το μοντέρνο, τον τοπικό χαρακτήρα δοσμένο με κοσμοπολίτικο πνεύμα.
At a+ architects each project is unique, yet all share an objective: beauty, harmony, balance… is an architectural studio founded in 2005 by Ioannis Zacharakis, located in Athens Kifissia. Consists team of qualified architects, engineers and designers. Ioannis Zacharakis is an Architect UACG, Ms. Interior design
Το Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής (Ε.Ι.Α.) και το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Σχεδιασμός Φωτισμού», της Σχολής Εφαρμοσμένων Τεχνών και Βιώσιμου σχεδιασμού του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου (Ε.Α.Π.), προκηρύσσουν πανελλήνιο φοιτητικό διαγωνισμό σχεδιασμού πρότυπου φωτιστικού σώματος για προπτυχιακούς/ές και μεταπτυχιακούς/ές φοιτητές/τριες που είναι εγγεγραμμένοι/ες σε Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της Ελλάδας.
Οι προτάσεις που θα βραβευθούν καθώς και όλες οι συμμετοχές, θα παρουσιαστούν σε έκθεση και θα δημοσιευτούν στο συνοδευτικό κατάλογο. Στο πλαίσιο του διαγωνισμού θα πραγματοποιηθεί εσπερίδα με συζητήσεις μεταξύ αρχιτεκτόνων και σχεδιαστών φωτισμού που αφορούν στον σχεδιασμό φωτισμού, τις επιδράσεις του φωτός στον άνθρωπο, στον πολιτισμό και στην επιστήμη.
Οι δράσεις αυτές θα κοινοποιηθούν στο διεθνές δίκτυο της UNESCO, στο πλαίσιο του International Day of Light και αποσκοπούν στο να ευαισθητοποιήσουν, να εκπαιδεύσουν και να συστήσουν έναν γόνιμο διάλογο με κοινό παρονομαστή το φως.
Χρονοδιάγραμμα / Προθεσμίες
26.01.2023 Δημοσιοποίηση προκήρυξης του διαγωνισμού
26.02.2023 Λήξη προθεσμίας υποβολής ερωτημάτων στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
07.03.2023 Ανακοίνωση απαντήσεων στο www.eia.gr
31.03.2023 Λήξη υποβολής συμμετοχών
12.05.2023 Ανακοίνωση αποτελεσμάτων στο www.eia.gr, www.eap.gr
Βραβεία
Α΄ Βραβείο 1000€
Β΄ Βραβείο 600€
Γ΄ Βραβείο 400€
Kριτική επιτροπή
Διονύσης Σοτοβίκης, Αρχιτέκτων, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου Ε.Ι.Α.
Στυλιανός Ζερεφός, Καθηγητής Σχολής Εφαρμοσμένων Τεχνών και Βιώσιμου Σχεδιασμού Ε.Α.Π.
Κατερίνα Σκάλκου, Αρχιτέκτων-Μελετητής Φωτισμού, Συνεργαζόμενο Εκπαιδευτικό Προσωπικό Ε.Α.Π.
Κωνσταντίνος Γρίβας, Αναπληρωτής Καθηγητής Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού, Τ.Α.Μ. Π.Π.
Μιχάλης Αναστασιάδης, Designer
Περισσότερες πληροφορίες www.eia.gr.
Οι επιφάνειες καθρέφτη χρησιμοποιούνται για να αντανακλούν το φυσικό φως και να δημιουργούν την ψευδαίσθηση μεγαλύτερων χώρων σ’ αυτό το μικρό διαμέρισμα στην καρδιά του Τελ Αβίβ.
Οι τοίχοι και ένας κρυφός αποθηκευτικός χώρος, που καλύπτονται με καθρέφτες δημιουργούν μια έκπληξη και ένα μοναδικό παιχνίδι αντανακλάσεων και αποπροσανατολισμού στον χώρο.
Φωτογραφίες: Itay Benit
Αυτό το γραφείο στο Ανόι του Βιετνάμ περιορίζει τη χρήση σκληρών τοίχων και δίνει προτεραιότητα στην εφαρμογή ελαφρών διαχωριστικών, που διευκολύνουν την οπτική επικοινωνία και καθιστούν τον χώρο ευέλικτο.
Οι πτυσσόμενες πόρτες είναι κατασκευασμένες από μπαμπού, αντλώντας έμπνευση από την τοπική παράδοση και μπορούν να απομονώσουν τον χώρο του εργαστηρίου ή να ανοίξουν πλήρως και να τον ενοποιήσουν με τον κύριο χώρο.
Φωτογραφίες: Hoang Le
Έχοντας μια σαφή φιλοσοφία για την αρχιτεκτονική και τις αρχές σχεδιασμού του κτιρίου, η κατοικία εστιάζει το ενδιαφέρον στη λειτουργικότητα και στην αίσθηση άνεσης των χώρων, εσωτερικών και εξωτερικών. Στον υπαίθριο χώρο αναπτύσσονται η πισίνα, ο χώρος της ψησταριάς και η μεγάλη στεγασμένη βεράντα. Όλες οι υπαίθριες κατασκευές, σχεδιάστηκαν από τους αρχιτέκτονες αποκλειστικά ως κομμάτι μιας ενιαίας αρχιτεκτονικής σύνθεσης. Ο χώρος της ψησταριάς αναπτύσσεται σε δύο επίπεδα: σ' αυτό της βεράντας και σε εκείνο του κήπου και διαθέτει τον απαραίτητο εξοπλισμό για την ανεξάρτητη λειτουργία της. Ο πάγκος της διαμορφώνεται ως μία μαύρη, επιμήκης σχισμή σε έναν πέτρινο όγκο, στην οποία ο πάγκος εργασίας κατασκευάστηκε από γρανίτη και τα ερμάρια από μαύρα μεταλλικά φύλλα. Επάνω από το τμήμα που αναπτύσσεται στον κήπο τοποθετήθηκε πέργκολα με μεταλλικό σκελετό και ξύλινες περσίδες, η οποία στηρίζεται σε στοιχεία σκυροδέματος του όγκου της κουζίνας.
ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ: EKKY STUDIO ARCHITECTS / ΕΛΙΝΑ ΚΡΗΤΙΚΟΥ, KENZO YAMASHITA
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: CREATIVE PHOTO ROOM
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΗ ΧΡΗΣΗ, ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΜΕΓΙΣΤΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ
Οι ανελκυστήρες από την αρχή της ανάπτυξής τους μέχρι και σήμερα έχουν γνωρίσει μεγάλη εξέλιξη. Αυτή η εξέλιξη είναι ιδιαίτερα σημαντική τις τελευταίες δεκαετίες, καθώς μέχρι και τη δεκαετία του 1990 οι εξελίξεις στο ηλεκτρομηχανολογικό τμήμα των ανελκυστήρων δεν ήταν αλματώδεις. Η χρήση κινητήρων συνεχούς ρεύματος λόγω των δυνατοτήτων ευκολότερου –αν και περιορισμένου– ελέγχου που παρέχουν, και η μηδενική πρόνοια για την ενεργειακή απόδοση του συστήματος ήταν ο κανόνας. Επιπροσθέτως, για τη λειτουργία των ανελκυστήρων υπήρχε η απαίτηση για δέσμευση χώρων μηχανοστασίου, που φιλοξενούσαν τους κινητήρες, τις υδραυλικές αντλίες, τις τροχαλίες με τα ογκώδη συρματόσχοινα κτλ. Από τη δεκαετία του 1990 οι εξελίξεις είναι σημαντικές, καθώς με τη μείωση των διαστάσεων των κινητήρων (κυρίως λόγω της υιοθέτησης των σύγχρονων κινητήρων μόνιμου μαγνήτη) κατέστη δυνατή η κατασκευή μηχανικών ανελκυστήρων χωρίς μειωτήρα και μηχανοστάσιο (machine - room – less elevators-MRL).
Κάθε χρόνο πραγματοποιούνται αρκετές προσωρινές εκθέσεις, που σχετίζονται με την αρχιτεκτονική και την τέχνη. Συνήθως, ο κύκλος ζωής των προσωρινών κατασκευών ξεκινά από την αρχική ιδέα και ολοκληρώνεται με την κατεδάφισή τους, με τόνους απορριμμάτων να παράγονται ετησίως. Το πρόγραμμα "MePart", που αναπτύχθηκε από την εταιρεία "Heritage Asset Management S.B.R.L", επικεντρώθηκε σε ένα συγκεκριμένο τμήμα του κατασκευαστικού κλάδου, τις προσωρινές εγκαταστάσεις, έχοντας ως στόχο την προώθηση της μετάβασης στην κυκλική οικονομία σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία. Στο πλαίσιο αυτού του προγράμματος γίνεται δημιουργική επαναχρησιμοποίηση (upcycling) των απορριμμάτων από τις εγκαταστάσεις των εκθέσεων, τα οποία και εντάσσονται σε προγράμματα αστικής ανάπλασης, που στοχεύουν στη βελτίωση της ποιότητας του δημόσιου χώρου. Το 2021 ολοκληρώθηκε το πιλοτικό έργο του προγράμματος "MePart", το οποίο αφορά στην ανακύκλωση μέρους εγκατάστασης του τετραμερούς έργου "The port and the fall of Icarus" για το ολλανδικό περίπτερο της Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής 2018. Όλη η εγκατάσταση είναι κατασκευασμένη από σκουριασμένα μεταλλικά φύλλα. Μετά το τέλος της Μπιενάλε η εγκατάσταση, που προοριζόταν αρχικά για τη χωματερή, ανακτήθηκε, αποσυναρμολογήθηκε και επανασχεδιάστηκε ως υπαίθριο μουσείο, με το τελικό έργο "Upcycling Pavilion Icarus Open Air Museum" να σχεδιάζεται από το αρχιτεκτονικό γραφείο Barman Architects, με επικεφαλής τους Roberta Bartolone, Giulio Mangano. Αν και πειραματική, η περίπτωση του ολλανδικού περιπτέρου αποδεικνύει πως είναι δυνατόν να αναπτυχθούν νέα εργαλεία μέσω παρόμοιων προγραμμάτων στον τομέα του σχεδιασμού υπέρ του πειραματισμού, έτσι ώστε να συνδυάζεται αρμονικά πολιτιστική παραγωγή και προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης.
Αρχιτεκτονική μελέτη: Barman Architects, Φωτογραφίες: Fabio Purgino.
Η απόφαση του υφυπουργού περιβάλλοντος και ενέργειας, που δημοσιεύτηκε στο Φ.Ε.Κ. 4185 Β/2022 προσδιορίζει τα κριτήρια, βάσει των οποίων χαρακτηρίζονται τα κτίρια ως "ειδικής αρχιτεκτονικής σχεδίασης", λόγω της ευρύτερης κοινωνικής, πολεοδομικής, αρχιτεκτονικής, τεχνικής, συμβολικής και περιβαλλοντικής τους σημασίας, εφόσον και η λειτουργία τους, η θέση ή άλλα χαρακτηριστικά τους έχουν ιδιαίτερη επίδραση στο ευρύτερο δομημένο ή φυσικό περιβάλλον. Απαιτούνται να συντρέχουν τα παρακάτω κριτήρια:
• Το κτίριο ή το συγκρότημα κτιρίων να έχει ειδικές κατασκευαστικές απαιτήσεις, οι οποίες προκύπτουν από τη χρήση του και από το ότι απευθύνεται σε μεγάλο πληθυσμό, όπως αμφιθέατρα, πολιτιστικά κέντρα, βιβλιοθήκες κτλ.
• Το κτίριο ή συγκρότημα κτιρίων να έχει ειδικές αρχιτεκτονικές προδιαγραφές και να αποτελεί δείγμα αρχιτεκτονικής σχεδίασης από εγνωσμένου κύρους επώνυμους δημιουργούς, οι οποίοι κατέχουν βραβεία αρχιτεκτονικής ή έχουν διακριθεί σε διεθνείς αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς. Σ' αυτήν την περίπτωση, πρέπει να πληρούνται και τα ακόλουθα κριτήρια:
- Να διαθέτει αξιόλογα μορφολογικά, ογκοπλαστικά ή/και αρχιτεκτονικά στοιχεία, αισθητική και σχεδιαστική ποιότητα και αρμονία, που να είναι επαρκή για την ανάδειξή του σε σημείο αναφοράς για την ευρύτερη περιοχή και για τη συμβολή του στη διαχρονική αστική και αρχιτεκτονική κληρονομιά.
- Να κατασκευάζεται και να λειτουργεί σύμφωνα με τις αρχές βιοκλιματικού σχεδιασμού και ενεργειακής απόδοσης και να διαθέτει διεθνή πιστοποίηση βιώσιμης ανάπτυξης.