Το μπαρ στο εστιατόριο ασιατικής κουζίνας, τοποθετημένο στην ταράτσα κτιρίου στο κέντρο της Λάρισας, διαμορφώνεται με βάση τα στοιχεία της ιαπωνικής αρχιτεκτονικής, με το στέγαστρο, τη φύτευση και τις ξύλινες επιφάνειες να έρχονται σε πρώτο πλάνο.
Φωτογραφίες: Ακριβός Γιώργος

Βασικό στοιχείο της σύνθεσης αποτελεί το κεντρικό πέτασμα, το οποίο ως μια απόλυτη χειρονομία, έρχεται να επιμερίσει το γραφείο στις αντίστοιχες λειτουργίες. Η κατασκευή, συντεθειμένη από μέταλλο και γυαλί, έρχεται με ραδινές αναλογίες να ορίσει διαφορετικού μεγέθους ανοίγματα.
Φωτογραφίες: Γιώργος Μεσσαριτάκης

Η καλαμωτή από μπαμπού αποτελεί ένα συνθετικό εργαλείο που χρησιμοποιείται εκτεταμένα, ενώ το εμφανές βιομηχανικό δάπεδο από σκυρόδεμα, οι ξύλινες κατασκευές και τα κεραμικά κλωστρά επιχειρούν να δημιουργήσουν μια φιλόξενη καλοκαιρινή ατμόσφαιρα, που υποδέχεται το χρήστη, κάνοντας τον μέτοχο της μεσογειακής κουλτούρας του τόπου.
Φωτογραφίες: Κωνσταντίνος Θεοφιλόπουλος

Στην πρόσφατα ανακαινισμένη πλατεία Φαναριωτών, στην καρδιά της Θεσσαλονίκης, δημιουργήθηκε ένας γευστικός προορισμός με γλυκό άρωμα, η Patisserie Papasotiriou. H σχεδιαστική ομάδα σεβάστηκε τη νεοκλασική πρόσοψη του καταστήματος και την ανέδειξε μέσα από τη μελέτη φωτισμού. Παράλληλα εκμεταλλεύτηκε τα ανοίγματα της όψης, αξιοποιώντας το φυσικό φως τις πρωινές ώρες της ημέρας.
Η μελέτη είχε ως στόχο τη δημιουργία ενός εργονομικού χώρου με φυσική ροή, που να ταξιδεύει τον επισκέπτη του καταστήματος σε ένα "γλυκό ταξίδι" γεύσεων, παντρεύοντας τον κλασικό χαρακτήρα με σύγχρονα και πρωτότυπα στοιχεία, προβάλλοντας έτσι με επιτυχία τα παραδοσιακά προσφερόμενα προϊόντα του καταστήματος.
Γι' αυτόν το λόγο, σχεδιάστηκαν καινοτόμες βιτρίνες και ψυγεία -βιτρίνες, που αιωρούνται επάνω σε μεταλλικά πόδια, με το κύριο σώμα τους να είναι ντυμένο από ειδικό χαρτί με πολλές επιστρώσεις ώστε να μοιάζει με μάρμαρο. Το αποτέλεσμα αυτής της κατασκευής είναι οι βιτρίνες να λειτουργούν ως μπουφέδες, που προβάλλουν τα προϊόντα με την καλύτερη ανεμπόδιστη οπτική από όλες τις πλευρές, που θα μπορούσε να επιτευχθεί. Επιπροσθέτως, όλα τα διακοσμητικά μεταλλικά στοιχεία είναι χειροποίητα και μοιάζουν σύγχρονα και διαχρονικά ταυτοχρόνως, έχοντας σχεδιαστεί να δίνουν μία φρέσκια μορφή και κίνηση, δημιουργώντας ένα διάλογο στο χώρο, που γίνεται σημείο αναφοράς στον επισκέπτη. Στην πράξη όμως, συγκρατούν και στηρίζουν τα ράφια επίδειξης των προϊόντων στο κατάστημα. Αυτά δε, που είναι αναρτημένα κατά μήκος της πρόσοψης, προβάλλουν τα προϊόντα και από τις δύο πλευρές, εντός και εκτός του καταστήματος.
Επιπλέον, η χρωματική ομοιομορφία, που επιλέχθηκε, αναδεικνύει τα αντικέ πλακίδια στους τοίχους και στο δάπεδο και τα κάνει να φαίνονται απαλά, με ανάγλυφη μορφή παίρνοντας τον τελικό χρωματισμό τους από τον επίσης ειδικά σχεδιασμένο φωτισμό του χώρου.
Ο φωτισμός του καταστήματος σχεδιάστηκε με ιδιαίτερη επιμέλεια, με γνώμονα τρεις κατευθύνσεις. Τον ειδικό φωτισμό στα σημεία επίσκεψης των πελατών, τον φωτισμό ανάδειξης των προϊόντων, καθώς και τον θεματικό φωτισμό, που αιωρείται κατά μήκος του καταστήματος.

Η κατοικία έχει κατασκευαστεί στο νησί της Σκιάθου, στη θέση Προφήτης Ηλίας σε έκταση με έντονη κλίση που βρίσκεται 350 m πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Εξαιτίας της σύνθετης γεωμετρίας της ιδιοκτησίας, το κτίριο τοποθετήθηκε σε ορισμένη απόσταση από τα όρια του οικοπέδου, εντός της περιορισμένης ζώνης που προβλέπεται από το νόμο, στο ομαλότερο δυνατό σημείο.
Η δυσκολία αφορούσε στην τοποθέτηση του κτίσματος σε επικλινές οικόπεδο ταυτόχρονα με την επιθυμία των ιδιοκτητών να έχουν ανεμπόδιστη θέα και χαμηλού κόστους κατασκευή. Η ιδέα βασίστηκε στη διαίρεση των όγκων του κτιρίου και στο άνοιγμα τους προς τη θάλασσα, με τρόπο που καθορίζεται από τις φυσικές γραμμές του εδάφους, χωρίς τον απόλυτο συσχετισμό των γωνιών κατασκευής, δημιουργώντας ένα πολύπλοκο πολύγωνο σε κάτοψη. Η διάταξη των όγκων του κτιρίου φαίνεται τυχαία, αλλά δεν είναι. Τοποθετούνται έτσι ώστε κάθε περιοχή του σπιτιού να έχει ανεμπόδιστη θέα στη θάλασσα από όπου και αν στέκεται ο παρατηρητής.
Το σπίτι αναπτύσσεται σε δύο επίπεδα και προσανατολίζεται στον άξονα βορρά - νότου με την κύρια πρόσοψη νοτιοανατολικά. Οι δυναμικές γραμμές των όγκων του κτιρίου οριοθετούν τις εσωτερικές λειτουργίες του. Τα δύο επίπεδα μπορούν να λειτουργήσουν σχεδόν ως δύο μικρότερες ξεχωριστές κατοικίες. Ο περιβάλλον χώρος γύρω από την κατοικία είναι περιορισμένος και οργανώνει τις απαραίτητες λειτουργίες σε ένα επίπεδο, ενώ περιλαμβάνει μια σχετικά μεγάλη πισίνα συγκριτικά με το μέγεθος του διαμορφωμένου ακαλύπτου χώρου. Μέρος αυτής της περιοχής σκιάζεται από τη μεταλλική πέργκολα του ισογείου και το μεταλλικό σκίαστρο τριγωνικού σχήματος, ενώ στο σκιασμό συμβάλλει ο πρισματοειδής κτιριακός όγκος του πρώτου ορόφου που προεξέχει ακριβώς για να σκιάζει τμήμα του ακαλύπτου χώρου.
Στην κύρια όψη της κατοικίας αναπτύσσονται μεγάλα ανοίγματα που επιχειρούν να ενοποιήσουν τον εσωτερικό με τον εξωτερικό χώρο στη στάθμη του ισογείου.
Τα απλά βιομηχανικά υλικά που χρησιμοποιούνται, συναντούν την καθαρότητα του χώρου, όπως τα μεταλλικά σκίαστρα και το σκυρόδεμα των εξωτερικών βιομηχανικών δαπέδων. Η βασική οριοθέτηση του διαμορφωμένου περιβάλλοντα χώρου του κτιρίου γίνεται με υαλοπετάσματα, χωρίς ενδιάμεσα στηρίγματα, έτσι ώστε να μην υπάρχει εμπόδιο μεταξύ του ματιού του παρατηρητή και του ορίζοντα. Συστατικό της ταυτότητας του κτιρίου αποτελεί η τοπική πέτρα που χρησιμοποιήθηκε στις λιθοδομές και τις επενδύσεις.
Η λιτότητα των γραμμών χωρίς περιττά υλικά διακόσμησης σε συνδυασμό με τους δυναμικούς όγκους του κτιρίου σε αυτό το έργο συναντά την απλότητα της τοπικής παραδοσιακής αρχιτεκτονικής, δημιουργώντας σύγχρονη αρχιτεκτονική χαμηλού κόστους.

Η κατοικία σχεδιάστηκε για μια τετραμελή οικογένεια, με στόχο να επιτρέπει σε όλους τους χώρους να συνδέονται ομαλά μεταξύ τους. Ακολουθεί μία βιώσιμη σχεδιαστική προσέγγιση, συγχέοντας τα όρια μεταξύ εσωτερικού και εξωτερικού χώρου. Στο κέντρο του καθιστικού, τοποθετείται ένα καταπράσινο αίθριο, ενώ οι συρόμενες μεγάλες πόρτες από το δάπεδο μέχρι την οροφή προσφέρουν θεάσεις στο γύρω κήπο και στην πισίνα. Τα ντουλάπια, οι κουζίνες και τα έπιπλα είναι ειδικά σχεδιασμένα και κα-τασκευασμένα σύμφωνα με την αρχιτεκτονική διάταξη.
Με καθαρή και λιτή σχεδιαστική προσέγγιση, οι Bedaux de Brouwer και i29 σχεδίασαν μια βίλα με πο-λυτελή ποιότητα, χωρίς να είναι επιτηδευμένη. Το χαρακτηριστικό αυτής της κατοικίας είναι η αρμονική συνένωση του εσωτερικού με το εξωτερικό, από το σχεδιασμό έως και τις πιο μικρές λεπτομέρειες. Με-γάλες ξύλινες επιφάνειες χρησιμοποιούνται σε όλο το σπίτι για να συνδέσουν τις διάφορες περιοχές. Ντουλάπια, τοίχοι, συρόμενες πόρτες, κρεβάτια είναι κατασκευασμένα από το ίδιο ξύλο και φινίρισμα για ενότητα και σύνδεση.
Οι ολόμαυρες προσόψεις από τούβλα αναδεικνύουν το φυσικό περιβάλλον, ενώ μεγάλες ενσωματωμέ-νες ζαρντινιέρες με πράσινο είναι ενσωματωμένες ακριβώς στη μπροστινή πλευρά του κτιρίου. Το σπίτι είναι σχεδιασμένο για αποτελεσματική χρήση ενέργειας, με αποθήκευση γεωθερμικής ενέργειας, α-ντλίες θερμότητας και ηλιακούς συλλέκτες στην οροφή. Ο στόχος ήταν να συνδεθεί φυσικά το εσωτερι-κό με το εξωτερικό.
Παραδόξως, η κατοικία διαθέτει πολλές ανοιχτές όψεις και διαφάνεια στις προσόψεις, αλλά ταυτόχρο-να δίνει το αίσθημα του ιδιωτικού και προστατευμένου, χάρη στο πράσινο που την περιβάλλει και στην έξυπνη διάταξή της. Αποτελεί ένα τέλειο καταφύγιο, διαθέτοντας μια χαλαρή ατμόσφαιρα φυσικής πολυτέλειας.

Στον 7ο όροφο του κτιρίου στον Πύργο Αθηνών στεγάζονται τα γραφεία του επενδυτικού - κατασκευαστικού ομίλου Skalomenos Group. Πρόκειται για έναν ενιαίο χώρο 135 m² με τεράστια ανοίγματα και θέα προς το Λυκαβηττό, ο οποίος χωρίστηκε με γυάλινα διαχωριστικά σε δύο ανεξάρτητα κλειστά γραφεία, αίθουσα συνεδριάσεων και έναν open-space χώρο εργασίας ο οποίος βρίσκεται δίπλα από το χώρο υποδοχής και χωρίζεται από αυτή με φωτιζόμενα κάθετα διαχωριστικά ξύλα. Στο χώρο υπάρχει επίσης μικρή κουζίνα και χώροι μπάνιου για την εξυπηρέτηση των εργαζομένων και των επισκεπτών.
Η βασική ιδέα ήταν να γίνει μια ριζική ανακαίνιση με στόχο τη δημιουργία χώρων που να αποπνέουν πολυτέλεια και υψηλή αισθητική.
Τα κουφώματα παρέμειναν ως έχουν και μέρος των ξύλινων πατωμάτων διατηρήθηκαν και συντηρήθηκαν. Ξύλο στο ίδιο χρώμα επιλέχθηκε για την επένδυση του τοίχου εξωτερικά του μπάνιου. Οι κρυφές πόρτες και η επένδυση ξύλου όμως δεν επιτρέπουν να γίνει άμεσα αντιληπτή η χρήση από τους επισκέπτες, ενώ ο συνδυασμός του με μαύρο πλακάκι με εφέ μαρμάρου και γυάλινα διαχωριστικά με μαύρο πλαίσιο, έδωσαν μια αίσθηση πολυτέλειας στο χώρο. Ξύλινες τάβλες στο ίδιο χρώμα τοποθετήθηκαν και σε δύο οροφές, στο χώρο της υποδοχής και των συνεδριάσεων και φωτίστηκαν με ταινία led θερμού φωτός.
Τέλος, σχετικά με το έπιπλο της reception, σχεδιάστηκε ειδικά για το χώρο και αποτελεί συνδυασμό δύο υλικών, του ξύλου ίδιας απόχρωσης με τα υπόλοιπα και του λευκού corian. Στο ίδιο το έπιπλο έχει τοποθετηθεί ταινία led θερμού χρώματος η οποία φωτίζει το λογότυπο της εταιρείας, ενώ το ύψος του έχει σχεδιαστεί κατάλληλα ώστε να καλύπτει τις ανάγκες του εργαζόμενου και του επισκέπτη.
Τα γραφεία της εταιρείας Skalomenos Group αποτελούν σήμερα έναν ιδιαίτερο και ξεχωριστό χώρο, τόσο για τους εργαζόμενους στην εταιρεία, όσο και για τους πελάτες της.

Tο ξενοδοχείο "One Thousand Vines" θα διαθέτει επτά ορόφους και θα αποτελείται από δεκαεπτά σουίτες, οι οποίες θα λειτουργούν ως πλήρως εξοπλισμένα διαμερίσματα για βραχυπρόθεσμη και μακροχρόνια μίσθωση. Το νέο έργο των Pieris Architects βρίσκεται σε μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες αλλά ταυτόχρονα και πιο ζωντανές περιοχές της Αθήνας, καθώς σε πολύ κοντινή απόσταση μπορεί να συναντήσει κανείς καταστήματα, γραφεία, κλινικές, το γήπεδο ποδοσφαίρου του Παναθηναϊκού και ένα μεγάλο αριθμό κοσμοπολίτικων αλλά και casual μπαρ και εστιατόρια.

Το όνομα της περιοχής προέρχεται από τις λέξεις αμπελώνες και κήπους, καθώς μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα, υπήρχε πυκνή βλάστηση και χωράφια με πολύ λίγες αγροτικές κατοικίες και βίλες διακοπών. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, προσχώρησε στο σχέδιο πόλεων και οι Αμπελόκηποι αναπτύχθηκαν γρήγορα προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες στέγασης για τις μεγάλες μάζες Ελλήνων προσφύγων που μετακινήθηκαν στην Αθήνα. Σήμερα, οι γειτονιές της αποτελούν μια πολυπολιτισμική περιοχή που κατοικούνται από ντόπιους, νέους μετανάστες, νεαρούς επαγγελματίες και φοιτητές.
Το κτίριο φιλοδοξεί να λειτουργήσει ως τοπόσημο για την περιοχή αγκαλιάζοντας την πολυπολιτισμικοτήτα και την πολυμορφίας της. Στο ισόγειο θα λειτουργεί ρεσεψιόν με άνετο καθιστικό και χώρο εστίασης που θα εξυπηρετεί τόσο τους ενοίκους όσο και το ευρύ κοινό. Οι όροφοι θα εμφανίζονται ως κιβώτια το ένα στοιβαγμένο πάνω στο άλλο, μέσα από τα οποία θα αναδύεται πλούσια βλάστηση, παραπέμποντας στην άναρχη αστικοποίηση της περιοχής αλλά και στην πρόσφατη ιστορία ως περιοχή με κτήματα και αμπελώνες.
Στο κτίριο θα λειτουργεί γυμναστήριο, αίθουσα γιόγκα καθώς και πισίνα στον τελευταίο όροφο.Οι προσόψεις από αλουμίνιο και μέταλλο είναι κατασκευασμένες από δύο μορφολογικούς τύπους διαφορετικής πυκνότητας. Μπροστά από κάθε βεράντα, οι περσίδες θα λειτουργούν ως κινητά παντζούρια που θα μπορούν να μετακινούνται σύμφωνα με τις συνθήκες της ημέρας και να προσφέρουν ιδιωτικότητα στους ενοίκους. Τα φυτεμένα δώματα σε όλους τους ορόφους θα αποτελούν άλλο ένα φυσικό φίλτρο ιδιωτικότητας και ταυτόχρονα θα αναδύουν φυσικά αρώματα και θα βελτιώνουν το μικρόκλιμα της περιοχής.

Η ομάδα αρχιτεκτονικής και αρχιτεκτονικής τοπίου doxiadis+ με τη συμμετοχή της "Entangled Kingdoms" απαντάει στη θεματική "Πώς θα ζήσουμε μαζί;", το φλέγον ερώτημα της 17ης Αρχιτεκτονικής Μπιενάλε, με επιμελητή τον Hashim Sarkis. Τα "Εμπλεκόμενα Βασίλεια - Entangled Kingdoms" αναδεικνύουν τη σημασία της συμβίωσης μεταξύ των ειδών ως τον εκ των ων ουκ άνευ όρο για την επιβίωση και τη μελλοντική ευημερία του πλανήτη μας.
Η εστίαση έγινε στο γοητευτικό "Βασίλειο των Μυκήτων". Οι μύκητες, το βασίλειο μεταξύ φυτών και ζώων, είναι οι αφανείς ήρωες του δικτύου της ζωής, ένας δημιουργός, ένας διαμεσολαβητής, ένας αποσυνθέτης και βρίσκονται παντού.
Οργανώθηκε μία ομάδα εργασίας από επτά μέλη του γραφείου, καθώς και από εξωτερικούς συνεργάτες, όπως τη μυκητολόγο Ζάπη Γκόνου, επίκουρη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών και την επιμελήτρια Τζούλια Πιτς. Αρχικά έγινε η συλλογή από τα σπόρια των μυκήτων από τα δύο δωμάτια του Αρσενάλε, ενώ στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε η ανάλυση στο εργαστήριο του πανεπιστημίου, εντοπίζοντας τα διάφορα είδη. Ακολούθησε ένα διάστημα μελέτης και πειραματισμών σχετικά με την καλλιέργεια τους σε διαφορετικές συνθήκες και διαφορετικές διαδράσεις, με σημαντικότερο πόρισμα το γεγονός ότι οι μύκητες είναι απρόβλεπτοι και δεν μπορούν να ελεγχθούν.
Ο σχεδιασμός της έκθεσης σχεδιάστηκε πάνω στον άξονα του συνδυασμού γνώσης – συναισθήματος, με το εξωτερικό δωμάτιο να πλημμυρίζει από μία πλούσια ηχητική σύνθεση, ενώ ένα φως με τη μορφή μυκόριζας, τραβά τον επισκέπτη προς το δεύτερο σκοτεινό δωμάτιο το οποίο στέφεται με τη φράση "Without me You Don’t Exist - Χωρίς εμένα, δεν υπάρχεις". Εκεί υπάρχει ο λαμπερός κήπος των μυκήτων, διάφορα είδη με διάφορα χρώματα και υφές, αναπτύσσονται, αλληλοεπιδρούν και αλλάζουν μέρα με τη μέρα. Ο λαμπερός κήπος πλαισιώνεται από δύο εργαστηριακά τραπέζια. Το ένα εξηγεί την πορεία της έρευνας και των πειραμάτων, ενώ στο δεύτερο περιγράφονται οι διαφορετικές λειτουργίες τους μέσα από φυσικά δείγματα μυκήτων και λειχήνες. Το μήνυμα των "Εμπλεκομένων Βασιλείων - Entangled Kingdoms" εμφανίζεται σε μια στιγμή συλλογικής ανησυχίας για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και τη σύνδεσή της με την πανδημία. Στόχος είναι να δοθεί μορφή σε αυτό που είναι γύρω μας -ακόμα και αν δεν βλέπουμε- αναδεικνύοντας την κρυμμένη ομορφιά του.

Χαρακτηριστικά τους πλεονεκτήματα το χαμηλό κόστος κατασκευής και λειτουργίας, η αντοχή σε έντονες διακυμάνσεις του ρυπαντικού φορτίου, η προσαρμογή στο οικοσύστημα και η μείωση του περιβαλλοντικού αντίκτυπου.

Σκοπός του συστήματος φυτοβιολογικής επεξεργασίας είναι ο κορεσμός του υποστρώματος με νερό, το οποίο ρέει λόγω της κλίσης του πυθμένα. Η διανομή γίνεται με διάτρητους σωλήνες με οπές των 5 έως 20 mm ανά 2 - 3 m. Στην εκροή αυτών των οπών τοποθετείται στρώση από χαλίκια (διαμέτρου 5 - 20 mm), η οποία συμβάλλει στην ομοιόμορφη διανομή των λυμάτων στο έδαφος. Αυτή η στρώση αποτελεί συνήθως το 10% του συνολικού μήκους του συστήματος. Η ροή μπορεί να είναι οριζόντια, οπότε το υπόστρωμα συνήθως είναι εδαφικό υλικό της περιοχής, ή κατακόρυφη, οπότε το υπόστρωμα είναι μία διαβαθμισμένη στρώση χαλικιών διαφορετικών διαμέτρων με σύνηθες βάθος 0,6 m, δεδομένου ότι τα φυτά, συνήθως καλαμιές, φύονται στην ανώτερη στρώση από άμμο. Τα συστήματα κατακόρυφης ροής προσφέρουν καλύτερη επεξεργασία σε απόβλητα με μεγάλες συγκεντρώσεις οργανικού φορτίου, ενώ τα συστήματα οριζόντιας ροής είναι πιο αποτελεσματικά στην απομάκρυνση αιωρούμενων στερεών. Λόγω αυτών των διαφορετικών τους ιδιοτήτων μπορούν να συνδυαστούν για μια πιο ολοκληρωμένη επεξεργασία των λυμάτων.
Η εκροή πραγματοποιείται με διάτρητο σωλήνα με μεγαλύτερες οπές (20 - 30 mm) και σε πυκνότερη διάταξη (100 - 200 mm), που τοποθετείται επίσης σε στρώση με χαλίκια με σκοπό την αποτροπή έμφραξής του. Ο σωλήνας συλλογής των λυμάτων συνδέεται με άλλο σωλήνα, το ύψος του στομίου του οποίου καθορίζει το ύψος των υγρών λυμάτων στο σύστημα και επιτρέπει τον έλεγχο απόδοσης του συστήματος ανάλογα με την εποχή. Ο συνήθης χρόνος παραμονής των λυμάτων είναι 3 - 5 ημέρες.