Το διαμέρισμα βρίσκεται ακριβώς στα όρια της πόλης του Αγίου Νικολάου και η συνολική του επιφάνεια είναι 120 m². Βασικό χαρακτηριστικό του σχεδιασμού είναι η χρήση του ξύλου (δρυς) στο φυσικό του χρώμα σε πολλές από τις επιφάνειες του διαμερίσματος. Μοναδική εξαίρεση, η μπλε ultramarine κουζίνα, η οποία δεσπόζει σαν ξεχωριστό αντικείμενο στη μία πλευρά του καθιστικού. Η επιλογή των επίπλων, όπως επίσης και ο σχεδιασμός πολλών από αυτών έγινε από τους αρχιτέκτονες του έργου. Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν για τον σχεδιασμό των επίπλων ήταν το σίδερο, ο μαύρος γρανίτης και το ξύλο. Η συλλογή έργων τέχνης του ιδιοκτήτη, η οποία αποτελείται κυρίως από μεταλλικά γλυπτά διαφόρων μεγεθών, καθόρισε εκτός από την οργάνωση των επιμέρους χώρων και την επιλογή των υλικών του έργου. Το φινιστρίνι του μπάνιου, το μαντεμένιο τζάκι, η βιβλιοθήκη της εισόδου και το τραπέζι της βεράντας βρήκαν την υλικότητά τους από τα γλυπτά αυτά.

Πρόκειται για έργο ολικής ανακαίνισης και επανασχεδιασμού υφιστάμενου κτιρίου, που ανήκει στο κτιριακό συγκρότημα του Ο.Τ.Ε. στην Πάρνηθα. Η μελέτη εστιάζει στην ανασύσταση των χώρων εργασίας και στην αναβάθμιση αυτών σε ένα σύγχρονο εργασιακό περιβάλλον δημιουργίας.
Τα υψηλά τεχνικά standards της Germanos Service (ειδικά αντιστατικά δάπεδα και πάγκοι εργασίας, έλεγχος στατικότητας φορτίου εισερχομένων στα εργαστήρια, έλεγχος πρόσβασης και κυκλοφορίας με διαχωρισμό επισκεπτών και τεχνικών) σε συνδυασμό με την ανάγκη δημιουργίας ενός σύγχρονου και φιλικού εργασιακού χώρου, οδήγησε σε μια νέα, διαφορετική προσέγγιση της μέχρι τότε εργασιακής συνθήκης.
Χάρη στο μεγάλο διαθέσιμο εσωτερικό ύψος (άνω των 6 m) υπήρξε η δυνατότητα διαμόρφωσης των χώρων εργασίας σε δύο επίπεδα με την προσθήκη παταριού. Ο φυσικός φωτισμός και αερισμός υπήρξε πρωταρχικό ζητούμενο κατά τη διαδικασία του σχεδιασμού και εξασφαλίστηκε μέσα από την οργάνωση των κατόψεων.
Οι λειτουργικοί χώροι σχεδιάζονται ενιαίοι, σε λογική "open space" προωθώντας τη συνεργασία. Οι βοηθητικοί χώροι χρήσης, π.χ. κουζίνα προσωπικού ή ειδικά εργαστήρια εκπαίδευσης, αποκτούν πλέον ταυτότητα και ενδιαφέρον χάνοντας το διαδικαστικό τους χαρακτήρα.
Ο φυτεμένος τοίχος, οι διαφορετικές ματιέρες αλλά και η χρήση ειδικών ηχοαπορροφητικών υλικών προσδίδουν μια επιπλέον ποιότητα, που αφορά σε αρκετές αισθήσεις. Η χάρτινη οροφή του meeting room, όπως και οι διάφορες γραφιστικές εφαρμογές στα κρύσταλλα και τις τοιχοποιίες αποτελούν με τη σειρά τους, σημεία αναφοράς.
Η ισορροπία μεταξύ των εργαστηριακών χώρων με εκείνων των γραφείων και των χώρων κοινού διατηρείται, καθώς έχει δοθεί ισόποση προσοχή στο σχεδιασμό και την αισθητική

Το έργο αφορά στον επανασχεδιασμό του εξωτερικού χώρου του café - εστιατορίου "Coffee Avenue", το οποίο βρίσκεται στην πλατεία της Νέας Σμύρνης. Όλη η πλατεία έχει έντονο εμπορικό χαρακτήρα, διαθέτει μεγάλο αριθμό χώρων αναψυχής και αποτελεί σημείο συνάντησης τόσο των κατοίκων της περιοχής όσο και επισκεπτών από άλλες περιοχές. Ταυτόχρονα σε μεγάλο μέρος της πλατείας συναντάται το στοιχείο του νερού με τη δημιουργία ενός συστήματος συνεχόμενων λιμνών με καταρράκτες και σιντριβάνια σε πολλά επίπεδα.
Η παρέμβαση που έγινε, καθώς μεγάλο τμήμα του καφέ εκτείνεται στη διαμορφωμένη πλατεία, έπρεπε να μην αλλοιώνει την ταυτότητα της περιοχής, αλλά ταυτόχρονα να διαχωρίζεται από τα παρακείμενα καφέ, που στοιχίζονται το ένα δίπλα στο άλλο. Επίσης, σε πρόκληση αναδείχθηκε το γεγονός ότι όλες οι κατασκευές έπρεπε να μην είναι σταθερές και μόνιμες, αλλά να έχουν τη δυνατότητα μετακίνησης.
Έτσι, λοιπόν, με το σχεδιασμό επιχειρήθηκε η επιστροφή του χώρου στην πλατεία. Καθιστικά με τη μορφή παγκακίων είτε παρέχουν θέα στον πεζόδρομο και στα σιντριβάνια, είτε προσφέρουν μεγαλύτερη ιδιωτικότητα. Ένα κεντρικό καθιστικό στη μέση του χώρου υπενθυμίζει τη σημασία της κοινωνικοποίησης, που στις μέρες μας τείνει να εκλείψει.
Ένας ακόμα στόχος ήταν η εισαγωγή του στοιχείου του πρασίνου, το οποίο δίνει στην πλατεία και στους κατοίκους μια μικρή όαση, έναν θύλακα αστικού πρασίνου ("urban garden"), ο οποίος έλειπε από την πλατεία και από την πόλη εν γένει. Γι’ αυτό το λόγο αναρτήθηκαν φυτά από τα καφασωτά της ξύλινης οροφής, αλλά τοποθετήθηκαν και στην πλάτη των καθισμάτων.
Σημαντικό ρόλο διαδραματίζει ο φωτισμός, με τον οποίο δημιουργήθηκαν σενάρια για όλες τις ώρες της ημέρας, καθώς και για πιθανές ειδικές εκδηλώσεις.

Το αρχιτεκτονικό γραφείο Studio Zhu-Pei σχεδίασε το Κέντρο Παραστατικών Τεχνών "Yang Liping Performing Arts Center" στην πόλη Dali της Κίνας, με κύριο χαρακτηριστικό την κυματιστή στέγη που "αγκαλιάζει" το κτίριο. Αυτή η καλλιτεχνική εγκατάσταση ανατέθηκε από τον τοπικό επαγγελματία χορευτή Yang Liping, με σκοπό να τοποθετηθεί βορειοανατολικά του ιστορικού κέντρου της πόλης.
Εμπνευσμένοι από το ισχυρό τοπίο του περιβάλλοντος, οι αρχιτέκτονες αναζήτησαν αναφορές σχετικές με τη φύση, έτσι ώστε να λύσουν τις προκλήσεις κατά τη διάρκεια της κατασκευής. Μια ορθογώνια στέγη από σχιστόλιθο εκτείνεται σε ένα δομημένο τοπίο ελεύθερων εσωτερικών και εξωτερικών χώρων, μερικοί από τους οποίους μπορούν να συνδυαστούν ως αλληλεπιδρώντα χωρικά συστήματα.
Η εξωτερική πλατεία που διασχίζει το χώρο του κέντρου "Yang Liping" διασταυρώνεται με έναν μεγάλο τσιμεντένιο όγκο που περιέχει το κεντρικό θέατρο, επιτρέποντας την εσωτερική σκηνή του θεάτρου να "ανοίγει" προς τα έξω, διευκολύνοντας την ορατότητα. Έξω από το κύριο αμφιθέατρο, ένα σύνολο σκαλοπατιών που φτάνουν ως την οροφή, παρέχει καθίσματα για τους επισκέπτες, επιτρέποντας την παρακολούθηση των παραστάσεων που λαμβάνουν χώρα, είτε στην εσωτερική σκηνή, είτε στην πλατεία.
Η δομή της οροφής καλύπτεται στην κάτω πλευρά της από ξύλινες ράβδους, διατεταγμένες σε μία σύνθεση που μοιάζει με φωλιά. Οι φεγγίτες που είναι ενσωματωμένοι στο θόλο επιτρέπουν στο φως της ημέρας να φιλτράρεται μέσα από αυτήν την ξύλινη κατασκευή. Ένα σύμπλεγμα από πύργους -που μοιάζουν με δεντρόσπιτα- εκτείνεται μέσω του θόλου, διαπερνώντας τον και συνδέοντας έτσι το έδαφος με την οροφή. Τα σπιτάκια περιλαμβάνουν καφετέριες και ένα ιδιωτικό τεϊοποτείο.
Όπως συμβαίνει με τα βουνά και τις κοιλάδες του γύρω τοπίου, το δυνατό σχήμα της οροφής αντανακλά τον πιο οργανικό σχεδιασμό που "κρύβεται" από κάτω, με σαφείς αναφορές στην παλιά κινεζική φιλοσοφία του Γιν - Γιανγκ, όπου δύο αντίθετα συνδυάζονται για να σχηματίσουν αρμονικά ένα σύνολο. Οι μερικώς βυθισμένοι χώροι μεταμορφώνονται -ως μία αλληλουχία λόφων- σε ένα φυσικό τοπίο κήπου, το οποίο υπόσχεται μία υψηλής αισθητικής εμπειρία στους θεατές.

Το Lit Athens αποτελεί ένα σύγχρονο all day café bar στο Θησείο – την καρδιά της Αθήνας. Το studiomateriality αυτή τη φορά αντλεί έμπνευση από το έντονο αστικό τοπίο του κέντρου δημιουργώντας μια μικρογραφία της πόλης. Μια περιήγηση μέσα στο μαγαζί θυμίζει βόλτα στα στενά της Αθήνας: συνθήματα γκράφιτι στους τοίχους, σώματα air condition, γλάστρες με βασιλικό και ένα σύμπλεγμα από κεραίες συνδυάζονται απροσδόκητα με μια 80s αισθητική και ζωντανεύουν τον χώρο. Έντονο στοιχείο σ’ ένα μαγαζί που κυριαρχεί το γκρίζο είναι ο κεραυνός στο κέντρο του αιθρίου – το πρωί υπονοεί μια βραδινή υπόσχεση, ενώ το βράδυ ηλεκτρίζει την ατμόσφαιρα. Σε συνδυασμό με τις φωτεινές επιγραφές και τον υπόλοιπο neon φωτισμό λειτουργούν σαν καλοκουρδισμένη ορχήστρα, στην οποία συμμετέχουν και τα έντονα χρώματα σε διάφορες γωνιές του μαγαζιού. Μια κλασική μορφή, αυτή της Καρυάτιδας, αναπηδά και ξεχωρίζει από τα στοιχεία του δρόμου, τοποθετημένη σε κομβικά σημεία όπως η όψη και το μπαρ, συμπληρώνοντας την εικόνα μιας Αθήνας του σήμερα.
Εκρηκτικό σαν κεραυνός το μαγαζί αυτό προσγειώθηκε στην πόλη – και είναι ‘lit’.

Οι σχεδιαστικές προθέσεις των μελετητών γι’ αυτό το κτίριο κατοικιών ήταν η δημιουργία μιας σημαντικής παρουσίας και η όσο το δυνατόν καλύτερη εκμετάλλευση της θέας, της θέσης και του προσανατολισμού, καθώς καταλαμβάνει μια σημαντική γωνιά του αστικού τετραγώνου.
Οι βασικές αρχές σχεδιασμού που εφαρμόστηκαν ήταν:
• η χρήση μιας μοναδικής αλλά και διαχρονικής μορφής, ώστε να αποκτήσει το κτίριο μια στιβαρή και ξεχωριστή παρουσία,
• η πλήρης εκμετάλλευση της θέσης, το φυσικού φωτός και της θέας στο πάρκο και στη θάλασσα και
• η δημιουργία ενός άνετου μικροκλίματος, το οποίο θα παρέχει προστασία από τα φυσικά στοιχεία (άνεμοι με βόρειο προσανατολισμό και δυτικό άμεσο ηλιακό φως) χάρη στη δημιουργία φυτεμένων στεγών και αρχιτεκτονικών στοιχείων σκίασης.
Μορφολογικά, το κτίριο έχει σχεδιαστεί με την αρχή της διαφοροποίησης της βάσης και της ανωδομής, ώστε να μειωθεί οπτικά το ύψος του και να αποφευχθεί η μονοτονία που συναντάται συχνά στην ελληνική πολυκατοικία. Για τον ίδιο λόγο δημιουργούνται διαδοχικά ημιυπαίθριοι χώροι με ανοιχτά και κλειστά μπαλκόνια, σε μια παιχνιδιάρικη αλληλουχία σκιών και ογκομετρίας. Τα μπαλκόνια ενοποιούνται με μεταλλικά στοιχεία για να δημιουργήσουν ένα ενιαίο οπτικό σύνολο και να τονίσουν τη συνολική γεωμετρία της πρότασης. Τα κλειστά μπαλκόνια, τα οποία αποτελούν ένα εξέχον μορφολογικό χαρακτηριστικό στις όψεις, είναι επενδυμένα με μάρμαρο, ενώ τυχόν ανοίγματα φέρουν επίσης μαρμάρινα σκίαστρα χάριν ομοιομορφίας και αντηλιακής προστασίας. Τα ελεύθερα διατεταγμένα στοιχεία σκίασης, εκτός από λειτουργικότητα, προσφέρουν επίσης ποικιλία στις όψεις προσδίδοντας κύρος και ξεχωριστή εμφάνιση στο κτίριο.

Κατά την ανακαίνιση αυτού του διαμερίσματος, στόχος ήταν η εξισορρόπηση των σύγχρονων λεπτομερειών με τον κατά τα άλλα μπρουταλιστικό χαρακτήρα του υφιστάμενου κτιρίου. Δάπεδα, υαλοστάσια, επενδύσεις και χτιστά έπιπλα χαρακτηρίζονται από κεραμικά πλακίδια σε έντονα χρώματα, πλησιάζοντας στον αρχικό σχεδιασμό των μωσαϊκών που προϋπήρχαν.
Φωτογραφίες: José Hevia

Σε αυτό το διαμέρισμα - εργαστήριο, διαβίωσης και καλλιτεχνικής δημιουργίας των ιδιοκτητών, τα διαχωριστικά τοιχώματα έντονης φθορίζουσας βαφής είναι κατασκευασμένα από κόντρα πλακέ και έχουν τοποθετηθεί έτσι ώστε να ορίζουν κάθε φορά και διαφορετικούς χώρους για διαφορετικές χρήσεις.
Φωτογραφίες: Takumi Ota

Η 1η διεθνής έκθεση για την κυκλική οικονομία, την ενέργεια και τη δόμηση, θα πραγματοποιηθεί από 31 Μαρτίου έως 2 Απριλίου 2023, στο Διεθνές Εκθεσιακό Κέντρο Θεσσαλονίκης. Η έκθεση και το συνέδριο "Forward Green" είναι μία πρωτοβουλία της ΔΕΘ HELEXPO, που έχει ως στόχο να συμβάλλει στην εφαρμογή μιας νέας επιχειρηματικής αντίληψης για τη χώρα, βασισμένης στην κυκλική οικονομία, στην πράσινη ανάπτυξη και στον μετασχημα¬τισμό των επιχειρηματικών μοντέλων για την εξοικονόμηση των φυσικών πόρων και τη βιώσιμη ανάπτυξη. Η έκθεση απευθύνεται σε εταιρείες, φορείς, οργανισμούς και κυβερνητικούς παράγοντες που υιοθετούν σύγχρονες πρακτικές αξιοποίησης πρώτων υλών, δομι¬κών υλικών, τεχνολογιών, ενέργειας, ανακύκλωσης και συσκευασίας, οι οποίες μέσα από καινοτόμους λύσεις και έξυπνες συνεργασίες, θα έχουν θετικό αντίκτυπο στη μείωση της ρύπανσης του περι¬βάλλοντος, στην αύξηση της βιωσιμότητας των προϊόντων και των υπηρεσιών, δημιουργώντας παράλληλα, νέες επιχειρηματικές ευκαι¬ρίες. Οι θεματικές της έκθεσης είναι: συστήματα εξοικονόμησης ενέργειας, βιοκλιματικός σχεδιασμός, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ανακύκλωση και διαχείριση αποβλήτων, σύγχρονα δομικά υλικά, επεξεργασία νερού, σχεδιασμός προϊόντων, ηλεκτρικά οχήματα, αυτοδιοικητικοί φορείς κ.ά.
Η έκθεση περιλαμβάνει πρόγραμμα παράλληλων εκδηλώσεων, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν το συνέδριο για την κυκλική οικονομία και το φεστιβάλ κυκλικής οικονομίας. Το πρόγραμμα του φεστιβάλ περιλαμβάνει ποικίλης μορφής παράλληλες εκδηλώσεις, όπως ημερίδες, παρουσίαση συστημάτων εναλλακτικής διαχείρισης απορριμμάτων, θεματικά και δημιουργικά εργαστήρια, εκθέσεις κ.ά.

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΥΛΙΚΑ ΔΙΝΟΥΝ ΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΝΕΕΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΣΤΙΣ ΚΤΙΡΙΑΚΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ
Στην Ελλάδα, το σκυρόδεμα συνιστά μέχρι και σήμερα το κύριο οικοδομικό υλικό για την κατασκευή του φέροντος οργανισμού κτιρίων. Η ανάπτυξη των καλουπιών κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα υπήρξε παράλληλη με την ανάπτυξη των κατασκευών από σκυρόδεμα.
Σκοπός του σχεδιασμού και της κατασκευής καλουπιών είναι η χύτευση του νωπού σκυροδέματος στη μορφή και στις διαστάσεις που απαιτεί η μελέτη του εκάστοτε έργου. Τα καλούπια φέρουν με ασφάλεια το σύνολο των φορτίων, μέχρι το σκυρόδεμα να στερεοποιηθεί και να αποκτήσει επαρκή αντοχή.
Το καλούπι είναι μια προσωρινή κατασκευή, που αποτυπώνεται μόνιμα στο σκυρόδεμα. Δημιουργείται γρήγορα, δέχεται μεγάλα φορτία για λίγες ώρες κατά τη σκυροδέτηση, και εντός ενός χρονικού διαστήματος λίγων ημερών αφαιρείται για μελλοντική χρήση σε άλλο έργο. Χαρακτηριστικό της προσωρινής φύσης της εν λόγω κατασκευής είναι οι ενώσεις, τα στηρίγματα και οι προσαρμογές, που χρειάζονται, για να συγκρατηθούν τα διάφορα τμήματα μεταξύ τους. Τα καλούπια χρησιμοποιούνται ξανά και ξανά, πολλές φορές καθ’ όλη τη διάρκεια ζωής τους. Τα κύρια μέρη ενός καλουπιού είναι:
• το πέτσωμα, που είναι η επιφάνεια του καλουπιού που έρχεται σε άμεση επαφή με το σκυρόδεμα (δίνει το σχήμα και τις διαστάσεις του δομικού στοιχείου και διαμορφώνει τη μορφή της τελικής επιφάνειας του σκυροδέματος),
• οι ενώσεις και τα στηρίγματα του πετσώματος,
• τα στηρίγματα του καλουπιού, ώστε τα φορτία να μεταφέρονται μέσω αυτών είτε στο έδαφος είτε στα ικριώματα.