Το Monogram είναι ένα καφέ και πρατήριο μέσα στην Παλιά Πόλη των Χανίων. Φιλοσοφία του μαγαζιού είναι η παρασκευή και το κόψιμο του καφέ μπροστά στον πελάτη, ώστε να βιώνει όλη την εμπειρία.
Στο πνεύμα αυτό, σχεδιάστηκε μια διάταξη και επίπλωση που ευνοεί την αντίληψη των λειτουργιών από τον πελάτη, με ένα μινιμαλιστικό ύφος που δρα ως φόντο γι αυτές. Η κάτοψη οργανώνεται ώστε ο πάγκος παρασκευής να υποδέχεται τους πελάτες, ενώ στο βάθος του χώρου γίνεται το άλεσμα του καφέ, διαλέγοντας από μία βιτρίνα διαφορετικών ποικιλιών. Η τουαλέτα κρύβεται διακριτικά πίσω από ένα συρόμενο πέτασμα.
Οι πάγκοι εργασίας είναι χαμηλοί, από λευκό τεχνογρανίτη και επενδεδυμένοι με φυσική δρυ και ανοικτή γκρι τσιμεντοκονία. Ένα στοιχείο πρασίνου τοποθετείται στην άκρη του πάγκου παρασκευής, διαχωρίζοντάς τον από τα ψηλά καθίσματα των πελατών. Η βιτρίνα των καφέδων στηρίζεται σε μία πολύ διακριτική κατασκευή από λεπτή λαμαρίνα, πάνω στην οποία ενσωματώνονται τα κουτιά αποθήκευσης. Στο ίδιος ύφος έχουν σχεδιαστεί και μικρά τραπέζια στο εσωτερικό του καταστήματος με στήριξη στον τοίχο. Η τουαλέτα σχεδιάστηκε πάνω στις ίδιες γραμμές με λευκούς τόνους, τσιμεντοκονία και ξύλο. Στις όψεις τοποθετούνται κουφώματα γκιλοτίνες που ανοικτά λειτουργούν και ως πάγκοι σερβιρίσματος.

Το έργο αφορά τον επανασχεδιασμό της μονάδας νοσηλείας των μονόκλινων δωματίων του Ευγενίδειου Θεραπευτηρίου, στον πέμπτο όροφο του κτιρίου, συνολικής επιφάνειας 429 m². Η μελέτη των iy SYNAPSIS ARCHITECTS εκπονήθηκε με στόχο να ικανοποιήσει δύο βασικές ανάγκες, την λειτουργική αρτιότητα της πτέρυγας και την αισθητική αναβάθμιση της.

Κεντρική ιδέα της μελέτης είναι ο χρήστης του χώρου να εισπράττει ποιότητα διαμονής, ηρεμία και ασφάλεια με θέα τον λόφο της πόλης.
Στην στάση νοσηλείας (γραμματεία), στην είσοδο της πτέρυγας, στον κεντρικό κοινόχρηστο χώρο και την αναμονή επιλέξαμε ξύλο και μάρμαρο travertino, σε υλικά κατάλληλα για χρήση σε νοσοκομεία. Η πολυτέλεια που δίνει η ποιότητα και το πάντρεμα των δυο υλικών κάνουν τον επισκέπτη να αισθάνεται από την πρώτη στιγμή την ποιότητα των υπηρεσιών του θεραπευτηρίου.

Οι επιβλητικές πόρτες των δωματίων σχεδιάστηκαν με πλαϊνή επένδυση ίδιου υλικού και χρώματος και προδιαθέτουν τον χρήστη για μια όμορφη, ασφαλή και ποιοτική διαμονή. Στο τμήμα της πτέρυγας με την μεγαλύτερη κυκλοφορία οι πόρτες σχεδιάστηκαν με υποχώρηση για την καλύτερη εξυπηρέτηση στην κίνηση των φορείων. Οι πόρτες αυτές συνθέτουν μια μεγάλη πύλη και καθιστούν την σύνθεση ως την κύρια ταυτότητα του έργου.

Για την σύνθεση αυτή τηρήθηκαν οι εξής άξονες:
Άξονας 1: Το ύψος του χώρου ορίστηκε στην παρειά των δοκαριών. Αυτός ήταν και ο άξονας που όριζε την πάνω στάθμη των επενδύσεων. Πάνω από αυτήν υπήρχαν μόνο τα φωτιστικά σώματα.
Άξονας 2: Το πρέκι των θυρών των ανελκυστήρων που όρισε και το πρέκι των πορτών των δωματίων. Συγκεκριμένα ο άξονας όρισε την πάνω στάθμη του πρεβαζιού, την στάθμη της επένδυσης καθώς και της σύνθεσης των δύο θυρών που μαζί δημιουργούν μια πύλη.
Άξονας 3: Η στάθμη αλλαγής της επένδυσης που ορίζει και το υλικό του πάγκου εξυπηρέτησης του κοινού.
Άξονας 4: Ο άξονας των προστατευτικών σε τοίχους και πόρτες που ορίζει και την θέση του χειρολισθήρα, όλα τοποθετημένα στο ιδανικό ύψος αφενός για την στήριξη των ασθενών και χρηστών, αφετέρου για την προστασία από τα χτυπήματα των φορείων.

Ένα ακόμα στοιχείο της μελέτης που δόθηκε ιδιαίτερη προσοχή είναι η επιλογή των χρωμάτων στα διάφορα υλικά. Για να υπάρχει συνέπεια στην μελέτη έπρεπε τα χρώματα, αφενός να είναι ανοιχτά και θερμά, αφετέρου να είναι ενοποιημένα χωρίς αντιθέσεις, διαχωρίζοντας ωστόσο του χώρους κυκλοφορίας με τους χώρους διαμονής. Βασικό στοιχείο που ορίζει τους δύο χώρους είναι το δάπεδο. Στους χώρους κυκλοφορίας, αναμονής και τους βοηθητικούς χώρους η επιλογή ήταν ένα πολύ ανοιχτό ομογενές βινηλικό δάπεδο με πολύ ήπια χρωματική παλέτα στα χρώματα του ξύλου και του travertino. Για το δάπεδο των δωματίων η επιλογή ήταν ένα σκούρο θερμό χώμα με ήπια χρωματική παλέτα στους ίδιους τόνους. Ακριβως το ίδιο χρώμα είναι η πόρτα και τα προστατευτικά της και αυτό καθιστά τη συνολική εικόνα απόλυτα αρμονική. Με την ίδια λογική τα χρώματα των τοίχων στους χώρους κυκλοφορίας είναι λευκά με λευκά προστατευτικά και λευκή οροφή, ενώ την μικρή αναπάντεχη ένταση στο σύνολο των χώρων δίνουν τα εξωτερικά μαύρα σποτ για τους αριθμούς του κάθε δωματίου. Στο εσωτερικό των δωματίων το χρώμα των τοίχων είναι θερμό ανοιχτό ίδιο με την πόρτα του λουτρού και τα προστατευτικά στους τοίχους. Τέλος η οροφή είναι λευκή μέχρι το λευκό καμπύλο εργαλείο.
Επόμενος στόχος την μελέτης η λειτουργικότητα και αρτιότητα της πτέρυγας που έπρεπε να βελτιωθεί με τον επανασχεδιασμό του ορόφου. Έτσι λαμβάνοντας υπόψη στοιχεία που δεν μπορούν να μετατοπιστούν, όπως κατακόρυφες στήλες αποχετεύσεων, δομικά στοιχεία κ.α., αλλά και την επιθυμία της διοίκησης για την μικρότερη δυνατή μεταβολή στις εσωτερικές τοιχοποιίες, πετύχαμε να μεταφέρουμε την στάση νοσηλείας (γραμματεία) σε σημείο με πολύ καλό έλεγχο στην είσοδο της πτέρυγας. Δημιουργήσαμε δωμάτιο με προδιαγραφές στον χώρο διαμονής και το λουτρό, για χρήση από άτομα με ειδικές ανάγκες. Εντάξαμε WC επισκεπτών, WC ΑΜΕΑ, WC προσωπικού. Επιπλέον σχεδιάστηκε χώρος για το διάλειμμα του νοσηλευτικού προσωπικού, χώροι ιματιοθήκης, ακαθάρτων, ειδών καθαριότητας κ.α.
Μία ακόμα ενέργεια που έγινε με τον νέο σχεδιασμό ήταν η μεταφορά του χώρου αναμονής αναμονή σε σημείο που δεν είναι εφικτή η οπτική επαφή προς τα δωμάτια των ασθενών.

Τέλος, βασικό στοιχείο του επανασχεδιασμού ήταν οι αλλαγές όλων των δωματίων με σκοπό να μεγαλώσουν τα λουτρά και να βελτιωθεί η πρόσβαση των φορείων προς τα δωμάτια. Αυτός ήταν και ο λόγος για την μετατόπιση των θυρών προς το εσωτερικό των δωματίων στο τμήμα του ορόφου με τα περισσότερα δωμάτια και την αυξημένη κυκλοφορία. Αποτέλεσμα η δημιουργία ενός άρτιου λειτουργικά χώρου, σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες ενός θεραπευτηρίου, που προσφέρει ηρεμία και πολυτέλεια στους χρήστες του και εργονομία στους εργαζόμενους.

Φέτος τον Μάρτιο η τοπική ομάδα BEST Thessaloniki θα διοργανώσει το Job Fair στις 8 Μαρτίου 2023 και το EBEC Challenge Thessaloniki από τις 8 έως τις 11 Μαρτίου 2023. Η ομάδα BEST Thessaloniki (Board of European Students of Technology) είναι ένας πανευρωπαϊκός, φοιτητικός, μη κερδοσκοπικός, μη πολιτικός οργανισμός, ο οποίος υπάγεται στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Το BEST δραστηριοποιείται σε 88 τεχνολογικά ιδρύματα σε 31 χώρες της Ευρώπης.
Το Job Fair αποτελεί ένα event δικτύωσης μέσα από το οποίο οι φοιτητές έρχονται σε επαφή με εταιρείες και ενημερώνονται για το τι ζητάει η αγορά εργασίας. Είναι η ευκαιρία κάθε φοιτητή για άμεση επαφή και αλληλεπίδραση με μελλοντικούς εργοδότες.
To EBEC (European BEST Engineering Competition) είναι ο μεγαλύτερος διαγωνισμός για μηχανικούς της Ευρώπης. Διοργανώνεται από φοιτητές για φοιτητές σε 33 χώρες και 87 εκπαιδευτικά ιδρύματα και συγκεντρώνει πάνω από 6500 συμμετέχοντες. Το EBEC προσφέρει σε φοιτητές τεχνολογίας την ευκαιρία να αναδείξουν τις ικανότητές τους τόσο σε θεωρητικό (κατηγορία Case Study) όσο και σε πρακτικό επίπεδο (κατηγορία Innovative Design). Στόχος των ομάδων είναι η κατάκτηση της νίκης και η πρόκριση στην επόμενη φάση του διαγωνισμού.
Περισσότερες πληροφορίες στις ιστοσελίδες:
JobFair: http://best.web.auth.gr/jobfair/2022/12/14/lets-chat/
EBEC: http://best.web.auth.gr/ebec/

Ο Κωνσταντίνος Δεκαβάλλας ήταν αρχιτέκτων, διπλωματούχος του Eθνικού Mετσοβίου Πολυτεχνείου.
Στο διάστημα 1949-1951 ήταν άμισθος επιμελητής στην Έδρα της Eιδικής Kτιριολογίας του E.M.Π.. Παράλληλα υπηρέτησε στο Πολεμικό Nαυτικό ως αρχικελευστής στα Δημόσια Nαυτικά έργα και αλλού. Έχει δίπλωμα M.Sc. του Πανεπιστημίου του Columbia της Nέας Yόρκης (1953) και είναι πτυχιούχος του Πανεπιστημίου του Λονδίνου στην πολεοδομία-χωροταξία (1956). Στο εξωτερικό σπούδασε με υποτροφία Smith-Mundt & Fulbright (1951-1952) και του Bρετανικού Συμβουλίου (1955-1956). Aπό το 1952 ως το 1954 εργάσθηκε με τον καθηγητή του Percy Goodman στη Nέα Yόρκη. Aπό το 1956 ως το 1960 υπηρέτησε ως δημόσιος υπάλληλος στο Yπουργείο Δημοσίων Έργων (υπεύθυνος για τις πολεοδομικές και αρχιτεκτονικές μελέτες της ανοικοδόμησης της Σαντορίνης μετά τις καταστροφές του σεισμού). Στο διάστημα 1960-1969 ήταν αρχιτέκτων της Eθνικής Tράπεζας της Eλλάδος και από το 1960 ως σήμερα έχει γραφείο αρχιτεκτονικών και πολεοδομικών μελετών που ενίοτε συνεργάζεται με άλλα αρχιτεκτονικά γραφεία.

Για πολλά χρόνια εκλεγόταν μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Σ.A.Δ.A.Σ. (1962-1970), πρόεδρος και αντιπρόεδρός του. Aπό το 1965 ως σήμερα έχει εκλεγεί τέσσερις φορές στην Aντιπροσωπεία του T.E.E. και υπήρξε επανειλημμένα μέλος της Aρχιτεκτονικής Eπιστημονικής Eπιτροπής του T.E.E. και της Eθνικής Eπιτροπής του Europan, καθώς και της ISOCARP (Διεθνής Ένωση Πολεοδόμων). Eίναι μέλος της Eλληνικής Aρχιτεκτονικής Eταιρείας, ιδρυτικό μέλος της Σ.E.Π.O.X. και της Eλληνικής Eταιρείας για την Προστασία του Περιβάλλοντος, της οποίας υπήρξε και πρόεδρος. Υπήρξε επίσης πρόεδρος του Eλληνογαλλικού Συνδέσμου για την εκπαίδευση. Έχει εκλεγεί επανειλημμένα κριτής αρχιτεκτονικών διαγωνισμών (πανελληνίωνκαι διεθνών) ως εκπρόσωπος του Συλλόγου Aρχιτεκτόνων, του Tεχνικού Eπιμελητηρίου, του Eθνικού Mετσοβίου Πολυτεχνείου και άλλων φορέων, όπως του Yπουργείου Eξωτερικών και της K.E.Δ..
Έχει δώσει διαλέξεις και έχει συμμετάσχει σε συνέδρια στην Eλλάδα, την Eλβετία, τη Γερμανία, την Aγγλία, τις H.Π.A., την Iσπανία και αλλού με εισηγήσεις, ανακοινώσεις και παρεμβάσεις. Πολλές από τις διαλέξεις αφορούσαν την παρουσίαση του έργου του.

Tο 1980 εκλέχτηκε καθηγητής των Aρχιτεκτονικών Συνθέσεων στο E.M.Π. και το 1992 δίδαξε ως καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Pomona στην Kαλιφόρνια. Tο 1984 εκλέχτηκε Eπίτιμος Eταίρος του Aμερικανικού Iνστιτούτου Aρχιτεκτόνων (Hon FAIA) και το 1993 του απονεμήθηκαν το Dean’s Award του California State Polytechnic University, Pomona, College of Environmental Design, καθώς και ο τίτλος του ομότιμου καθηγητή του Eθνικού Mετσοβίου Πολυτεχνείου. Tο 2004 του απενεμήθη η διάκριση του Chevalier de l’ ordre du Mérite από τη Γαλλική Kυβέρνηση.

Aπό το 1994 ασχολείτο, παράλληλα προς το αρχιτεκτονικό του έργο, με τη συγγραφή πονήματος για την Aρχιτεκτονική των χώρων πεζών στις αστικές περιοχές. Tο 1999 δημοσιεύει ένα βιβλίο «Aπ’ όσα είπα κι έγραψα» με ομιλίες και αναδημοσιεύσεις έργων του. Μέρος του αρχιτεκτονικού και πολεοδομικού έργου του, έχει δημοσιευθεί σε ελληνικά και ξένα περιοδικά.
Το 2008 το Νέο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς παρουσίασε αναδρομική έκθεση του συνόλου του έργου του. Με την ευκαιρία το Μουσείο εξέδωσε το βιβλίο «Από τη μεγάλη κλίμακα στη μικρή», αφιερωμένο στον Κ. Δεκαβάλλα και το έργο του.

Την είδηση για τον θάνατό του έκανε γνωστή με ανάρτησή του το αρχιτεκτονικό γραφείο 4k Architects, που αποχαιρέτησε τον σπουδαίο δημιουργό.
«Το αρχιτεκτονικό γραφείο 4k Architects αποχαιρετά με βαθύτατη θλίψη τον αρχιτέκτονα Κωνσταντίνο Δεκαβάλλα, που έφυγε χθες από τη ζωή, σε ηλικία 98 ετών. Αφιερώθηκε με πάθος και όραμα στην αρχιτεκτονική και αναδείχθηκε ως ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της γενιάς τους. Την υπηρέτησε ως τις τελευταίες ημέρες της ζωής του. Για την ομάδα μας η δεκαετής, καθημερινή συνύπαρξη μαζί του, υπήρξε ένα σπάνιο δώρο, απέναντι στο οποίο στεκόμαστε με ευγνωμοσύνη και αγάπη. Η σκέψη του και το έργο του θα συνεχίσουν να αποτελούν μια πολύτιμη κληρονομιά για όλες τις νέες γενιές αρχιτεκτόνων» αναφέρει η εν λόγω ανακοίνωση.
Σύμφωνα με την ανάρτηση την Τετάρτη ο Κωνσταντίνος Δεκαβάλλας θα αποτεφρωθεί στο Κέντρο Αποτέφρωσης της Ριτσώνας στις 12:00.
Παράκληση της οικογένειας, αντί στεφάνων να γίνουν δωρεές στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα.
Το έργο του Κωνσταντίνου Δεκαβάλλα
Ο Κωνσταντίνος Δεκαβάλλας γεννήθηκε στην Αθήνα τον Δεκέμβριο του 1924. Είχε καταγωγή από τη Σίκινο και στράφηκε στην αρχιτεκτονική λόγω ενός θείου του, του αρχιτέκτονα και αρχαιολόγου Γκόρχαμ Φίλιπς Στίβενς.
Μετά τις σπουδές και τα μεταπτυχιακά του σε Αθήνα, Λονδίνο και Νέα Υόρκη συμμετείχε στον σχεδιασμό του τουριστικού συγκροτήματος του Αστέρα Γλυφάδας, το οποίο αποπερατώθηκε το 1954, και στην κατασκευή του ξενοδοχείου Ναυσικά του Αστέρα Βουλιαγμένης.
Το 1980 εκλέχθηκε καθηγητής των Αρχιτεκτονικών Συνθέσεων στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, όπου δίδαξε μέχρι το 1993 και αυτό που έλεγε στους νέους φοιτητές ήταν ότι «η μάθηση είναι θέμα βούλησης, όχι δασκάλου», όπως είχε τονίσει σε παλαιότερη συνέντευξή του.
Υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες μοντέρνους αρχιτέκτονες της γενιάς του.

Αυτά τα φωτιστικά LED αποτελούνται από ένα τρισδιάστατο εκτυπωμένο "δίχτυ", του οποίων η γεωμετρία ανακυκλωμένου πολυμερούς είναι μεν ελαστική, αλλά αρκετά ισχυρή ώστε να τεντώνεται και να αναμορφώνεται, όταν υποβάλλεται σε μεταβαλλόμενες αλλαγές στο άμεσο περιβάλλον του. Όταν φορτίζονται, εκπέμπουν ένα φωτεινό λευκό φως, ορατό για 3 μέτρα σε απόλυτο σκοτάδι. Ακόμη, έχουν προσαρμοστεί, έτσι ώστε η εσωτερική επιφάνεια του τρισδιάστατα εκτυπωμένου διχτυού να είναι επικαλυμμένη με χαλκό. Το συγκεκριμένο project ανατέθηκε για τον φωτισμό των ξενοδοχείων Gao στο Πεκίνο.

Οι αρχιτέκτονες θέλησαν να δημιουργήσουν έναν σύγχρονο open-plan χώρο βιομηχανικού χαρακτήρα στο υφιστάμενο διαμέρισμα, χωρίς την ύπαρξη θυρών μεταξύ των δωματίων, με τη βοήθεια διαχωριστικών. Αξιοποιήθηκαν οι υπάρχουσες δομικές και τεχνικές παράμετροι της κατασκευής του διαμερίσματος, ενώ η οροφή παρέμεινε εκτεθειμένη από οπλισμένο σκυρόδεμα. Αυτό έδωσε στο διαμέρισμα έναν πιο ακατέργαστο χαρακτήρα. Σημαντική ήταν η επιλογή του δαπέδου, το οποίο είναι ομοιόμορφο σε όλο το διαμέρισμα, συμπεριλαμβανομένων των λουτρών, και είναι και αυτό από σκυρόδεμα- ενώ η αρχική επιλογή ήταν terrazzo.
Σημαντικό στοιχείο του σχεδιασμού ήταν η εισαγωγή "κουτιών" στον open-plan χώρο, έτσι ώστε τα δωμάτια να διαχωρίζονται μεταξύ τους όχι με αυστηρό τρόπο, διατηρώντας και την ιδιωτικότητα.Τα ένθετα κουτιά είναι κατασκευασμένα από διαφορετικά υλικά και δομές. Το κύριο διαχωριστικό στοιχείο του χώρου είναι ένα διαχωριστικό έντονου πράσινου χρώματος, το οποίο κρύβει ένα μέρος της κουζίνας, όπου υπάρχει το ψυγείο, το πλυντήριο πιάτων και ο εντοιχισμένος φούρνος. Ο πελάτης ήθελε όσο το δυνατόν λιγότερες πόρτες.
Στην είσοδο υπάρχει ένα μικρό βοηθητικό δωμάτιο και δύο εντοιχισμένες ντουλάπες. Κεντρικός χώρος είναι η κουζίνα με νησίδα επενδυμένη με μπρούτζινα πάνελ, ενώ διαθέτει πάγκο από συμπαγές σκυρόδεμα. Η επιφάνεια του πάγκου έχει έξυπνα κρυμμένα ανοίγματα για διαλογή βιολογικών απορριμμάτων. Το υπνοδωμάτιο βρίσκεται πίσω από το πράσινο "κουτί". Διαθέτει τρεις εισόδους. Υπάρχει χώρος για τραπεζαρία με καθιστικό. Σε αυτόν τον χώρο υπάρχει επίσης ένα μικρό μπάνιο για τους επισκέπτες. Η είσοδος στο μπάνιο βρίσκεται στον προθάλαμο του διαμερίσματος. Η άποψη του διαμερίσματος που δημιουργήθηκε μετά την αφαίρεση των περισσότερων χωρισμάτων, ενισχύει την αρμονική διασύνδεση των διαφορετικών υλικών που χρησιμοποιούνται στο διαμέρισμα.

Τα βραβεία αρχιτεκτονικής "Aga Khan" στοχεύουν στην ανάδειξη έργων, που ανταποκρίνονται στις ανάγκες και στις προσδοκίες ισλαμικών κοινοτήτων. Ο θεσμός επιβραβεύει έργα, τα οποία αντιπροσωπεύουν την αρχιτεκτονική αριστεία στους τομείς του σύγχρονου σχεδιασμού, της κοινωνικής στέγασης, της βελτίωσης και ανάπτυξης κοινοτήτων, της ιστορικής διατήρησης, της επαναχρησιμοποίησης, καθώς και της περιβαλλοντικής βελτίωσης. Νικητές του βραβείου αρχιτεκτονικής "Aga Khan" για το 2022 είναι τα εξής έργα:
Βελτίωση υπαίθριων δημόσιων χώρων "Urban River Spaces" στο Μπαγκλαντές
Το έργο σχεδιάστηκε από τους Co.Creation. Architects / Khondaker Hasibul Kabir, Suhailey Farzana στο Μπαγκλαντές και αφορά στην αξιοποίηση, ανάδειξη και βελτίωση των υπαίθριων δημόσιων χώρων στην πόλη και πιο συγκεκριμένα στη δημιουργία γραμμικών πάρκων κατά μήκος παραποτάμιων περιοχών εντός του αστικού ιστού. Στόχος είναι η δημιουργία διαδρομών πρασίνου και η διασύνδεσή τους με άλλους υπαίθριους κοινόχρηστους χώρους. Στο έργο συμμετείχε ενεργά και η τοπική κοινότητα, έτσι ώστε να διευκολυνθεί η πρόσβαση στον ποταμό Nabaganga, επιτυγχάνοντας τη μετατροπή μιας χωματερής σε έναν ελκυστικό πολυλειτουργικό χώρο, ο οποίος προστατεύει και ενισχύει τη βιοποικιλότητα του περιμετρικού περιβάλλοντος.
Διαμόρφωση χώρων κοινότητας προσφύγων Rohingya στο Μπαγκλαντές
Οι έξι προσωρινοί χώροι, οι οποίοι ανταποκρίνονται στο πρόγραμμα "Rohingya Refugee Response" παρέχουν μια αξιοπρεπή, ευαίσθητη και έξυπνη λύση στις επείγουσες ανάγκες που σχετίζονται με τη μεγάλη εισροή προσφύγων Rohingya στις κοινότητες υποδοχής του Μπαγκλαντές, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στην ασφάλεια των γυναικών και των κοριτσιών. Η ιδέα και ο σχεδιασμός των αρχιτεκτόνων Rizvi Hassan, Khwaja Fatmi, Saad Ben Mostafa των έξι χώρων είχε ως στόχο την "ανοικοδόμηση" της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, δίνοντας λύσεις στις χωρικές και λειτουργικές ανάγκες που προκύπτουν.
Διεθνές αεροδρόμιο "Banyuwangi" στην Ινδονησία
Το διεθνές αεροδρόμιο στο Blimbingsari της Ινδονησίας, σχεδιασμένο από τον αρχιτέκτονα Andramatin, συνδυάζει αρμονικά την αρχιτεκτονική, τη λειτουργικότητα και την αισθητική. Σύγχρονο και αποτελεσματικό από όλες τις απόψεις, πρόκειται να αποτελέσει πρότυπο και άλλων τέτοιων αεροδρομίων, καθώς η κυβέρνηση της Ινδονησίας σκοπεύει να κατασκευάσει περίπου 300 τέτοια αεροδρόμια στο εγγύς μέλλον.
Μουσείο σύγχρονης τέχνης "Argo Museum of Contemporary Art and Cultural Centre" στο Ιράν
Στον πυκνό αστικό ιστό του ιστορικού κέντρου της Τεχεράνης, αυτό το ιδιαίτερο έργο επανάχρησης και συντήρησης από τους ASA North / Ahmadreza Schricker έχει μετατρέψει το "Argo Factory" –ένα πρώην ζυθοποιείο–, του οποίου οι δραστηριότητες μεταφέρθηκαν έξω από την πόλη, σε ένα μουσείο σύγχρονης τέχνης. Το αρχικό –κατά βάση ερειπωμένο– κτίριο του ζυθοποιείου ανακαινίστηκε και στη θέση του χτίστηκαν νέοι χώροι με λεπτή προσέγγιση και σχεδιασμό. Μία ποικιλία χώρων για εκθέσεις, ομιλίες και ταινίες αναπτύχθηκε σε τέσσερα επίπεδα, ενώ μία νέα κατοικία καλλιτεχνών χτίστηκε δίπλα στο μουσείο.
Ανακαίνιση ξενώνα "Niemeyer" στον Λίβανο
Στα περίχωρα της Τρίπολης –ένα από τα παλαιότερα και ομορφότερα λιμάνια, που κάποτε φημιζόταν για τη βιοτεχνία του, αλλά σήμερα καταστρέφεται από τη φτώ¬χεια και την έλλειψη δημόσιων χώρων– η αποκατάσταση του ξενώνα από τους East Architecture Studio αποτελεί μέρος της "Διεθνούς Έκθεσης Rachid Karami" (RKIF), το ημιτελές αριστούργημα του αρχιτέκτονα Oscar Niemeyer. Ο ξενώνας είχε εγκαταλειφθεί το 1975 λόγω του εμφυλίου πολέμου, ενώ τώρα έχει μετατραπεί σε εκθεσιακό κέντρο για την προώθηση της τοπικής βιομηχανίας ξύλου.
"CEM Kamanar Secondary School" στη Σενεγάλη
Είναι σχεδιασμένο από τους Dawoffice / David Garcia και Aina Tugores. Πρόκειται για ένα σχολικό συγκρότημα, κατασκευασμένο με τοπικά υλικά και τεχνικές, όλα σε στενή συνδιαλλαγή με το περιβάλλον. Η τοπογραφία και η χλωρίδα της περιοχής αποτέλεσαν τις βασικές προϋποθέσεις κατασκευής αυτού του έργου, οργανώνοντας τις υπαίθριες αίθουσες διδασκαλίας γύρω από τα υπάρχοντα μεγάλα δέντρα, έτσι ώστε δάσκαλοι και μαθητές να επωφεληθούν από τη σκιά που δημιουργείται από

ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΜΕΤΑΛΛΙΚΕΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΕΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΝΤΟΧΗΣ ΚΑΙ ΥΨΗΛΗΣ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ ΣΤΙΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ

Η επικάλυψη με χρώματα πούδρας είναι κατάλληλη για μια ποικιλία υποστρωμάτων, πλέον των μεταλλικών, όπως π.χ. των πλαστικών, των γυάλινων και των ινοσανίδων μεσαίας πυκνότητας (MDF) και υπερτερεί έναντι των υγρών χρωμάτων ως προς την αντοχή, τη διάρκεια ζωής και την ποικιλία των τελικών επιστρώσεων, καθώς και το μειωμένο περιβαλλοντικό κόστος. Όσον αφορά στις μεταλλικές επιφάνειες, η βαφή με χρώματα πούδρας παρέχει αντιδιαβρωτική προστασία, αντοχή σε εκδορές και μεγάλη επιλογή χρωμάτων, προσφέροντας ενδιαφέρουσες αρχιτεκτονικές λύσεις. Σημειώνεται ότι η επιτυχία αυτής της μεθόδου επικάλυψης έγκειται στην τήρηση όλων των συνθηκών παραγωγικής διαδικασίας, εφαρμογής και χρήσης.

Το "Hourglass Corral" είναι μία εξοχική κατοικία, που περιλαμβάνει καλλιέργειες αρωματικών φυτών. Αυτές πραγματοποιούνται στο φυτεμένο δώμα, το οποίο παράλληλα προσφέρει αποδοτική θερμομόνωση στους χώρους. Η κάτοψη της κατοικίας είναι προϊόν παραμετρικού σχεδιασμού. Προέκυψε από τη χρήση του οργανικού κάνναβου του Ρώσου μαθηματικού Georgy Voronoi.
Το σχήμα των οροφών στους εσωτερικούς χώρους του "Hourglass Corral" είναι παρόμοιο με αυτό που δημιουργείται στην άμμο μιας κλεψύδρας. Διαμορφώνονται ως μια αλληλουχία από χωνιά, τα οποία στην κορυφή τους έχουν μια στρογγυλή οπή. Όταν ανοίγουν οι φεγγίτες, που καλύπτουν τις στρογγυλές οπές, δημιουργείται εξαιρετικά αποδοτικός φυσικός αερισμός για το κτίριο. Κάτω από κάθε φεγγίτη τοποθετείται ένα κλείστρο, που προσομοιάζει σ' αυτά των φωτογραφικών μηχανών, ενώ ένας κυκλικός μεταλλικός δίσκος αναρτάται κάτω από τη στρογγυλή οπή για τον έμμεσο φωτισμό των χώρων.

Αρχιτεκτονική μελέτη: DECA architecture

Φωτογραφίες: Yorgis Yerolymbos