Η μονοκατοικία βρίσκεται στην Κηφισιά, με άμεση θέα το πευκόφυτο άλσος του Κεφαλαρίου. Η ανέγερση της κατοικίας τοποθετείται στη δεκαετία του 1980 και οι χώροι της αναπτύσσονται σε τρία επίπεδα: υπόγειο, ισόγειο και όροφος. Ο πλήρης επανασχεδιασμός της κατοικίας είχε ως στόχο την κάλυψη των αναγκών μίας τετραμελούς οικογένειας με ιδιαίτερη μέριμνα σε ζητήματα λειτουργικότητας και ενεργειακής απόδοσης. Η κατοικία διαμορφώθηκε έτσι ώστε να αξιοποιηθούν στο μέγιστο οι υφιστάμενοι χώροι.
Το ισόγειο φιλοξενεί δραστηριότητες που αφορούν στη διημέρευση. Η κουζίνα και το καθημερινό καθιστικό απομονώνονται ή συνδέονται με την τραπεζαρία και το σαλόνι ανάλογα με τος ανάγκες της οικογένειας, χάρη σε κρυφές συρόμενες πόρτες στους διαχωριστικούς τοίχους. Η διαχωριστική ζώνη που ορίζεται ανάμεσα στις δύο ενότητες περιλαμβάνει και βοηθητικούς χώρους όπως η γκαρνταρόμπα και το λουτρό των επισκεπτών. Το σαλόνι και η τραπεζαρία απολαμβάνουν μεγάλα ανοίγματα προς την ανατολή με θέα προς το άλσος αλλά και προς το νότο όπου βρίσκεται ο κήπος της μονοκατοικίας. Η ξύλινη σκάλα οδηγεί προς τον όροφο, όπου βρίσκονται οι τρεις κρεβατοκάμαρες κάθε μία από τις οποίες με en suite λουτρό αποκλειστικής χρήσης. Στον ά όροφο χωροθετείται επίσης και το μεγάλο υπαίθριο καθιστικό, στεγαζόμενο από μεταλλική πέργκολα, και με πρόσβαση τόσο από το εσωτερικό της κατοικίας όσο και από τον κήπο μέσω εξωτερικού κλιμακοστασίου. Στο υπόγειο της κατοικίας διαμορφώνονται οι βοηθητικοί χώροι της κατοικίας.

Ο σχεδιασμός αυτής της ημιεφαπτόμενης nZEB Κατοικίας στη Λεμεσό, επιδιώκει την εκπλήρωση της ανάγκης για φυσικό φωτισμό, αφού η πλευρά επαφής της με το υφιστάμενο κτίριο είναι η νότια. Στην προσπάθεια να ανταποκριθεί ο σχεδιασμός σε αυτό το ζητούμενο, η λύση που αναπτύχθηκε επικεντρώνεται γύρω από ένα νότιο αίθριο. Το αίθριο όχι μόνο φέρνει φυσικό φως στον εσωτερικό χώρο, αλλά εισάγει επίσης το πράσινο και δημιουργεί μια αίσθηση διαμπερότητας, μετατρέποντας τον εσωτερικό χώρο σε μια ανοιχτή και ευάερη σύνθεση. Ταυτόχρονα, η ανεξαρτητοποίηση του ορόφου από το σημείο επαφής παρέχει τη δυνατότητα τοποθέτησης ανοιγμάτων στη νότια πλευρά, εξασφαλίζοντας αποτελεσματικά την ηλιοφάνεια στα νότια υπνοδωμάτια. Την ίδια στιγμή, εκτός από τον φυσικό ηλιασμό, η ανάπτυξη του κτιρίου γύρω από το αίθριο λειτουργεί ως μια ηλιακή καμινάδα, προάγοντας τον φυσικό αερισμό του συνόλου.
Από πλευράς μορφολογίας, η σχεδιαστική προσέγγιση επιδιώκει την απλότητα. Λιτές σχεδιαστικές γραμμές, γήινοι χρωματισμοί και υλικά επιλέχθηκαν προκειμένου να αντισταθμίσουν την ένταση και τη βουή της πόλης. Στον εσωτερικό χώρο, η ίδια μορφολογική προσέγγιση συνεχίζεται, με τη διατήρηση της απλότητας και της αισθητικής της γήινης τονικότητας. Ο σχεδιασμός των ανοιγμάτων επίσης λαμβάνει υπόψη τον προσανατολισμό τους για την αποτελεσματική είσοδο του φωτός.
Όσον αφορά την ενεργειακή απόδοση, το κτίριο λειτουργεί ως κτίριο με "σχεδόν μηδενική κατανάλωση ενέργειας" (nZEB). Το φωτοβολταϊκό σύστημα, σε συνδυασμό με τη βιοκλιματική προσέγγιση στον σχεδιασμό, παράγει το 60% της συνολικής κατανάλωσης ενέργειας, καθιστώντας το κτίριο ως nZEB. Ειδικότερα, όλες οι αρχιτεκτονικές και μηχανολογικές αποφάσεις, τόσο ενεργητικές όσο και παθητικές, οδήγησαν σε μια σαφώς μειωμένη κατανάλωση ενέργειας. Ψηφιακές προσομοιώσεις, βασισμένες σε ευρωπαϊκές μεθόδους και λογισμικό, απέδειξαν ότι το κτίριο αναμένεται να έχει ετήσιες πρωτογενείς ενεργειακές ανάγκες 63 kWh/m² και ετήσιες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα 19 kgCO2/m². Αυτό πληροί τις απαιτήσεις για την αναγνώριση ως nZEB, σύμφωνα με την κυπριακή νομοθεσία, η οποία, μεταξύ άλλων, ορίζει ότι ένα κτίριο πρέπει να έχει μέγιστη ετήσια κατανάλωση πρωτογενούς ενέργειας 100 kWh/m² για να θεωρείται nZEB.
Στο πλαίσιο της παθητικής θωράκισης του κτιρίου, περιλαμβάνεται η προσθήκη εσωτερικής και εξωτερικής θερμομόνωσης από εξηλασμένη πολυστερίνη 8 cm, που επιτυγχάνει μέσο συντελεστή θερμοπερατότητας 0,314 W/K για τα κατακόρυφα στοιχεία και 0,334 W/K για τα οριζόντια. Αυτό συνδυάζεται με τη χρήση θερμομονωτικών κουφωμάτων, τα οποία έχουν μέσο συντελεστή θερμοπερατότητας 2,107 W/K.
Η ολιστική προσέγγιση του περιβαλλοντικού σχεδιασμού του κτιρίου συμπληρώνεται με την εγκατάσταση ενεργητικών συστημάτων που συμβάλλουν στη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης του κτιρίου. Ειδικότερα, τοποθετήθηκε φωτοβολταϊκό σύστημα ισχύος 3 kW και ηλιακό θερμικό σύστημα για την παροχή ζεστού νερού χρήσης. Όσον αφορά τα συστήματα θέρμανσης και ψύξης του κτιρίου, χρησιμοποιήθηκε ενδοδαπέδια θέρμανση με ηλεκτρική αντλία θερμότητας υψηλής ενεργειακής απόδοσης και κλιματιστικές μονάδες Α+++ για την ψύξη του κτιρίου. Ο φωτισμός γίνεται με φωτοδιόδους (LED), με στόχο τη μείωση του φωτισμού και των θερμικών φορτίων που προέρχονται από παλαιότερες τεχνολογίες φωτισμού.
Τέλος το μικρό μέγεθος του οικοπέδου οδήγησε στην προσεκτική χωροθέτηση των χρήσεων, με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι πλήρως λειτουργική και με πλήρη εκμετάλλευση των περιβαλλοντικών συνθηκών για εξοικονόμηση ενέργειας και επίτευξη θερμικής άνεσης για τους χρήστες. Ο σχεδιασμός αυτής της κατοικίας, αποτύπωσε την πολυπλοκότητα της σχεδίασης η οποία επικεντρώνεται στον άνθρωπο και τις ανέσεις του, αφού οι συνέργειες που απαιτούνται για την επίτευξη λειτουργικότητας, βιοκλιματική απόδοση, αισθητική και σωστή χρήση των υλικοτήτων, είναι πολυάριθμες και απαιτητικές.

Το ξενοδοχείο "Nyx" βρίσκεται στη Λεμεσό, σε ένα από τα σημαντικότερα σημεία συνάντησης της παλιάς πόλης και του εμπορικού κέντρου της Λεμεσού με το παραλιακό μέτωπο. Μέρος του ξενοδοχείου αποτελεί ένα υφιστάμενο κτίριο το οποίο επαναχρησιμοποιείται και η νέα πρόταση εντάσσεται στη δυναμική της κορυφογραμμής του παραλιακού μετώπου της Λεμεσού. Η απρόσκοπτη θέα προς τη θάλασσα αποτέλεσε την αφετηρία για την κεντρική ιδέα του σχεδιασμού. Στον τελευταίο όροφο δημιουργείται ένα υπαίθριο εστιατόριο με κολυμβητική δεξαμενή και ανεμπόδιστη θέα προς το θαλασσινό τοπίο.
Η πρότασή μας στοχεύει να δημιουργήσει ένα ορόσημο, μέσω ενός εύληπτου αντικειμένου, στον αστικό ιστό της Λεμεσού.
Αρχικά, αναγνωρίζουμε τη γεωμετρία του ‘γυμνού’ κτιρίου και την επικαλύπτουμε με ένα κέλυφος το οποίο παραμετροποιείται ανάλογα με τον εσωτερικό χώρο και δραστηριότητες. Συγκεκριμένα, δύο δυναμικά στοιχεία είναι η πισίνα στην οροφή και η είσοδος στο ισόγειο. Ως γεγονότα, αυτοί οι χώροι ενισχύουν μια ορατότητα και εξωστρέφεια, διαπερνώντας το συμπαγές κέλυφος και φανερώνοντας τη χρήση τους στην όψη. Περαιτέρω δημιουργούν ένα ενοποιητικό άνοιγμα που διατρέχει όλη την όψη και περιγράφει τους δύο αυτούς κύριους χώρους. Το κέλυφος αποκτά μια πρισματική πλαστικότητα μέσω των δυναμικών χαράξεων που εμπερικλείουν σε ένα ενιαίο σχήμα όλα τα επιμέρους σημεία του κτιρίου.
Το πρισματικό κέλυφος διασπάται σε ένα κάναβο από λεπτές διατομές. Διατεταγμένες οριζόντια, είναι οι διατομές που υποδεικνύουν το ύψος του κάθε ορόφου, παρέχοντας μια ανθρώπινη κλίμακα στο κτίριο. Οι κατακόρυφες διατομές εναλλάσσονται σε πάχος και πυκνότητα, σύμφωνα με το εσωτερικό, διαφοροποιώντας έτσι τον κανόνα της όψης δυναμικά. Με αυτόν τον τρόπο, όλο το κτίριο αποκτά την αίσθηση στοιχείων που παρασύρονται και εναλλάσσονται.
Το κέλυφος από κατακόρυφες διατομές και οριζόντια πρίσματα αποτελείται από μεταλλική υποκατασκευή με επένδυση τσιμεντοσανίδας για την επίτευξη ενός ενιαίου αποτελέσματος.

To "Fort 137", σχεδιάστηκε ως μια "όαση" στην κοιλάδα του Λας Βέγκας. Δημιουργήθηκε για μια οικογένεια με ενεργητικό τρόπο ζωής και αγάπη για τη φύση, με στόχο να είναι σύγχρονο και ζεστό και απόλυτα εναρμονισμένο με το περιβάλλον τοπίο.
Εκτός του εσωτερικού που περιλαμβάνει το κυρίως, το δευτερεύον και τρία επιπλέον υπνοδωμάτια και έναν μεγάλο χώρο καθιστικού και τραπεζαρίας, ο σχεδιασμός έδωσε βαρύτητα στο εξωτερικό, που περιλαμβάνει μια ροτόντα εισόδου, μια σκιερή αυλή και ένα άνοιγμα που καδράρει τη θέα.
Η ροτόντα εισόδου, ύψους 8,5 m, αποτελεί μια σύγχρονη ερμηνεία των παλαιών οχυρών των πρώιμων οικισμών, που υπήρχαν κάποτε διάσπαρτα στο ερημικό τοπίο του Λας Βέγκας. Λειτουργεί ως μεταβατικό στοιχείο μεταξύ της εξωτερικής θερμότητας της ερήμου και του ψυχρότερου εσωτερικού, με κυλινδρικό σχήμα που έρχεται σε αντίθεση με τις ευθείες γραμμές των χώρων διαβίωσης. Μπαίνοντας, το στοιχείο του νερού στο πέτρινο σιντριβάνι μετατρέπει την άνυδρη ζέστη της ερήμου σε έναν δροσερό αντικατοπτρισμό.
Μετά από αυτή τη δροσερή ανάπαυλα, η ροτόντα οδηγεί πίσω στο κλίμα της ερήμου σε μια εσωτερική αυλή. Μέσα από το σκιασμένο τμήμα της αυλής με φόντο έναν βράχο 75 τόνων που ανασκάφηκε από την τοποθεσία γίνεται η μετάβαση στο εσωτερικό της κατοικίας.
Στο εσωτερικό της κατοικίας δύο πλευρικοί τοίχοι διπλής χρήσης εκτείνονται από βορρά προς νότο, παρέχοντας προστασία από εξωτερικά στοιχεία, ενώ παράλληλα καθορίζουν την κάτοψη. Ανάμεσά τους, οι χώροι διημέρευσης περιλαμβάνουν ένα μεγάλο σαλόνι και τραπεζαρία, μια κουζίνα, ένα γραφείο και μια αίθουσα θεάτρου, ενώ οι πιο ιδιωτικοί χώροι, συμπεριλαμβανομένων των υπνοδωματίων, βρίσκονται στις εξωτερικές πλευρές των τοίχων. Η λιτή πολυτέλεια του σύγχρονου εσωτερικού πλαισιώνεται από δάπεδα από τραβερτίνη, οροφές από γυψομάρμαρο και κατακόρυφα πετάσματα από ανασυσταμένο ξύλινο καπλαμά.
Οι χώροι διαβίωσης του "Fort 137" είναι οργανωμένοι σε τρεις συμπληρωματικούς όγκους, ο καθένας σχεδιασμένος για να μεγιστοποιεί την άνεση, την αποδοτικότητα και την ατμόσφαιρα. Μέσα στον μεταλλικό σκελετό και τους πέτρινους τοίχους, συρόμενα γυάλινα πετάσματα, μήκους 11,5 m και ύψους 4 m, προσφέρουν πανοραμική θέα τόσο από τη βόρεια όσο και από τη νότια πρόσοψη. Ταυτοχρόνως, παρέχουν εγκάρσιο αερισμό και επιτρέπουν να εισέλθει άφθονο ηλιακό φως στο εσωτερικό.
Το "Fort 137" χτίστηκε με στόχο τον περιορισμό των περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Ενσωματώθηκαν πολλές στρατηγικές σχεδιασμού που αντισταθμίζουν το αποτύπωμα άνθρακα της κατοικίας και μειώνουν την εξάρτησή του από το δίκτυο, συμπεριλαμβανομένης της υποδομής φωτοβολταϊκών πετασμάτων με ηλιακά έρμα στη στέγη, της παθητικής ψύξης, της θερμικής μάζας και της θέρμανσης με ακτινοβολία.
Άλλα μέτρα αειφορίας περιλαμβάνουν τη χρήση ενός ανασυσταμένου καπλαμά ξύλου, που προέρχεται από τα υποπροϊόντα και τα απόβλητα ενός πριονιστηρίου, καθώς και τη χρήση υλικών τοπικής προέλευσης και την επανάχρηση με εποικοδομητικό τρόπο πετρών και χώματος που εξήχθησαν από το εργοτάξιο. Επιπλέον, επιλέχθηκαν υλικά όπως διαβρωμένος χάλυβας, χάλυβας θερμής έλασης και τραβερτίνη, για την ικανότητά τους να παλαιώνουν με μια πατίνα, που ταιριάζει με την άμμο της ερήμου, προσθέτοντας επιπλέον χρώμα και υφή στα δομημένα στοιχεία, ώστε με τον χρόνο να ενσωματώνονται ακόμη πιο βαθιά στο φυσικό τους περιβάλλον.

Tοποθετημένο σε έναν ηλιόλουστο λόφο στον Σχινιά Αττικής, αυτό το πρόσφατα ανακαινισμένο μοντέρνο καταφύγιο προσφέρει εκπληκτική θέα στο ελληνικό τοπίο. Ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός επικεντρώθηκε στην ενίσχυση του εσωτερικού χώρου και στη βελτιστοποίηση του εξωτερικού περιβάλλοντος διατηρώντας, με σεβασμό, το αρχικό εξωτερικό.
Ο χώρος διημέρευσης σχεδιάστηκε έτσι ώστε να συνδέει απρόσκοπτα τον εσωτερικό χώρο με το φυσικό περιβάλλον. Οι χρήση γήινων αποχρώσεων και κομψών μαύρων μεταλλικών λεπτομερειών συνθέτουν έναν μινιμαλ εσωτερικό χώρο, τυλίγοντας τον χρήστη σε μια αίσθηση ηρεμίας και γαλήνης. Το σαλόνι και η κουζίνα αποτελούν έναν ενιαίο χωρο, δημιουργώντας μια ανοιχτή και φιλόξενη ατμόσφαιρα. Τοποθετήθηκαν μεγάλα παράθυρα περιμετρικά στο χώρο, διασφαλίζοντας ότι το φυσικό φως ρέει σε κάθε δωμάτιο, παρέχοντας ανεμπόδιστη θέα στο φυσικό τοπίο.
Τα υπνοδωμάτια βρίσκονται στον όροφο του κτιρίου. Το παιδικό υπνοδωμάτιο συνδέεται με το σαλόνι μέσω ενός μοντέρνου κυκλικού παραθύρου, δημιουργώντας μια αίσθηση σύνδεσης και παιχνιδιού. Με τα διευρυμένα ανοίγματα σε κάθε δωμάτιο, έχει διασφαλιστεί ότι η πανοραμική θέα παραμένει αδιάκοπη, προσκαλώντας τη φύση στους εσωτερικούς χώρους.
Το υπόγειο προσφέρει έναν ιδιωτικό χώρο, με ξεχωριστό υπνοδωμάτιο και μια καλά εξοπλισμένη μικρή κουζίνα. Κατάλληλος για επισκέπτες ή ως ξεχωριστός χώρος διαβίωσης, αυτός ο χώρος σχεδιάστηκε για να εξασφαλίζει άνεση και ιδιωτικότητα.
Οι εξωτερικοί χώροι έχουν σχεδιαστεί σχολαστικά για να μεγιστοποιήσουν την εμεπιρία της εκπληκτικής θέας και να αγκαλιάσουν τη φυσική ομορφιά της γύρω τοπογραφίας. Έχουν σχεδιαστεί διάφορες ζώνες, συμπεριλαμβανομένου ενός χώρου πισίνας και μιας υπαίθριας τραπεζαρίας και καθιστικού. Τοποθετήθηκε πέργολα στον χώρο της τραπεζαρίας η οποία παρέχει καταφύγιο από τον ελληνικό ήλιο, με προσανατολισμό προς την πανταχού παρούσα θέα στη θάλασσα. Η πισίνα σχεδιάστηκε με τέτοιο τρόπο, ώστε να προσφέρει την καλύτερη θεα, με ένα κομμάτι της προσεκτικά ευθυγραμμισμένο παράλληλα με το μαγευτικό θαλασσινό τοπίο. Ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός περιλαμβάνει τη χρήση φυσικών υλικών όπως η πέτρα και το σκυρόδεμα, με στόχο την αβίαστη εναρμόνιση της δομής με το περιβάλλον της. Οι εκτεταμένοι πέτρινοι τοίχοι, όχι μόνο καθορίζουν ξεχωριστές ζώνες, αλλά συνδυάζουν άψογα την κατοικία με το τοπίο, δημιουργώντας μια ενιαία και αρμονική αισθητική.
Αυτό το project σχεδιάστηκε με σεβασμό στο φυσικό τοπίο. Κάθε στοιχείο αυτού του έργου, από τους εσωτερικούς χώρους μέχρι τους σχολαστικά σχεδιασμένους εξωτερικούς χώρους, επιδιώκει να προσφέρει μια αρμονική εμπειρία ζωής, που περιβάλλεται από την ομορφιά της θάλασσας και τη γοητεία του ελληνικού τοπίου.

Το ξενοδοχείο Ευρυπίδης γίνεται για δεύτερη φορά αντικείμενο μελέτης για το γραφείο. Το 2016 είχε γίνει ανάθεση της αίθουσας του πρωινού και σε συνέχεια αυτού το 2022 έγινε η μελέτη για τον 5ο και 6ο όροφο, όπου συνολικά φιλοξενούνται 17 δωμάτια.
Το κτίριο στεγάζει μια επταώροφη οικοδομή του 1970 που από την αρχή λειτούργησε ως ξενοδοχείο. Ο 6ος όροφος δημιουργεί την πρώτη εσοχή του κτιρίου, δίνοντας την κατάλληλη θέση στα μεγάλα μπαλκόνια με θέα την Aκρόπολη και το Aστεροσκοπείο. Στον 5ο όροφο, που αποτελεί και έναν από τους 5 τυπικούς ορόφους, έγινε η μεγαλύτερη παρέμβαση καθώς καθαιρέθηκε μεγάλο τμήμα της τοιχοποιίας για να δοθεί χώρος στον προθάλαμο και τα λουτρά των δωματίων.
Αρχικά έγινε η σχεδίαση ενός πρότυπου δωματίου ως σημείο αναφοράς και διευκόλυνσης για τις διαφορετικές ως επί το πλείστον τυπολογίες των δωματίων.
Σε συνέχεια της προηγούμενης μελέτης -που εκπονήθηκε το 2016 και αφορά το μπαρ και την αίθουσα πρωινού του ξενοδοχείου- χρησιμοποιήθηκαν μεταλλικά στοιχεία, μωσαϊκά, έντονα χρώματα και εναλλαγές υλικών που όρισαν τις διαφορετικές λειτουργίες.
Κατά την είσοδο στα δωμάτια υπάρχει μια ζώνη ανοιχτής γκαρνταρόμπας και λουτρού που διαχωρίζεται χρωματικά από το υπόλοιπο δωμάτιο. Η θερμή τερακότα είχε στόχο να επιβληθεί στο μονότονο γκρι του κυρίως χώρου, ενώ αποτελεί και μια αναφορά στον έντονο ελληνικό ήλιο. Στον κύριο χώρο το πάτωμα αποτελεί ένα patchwork υλικών που εγγράφει με καμπύλες γραμμές το χώρο του κρεβατιού και το κεφαλάρι και εισβάλει στο μονοχρωματικό κουτί του προθαλάμου.
Στον κοινόχρηστο χώρο του διαδρόμου συνεχίζεται το παιχνίδι των δαπέδων που κατευθύνουν την κίνηση και χρωματίζουν αντίστοιχα τοίχους και οροφές.
Η αρχιτεκτονική σύνθεση του χώρου είναι μία ένωση φόρμας και υλικών που αντικατοπτρίζει το αστικό περιβάλλον, έτσι ακριβώς όπως περιγράφεται από τα παράθυρα του ξενοδοχείου. Το αρχαίο, το παλιό και το νέο συγκεράζονται σε ένα μοτίβο που διαμορφώνει τόσο το χώρο, όσο και την αισθητική της σύγχρονης Αθήνας.

Το δεκαπενταώροφο κτίριο διαθέτει μεταλλικά υποστυλώματα, δοκούς και συνδέσμους, που καθορίζουν τη μορφολογία του, και σύμμεικτες πλάκες. Τα 7 υπόγεια κατασκευάστηκαν με τη μέθοδο top down λόγω της υψηλής στάθμης του υδροφόρου ορίζοντα.

Το κεντρικό οικόπεδο εμβαδού 1.296 m² βρίσκεται επί των οδών Φιλελλήνων και Δημητριάδος στον Δήμο Βόλου, ο οποίος διενήργησε διαγωνισμό για την αξιοποίησή του με χρήσεις χώρων στάθμευσης και καταστήματα στο ισόγειο.
Το κτίριο τοποθετήθηκε σε επαφή με τα δύο πλαϊνά όρια του οικοπέδου αφήνοντας μικρό ακάλυπτο χώρο στην πίσω γωνία του (υλοποιώντας τις υποχρεωτικές αποστάσεις Δ = 4,90 m). Ο κύριος ακάλυπτος χώρος δημιουργήθηκε στο πρόσωπο της κεντρικής οδού Δημητριάδος.
Η αρχική μελέτη του πρώτου επενδυτή με φέροντα οργανισμό οπλισμένου σκυροδέματος πρότεινε πενταώροφο κτίριο με 5 υπόγεια χωρητικότητας 195 θέσεων στάθμευσης.
Ο δεύτερος επενδυτής (μεγάλη τοπική εταιρεία μεταλλικών κατασκευών), μας ανέθεσε τη μελέτη με τη δέσμευση το έργο να υλοποιηθεί με φέροντα οργανισμό μεταλλικής κατασκευής, στο ίδιο βάθος εκσκαφής και χωρίς την αλλαγή του αρχικού περιγράμματος, καθώς είχαν κατασκευασθεί οι περιμετρικοί διαφραγματικοί τοίχοι.
Ο μετασχηματισμός του φέροντα οργανισμού από οπλισμένο σκυρόδεμα σε μεταλλική κατασκευή, λόγω των μικρών διατομών των κατακόρυφων και οριζόντιων φερόντων στοιχείων και αντίστοιχη μείωση του μεικτού ύψους των ορόφων έδωσε τη δυνατότητα στο ίδιο βάθος θεμελίωσης να κατασκευασθούν 7 υπόγεια και 7 υπέργειοι όροφοι αντί των 5 και 5 αρχικά υπολογισθέντων. Παράλληλα, λόγω της μείωσης του ύψους μειώθηκε και το ανάπτυγμα της ράμπας ανόδου - καθόδου με αντίστοιχη αύξηση του ωφέλιμου χώρου για στάθμευση. Αποτέλεσμα του μετασχηματισμού ήταν η αύξηση της χωρητικότητας από 195 σε 252 θέσεις στάθμευσης, με 5 θέσεις για ΑΜΕΑ. Παράλληλα υπάρχει καλύτερη οργάνωση της κυκλοφορίας των οχημάτων στο εσωτερικό του σταθμού, μικρότερες διαστάσεις των κατακόρυφων φερόντων στοιχείων, άρα περισσότερος χώρος για άνετη και ασφαλή κίνηση των οχημάτων, βελτίωση της λειτουργικότητας αλλά και μείωση του χρόνου κατασκευής (λόγω της βιομηχανικής παραγωγής των μεταλλικών στοιχείων).
Η είσοδος των οχημάτων στους χώρους στάθμευσης γίνεται από την οδό Φιλελλήνων με δύο ράμπες ανόδου - καθόδου κυκλικής μορφής. Έχει προβλεφθεί η δυνατότητα αναμονής τριών αυτοκινήτων μέσα από την οικοδομική γραμμή της Φιλελλήνων (υποχρεωτικής από την νομοθεσία), για να μην υπάρξει κυκλοφοριακή συμφόρηση. Το κτίριο εξυπηρετείται από δύο πυρασφαλείς κατακόρυφους κόμβους επικοινωνίας. Ο πρώτος περιλαμβάνει το κύριο κλιμακοστάσιο και 2 ανελκυστήρες (15 στάσεων) και χωροθετήθηκε στη γωνία του κτιρίου με πρόσβαση από την οδό Φιλελλήνων και ο δεύτερος (κλιμακοστάσιο πυρασφάλειας) στο όριο με τη γειτονική ιδιοκτησία, με έξοδο κινδύνου επί της οδού Δημητριάδος.
Το υπόγειο καλύπτει όλο σχεδόν τον διαθέσιμο χώρο του οικοπέδου, εκτός από τη γωνία, όπου υπήρχαν δύο φοίνικες, οι οποίοι διασώθηκαν.
Η κατασκευή των 7 υπογείων ήταν ένα ιδιαίτερα δύσκολο τεχνικό έργο λόγω της υψηλής στάθμης του υδροφόρου ορίζοντα (στο -1,50 m από τη στάθμη του φυσικού εδάφους). Μετά τις απαραίτητες εδαφολογικές μελέτες αποφασίσθηκε η θεμελίωση του κτιρίου να γίνει με μία πρωτοποριακή μέθοδο κατασκευής, τη μέθοδο top - down. Το έργο σχεδιάστηκε και οργανώθηκε εξαρχής στηριζόμενο σ’ αυτή τη μεθοδολογία υποθεμελίωσης. Η καθημερινή παρακολούθηση των υπόγειων εργασιών κατασκευής φρεατοπασσαλων, πλακών σκυροδέματος σε κάθε στάθμη, η περιμετρική αντιστηριξη σε βάθος 19,50 m και η διαμόρφωση της πλάκας δαπέδου ισογείου με αναμονές για την πάκτωση της μεταλλικής ανωδομής διήρκεσε μεγάλο χρονικό διάστημα.
Κατά τη διάρκεια των εργασιών υποθεμελίωσης δεν παρουσιάστηκε καμία υποχώρηση, καθίζηση, ούτε ρηγμάτωση στις δύο εξαώροφες γειτονικές πολυκατοικίες. Για την καθημερινή παρακολούθηση των πιθανών αλλαγών εγκαταστάθηκε μόνιμο σύστημα οργάνων - καμερών, οι οποίες κατέγραφαν με λεπτομέρεια όλες τις κινήσεις.
Οι πασσαλομπήξεις περιλαμβάνουν πασσάλους διαμέτρου D = 0,80 m για τα κεντρικά υποστυλώματα και περιμετρικά τοιχώματα (διαφραγματικούς τοίχους) από αλληλοτεμνόμενους πασσάλους D = 0,50 m.
Στη μέθοδο top - down η εκσκαφή ξεκινά από την επάνω στάθμη του οικοπέδου με την κατασκευή της πλάκας οροφής του Α’ υπογείου. Προβλέπονται ισχυρές αντιστηρίξεις με μεταλλικές δοκούς για την ασφαλή αντιστήριξη των πλαϊνών διαφραγματικών τοίχων, οι οποίοι λόγω των ισχυρών πλευρικών πιέσεων κινδυνεύουν με ανατροπή.
Η φέρουσα κατασκευή του κτιρίου είναι σύμμεικτη με υποστυλώματα HEB 450 σε αποστάσεις 7,50 m, δηλαδή τριών θέσεων στάθμευσης, δοκάρια IPE 450, διαδοκίδες IPE 200 και σύμμεικτες πλάκες αποτελούμενες από παραμένοντα ξυλότυπο, λαμαρίνα και ελαφρά οπλισμένες πλάκες πάχους 20 cm, ενισχυμένες με διατμητικούς ύλους, για τη σύνδεση και συλλειτουργεία της πλάκας οπλισμένου σκυροδέματος με τα μεταλλικά δοκάρια.
Η θεμελίωση είναι πλάκα γενικής κοιτόστρωσης (ραντιέ), πάχους 1,50 m. Περιμετρικά οι αλληλοτεμνόμενοι πάσσαλοι σφραγίζονται με τοιχίο οπλισμένου σκυροδέματος πάχους 25 cm και στην απόληξή τους στη στάθμη του ισογείου με περιμετρικό κεφαλόδεσμο από οπλισμένο σκυρόδεμα διαστάσεων 1,00 × 0,70 (m), επί του οποίου θεμελιώνονται με ασφάλεια τα περιμετρικά υποστυλώματα οπλισμένου σκυροδέματος. Στο σύνολο της ραντιέ και στα περιμετρικά τοιχώματα δημιουργείται στεγανολεκάνη για την αποφυγή υγρασίας.
Το κτίριο έχει τοποθετηθεί σε απόσταση από τις οικοδομικές γραμμές των οδών Δημητριάδος και Φιλελλήνων καθιστώντας δυνατή την κατασκευή μεγάλων προβόλων, οι οποίοι αυξάνουν τη φέρουσα ικανότητα του κτιρίου σε θέσεις στάθμευσης. Η ολοκλήρωση της όψης έγινε με την τοποθέτηση σταθερών μεταλλικών περσίδων αλουμινίου στην εξωτερική πλευρά των προβόλων για τη χρησιμοποίηση όλου του διαθέσιμου ωφέλιμου χώρου προστατεύοντας παράλληλα και το εσωτερικό του κτιρίου από τις καιρικές συνθήκες.
Η εκφορά του κτιρίου στον χώρο γίνεται με την εμφάνιση όλων των φερόντων μεταλλικών στοιχείων του φορέα (υποστυλώματα, δοκάρια, χιαστοί σύνδεσμοι, μεταλλικοί πρόβολοι) και ολοκληρώνεται μορφολογικά με την τοποθέτηση των έγχρωμων μεταλλικών περσίδων. Στους κατακόρυφους κόμβους επικοινωνίας τοποθετήθηκαν σταθερά κρύσταλλα security- triplex πάχους 10 mm σε μεταλλική κάσσα για την εξασφάλιση της οπτικής διαμπερότητας.
Στο δώμα του κτιρίου κατασκευάσθηκε μεταλλική πέργκολα και τέντα για την προστασία των προβλεπόμενων θέσεων στάθμευσης. Χώρος για τις Η/Μ εγκαταστάσεις προβλέπεται στο Α’ υπόγειο για τη δυνατότητα του απαιτούμενου φυσικού εξαερισμού.
Ο υποχρεωτικός ακάλυπτος χώρος του οικοπέδου βρίσκεται κυρίως επί της οδού Δημητριάδος και διαμορφώθηκε κατάλληλα, ώστε να είναι λειτουργικός για την εξυπηρέτηση των καταστημάτων του ισογείου.

Πρόκειται για μια μελέτη εσωτερικής διακόσμησης και φωτισμού σε ένα νεόδμητο διαμέρισμα 45 m² στην περιοχή της Θέρμης στην ανατολική Θεσσαλονίκη. Το διαμέρισμα περιλαμβάνει έναν ενιαίο χώρο καθιστικού, κουζίνας και τραπεζαρίας, όπως επίσης ένα υπνοδωμάτιο και τον χώρο του λουτρού. Σκοπός του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού ήταν η μέγιστη και ορθότερη αξιοποίηση των χώρων με την κατάλληλη διάταξη των λειτουργιών, όπως επίσης και με τη δημιουργία χώρων αποθήκευσης σε κάθε δυνατό σημείο του διαμερίσματος.
Η αρχιτεκτονική μελέτη στόχευσε στη δημιουργία ενός ευχάριστου και φιλικού περιβάλλοντος με την επιλογή γήινων αποχρώσεων σε υλικά κατασκευής, χρώματα βαφής και υφάσματα, προκειμένου το τελικό αποτέλεσμα να προσφέρει χαλάρωση, ζεστασιά και οικειότητα τόσο στον ιδιοκτήτη, όσο και στον κάθε επισκέπτη του σπιτιού. Ένα σημαντικό σημείο της αρχιτεκτονικής σύνθεσης αποτέλεσε τόσο ο σχεδιασμός των ψευδοροφών του διαμερίσματός, όσο και η μελέτη φωτισμού. Με τη δημιουργία φατνωμάτων σε καμπυλόμορφα μοτίβα και η ένταξη κρυφού φωτισμού σε αυτά έδωσαν μια επιπρόσθετη λεπτομέρεια στις οροφές του σπιτιού, διατηρώντας ωστόσο την αρμονία στο τελικό αισθητικό αποτέλεσμα.
Η μελέτη φωτισμού στόχευσε στην ομοιόμορφη κατανομή φωτός εντός των χώρων με την τοποθέτηση κρεμαστών φωτιστικών αλλά και χωνευτών φωτιστικών σωμάτων led spot, σε κατάλληλες θέσεις και σε κατάλληλο πλήθος, ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες του διαμερίσματος σε λειτουργικό φωτισμό. Παράλληλα, ο ατμοσφαιρικός φωτισμός επιτεύχθηκε τόσο με την χρήση κρυφών φωτισμών σε οροφές και κατακόρυφες τοιχοποιίες, όσο και με την εφαρμογή επιτοίχιων φωτιστικών.

Στοιχεία του δαπέδου προστασίας από το ηλεκτροστατικό φορτίο αποτελούν η υπόβαση, το πλέγμα ταινιών χαλκού που προσφέρει αγωγιμότητα, το αγώγιμο συγκολλητικό υλικό και το είδος της τελικής επίστρωσης.
Προετοιμασία υπόβασης
Η ποιότητα της υπόβασης αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για την επιτυχή λειτουργία ενός αντιστατικού ή αγώγιμου δαπέδου. Η ύπαρξη υγρασίας πρέπει να ελέγχεται (όχι υψηλότερη από 75% σχετική υγρασία) και, εάν είναι υψηλή, να τοποθετείται στεγανοποιητική στρώση, εφόσον η υγρασία του αέρα οφείλεται σε προσβολή δομικών στοιχείων από εξωτερικές πηγές νερού. Επίσης εάν υπάρχουν ρωγμές, θα πρέπει να πληρούνται με επισκευαστικό κονίαμα. Στην περίπτωση τοποθέτησης σε νέα πλάκα σκυροδέματος συνιστάται η επίστρωσή της με στεγανοποιητικό υλικό, για την προστασία των κολλήσεων των υλικών των στρώσεων που έπονται.
Γείωση με πλέγμα ταινιών χαλκού
Πριν από την κόλληση των πλακιδίων θα πρέπει να τοποθετηθεί στο υπόστρωμα ένα πλέγμα από αυτοκόλλητες, χάλκινες ταινίες διατομής πλάτους 10 - 20 mm περίπου σε όλη την επιφάνεια. Προσοχή θα πρέπει να δίδεται, ώστε να μην πατηθούν οι χάλκινες ταινίες και να μη λερωθούν πριν το στρώσιμο του συγκολλητικού υλικού. Αναμονές θα πρέπει να προβλέπονται για τη σύνδεση με τη γείωση σε αποστάσεις ανάλογα με τον τύπο του δαπέδου (αγώγιμο, αντιστατικό). Σε ορισμένους τύπους δαπέδων δεν απαιτείται η τοποθέτηση πλέγματος ταινιών χαλκού και αρκεί η τοποθέτηση αγωγών μόνο περιμετρικά.
Κόλληση με αγώγιμες κόλλες
Σημαντικό στοιχεία για την επίτευξη των αντιστατικών ιδιοτήτων του δαπέδου έχουν οι αγώγιμες κόλλες, οι οποίες έχουν διπλό λόγο ύπαρξης, διότι αφενός χρησιμοποιούνται για τη μηχανική στερέωση του δαπέδου, αφετέρου δημιουργούν μία αγώγιμη υπόβαση, απαραίτητη για την ασφαλή μεταφορά των φορτίων στο έδαφος.
Εφαρμογή τελικής επίστρωσης
Τα περισσότερα προϊόντα διατίθενται σε πλακίδια ή ρολά και αφού τοποθετηθούν πιέζονται για την καλύτερη εφαρμογή τους. Εφόσον προβλέπεται, σε ορισμένα προϊόντα, 24 ώρες μετά την τοποθέτηση γίνεται η θερμοκόλληση στους αρμούς, εξασφαλίζοντας τη μηχανική στερέωση αλλά και τη συνέχεια της αγωγιμότητας του δαπέδου, αποφεύγοντας τις ηλεκτρικές γέφυρες. Άλλα συστήματα έχουν αυτοκόλλητες επιφάνειες ή ειδικές απολήξεις για τη γρήγορη συναρμογή τους. Η απόδοση του συστήματος συνιστάται να ελέγχεται με δοκιμές.

Ο υποβαθμισμένος κήπος προσφέρει φυσικό φωτισμό στο υπόσκαφο τμήμα της κατοικίας "Liminal House" στον Καναδά, διατηρώντας ταυτόχρονα την επαφή των εσωτερικών χώρων με τη φύση.
Φωτογραφία: Hufton+Crow