Το αρχιτεκτονικό γραφείο DFF Design ιδρύθηκετο2007 από την Evelyn A. Kamilaki | Interior Architect & Designer και τον Θεόδωρο Λαμπαδίτη| Senior Architect. Έκτοτε δραστηριοποιείται ενεργά σε αρχιτεκτονικές μελέτες, κατασκευές και επίβλεψη έργων, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, περιλαμβάνοντας ένα ευρύ φάσμα κατασκευών από βιομηχανικά κτίρια, ιδιωτικές κατοικίες, συγκροτήματα κατοικιών, ξενοδοχεία, επαγγελματικούς χώρους και εμπορικά καταστημάτων. Τα τελευταία χρόνια πειραματίζεται και στον σχεδιασμό επίπλων και αντικειμένων.
Πιστεύουν ακράδαντα στην ιδέα ότι κάθε έργο παρουσιάζει μια μοναδική ευκαιρία να δημιουργηθεί κάτι μοναδικό. Συνεργάζονται στενά με τους πελάτες για να εξασφαλίσουν την υλοποίηση ξεχωριστών χώρων διαβίωσης που βελτιώνουν την ποιότητα ζωής.
Το γραφείο δίνει μεγάλη έμφαση στον καινοτόμο σχεδιασμό και τις βιώσιμες τεχνολογίες, διασφαλίζοντας ότι τα έργα του είναι ένα σύμπλεγμα από σύγχρονη αισθητική και λειτουργικότητα, αλλά και φιλικά προς το περιβάλλον και οικονομικά αποδοτικά.
Στην αρχή κάθε έργου, ένα σαφές όραμα και μια συναισθηματική σύνδεση καθοδηγούν τη διαδικασία σχεδιασμού από τη σύλληψη έως την ολοκλήρωση.
Το DFF Design χρησιμοποιεί φυσικά υλικά υψηλής ποιότητας, προσεκτικά επιλεγμένες παλέτες χρωμάτων, ισορροπημένες αντιθέσεις και σαφή σχεδιαστική γλώσσα.
Το γραφείο δίνει μεγάλη σημασία στην αποτύπωση της προσωπικότητας και των αξιών του πελάτη στους χώρους που μελετά και σχεδιάζει. Υποστηρίζει ότι ο σχεδιασμός εκτός από μια απλή φόρμα περιλαμβάνει επίσης σκοπό, στόχους και μια λεπτή ισορροπία μεταξύ κόστους, λειτουργίας και άλλων παραγόντων.
Στόχος του γραφείου είναι η δημιουργία φρέσκων αξιών και εννοιών μέσω της αρχιτεκτονικής προσέγγισης. Τα έργα του χαρακτηρίζονται από αυστηρό ορθολογισμό, διασφαλίζοντας ότι κάθε στοιχείο έχει μια σαφή εξήγηση. Το αποτέλεσμα είναι μια αρχιτεκτονική συνεκτική και μοναδικά
Έργα του γραφείου έχουν δημοσιευτεί περιστασιακά σε ελληνικά και ξένα περιοδικά αρχιτεκτονικής & design.

Η κατοικία οργανώθηκε με τρόπο που να μπορεί να φιλοξενήσει στους ενιαίους χώρους της μεγάλες παρέες διαμενόντων και επισκεπτών, ενώ παράλληλα να διασφαλίσει την απαραίτητη ιδιωτικότητα στους χώρους ξεκούρασης - υπνοδωμάτια. Ο ενιαίος χώρος της περιλαμβάνει καθιστικό, τραπεζαρία και μία πανταχόθεν ελεύθερη κουζίνα. Έχει διαμπερή ανοίγματα με προσανατολισμό προς Βορρά και Νότο.
Το νότιο άνοιγμα έχει άμεση επαφή με το διαμορφωμένο εξώστη της πισίνας, ενώ το βόρειο άνοιγμα συμβάλλει στον άπλετο φωτισμό. Τα ανατολικά ανοίγματα συνδέουν το χρηστικό χώρο της κουζίνας με τη διαμορφωμένη αυλή (εξώστη), προάγοντας την εξωστρέφεια της κατοικίας.
Η διαμορφωμένη βεράντα (αυλή) που αναπτύσσεται παραπλεύρως της κουζίνας αποτελεί την "ψυχή" της καλοκαιρινής διαμονής και περιλαμβάνει ένα σαλόνι εξωτερικού χώρου και χώρο φαγητού. Οριοθετείται από τον όγκο της κατοικίας και το πέτρινο πλαίσιο, ενώ διαθέτει κατασκευή πέργκολας με σκελετό αλουμινίου. Η σκέψη για την συγκεκριμένη χωροθέτηση, πέραν της πρακτικής λογικής, είναι να απομονωθεί οπτικά αυτή η ζώνη και να βελτιωθεί η ιδιωτικότητα από τα περιμετρικά μονοπάτια ελεύθερης διέλευσης, που χρησιμοποιούνται από τους περίοικους. Το παιχνίδι φωτός και σκιάς που χαρίζουν οι διαδοκίδες προσδίδει αίσθηση θαλπωρής και ξεκούρασης.
Τα υπνοδωμάτια της κατοικίας αναπτύσσονται σε παράλληλη διάταξη, με νότιο προσανατολισμό και η σύνδεσή τους με τους υπόλοιπους χώρους γίνεται αποκλειστικά από έξω. Προβλέπεται ο σκιασμός τους με πέργκολα ίδιας κατασκευής με την προαναφερόμενη, ενώ η σχέση τους με την πισίνα είναι άμεση. Μάλιστα το πλάτος του διαμορφωμένου εξώστη μπροστά τους χρησιμεύει πέραν από την ανεμπόδιστη προσπέλαση των χρηστών και για χώρο ηλιοθεραπείας και ευχάριστης παραμονής κοντά στην πισίνα. Έτσι, επιτυγχάνεται μία διακριτική απομόνωση και μία ευχάριστη φιλοξενία.
Οι χώροι των Η/Μ εγκαταστάσεων προβλέπουν την κάλυψη των αναγκών της κατοικίας για θέρμανση, ψύξη και ζεστό νερό χρήσης καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, ενώ τα εξωτερικά λουτρά συμβάλλουν στην εξυπηρέτηση των χρηστών κατά την επιστροφή τους από τη θάλασσα.
Κατασκευή
Ο σκελετός του κτιρίου κατασκευάζεται από οπλισμένο σκυρόδεμα υψηλής αντοχής (C30/37) λόγω της κοντινής απόστασης από τη θάλασσα, ενώ για τις εξωτερικές τοιχοποιίες χρησιμοποιούνται τούβλα δόμησης κατακόρυφων οπών, με αξιοσημείωτα τεχνικά χαρακτηριστικά αντοχής και θερμομόνωσης.
Επί των εξωτερικών τοιχοποιιών τοποθετείται εξωτερική θερμομόνωση πάχους 1 + 7 + 1 = 9 cm, ενώ τόσο κάτω από την πλάκα εδάφους (gros beton), όσο και στο δώμα προβλέπονται θερμομονωτικές στρώσεις πάχους 10 cm και 7 + 2 cm αντίστοιχα, με στόχο το μέγιστο ενεργειακό κέρδος της κατοικίας.
Ως υλικό επένδυσης του κτιρίου επιλέχτηκε πέτρινη επένδυση πάχους 12 cm από πέτρωμα Λακκώματος, με πλέξιμο των ορθογώνιων ογκόλιθων και λεπτομέρειες πέτρινων πρεκιών στα ανοίγματα των κουφωμάτων, που προσδίδουν παραδοσιακό ύφος. Τα σκουρόχρωμα κουφώματα αλουμινίου ταυτίζονται χρωματικά με τα δοκάρια και τις περσίδες της πέργκολας και παρουσιάζουν ένα ενιαίο σύνολο.
Ο περιβάλλων χώρος προβλέπει σημεία για αθλοπαιδιές και επιφάνειες υπαίθριας διαμονής (πλατείες). Επιθυμία των ιδιοκτητών είναι η μέγιστη διατήρηση της υπάρχουσας βλάστησης καθώς υπάρχουν πανέμορφα δέντρα (ιτιές, ελιές, πλατάνια), ενώ έχουν προστεθεί λεμονιές και πορτοκαλιές για να βελτιώσουν το μικρόκλιμα.
Γενικότερα, η σκέψη και η επιθυμία ήταν να δημιουργηθεί ένα κτίριο με χαρακτήρα μοντέρνο και σύγχρονο, με υλικά και μορφή που αναφέρονται στην τοπική αρχιτεκτονική και τεχνοτροπία, ενώ παράλληλα να εντάσσεται αρμονικά στο υπόλοιπο οργανωμένο περιβάλλον.

Προσβασιμότητα
Η κατοικία σχεδιάστηκε με τρόπο ώστε να είναι προσαρμόσιμη σε νέες ανάγκες διαβίωσης των χρηστών, οι οποίες πιθανά θα προκύψουν με την πάροδο του χρόνου. Αυτή η νέα λογική σχεδιασμού δεν αποκλείει την προσπάθεια για όσο το δυνατόν ορθολογικότερη χρήση των χώρων, επιδιώκοντας κατά τον καλύτερο τρόπο το συνδυασμό της άνεσης στην κίνηση και της οικονομίας του χώρου.
Mια ράμπα, με πλάτος 1,20 m και κλίση 6%, εξασφαλίζει την άμεση σύνδεση της ειδικής θέσης στάθμευσης (σε περίπτωση προσαρμογής) με την κατοικία. Η είσοδος στο κτίριο είναι δυνατή από πολλαπλά σημεία. Το επίπεδο της διαμορφωμένης βεράντας ταυτίζεται υψομετρικά με το επίπεδο του τελικού δαπέδου της οικίας και έχει επιλεγεί ειδική κατηγορία κουφωμάτων με χαμηλωμένο προφίλ στο κατωκάσι για να διευκολύνει την κίνηση των αμαξιδίων.
Επιπλέον, καταβλήθηκε ιδιαίτερη προσπάθεια κατά τη μελέτη προκειμένου η κάτοψη να είναι απαλλαγμένη από περιττές τοιχοποιίες και διαδρόμους και να επιτρέπει την ανεμπόδιστη κίνηση των χρηστών της. Στον ενιαίο χώρο δεν υπάρχουν διάδρομοι, και οι αποστάσεις μεταξύ των επίπλων έχουν εξασφαλισμένο πλάτος 1,20 m, ενώ οι διακόπτες φωτισμού και οι χειρολαβές των εσώθυρων έχουν τοποθετηθεί σε ύψος περίπου 1 m. Τα υπόλοιπα κομβία χειρισμού και κλήσεως τοποθετούνται σε ύψος περίπου 60 cm από το τελικό δάπεδο.
Το υλικό που επιλέχτηκε για την επίστρωση τόσο των εσωτερικών όσο και των εξωτερικών δαπέδων είναι το παραδοσιακό μωσαϊκό, το οποίο παρέχει μία σταθερή, ενιαία, επίπεδη επιφάνεια, απαλλαγμένη από αρμούς, εύκολη στη συντήρηση και στον καθαρισμό της. Ως υλικό είναι ανθεκτικό και πρακτικό στην εφαρμογή του και εξασφαλίζει τις απαιτούμενες προδιαγραφές περί αντιολισθηρότητας με τη χρήση αντιολισθητικών βερνικιών.
Ένα ακόμη βασικό στοιχείο του σχεδιασμού της κατοικίας είναι τα ανοίγματα μεγάλων διαστάσεων που τοποθετούνται σε όλους τους κύριους χώρους. Ο ενιαίος χώρος διημέρευσης διαθέτει 3 ανοίγματα (2 ανοίγματα 7 × 2,90 (m) και 1 άνοιγμα 5,20 × 2,90 (m)) και αντίστοιχα στους χώρους των υπνοδωματίων 3 ανοίγματα (3,70 × 2,90 (m)), χωρίς ποδιά, χωρίς θερμαντικά σώματα στη βάση τους και με μηχανισμούς ανοιγοκλεισίματος στο προβλεπόμενο ύψος. Η οπτική αμεσότητα με τον περιβάλλοντα χώρο είναι δεδομένη. Τα προφίλ των εξώθυρων διαθέτουν χαμηλή βάση ιδανική για την ανεμπόδιστη διέλευση των αμαξιδίων, ενώ παράλληλα προτείνεται σχάρα απορροής των υδάτων μπροστά από κάθε άνοιγμα.
Σε άμεση επαφή με την κατοικία αναπτύσσεται η διαμορφωμένη βεράντα με μικρή υψομετρική διαφορά από το διαμορφωμένο έδαφος, γεγονός που καθιστά μη απαραίτητα τα στηθαία και τα κιγκλιδώματα ασφαλείας.
Η κατοικία διαθέτει ένα λουτρό με πρόσβαση από το μεγάλο υπνοδωμάτιο, που πληροί τις απαιτήσεις για φιλοξενία ΑμεΑ, χωρίς κατώφλι ή βυθίσματα του δαπέδου, με τοιχώματα φέρουσας ικανότητας άνω των 100 kg και με αντιολισθητικό δάπεδο.
Η κουζίνα διαθέτει πλευρικές στήλες αποθηκευτικών ερμαρίων, ψυγείου και φούρνων και νησίδα εργασίας προσβάσιμη από όλες τις πλευρές, καθώς υπάρχουν άνετοι περιμετρικοί διάδρομοι.

Το υπερυψωμένο δάπεδο είναι ένα σύστημα δαπέδου, το οποίο αποτελείται από πλάκες διαφόρων τύπων και υλικών, οι οποίες μέσω κατάλληλου συστήματος στήριξης τοποθετούνται σε ύψος από το έδαφος, διαμορφώνοντας διάκενο. Στο διάκενο χώρο μπορούν να τοποθετηθούν συστήματα θέρμανσης, κλιματισμού, συναγερμού, καλωδιώσεις ισχυρών και ασθενών ρευμάτων και άλλες εγκαταστάσεις.
Κατά την επιλογή ενός υπερυψωμένου δαπέδου, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη η απαιτούμενη μηχανική αντοχή, το τελικό ύψος, το είδος της τελικής επίστρωσης (ποιότητα, ειδικά χαρακτηριστικά, αισθητική), η ανθεκτικότητα σε φωτιά, η ηχομονωτική ικανότητα, οι ηλεκτρικές ιδιότητες του δαπέδου, η ανθεκτικότητα σε χημικούς παράγοντες.
Η τοποθέτηση του υπερυψωμένου δαπέδου γίνεται μετά το πέρας των επιχρισμάτων, της τοποθέτησης των υαλοστασίων και των δαπέδων όλων των υπόλοιπων χώρων. Οι αρμοί διαστολής του κτιρίου θα πρέπει να συνεχίζονται και να τοποθετούνται διπλοί ορθοστάτες εκατέρωθεν του αρμού διαστολής. Στον αρμό τοποθετούνται ειδικά, ελαστικά υλικά παρεμβύσματα ή ελαστικές μαστίχες. Αρμοί, οι οποίοι καλύπτονται με κατάλληλα αρμοκάλυπτρα προβλέπονται σε όλες τις περιοχές επαφής του δαπέδου με άλλους τύπους δαπέδων.

Τοποθετούνται σε δάπεδα τσιμεντοειδούς βάσης και καλύπτουν επιτυχώς τις αυξημένες απαιτήσεις σε μηχανικές και χημικές αντοχές των βιομηχανικών χώρων, παρέχοντας ταυτόχρονα όμορφο αισθητικό αποτέλεσμα. Διατίθενται σε πλήθος χρωματισμών και η μείξη τους με έγχρωμα τεμαχίδια (νιφάδες και αδρανή) διαμορφώνει μία ιδιαίτερη διακοσμητική επιφάνεια, κατάλληλη για διάφορες εφαρμογές σε εσωτερικούς χώρους όχι μόνο βιομηχανικής χρήσης.
Η επιφάνεια, που θα δεχθεί την επίστρωση, θα πρέπει να είναι στεγνή (υγρασία <4%), απαλλαγμένη από σκόνες, σαθρά υλικά, λίπη κτλ. και να είναι προστατευμένη από την προσβολή υγρασίας, καθώς η ύπαρξη νερού και ρύπων επηρεάζει αρνητικά την πρόσφυση της επίστρωσης. Η προετοιμασία της επιφάνειας περιλαμβάνει τρίψιμο, αμμοβολή, υδροβολή, σφαιριδιοβολή, φρεζάρισμα, ώστε να ανοιχθούν καλά οι πόροι της υπόβασης, προκειμένου να διεισδύσει το αστάρι και να εξασφαλιστεί η απαιτούμενη πρόσφυση της εποξειδικής επίστρωσης επάνω στο υπόστρωμα. Εάν πρόκειται να τοποθετηθεί επάνω σε παλαιά επιφάνεια με εποξειδική ή άλλου είδους επίστρωση, τότε η υφιστάμενη στρώση θα πρέπει να καθαριστεί καλά και να τριφθεί εξ ολοκλήρου. Η επιδιόρθωση τυχόν ρωγμών γίνεται με την τοποθέτηση συρρικνούμενου επισκευαστικού κονιάματος. Κατόπιν το υπόστρωμα καθαρίζεται επιμελώς με σκούπα υψηλής απορροφητικότητας.
Έπειτα, η επιφάνεια ασταρώνεται με το εποξειδικό αστάρι, ενώ για μεταλλικές επιφάνειες τοποθετείται ειδικό αστάρι σε δύο στρώσεις.
Σε περίπτωση που τα δάπεδα σκυροδέματος έχουν μεγάλο ποσοστό υγρασίας ή είναι νέα, χωρίς να έχει επέλθει ακόμη η επιθυμητή ξήρανση, χρειάζεται, εκτός της προαναφερόμενης προεργασίας, η απομάκρυνση των λιμναζόντων υδάτων και η χρήση ειδικού υδατοδιαλυτού ασταριού, που δεν επηρεάζεται από την ύπαρξη νερού στους πόρους του δαπέδου.
Η τελική επίστρωση με εποξειδική ρητίνη πραγματοποιείται συνήθως εντός μιας ημέρας από την τοποθέτηση του ασταριού. Η αυτοεπιπεδούμενη επίστρωση εφαρμόζεται τραβηχτά με οδοντωτή σπάτουλα και περνιέται με ειδικό ακιδωτό ρολό για την αποφυγή δημιουργίας φυσαλίδων αέρα. Για πρόσθετη αντιολισθηρότητα, όσο η ρητινούχα επίστρωση παραμένει ακόμη νωπή, ακολουθεί επίπαση, με χαλαζιακή άμμο κοκκομετρίας και ποσότητας ανάλογα με την επιθυμητή ποιότητα της επιφάνειας. Μετά τη σκλήρυνση, ακολουθεί σκούπισμα για την απομάκρυνση των κόκκων της χαλαζιακής άμμου και η σφραγιστική επάλειψη από το ίδιο υλικό. Οι αρμοί του δαπέδου θα πρέπει να συνεχίζονται στην τελική επίστρωση και να πληρώνονται με πολουουρεθανική ασφαλτική μαστίχη.

Στην κατοικία "Casa Zibu" στο Μεξικό οι μαύρες χαλύβδινες κολώνες δεν παρέχουν μόνο δομική στήριξη, αλλά δημιουργούν επίσης ένα παιχνίδι πλαισίωσης και ανάδειξης των βασικών στοιχείων της σύνθεσης.
Φωτογραφίες: Lorena Darquea

Κάθε module που συνθέτει την κατοικία "House 016" καλύπτεται από μια μονόριχτη στέγη επενδυμένη εσωτερικά με ξύλο και εξωτερικά με πράσινα κεραμικά πλακίδια, σχεδιασμένη να διοχετεύει το νερό της βροχής στον κεντρικό κήπο. Οι κεκλιμένες στέγες δημιουργούν σε κάθε module μια τριγωνική λωρίδα παραθύρων, τα οποία τοποθετούνται σε βαθιά πλαίσια για να ελαχιστοποιούν τη θάμβωση.
Φωτογραφίες: José Hevia

Το κτίριο γραφείων "El Jardín Anatole" στην Πόλη του Μεξικού είναι η μεγαλύτερη ξύλινη κατασκευή στη χώρα. Το τετραώροφο κτίριο 940 m² έχει μια δομή, που αποτελείται σχεδόν εξ ολοκλήρου από επεξεργασμένη ξυλεία, που προέρχεται από βελανιδιές από το βόρειο Μεξικό, με εξαίρεση τις εντυπωσιακές χαλύβδινες δοκούς σε σχήμα V στο ισόγειο και το σκυρόδεμα που χρησιμοποιείται για τον ανελκυστήρα και τα κλιμακοστάσια.
Φωτογραφίες: Rafael Gamo

Το κτίριο βρίσκεται στο Chengdu της Κίνας και στεγάζει εστιατόριο, μπαρ, τεϊοπωλείο και μια πισίνα υπερχείλησης, ενώ στην κορυφή του υπάρχει ένα παρατησητήριο. Σχεδιάστηκε σε άμεση ανταπόκριση στο περιβάλλον φυσικό τοπίο. Οι κυματοειδείς μορφές του συνδέονται σε διάφορα ύψη, σχεδιασμένες να δημιουργούν την εντύπωση ότι αποτελούν μέρος της ανερχόμενης επιφάνειας του βουνού.
Φωτογραφίες: Schranimage

Η πολυκατοικία Κ3 βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας, στην ιδιαίτερη συνοικία των Πετραλώνων και αφορά σε ένα επταώροφο κτίριο κατοικιών βραχυχρόνιας μίσθωσης. Το κτιριολογικό του πρόγραμμα περιλαμβάνει 8 μικρά διαμερίσματα των 53 m² και μία μεζονέτα 126 m² η οποία καταλαμβάνει τα δύο ανώτερα επίπεδα του κτιρίου.
Το έργο έρχεται να ενταχθεί σε μια ζωντανή, εναλλακτική γειτονιά της πόλης με τρόπο που ενισχύει τον πολυποίκιλο χαρακτήρα της, ενώ ταυτόχρονα επιχειρεί να επαναπροσδιορίσει την εμπειρία από τους έντονους ρυθμούς και τον ανομοιόμορφο πυκνό ιστό της σύγχρονης Αθήνας.
Η επανάληψη των τυπικών διαμερισμάτων σε όλο το ύψος της πολυκατοικίας και η ανάγκη να δημιουργηθεί μια ιδιαίτερη όψη για την πόλη, οδήγησε στην αντιμετώπιση της επιδερμίδας του κτιρίου ως ένα πλέγμα με κενά και πλήρη. Το λευκό αυτό πλέγμα, αλλού συμπληρώνεται με κλειστούς εσωστρεφείς χώρους, αλλού υποχωρεί δημιουργώντας επίπεδα και χώρους εκτόνωσης οι οποίοι μέσω μεγάλων ανοιγμάτων επικοινωνούν με τους εξωστρεφείς χώρους διημέρευσης.
Σημαντικό στοιχείο της όψης αποτελούν επίσης οι σταθερές λευκές περσίδες, που επιχειρούν να ρυθμίσουν την ιδιωτικότητα του κάθε διαμερίσματος και προσφέρουν κατάλληλες συνθήκες σκιασμού.
Εσωτερικά η διαμερισμάτωση των κατοικιών επιτυγχάνεται με το σχεδιασμό ενός ξύλινου όγκου που εγκιβωτίζει τους ιδιωτικούς χώρους (υπνοδωμάτιο – λουτρό) αφήνοντας τους χώρους διημέρευσης να οργανωθούν ελεύθερα έξω από αυτό (καθιστικό – κουζίνα).
Στη βελτίωση του μικροκλίματος της κάθε κατοικίας συνεισφέρει η ενσωμάτωση πρασίνου στα μπαλκόνια. Η φύτευση πραγματοποιείται κατά μήκος όλου του εξώστη με αγρωστώδη και αρωματικά φυτά βελτιώνοντας την εικόνα που έχει για την πόλη τόσο ο ένοικος που την παρατηρεί μέσα από την κατοικία του όσο και ο περαστικός που κινείται στη γειτονιά.

Το "Pilot Amphora Boutique Hotel" είναι μια ξενοδοχειακή μονάδα 5 αστέρων, κλασικού τύπου, εντός σχεδίου πόλης του οικισμού Γεωργιούπολης Χανίων, η οποία αποτελείται από 30 πολυτελή δωμάτια και κοινόχρηστους χώρους. Το σκεπτικό του σχεδιασμού βασίστηκε στη διατήρηση του επιπέδου φιλοξενίας, που παρέχει στις εγκαταστάσεις του ο όμιλος "Pilot Beach Resort", σε μια σύγχρονη και καλαίσθητη κατασκευή που θα προσφέρει στον επισκέπτη ποικιλία χώρων και μοναδικές εμπειρίες.
Με την έναρξη της κατασκευής βρέθηκαν αρχαίες κατασκευές στεγνώματος πηλού σε μορφή δαπέδων στρωμένων με θραύσματα κεράμων, τα οποία αποτελούσαν τμήματα ενός κεραμικού εργαστηρίου, παραγωγής κυρίως εμπορικών ρωμαϊκών αμφορέων του 1ου αιώνα π.Χ. Συνολικά βρέθηκαν τέσσερα τέτοια δάπεδα, από τα οποία κρίθηκε από την Αρχαιολογική Υπηρεσία ότι δύο πρέπει να διατηρηθούν στη θέση τους (in situ) και να αναδειχθούν κατόπιν συνεργασίας και υπό την εποπτεία της Εφορείας Αρχαιοτήτων Χανίων. Εκπονήθηκε μελέτη συντήρησης των αρχαιοτήτων και πραγματοποιήθηκαν εργασίες συντήρησής τους, μετά το πέρας των οικοδομικών εργασιών. Το genius loci ―το πνεύμα του τόπου― και η ανάδειξη των αρχαιοτήτων καθόρισαν τη διαμόρφωση του τελικού λειτουργικού προγράμματος, καθώς και της αισθητικής των χώρων και των όψεων.
Η μονάδα αποτελείται από τέσσερις όγκους που τοποθετούνται περιμετρικά, στα όρια της οικοδομικής γραμμής, σε ελεύθερη διάταξη σχήματος Π. Οι όγκοι διαχωρίζονται μεταξύ τους είτε από κλειστά κλιμακοστάσια, είτε από ανοιχτούς διαδρόμους για την πρόσβαση στα δωμάτια. Η κεντρική πρόσβαση επιτυγχάνεται από το μέσον της επιμήκους ανατολικής πλευράς, διαμέσου ενός όγκου δύο επιπέδων, που στεγάζει στο ισόγειο τους κοινόχρηστους χώρους υποδοχής και εστίασης, μέρος του οποίου διαθέτει διπλό ύψος και ένα μεγάλο φεγγίτη οροφής. Τη βασική επικοινωνία μεταξύ των ορόφων εξυπηρετεί μια περίτεχνη και άνετη μεταλλική σκάλα, που δίνει πρόσβαση σε μια ανοιχτή διαδρομή σε εξώστη, η οποία περικλείει την εσωτερική αυλή και οριοθετείται από μια σειρά κατακόρυφων πετασμάτων και ενός κιγκλιδώματος αλουμινίου ειδικής κατασκευής.
Στο εσωτερικό του οικοπέδου διαμορφώνεται ο υπαίθριος κοινόχρηστος χώρος. Σε συνέχεια του χώρου υποδοχής, αναπτύσσεται καθιστικό και ο χώρος του μπαρ. Μια πέργκολα με στοιχεία μεγάλης διατομής από ξύλο καστανιάς, με ενσωματωμένες περιστρεφόμενες περσίδες και φυτεμένα στοιχεία, διαμορφώνουν ένα σκιαζόμενο εξωτερικό χώρο εστίασης, παραπλεύρως της μεγάλης ορθογώνιας πισίνας. Η πισίνα βρίσκεται στη βόρεια πλευρά της εσωτερικής αυλής, για να σκιάζεται το λιγότερο δυνατόν από τους κτιριακούς όγκους. Περιμετρικά έχουν προβλεφθεί καθιστικά, τα οποία εδράζονται σε φυτεμένες επιφάνειες με γκαζόν, ενώ περίοπτη θέση έχουν οι 4 ξαπλώστρες σε άμεση επαφή με το υδάτινο στοιχείο.
Βασικός στόχος της σύνθεσης, όπως προαναφέρθηκε, είναι η ανάδειξη των αρχαιοτήτων που βρέθηκαν στο οικόπεδο. Στο βόρειο όγκο, με πρόσβαση από την εσωτερική αυλή, διαμορφώνεται εσοχή στο κτίριο, μέσω της οποίας καθίσταται δυνατή η θέαση των αρχαίων δαπέδων. Τα αρχαιολογικά ευρήματα αποκτούν σημαντική θέση στον κοινόχρηστο χώρο της ξενοδοχειακής μονάδας, ταυτόχρονα όμως καθίστανται επισκέψιμα και από εξωτερικούς επισκέπτες χωρίς να διαταράζουν την ομαλή λειτουργία της. Επιπλέον της θέασης από τον αύλειο χώρο, παρέχεται η δυνατότητα προσέγγισης των ευρημάτων διαμέσου του εκθεσιακού/μικρού συνεδριακού χώρου, ο οποίος βρίσκεται στο υπόγειο. Σ’ αυτό το χώρο έχουν κατασκευαστεί προθήκες, στις οποίες εκτίθενται αντίγραφα των αμφορέων και λοιπών ευρημάτων της ανασκαφής. Επίσης, ενημερωτικές πινακίδες στις οποίες περιγράφεται η διαδικασία ανασκαφής και ανάδειξης, παρέχουν ενημέρωση σχετικά με το πώς λειτουργούσε το κεραμικό εργαστήριο παραγωγής αμφορέων κατά την αρχαιότητα και σχετικά με την ιστορία της περιοχής. Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι στον οικισμό της Γεωργιούπολης, παρόλο που αυτός παρουσιάζει σημαντική ιστορία, δεν υπάρχουν αντίστοιχες υποδομές ανάδειξής της. Στο υπόγειο, πέραν του εκθεσιακού χώρου, ο οποίος διαθέτει και υποδομές συνεδριακού εξοπλισμού, έχουν προβλεφθεί γυμναστήριο, WC, χώρος στάθμευσης και λοιποί βοηθητικοί χώροι.
Από τα 30 δωμάτια, 9 διαμορφώνονται με εσωτερικό πατάρι, 2 είναι σουίτες με πισίνα, ενώ 5 από τα 19 τυπικά δωμάτια διαθέτουν ιδιωτικές πισίνες. Τα δωμάτια σχεδιάστηκαν σε ελεύθερη κάτοψη, όπου τα λουτρά είναι συνέχεια των χώρων διημέρευσης και μόνο το WC και η ντουζιέρα διαχωρίζονται σε ξεχωριστές καμπίνες για να επιτευχθεί η απαραίτητη ιδιωτικότητα. Το εσωτερικό του δωματίου ανοίγεται προς τον εκάστοτε ιδιωτικό εξωτερικό χώρο, μέσω μεγάλων ανοιγμάτων στην όψη, τα οποία σε συνδυασμό με την ανοιχτή διαρρύθμιση του εσωτερικού, επιτρέπουν στο φυσικό φως να διεισδύει. Σε επίπεδο design, επιλέχθηκαν απλές γεωμετρικές μορφές και μια παλέτα υλικών εμπνευσμένη από την κρητική ύπαιθρο και παράδοση. Κεραμικές λεπτομέρειες και μεταλλικά στοιχεία συνδυάζονται με ξύλινα στοιχεία διαφορετικής επεξεργασίας και τοίχους που δίνουν την αίσθηση του βράχου. Όλα αυτά έχουν ως φόντο άλλοτε το κρητικό τοπίο και τα Λευκά Όρη και άλλοτε τον κατάφυτο περιβάλλοντα χώρο.
Ένας σημαντικός αριθμός δωματίων έχει νότιο προσανατολισμό. Τα κυβικά μεταλλικά πλαίσια, επενδυμένα με κεραμικού χρώματος τσιμεντοκονίαμα, προστατεύουν από τα ανεπιθύμητα ηλιακά κέρδη το καλοκαίρι. Το κτίριο περικλείει τον αύλειο κοινόχρηστο χώρο, όχι μόνο για να προσφέρει ιδιωτικότητα, αλλά και για να προστατεύσει από τους επικρατέστερους ανέμους και να παρέχει σκιά σ’ αυτούς τους χώρους, προβλέποντας όμως, ο χώρος της πισίνας να έχει τη μεγαλύτερη δυνατή ηλιοφάνεια. Το πράσινο στοιχείο και η προσοχή στη λεπτομέρεια διαμορφώνουν ένα μοναδικό περιβάλλον ηρεμίας στους εσωτερικούς χώρους, προσφέροντας ηχητική και οπτική προστασία, διαμορφώνοντας παράλληλα κατάλληλο μικροκλίμα για τους εξωτερικούς χώρους των δωματίων.