Για κατασκευές με μεγαλύτερες ανάγκες σε ηχομόνωση ή πυροπροστασία, χρησιμοποιούνται συστήματα μεταλλικού σκελετού με διπλό σκελετό και διπλή στρώση γυψοσανίδων. Ενδεικτικά σ’ αυτά τα συστήματα τοποθετούνται γυψοσανίδες 12,5 mm, με ορθοστάτες με απόσταση πλευρών 50 mm και μονή ή διπλή στρώση μονωτικού υλικού (συνήθως πλακών ή πάπλωμα ορυκτοβάμβακα) πάχους 45 mm. Οι δύο σκελετοί, που είναι ανεξάρτητοι, τοποθετούνται συνήθως σε μικρή απόσταση μεταξύ τους, ενώ ανάμεσα στα στοιχεία του μεταλλικού σκελετού (στρωτήρες, ορθοστάτες) τοποθετείται αφρώδης ηχομονωτική ταινία. Για τη σύνδεση των διπλών γυψοσανίδων χρησιμοποιούνται λωρίδες γυψοσανίδων ή μεταλλικές λωρίδες (που παρέχουν αντοχή σε θλίψη και κάμψη).

Η πισίνα μήκους 15m στην πίσω αυλή αυτής της κατοικίας αποτελεί το κυρίαρχο στοιχείο και μπορεί να σκιασθεί πλήρως με ένα οριζόντιο και κάθετο κουβούκλιο. Η πρόσβαση είναι διαθέσιμη απευθείας από την αυλή προς το χώρο υποδοχής και διαθέτει αποδυτήρια και τουαλέτες για τους χρήστες, χωρίς να χρειάζεται να περάσουν από το σπίτι.
Φωτογραφίες: Amit Geron

Το αίθριο αυτής της μονοκατοικίας είναι κλειστό με μια γυάλινη πρόσοψη στη νοτιοανατολική πλευρά του και μία οροφή φεγγίτη, η οποία υποδέχεται τις πρώτες ακτίνες του ήλιου και θερμαίνει το ίδιο και το υπόλοιπο σπίτι κατά τη χειμερινή περίοδο, ενώ μένοντας ανοιχτή, διατηρεί δροσερό το σπίτι το καλοκαίρι. Ένα πλέγμα από ατσάλι ρυθμίζει επίσης την ποσότητα του ηλιακού φωτός και τον εξαερισμό, ενώ το δέντρο γκουάβα στο κέντρο δίνει μία αίσθηση γλυπτού, δίνοντας φρούτα το καλοκαίρι και μια ωραία σκιασμένη περιοχή.
Φωτογραφίες: Camila Cossio

Κατά την είσοδο σε αυτή τη μονοκατοικία, ο χώρος σταδιακά μεταμορφώνεται. Αρχικά το φυσικό φως υποδέχεται τον επισκέπτη και καθώς προχωράμε σε έναν σχετικά μικρό χώρο, ο χώρος αυτός όλο και μεγαλώνει, δημιουργώντας το χώρο υποδοχής και κατευθύνοντας αμέσως το βλέμμα στις σκάλες, οι οποίες οδηγούν τελικά στον πρώτο όροφο όπου ο ιδιοκτήτης έχει τη δική του γκαλερί.
Φωτογραφίες: JAG Studio

Στην ανακαίνιση του καταστήματος του Maison Margiela στο Λονδίνο έχουν προστεθεί τοίχοι από υφαντικές φόρμες, οι οποίοι αντικατοπτρίζουν τις τεχνικές κατασκευής ενδυμάτων της μάρκας. Στο κατάστημα επικρατεί μια απαλή τονικά χρωματική παλέτα, με το λευκό να κυριαρχεί τους γύψινους τοίχους και τις οροφές να διατηρούν το φυσικό τους φινίρισμα, σε συνδυασμό με τα δάπεδα και τα φωτιστικά από τραβερτίνη.
Φωτογραφίες: Henry Bourne

Μία νεοκλασική κατοικία, στο κέντρο της πόλης του Ηρακλείου στην Κρήτη, αναδιαμορφώθηκε, προκειμένου να στεγάσει το εστιατόριο "Merastri". Ιδιαίτερα αρχιτεκτονικά στοιχεία, που συνδέονται με την ισχυρή ιστορία του διατηρητέου κτιρίου, διατηρούνται και αναδεικνύονται μέσω μίας εκλεκτικής προσέγγισης. Τα διακοσμητικά πλαίσια των ανοιγμάτων, οι ψηλοτάβανοι χώροι και τα γεωμετρικά μοτίβα στα δάπεδα προβάλλουν την ιστορικότητα του κτιρίου και αναδεικνύουν τη διαχρονικότητα του χώρου.
Η αρχιτεκτονική προσέγγιση λαμβάνει σκηνογραφικό χαρακτήρα, προβάλλοντας το παρελθόν του κτιρίου υπό ένα σύγχρονο πρίσμα. Τα νέα στοιχεία ενσωματώνονται ομαλά στο αρχιτεκτονικό υπόβαθρο της δεκαετίας του 1930. Χειροποίητα φωτιστικά οροφής συνδυάζονται με επιτοίχια φωτιστικά, ειδικά σχεδιασμένα για το συγκεκριμένο έργο, ενώ το δάπεδο διατηρήθηκε και συντηρήθηκε, με στόχο την αποκατάσταση στην αρχική του μορφή. Το κυκλικό τζάκι κυριαρχεί στο κέντρο του χώρου, ως μία εννοιολογική μεταφορά της "εστίας".
Το ξύλο συνδυάζεται με μεταλλικά στοιχεία έντονου γεωμετρικού χαρακτήρα και λεπτομέρειες από χαλκό, ενώ η διαφάνεια του γυαλιού συνδιαλέγεται με την εμφανή πέτρα στους τοίχους. Στόχος του σχεδιασμού ήταν ο αναδιαμορφωμένος χώρος να αποπνέει κομψότητα, σύγχρονη αισθητική αλλά και οικειότητα, ενσωματώνοντας στοιχεία ενός παραδοσιακού χώρου εστίασης.

Ένα σύγχρονο ασιατικό εστιατόριο βρίσκει στέγη σε ένα διατηρητέο κτίριο πρώην κλωστοϋφαντουργίας, εκατό χρόνια έπειτα από την ανέγερσή του, και η αρχιτεκτονική πρόταση καλείται να συνδυάσει τις αρχές της αποκατάστασης με την ταυτότητα της νέας χρήσης.
Το "ειδικό βάρος" του διατηρητέου κτιρίου, καθώς και τα χαρακτηριστικά που υποδηλώνουν την ιστορικότητά του, παραμένουν αισθητά και άμεσα αναγνωρίσιμα. Οι εξωτερικές όψεις αποκαθίστανται στην αρχική τους μορφή, ενώ στο εσωτερικό -ισόγειο, υπόγειο και πατάρι- οι σύγχρονες παρεμβάσεις στο αρχικό κέλυφος καθίστανται σκοπίμως ευκρινείς. Ο χώρος του ισογείου διατηρείται διαμπερής και συνεχής, με κουζίνα που οργανώνεται γύρω από κεντρική νησίδα με "ανοιχτές" εστίες και άλλες απαραίτητες συσκευές, ενώ διατηρείται και η αρχική μεταλλική σκάλα προς το πατάρι. Η διαρρύθμιση του χώρου των τραπεζοκαθισμάτων ακολουθεί επίσης την αρχιτεκτονική του αρχικού εσωτερικού, με αυστηρή συμμετρία και αξονικότητα στον ελεύθερο κεντρικό χώρο του ανοιχτού εξώστη.
Η ταυτότητα της νέας χρήσης συμφωνεί απόλυτα με τις επιλογές της αποκατάστασης, με αναφορές σε ένα πρότυπο με απλοποιημένα στοιχεία ανεπιτήδευτης ασιατικής κουλτούρας. Ο σχεδιασμός είναι λιτός, γραμμικός, ισχυρά γεωμετρικός, χωρίς περιττά στοιχεία διακόσμησης. Ωστόσο, τα επί μέρους στοιχεία αποδίδουν στο χώρο μια συγκρατημένη "ποπ" αισθητική, που αντισταθμίζει την αυστηρότητα της ατμόσφαιρας και δημιουργεί χαλαρό κλίμα για φαγητό και συζήτηση. Σε αυτά ανήκουν η νέον επιγραφή, η οποία διαχωρίζει αντιληπτικά την κουζίνα από το χώρο πελατών, τα χαρακτηριστικά διάτρητα μοτίβα των σταθερών διαχωριστικών και οι διάσπαρτες πορτοκαλί λεπτομέρειες.
Η ατμόσφαιρα προδιαθέτει τους επισκέπτες για περισσότερη επικοινωνία και άνετη συμπεριφορά, αφού μπορούν να επιλέξουν ανάμεσα στην ιδιωτικότητα που προσφέρουν οι πλευρικές σειρές τραπεζοκαθισμάτων και στο πιο δημόσιο χαρακτήρα του κεντρικού μπαρ. Οι ανοιχτόχρωμοι χρωματικοί τόνοι συνδυάζονται με ενδιάμεσους θερμούς τόνους σε στοιχεία της επίπλωσης, ενώ ο φωτισμός, θερμός και στοχευμένος, υποστηρίζει τις βασικές αρχιτεκτονικές επιλογές. Όσον αφορά στις λεπτομέρειες, οι φυσικές υφές στην τεχνοτροπία των τοίχων και στα ανεπεξέργαστα διάτρητα κεραμικά τούβλα των στοιχείων επίπλωσης, επιτρέπουν μια δεύτερη ανάγνωση του χώρου από κοντά.

Στην περιοχή του Αποκόρωνα και πιο συγκεκριμένα στο χωριό Γαβαλοχώρι, σε έκταση εκτός οικισμού με ελαφριά κλίση, σχεδιάσαμε και κατασκευάσαμε μία κατοικία δύο επιπέδων με υπόγειο και πισίνα. Οι βασικές απαιτήσεις του πελάτη ήταν η διαμόρφωση ευρύχωρων χώρων διημέρευσης, χώρο διαλογισμού καθώς και εξωτερικών καθιστικών χώρων και κήπων.
Η κεντρική ιδέα της κατοικίας βασίζεται στην φιλοσοφία και τις αρχές του feng shui, καθώς και του βιοκλιματικού σχεδιασμού. Κεντρικό ρόλο έχουν τέσσερα πέτρινα τοιχία διαφορετικού μήκους και χωροθέτησης τα οποία χωρίζουν την κατοικία σε τρεις χώρους.
Ο αρχιτέκτονας λέει: "Η αρχιτεκτονική προσέγγιση γίνεται μέσα από απλές και καθαρές γραμμές, δημιουργώντας κτίρια με ένα σύγχρονο αλλά ταυτόχρονα διαχρονικό design που χαρακτηρίζεται από λειτουργικότητα και εργονομία, εφαρμογή της σύγχρονης τεχνολογίας και της μηχανικής, αποφεύγοντας κοστοβόρες κατασκευές αρχιτεκτονικού ενθουσιασμού".
Ξεκινώντας από τον ισόγειο ανατολικό χώρο, ανάμεσα στα δύο πρώτα τοιχία, βρίσκεται το καθιστικό και η τραπεζαρία και το γραφείο επάνω, κοιτώντας στο διπλό ύψος του καθιστικού. Τρία ορθοκανονικά πλαίσια διαφορετικού σχήματος και μεγέθους από corten και γυαλί, διαπερνούν το πέτρινο τοιχίο και "καδράρουν" το τοπίο. Το μεγαλύτερο τετράγωνο πλαίσιο, φιλοξενεί καθιστικό χώρο στο εσωτερικό του, αιωρούμενο στο κενό και όντας έξω από τα όρια του κτιρίου.
Το δεύτερο τοιχίο είναι μικρότερο σε μήκος και διάτρητο, ενοποιώντας τους χώρους αυτούς με την κουζίνα και την είσοδο κάτω, καθώς και την βιβλιοθήκη επάνω. Το δεύτερο τμήμα της κατοικίας αποτελεί σημείο μετάβασης από τους χώρους ημέρας στους χώρους νύχτας, καθώς και από τους κυρίως χώρους της κατοικίας στους βοηθητικούς του υπογείου. Στο τμήμα αυτό, όπως και στο πρώτο, τα ευμεγέθη υαλοστάσια που εκτείνονται σε όλο το μήκος και ύψος της όψης, προσφέρουν ανεμπόδιστη θέα στον κόλπο της Σούδας και το κρητικό πέλαγος προς τον βορρά, ενώ τα παράθυρα στον νότο επιτρέπουν την θέαση από καθιστή θέση στα λευκά όρη και τον Ψηλορείτη.
Δυτικά το τρίτο και τελευταίο τμήμα της κατοικίας, χωρίζεται σε δύο μέρη, το κλειστό που φιλοξενεί τα υπνοδωμάτια, το δωμάτιο διαλογισμού ,τις τουαλέτες, και το ανοιχτό, που δημιουργεί έναν εσωτερικό κήπο και εντάσσει το στοιχείο του νερού στη σύνθεση. Το τρίτο πέτρινο τοιχίο είναι το μεγαλύτερο σε μήκος, κρύβοντας την οπτική προς τα υπνοδωμάτια ενισχύοντας έτσι την ιδιωτικότητα. Το τέταρτο τοιχίο, έχει τραβηχτεί από τον εξωτερικό τοίχο του κτιρίου αφήνοντας χώρο για τον εσωτερικό κήπο.
Ο ημιυπαίθριος χώρος που προκύπτει από την τοποθέτηση των τοιχίων γίνεται αντιληπτός ως ένας χώρος μετάβασης μέσω του οποίου η φύση και το τοπίο εισάγονται στο κτιστό περιβάλλον και αντίστροφα. Στο εν λόγω τοιχίο συναντάμε σε επανάληψη ανοίγματα με πλαίσια corten, τοποθετημένα σε σημεία που «καδράρουν» από το εσωτερικό των υπνοδωματίων και των μπάνιων, κορυφές των Λευκών Ορέων.
Στον νότιο περιβάλλοντα χώρο συναντάμε μικρούς ιδιωτικούς κήπους με δέντρα που προϋπήρχαν και βράχους, οι οποίοι φωτίζονται τις βραδινές ώρες. Στο βόρειο τμήμα η πρόσβαση είναι άμεση μέσω μεγάλων ανοιγμάτων, σε μία βεράντα με ξύλινο deck την οποία διαδέχεται ένα ομαλό πρανές που ενώνει το κτίριο με τον περιβάλλοντα χώρο. Επιπλέον βρίσκεται ένα εξωτερικό καθιστικό με τζάκι, πισίνα, καθώς και ένας κήπος μπροστά από την κουζίνα.

Το ακίνητο βρίσκεται στη Βόρειο Ανατολική πλευρά του νησιού με θέα τη Νάξο. Το υπάρχον ξενοδοχείο της δεκαετίας του ’90 αποτελούνταν από δωμάτια με ανεξάρτητες εισόδους όλα συγκεντρωμένα σε ένα ενιαίο όγκο χωρίς εσωτερική συνοχή. Όλα τα διακοσμητικά στοιχεία αφαιρούνται, γίνονται καθαιρέσεις και προσθήκες ώστε να αναδειχθούν τα στοιχεία που θεωρούνται σημαντικά. Η διάσπαση του όγκου προς τα νοτιοανατολικά έρχεται σε αντίθεση με τη μονολιθικότητα της βορειοδυτικής πλευράς και με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται η εντύπωση του "πύργου" από την έμφαση στις κατακόρυφες ακμές του κτιρίου.
Μετά την απογύμνωση των σαθρών επιχρισμάτων και τις εκτεταμένες επισκευές στο φέροντα οργανισμό, το κτίριο των 350 m² επενδύεται με εξωτερική θερμοπρόσοψη ώστε να αποκτήσει βιοκλιματικό χαρακτήρα. Η γεωμετρία του απλοποιείται, δημιουργούνται σαφείς ακμές και καθαρές επιφάνειες.
Δημιουργείται έτσι ένας εσωτερικός πυρήνας, μια κατοικία. Στον πρώτο όροφο, οι τοίχοι μεταξύ των δωματίων καθαιρούνται προκειμένου να δημιουργηθεί ενιαίο σαλόνι, κουζίνα και τραπεζαρία. Μια καινούργια σκάλα συνδέει τον όροφο αυτό εσωτερικά με το ισόγειο που χωροθετούνται 3 υπνοδωμάτια με 2 μπάνια. Στο δεύτερο όροφο δημιουργούνται τρείς ξενώνες με ανεξάρτητες εισόδους.
Νέες μπαλκονόπορτες στη τραπεζαρία αποκαλύπτουν μια εντυπωσιακή θέα στη θάλασσα. Ο χώρος επεκτείνεται σε ένα εξωτερικό σαλόνι πάνω σε μια ξύλινη εξέδρα. Στη νοτιοδυτική πλευρά δημιουργούνται μια αυλή, μια πισίνα και μια πέργκολα που στεγάζει από κάτω της κουζίνα με ψησταριά, τραπεζαρία και σαλόνι.
Τσιμεντοκονίες στα δάπεδα, δρύινες ανάγλυφες επιφάνειες, ματ διαπνεόμενα ασβεστοχρώματα στους τοίχους και λεπτές μαύρες μεταλλικές διατομές συνθέτουν τη παλέτα των υφών και υλικών του εσωτερικού σχεδιασμού. Απογυμνωμένος ο χώρος από το περιττό αποπνέει γαλήνη.

Το αρχιτεκτονικό γραφείο GEM Αrchitects δημιουργήθηκε το 2006 από τη Δέσποινα Γουναροπούλου, τη Βίκυ Εμμανουηλίδου και τον Πέτρο Μπαζό. Τα μέλη του έχουν σπουδάσει αρχιτεκτονική στο Ε.Μ.Π. και μεταπτυχιακά στις Η.Π.Α στα πανεπιστήμια UPenn, USC και Columbia University N.Y αντίστοιχα. H επαγγελματική τους δραστηριότητα ξεκινάει το 1996 σαν μέλη του αρχιτεκτονικού γραφείου ΜΕΤΑ αρχιτεκτονική. Τα έργα που έχουν εκπονήσει μέσα σε 25 χρόνια επαγγελματικής δραστηριότητας κυμαίνονται από αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς, μελέτες δημοσίου αλλά κυριότερα, ιδιωτικά έργα. Πολύ σημαντικές ήταν οι συνεργασίες της ομάδας με άλλα αρχιτεκτονικά γραφεία όπως για παράδειγμα με το γραφείο Η. Γουναρόπουλος - Α. Κωστίκας και συνεργάτες Ο.Ε. με το οποίο μελετήσαν το Αμφιθέατρο και τη Βιβλιοθήκη της Σχολής Ικάρων που υλοποιήθηκε στο Τατόι. Τα μέλη του γραφείου έχουν διδακτική πείρα, έχουν διακριθεί σε πανελλήνιους και διεθνείς αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς, συμμετείχαν στη 3η στη 4η και στην 7η Biennale νέων αρχιτεκτόνων και στις εκθέσεις: η κατοικία στην Ελλάδα από τον 20ο στον 21ο αιώνα και στα Βραβεία Αρχιτεκτονικής 2009 και 2013 που διοργάνωσε το Ε.Ι.Α. Το 2017 το γραφείο έλαβε το Βραβείο Σύγχρονου Αρχιτεκτονικού Έργου από το ΣΑΔΑΣ για μια κατοικία που σχεδίασε και υλοποιήθηκε στη Πάρο.