ΤΕΧΝΟΤΡΟΠΙΕΣ ΚΑΙ ΝΕΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ

Στη σύγχρονη αρχιτεκτονική, στην οποία οι μεταλλικές και γυάλινες επενδύσεις στις όψεις βρίσκουν συχνά εφαρμογή, η αναπροσαρμογή των ιδιοτήτων του τούβλου ως εξωτερικού, εμφανούς υλικού είναι αναγκαία, με σκοπό όχι να αναπαραγάγει τεχνικές του παρελθόντος, αλλά να προαγάγει την αρχιτεκτονική του μέλλοντος. Πλέον, οι βιομηχανίες τούβλου, δίνουν τη δυνατότητα επιλογής σε ένα ευρύ φάσμα προϊόντων.

Η κατασκευή του ντουζ με κεραμικά πλακίδια αποτελεί μια πρακτική και οικονομική λύση. Oι τεχνικές που εφαρμόζονται, σε συνδυασμό με τη χρήση σύγχρονων υλικών δόμησης, δίνουν εντυπωσιακά αποτελέσματα.

Οι επιχρισμένες εξωτερικές όψεις εμφανίζουν συχνά φθορές, που οφείλονται σε κακοτεχνίες της κατασκευής και στη φυσική φθορά του χρόνου. Η έγκαιρη επισκευή τους, πέρα από τη βελτίωση της εμφάνισης, εξασφαλίζει την προστασία και τη βιωσιμότητα της κατασκευής στο σύνολό της.

Ο Mιχάλης Kαραγιαννάκης γεννήθηκε στην Πτολεμαϊδα - Kοζάνης, στις 22 Iανουαρίου 1956. Είναι απόφοιτος της Σχολής Αρχιτεκτόνων AΠΘ.
1976-79 θεωρητικές μελέτες και έρευνα στην «Αποκατάσταση της Άνω Πόλεως Θεσσαλονίκης» με την ομάδα των καθηγητών Γ. Kονταξάκη και N. Mουτσόπουλου.
1978 εργασία με θέμα «Aποκατάσταση Oικοδομικών Tετραγώνων στην Άνω Πόλη Θεσσαλονίκης»
1977-79 συνεργασία με το γραφείο μελετών των Β. Παπά – Δ. Tεντοκάλη με αρμοδιότητα την «Aποτύπωση και Tουριστική Aξιοποίηση των Πρεσπών».
1984-85 συνεργασία με την κατασκευαστική εταιρεία AIOΛIKH οε με αρμοδιότητα την επίβλεψη των οικοδομικών εργασιών.

Aπό το 1981 μέχρι σήμερα διατηρώ «Τεχνικό Γραφείο Μελετών και Κατασκευών». Το γραφείο απασχολεί 4 άτομα και η δραστηριότητα του καλύπτει την παροχή υπηρεσιών μελέτης - επίβλεψης και κατασκευής σε πολλούς τομείς και κλίμακες αρχιτεκτονικών και τεχνικών έργων.
Μέλος :

Τεχνικού Επιμελητηρίου Eλλάδος - α.μ. TEE 32707 8, από το 1981.
Συλλόγου Αρχιτεκτόνων ΣΑΘ & ΣAΔAΣ.
Αρχιτεκτονικής Επιτροπής – Α’ EΠAE από το 1990 & Β’ ΕΠΑΕ από το 2002.

Ο Αλέξανδρος Κιτρινιάρης είναι διπλωματούχος Αρχιτέκτων Μηχανικός του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (9,54/10,00). Έχει ολοκληρώσει ως υπότροφος τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο ίδιο πανεπιστήμιο (9,94/10,00). Επιτελεί επικουρικό διδακτικό έργο στη Σχολή Αρχιτεκτόνων, είναι υπότροφος ΕΛΚΕ και υποψήφιος Διδάκτωρ ΕΜΠ, διερευνώντας την αρχιτεκτονική, την οικολογία και την φυσιολογία μέσω καινοτόμων βίο-τεχνολογικών εφαρμογών, με σκοπό να εξασφαλίσει την θετική επίδραση της αρχιτεκτονικής προς όφελος της κοινωνίας, της οικονομίας και του περιβάλλοντος.

Κατά την ακαδημαϊκή του δραστηριότητα έχει τιμηθεί με δέκα βραβεία και υποτροφίες, εκ των οποίων και το ασημένιο μετάλλιο που φέρει το έμβλημα του Προμηθέα Πυρφόρου. Έχει συμμετάσχει σε ερευνητικά προγράμματα και σε διεθνή αρχιτεκτονικά εργαστήρια (Architecture Association Λονδίνο, ETH Ζυρίχη) ενώ παράλληλα έχει εισηγηθεί σε πανευρωπαϊκά επιστημονικά συνέδρια (Πανεπιστήμιο Βιέννης-Αυστρία, Πανεπιστήμιο Adeit-Ισπανία, Πανεπιστήμιο Leibniz-Γερμανία, Πανεπιστήμιο Σιένας και Νάπολης-Ιταλία).

Το έργο του έχει βραβευθεί σε διεθνείς αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς, έχει δημοσιευθεί σε έγκυρα διεθνή αρχιτεκτονικά περιοδικά ενώ έχει εκτεθεί μεταξύ άλλων στο ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, στην 1η Μπιενάλε Θεσσαλονίκης, στην 7η, 8η, 9η και 10η Μπιενάλε Νέων Ελλήνων Αρχιτεκτόνων στην Αθήνα, στην 1η Πανελλήνια Έκθεση Αρχιτεκτονικού Έργου Δωδεκανήσων στη Ρόδο, στην 8η Πανελλήνια Έκθεση Αρχιτεκτονικού Έργου στη Πάτρα, καθώς και σε διεθνείς εκθέσεις και εκδηλώσεις στην Ιταλία, την Νέα Υόρκη, την Κίνα, την Γερμανία, την Μόσχα καθώς και στο 25ο Συνέδριο της Διεθνούς Ένωσης Αρχιτεκτόνων (UIA) στο Durban της Νoτίου Αφρικής.

Το 2018, έλαβε από το Ευρωπαϊκό κέντρο Αρχιτεκτονικής το βραβείο «Europe 40under40 Award» και διακρίθηκε ανάμεσα στους 40 ανερχόμενους αρχιτέκτονες κάτω των 40 ετών στην Ευρώπη για το διάστημα 2017-2018.

Οι extrude architects συστάθηκαν το 2005. Αφορμή γι' αυτό το κοινό ξεκίνημα στάθηκε το πνεύμα φιλίας και συνεργασίας που αναπτύχθηκε στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων Α.Π.Θ. και η υιοθέτηση κοινών πεποιθήσεων για την αρχιτεκτονική.
Η έως τώρα πορεία τους περιλαμβάνει συμμετοχές σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς, ακαδημαϊκό έργο και μελέτες - κατασκευές ιδιωτικών και δημόσιων έργων.

Πέννυ Χωραφά | αρχιτέκτονας μηχανικός ΑΠΘ
Παναγιώτης Γούλιαρης | αρχιτέκτονας μηχανικός ΑΠΘ, ΜΔΕ ΕΜΠ,υπ. διδ. ΕΜΠ
Δημήτρης Γιουζέπας | αρχιτέκτονας μηχανικός ΑΠΘ, ΜΔΕ αρχ. τοπίου ΑΠΘ, υπ. διδ. ΑΠΘ
Γιάννης Τσάρας | αρχιτέκτονας μηχανικός ΑΠΘ, MA IPA UPC Barcelona, Δρ. ΑΠΘ

Η decaARCHITECTURE είναι μια ομάδα αρχιτεκτόνων με βάση την Αθήνα. Ιδρύθηκε το 2001 από τον Αλέξανδρο Βαΐτσο και τον Carlos Loperena, και έχει σχεδιάσει περισσότερα από 100 έργα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το σύνολο των έργων διατρέχει ποικίλες θεματικές και διαφορετικές κλίμακες όπως αντικείμενα, έπιπλα, κτίρια, αστικά περιβάλλοντα και φυσικά τοπία. Το έργο της ομάδας έχει αποσπάσει διεθνή βραβεία μεταξύ των οποίων: Architizer A+Award (2018, 2014), Architectural Review Best House Award (2010), Piranesi International Award (2009) και Emerging Architecture Awards (2004, 2009). Επιπλέον έργα της έχουν δημοσιευτεί σε εγχώρια και διεθνή περιοδικά και εκδόσεις όπως: Architizer: The World's Best Architecture (Phaidon 2019), Living on Water (Phaidon 2018), Elemental Living (Phaidon 2016), ECO Living (Braun 2013), Living by the Sea (Birkhäuser 2008), α+α, Vol 33 (2013), αreα, Vol 127 (2013), The Architectural Review, Vol 1362 (2010) and Mark, Vol 29 (2010). Τα μέλη της ομάδας έχουν διδάξει αρχιτεκτονικό σχεδιασμό στα πανεπιστήμια της Θεσσαλίας καθώς και στο UC Berkeley.

Το studio LILA architect + designer με έδρα την Αθήνα, ιδρύθηκε τον Απρίλιο του 1999 από την Λίλα Αθανασοπούλου, αρχιτέκτονα μηχανικό ΕΜΠ (NTUA). Ασχολείται με τον σχεδιασμό + την κατασκευή ιδιωτικών έργων, ενώ δραστηριοποιείται + πειραματίζεται σ’ ένα ευρύ πεδίο κλίμακας που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων: ιδιωτικές κατοικίες, συγκροτήματα κατοικιών, ξενοδοχεία + καταστήματα, αλλά και σχεδιασμό αντικειμένου.
Έχει λάβει μέρος σε πανελλήνιες εκθέσεις αρχιτεκτονικής + design και άρθρα με έργα του γραφείου έχουν παρουσιαστεί περιστασιακά σε ελληνικές εκδόσεις.
Στόχος αποτελεί η γνησιότητα + η μοναδικότητα, αποτυπωμένη σε κάθε έργο μέσα από την βιωματική δυναμικότητα του χώρου, προβάλλοντας συγκεκριμένα πρότυπα ζωής, έχοντας σαν γνώμονα την βιοκλιματική + ενεργειακή αναβάθμιση των έργων αλλά + interior design μέσα από οικονομικές προτάσεις σχεδιασμού, φτάνοντας μέχρι + τον σχεδιασμό αντικειμένου.

Οι LOT είναι ένα studio αρχιτεκτονικής και design που δραστηριοποιείται μεταξύ Ελλάδας και Νέας Υόρκης και ιδρύθηκε το 2012 από τον Λεωνίδα Τραμπούκη και την Ελένη Πεταλωτή. Η δουλειά τους χαρακτηρίζεται από μια ποικιλία έργων ως προς την κλίμακα και την πολυπλοκότητα από ειδικές χωρικές εγκαταστάσεις έως εσωτερικούς χώρους και κτίρια υψηλών προδιαγραφών. Το 2015 οι LOT ίδρυσαν το Objects of common interest, ένα design studio με στόχο τη δημιουργία αντικειμένων και stll life εγκαταστάσεων. 

Ο Γουλιέλμος Ορεστίδης είναι απόφοιτος της Σχολής Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου με μεταπτυχιακές σπουδές στο πρόγραμμα του Ε.Μ.Π. «ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΜΝΗΜΕΙΩΝ», Κατ. Α: «Συντήρηση και αποκατάσταση ιστορικών κτιρίων και συνόλων» με θέμα διπλωματικής εργασίας «Πρόταση για τον ναό του Ιλισού». Σήμερα είναι υποψήφιος διδάκτωρ του Ε.Μ.Π στον τομέα 1 «Αρχιτεκτονικός Σχεδιασμός» με θέμα διδακτορικής διατριβής «Το αρχαίο θέατρο της Σπάρτης». Έχει εργαστεί στο Υπουργείο Πολιτισμού με συμβάσεις ορισμένου χρόνου με βασικό αντικείμενο την εκπόνηση μελετών αποκατάστασης και ανάδειξης μνημείων, τον έλεγχο μελετών, την επίβλεψη των εργασιών σε έργα αναστήλωσης. Από το 2001 ασκεί ανεξάρτητη επαγγελματική δραστηριότητα σε μελέτες, κατασκευές, αποκαταστάσεις κτιρίων. Από το 2007 βασικός τομέας ενδιαφέροντος και εργασίας του είναι η μελέτη, η αρχιτεκτονική τεκμηρίωση και αποτύπωση, η αποκατάσταση, η αναστήλωση και η ανάδειξη αρχαίων και νεώτερων μνημείων. Έχει εκπονήσει εξειδικευμένες μελέτες στους παραπάνω τομείς παρουσιάζοντας σχετικές δημοσιεύσεις και έχει σημαντική εμπειρία στην επίβλεψη αντίστοιχων έργων. Είναι κάτοχος πτυχίου Μελετητή Γ΄ Τάξης για την κατηγορία μελετών 7, «Ειδικές Αρχιτεκτονικές Μελέτες».  Συμμετέχει σε επιστημονικά συνέδρια σχετικά με την αποκατάσταση μνημείων και γενικά στο διάλογο για την προστασία και ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς. Το ενδιαφέρον του για τη σύγχρονη αρχιτεκτονική και τα ζητήματα οργάνωσης του χώρου παραμένει αμείωτο.