Το νέο κτίριο εστίασης, που σήμερα λειτουργεί ως "Beefbar", κατασκευάστηκε κατά την πρόσφατη ολική ανακαίνιση και ανάπτυξη του ιστορικού ξενοδοχειακού συγκροτήματος του "Αστέρα Βουλιαγμένης" της Four Seasons.
Το κτίριο χωροθετήθηκε σε ιδιαίτερα περίοπτη θέση, σε ένα έξοχο τμήμα του ελεύθερου χώρου, ανάμεσα στα εμβληματικά ξενοδοχεία "Ναυσικά" και "Αρίονα". Αφετηρία της σχεδιαστικής προσέγγισης υπήρξε η προσεκτική ένταξή του σ’ αυτήν την ευαίσθητη θέση.
Η υπαίθρια κυκλοφορία του ξενοδοχειακού συγκροτήματος οδηγεί στη χαμηλή είσοδο, που σημαίνεται από την καθ’ ύψος επέκταση του πέτρινου στηθαίου του δρόμου και υποδέχεται τον επισκέπτη ανεπιτήδευτα, όπως η φύτευση που περιβάλλει το κτίριο. Η στέγη με τα δοκάρια της, που σβήνουν στο έδαφος, κυριαρχεί στην πρώτη εντύπωση. Τα δοκάρια, προέκταση των φερόντων δοκαριών της στέγης, δεν είναι τα ίδια φέροντα και αποτελούν τον σκελετό του συστήματος σκίασης της νότιας όψης του κτιρίου.
Όπως ο επισκέπτης πλησιάζει, το κτίριο αναδιπλώνεται ταυτόχρονα με το τοπίο που το περιτριγυρίζει. Η βλάστηση γίνεται πυκνότερη, καθώς η στέγη από πατιναρισμένο χαλκό ανασηκώνεται μαλακά από το έδαφος, με έναν κυματισμό που μοιάζει να έρχεται από το πέλαγος. Ο φωτισμός στα σημεία ένωσης της οροφής με τις όψεις του κτιρίου δημιουργεί την εντύπωση πως το κύμα της στέγης ίπταται, αλλά αποτελεί και αναπόσπαστο κομμάτι της ακτής. 
Η κύρια όψη του κτιρίου διαμορφώνεται προς τον βορρά, καθώς ανοίγεται η καμπύλη της στέγης. Κατά μήκος της στεγάζονται τα δύο επίπεδα του χώρου εστίασης, που φέρουν εξωτερικά εκτεταμένα καμπύλα ανοιγόμενα υαλοστάσια, παρέχοντας έτσι άμεση οπτική επαφή με τη θάλασσα. Με τις αντανακλάσεις του φυσικού τοπίου σ' αυτές τις γυάλινες επιφάνειες το κτίριο ενσωματώνεται πλήρως σ' αυτό. 
Στην ενσωμάτωση συμβάλλουν και οι υπόλοιπες επιλογές των υλικών του κελύφους. Ο πράσινος χαλκός, το ξύλο και οι λεπτές πέτρινες πλάκες διαφορετικού πάχους στις όψεις, που παράγουν ένα παιχνίδισμα σκιών, το εναρμονίζουν πλήρως με το κατάφυτο περιβάλλον του. Οι υπόλοιποι εξωτερικοί χώροι εστίασης διαστρώνονται με μικρά φυσικά πλακόστρωτα, που μοιάζουν να σβήνουν μέσα στην πλούσια βλάστηση.
Αυτή η αρχιτεκτονική προσέγγιση καθιστά το κτίριο εστίασης μέσο αμφίδρομης επικοινωνίας μεταξύ του επισκέπτη και του τοπίου σε όλες τις εκφάνσεις του: είτε είναι το γήινο ύφος, που αντικατοπτρίζεται στην επιλογή υλικών, είτε είναι η ακτή και έπειτα η θάλασσα, που συνομιλούν άμεσα με το κτίριο που ανοίγεται μπροστά τους.
Κατασκευαστικές προκλήσεις
Η κατασκευή της στέγης με επένδυση πράσινου πατιναρισμένου χαλκού αποτέλεσε το πιο τεχνικά απαιτητικό τμήμα του κτιρίου. Ο φέρων οργανισμός της δημιουργείται από μια σχάρα χαλύβδινων IPE, που εδράζεται στον κύριο οργανισμό οπλισμένου σκυροδέματος. Κατόπιν επιστεγάζεται με τυπικό πέτσωμα κόντρα πλακέ θαλάσσης, θερμομόνωση, στεγανοποίηση, έχοντας ως τελική διάστρωση φύλλα χαλκού σε λωρίδες 60 cm με όρθια ραφή. Στους προβόλους, η επένδυση χαλκού συνεχίζεται σε όλες τις εμφανείς επιφάνειες (κούτελα και οροφές), παρέχοντας μια μονολιθική εντύπωση. 
Τεχνικά αξιοσημείωτη είναι και η κατασκευή των καμπύλων υαλοστασίων της βορινής όψης. Τα εκτεταμένα υαλοπετάσματα έχουν μεγάλων διαστάσεων κουρμπαρισμένους υαλοπίνακες και στο ισόγειο συρόμενες επάλληλες καμπυλωμένες πόρτες, μια ιδιαίτερα ασυνήθιστη για την Ελλάδα κατασκευή, που απαιτεί υψηλή κατασκευαστική ακρίβεια.

Το αρχιτεκτονικό γραφείο CU4 arquitectura ολοκλήρωσε την ενεργειακή ανακαίνιση μιας κατοικίας ηλικίας άνω των 100 ετών, στην περιοχή l'Horta Nord, κοντά στη Βαλένθια της Ισπανίας, δίνοντας νέα πνοή στον χώρο και πλημμυρίζοντάς τον με φυσικό φως. Η οικία, συνολικού εμβαδού 280 m², με αυλή 130 m², παρέχει στους ενοίκους της την ηρεμία της εξοχής με την άνεση της πόλης.
Το έργο περιελάμβανε ριζικές αλλαγές, με τον επανασχεδιασμό του επάνω ορόφου που λειτουργούσε ως αγροτικός χώρος, ώστε να ενταχθεί στη νέα κατοικία. Οι αρχιτέκτονες διατήρησαν τη δομική ξυλεία του κτηρίου, βελτιώνοντας την ενεργειακή απόδοσή του με μονώσεις και νέα ξύλινα κουφώματα, σύμφωνα με τις σύγχρονες προδιαγραφές.
Στον ισόγειο όροφο, οι χώροι διαβίωσης προσανατολίστηκαν προς την αυλή, προσθέτοντας παράθυρα που φέρνουν φυσικό φως στον χώρο. Στο κεντρικό σημείο της κατοικίας, οι αρχιτέκτονες δημιούργησαν έναν διώροφο όγκο που αυξάνει την αίσθηση άπλας, ενώ στο υπνοδωμάτιο του κύριου ορόφου, τα στοιχεία της κεκλιμένης στέγης διατηρούνται, ενισχύοντας τη φυσική ροή φωτός.
Κάθε χώρος σχεδιάστηκε με αισθητική αρμονία και λειτουργικότητα. Το στούντιο επέλεξε vintage υλικά που αναδεικνύουν την παλαιότητα του σπιτιού, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα θερμής φιλοξενίας που αντανακλά τις ανάγκες και τον χαρακτήρα των ενοίκων.
Με στόχο την οικειότητα και τη σύγχρονη άνεση, το έργο αυτό συνδυάζει τη διατήρηση της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς με την προσαρμογή σε σύγχρονες ανάγκες.

Ο πρώτος παιδικός ξενώνας στην Τσεχία. Προσφέρει παρηγορητική φροντίδα, ανακούφιση, αποκατάσταση, θεραπεία και, πάνω απ’ όλα, ολοκληρωμένη υποστήριξη για οικογένειες σε δύσκολες στιγμές της ζωής τους. Αποτελεί καταφύγιο, έναν χώρο για να βιώσει κανείς τις πιο σκληρές στιγμές, αλλά και για να βρει ειρήνη και αποδοχή της μοίρας του. Προσφέρει ανακούφιση, αμοιβαία στήριξη και δυνατότητα απομόνωσης όταν αυτό είναι αναγκαίο. Παράλληλα, είναι και χώρος για στιγμές καθημερινότητας και χαρούμενων συναθροίσεων. Ένας χώρος που δεν υπήρχε μέχρι τώρα, αλλά είναι απολύτως απαραίτητος.
Το κτίριο του παιδικού ξενώνα σχεδιάστηκε για να προσφέρει "εσωτερική ειρήνη, αποδοχή, ταπεινότητα και αρμονία". Παρά το μέγεθός του, εντάσσεται διακριτικά στο περιβάλλον, μέσα στο φυσικό αμφιθέατρο του πάρκου και προσανατολίζεται προς μια προστατευμένη εσωτερική αυλή με διατηρημένα μεγάλα δέντρα. Τα δωμάτια των παιδιών και οι κοινόχρηστοι χώροι βλέπουν στο αίθριο, προσφέροντας θέα στο πράσινο και μια μικρή λιμνούλα. Στην οροφή υπάρχει διάδρομος που οδηγεί σε σημείο διαλογισμού στην κορυφή του λόφου, με άμεση πρόσβαση από τα δωμάτια των γονέων οποιαδήποτε ώρα της ημέρας ή νύχτας.
Το κτίριο χωρίζεται σε τέσσερις κύριες ενότητες. Στα δεξιά της εισόδου υπάρχει ένας κοινόχρηστος χώρος και χώρος τραπεζαρίας, ιδανικός για κοινωνικές δραστηριότητες και γεύματα, ενώ πίσω από την κεντρική κουζίνα βρίσκεται ένας ιδιωτικός χώρος για τις οικογένειες με τζάκι. Στα αριστερά, γύρω από μια μικρότερη αυλή, υπάρχουν δωμάτια για φυσιοθεραπεία, μουσικοθεραπεία, πισίνα για θεραπείες και ένας μικρός κινηματογράφος.
Στην τρίτη ενότητα βρίσκονται τα 10 δωμάτια των παιδιών, με ιδιωτικές βεράντες γύρω από το μεγάλο αίθριο, καθώς και ένας σταθμός νοσηλευτών. Εδώ υπάρχει και ένα διαμέρισμα για τελευταίους αποχαιρετισμούς, με ειδικό χώρο όπου οι οικογένειες μπορούν να αποχαιρετήσουν ιδιωτικά τους αγαπημένους τους.
Ο κυκλικός διάδρομος γύρω από το αίθριο διαθέτει μεγάλες γυάλινες επιφάνειες που προσφέρουν θέα στη φύση και το φως που αντανακλάται από τη λιμνούλα. Το κτίριο επιτρέπει άνετη κίνηση, προσφέροντας εναλλαγή περιβαλλόντων και επαφή με τη φύση, ανεξαρτήτως καιρού.
Ο όροφος των γονέων είναι σχεδιασμένος για ιδιωτικότητα, με οικογενειακά δωμάτια που διαθέτουν βεράντες με θέα στο πάρκο. Οι γονείς έχουν άμεση πρόσβαση σε εξωτερικούς χώρους, καθώς και στην ταράτσα με πανοραμική θέα, όπου διοργανώνονται κοινωνικές εκδηλώσεις και δραστηριότητες.
Το κτίριο, κατασκευασμένο από μονολιθικό οπλισμένο σκυρόδεμα, ενσωματώνεται στο έδαφος, με φυσικά υλικά όπως ξύλο λάρικα και μεγάλες γυάλινες επιφάνειες που συνθέτουν την αισθητική του. Το σύστημα θέρμανσης και ψύξης είναι ενσωματωμένο στο σκυρόδεμα, ενώ οι "ζωντανές" στέγες με βλάστηση συμβάλλουν στη φυσική μόνωση και στη διαχείριση του βρόχινου νερού.

Μια ρωγμή φυσικού τοπίου διαπερνά την γυάλινη πρόσοψη 16 ορόφων του One River North (ORN), στο κέντρο της περιοχής River North Art District (RiNo) του Ντένβερ, Κολοράντο.
Το One River North έχει λάβει την πιστοποίηση Fitwel, μια διάκριση που τονίζει τη δέσμευσή του στην προώθηση της σωματικής και ψυχικής ευεξίας των κατοίκων του. Αυτή η πιστοποίηση, που έχει απονεμηθεί σε λιγότερα από 1.000 κτίρια παγκοσμίως, αντανακλά την καινοτόμο προσέγγιση του έργου στην πολυλειτουργική ανάπτυξη. Προσφέροντας μια προσεκτικά επιμελημένη, καθηλωτική εμπειρία διαβίωσης που δίνει έμφαση στη δημιουργία χώρων και καλλιεργεί την αίσθηση της κοινότητας, το One River North θέτει ένα νέο πρότυπο για την αστική διαβίωση με επίκεντρο την ανθρώπινη υγεία και ευεξία.Περισσότερο από ένα απλό κτίριο διαμερισμάτων, το One River North είναι ένα κάθετο τοπίο για τους κατοίκους του, που τους επιτρέπει να περιηγηθούν σαν να κάνουν πεζοπορία στα βουνά.
Καθώς οι κάτοικοι διασχίζουν το μονοπάτι του φαραγγιού από τον 6ο ως τον 9ο όροφο, βυθίζονται σε περιβάλλοντα εμπνευσμένα από τα οικοσυστήματα των πρόποδων και των φαραγγιών του Κολοράντο, καθοδηγούμενοι από τον ήχο του καταρρέοντος νερού που ακούγεται από τον δρόμο. Με το One River North, το MAD επαναπροσδιορίζει την αστική ζωή ενσωματώνοντας φυσικές εμπειρίες στη σύγχρονη αρχιτεκτονική, δημιουργώντας καθηλωτικές εμπειρίες διαβίωσης που ενισχύουν την κοινότητα και την σύνδεση των κατοίκων μεταξύ τους και με τη φύση.
Αυτή η καινοτόμος προσέγγιση ανταποκρίνεται στις περιβαλλοντικές συνθήκες του Ντένβερ, μιας πόλης γνωστής για τα τραχιά βουνά και τα βαθιά φαράγγια που την περιβάλλουν. Στην πόλη, η περιοχή River North Art District (RiNo) έχει πρόσφατα βιώσει μια αξιοσημείωτη μεταμόρφωση.
Το One River North ανταποκρίνεται στην ανάγκη του Ντένβερ για υψηλής πυκνότητας αστική στέγαση προσφέροντας έναν επεκταμένο τρόπο ζωής επικεντρωμένο στην ευεξία και την προσβασιμότητα σε μια ασφαλή, περπατήσιμη γειτονιά. Ο σχεδιασμός του MAD αντανακλά την ενεργή κουλτούρα της πόλης, ενθαρρύνοντας την εξερεύνηση, την ευεξία και τη σύνδεση με τη φύση που ενισχύει τις σχέσεις των κατοίκων με το περιβάλλον και μεταξύ τους.
Το κτίριο διαθέτει 187 ενοικιαζόμενες μονάδες διασκορπισμένες σε 15 ορόφους, μαζί με ένα ισόγειο λιανικής έκτασης 9.000 τετραγωνικών ποδιών που συγχωνεύεται άψογα με το γύρω τοπίο και τον αστικό ιστό. Τα εξωτερικά υλικά και η βλάστηση ρέουν προς το εσωτερικό, ενισχύοντας τη σύνδεση μεταξύ του εσωτερικού και του εξωτερικού χώρου.
Οι μαλακές επιφάνειες του φαραγγιού — ένας σκαλισμένος χώρος τεσσάρων ορόφων εμπνευσμένος από τη φυσική διάβρωση και σχεδιασμένος να θυμίζει στενό φαράγγι, σχεδιάστηκαν από το MAD για να έρχονται σε αντίθεση με τις καθαρές γεωμετρικές γραμμές του κτιρίου. Αυτό το χαρακτηριστικό περιλαμβάνει πάνω από 13.000 τετραγωνικά πόδια από διαμορφωμένες ταράτσες που φαίνεται να αιωρούνται στον ανοιχτό χώρο, προσφέροντας μερικές από τις πιο εκπληκτικές θέες της πόλης, μαζί με στοιχεία νερού που ενισχύουν τη σύνδεση των κατοίκων με το φυσικό περιβάλλον. Η δομή που μοιάζει με φαράγγι, η οποία διαπερνά την πρόσοψη, δημιουργεί μια καθηλωτική φυσική εμπειρία, συγχωνεύοντας τους εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους και θολώνοντας τα όρια μεταξύ φύσης και αρχιτεκτονικής.
Το φαράγγι περιλαμβάνει εξωτερικά καθίσματα, κοινόχρηστους χώρους και γυμναστήρια, όλα σχεδιασμένα για να καλλιεργούν τη συμμετοχή και να ενισχύουν τις ουσιαστικές συνδέσεις. Αντλώντας έμπνευση από τα διαφορετικά οικοσυστήματα του Κολοράντο, ο σχεδιασμός του τοπίου αντικατοπτρίζει τις φυσικές συνθήκες και τη μοναδική χλωρίδα της πολιτείας, οι οποίες αλλάζουν κατά τη διάρκεια των τεσσάρων εποχών. Το τοπίο έχει επιμεληθεί προσεκτικά με ανθεκτικά φυτικά είδη για να διασφαλιστεί ότι με την πάροδο του χρόνου η βλάστηση θα ανθίσει, μεταμορφώνοντας τη δομή του φαραγγιού σε ένα καταπράσινο περιβάλλον που ενισχύει την εμπειρία των κατοίκων και συνεισφέρει στην κοινότητα.
Το φαράγγι ανεβαίνει στις προσόψεις του κτιρίου και καταλήγει σε μια διαμορφωμένη ταράτσα στον 16ο όροφο. Αυτός ο χώρος, εμπνευσμένος από τις Άλπεις, διαθέτει πισίνα, σπα και κήπο, προσφέροντας απεριόριστη θέα στα Βραχώδη Όρη και τον ορίζοντα του Ντένβερ.

Το κατάστημα ανδρικών ρούχων ανακαινίστηκε με έμφαση στη μετατροπή του υπογείου σε εμπορικό χώρο. Οι αρχιτέκτονες αποφάσισαν να διατηρήσουν τους μεγάλους θολωτούς χώρους χωρίς σοβά, ενώ οι σκούρες επιφάνειες των θολωτών τούβλινων οροφών και των πέτρινων τοίχων ενισχύθηκαν από ένα νέο ανοιχτόχρωμο δάπεδο από γυαλισμένο σκυρόδεμα. Αυτό το δάπεδο διαχωρίζεται από τους παλιούς τοίχους με έναν διακριτό αρμό. Στο ισόγειο, έγινε κυρίως αισθητική ανανέωση, με τη σημαντικότερη παρέμβαση να είναι η κατασκευή μιας νέας σκάλας από τερατσό που συνδέει το υπόγειο με το ισόγειο. Η επιλογή της θέσης της σκάλας έγινε με προσοχή, ώστε να συνδέεται αρμονικά με την είσοδο. Η ανακαίνιση στόχευσε στη δημιουργία μιας οικονομικής και λειτουργικής λύσης με ελάχιστες κατασκευαστικές παρεμβάσεις.

Η επιλογή των υλικών για τους χώρους ήταν συγκρατημένη, προσφέροντας ευελιξία και διαχρονικότητα. Το εσωτερικό της μπουτίκ, σχεδιασμένο με βάση την υπάρχουσα αρχιτεκτονική, αγκαλιάζει το υπάρχον περιβάλλον χωρίς να το επισκιάζει. Ο σχεδιασμός εστιάζει στην πώληση ποιοτικών προϊόντων, αποφεύγοντας τόσο την υπερβολική αίσθηση που θυμίζει γκαλερί όσο και την υπερπλήρωση του χώρου. Υπάρχει μια ισορροπία που επιτρέπει στους πελάτες να επικεντρώνονται στα προϊόντα.

Το κατάστημα, το οποίο ειδικεύεται στη βρετανική ανδρική μόδα, στοχεύει σε έναν λιτό αλλά κομψό σχεδιασμό, αποφεύγοντας την επιδεικτική πολυτέλεια. Τα έπιπλα που σχεδιάστηκαν είναι απλά, διαφανή και λεπτομερώς κατασκευασμένα, χρησιμοποιώντας υψηλής ποιότητας υλικά. Η απλότητα και η ακρίβεια στις λεπτομέρειες προάγουν μια αίσθηση σταθερότητας και αντοχής, ενθαρρύνοντας τους πελάτες να αγγίξουν και να εξερευνήσουν τον χώρο.

Η επίπλωση περιλαμβάνει σταθερά τραπέζια από χειροποίητες δρύινες σανίδες, που φέρουν ατέλειες και αποπνέουν τη χειροτεχνία. Τα ελαφριά κρεμαστάρια, παρότι διακριτικά, είναι λειτουργικά και μπορούν να υποστηρίξουν πολλά ρούχα. Ισορροπούνται από χοντρούς πέτρινους όγκους που αφαιρέθηκαν κατά την ανακαίνιση και φυλάσσονταν στην αυλή του κτιρίου. Επιπλέον, διπλωμένα μεταλλικά φύλλα χρησιμοποιούνται ως ράφια, με απλό σχεδιασμό και επαναλαμβανόμενο μοτίβο, αφήνοντας τα προϊόντα ορατά χωρίς να κρύβονται.

Το υπάρχον ιστορικό κτίριο έχει δικό του αμπελώνα και ανεμπόδιστη θέα στη λίμνη Maggiore και στα βουνά. Το έργο αφορά μια ήπια μετατροπή, με στόχο να αποκαλύψει και να ενισχύσει τις υπάρχουσες αρχιτεκτονικές ιδιότητες, οι οποίες πλέον είναι κυρίως κρυμμένες.
Η δημιουργία ενός διώροφου ύψους στον χώρο διαβίωσης δημιουργεί μια ενδιαφέρουσα χωρική επικοινωνία με τους ορόφους και επίσης βέλτιστο φωτισμό με ανοίγματα σε διαφορετικά επίπεδα.
Ο μη ιστορικός σοβάς σε όλες τις προσόψεις και στους παλιούς εσωτερικούς τοίχους αφαιρέθηκε και οι τοίχοι από φυσικές πέτρες από κάτω αποκαλύφθηκαν, σοβατισμένοι μόνο εν μέρει, πώς πιθανότατα ήταν αρχικά και πώς είναι σε πολλά άλλα σπίτια του χωριού. Τα νέα δομικά στοιχεία όπως τα παράθυρα, τα δάπεδα και οι τοίχοι, καθώς και η οριζόντια οροφή έναντι της ψυχρής δοκού οροφής ανταποκρίνονται στα τρέχοντα ενεργειακά πρότυπα. Διατηρούνται όλοι οι ενδιάμεσοι όροφοι και εμφανίστηκαν τα παλιά ξύλινα δοκάρια. Η θολωτή οροφή στο υπόγειο έχει αντικατασταθεί από τσιμεντένια οροφή, λόγω της ενσωμάτωσης του νέου ανελκυστήρα.

Αρχιτέκτονες: Wespi de Meuron Romeo Architects
Φωτογράφος: Giacomo Albo αρχιτέκτονας

Το κτίριο βρίσκεται σε μια νέα κατοικημένη περιοχή, ένα καταπράσινο πάρκο στη βόρεια πλευρά του. Η μελέτη εστιάστηκε σχεδιασμό ενός σπιτιού, που γίνεται προέκταση του περιβάλλοντός του,ενσωματώνοντας το πράσινο του πάρκου στον εσωτερικό χώρο του σπιτιού. Δημιουργήθηκε μεγάλο κενό και στους τρεις ορόφους, που τέμνει τον κτιριακό όγκο διαγωνίως. Στο ισόγειο, το κενό χρησιμεύει ως σαλόνι, ανοιχτό στο πάρκο. στον τελευταίο όροφο ως ένα καταπράσινο οικογενειακό δωμάτιο. Η πρόσοψη που περιβάλλει το κενό καλύπτεται με φυτά κισσού. Οι περσίδες προσφέρουν σκιά στον τελευταίο όροφο. Το κενό ενσωματώνει τόσο στοιχεία κυκλοφορίας όσο και φυσικά στοιχεία, όπως φυτά και δέντρα, παρέχοντας στα ιδιωτικά δωμάτια πρόσθετο φυσικό φως. Δίνει μια αίσθηση συνέχειας του πάρκου, και στους τρεις ορόφους του κτιρίου. Το σπίτι στοχεύει να δημιουργήσει ένα περιβάλλον παρόμοιο με ένα δάσος, παρόλο που βρίσκεται σε εσωτερικό χώρο.

Αρχιτέκτονική μελέτη: VTN Architects
Φωτογραφίες:Hiroyuki Oki

Η "Jackie ‘O Cantina" στη Χώρα της Μυκόνου είναι η τελευταία προσθήκη στην αλυσίδα Jackie 'O.
Εμπνευσμένος από τα παραδοσιακά ξωκκλήσια των νησιών του Αιγαίου, ο σχεδιασμός αυτού του χαλαρού εστιατορίου προσεγγίζεται με μια μινιμαλιστική χρωματική παλέτα με έμφαση στα γλυπτικά στοιχεία των εσωτερικών όγκων, που δημιουργούν μια αυθεντική ατμόσφαιρα με σύγχρονη διάθεση.
Ένα ειδικό σύστημα σχεδιάστηκε για τη δημιουργία του συστήματος εσωτερικών καμαρών της οροφής. Οι εξωθημένες καμπύλες και καμάρες αλληλεπιδρούν μοναδικά, λειτουργώντας ως διακοσμητικά στοιχεία, διαχωριστικά και προθήκες, ενώ δημιουργούν μια γαλήνια ατμόσφαιρα με μια αίσθηση ροής.
Το πατητό τσιμεντοκονίαμα και το μάρμαρο σε λευκούς τόνους δημιουργούν την κύρια ατμόσφαιρα του εσωτερικού χώρου. Η επιλογή του σκούρου ξύλου στο ειδικής κατασκευής μπαρ και στα ράφια αναδεικνύει τη σχεδιαστική γλώσσα, αντισταθμίζοντας τους λευκούς εσωτερικούς χώρους, ενώ προσθέτει μια αναφορά στον μοντερνισμό.

"Riverwest Open"

Μια δεκαετία μετά την ίδρυση του πρότυπου εμπορικού κέντρου "Riverwest" στα δυτικά προάστια της Αθήνας, ξεκινά το έργο της επέκτασής του προς τα δυτικά. Η νέα ανάπτυξη αφορά στη λειτουργική συνένωση του νέου εμπορικού συγκροτήματος με το υφιστάμενο, καθώς επίσης και στην ανάπτυξη νέων χώρων εστίασης και καταστημάτων σε έναν υπαίθριο χώρο, που αποτελείται από διάφορες ζώνες επισκεπτών και χώρους αναψυχής με πράσινο και υδάτινα στοιχεία. 

Κεντρική ιδέα της επέκτασης είναι η "ρωγμή", που σχηματίζεται από το ασυνεχές περίγραμμα των κτιρίων, μέσα από την οποία αναδύεται ένα "ποτάμι", που διασχίζει κατά μήκος τον περιβάλλοντα χώρο της ανάπτυξης, δημιουργώντας πεζοδρομήσεις και πράσινες ροές στις όχθες του. Η ρωγμή διαχωρίζει το εμπορικό πάρκο σε επί μέρους λειτουργικές ενότητες καταστημάτων, εστιατορίων και χώρων αναψυχής, ενώ ταυτοχρόνως δρα ως ραχοκοκαλιά, που συνδέει τις υπαίθριες δραστηριότητες και ενσωματώνει έναν ολοκληρωμένο εμπορικό περίπατο, που προσφέρει νέες εικόνες στον επισκέπτη και τον ωθεί να περιδιαβεί και να ανακαλύψει τον τόπο.

Ένα διώροφο συγκρότημα εμπορικών χρήσεων και χρήσεων συνάθροισης κοινού αντικαθιστά το πρώην βιομηχανικό συγκρότημα Μουζάκη, με κύριους και βοηθητικούς χώρους στο υπόγειο. Στο βόρειο τμήμα του οικοπέδου σχηματίζεται ένα αστικό πάρκο που περιλαμβάνει και ένα σύμπλεγμα τεχνητών πετρωμάτων, απ' όπου πηγάζει το νερό του "ποταμού". Ο καταρράκτης προβάλλει στο βάθος και υδροδοτεί μια "φυσική λίμνη". Αυτή είναι η αρχή του "ποταμού", που αποτελείται από μονάδες υδάτινων στοιχείων, στα οποία η ροή του νερού αλλάζει διαδοχικά: ακίνητο αρχικά, με χαμηλή ροή στη συνέχεια, κινείται και αφρίζει επάνω από ανάγλυφες επιφάνειες, για να καταλήξει σε ένα γραμμικό στοιχείο, που τονίζει τα δέντρα που φαίνονται μέσα από το γνωστό "mirror effect".

Η νέα περιοχή εστίασης γίνεται μέρος του υπάρχοντος εξώστη του "Riverwest" και επεκτείνεται περαιτέρω, επικοινωνώντας με τον περιβάλλοντα χώρο, αλλά και με βιοκλιματικά ηλιακά αίθρια που συλλέγουν την ηλιακή ακτινοβολία τον χειμώνα και ανοίγουν το καλοκαίρι, χρησιμοποιώντας κινητά υφασμάτινα συστήματα σκίασης. Η δομή των καταστημάτων και των υπαίθριων χώρων ακολουθεί το κεκλιμένο έδαφος του περιβάλλοντος χώρου, δημιουργώντας κλιμακωτά επίπεδα, που συνδέονται με σκάλες ή ράμπες.

Η βιοκλιματική συμπεριφορά των κτιρίων και η επιλογή φιλικών προς το περιβάλλον υλικών γίνονται ο βασικός άξονας του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού, συνοψίζοντας τη γενική φιλοσοφία του εμπορικού κέντρου στις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης (με μικρό ενεργειακό αποτύπωμα), της οικολογίας και της ανακύκλωσης.

Η ανάγκη για συνεχή ροή μεταξύ των δύο χώρων του εμπορικού κέντρου οδήγησε σε αισθητική και λειτουργική αναβάθμιση του υφιστάμενου διαδρόμου κυκλοφορίας, που πλέον οδηγεί στον εξωτερικό χώρο της επέκτασης του εμπορικού κέντρου. Στο ισόγειο μια νέα ζώνη μετάβασης επιχειρεί να φέρει την ποιότητα του εξωτερικού φωτισμού στο εσωτερικό του εμπορικού κέντρου, επιτρέποντας μια ανεμπόδιστη και φυσική κίνηση στη νέα επέκταση. Στον κύριο άξονα της ζώνης μετάβασης χρησιμοποιούνται πολλές ειδικές κατασκευές, όπως ελαστική οροφή εκπομπής, διαφημιστικές προθήκες (lightboxes) και μια συνεχής κρεμαστή κυρτή φωτεινή λωρίδα, που εκτείνεται εκατέρωθεν της ζώνης μετάβασης, δίνοντας έναν υπαινιγμό της νέας παρέμβασης. Στο πρώτο επίπεδο σχηματίζεται μια σπείρα διαδοχικών φωτιστικών πλαισίων, που δημιουργεί και την αίσθηση μιας πύλης, προσκαλώντας τους επισκέπτες στο νέο "Riverwest Open".

"Riverwest" gateway & ζώνη μετάβασης

Το έργο αφορά στον σχεδιασμό της ζώνης σύνδεσης του υφιστάμενου εμπορικού κέντρου "River West" με τη νέα περιοχή επέκτασης "River West Open", σε ισόγειο και Α’ όροφο. Πρόκειται για μια αισθητική και λειτουργική αναβάθμιση του υφιστάμενου διαδρόμου κίνησης, που πλέον οδηγεί προς τον υπαίθριο χώρο της επέκτασης του εμπορικού κέντρου.

Η επιφάνεια της παρέμβασης βρίσκεται στα σημερινά επίπεδα 2 και 3 και αφορά στο τμήμα που ορίζεται από την πλάτη του πυρήνα των ανελκυστήρων προς το εσωτερικό των διαδρόμων, οι οποίοι μέχρι τώρα οδηγούσαν στη ζώνη τροφοδοσίας του εμπορικού κέντρου στο ισόγειο και στους κοινόχρηστους χώρους υγιεινής.

Σύμφωνα με τα νέα σχεδιαστικά δεδομένα, από αυτό το σημείο θα γίνεται η διέλευση του κοινού προς τη νέα επέκταση και αντίστροφα. Γι’ αυτόν τον λόγο έγινε προσπάθεια να σηματοδοτηθεί ο χώρος από την είσοδο του κοινού στο εμπορικό, ώστε να καθοδηγεί τις ροές από και προς την επέκταση. 

Για την προβολή της ζώνης μετάβασης επιχειρήθηκε μια διαφορετική σχεδιαστική προσέγγιση με ένα σύγχρονο αρχιτεκτονικό λεξιλόγιο και ταυτόχρονα έγινε προσπάθεια αυτή να "δέσει" με την ταυτότητα και τη γεωμετρία του αιθρίου του "River West". Η ζώνη μετάβασης επιδιώχθηκε να είναι σαφώς διακριτή απ' όλους τους χώρους του υφιστάμενου εμπορικού κέντρου, αλλά ταυτοχρόνως να διατηρεί μία κοινή γραφή με τον χώρο στον οποίο βρίσκεται. Σ’ αυτό το πλαίσιο εφαρμόστηκε η διχρωμία λευκού με μαύρες λεπτομέρειες, κάτι που υπάρχει στη νέα εμπορική ταυτότητα. Η προσέγγιση έγινε με μια αφαιρετική και συγχρόνως δυναμική γραμμή σχεδιασμού, ώστε ο χώρος να φαίνεται σύγχρονος και ταυτοχρόνως να προσκαλεί το βλέμμα και τους επισκέπτες από όλα τα επίπεδα και τους χώρους προσέγγισης.

Ενότητες χωρικών παρεμβάσεων

Η παρέμβαση επηρεάζει τον σχεδιασμό του υφιστάμενου εμπορικού κέντρου σε τρεις κυρίες ενότητες: δάπεδα, οροφές και πλευρικές επιφάνειες.

Α. Δάπεδα

Το υφιστάμενο δάπεδο είναι από κεραμικό πλακίδιο, δίχρωμο, με τυχαίο γεωμετρικό μοτίβο. Στο τμήμα της παρέμβασης πραγματοποιήθηκε αλλαγή του δαπέδου με νέο, το οποίο ενώ έχει σαφή διαφοροποίηση, δίνει ταυτοχρόνως την εντύπωση ότι έχει κάποια συνέχεια με το υφιστάμενο. Ειδικότερα, χρησιμοποιήθηκε χυτό μωσαϊκό με ψιλή κοκκομετρία, που δημιουργεί τεθλασμένες χαράξεις οριοθετημένες από ίνοξ προφίλ. Στόχος ήταν να διαφοροποιηθεί από το υπάρχον, διατηρώντας μια μονοχρωματική γραφή, η οποία συμβάλλει στην ευκολότερη ανάγνωση των σημάνσεων, που τοποθετούνται εκατέρωθεν του διαδρόμου. Στο δεύτερο επίπεδο της ζώνης παρέμβασης ο χώρος διέλευσης του κοινού είναι πολύ πιο περιορισμένος. Γι’ αυτόν τον λόγο το δάπεδο διαφοροποιείται ελαφρώς, καθώς τοποθετούνται φωτεινές χαράξεις, οι οποίες ελίσσονται από το δάπεδο επάνω στον κατακόρυφο τοίχο και από εκεί στην οροφή σαν ένα καλειδοσκόπιο.

Β. Οροφές 

Σε μία προσπάθεια μεταφοράς της ποιότητας του φωτισμού του εξωτερικού χώρου στο εσωτερικό του εμπορικού κέντρου, στον κύριο άξονα της ζώνης μετάβασης και ειδικότερα στην οροφή του διαδρόμου πραγματοποιείται φωτεινή κατασκευή, η οποία καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της άνοψης και διακόπτεται σε ζώνες, για την τοποθέτηση των καταιονητήρων. Είναι λοξές χαράξεις αντίστοιχες με αυτές του δαπέδου. Το εσωτερικό περίγραμμα και όλο το υπερυψωμένο τμήμα, που περιβάλλει την ελαστική οροφή καλύπτεται με μαύρο χρώμα, υπογραμμίζοντας με αυτό τον τρόπο την καμπύλη χάραξη της φωτεινής κατασκευής. Πλησίον των ανελκυστήρων αναρτάται μια συνεχής καμπύλη φωτιστική ταινία με τη μορφή μονοκονδυλιάς, που εκτείνεται εκατέρωθεν της ζώνης μετάβασης, η οποία μ’ αυτόν τον τρόπο σηματοδοτεί και δίνει μια νύξη της νέας παρέμβασης προσκαλώντας τους επισκέπτες στο "Riverwest Open". 

Γ. Πλευρικές επιφάνειες καταστημάτων και τοιχοποιιών

Στο επίπεδο του ισογείου οι πλευρικές επιφάνειες των καταστημάτων, οι οποίες βρίσκονται εκατέρωθεν του διαδρόμου που οδηγεί στην επέκταση, αμβλύνονται, μετατρέποντας τα υαλοστάσια των βιτρινών σε καμπύλα, διευκολύνοντας έτσι τις ροές και διευρύνοντας ταυτοχρόνως τη ζώνη μετάβασης. Παραπλεύρως του διάδρομου τοποθετούνται κατακόρυφα lightboxes, τα οποία φωτίζουν τον χώρο και φέρουν σήμανση σχετική με τα καταστήματα της επέκτασης ή προβάλλουν διαφημιστικά και ενημερωτικά μηνύματα. Ομοίως και εξωτερικά, από την άλλη πλευρά, για τους επισκέπτες που βρίσκονται στο "Riverwest Open", τοποθετούνται lightboxes στο ισόγειο και αυτοκόλλητα (environmental graphics) στον όροφο για τη διευκόλυνση της σήμανσης και προβολής των καταστημάτων που βρίσκονται εντός του υφιστάμενου κτιρίου του "Riverwest".

Στο επίπεδο του ορόφου διαμορφώνεται, όπως προαναφέρθηκε, μια σπείρα από αλλεπάλληλα φωτεινά πλαίσια, που δημιουργεί πάλι την αίσθηση μιας πύλης –μιας πύλης με διάρκεια, που δίνει ενδιαφέρον στον στενό και τυφλό διάδρομο. Στο τέλος αυτού του διαδρόμου ο χώρος διευρύνεται, για να δοθεί η δυνατότητα μιας ανεμπόδιστης και φυσικής για τους επισκέπτες διαγώνιας κίνησης προς τον νέο εξώστη της πτέρυγας της επέκτασης.

Το "Magma Resort Santorini" βρίσκεται στα όρια του οικισμού Βουρβούλου, σε τοποθεσία με ήπιο ανάγλυφο αλλά έντονα χαρακτηριστικό τοπίο του νησιού. Το ξενοδοχειακό συγκρότημα βρίσκεται ανάμεσα στο ανθρωπογενές και στο φυσικό περιβάλλον. Περιβάλλεται από τις παραδοσιακές πεζούλες, μεγάλα "σκαλοπάτια" καλλιεργήσιμων εκτάσεων, που ακολουθούν τις υψομετρικές καμπύλες και διαμορφώνονται με ξερολιθιές. Το αρχιτεκτονικό σύνολο δομείται μέσα από τον "διάλογο" αντιθετικών - συμπληρωματικών στοιχείων, με αναφορές στον συγκεκριμένο περιβάλλοντα χώρο και στην ευρύτερη τοποθεσία. 

Η τοπογραφία του νησιού, η μοναδικότητα των ηφαιστειογενών υλικών, η παραδοσιακή αρχιτεκτονική αλλά και ο τρόπος καλλιέργειας των εκτάσεων ενέπνευσαν τη σύνθεση. Οργανικοί σχηματισμοί από μαύρες ηφαιστιογενείς πέτρες ακολουθούν τις υψομετρικές καμπύλες, δημιουργώντας μία γεώμορφη ροϊκή αρχιτεκτονική. Ανά τόπους υπόλευκα πρίσματα με γήινες αποχρώσεις της άσπας (ηφαιστειακή τέφρα Σαντορίνης) διακόπτουν τους χαμηλούς πέτρινους όγκους ή ενσωματώνονται σ' αυτούς, παράγοντας αραιές ή πυκνές περιοχές κυβιστικών συνθέσεων. 

Η παραδοσιακή ξερολιθιά που περιβάλλει το οικόπεδο αντικατοπτρίζεται στους καμπυλόμορφους πέτρινους σχηματισμούς. Ακολουθούν την τοπογραφία και οργανώνουν την έκταση σε βαθμιδωτά καλλιεργήσιμα επίπεδα, κάτω από τα οποία τοποθετούνται χώροι διαμονής με απεριόριστη θέα προς τον ορίζοντα. Τα φυτεμένα δώματα μπλέκουν τα όρια ανάμεσα στο φυσικό και στο δομημένο περιβάλλον. Ακόμη και τα πέτρινα τοιχία, σε σημεία με έντονες κλίσεις βυθίζονται στο έδαφος, ανοίγοντας χώρους στο εσωτερικό της γης (υποδοχή, χώροι ευεξίας), οι οποίοι παραπέμπουν νοερά στα "υπόσκαφα" της Σαντορίνης, μια αρχιτεκτονική επέμβαση "από έξω προς τα μέσα". Αλλού αναδύονται από τη γη, διαμορφώνοντας ένα νέο έδαφος, που "ξεδιπλώνεται" για να μετατραπεί σε δώμα και "κρύβοντας" στο εσωτερικό του κλειστούς χώρους (εστιατόριο), που αποκαλύπτουν τη θέα προς τη θάλασσα "εκ των έσω".

Τα δωμάτια και οι σουίτες του συγκροτήματος διαμορφώνονται ως υπόλευκα αυστηρά πρίσματα, που κάνουν αναφορά στον αρχετυπικό τύπο της κυκλαδίτικης λαϊκής κατοικίας, το ορθογώνιας κάτοψης μονόχωρο σπίτι και συγκεκριμένα τη στενομέτωπη διάταξη του μονόχωρου μακριναριού. Τοποθετημένα με ποικίλους τρόπους εμφανίζονται ως μοναχική παρουσία ή παράγουν ανά τόπους μικρά ή μεγάλα κυβιστικά συμπλέγματα, που χαρακτηρίζονται από διαφορετική χωρική ποιότητα. Οι κυβιστικές συνθέσεις "αιωρούνται" επάνω από τους πέτρινους σχηματισμούς και ενσωματώνονται στο περίγραμμά τους ή τους διακόπτουν. Ημιυπαίθριοι, στεγασμένα περάσματα, στοές, δημιουργούν ενδιαμέσους χώρους ζωής, εξισορροπώντας το δροσερό εσωτερικό με τη θερμότητα του εξωτερικού χώρου.

Οι κτιριακές ενότητες του συγκροτήματος ενώνονται με μονοπάτια που αναπτύσσονται γραμμικά, ακολουθώντας τις υψομετρικές καμπύλες του οικοπέδου. Προκύπτει ένα σύστημα δόμησης που σε αρμονία με το φυσικό περιβάλλον εκφράζει τη μορφολογία του εδάφους. Ταυτοχρόνως παραπέμπει σε οικισμούς της Σαντορίνης (οικισμούς σε πλαγιές, όπως ο Βουρβούλος, καστρικούς και γραμμικούς οικισμούς), στους οποίους τα κτίρια αναπτύσσονται εν σειρά, ακολουθώντας τις υψομετρικές καμπύλες και αντιστοίχως οι δρόμοι οργανώνονται σε παραλληλία πίσω τους. Προκαλώντας αντίθεση, το υδάτινο στοιχείο της κεντρικής πισίνας οργανώνεται σε κυματοειδείς χαράξεις.

Από τον εξωτερικό χώρο της εισόδου ο επισκέπτης βυθίζεται στον χώρο της υποδοχής και κατόπιν αναδύεται στον υπαίθριο χώρο των "κοινόχρηστων χώρων". Από εκεί οι κινήσεις οργανώνονται στην πλειονότητά τους με ήπιες κλίσεις, ακολουθώντας τις υψομετρικές καμπύλες. Προσφέρεται στον επισκέπτη ποικιλία εντυπώσεων και εμπειριών, που συντίθεται από ροϊκές αλληλουχίες χώρων με διαφορετική ποιότητα: σκιερούς, φωτεινούς, υπόγειους, υπέργειους, προστατευμένους, εκτεθειμένους, κλειστούς, ανοικτούς κτλ.