"Magma Resort & Spa", σε χαρακτηριστικό τοπίο της Σαντορίνης

Το "Magma Resort Santorini" βρίσκεται στα όρια του οικισμού Βουρβούλου, σε τοποθεσία με ήπιο ανάγλυφο αλλά έντονα χαρακτηριστικό τοπίο του νησιού. Το ξενοδοχειακό συγκρότημα βρίσκεται ανάμεσα στο ανθρωπογενές και στο φυσικό περιβάλλον. Περιβάλλεται από τις παραδοσιακές πεζούλες, μεγάλα "σκαλοπάτια" καλλιεργήσιμων εκτάσεων, που ακολουθούν τις υψομετρικές καμπύλες και διαμορφώνονται με ξερολιθιές. Το αρχιτεκτονικό σύνολο δομείται μέσα από τον "διάλογο" αντιθετικών - συμπληρωματικών στοιχείων, με αναφορές στον συγκεκριμένο περιβάλλοντα χώρο και στην ευρύτερη τοποθεσία. 

Η τοπογραφία του νησιού, η μοναδικότητα των ηφαιστειογενών υλικών, η παραδοσιακή αρχιτεκτονική αλλά και ο τρόπος καλλιέργειας των εκτάσεων ενέπνευσαν τη σύνθεση. Οργανικοί σχηματισμοί από μαύρες ηφαιστιογενείς πέτρες ακολουθούν τις υψομετρικές καμπύλες, δημιουργώντας μία γεώμορφη ροϊκή αρχιτεκτονική. Ανά τόπους υπόλευκα πρίσματα με γήινες αποχρώσεις της άσπας (ηφαιστειακή τέφρα Σαντορίνης) διακόπτουν τους χαμηλούς πέτρινους όγκους ή ενσωματώνονται σ' αυτούς, παράγοντας αραιές ή πυκνές περιοχές κυβιστικών συνθέσεων. 

Η παραδοσιακή ξερολιθιά που περιβάλλει το οικόπεδο αντικατοπτρίζεται στους καμπυλόμορφους πέτρινους σχηματισμούς. Ακολουθούν την τοπογραφία και οργανώνουν την έκταση σε βαθμιδωτά καλλιεργήσιμα επίπεδα, κάτω από τα οποία τοποθετούνται χώροι διαμονής με απεριόριστη θέα προς τον ορίζοντα. Τα φυτεμένα δώματα μπλέκουν τα όρια ανάμεσα στο φυσικό και στο δομημένο περιβάλλον. Ακόμη και τα πέτρινα τοιχία, σε σημεία με έντονες κλίσεις βυθίζονται στο έδαφος, ανοίγοντας χώρους στο εσωτερικό της γης (υποδοχή, χώροι ευεξίας), οι οποίοι παραπέμπουν νοερά στα "υπόσκαφα" της Σαντορίνης, μια αρχιτεκτονική επέμβαση "από έξω προς τα μέσα". Αλλού αναδύονται από τη γη, διαμορφώνοντας ένα νέο έδαφος, που "ξεδιπλώνεται" για να μετατραπεί σε δώμα και "κρύβοντας" στο εσωτερικό του κλειστούς χώρους (εστιατόριο), που αποκαλύπτουν τη θέα προς τη θάλασσα "εκ των έσω".

Τα δωμάτια και οι σουίτες του συγκροτήματος διαμορφώνονται ως υπόλευκα αυστηρά πρίσματα, που κάνουν αναφορά στον αρχετυπικό τύπο της κυκλαδίτικης λαϊκής κατοικίας, το ορθογώνιας κάτοψης μονόχωρο σπίτι και συγκεκριμένα τη στενομέτωπη διάταξη του μονόχωρου μακριναριού. Τοποθετημένα με ποικίλους τρόπους εμφανίζονται ως μοναχική παρουσία ή παράγουν ανά τόπους μικρά ή μεγάλα κυβιστικά συμπλέγματα, που χαρακτηρίζονται από διαφορετική χωρική ποιότητα. Οι κυβιστικές συνθέσεις "αιωρούνται" επάνω από τους πέτρινους σχηματισμούς και ενσωματώνονται στο περίγραμμά τους ή τους διακόπτουν. Ημιυπαίθριοι, στεγασμένα περάσματα, στοές, δημιουργούν ενδιαμέσους χώρους ζωής, εξισορροπώντας το δροσερό εσωτερικό με τη θερμότητα του εξωτερικού χώρου.

Οι κτιριακές ενότητες του συγκροτήματος ενώνονται με μονοπάτια που αναπτύσσονται γραμμικά, ακολουθώντας τις υψομετρικές καμπύλες του οικοπέδου. Προκύπτει ένα σύστημα δόμησης που σε αρμονία με το φυσικό περιβάλλον εκφράζει τη μορφολογία του εδάφους. Ταυτοχρόνως παραπέμπει σε οικισμούς της Σαντορίνης (οικισμούς σε πλαγιές, όπως ο Βουρβούλος, καστρικούς και γραμμικούς οικισμούς), στους οποίους τα κτίρια αναπτύσσονται εν σειρά, ακολουθώντας τις υψομετρικές καμπύλες και αντιστοίχως οι δρόμοι οργανώνονται σε παραλληλία πίσω τους. Προκαλώντας αντίθεση, το υδάτινο στοιχείο της κεντρικής πισίνας οργανώνεται σε κυματοειδείς χαράξεις.

Από τον εξωτερικό χώρο της εισόδου ο επισκέπτης βυθίζεται στον χώρο της υποδοχής και κατόπιν αναδύεται στον υπαίθριο χώρο των "κοινόχρηστων χώρων". Από εκεί οι κινήσεις οργανώνονται στην πλειονότητά τους με ήπιες κλίσεις, ακολουθώντας τις υψομετρικές καμπύλες. Προσφέρεται στον επισκέπτη ποικιλία εντυπώσεων και εμπειριών, που συντίθεται από ροϊκές αλληλουχίες χώρων με διαφορετική ποιότητα: σκιερούς, φωτεινούς, υπόγειους, υπέργειους, προστατευμένους, εκτεθειμένους, κλειστούς, ανοικτούς κτλ.