Σε διαμέρισμα στο Ελληνικό, η διάτρητη μεταλλική κατασκευή σε μαύρο χρώμα αποτελεί το διαχωριστικό του καθιστικού από την κουζίνα, σε συνδυασμό με το τραπέζι. Φωτογραφία: Κωστής Κατσούλης.

Σύμμεικτη κατασκευή με βιοκλιματικές αρχές σχεδιασμού. Ο α’ και β’ όροφος της μονοκατοικίας επικοινωνούν μέσω εσωτερικού εξώστη, κατά το σχεδιασμό του οποίου προβλέφθηκε η δημιουργία εσωτερικού αιθρίου με επιστέγαση από ενεργειακά υαλοπετάσματα. Φωτογραφία: Διονύσης Καρανάτσιος (dkaran photography).

Η μορφή της στέγης καθόρισε τη μορφή μιας μονοκατοικίας στην Πάφο, εμπνευσμένη από την τυπολογία των βόρειο-ευρωπαϊκών αχυρώνων. Η δομή συνδυάζει τη σύγχρονη αισθητική με παραδοσιακές φόρμες και υλικά, όπως τοπική πέτρα στους τοίχους και επένδυση από ξύλο ιρόκο στα κεκλιμένα επίπεδα της στέγης. Στο πλαίσιο ενός ευέλικτου σχεδιασμού ανοιχτής διάταξης, η προέκταση της οροφής δημιουργεί τους ημιυπαίθριους χώρους διαβίωσης. Φωτογραφία: Creative Photo Room

Η σκάλα συντίθεται από προβαλλόμενα σκαλοπάτια, τα οποία ενισχύουν την αίσθηση της απλότητας τόσο ως προς την "καθαρή" γεωμετρία τους όσο και ως προς την επιλογή των υλικών. Τα σκαλοπάτια έχουν με μεταλλικό σκελετό και ξύλινη επένδυση, και αναρτώνται με συρματόσχοινα από την πλάκα του ορόφου. Φωτογραφίες: Γιώργος Χαραλάμπους.

Κεντρικά στον ενιαίο χώρο διημέρευσης του διαμερίσματος, δεσπόζει ένα επιβλητικό μαρμάρινο τζάκι. Το τζάκι λειτουργεί ως διαχωριστικό στοιχείο του χώρου, καθώς υπαινίσσεται και το όριο μεταξύ των λειτουργικών ενοτήτων: γραφείο – καθιστικό / τραπεζαρία – κουζίνα. Φωτογραφίες: George Fakaros.

ΑΙΤΙΑ, ΠΡΟΛΗΨΗ, ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

Τα εποξειδικά δάπεδα αποτελούν μία από τις δημοφιλέστερες επιλογές στην κατηγορία των βιομηχανικών δαπέδων. Για την επιτυχή εφαρμογή μιας εποξειδικής επίστρωσης και την αποφυγή αστοχιών θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ένα σύνολο παραγόντων, όπως η επιλογή του κατάλληλου συστήματος, η αξιολόγηση και η σωστή προετοιμασία του υποστρώματος και η φυσικά η προσεκτική εφαρμογή του.

Στο Λαιμό της Βουλιαγμένης, έναν τόπο με απαράμιλλο φυσικό κάλλος και ιδανικό κλίμα, βρίσκεται το διαμέρισμα δευτέρου ορόφου, με απρόσκοπτη θέα προς την θάλασσα.
Ο τρόπος ζωής, οι επιθυμίες και οι ανάγκες των ιδιοκτητών και μετέπειτα οικιστών, καθόρισαν τους στόχους και προσδιόρισαν το ζητούμενο: να δημιουργηθεί ένας πολυτελής χώρος υψηλών απαιτήσεων με σύγχρονη αισθητική. Το διαμέρισμα ανακαινίσθηκε ριζικά, με το μεγαλύτερο μέρος του εσωτερικού να αποξηλώνεται και να ανασχεδιάζεται επί τη βάση της δημιουργίας ενός σύγχρονου σπιτιού, που εξαίρει την εκπληκτική θέα ενός σημείου από τα πλέον προνομιακά της Αθηναϊκής Ριβιέρας.
Η κύρια ιδέα προέβλεπε την δημιουργία ενός χώρου με αφαιρετικό σχεδιασμό, εξαιρετικά υλικά και υπερσύγχρονες λύσεις, θέτοντας στο επίκεντρο της προσοχής το τοπίο, που είναι ορατό από οποιοδήποτε σχεδόν μέρος της οικίας. Υλικά και εξοπλισμός υψηλών προδιαγραφών, καθώς και ειδικές custom made εφαρμογές υψηλής λειτουργικότητας καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος του εσωτερικού, προκειμένου να ικανοποιήσουν πλήρως τις ανάγκες των οικιστών. Ήπιες αποχρώσεις και ισχυρές λεπτομέρειες συνυπάρχουν αποδίδοντας μία αισθητική αφαιρετικής πολυτέλειας, ενώ οι minimal γραμμές συμβάλλουν στη δημιουργία ενός καθαρού και ιδιαίτερα ατμοσφαιρικού αποτελέσματος.
Η στενόμακρη τυπολογία της κάτοψης του διαμερίσματος, οδήγησε στη διάτμηση της κατοικίας σε κάθετες ζώνες που ορίζουν τη χρήση των χώρων. Οι ζώνες αυτές οριοθετήθηκαν με χρήση διαφορετικών επενδύσεων σε τοίχους και οροφή και σε σημεία στο δάπεδο. Οι γήινες αποχρώσεις, μπεζ, γκρι και υπόλευκου, προσδίδουν στο χώρο την αίσθηση της παραθεριστικής κατοικίας, με καθαρές όψεις και απαλούς τόνους, οι οποίοι όσο κινείται το βλέμμα προς την παραλία καταλήγουν στο λευκό, αναδεικνύοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο της θέας προς τη θάλασσα. Ενωτικό χαρακτήρα, με τη μορφή έντονης λεπτομέρειας, έχει ο ορύχαλκος, ο οποίος επαναλαμβάνεται σε σημεία όπως οι αρμοί των δαπέδων, τα τελειώματα επενδύσεων οροφής και σε στοιχεία όπως πόμολα, φωτιστικά και άλλα διακοσμητικά στοιχεία.
Ο κύριος χώρος αποτελείται από open plan σαλόνι και κουζίνα, με καθαρές γραμμές, όπου οι υφές των επενδύσεων και οι κρυφοί φωτισμοί είναι τα κύρια αρχιτεκτονικά στοιχεία. Η μία ζώνη, στο χώρο του master bedroom, αποτελείται από το χώρο του υπνοδωματίου και του βεστιαρίου (walk in closet), που διαχωρίζονται από κοινή μεσοτοιχία. Κύρια στοιχεία των επενδύσεων είναι η χρήση ταπετσαρίας ιαπωνικού σχεδιασμού σε τοίχους και ταβάνι, εμπνευσμένης από την ενέργεια της φύσης. Η ειδική μεταλλική κατασκευή ντουλάπας με μπρονζέ τζάμια και καθρέφτες δημιουργεί ένα παιχνίδι αντανακλάσεων και υποσυνείδητης διαπλάτυνσης του χώρου. Η κάθετη ''υγρή'' ζώνη των μπάνιων, αποτελείται από το en suite μπάνιο, με το έπιπλο νιπτήρα και beaute να βρίσκεται σε επικοινωνία με το walk-in closet, το χώρο με την ανοιχτή μπανιερά στην κρεβατοκάμαρα και το WC των επισκεπτών.
Η θέα προς τη θάλασσα και η επιθυμία των ιδιοκτητών να διατηρούν οπτική επαφή μαζί της από κάθε δυνατό σημείο, καθόρισε το σχεδιασμό και του κλειστού μέρους του λουτρού. Έτσι, η μία του όψη αποτελείται από "έξυπνο" (switchable) τζάμι, το οποίο ρυθμίζεται αναλόγως με την επιθυμία του χρήστη και είτε απομονώνει το χώρο οπτικά με frosted αποτέλεσμα, ή ρυθμίζεται σε απόλυτα διαφανές, επιτρέποντας ανεμπόδιστη θέα προς τη θάλασσα, μέσα από το μπάνιο.

Το Rezi Hotel & Studios βρίσκεται σε ένα όμορφο παραθαλάσσιο τοπίο, στην πόλη της Πάργας. Το έργο αφορά στη διαμόρφωση 6 δωματίων στη σοφίτα του υπάρχοντος ξενοδοχείου. Κύριο στόχο αποτέλεσε η εναρμόνιση μεταξύ αρχιτεκτονικής σχεδίασης, λειτουργικότητας και αισθητικής. Η εξυπηρέτηση των αρχών του σύγχρονου σχεδιασμού σε συνδυασμό με την ικανοποίηση των αναγκών των επισκεπτών, δημιούργησαν ένα χώρο με μίνιμαλ γραμμές στα πλαίσια μίας κομψής boho αισθητικής με έμφαση στις λεπτομέρειες.
Τα φυσικά υλικά, οι γήινες και ζεστές αποχρώσεις του γκρι και του μπεζ, που αντικατοπτρίζουν αρμονικά το γαλάζιο της θάλασσας και του ουρανού, έστησαν το σκηνικό για αυτόν τον όμορφο εσωτερικό χώρο.
Οι λευκοί τόνοι που επιλέγονται στους τοίχους και στις οροφές κάνουν το χώρο να φαίνεται μεγαλύτερος και φωτεινότερος. Τις καθαρές, έντονες γραμμές της στέγης μαλακώνουν οι πιο "ήσυχες" επιλογές των υλικών και των χρωμάτων, καθώς και στοιχεία εμπνευσμένα από το ελληνικό καλοκαίρι, τον ήλιο και την παράδοση.
Η κατασκευή με ανοιχτόχρωμο ξύλο στην πλάτη του κρεβατιού και του καναπέ από τη μία οριοθετεί τον χώρο και από την άλλη δημιουργεί ένα έντονο σκηνικό, καθώς ρέει απαλά σαν ένα κύμα που αγκαλιάζει τον χώρο του δωματίου. Οι συνδυασμένες υφές του γκρι και του μπεζ χρώματος σε υφάσματα, ξύλο και δάπεδα προσδίδουν μια έντονη πινελιά στη λευκή παλέτα των χρωμάτων, ενώ τα γεωμετρικά μοτίβα και τα boho διακοσμητικά στοιχεία, με αναφορά σε παραδοσιακές τυπολογίες, δίνουν την αίσθηση του νησιού.
Η επιλογή των επίπλων και των υφασμάτων γίνεται με γνώμονα την αίσθηση του οικείου, αλλά και των υψηλών απαιτήσεων ενός σύγχρονου ξενοδοχείου. Ο δυναμικός κρυφός φωτισμός στις ξύλινες κατασκευές και στους τοίχους δημιουργεί την απαραίτητη ένταση μιας ευχάριστης ατμόσφαιρας, τονίζοντας τις σχεδιαστικές γραμμές και υπενθυμίζοντας την φωτεινότητα του ελληνικού ήλιου.
Η ιδέα της "ανοιχτής" ντουλάπας προσφέρει λειτουργικότητα και ιδιαίτερη αισθητική στο χώρο, φέρνοντας μια ζεστή αίσθηση άνεσης ακολουθώντας τη διαφάνεια και τη χαλαρότητα του ελληνικού καλοκαιριού.

Ο συνηθέστερος τύπος στέγης στις κατασκευές είναι αυτός με τα ελεύθερα άκρα. Είτε πρόκειται για επέκταση του ελκυστήρα του ζευκτού είτε του αμείβοντος, τα στοιχεία της στέγης εκτείνονται έξω από την επιφάνεια της κατασκευής. Μ’ αυτό τον τρόπο επιτυγχάνεται η μερική προστασία των κατακόρυφων στοιχείων από τα καιρικά φαινόμενα και η απομάκρυνση του μεγάλου όγκου του νερού της βροχής από την κατασκευή, ώστε να μην προσβάλλονται τα θεμέλια ή το υπόγειο.
Σε περίπτωση απλής τοιχοποιίας, χωρίς ανοίγματα, μία προέκταση της στέγης κατά 30 cm παρέχει επαρκή προστασία. Μεγαλύτερο μήκος προέκτασης, που σε ακραία περίπτωση μπορεί να φθάνει ακόμη και το 1 m, είναι απαραίτητο στην περίπτωση ύπαρξης ανοιγμάτων στην κατακόρυφη τοιχοποιία.
Στην κατασκευή της ελεύθερης στέγης δύο είναι τα σημεία που χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής: η κατασκευή σωστής κλίσης και η προστασία της απόληξης.
• Κατασκευή κλίσης. Η κλίση της στέγης δίνεται από τους αμείβοντες ή τους μαχιάδες και όλα τα στοιχεία που τοποθετούνται επί αυτών λαμβάνουν την ίδια κλίση. Κατά την τοποθέτηση των επιτεγίδων όμως, επί των οποίων θα στηριχθούν τα πηχάκια και θα τοποθετηθούν τα κεραμίδια, και ανάλογα με το είδος των κεραμιδιών και την τεχνική τοποθέτησής τους, θα πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στις δύο ακραίες επιτεγίδες οι οποίες μπορεί να χρειαστεί να είναι διαφορετικού μεγέθους, ώστε να επιτευχθεί ομοιόμορφη κλίση σε όλη τη στέγη. Επιπλέον, καθώς η τοποθέτηση των κεραμιδιών πραγματοποιείται από κάτω προς τα επάνω, το μέγεθος των επιτεγίδων θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα μελέτης που έχει προηγηθεί της κατασκευής.
• Προστασία απόληξης. Στο άκρο των ελεύθερων στεγών τοποθετείται συνήθως υδρορρόη. Η τοποθέτησή της θα πρέπει να γίνεται προσεκτικά, χωρίς να πληγώνεται το ξύλο και να ανοίγονται οπές που κατόπιν μένουν εκτεθειμένες. Επιπροσθέτως, η απόληξη της διατομής των ξύλων αποτελεί ευπαθές σημείο που με την πάροδο του χρόνου διαβρώνεται. Τα υλικά επάλειψης που διατίθενται στο εμπόριο για προστασία δεν παρέχουν ικανοποιητική ασφάλεια και γι’ αυτό συνιστάται η τοποθέτηση λαμαρίνας στα σημεία απόληξης για πλήρη προστασία. Εύκαμπτα φύλλα λαμαρίνας, με σχήμα που προκαθορίζεται από το μελετητή της στέγης, με κλίση έτσι, ώστε να απομακρύνουν το νερό από την κατασκευή, θα πρέπει να τοποθετούνται στην περίμετρο ολόκληρης της στέγης.

Ο ανασχεδιασμός του νέου ξενοδοχείο πέντε αστέρων, "Mykonos Dove Beach Hotel", βασίστηκε σε μια κεντρική ιδέα, η οποία συνδέει την ιστορία της Μυκόνου και του ιερού νησιού της Δήλου με το νεωτερισμό και τη σύγχρονη ελληνικότητα. Σύμφωνα με τη μυθολογία, ο μυθικός βασιλιάς της Δήλου, Άνιος, είχε τρεις γιους, που ίδρυσαν τη Μύκονο, την Άνδρο και τη Θάσο, αλλά και τρεις κόρες που αντιπροσώπευαν την καρποφορία, τη Σπερµώ, την Οινώ και την Ελαΐδα. Σύμφωνα με τη μυθολογία, όταν οι Έλληνες τις κυνήγησαν για να επιστρέψουν στην Τρόια για τις ανάγκες του πολέμου, ο Διόνυσος τις μεταμόρφωσε σε λευκά περιστέρια για να τις προστατεύσει. Έκτοτε το λευκό περιστέρι θεωρείται το ιερό πτηνό του νησιού. Με σχεδιασμό εμπνευσμένο από τους μυκονιάτικους περιστερώνες και ονόματα που αποδίδουν φόρο τιμής στις τρεις "ξεχασμένες" προστάτιδες, το ξενοδοχείο μοιάζει µε λευκό περιστέρι επάνω στην παραλία του Πλατύ Γιαλού. Αποτελείται από τρεις κτιριακούς όγκους. Το κτίριο Α', "Σπερμώ", στο ισόγειο του οποίου βρίσκεται η υποδοχή του ξενοδοχείου, το lobby και το νέο εστιατόριο ελληνικής δημιουργικής κουζίνας, το spa στο υπόγειο και δεκατρία δωμάτια - σουίτες στον όροφο. Το κτίριο Β', "Οινώ", με δέκα σουίτες σε ισόγειο και όροφο και, τέλος, το κτίριο Γ', "Ελαΐς", με δεκατέσσερα δωμάτια σε ισόγειο και όροφο. Το ξενοδοχειακό συγκρότημα ανακατασκευάστηκε πλήρως, προστέθηκαν νέα τμήματα, ενώ όλα τα δωμάτια αναβαθμίστηκαν σε δωμάτια πέντε αστέρων και επανασχεδιάστηκαν ως σουίτες με αυτοτελείς πισίνες. Ο σχεδιασμός του νέου ξενοδοχείου διέπεται από τις αρχές της διαφάνειας, της αιώρησης, της κίνησης και της διάθλασης του φωτός μέσω του υδάτινου στοιχείου, το οποίο συναντάται σε όλους σχεδόν τους χώρους του ξενοδοχείου, κοινόχρηστους και ιδιωτικούς. Τέλος, το σύγχρονο και με τεχνολογία αιχμής κτιριακό συγκρότημα "συνδιαλέγεται" αρμονικά με τα στοιχεία της κυκλαδίτικης παραδοσιακής αρχιτεκτονικής και της τοπικής γραφής της Μυκόνου.