Κέντρο θεμελιώδους φυσικής στο Πανεπιστήμιο Durham της Αγγλίας

Το Πανεπιστήμιο Durham, αποτελεί ένα από τα κορυφαία ιδρύματα θεμελιώδους φυσικής με ειδίκευση στους τομείς της κοσμολογίας και της διαστημικής επιστήμης. Το νέο ερευνητικό κέντρο αποσκοπεί στην ενίσχυση του ρόλου αυτού, στεγάζοντας γραφεία ερευνητών, μεταπτυχιακών φοιτητών, ακαδημαϊκών επισκεπτών και επιπλέον προσωπικού.
Κύριο σκοπό της μελέτης αποτέλεσε η μηδενική κατανάλωση ενέργειας η οποία επιτεύχθηκε, γεγονός που το αποδεικνύει η άριστη (Excellent) πιστοποίηση σύμφωνα με τη μέθοδο BREAAM. Το έργο επίσης, διακρίθηκε από διεθνείς αρχιτεκτονικούς φορείς, λαμβάνοντας βραβεία από το ΑΙΑ (American Institute of Architects) και το RIBA (Royal Ιnstitute of British Architects).
Εστιάζοντας στις ενεργειακές αρχές σχεδιασμού, δόθηκε ιδιαίτερο βάρος στην επιλογή βιώσιμων υλικών και στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αφού προστέθηκαν φωτοβολταϊκά συστήματα στην οροφή, αλλά και γεωθερμικές αντλίες θερμότητας. Επιπλέον, στον περιβάλλοντα χώρο εγκαταστάθηκαν συστήματα συλλογής ομβρίων υδάτων ενώ οι ενεργειακοί λαμπτήρες LED παρέχουν το σύνολο του τεχνητού φωτισμού στο κτίριο.
Μορφολογικά, δύο παραλληλεπίπεδοι όγκοι, τεμνόμενοι διαγωνίως, συνιστούν την δυναμική πρόσοψη, η οποία είναι επενδυμένη από σκωτσέζικο ξύλο δρυός και τονίζεται από μία σειρά γραμμικών ανοιγμάτων και εξωτερικών χώρων. Παράλληλα, οι κεκλιμένες γυάλινες όψεις στο νότιο και βόρειο τμήμα του κτιρίου, επιτρέπουν την θέαση στο γραφικό Ντάραμ, αλλά και στον καθεδρικό ναό της πόλης.
Εσωτερικά, η λογική σπειροειδούς σχεδίασης προσδίδει συνέχεια στην κίνηση και στην σύνδεση των χώρων. Αρχικά, οι επισκέπτες εισέρχονται στο κέντρο, μέσω ενός φωτεινού, γυάλινου lobby και αμέσως μετά συναντούν τα γραφεία τα οποία στοιχίζονται περιμετρικά του κτιρίου, δημιουργώντας στο κέντρο κοινόχρηστους χώρους και αίθουσες συνεδριάσεων. Η διάταξη των γραφείων επιτρέπει το φυσικό φωτισμό και αερισμό τους μέσω πλευρικών υαλοστασίων και συγχρόνως μέσω ενός ενιαίου φεγγίτη οροφής στους κεντρικούς χώρους. Τέλος, η περίτεχνη ογκοπλασία δημιουργεί υπαίθριους χώρους για χαλάρωση, συνάθροιση και επαφή με το εξωτερικό περιβάλλον.
Όσον αφορά τα κατασκευαστικά χαρακτηριστικά του κτιρίου, έχει χρησιμοποιηθεί ανεπίχριστο σκυρόδεμα στα υποστυλώματα και στις οροφές, με τα ξύλινα δάπεδα και τις γυάλινες επιφάνειες να συμπληρώνουν την παλέτα των υφών και των υλικών. Η τοποθέτηση των υποστυλωμάτων έχει ως αποτέλεσμα την ανοιχτή διάταξη της κάτοψης, προσφέροντας την δυνατότητα μελλοντικών χωρικών επεμβάσεων, σύμφωνα με τις εκάστοτε ανάγκες του πανεπιστημίου.
Σύμφωνα με τον Daniel Libeskind το έργο αυτό είναι ένα παράδειγμα αειφόρου και δυναμικού σχεδιασμού υπό αυστηρό λειτουργικό πρόγραμμα. Το φως και τα ανοίγματα συνθέτουν το επίκεντρο της μελέτης, με τα απλά, αλλά στιβαρά υλικά να ενσωματώνονται στην συνέχεια αυτής. Ταυτόχρονα, οι εμπειρίες των χρηστών λήφθηκαν σοβαρά υπ’ όψιν ώστε να διαμορφωθεί αυτό το σπουδαίο κτίριο για το Πανεπιστήμιο Durham.