Βασικά σημεία προσοχής στην κατασκευή ενός τοίχου αντιστήριξης είναι η βάση έδρασης του τοίχου, οι ωθήσεις των γαιών και η αποστράγγισή του.
Η βάση του πρέπει να βρίσκεται κάτω από το επίπεδο του εδάφους, σε βάθος, το οποίο συναρτάται συνήθως από το ύψος του τοίχου.
Η βέλτιστη αποστράγγιση επιβάλλει τις παρακάτω εργασίες:
• Επίχωση με χαλίκι έως ύψους 30 cm τουλάχιστον πίσω από τον τοίχο.
• Τοποθέτηση διάτρητου σωλήνα αποστράγγισης στη βάση του τοίχου, εφόσον το επιτρέπει ο σχεδιασμός.
• Χρήση γεωυφάσματος γύρω από το διάτρητο αποστραγγιστικό σωλήνα, ώστε να μην απομειώνεται η διατομή του από την είσοδο εδαφικού υλικού.
• Συμπυκνωμένη εδαφική στρώση πίσω από το χαλίκι.
• Εφαρμογή γεωυφάσματος μεταξύ αποστραγγιστικής στρώσης με χαλίκι και εδαφικού υλικού, ώστε να μην απωλεσθεί η αποστραγγιστική ικανότητα με την πάροδο του χρόνου.
• Πάχος εδάφους υπερκείμενης στρώσης περίπου 15 cm.
• Τοποθέτηση υγρομονωτικής στρώσης στην επιφάνεια του τοίχου που είναι σε επαφή με το εδαφικό υλικό, ώστε η υγρασία που διατηρείται να μην προκαλεί εξανθήματα, άλατα ή απολέπιση της ορατής πλευράς.
• Διαμόρφωση οπών στο τοιχίο με σκοπό την ελεύθερη κίνηση του νερού στην κατάντη πλευρά.
Σε τοίχο αντιστήριξης σκυροδέματος εκτός από το διάτρητο αγωγό, που τοποθετείται στη βάση του τοίχου, προβλέπεται και εγκάρσια απορροή διά μέσου του τοίχου, ώστε να εκτονώνονται οι υδροστατικές πιέσεις του νερού λόγω του αδιαπέραστου σκυροδέματος.
Σε τοίχο αντιστήριξης με προκατασκευασμένα στοιχεία σκυροδέματος η εκσκαφή θα πρέπει να εκτείνεται κατά 15 cm περίπου και κάτω από τα προκατασκευασμένα στοιχεία και να δημιουργείται η κατάλληλη βάση στήριξής τους. Λόγω της κατασκευής, ο αποστραγγιστικός αγωγός μπορεί να τοποθετηθεί στη βάση του τοίχου, συγκεντρώνοντας το σύνολο του νερού.

Η αρχή του εσωτερικού δικτύου διανομής ύδρευσης γίνεται από τον υδρομετρητή και ολοκληρώνεται από τους υδραυλικούς υποδοχείς. Στους υδραυλικούς υποδοχείς συγκαταλέγονται οι λεκάνες αποχωρητηρίου, οι νιπτήρες, οι μπανιέρες, οι ντουζιέρες και οι πυγολουτήρες. Το ζεστό νερό χρήσης παράγεται από ηλεκτρικό θερμοσίφωνα, ηλιακό θερμοσίφωνα ή από θερμαντήρα εγκατάστασης θέρμανσης.
Η εν σειρά διάταξη περιλαμβάνει τη συνεχόμενη όδευση του κεντρικού ζευγαριού σωληνώσεων με διακλαδώσεις αγωγών για κάθε υδραυλικό υποδοχέα.
Η διάταξη με συλλέκτη (collecter) περιλαμβάνει έναν κεντρικό διανομέα όλων των επί μέρους αγωγών για κάθε υδραυλικό υποδοχέα.
Οι παραπάνω διατάξεις δύναται να συνδυαστούν.

Η ενσωμάτωση καινοτομιών και τεχνολογιών αιχμής στο χώρο του μπάνιου μπορεί να βελτιώσει τις συνθήκες άνεσης, να εξατομικεύσει την εμπειρία των χρηστών και να συμβάλει στην εξοικονόμηση πόρων. Έξυπνα προϊόντα, που παλαιότερα ανήκαν στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας, όπως αυτοματισμοί που επιτρέπουν τον πλήρη έλεγχο των λειτουργιών έως συστήματα που διευκολύνουν τη διαμόρφωση της επιθυμητής ατμόσφαιρας, είναι πλέον διαθέσιμα στην αγορά, φέρνοντας ένα βήμα πιο κοντά το μπάνιο του μέλλοντος.

Το 2013 το αρχιτεκτονικό γραφείο ingenhoven architects κέρδισε το διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για το σχεδιασμό του δημαρχείου της γερμανικής πόλης Freiburg. Η πρότασή τους βασίστηκε στην ιδέα ενός "πράσινου", ενεργειακά αυτόνομου κτιριακού συγκροτή ματος, που αποτελείται από 3 κτίρια γραφείων, σχήματος οβάλ και ένα κυκλικό κτίριο που θα λειτουργεί ως παιδικός σταθμός.
Καθώς το Freiburg φημίζεται για τις περιβαλλοντικές του δράσεις και τις πρακτικές βιωσιμότητας που εφαρμόζει ήδη από τη δεκαετία του ’70, η δημοτική αρχή έδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα στην ενεργειακή απόδοση και στο ενεργειακό αποτύπωμα του νέου δημαρχείου, επιτυγχάνοντας την κατασκευή του πρώτου δημόσιου κτιρίου παγκοσμίως που παράγει περισσότερη ενέργεια από αυτή που καταναλώνει.

Πολεοδομικός και αρχιτεκτονικός σχεδιασμός
Το κτίριο γραφείων έχει κάτοψη οβάλ σχήματος και αποτελείται από 6 υπέργεια επίπεδα. Στο ισόγειο αναπτύσσονται περιμετρικά οι χώροι συνεδριάσεων και το εστιατόριο του προσωπικού και κεντρικά ο χώρος εξυπηρέτησης των πολιτών. Ο χώρος εξυπηρέτησης του κοινού, στον οποίο εργάζονται 100 υπάλληλοι, είναι ενιαίος και οργανώνεται γύρω από 4 κυκλικές συνθέσεις στις οποίες συγκεντρώνονται τα γραφεία. Ακουστικά πετάσματα λειτουργούν ως διαχωριστικά ανάμεσα στις θέσεις εργασίας και διαχωριστικά ύψους 160 cm είναι εγκατεστημένα παράλληλα με τα γραφεία, παρέχοντας ιδιωτικότητα. Ο φυσικός φωτισμός του χώρου εξασφαλίζεται από δύο γυάλινους θόλους στην οροφή.
Τα υπόλοιπα πέντε επίπεδα διατάσσονται σε δακτυλίους, βάθους από 14 έως 19 m, και φιλοξενούν τους χώρους γραφείων. Οι όροφοι περιλαμβάνουν ιδιωτικά γραφεία ενός ή δύο ατόμων, μεγαλύτερες ενότητες για έξι έως οκτώ θέσεις εργασίας, καθώς και γραφεία ανοικτής διάταξης. Ο σχεδιασμός των εσωτερικών χώρων βασίζεται σε ένα μεταβαλλόμενο σύστημα γυάλινων διαχωριστικών για τη διαμόρφωση ευέλικτων γραφείων. Παράλληλα με τους χώρους εργασίας διαμορφώνονται και περιοχές συνάντησης των υπαλλήλων για την ενίσχυση της μεταξύ τους επικοινωνίας. Οι διάδρομοι χαρακτηρίζονται από διαφάνεια και οπτική επαφή με τους επί μέρους χώρους για ευκολότερο προσανατολισμό κατά την κίνηση μέσα στο κτίριο.

Διαμόρφωση κελύφους
Η υψηλή ενεργειακή απόδοση του κτιρίου οφείλεται σε σημαντικό βαθμό στη διαμόρφωση του κελύφους, τόσο σε επίπεδο παθητικού σχεδιασμού, όσο και στα ενεργητικά ενεργειακά συστήματα που εφαρμόστηκαν. Οι όψεις των δύο κτιρίων σχεδιάστηκαν με κριτήριο την υψηλή αισθητική και τη διαφάνεια για την άμεση επαφή των χρηστών με τον περιβάλλοντα χώρο, ενσωματώνοντας χειρισμούς και συστήματα για την αξιοποίηση της ηλιακής ακτινοβολίας, αποφεύγοντας παράλληλα τη θάμβωση και τα ανεπιθύμητα ηλιακά θερμικά φορτία.
Το καμπύλο κέλυφος του κτιρίου γραφείων πληροί τις προδιαγραφές παθητικού κτιρίου ως προς τη θερμομόνωση και την αεροστεγανότητα. Διαμορφώνεται από σταθερά, μη ανοιγόμενα γυάλινα πετάσματα με τριπλό υαλοπίνακα, συντελεστή θερμοπερατότητας κουφώματος Uw=0,90 W/(m2·K) και συντελεστή ηλιακού θερμικού κέρδους gw=0,48, για τη μέγιστη δυνατή αξιοποίηση του φυσικού φωτός. Εξωτερικά έχει εφαρμοστεί ένα σύστημα κατακόρυφων περσίδων από τοπική ξυλεία αγριόπευκου, οι οποίες πακτώνονται με αγκύρια αλουμινίου στις πλάκες των δαπέδων και είναι τοποθετημένες σε κλίση 36° από το επίπεδο της όψης. Στις συμπαγείς επιφάνειες του κελύφους, πίσω από τις περσίδες, διαμορφώθηκαν κατακόρυφα θερμομονωμένα "πτερύγια", ύψους ίσου με το ύψος των ορόφων, τα οποία ανοίγουν χειροκίνητα για το φυσικό αερισμό των εσωτερικών χώρων.
Η πρωτοτυπία στο σχεδιασμό του συστήματος σκίασης του κτιρίου είναι ότι όλες
οι περσίδες, στο εξωτερικό των δακτυλίων, με προσανατολισμό από βορειοανατολικό έως βορειοδυτικό, μέσω του νότου, φέρουν φωτοβολταϊκά πετάσματα. Πρόκειται για 880 ηλιακά πετάσματα, που κατασκευάστηκαν ειδικά για το εν λόγω έργο από διπλό γυαλί με ενσωματωμένες ενδιάμεσα τις φωτοβολταϊκές κυψέλες, ύψους 3,50 m, πλάτους 60 cm και βάρους 100 kg το καθένα. Τα φωτοβολταϊκά πετάσματα καταλαμβάνουν περίπου 13.000 m2 από τις όψεις του κτιρίου και αποδίδουν 220 kWp ηλεκτρικής ενέργειας. Καθώς μεσολαβεί ένα κενό 7 mm μεταξύ των φωτοβολταϊκών κυψελών και της περσίδας, εντείνεται η αίσθηση της διαφάνειας του πετάσματος και γίνεται περισσότερο ορατή η ξύλινη επιφάνεια, μια σχεδιαστική λεπτομέρεια των αρχιτεκτόνων για να υπογραμμίσει τη συνύπαρξη της εξελιγμένης τεχνολογίας με τα φυσικά υλικά.
Στο κτίριο του παιδικού σταθμού η διαμόρφωση του κελύφους διαφοροποιείται, καθώς, αν και εξασφαλίζονται τα κριτήρια του παθητικού κτιρίου, δεν υπήρχε η προϋπόθεση το κτίριο να παράγει την ενέργεια που απαιτείται για τη λειτουργία του.

Ενεργητικά ενεργειακά συστήματα
Ζητούμενο κατά το σχεδιασμό του δημαρχείου, όπως και κάθε κτιρίου μηδενικής ενεργειακής κατανάλωσης, ήταν ο περιορισμός των ενεργειακών απαιτήσεων του κτιρίου, μέσω του παθητικού σχεδιασμού του κελύφους και ταυτόχρονα η εφαρμογή συστημάτων για την παραγωγή της απαιτούμενης ενέργειας από ανανεώσιμες φυσικές πηγές ενέργειας. Εφαρμόζοντας τα αυστηρά κριτήρια που θέτει το πρότυπο "passivhaus", η ενέργεια που χρειάζεται το νέο κτίριο του δημαρχείου για θέρμανση, κλιματισμό, αερισμό και παροχή ζεστού νερού χρήσης είναι ετησίως μόνο 45 kWh/m2, μέγεθος που αντιστοιχεί στο 40% των ενεργειακών απαιτήσεων ενός αντίστοιχου κτιρίου γραφείων. Επιπλέον το κτίριο σχεδιάστηκε έτσι, ώστε να παράγει από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας περισσότερη ενέργεια από αυτήν που καταναλώνει, αξιοποιώντας την ηλιακή ενέργεια ως πηγή ηλεκτρικής ενέργειας και τα υπόγεια ύδατα για θέρμανση και ψύξη. Η πλεονάζουσα ενέργεια αποδίδεται στο σύστημα ηλεκτροδότησης της πόλης.
Η θέρμανση και η ψύξη του κτιρίου επιτυγχάνεται μέσω γεωθερμικής εγκατάστασης, η οποία εκμεταλλεύεται την ύπαρξη υπόγειων υδάτων. Για τις ανάγκες σε θέρμανση τα υπόγεια ύδατα θερμαίνονται μέσω δύο αντλιών θερμότητας, απόδοσης 200 kW η καθεμιά, και κατόπιν διοχετεύονται στους εσωτερικούς χώρους του κτιρίου μέσω σωληνώσεων, ενσωματωμένων στην οροφή, αξιοποιώντας τη θερμική μάζα των πλακών σκυροδέματος. Αντίστοιχα κατά τους θερμούς μήνες τα υπόγεια ύδατα διοχετεύονται στο σύστημα σωληνώσεων οροφής για το δροσισμό των χώρων. Συμπληρωματικά, στους χώρους των γραφείων έχουν εγκατασταθεί πετάσματα εκπομπής για θέρμανση και ψύξη κάτω από την οροφή και σε μια ζώνη κοντά στα ανοίγματα, τα οποία λειτουργούν αυτόνομα, ανάλογα με τις ανάγκες των χρηστών και επιπλέον παρέχουν και ηχομόνωση. Στους χώρους με αυξημένες απαιτήσεις σε κλιματισμό, όπως είναι ο χώρος εξυπηρέτησης κοινού, το εστιατόριο και οι αίθουσες συνεδριάσεων, συμπληρωματικά με το σύστημα οροφής έχει εγκατασταθεί σύστημα κλιματισμού με ανάκτηση θερμότητας υψηλής ενεργειακής απόδοσης.
Η αξιοποίηση της ηλιακής ενέργειας γίνεται μέσω των φωτοβολταϊκών πετασμάτων, που είναι ενσωματωμένα στις περσίδες των όψεων, καθώς και στην οροφή του κτιρίου. Συγκεκριμένα 4.000 m2 φωτοβολταϊκών πετασμάτων είναι εγκατεστημένα συνολικά στο κτίριο, το 60% των οποίων βρίσκονται στην οροφή. Κάποια από αυτά διαθέτουν υβριδικά φωτοβολταϊκά / θερμικά στοιχεία, τα οποία εκτός από ηλεκτρισμό παράγουν και θερμική ενέργεια για την παραγωγή ζεστού νερού χρήσης, που χρησιμοποιείται στην κουζίνα και στα μπάνια.
Το κτίριο του νέου δημαρχείου του Freiburg έχει βραβευτεί με το βραβείο "Balthasar Neumann 2018" και το "German Sustainability Award 2019".

Το "LAM House" βρίσκεται στη Λευκωσία και αποτελεί παράδειγμα κτιρίου σύγχρονης αρχιτεκτονικής, το οποίο προσαρμόζεται στα δεδομένα του τόπου, χρησιμοποιώντας τις παραδοσιακές αρχές του βιοκλιματικού σχεδιασμού. Έχοντας μια σαφή φιλοσοφία για την αρχιτεκτονική και τις αρχές σχεδιασμού του κτιρίου, η μελέτη καταφέρνει να ξεχωρίσει, εστιάζοντας το ενδιαφέρον της στη λειτουργικότητα, καθώς και στην αίσθηση άνεσης των χώρων. Εξαιτίας του νότιου προσανατολισμού, η κατοικία λειτουργεί βιοκλιματικά, κυρίως με παθητικά συστήματα σχεδιασμού, χωρίς επιπλέον τεχνική υποστήριξη.
Το κτίριο καλύπτει 350 m² από τα 590 m² του οικοπέδου. Τα υπόλοιπα 240 m² χρησιμοποιήθηκαν για τον κήπο, την πισίνα, το χώρο της ψησταριάς και τη μεγάλη στεγασμένη βεράντα. Οι όγκοι του χώρου στάθμευσης οχήματος, του ισογείου και του ορόφου, οι οποίοι συνθέτουν τη γεωμετρία του κτιρίου, είναι ευδιάκριτοι από την πρόσοψη.
Το ισόγειο αποτελείται από έναν ενιαίο χώρο διημέρευσης, με κουζίνα, τραπεζαρία και καθιστικό. Μια αίσθηση άνεσης χαρακτηρίζει αυτό το χώρο, ο οποίος είναι διώροφος σε ύψος και "διπλασιάζεται" σε βάθος όταν ανοίξουν οι γυάλινες πόρτες προς τον κήπο, καθώς ενοποιείται με τον εξωτερικό χώρο. Η μεγάλη στεγασμένη βεράντα του ισογείου θερμαίνεται από τον ήλιο το χειμώνα και προστατεύεται το καλοκαίρι, χαρίζοντας μια ιδανική ατμόσφαιρα διαβίωσης στο χώρο.
Ο όγκος του ορόφου, ο οποίος φιλοξενεί τέσσερα υπνοδωμάτια, εδράζεται επάνω από το ισόγειο, έτσι ώστε να δημιουργεί μία στεγασμένη στοά εισόδου. Η πρόσοψη του ορόφου προς το δρόμο είναι κλειστή, προσφέροντας ιδιωτικότητα στην κατοικία. Ένας μικρός εσωτερικός κήπος στον όροφο αποτελεί ένα από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία της αρχιτεκτονικής σύνθεσης, καθώς είναι ορατός από τον ισόγειο ενιαίο χώρο. Το κυρίως υπνοδωμάτιο έχει επίσης θέα σ' αυτό τον κήπο, αλλά και σε μια δεύτερη βεράντα. Τα άλλα δύο υπνοδωμάτια "βλέπουν" προς την πλευρά του ισόγειου κήπου. Η πρόσοψή τους, επενδυμένη με σανιδωτό ξύλο, αποτελεί μια ενιαία επιφάνεια, που συντελεί στη διαμόρφωση του ιδιαίτερου αρχιτεκτονικού χαρακτήρα της κατοικίας.
Μια ήρεμη ατμόσφαιρα χαρακτηρίζει το χώρο χάρη στις γήινες αποχρώσεις του κτιρίου και των επίπλων. Το εμφανές σκυρόδεμα χρησιμοποιείται σε διάφορα σημεία, στον εσωτερικό και στον εξωτερικό χώρο, δημιουργώντας μια αντίθεση με τις λευκές επιχρισμένες επιφάνειες. Ο διώροφος ισόγειος χώρος με θέα τον κήπο και το εσωτερικό αίθριο, καθώς και το φως από τις πέργκολες που τον στεγάζουν είναι στοιχεία ιδιαίτερου ενδιαφέροντος του σχεδιασμού της κατοικίας. Με απλές κινήσεις, οι αρχιτέκτονες δημιουργούν ευχάριστες συνθήκες διαβίωσης σε πραγματικά ξεχωριστούς χώρους. Ακόμη, στοιχεία εσωτερικής και εξωτερικής διαρρύθμισης του χώρου, όπως η κουζίνα, η βιβλιοθήκη, το τζάκι, ο σταθερός φωτισμός και όλες οι υπαίθριες κατασκευές, σχεδιάστηκαν από τους αρχιτέκτονες αποκλειστικά ως κομμάτι μιας ενιαίας αρχιτεκτονικής σύνθεσης.

Το ξενοδοχειακό συγκρότημα του "Αστέρα Βουλιαγμένης" αναπτύσσεται στη χερσόνησο του Μικρού Καβουριού, σε περιοχή συνολικής έκτασης 301.865 m², που αποτελεί μοναδικό τόπο αναψυχής και φυσικής ομορφιάς στην ευρύτερη περιοχή της Αττικής.
Σκοπός του συνολικού έργου ήταν η αξιοποίηση και αναβάθμιση των υφιστάμενων τουριστικών εγκαταστάσεων και κτιριακών και λιμενικών υποδομών, η δημιουργία νέων δομών –κυρίως υποστηρικτικών των υφιστάμενων τουριστικών μονάδων–, καθώς και η χωροθέτηση κατοικιών και λοιπών βοηθητικών χώρων.
Η αρχιτεκτονική μορφή των υφιστάμενων κτιρίων του συγκροτήματος διέπεται από το ύφος που επικρατούσε την εποχή κατασκευής τους, από το 1960 έως το 1985 περίπου. Τα κτίρια είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό ενσωματωμένα στο φυσικό περιβάλλον και εναρμονισμένα με το φυσικό ανάγλυφο της περιοχής.
Οι περισσότερες ξενοδοχειακές υποδομές κατασκευάστηκαν τη δεκαετία του 1960 και συγκεκριμένα το ξενοδοχείο "Αρίων", το συγκρότημα των μπαγκαλόου (καμπάνες), το εστιατόριο αυτών, τα κτίρια της "πλαζ του Αστέρα" και μεγάλο μέρος των σημερινών διαμορφώσεων του περιβάλλοντος χώρου, σε σχέδια των αρχιτεκτόνων Κ. Βουτσινά και Θ. Θεοφιλόπουλου.
Το 1971 προστέθηκε ο 4ος όροφος στο ξενοδοχείο "Αρίων" και κατασκευάστηκαν τα βοηθητικά κτίρια στην περιοχή των αθλητι-κών εγκαταστάσεων σε σχέδια των αρχιτεκτόνων Α. Βουρέκα, Α. Γεωργιάδη και Κ. Δεκαβάλλα.
Το ξενοδοχείο "Ναυσικά" κατασκευάστηκε το 1979, επίσης σε σχέδια των αρχιτεκτόνων Α. Βουρέκα, Α. Γεωργιάδη και Κ. Δεκαβάλλα. Το ξενοδοχείο "Αφροδίτη" κατασκευάστηκε το 1984, σε σχέδια των αρχιτεκτόνων Ν. Χατζημιχάλη, Γ. Νικολετόπουλου, Β. Μπογάκου και Δ. Αντωνακάκη. Το ξενοδοχείο βρισκόταν εκτός λειτουργίας από το έτος 2007, ενώ έχει ήδη κατεδαφιστεί.
Ορισμένες από τις κτιριακές υποδομές ανακαινίστηκαν / αναβαθμίστηκαν το 2004 από το γραφείο Π. Μασουρίδη.
Νεότερες κατασκευές πραγματοποιήθηκαν το 2008 περίπου και περιλαμβάνουν τα στέγαστρα εισόδου του ξενοδοχείου "Ναυσικά" και το κτίριο κεντρικής εισόδου του συγκροτήματος των αρχιτεκτόνων Ε. Σακελλαρίδου και Μ. Παπανικολάου, ενώ κατά την ίδια χρονική περίοδο έγινε ανακαίνιση των συγκροτημάτων μπαγκαλόου και των εγκαταστάσεων της πλάζ από το γραφείο ZEGE A.E. / Ζέππος - Γεωργιάδη & Συνεργάτες.

Λουτρικές εγκαταστάσεις - "Πλαζ Αστέρα"
Η "πλαζ του Αστέρα" πέραν των υπαίθριων εγκαταστάσεων περιλαμβάνει και τρία κτίρια συνοδευτικών χρήσεων εξυπηρέτησης των λουόμενων ("Απόλλων", "Άρτεμις" και κτίριο εισόδου). Ο ευρύτερος χώρος της πλαζ αναδιαμορφώθηκε και αναδείχθηκε ο αρχαίος ναός του Απόλλωνα Ζωστήρα.

Κτιριακές εγκαταστάσεις
Το ξενοδοχείο "Αρίων" είναι ένα κτίριο μοντέρνας μορφολογίας με λιτά χαρακτηριστικά, στο οποίο δεσπόζει ο επιμήκης καμπύλος σχηματισμός του όγκου του.
Στις υφιστάμενες όψεις επικρατούν τα φυσικά υλικά επενδύσεων (επενδύσεις με πέτρες και μάρμαρο σε διάφορες αποχρώσεις), τα ευμεγέθη υαλοστάσια και τα ιδιαίτερου σχεδιασμού κιγκλιδώματα από ξύλινες και μεταλλικές διατομές. Ενδιαφέρον έχει επίσης η υψηλής αισθητικής διάτρητη μαρμάρινη κατασκευή στη νότια όψη του, στο επίπεδο του ισογείου.
Το κτίριο ανακαινίστηκε, αναδιαρρυθμίστηκε και εκσυγχρονίστηκε πλήρως, ώστε να περιλαμβάνει 108 δωμάτια / σουίτες με δυναμικότητα 216 κλινών.
Επίσης διαθέτει εστιατόρια και μπαρ, αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, χώρους άθλησης, χώρους υδροθεραπείας - spa με εσωτερική πισίνα, καθώς και υπαίθρια πισίνα, ενώ οι σουίτες του τελευταίου ορόφου έχουν κήπους δώματος με ιδιωτικές πισίνες.
Στις όψεις του κτιρίου έχουν γίνει οι κατά το δυνατόν περιορισμένες και τοπικές επεμβάσεις, επιλεκτικά και όπου κρίθηκε απαραίτητο, με στόχο τη διατήρηση και ανάδειξη της υφιστάμενης μορφολογίας. Το συγκρότημα των μπαγκαλόου αποτελείται από 58 σουίτες, με συνολική δυναμικότητα 122 κλινών. Τα χαρακτηριστικά δομικά τους υλικά είναι επενδύσεις λιθοδομής, μεγάλα υαλοστάσια προς τη θέα της θάλασσας και στέγη με επικάλυψη χαλκού. Παρόμοιας αρχιτεκτονικής είναι και το κτίριο του εστιατορίου, καθώς και μικρά συνοδευτικά βοηθητικά κτίρια.
Τα κτίρια ανακαινίστηκαν χωρίς παρεμβάσεις στις όψεις τους, ενώ προστίθενται επιπλέον υπαίθριες πισίνες.
Το κτίριο του "Taverna 37" ανακατασκευάστηκε στη θέση του παλαιού αντίστοιχου κτιρίου με παρόμοια λειτουργική και μορφολογική αντιμετώπιση. Το κτίριο είναι εν μέρει επιχωμένο και επενδυμένο με πέτρα. Περιλαμβάνει χώρους κουζίνας και χώρους υγιεινής. Λειτουργεί κατά τους θερινούς μήνες και ο χώρος των πελατών αναπτύσσεται σε υπερυψωμένο από την ακτή υπαίθριο χώρο και σε παραθαλάσσιο χώρο, στεγασμένους με ξύλινη κατασκευή πέργκολας.
Το ξενοδοχείο "Ναυσικά" είναι ένα κτίριο μοντέρνας μορφολογίας, με όψεις από βαμμένο ανεπίχριστο σκυρόδεμα ως επί το πλείστον και εκτεταμένες επιφάνειες υαλοπετασμάτων και κουφωμάτων αλουμινίου, αλλά και ιδιαίτερης αισθητικής διακοσμητικά στοιχεία (ζαρντινιέρες και διαχωριστικά διαφράγματα δωματίων). Κεντρική ιδέα της φιλοσοφίας του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού του αποτελεί η υποχώρηση κάθε υπερκείμενου επιπέδου σε σχέση με το αντίστοιχο υποκείμενο. Δηλαδή παρατηρείται υποχώρηση των εξωστών που "βλέπουν" προς τη θάλασσα. Το κτίριο ανακαινίστηκε, αναδιαρρυθμίστηκε και εκσυγχρονίστηκε πλήρως, ώστε να περιλαμβάνει 136 δωμάτια / σουίτες με δυναμικότητα 272 κλινών.
Επίσης περιλαμβάνει εστιατόρια και μπαρ, αίθουσες πολλαπλών χρήσεων, εκδηλώσεων και συνεδρίων, καταστήματα, χώρους άθλησης, χώρους απασχόλησης παιδιών, καθώς και υπαίθρια πισίνα και υπαίθριους χώρους εστίασης / μπαρ στο επίπεδο της θάλασσας. Δημιουργήθηκαν μικροί κήποι σε όλες τις υπαίθριες επιφάνειες δωμάτων, που υπάρχουν λόγω των υποχωρήσεων του κτιρίου ανά όροφο, και αποδόθηκαν είτε σε σουίτες με την προσθήκη πισίνας και πέργκολας, είτε σε κοινόχρηστους χώρους.
Στους ορόφους δωματίων στον κεντρικό προθάλαμο κάθε ορόφου υλοποιείται νέα κλίμακα εντός πολυώροφου κενού με τη θέα της θάλασσας.
Στον 6ο όροφο, που είναι και ο όροφος εισόδου στο κτίριο, έγινε εσωτερικός επανασχεδιασμός των χώρων, καθώς και της εσωτερικής κυκλοφορίας, με σκοπό την αναβάθμιση της αισθητικής της εισόδου και την ενίσχυση της θέας προς τη θάλασσα για τον εισερχόμενο επισκέπτη στο κτίριο.
Το συγκρότημα αθλητικών εγκαταστάσεων και κτιρίου διοίκησης περιλαμβάνει υπαίθρια γήπεδα τένις, μπάσκετ, μικρό γήπεδο ποδοσφαίρου και τα κτίρια μελών τένις, αποδυτηρίων, γραφείων και αποθηκών.
Πραγματοποιήθηκαν εργασίες ανακαίνισης και εκσυγχρονισμού των κτιρίων και των ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεων σε όλους τους χώρους, ενώ οι χώροι άθλησης ανακατασκευάστηκαν. Το νέο κτίριο εστιατορίου είναι ένα νέο διώροφο κτίριο με υπόγειο, εν μέρει επιχωμένο. Η αρχιτεκτονική του κτιρίου χαρακτηρίζεται από την καμπύλη χάραξή του, σε σχέση και με το γειτονικόκαμπύλο κτίριο του ξενοδοχείου "Αρίων" και από τα εκτεταμένα υαλοστάσια της βόρειας όψης του προς τη θάλασσα και τη θέα και από τη στέγη του με το καμπύλο πτυχωτό ανάπτυγμα, η οποία επικαλύπτεται με φύλλα χαλκού. Οι επιφάνειες των όψεων, όπου δεν υπάρχουν υαλοστάσια, επενδύθηκαν με φυσικό λίθο. Τέλος, 13 νέα κτίρια κατοικιών χωροθετούνται στην περιοχή του κατεδαφισμένου ξενοδοχείου "Αφροδίτη", στο νότιο τμήμα του ακινήτου.

Περιβάλλων χώρος
Ο περιβάλλων χώρος του ακινήτου (πλην ελάχιστων επιφανειών πέριξ των υφιστάμενων κτιρίων) κατανέμεται στις ζώνες Ι: περιοχή αποκατάστασης (ΙΑ) και προστασίας (ΙΒ) φυσικού τοπίου και ΙΙ: Ζώνη απόλυτης προστασίας αρχαιολογικού χώρου.
Διατηρήθηκαν όλες οι υφιστάμενες διαμορφώσεις, που βελτιώθηκαν ως προς τις χαράξεις, τα υλικά και τις φυτεύσεις, με στόχο τη δημιουργία ποιοτικών χώρων, το άνοιγμα στη θέα, την ενίσχυση της συνδεσιμότητας, την εξασφάλιση συνέχειας τοπίου, την ανάδειξη με σεβασμό του υφιστάμενου φυσικού τοπίου, τη διατήρηση και ανάδειξη των φυσικών οικοσυστημάτων.
Διαχωρίστηκαν οι κινήσεις των πεζών από την κίνηση των αυτοκινήτων και αντικαταστάθηκαν τα φθαρμένα και ετερόκλητα υλικά επιστρώσεων και διαμορφώσεων με υλικά όπως οι φυσικές πέτρες (μάρμαρο και πωρόλιθος) και το ξύλο σε μικρότερη έκταση. Έγινε ενοποίηση και ενίσχυση των ζωνών πρασίνου, ώστε να λειτουργήσουν ως ενιαίο οικοσύστημα, που θα συμβάλει στην ενίσχυση και στη βελτίωση της βιοποικιλότητας, με την επιλογή κυρίως ιθαγενών φυτών και, όπου είναι εφικτό, ενδημικών φυτών, που βρίσκονται σε ισορροπία με το χαρακτήρα της περιοχής, το κλίμα και το έδαφος. Οι φυτεύσεις νέων δένδρων στο σύνολο της ιδιοκτησίας είναι κατά 35% περίπου περισσότερες από τον αριθμό δένδρων που αφαιρούνται για τις ανάγκες των εργασιών.

Σε μία τυπική μεταπολεμική μονοκατοικία του '50 των αθηναϊκών προαστίων, στο Χαλάνδρι, βρήκε στέγη η αστική εκδοχή του καλοκαιρινού ιταλικού εστιατορίου της Αντιπάρου, το Lollo’s Atene.
Σκοπός των μελετητών ήταν να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον λιτό και "φρέσκο", όπως το ιταλικό μενού, που προσφέρεται, αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα ότι έχουν να αντιμετωπίσουν την πληθώρα των υλικών και την κατασκευαστική και μορφολογική πολυπλοκότητα των κτισμάτων της εποχής.
Το εσωτερικό του σπιτιού είχε δεχτεί πολλές επεμβάσεις μέσα στα χρόνια λόγω των αλλεπάλληλων αλλαγών στη χρήση και επακολούθως και των εσωτερικών διατάξεων.
Οι προσθήκες εσωτερικά απομακρύνθηκαν με σκοπό να αποκαλυφθεί η πιο ειλικρινής μορφή του, ο σκελετός του.
Οι τοίχοι, εσωτερικοί και εξωτερικοί, είναι από πέτρα. Παλαιότερες καθαιρέσεις στο εσωτερικό του κτιρίου οδήγησαν στην ανάγκη της χρήσης μεταλλικών δοκών για υποστήριξη της οροφής, η οποία είναι κατασκευασμένη από μία αρκετά ασυνήθιστη, ταυτόχρονα μορφολογικά ενδιαφέρουσα κατασκευή από συμπαγή τούβλα και σκυρόδεμα.
Κεντρικός άξονας του σχεδιασμού ήταν, αντί να καλυφθεί και να κρυφτεί όλη αυτή η πολυπλοκότητα, να αποκαλυφθεί σε μία ήπια συνύπαρξη με τις νέες επεμβάσεις.
Στην κύρια αίθουσα οτιδήποτε βρίσκεται κάτω από το περβάζι των παραθύρων είναι χρωματισμένο σε βαθύ πράσινο, σαν να είναι βουτηγμένο στο λάδι. Οι υφές είναι "δουλεμένες", για να είναι ομαλές και λείες, από λακαριστές επιφάνειες και γυαλιστερά βερνίκια.
Ένα μεγάλο οβάλ τραπέζι από γυαλισμένο μωσαϊκό "γεμίζει" όλο τον ημικυκλικό χώρο με τα παράθυρα. Η επιφάνειά του κατασκευάστηκε επί τόπου, ακολουθώντας την παραδοσιακή μέθοδο κατασκευής μωσαϊκών της εποχής και έχει βάση από τσιμέντο χρωματισμένο στο πράσινο χρώμα της αίθουσας με λευκές, μαύρες και κόκκινες ψηφίδες.
Ό,τι βρίσκεται από εκεί και επάνω, τα δομικά στοιχεία από πέτρες και τούβλα, τα μέταλλα αλλά και οι νέες προσθήκες – αεραγωγοί, κανάλια φωτισμού, ηχεία – έχουν καλυφθεί με ένα πέπλο λευκού χρώματος, μέσα από τη χρωματική ομοιομορφία του οποίου εξομαλύνεται και εξομοιώνεται η πολυπλοκότητα των στοιχείων και η αδρότητα των υλικών.
Η αυστηρή διχρωμία του χώρου δίνει πρωταγωνιστικό ρόλο στους επισκέπτες και στην πολυχρωμία των πιάτων που σερβίρονται.
Η μεγάλη τζαμαρία που διαχωρίζει την κουζίνα και τα φωτιστικά, που σχεδιάστηκαν ειδικά για το εστιατόριο, προσθέτουν στη διχρωμία πινελιές από μεταλλικό σφυρήλατο χρώμα σκουριάς.
Η φωτεινή τζαμαρία λειτουργεί σαν οθόνη θεάτρου σκιών, στην οποία προβάλλεται η αδιάκοπη κίνηση της κουζίνας.
Τα φωτιστικά του χώρου, ο ψιλόλιγνος πολυέλαιος που αναπτύσσει περιστροφικά οριζόντια "μπράτσα" επάνω από το μωσαϊκό τραπέζι και τα αστεράκια στους πέτρινους τοίχους, έχουν σχεδιαστεί ειδικά για το χώρο από μεταλλικούς σωλήνες, που απολήγουν σε εμφανείς γλόμπους.
Μέσα από τις έντονες αντιθέσεις που δημιουργούνται με την ταυτόχρονη αποκάλυψη και κάλυψη της υφής των επιφανειών και της υλικότητας του υφισταμένου κτιρίου αντιπαραβάλλεται το λείο με το αδρό, το σκοτεινό με το φωτεινό, το γυαλιστερό με το ματ, τα παρόν με το παρελθόν.
Η εξωτερική σκεπαστή βεράντα και ο κατάφυτος κήπος παρέχουν επιπλέον χώρο για τον επισκέπτη, ο οποίος είναι περιτριγυρισμένος από έναν από τους λίγους εναπομείναντες αστικούς κήπους της Αθήνας.

Διαμόρφωση κεντρικής εισόδου με έκκεντρα περιστρεφόμενο μηχανισμό, σε κατοικία στο Άμστερνταμ. Η πόρτα ενσωματώνεται στην εξωτερική επένδυση από οριζόντια ξύλινα στοιχεία. Φωτογραφίες: Drent Fotografen Groep.

Η κατοικία χωροθετείται στην κορυφή ενός λόφου, σε προάστιο της Βαρκελώνης. Αξιοποιώντας την έντονη κλίση του οικοπέδου, οι χώροι της κατοικίας αναπτύσσονται λειτουργικά σε δύο ορόφους, κατά μήκος της γυάλινης όψης, η οποία λειτουργεί ως μία τεράστια "οθόνη" του φυσικού τοπίου. Οι χώροι οργανώνονται με τρόπο ενιαίο και με κύριο χαρακτηριστικό τη διαφάνεια, αποδίδοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο τοπίο. Φωτογραφίες: Iwan Baan.

Η καμινάδα ενσωματώνεται οργανικά στην όψη της κατοικίας. Η επιλογή των υλικών και η λιτή ογκοπλαστική διάρθρωση του κτιριακού όγκου συμβάλλουν στην ανάδειξη των επί μέρους δομικών / κατασκευαστικών στοιχείων. Φωτογραφία: Πάρης Χριστοδούλου.