Οι αλλαγές που έχει επιφέρει η πανδημία σκιαγραφείται τόσο στο προφίλ των ταξιδιωτών, στους κανόνες υγιεινής και καθαριότητας, όσο και στην ενσωμάτωση της τεχνολογίας στους χώρους των ξενοδοχείων κ.α. Στο άρθρο παρουσιάζονται συνοπτικά οι επικρατέστερες τάσεις, όπως αυτές διαφαίνεται να διαμορφώνουν το νέο πλαίσιο της τουριστικής βιομηχανίας.

Σε άμεση συμφωνία με τη χρήση του, το ερευνητικό κέντρο στην Κρήτη σχεδιάστηκε έτσι, ώστε να αποτελεί ζωντανό παράδειγμα κτιρίου φιλικού προς το περιβάλλον και ενεργειακά αυτόνομου.
Τα φυσικά υλικά που χρησιμοποιήθηκαν έχουν μικρή ενσωματωμένη ενέργεια και καλές θερμομονωτικές ιδιότητες.
Ο φέρων οργανισμός του κτιρίου είναι ξύλινος, κατασκευασμένος από επικολλητή ξυλεία κατηγορίας GL24 με πιστοποίηση αειφόρου διαχείρισης δασών. Εδράζεται σε θεμελίωση και στο κεντρικό του τμήμα σε δοκούς ή τοιχώματα του υπογείου από οπλισμένο σκυρόδεμα. Η ανωδομή εξασφαλίζεται πλευρικά έναντι ανεμοπίεσης και σεισμικής φόρτισης μέσω μεταλλικών συνδέσμων δυσκαμψίας σε χιαστί διάταξη και σε επιλεγμένα φατνώματα του χωρικού πλαισίου.
Οι εξωτερικοί τοίχοι πλήρωσης του κτιρίου εγκιβωτίζουν τον ξύλινο φέροντα οργανισμό. Αυτοί οι τοίχοι είναι χτισμένοι με δύο διαφορετικές τεχνικές· μία από αυτές είναι με αχυρόμπαλες 50 cm πάχους, επιχρισμένες με πηλοκονίαμα εσωτερικά και ασβεστοκονίαμα εξωτερικά.
Επιπλέον, τα φυτεμένα δώματα περιέχουν ως οργανική ύλη προϊόντα επιφανειακής εκσκαφής του οικοπέδου, που χαρακτηρίζουν την τοπική χλωρίδα.

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ & ΜΕΛΕΤΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ: ΑΝΤΩΝΙΑ ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΗ, ΖΕΤΑ ΧΡΥΣΑΦΑΚΗ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΖΕΤΑ ΧΡΥΣΑΦΑΚΗ

Ο Γιώργος Κονταξάκης γεννήθηκε στα Χανιά το 1983. Είναι πτυχιούχος της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου (2001-2007).
Το 2009 μετοίκησε στο Παρίσι όπου ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές σπουδές στον τομέα του αστικού σχεδιασμού και των αναπλάσεων (Ecole Nationale Supérieure d’Architecture de Paris – La Villette) σε συνεργασία με τον αείμνηστο Γ.Τσιώμη.
Στο Παρίσι έζησε και εργάστηκε από το 2009 εως το 2020. Συνεργάστηκε με αρχιτεκτονικά γραφεία αλλά ασχολήθηκε παράλληλα με ιδιωτικά έργα ως ελεύθερος επαγγελματίας. Η ευρεία θεματολογία των έργων που έχει επιμεληθεί περιλαμβάνει από τον σχεδιασμό καταστημάτων (retail design) για διεθνή brands, έως ξενοδοχεία καθώς και ιδιωτικές κατοικίες. Υλοποιημένα έργα του βρίσκονται στη Γαλλία, στη Μ.Βρετανία, στην Ασία, και στην Ελλάδα.
Από το 2020 ο Γ. Κονταξάκης αποφάσισε να μεταφέρει τη βάση του στα Χανιά, ενώ το 2021 ιδρύει την Kontaxakis Architects η οποία δραστηριοποιείται στο χώρο της αρχιτεκτονικής μελέτης καθώς και της μελέτης εσωτερικών χώρων.

Η κεντρική σκάλα ενός ξενοδοχείου στην Κίνα αποτελεί το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο του εσωτερικού σχεδιασμού, τραβώντας το βλέμμα των επισκεπτών κατά την είσοδό τους στον χώρο.
Φωτογραφία: Tsing Lim At Agent Pay

Κατά τη μεταμόρφωση ενός παλιού βιομηχανικού κτιρίου σε σύγχρονο ξενοδοχείο στο Πεκίνο η κεντρική ιδέα ήταν το κτίριο να περιβάλλεται από μια περίτεχνη γυάλινη πρόσοψη που λειτουργεί ως δεύτερη, διαφανής επιδερμίδα, η οποία περιβάλλει τα βιομηχανικά εξαρτήματα, όπως τους τοίχους από σκυρόδεμα και τα χαλύβδινα ζευκτά στέγης, τα οποία αφήνονται εκτεθειμένα σε όλο τους το χρηστικό μεγαλείο.
Φωτογραφία: Tsing Lim At Agent Pay

Η κατοικία στην Κοπεγχάγη χαρακτηρίζεται από την κεντρική καμπυλόμορφη πτέρυγα, η οποία είναι επενδυμένη με γυαλί με σύγχρονα, ειδικά κατασκευασμένα παράθυρα, ενώ στο σύνολό της αποτελείται από ατσάλι και σκυρόδεμα.
Φωτογραφία: Coast, Rasmus Hjortshøj

Τα γυάλινα τμήματα της όψης εναλλάσσονται με ορείχαλκο στην πρόσοψη, κάνοντας το κτίριο να λαμπυρίζει από απόσταση, αναγγέλλοντας διακριτικά την παρουσία του και παρασύροντας τους περιπλανώμενους να πλησιάσουν.
Φωτογραφία: Joe Fletcher

Το εσωτερικό των ενοικιαζόμενων δωματίων "The Gessner" στο Λονδίνο χαρακτηρίζεται από την έμφαση στα φυσικά υλικά, καθώς και από την προσεγμένη επιλογή ιδιαίτερων επίπλων και έργων τέχνης δένουν αρμονικά με το χώρο.
Φωτογραφία: WAY OF LIFE

Στόχος της αρχιτεκτονικής μελέτης ήταν η διαμόρφωση των εσωτερικών χώρων να προσομοιάζει στο γύρω βραχώδες τοπίο, με χρήση φυσικών υλικών και μιας παλέτας ήπιων χρωμάτων σε καφέ και ροζ αποχρώσεις.
Φωτογραφία: Joe Fletcher

Το νέο ξενοδοχείο του ομίλου Anatolia Hospitality βρίσκεται στο αναπτυσσόμενο δυτικό τμήμα του κέντρου της Θεσσαλονίκης, στην περιοχή του Νέου Σιδηροδρομικού Σταθμού. Είναι το πρώτο "έξυπνο" ξενοδοχείο της πόλης με προσωποποιημένες υπηρεσίες και σύγχρονο design και διαθέτει 83 δωμάτια και 164 κλίνες.
Το γραφείο "Κουλουκούρης & Συνεργάτες" ανέλαβε την αξιολόγηση του ακινήτου πριν την αγοραπωλησία, επέβλεψε τη διαδικασία των νομιμοποιήσεων για τον επενδυτή, έκανε τη σύλληψη της αξιοποίησης του ακινήτου για το σκοπό του έργου, οργάνωσε την αρχιτεκτονική μελέτη από τη σύλληψη της ιδέας μέχρι την κατασκευή (προμελέτη, οριστική μελέτη, μελέτη εφαρμογής), συνέταξε τον προϋπολογισμό του έργου για τους χρηματοδοτικούς φορείς, είχε το συντονισμό των μελετών και ανέλαβε τόσο την έκδοση της οικοδομικής άδειας, όσο και την επίβλεψη των εργασιών κατασκευής.
Πρόκειται για ένα απαιτητικό έργο, το οποίο λόγω αλλαγής χρήσης του υφιστάμενου κτιρίου (με διάφορες φάσεις κατασκευής και επεκτάσεων) από εκπαιδευτικού χαρακτήρα σε κτίριο ξενοδοχειακής χρήσης και συνάθροισης κοινού, έχρηζε προσοχής τόσο στη στατική ενίσχυσή του, όσο και στην προσαρμογή του στις αρχιτεκτονικές λύσεις και μηχανολογικές απαιτήσεις, λαμβάνοντας ταυτόχρονα υπόψη τους πολεοδομικούς, κτιριοδομικούς, υγειονομικούς και ξενοδοχειακούς κανονισμούς και προδιαγραφές.
Ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός βασίστηκε στην ανάγκη ανανέωσης και διαφοροποίησης της εικόνας του κτιρίου από το υφιστάμενο αστικό περιβάλλον της περιοχής, με ταυτόχρονη ανάδειξη του ρυθμού και της γεωμετρίας σε ένα υψηλό για τα ελληνικά δεδομένα κτίριο (31,50 m). Η νέα σχεδιαστική πρόταση επί της Μοναστηρίου προσδίδει μία στιβαρότητα, ενώ η συνολική προεξοχή της όψης δημιουργεί σκίαση και προστατεύει τα ανοίγματα της όψης. Στο σχεδιασμό περιλαμβάνονταν, επίσης, η αλλαγή της ενεργειακής κλάσης του κτιρίου (από Δ σε Β+) μέσω της ενίσχυσης της θερμομόνωσης στο σύνολο του κελύφους (+7 cm). Στις τρείς από τις τέσσερις πλευρές του κτιρίου εφαρμόστηκε πιστοποιημένο σύστημα θερμοπρόσοψης, ενώ στην τέταρτη και κύρια όψη, επί της οδού Μοναστηρίου, επιλέχθηκε ένα σύνθετο σύστημα με πλάκες θερμομόνωσης από πετροβάμβακα 7cm στερεωμένες σε μεταλλική κατασκευή με επιπρόσθετες μεμβράνες συγκράτησης και διαπνοής και τελική επένδυση από στοιχεία HPL με υφή ξύλου και στοιχεία ινογυψοσανίδας με επικάλυψη πατητής τσιμεντοκονίας. Στο σχεδιασμό εντάχθηκαν και περαιτέρω ενεργειακές λύσεις με βιοκλιματικά στέγαστρα στο roof garden για τη διαχείριση του ηλιασμού και τη δυνατότητα επέκτασης των δραστηριοτήτων στο επίπεδο αυτό. Παρόμοια λύση δόθηκε και στο χώρο του ακαλύπτου στο ισόγειο που αξιοποιήθηκε ως εξωτερικός χώρος του εστιατορίου, σε συνδυασμό με τον κατακόρυφο κήπο (Secret Garden).
Πέραν της θερμικής άνεσης στο κτίριο, εξίσου σημαντικό ζητούμενο ήταν η επίλυση του προβλήματος των εσωτερικών και εξωτερικών θορύβων. Για το λόγο αυτό εκπονήθηκε ειδική ακουστική μελέτη, η οποία αφορούσε στις υφιστάμενες συνθήκες του κτιρίου και προδιαγράφηκε μία σειρά από επεμβάσεις, που αφορούσαν στην ακουστική άνεση σε όλα τα επίπεδα. Ειδικότερα, επιλύθηκε η επίστρωση των δαπέδων σε όλα τα επίπεδα και ειδικότερα στην οροφή του εβδόμου ορόφου, όπου δημιουργήθηκε το roof garden και η κολυμβητική δεξαμενή. Για την αποφυγή μετάδοσης του ήχου μεταξύ χώρων διαφορετικών χρήσεων, οι εσωτερικές τοιχοποιίες επιλύθηκαν με ένα συμπαγές σύστημα τοιχοποιίας με 2 + 2 γυψοσανίδες και ηχομονωτικά κυτία. Τέλος, ιδιαίτερη βαρύτητα δόθηκε στην επιλογή ενός συστήματος κουφωμάτων με διαφορετική υάλωση ανά όψη κτιρίου, βάσει της διαφορετικής στάθμης θορύβου ανά πλευρά.
Στην προγενέστερη φάση λειτουργίας του κτιρίου χρησιμοποιούνταν μόνο οκτώ από τα έντεκα επίπεδα του κτιρίου με απευθείας πρόσβαση από τον ανελκυστήρα. Το στοίχημα της χρήσης όλων των επιπέδων επιτεύχθηκε με τροποποιήσεις του στατικού φορέα και τη δημιουργία δύο νέων ανελκυστήρων κοινού (με τον έναν εκ των δύο να είναι πυρόσβεσης), καθώς και έναν ανελκυστήρα προσωπικού στο φανάρι του υφιστάμενου κλιμακοστασίου. Και για τις δύο προσθήκες απαιτήθηκαν εκτενείς αδιατάρακτες κοπές και λεπτομερείς ενισχύσεις. Ένα ακόμα ειδικό σημείο ενδιαφέροντος ήταν η ενίσχυση της οροφής του 7ου ορόφου για την προσθήκη της κολυμβητικής δεξαμενής και των συναφών δραστηριοτήτων στο επίπεδο αυτό, καθώς και η επίστρωση του δαπέδου με πατητή τσιμεντοκονία πολυουρεθανικής βάσης.
Σε κάθε όροφο δημιουργήθηκαν δεκατέσσερα δίκλινα δωμάτια, ένα μονόκλινο, ένα δωμάτιο ΑμεΑ, ένα οικογενειακό δωμάτιο, καθώς και δύο σουίτες.
Στην ισόγεια στάθμη του κτιρίου βρίσκεται ο χώρος υποδοχής, το μπαρ, το εστιατόριο, ενώ στην πίσω αυλή εκτείνεται ο χώρος του café-restaurant. Στον ημιόροφο, εκτός των χώρων διοίκησης, βρίσκεται το γυμναστήριο, μία αίθουσα συσκέψεων και ένας χώρος χαλάρωσης των πελατών με βιβλιοθήκη, play room και διαμορφωμένα καθιστικά. Στον πρώτο όροφο αναπτύσσονται τέσσερις αίθουσες συνεδριάσεων και εκδηλώσεων με δυνατότητα ενοποίησής τους, καθώς και παρασκευαστήριο για την εξυπηρέτηση της τροφοδοσίας. Στον 8ο και τελευταίο όροφο του κτιρίου φιλοξενείται το roof garden του ξενοδοχείου, το οποίο προσφέρει ανεμπόδιστη θέα τόσο στο Θερμαϊκό κόλπο, όσο και στα κάστρα. Οι απαραίτητοι βοηθητικοί χώροι και οι θέσεις στάθμευσης βρίσκονται στο υπόγειο. Σημειώνεται ότι το κτίριο είναι συνολικά προσβάσιμο από άτομα με μειωμένη κινητικότητα (ΑΜΚ) και άτομα με αναπηρία (ΑμεΑ) σύμφωνα με τους ισχύοντες κανονισμούς.
Τέλος, ξεχωριστές κατασκευές αποτελούν τα περίπου 70 τετραγωνικά μέτρα κατακόρυφων κήπων στο ισόγειο επίπεδο του κτιρίου και στην όψη επί της Μοναστηρίου, με συνθέσεις φυτών με ανθοφορία που ποικίλει ανά εποχή. Στο ίδιο επίπεδο ξεχωρίζει, επίσης, η ειδική μεταλλική κατασκευή για τη στήριξη του "LED Wall" σε σχήμα Π, που πλαισιώνει την κεντρική είσοδο του ξενοδοχείου σε συνάρτηση με το μεταλλικό στέγαστρο εισόδου, συνδυασμός που τονίζει τη συνολική σχεδιαστική λύση του κτιρίου (ορθοκανονική γεωμετρική διάταξη με παιχνίδι εσοχών και προεξοχών), ενώ παράλληλα συμβάλει επικοινωνιακά στην προβολή του ξενοδοχείου.
Όλα τα παραπάνω στοιχεία οδήγησαν στην ολοκλήρωση ενός δύσκολου έργου υψηλών προδιαγραφών με σύγχρονα και ταυτόχρονα διαχρονικά χαρακτηριστικά, με δυνατότητα εξέλιξης και αναβάθμισης στο χρόνο σε πιθανές νέες απαιτήσεις. Η συνεισφορά της σήμανσης στην ενίσχυση του σχεδιαστικού concept στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία στη βιωματική αντίληψη του έργου από τους χρήστες. Η συνεργασία όλων των συντελεστών του έργου ήταν σε πολλή υψηλό επίπεδο σε όλη τη διάρκεια του έργου.