Πισίνα με μεταλλικά πετάσματα και επανακυκλοφορία νερού μέσω εξαφριστή

Αρχικά διαμορφώνεται ο πυθμένας της πισίνας, όπως αναφέρθηκε παραπάνω και κατόπιν τοποθετούνται τα περιμετρικά μεταλλικά πετάσματα και το κανάλι υπερχείλισης, εφόσον πρόκειται για πισίνα με υπερχείλιση.
Τα μεταλλικά πετάσματα βιδώνονται μεταξύ τους, στερεώνονται με αντηρίδες από γαλβανισμένο χάλυβα και στηρίζονται περιμετρικά σε επιφάνεια σκυροδέματος ή σε πέδιλα σκυροδέματος, οπότε η κατασκευή καθίσταται στέρεη και δεν χρειάζεται η επιχωμάτωση περιμετρικά, πριν από την πλήρωσή της με νερό. Τα περιμετρικά πετάσματα συνήθως έχουν ύψος από 1,00 m έως 1,50 m και σε αυτά διαμορφώνονται οι αναμονές για τα φωτιστικά και τα στόμια προσαγωγής νερού.
Ακολουθεί προαιρετικά η θερμομόνωση των πετασμάτων με σκληρό θερμομονωτικό υλικό. Εφόσον γίνει επίχωση, η πρώτη στρώση σε επαφή με το πέτασμα συνιστάται να διαμορφώνεται με διαπερατό υλικό, όπως η άμμος. Κατόπιν, τοποθετούνται όλες οι σωληνώσεις και οι καλωδιώσεις, που οδηγούνται στο μηχανοστάσιο, το οποίο συνιστάται να τοποθετείται όσο το δυνατόν πιο κοντά στην πισίνα. Έπειτα τοποθετείται ο οδηγός στην κουπαστή των μεταλλικών πετασμάτων και κατόπιν η εύκαμπτη μεμβράνη στο εσωτερικό της πισίνας.
Τα κύρια συστήματα επανακυκλοφορίας νερού είναι με υπερχείλιση ή μέσω εξαφριστή (skimmer). Ο τρόπος της απολύμανσης του νερού δεν διαφοροποιείται και επιτυγχάνεται το ίδιο επίπεδο καθαρισμού και διήθησης του νερού και με τις δύο επιλογές. Στην περίπτωση της πισίνας με υπερχείλιση το νερό της πισίνας ανακυκλώνεται διαρκώς με αργή ροή περιμετρικά της πισίνας μέσω καναλιού υπερχείλισης. Η πισίνα με εξαφριστήρα (skimmer) είναι πιο απλή και γρήγορη κατασκευή σε σχέση με τις πισίνες με υπερχείλιση, καθώς δεν απαιτείται δεξαμενή και κανάλι υπερχείλισης. Το νερό βρίσκεται σε βάθος 5 - 7 cm από το χείλος της πισίνας. Συνιστώνται για επιφάνειες νερού έως και 60 m².