Η BabylonGardens ανακοινώνει την επιτυχή ολοκλήρωση του πρόσφατου έργου πράσινης στέγης στο Πολυτεχνείο Κρήτης, την πρώτη πράσινη στέγη στο Πολυτεχνείο, σημειώνοντας ένα σημαντικό βήμα προς τη βιωσιμότητα και την περιβαλλοντική ενσυνείδηση. Η πράσινη στέγη επιφάνειας 65m², που βρίσκεται στο κτίριο της Σχολής Χημικών Μηχανικών και Μηχανικών Περιβάλλοντος, αποτελεί απόδειξη της δέσμευσής μας για την προώθηση πράσινων πρωτοβουλιών.
Η πράσινη στέγη υλοποιήθηκε ως μέρος του έργου «JUSTROOF – Εφαρμογή μιας πράσινης στέγης για την υποστήριξη της Δίκαιης Μετάβασης», που χρηματοδοτείται από το Πρόγραμμα EUTeens4Green, για την υποστήριξη έργων από νέους σε περιοχές της Δίκαιης Μετάβασης, και ανελήφθη από τέσσερις φοιτητές του πολυτεχνείου Κρήτης.
Υπό την καθοδήγηση των ειδικών της BabylonGardens, οι φοιτητές, μαζί με το προσωπικό και τους διδακτορικούς φοιτητές του Εργαστηρίου Τεχνολογίας και Διαχείρισης Περιβάλλοντος, σχεδίασαν και κατασκεύασαν την πράσινη στέγη. Το έργο ευθυγραμμίζεται με τους στόχους της Πολιτικής Συνοχής της ΕΕ, τονίζοντας τη σημασία της χρηστής διακυβέρνησης και της ενεργού συμμετοχής στην οικοδόμηση ενός βιώσιμου μέλλοντος.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το έργο, μπορεί να επισκεφτεί κανείς την ειδική ιστοσελίδα που δημιούργησαν οι φοιτητές: https://greenroof-tuc.gr.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την BabylonGardens, μπορεί να επισκεφτεί κανείς την ιστοσελίδα https://babylongardens.eu/.

Η Διεθνής Ένωση Αρχιτεκτόνων (UIA-International Union of Architects), σε συνεργασία με το UN-Habitat, ανακοίνωσε την έναρξη του δεύτερου κύκλου του βραβείου UIA 2030 Award. Το βραβείο αυτό που απονέμεται κάθε 2 χρόνια, αναδεικνύει το έργο Αρχιτεκτόνων που συμβάλλουν στην υλοποίηση της Ατζέντας 2030 για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, μαζί με τη New Urban Agenda.
Μετά τη συγκέντρωση 125 έργων από 40 χώρες στον πρώτο κύκλο, οι τελικοί νικητές ανακοινώθηκαν στις 28 Ιουνίου 2022 στο Κατοβίτσε, Πολωνία, κατά τη διάρκεια του World Urban Forum (WUF11).
Συγχρονισμένο με τον World Urban Forum (WUF12) το βραβείο προσκαλεί όλους τους Αρχιτέκτονες παγκοσμίως να υποβάλουν συμμετοχές για υλοποιημένα έργα που επιδεικνύουν σχεδιαστική ποιότητα και έχουν σημαντική συνεισφορά στην επίτευξη των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης (SDGs).
Προθεσμία: 5 Φεβρουαρίου 2024
Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε την ιστοσελίδα: https://www.uia-architectes.org/en/award/uia-2030-award-second-cycle/

Το Ευρωπαϊκό Βραβείο Αρχιτεκτονικής Philippe Rotthier (European Prize of Architecture Philippe Rotthier), που ιδρύθηκε το 1982, επιβραβεύει έργα συλλογικής και πολιτιστικής αξίας, που είναι ενσωματωμένα στο τοπικό περιβάλλον, χρησιμοποιούν φυσικά υλικά με βιώσιμο τρόπο, συνάδουν με το πνεύμα της ευρωπαϊκής πόλης και βρίσκονται σε διάλογο με το παρελθόν και την ιστορία.
Τα βραβευμένα έργα επιλέγονται από επιτροπές μελών της ευρωπαϊκής ελίτ που συμπεριλαμβάνουν συγγραφείς, δημοσιογράφους, σχεδιαστές, ιστορικούς και αρχιτέκτονες.
Το 2024, το European Prize of Architecture Philippe Rotthier θα επιβραβεύσει αρχιτεκτονικά έργα, αστικές και αγροτικές υλοποιήσεις που ολοκληρώθηκαν τα τελευταία πέντε χρόνια και προάγουν την Αρχιτεκτονική σε αρμονία με τη φύση, που εκτιμούν την τοπική ταυτότητα, την ιστορία και την τέχνη της οικοδομής με τη χρήση ορθολογικών αρχών, φυσικών υλικών και τεχνικές κατασκευής. Το βραβείο είναι ανοιχτό σε κατασκευαστές, αρχιτέκτονες, τεχνίτες και πολεοδόμους.
Το ποσό των 40.000 ευρώ, το οποίο μπορεί να διανεμηθεί μεταξύ πολλών συμμετοχών, διατίθεται από τον ιδρυτή του βραβείου, Philippe Rotthier.
Προθεσμία υποβολής: 30 Απριλίου 2024
Για περισσότερες πληροφορίες και για υποβολή αίτησης για συμμετοχή στον διαγωνισμό ακολουθείστε τον σύνδεσμο: https://www.rotthierprize.com/prize2024

Η ενότητα “Talks” του θεσμού “The Ellinikon Moments” συνεχίζεται με μία ξεχωριστή ομιλία του Αρχιτέκτονα – Αρχιτέκτονα Τοπίου Θωμά Δοξιάδη με τίτλο «Επιχειρηματικότητα & Βιωσιμότητα. Αντίθεση ή Συμβίωση;». Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 1η Φεβρουαρίου στις 18:30, στο The Ellinikon Experience Centre, το πιο προηγμένο τεχνολογικά κέντρο επισκεπτών στην Ευρώπη, που βρίσκεται εντός του The Ellinikon Experience Park. Ο διακεκριμένος Έλληνας Αρχιτέκτονας - Αρχιτέκτονας Τοπίου, o οποίος υπογράφει τον σχεδιασμό και τη μελέτη του The Ellinikon Experience Park, καθώς και τη μελέτη φύτευσης και την αδειοδότηση του The Ellinikon Park σε συνεργασία με το αρχιτεκτονικό γραφείο Sasaki, θα εμπνεύσει το κοινό του δεύτερου “Talk”, δημιουργώντας μια σύνδεση μεταξύ των αρχών της βιωσιμότητας και της αρμονικής συμβίωσης ανθρώπου και περιβάλλοντος.

Παρουσιάζοντας έργα που αποτελούν πρότυπα ανάπλασης αειφόρου διαβίωσης, όπως το The Ellinikon Riviera Tower, το The Ellinikon Experience Park, το NaPraia (Πορτογαλία), το Gello (Ιταλία) κ.α., ο ομιλητής θα ενθαρρύνει τον διάλογο γύρω από τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών, την σχέση μεταξύ περιβάλλοντος και ανάπτυξης, την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης καθώς και την θέση της Ελλάδας απέναντι στις περιβαλλοντικές προκλήσεις. Την εκδήλωση θα συντονίσει ο δημοσιογράφος και συγγραφέας, Θοδωρής Γεωργακόπουλος.

 Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφτείτε το experiencecentre.theellinikon.com.gr

 

Η θεμελίωση των βιομηχανικών κτιρίων γίνεται συνήθως με πέδιλα και συνδετήριες δοκούς ή με πεδιλοδοκούς. Η επιλογή του συστήματος θεμελίωσης εξαρτάται από τις ροπές στην έδραση των στύλων και τις αποστάσεις μεταξύ τους. Τα μεταλλικά υποστυλώματα εδράζονται με μεταλλική πλάκα σε κοντά υποστυλώματα από οπλισμένο σκυρόδεμα. Τα κοντά υποστυλώματα οπλισμένου σκυροδέματος μπορεί να προεξέχουν επάνω από την επιφάνεια του εδάφους, όταν πρέπει να προστατευτούν τα μεταλλικά υποστυλώματα από ενδεχόμενη κρούση κατά τη λειτουργία του βιομηχανικού κτιρίου. Εναλλακτικά, μπορεί το μεταλλικό υποστύλωμα να εγκιβωτιστεί σε σκυρόδεμα από τη στάθμη έδρασης μέχρι περίπου 1,5 m επάνω από τη στάθμη του εδάφους για λόγους ανθεκτικότητας.

Ξύλινα, διάτρητα πετάσματα αναρτώνται στην αίθουσα αφίξεων του Kutaisi International Airport, για να προσφέρουν τις βέλτιστες δυνατές συνθήκες ακουστικής στους χρήστες.
Φωτογραφίες: Nakanimamasakhlisi

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΦΩΤΙΣΜΟ ΑΝΑΔΕΙΞΗΣ, ΣΤΗΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΔΙΚΤΥΩΣΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ ΣΥΣΚΕΥΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ

Αν θέλαμε να προσδιορίσουμε τι ακριβώς είναι η τεχνολογία των οπτικών ινών, θα λέγαμε ότι είναι η τεχνική μετάδοσης φωτός μέσω εύκαμπτων διαφανών ινών (γυαλί, πλαστικό) για μια ποικιλία εφαρμογών. Αν και η τεχνολογία που σχετίζεται με τις οπτικές ίνες και τη χρήση τους στα κτίρια είναι σχετικά νέα, οι πρώτες εφαρμογές τους εμφανίστηκαν τη δεκαετία του ‘60 στην ιατρική (ενδοσκοπία) και στη δεκαετία του ‘70 για τηλεπικοινωνιακές ζεύξεις μεγάλων αποστάσεων. Ακόμη παλαιότερα, θα μπορούσε κάποιος να πει ότι όλα τα πειράματα που γίνονταν με χρήση πρισμάτων (κατεύθυνση φωτός μέσω διαφανών μέσων) ήταν ο πρόγονος των οπτικών ινών. Στις κτιριακές εφαρμογές οι οπτικές ίνες χρησιμοποιούνται περισσότερο από 20 χρόνια στον αρχιτεκτονικό φωτισμό ανάδειξης, ενώ τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιούνται για τον φωτισμό χώρων με φυσικό φως και στην εσωτερική δικτύωση ηλεκτρονικών συσκευών για τη μεταφορά των δεδομένων. Επιπλέον, μια σύγχρονη εφαρμογή ιδιαίτερης σημασίας, η οποία μπορεί να ενταχθεί στους αυτοματισμούς και στη λειτουργικότητα της "έξυπνης" κατοικίας (smart home), είναι η καταγραφή και η παρακολούθηση της δομικής καταπόνησης των κτιρίων με αισθητήρια οπτικών ινών.

Στην τουριστική μονάδα ''HOMA'' οι εξωτερικοί χώροι των τριών ανεξάρτητων καταλυμάτων είναι εκτενέστεροι των εσωτερικών και περιλαμβάνουν εξωτερικές κουζίνες, καθιστικά, τραπεζαρίες και ιδιωτικές πισίνες για το κάθε κατάλυμα.
Φωτογραφίες: Παναγιώτης Βουμβάκης

Το "HOMA" είναι μια μικρή τουριστική μονάδα 180 m² στη Βαγιά Σερίφου. Αποτελείται από τρία ανεξάρτητα καταλύματα με δύο υπνοδωμάτια και μικρό χώρο διημέρευσης. Οι εξωτερικοί χώροι, αναλογικά σαφώς εκτενέστεροι των εσωτερικών, περιλαμβάνουν εξωτερικές κουζίνες, καθιστικά, τραπεζαρίες και ιδιωτικές πισίνες για το κάθε κατάλυμα.
Σημείο, γραμμή, επίπεδο
Το πλαίσιο, μέσα στο οποίο δημιουργήθηκε το έργο, είναι ο Νότος της Σερίφου, μια περιοχή με έντονη μεταλλευτική δραστηριότητα. Ίχνη των εγκαταστάσεων των μεταλλείων βρίσκονται διάσπαρτα στην ευρύτερη περιοχή και σηματοδοτούν την ύπαρξη ενός "δεύτερου επιπέδου κατοίκησης" –ενός πλούσιου υπεδάφους και μιας πολύ σημαντικής πολιτιστικής κληρονομιάς.
Σημείο: Οι οπές σε μέγεθος δωματίου, που προέκυψαν από τις εξορύξεις υποδηλώνουν την είσοδο σε ένα δεύτερο υπόγειο δίκτυο στοών κάτω από το φυσικό επίπεδο του εδάφους.
Γραμμή: Στην επιφάνεια τα λιθόστρωτα μονοπάτια, καθώς και το δίκτυο των σιδηροδρομικών γραμμών των βαγονιών, δημιουργούν έντονες χαράξεις, που εμβληματικά εντάσσονται στο άναρχο φυσικό τοπίο.
Επίπεδο: Αυτές οι χαράξεις παράγουν εκτεταμένες επίπεδες επιφάνειες, που λειτουργούν ως τεχνητές προεκτάσεις του επικλινούς εδάφους.
Η αναγνώριση αυτών των δομών και η πρόθεση αναβίωσης ενός σεναρίου πολυεπίπεδης κατοίκισης κάτω από την επιφάνεια του φυσικού εδάφους αποτέλεσαν τον κεντρικό άξονα του σχεδιασμού.
Εκμεταλλευόμενοι τη φυσική κοιλότητα του οικοπέδου χαράσσονται δύο τεθλασμένες γραμμές –"γραμμή"–, που χάνονται στο τοπίο. Αυτές οι δύο χαράξεις ορίζουν αντίστοιχα δύο επίπεδα πλατώματα –"επίπεδο"–, στα οποία χωροθετούνται τα καταλύματα (ένα στο πρώτο επίπεδο και δύο στο δεύτερο). Τα τρία καταλύματα τοποθετούνται σε στροφή μεταξύ τους, εξασφαλίζοντας ιδιωτικότητα, αλλά και ελαφρώς διαφοροποιημένες οπτικές προς τη θάλασσα.
Τα καταλύματα προσεγγίζονται από το δώμα, μέσα από επιμήκεις οπές, με μία γραμμική σκάλα που σηματοδοτεί την είσοδο στο υπέδαφος –στο "νέο" επίπεδο κατοίκησης κάτω από την επιφάνεια του εδάφους.
Κατ’ αναλογίαν των οπών –"σημείο"–, που αποτελούσαν και τη μοναδική πηγή φυσικού φωτισμού στις σκοτεινές στοές των μεταλλείων αλλά και τη μοναδική άμεση υπενθύμιση του "άνω" τοπίου, τα αίθρια, οι σκάλες και οι πισίνες προκύπτουν από τις τετράγωνες και ορθογωνικές μάζες που αφαιρούνται από τα επίπεδα, δημιουργώντας εναλλαγές πλήρους και κενού και εισάγοντας τον φυσικό φωτισμό στους χώρους διαβίωσης.
Το έγχρωμο επίχρισμα στο χρώμα του χώματος, τα κτιστά έπιπλα από λευκό εμφανές σκυρόδεμα, το ξύλο και τα φυσικά βράχια, που πλαισιώνουν την κατασκευή, υπογραμμίζουν τη μονολιθικότητα μιας σύνθεσης, που προέκυψε από τη γλυπτική επεξεργασία του φυσικού εδάφους.

Ο χώρος καθιστικού-τραπεζαρίας με την ανοιχτή κουζίνα λειτουργεί σαν ανοιχτός χώρος σε διάλογο με τις πράσινες εσωτερικές αυλές της κατοικίας. Αυτή η αίσθηση ενισχύεται από διάφορα ανοίγματα στην οροφή που μεταφέρουν το εξωτερικό φως με ασυνήθιστα έντονο τρόπο.
Φωτογραφίες: Giacomo Albo architect/photographer