Ο openplan χώρος του καθιστικού-τραπεζαρία-κουζίνα έχει σχεδιαστεί για να προσφέρει άνεση, ηρεμία και εξαιρετική αισθητική στην καθημερινή ζωή. Τα ασαφή όρια μεταξύ εσωτερικού και εξωτερικού που επιτυγχάνονται με το αίθριο, τους ημιυπαίθριους χώρους και την μεγάλη εσωτερική αυλή έχουν ως αποτέλεσμα ο εσωτερικός χώρος να διαχέεται προς τον εξωτερικό. Τα μεγάλα υαλοστάσια, έρχονται να ενισχύσουν τα μη εμφανή όρια επιτρέποντας επίσης, στο φυσικό φως να εισέλθει στο κτήριο. Με όλα αυτά τα στοιχεία επιτυγχάνεται μια ολοήμερη υπαίθρια κατοίκηση και μια εξωστρέφεια του κτιρίου.
Φωτογραφίες: Γιώργης Γερόλυμπος

Η εξοχική κατοικία βρίσκεται στην κορυφή μιας πλαγιάς κατάφυτης με ελαιόδεντρα, έχοντας πανοραμική θέα στον Αργολικό κόλπο, τις Σπέτσες και τα νησάκια Πλατειά και Ψιλή. Το σπίτι εντάσσεται ήπια στη γαλήνια πελοποννησιακή γη, ενώ όλοι οι χώροι του απολαμβάνουν την εντυπωσιακή θέα της θάλασσας και του φυσικού τοπίου. Η κατοίκηση του υπαίθριου χώρου απετέλεσε μία εξίσου σημαντική παράμετρο του σχεδιασμού και επιτυγχάνεται μέσω της κατάργησης των ορίων μεταξύ των εσωτερικών και εξωτερικών χώρων, προσφέροντας μια ξεχωριστή εμπειρία κατοίκησης πλήρως προσαρμοσμένη στο μεσογειακό τρόπο ζωής. συρόμενα ανοίγματα, που καταλαμβάνουν όλο το ύψος των χώρων διημέρευσης – καθιστικό, κουζίνα, τραπεζαρία - αποκαλύπτουν την εντυπωσιακή θέα στη θάλασσα. Οι εσωτερικοί χώροι διημέρευσης επεκτείνονται εξωτερικά.
Φωτoγραφίες: Κωνσταντίνος Θωμόπουλος

Στόχος της αρχιτεκτονικής ομάδας ήταν η δημιουργία μιας ελαφριάς μοντέρνας κατασκευής που θα δίνει την εντύπωση ότι το κτίριο αιωρείται επάνω από την κατάφυτη πλαγιά της Κουάλα Λουμπούρ. Γι’ αυτό το λόγο, αποφασίστηκε ο κτιριακός όγκος να επενδυθεί με μια ελαφριά τρισδιάστατη “επιδερμίδα” αλουμινίου. Η κατασκευή προσομοιάζει μια απαλή κουρτίνα υπνοδωματίου, που μεταφέρεται στον εξωτερικό χώρο με τη μορφή ενός ρευστού κελύφους. Ο σχεδιασμός βασίζεται στην ιδέα του μετασχηματισμού ενός μεταλλικού υλικού, που θεωρείται σκληρό και ψυχρό, σε ένα ελαφρύ υφασμάτινο περιτύλιγμα. Στην επιφάνεια της κατασκευής ανοίχθηκαν οπές, ώστε να επιτρέπεται η διέλευση του φυσικού φωτός στο εσωτερικό του κτιρίου, αλλά παράλληλα οι χώροι να προστατεύονται από το δυνατό τροπικό ήλιο και να επιτυγχάνεται η επιθυμητή ιδιωτικότητα. Η πυκνότητα του μοτίβου διάτρησης σχεδιάστηκε ακολουθώντας τη λογική των υφιστάμενων ανοιγμάτων. Το γεγονός ότι το κτίριο ήταν κατασκευασμένο 3,5 m επάνω από την επιφάνεια της αυλής, που καλύπτεται από γρασίδι και μια σειρά δέντρων, συντέλεσε στην καλύτερη θέαση της όψης από το δρόμο, ενώ σε συνδυασμό με τα υλικά και τη συνολική μορφή, επιτεύχθηκε η εντύπωση ενός κτιρίου που αιωρείται επάνω από το τοπίο. Αυτή η εικόνα ενισχύεται περαιτέρω κατά τη διάρκεια της νύχτας, με τη βοήθεια του εξωτερικού φωτισμού.
Φωτογραφίες: Lin Ho

Στην κύρια όψη της κατοικίας, που είναι ορατή από το δρόμο, ο επισκέπτης διαπιστώνει την εξής αντίθεση: ενώ ο ανώτερος όγκος του κτιρίου κατασκευάζεται από εμφανές σκυρόδεμα, η όψη του ισογείου περικλείεται από ένα μανδύα αλουμινίου, βαμμένο σε λευκό χρώμα. Το κέλυφος αυτό αποτελείται από ένα επαναλαμβανόμενο γεωμετρικό μοτίβο, το οποίο συνθέτουν τεμάχια τριγωνικού σχήματος, εν είδει ψηφιδωτού.
Τα φύλλα αλουμινίου κόβονται σε σχήμα τριγώνου, βάσει ειδικού πατρόν, κατασκευασμένου σε εργαστήριο μεταλλουργίας. Τα μεμονωμένα αυτά τρίγωνα βάφονται σε λευκό χρώμα και συνδέονται μεταξύ τους όπως προβλέπει το σχέδιο της όψης. Στη συνέχεια πραγματοποιείται η ανάρτησή τους σε τοίχο επιχρισμένου σκυροδέματος με τη χρήση γερανού. Η ανάρτηση κάθε στοιχείου υποστηρίχθηκε με μεγάλο πλήθος ράβδων, βιδωμένων στο επίσης μεταλλικό πλαίσιο της πρόσοψης, για λόγους ασφαλείας.
Φωτογραφίες: Amit Geron
Επιμέλεια φωτογράφισης: Eti Buskila

Σε αυτή την κατοικία στην Πάρο, οι διάφοροι όγκοι χωρίζονται για να δημιουργήσουν προστατευμένες αυλές από τους βόρειους ανέμους και τον ήλιο. Επιπλέον, συνδυάστηκαν οι λευκοί σοβαντισμένοι όγκοι με τους πέτρινους τοίχους, ώστε να δημιουργηθεί μια φυσική μετάβαση μεταξύ των χώρων σύμφωνα με τη νησιώτικη αρχιτεκτονική.
Φωτογραφίες: Αντρέας Μπέκας

Ο διαχωρισμός των επί μέρους λειτουργιών με διαφανή πετάσματα εντείνει την αίσθηση του ενιαίου χώρου. Λιτές, ευθείες χαράξεις οργανώνουν τους εργασιακούς και κοινόχρηστους χώρους. Τα εσωτερικά χωρίσματα είναι ελάχιστα, με στόχο τη διασφάλιση διαμπερότητας. Το αποκατεστημένο μωσαϊκό, η πέτρα και το ξύλο συνδυάζονται με σκυρόδεμα, μέταλλο, γυαλί και στοιχεία εμφανών εγκαταστάσεων.
Φωτογράφος: Βασίλης Ζούπας

EΞΥΠΝΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΗΣ
Τα οφέλη της κατοίκησης σε ένα "μικρο-διαμέρισμα" είναι πολλαπλά και σχετίζονται τόσο με τις κοινωνικές ανάγκες, όσο και με την αειφορία. Η προσαρμογή των υφιστάμενων κτιρίων στα νέα δεδομένα των κοινωνικών αναγκών, αποτελεί από μόνη της μία διαδικασία με περιβαλλοντικά πλεονεκτήματα, λόγω του κέρδους της ενσωματωμένης ενέργειας.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ & ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ

 Η χρήση αυτοκίνητων μηδενικών ρύπων τις επόμενες δεκαετίες εκτιμάται ότι θα είναι πλήρης. Για να μπορέσει αυτό να επιτευχθεί θα πρέπει να αναπτυχθεί ένα εκτενές δίκτυο φόρτισης ηλεκτρικών αυτοκίνητων, ώστε σε μικρούς χρόνους και με ασφάλεια να μπορεί να γίνει φόρτιση των συσσωρευτών χωρίς συμβιβασμούς.

Το κτιριακό συγκρότημα τουριστικών καταλυμάτων Serenity Suites αποτελείται από 3 κτιριακές ενότητες και διαθέτει 20 αυτοτελείς μονάδες επιφάνειας περίπου 640 m² περιμετρικά μιας κοινόχρηστης κολυμβητικής δεξαμενής περίπου 115 m². Τα καταλύματα σχεδιάστηκαν σε δύο διαφορετικές τυπολογίες και δύνανται να φιλοξενήσουν από δύο έως τέσσερα άτομα, κατά περίπτωση.
Το κτιριολογικό πρόγραμμα περιελάβανε την ένταξη 20 αυτοτελών σουιτών σε ένα οικόπεδο μόλις 850 m², γεγονός που αποτέλεσε πρόκληση του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού. Παράλληλα, επιθυμία του πελάτη και σκοπός του σχεδιασμού αποτέλεσε η δημιουργία ενός κτιριακού κελύφους, που να διαφέρει από τον υπόλοιπο αστικό ιστό. Ένα ξενοδοχείο με αναγνωρίσιμη ταυτότητα, το οποίο να περιγράφεται ως προορισμός εμπειρίας.
Η κεντρική ιδέα βασίζεται στη διερεύνηση του διπόλου της προσωρινής διαμονής σε περίοδο θερινών διακοπών και της κοινωνικοποίησης, παράλληλα με την ένταξη ιδιωτικών χωρικών και χρονικών στιγμών. Τα κτιριακά κελύφη χωροθετούνται περιμετρικά ενός χώρου συνάθροισης με υδάτινο στοιχείο, το οποίο αποτελεί το συνεκτικό στοιχείο ανάμεσα στη διαμονή και στο δημόσιο τμήμα του συγκροτήματος. Οι κτιριακοί όγκοι αναπτύσσουν ένα ενδιαφέρον ανάγλυφο χωρικού ορίζοντα και οργανώνονται, ούτως ώστε να εξασφαλίζονται βέλτιστες οπτικές φυγές προς το παραλιακό μέτωπο και την κολυμβητική δεξαμενή. Το ισόγειο φιλοξενεί 10 ανεξάρτητα δωμάτια και τον όροφο καταλαμβάνουν δωμάτια ενός ή δύο επιπέδων, με σοφίτα ή εσωτερικό εξώστη.
Ο προσανατολισμός και το μέγεθος των κτιρίων αποτέλεσαν τμήμα της στρατηγικής βιοκλιματικού σχεδιασμού. Τα εξωτερικά σκίαστρα αποτελούν το διακριτικό χώρισμα ανάμεσα στους εξώστες και προσφέρουν σκίαση με ένα παράλληλο παιχνίδισμα στις όψεις από τις σκιάσεις που δημιουργούνται. Η επιλογή συστημάτων σκίασης και ενεργειακών υαλοπινάκων συμβάλει στον έλεγχο της ηλιακής ακτινοβολίας. Το υγρό στοιχείο των κολυμβητικών δεξαμενών προσφέρει φυσικό δροσισμό κατά τις βραδινές ώρες αυξάνοντας το ποσοστό των υδρατμών του αέρα. Ο συνδυασμός του υγρού στοιχείου και της φύτευσης στο οικόπεδο συμβάλλει στη δημιουργία μικροκλίματος. Οι όψεις επενδύονται με θερμοπρόσοψη και οργανώνονται χρωματικά και ανά επίπεδο. Η εξωτερική διαμόρφωση προσφέρει απρόσκοπτη κυκλοφορία και οι εσοχές της πισίνας μετατρέπουν ορισμένα τμήματά της σε ιδιωτικά.
Ο σχεδιασμός των εσωτερικών χώρων επιλύει το ζήτημα της ένταξης πολλαπλών χρήσεων σε περιορισμένα τετραγωνικά. Βασικός σχεδιαστικός στόχος υπήρξε η δημιουργία ενιαίας ταυτότητας φιλοξενίας, με γνώμονα τη λειτουργικότητα και την υψηλή αισθητική. Τα μεγάλα ανοίγματα των δωματίων συγκροτούν εσωτερικούς φωτεινούς χώρους, οι οποίοι περιλαμβάνουν, εκτός από την επίπλωση ύπνου, επιπλέον καθιστικούς χώρους και κουζίνα.
Τα έπιπλα κατασκευάστηκαν από mdf με επένδυση καπλαμά δρυός και λάκας. Τα δάπεδα επενδύθηκαν με πορσελανάτα πλακάκια υψηλής αντοχής, όπως και όλα τα μπάνια, τα οποία συμπληρώνονται με πορσελάνινα είδη υγιεινής και επιτοίχια ανοξείδωτη κρουνοποίια. Η υπόλευκη απόχρωση των οροφών ενισχύει την απλότητα του χώρου και η επιλογή επιτοίχιων φωτιστικών, φωτιστικών οροφής, κρυφού φωτισμού και απλικών εξυπηρετούν εναλλακτικά σενάρια φωτισμού. Οι γήινες χρωματικές παλέτες σε συνδυασμό με τα ξύλινα στοιχεία, τα διαφανή στοιχεία και την ποικιλία των υφασμάτων ενδυναμώνουν την αισθητική του χώρου και την εμπειρία των χρηστών.

"Enthoosia" σημαίνει βιωματική διασκέδαση. Ο νέος χώρος της εταιρείας "Enthoosia", που βρίσκεται στην οδό Βουκουρεστίου στην Αθήνα, συνδυάζει το στοιχείο της "open plan" προσέγγισης με μια μοντέρνα, απέριττη αισθητική.
Ο σχεδιασμός ακολουθεί λιτές γραμμές, σε μεγάλες ευθείες, που οργανώνουν το χώρο σε εργασιακούς και κοινόχρηστους χώρους. Τα εσωτερικά χωρίσματα είναι ελάχιστα, ώστε ο εργασιακός χώρος να καρπώνεται όσο γίνεται περισσότερη άνεση και διαμπερότητα. Με αυτόν τον τρόπο διασφαλίζεται και η ευελιξία στις μελλοντικές προσαρμογές της εταιρίας. Τέσσερα executive γραφεία και ένα ευρύχωρο meeting room φιλτράρουν το χώρο ανάμεσα στην εξωτερική όψη και στον ενιαίο χώρο εργασίας. Ο διαχωρισμός τους με διαφανή πετάσματα, εντείνει τη συνολική αίσθηση ενοποίησης του χώρου.
Η φιλοσοφία αυτής της μοντέρνας εταιρείας, που απαρτίζεται από νέους ανθρώπους, αντικατοπτρίζεται και στα υλικά. Η διατήρηση και η αναζωογόνηση του παλιού μωσαϊκού, που προϋπήρχε, συνέβαλε στη δημιουργία ενός "καμβά", ο οποίος καθοδήγησε την αρχιτεκτονική μελέτη στις αισθητικές επιλογές. Σκυρόδεμα, μέταλλο, γυαλί και εμφανείς εγκαταστάσεις, που διατρέχουν το κτίριο, δίνουν στο χώρο έναν έντονο, μοντέρνο και απέριττο χαρακτήρα. Τα υλικά αυτά φέρουν μέσα στην ουσία τους, την παραγωγικότητα, την ταχύτητα και την ευελιξία, ποιότητες που προσδιορίζουν εννοιολογικά και τις εταιρείες του μέλλοντος. Στοιχεία, όπως η πέτρα και το ξύλο, έρχονται να ησυχάσουν και να "ζεστάνουν" τους χώρους, δημιουργώντας ένα πετυχημένο και ισορροπημένο αισθητικά σύνολο.