Η πρόσοψη του κτιρίου έχει καλυφθεί με συρόμενα πετάσματα από καλάμια. Τα καλάμια κρύβουν τις μεγάλες τζαμαρίες, που διαχωρίζουν τον εσωτερικό χώρο από τους εξώστες, διακόπτοντας τις αντανακλάσεις τους και ενσωματώνοντας την πρόσοψη του κτιρίου πιο διακριτικά στο φυσικό περιβάλλον. Επιπλέον, τα πετάσματα με τα καλάμια προσφέρουν ηλιοπροστασία στο κτίριο και ιδιωτικότητα στους χρήστες, καθώς τους δίνεται η δυνατότητα να μετατρέψουν τα μπαλκόνια σε ημιυπαίθρια δωμάτια.
Η ΝΑ - ΝΔ όψη του κτιρίου είναι επενδυμένη με κατακόρυφα ξύλινα στοιχεία, που σηματοδοτούν τις εισόδους στις σουίτες. Αυτή η ξύλινη όψη, διακόπτει την άμεση ηλιακή ακτινοβολία, διαχέοντας έναν απαλό έμμεσο φωτισμό στα εσωτερικά των δωματίων, ενώ ταυτόχρονα τα δροσίζει, αφήνοντας τη θαλασσινή αύρα να κυκλοφορεί ανεμπόδιστα.
Η ειδικά σχεδιασμένη κάτοψη και ο προσανατολισμός του κτιρίου, σε συνδυασμό με τις "έξυπνες" προσόψεις, συμβάλλουν στη μείωση της θερμοκρασίας του κτιρίου κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, ενώ ταυτόχρονα προσφέρουν στο χρήστη μια ξεχωριστή εμπειρία διαμονής. Η κάτοψη της κάθε σουίτας είναι οργανωμένη γύρω από ένα κεντρικό τοίχο που φέρει όλες τις απαραίτητες υδραυλικές εγκαταστάσεις. Οι χώροι "ρέουν" αβίαστα ο ένας μέσα στον άλλο, χωρίς διακριτά όρια, διαδρόμους και πόρτες, ενώ οι μεγάλες συρόμενες μπαλκονόπορτες αναμιγνύουν το μέσα με το έξω.
Το έργο "Eco Suites" αποτελεί επέκταση σε υφιστάμενη ξενοδοχειακή εγκατάσταση στη Σιθωνία Χαλκιδικής και έχει σχεδιαστεί με προδιαγραφές 5 αστέρων. Η συνολική έκταση της επέκτασης είναι 3.000 m², στην οποία σχεδιάστηκε μια πτέρυγα των 900 m² αποτελούμενη από 12 σουίτες σε 2 ορόφους, μία πισίνα και τον περιβάλλοντα χώρο. Η κατασκευή του κτιρίου διήρκεσε 4 μήνες. Το αρχιτεκτονικό γραφείο ανέλαβε και την εσωτερική διακόσμηση με χειροποίητα έπιπλα, σχεδιασμένα αποκλειστικά για το ξενοδοχείο.
Σε όλη τη φάση του σχεδιασμού και στην επιλογή των υλικών, έγινε προσπάθεια να χρησιμοποιηθούν όσο το δυνατόν περισσότερα φυσικά και ανακυκλώσιμα υλικά. Όλες οι συσκευές είναι Α++ ενεργειακής κλάσης, ενώ οι ανεμιστήρες και ο βιοκλιματικός σχεδιασμός μειώνουν στο ελάχιστο την ανάγκη χρήσης του κλιματισμού. Ο σκελετός του κτιρίου είναι μεταλλικός και όλοι οι τοίχοι είναι προκατασκευασμένοι με ελαφροσκυρόδεμα, το οποίο είναι εμφανές στα εσωτερικά των σουιτών.

Αντικείμενο της μελέτης ήταν η δημιουργία των νέων γραφειακών χώρων της εταιρείας Τechnip-TAP (Trans Adriatic Pipeline), που θα αποτελέσουν το διοικητήριο της εταιρείας για την κατασκευή του έργου του αγωγού που διασχίζει όλη τη Β. Ελλάδα.
Στόχος των αρχιτεκτόνων ήταν η δημιουργία σύγχρονων / πρότυπων χώρων γραφείων που να αντανακλούν το δυναμισμό, την πολυεθνική στελέχωση και τη σύγχρονη εικόνα της εταιρείας. Οι χώροι ανακαινίστηκαν ριζικά, ώστε να αντανακλούν ένα σύγχρονο πνεύμα ευελιξίας, συνεργατικότητας και εργασιακής συναδελφοσύνης. Όλοι οι γραφειακοί χώροι αναπτύσσονται εκατέρωθεν ενός κεντρικού, τεθλασμένου διαδρόμου που θυμίζει το σχήμα της πορείας του αγωγού στην Ελλάδα. Οι επιφάνειες των γραφειακών χώρων προς τον κεντρικό διάδρομο είναι γυάλινες, προσφέροντας άπλετο φωτισμό και διαφάνεια στους χώρους. Παράλληλα, κατά μήκος του διαδρόμου αυτού αναπτύσσονται μεταλλικές περσίδες με ανάποδα, κρεμαστά φυτά, ενώ πολύχρωμα γραφιστικά, εμπνευσμένα κι αυτά από την τεθλασμένη πορεία του αγωγού, εξασφαλίζουν την ημιδιαφάνεια των γραφειακών χώρων.
Η είσοδος, αλλά και οι χώροι ομαδικής εργασίας (open-plan) σηματοδοτούνται με γραφιστικά εμπνευσμένα από το έργο. Ο χώρος του μικρού εστιατορίου έχει διαμορφωθεί με τρόπο που να διαφοροποιείται από τους εργασιακούς χώρους, αλλά ταυτόχρονα να αποτελεί ένα χώρο ανταλλαγής πληροφοριών σχετικά με την πόλη της Θεσσαλονίκης.
Η επέμβαση είχε στόχο την κατάργηση των ορίων των χώρων γραφείων ώστε να υπάρχει διαφάνεια και αλληλεπίδραση όλων των εργαζομένων. Στόχος των αρχιτεκτόνων ήταν να τονωθεί το ομαδικό πνεύμα εργασίας, αλλά και η προσωπική πρωτοβουλία.

Πρόκειται για ένα διώροφο κτίσμα των αρχών του 20ου αιώνα. Αποτελεί τυπικό δείγμα κατοικίας αγροτικού οικισμού, στην οποία οι κύριοι χώροι βρίσκονται στον όροφο, ενώ το ισόγειο στεγάζει βοηθητικές χρήσεις.
Η μετατροπή του σε σύγχρονη εξοχική κατοικία κινήθηκε πάνω σε δύο άξονες. Ο πρώτος έχει να κάνει με τη λειτουργική οργάνωση των χώρων, η οποία έγινε με τρόπο ροϊκό και συνεχή, χωρίς απόλυτες οριοθετήσεις. Ο δεύτερος έχει σκοπό να αναδείξει εκφραστικά και μορφολογικά την εμφανή διαφοροποίηση των ορόφων.
Μέσα από την επέμβαση, το ισόγειο και ο όροφος δημιουργούν ένα άμεσα αναγνώσιμο δίπολο, το ισόγειο ως χώρος θερινής προσέγγισης και ο όροφος ως χώρος χειμερινής προσέγγισης. Ο όροφος που σηματοδοτεί την παλαιά κύρια κατοικία διατηρεί στοιχεία πιο επίσημα και ιεραρχική διάταξη. Η οροφή και οι τοίχοι χρωματίζονται πράσινα, σε διάλογο με την έντονη βλάστηση του τοπίου. Ένα πράσινο κουτί, μέσα στο οποίο τοποθετούνται οι υγροί χώροι, οργανώνει λειτουργικά το χώρο διημέρευσης. Το παλαιό μωσαϊκό διατηρείται αυτούσιο ως ενθύμηση της αρχικής διαρρύθμισης. Πάνω του διαρθρώνονται τα νέα δάπεδα που ορίζουν τις νέες λειτουργίες -ξύλο για το σαλόνι, τσιμεντοπλακάκι για την τραπεζαρία και τσιμεντοκονία για την κουζίνα.
Ο χώρος του ισογείου αποτυπώνει με εκφραστικό τρόπο την αρχική πέτρινη κατασκευή και τις στατικές επεμβάσεις στις διάφορες φάσεις του κτιρίου. Όλα τα ετερόκλητα στοιχεία ασβεστώνονται και ενοποιούνται χρωματικά. Ο χώρος επιμερίζεται σε τρεις αλληλοκαλυπτόμενους υποχώρους επιδιώκοντας διαφορετικά επίπεδα ιδιωτικότητας -χώρος συγκέντρωσης, χώρος ύπνου και ξενώνας.
Το δίπολο των ορόφων εκφράζεται και στις όψεις. Το ισόγειο ασβεστώνεται, ενώ στον όροφο η εξωτερική επιδερμίδα του κτιρίου μένει ανέπαφη, αποτυπώνοντας το πέρασμα του χρόνου.
Η εγκάρσια τομή της κατοικίας είναι μια συνθήκη μη ορατή, αλλά είναι αυτή που εμπεριέχει την ειδική ποιότητα του αρχικού κτίσματος. Μέσα από τη σύνδεση των δύο ορόφων και τη δραματική εναλλαγή στη προσέγγισή τους, η ποιότητα της εγκάρσιας τομής αποκαλύπτεται και μετατρέπεται σε καθημερινή εμπειρία.

Το τζάκι κυριαρχεί στο χώρο του καθιστικού ως μία ειδική κατασκευή. Η διπλή όψη με γυαλί κάνει τη φλόγα εμφανή και από τον εξωτερικό χώρο. "In light house", μονοκατοικία με σοφίτα και πισίνα. Φωτογραφίες: Γιώργης Γερολύμπος.

Η μεταλλική σκάλα παίρνει τη μορφή μιας ελαφριάς κατασκευής, που μοιάζει να αιωρείται, συνδέοντας τη στάθμη του ενιαίου χώρου με το πατάρι ύπνου. Οι πρώτοι αναβαθμοί της σκάλας ενσωματώνονται σε μία ειδικά σχεδιασμένη κατασκευή των ντουλαπιών της κουζίνας. "The Foundry Athens", μετατροπή βιομηχανικού κτιρίου σε σουίτες. Φωτογραφίες: Ζαχαρίας Δημητριάδης.

Σπιράλ σκάλα με χτιστό λευκό στηθαίο στην εσωτερική πλευρά και γυάλινο κιγκλίδωμα στην εξωτερική πλευρά. Τα πατήματα είναι επενδυμένα με ξύλο. Μονοκατοικία Park House στη Μαδρίτη. Φωτογραφία: Roi Alonso.

Ο σχεδιασμός της εξοχικής μονοκατοικίας στην Ίο ακολούθησε τη λογική του υπόσκαφου: διαθέτει μια όψη με δυτικό προσανατολισμό, έχοντας επαφή στις υπόλοιπες με τα περιβάλλοντα πρανή του οικοπέδου. Το δώμα, σκεπασμένο και αυτό με χώμα και φυτεμένο με φραγκοσυκιές, προσφέρει μόνωση αλλά και εναρμόνιση του κτιρίου με το φυσικό τοπίο. Φωτογραφίες: Παναγιώτης Βουμβάκης.

Διάτρητη μεταλλική επένδυση από εκτατό πλέγμα αλουμινίου σε κτίριο γραφείων τράπεζας στη Βαρκελώνη. Τα μεταλλικά στοιχεία συνδυάζουν την αισθητική ποιότητα με τη λειτουργικότητα και κρίνονται ιδιαίτερα αποτελεσματικά στην προστασία του κελύφους από την ηλιακή ακτινοβολία. Φωτογραφίες: Adria Goula.

ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ, ΤΕΧΝΙΚΕΣ & ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ

Η θερμογραφία είναι μια σύγχρονη, μη καταστροφική μέθοδος διάγνωσης προβλημάτων στα κτίρια, ενώ οι κύριες εφαρμογές της αφορούν στις ενεργειακές απώλειες και στην ύπαρξη υγρασίας.

Για την επισκευή τοιχοποιίας πλήρωσης με διαγώνιες ρωγμές μεγάλου εύρους (>10 mm) μπορεί να χρησιμοποιηθεί η μέθοδος αποκατάστασης με ρητινούχο τσιμεντοκονίαμα.