Προσθήκη σε υφιστάμενο κτίσμα στο Μαρμάρι Ευβοίας

Η ιστορία του κτιρίου εκτυλίσσεται σε ένα βραχώδες και έντονα επικλινές οικόπεδο, με θέα ένα νησιωτικό σύμπλεγμα στο Νότιο Ευβοϊκό, τους Πεταλιούς. Το πέτρινο κτίριο που προϋπάρχει στο κτήμα και οι τοίχοι που το περιβάλλουν στέκουν, σχεδόν σαν απολιθώματα, που συνυπάρχουν με το φυσικό τοπίο.
Το πέτρινο υφιστάμενο κτίσμα ανακατασκευάζεται με σεβασμό στην αρχική του δομή, διατηρώντας τις ξύλινες οροφές και την αρμολόγηση των τοίχων, δίνοντας έμφαση στο ανάγλυφο. Παράλληλα, τροποποιούνται στοιχεία, όπως τα ανοίγματα, με σκοπό να υποδεχτούν τις νέες λειτουργίες των χώρων.
Η εσωτερικότητα του κτίσματος και τα μικρά ανοίγματα αυτοπροσδιορίζουν το υφιστάμενο κτίσμα ως τον ιδιωτικό χώρο και σε συνέχεια αυτού, χώροι υπνοδωματίων και ιδιωτικών λουτρών εντάσσονται σε αυτό.
Ταυτόχρονα, σχεδιάζεται εκ νέου ένα λευκό κουτί, που σχεδόν σαν ξένο αντικείμενο "προσγειώνεται" στο τοπίο και ισορροπεί στη μία άκρη, στο πιο απότομο σημείο του οικοπέδου, δημιουργώντας μία χαρακτηριστική αιώρηση. Μέσα του φιλοξενεί όλες τις καθημερινές λειτουργίες διημέρευσης, το καθιστικό, την τραπεζαρία και την κουζίνα σε ένα ενιαίο χώρο, ο οποίος προσδιορίζεται εσωτερικά μέσω των τριών μεγάλων ανοιγμάτων.
Τα τρία ανοίγματα, αυστηρά τοποθετημένα, καδράρουν τη θάλασσα και το βουνό, με μεγαλύτερη έμφαση, τον οικισμό, που καταλήγει στο πιο δραστήριο σκηνικό του τόπου, το λιμάνι.
Η πρόσβαση, αλλά και η σύνδεση μεταξύ παλαιού και νέου κτίσματος ορίζεται από ένα συνδετήριο γυάλινο και μεταλλικό διάτρητο "λαιμό", ο οποίος παίζει το ρόλο μιας ουδέτερης ζώνης, που σκοπός της είναι η σύνδεση μεταξύ υφιστάμενου - νέου να παραμένει σχεδόν αόρατη.
Το τοπίο έμεινε σχεδόν ανέγγιχτο, με μοναδικές επεμβάσεις τους πέτρινους χαμηλούς τοίχους που δημιουργούν εσωτερικά μονοπάτια και λειτουργούν κυρίως ως σύστημα κίνησης στο κτήμα, με ευρύτερο σκοπό να διατηρηθεί η υφιστάμενη τοπογραφία.