Το έργο ''Λατύπη'' στη Μύκονο πραγματεύεται τον κυκλαδικό χώρο - τόπο - κλίμα και την αρχετυπική αρχιτεκτονική κληρονομιά. Εμφανές σκυρόδεμα και λεπτά κουφώματα δημιουργούν ένα μινιμαλιστικό εσωτερικό. Στο επίπεδο +0.00 όλοι οι χώροι αναπτύσσονται γύρω από ένα αίθριο, στο κέντρο του οποίου μία ελιά, ακατάβλητη και με ρίζες βαθιά μέσα στο μεσογειακό τοπίο, λειτουργεί ως στοιχείο μνήμης.
Φωτογραφίες: Γιάννης Χατζηασλάνης

Ανατέθηκε στο διακεκριμένο αρχιτεκτονικό γραφείο Bennetts Associates ο επανασχεδιασμός της πανεπιστημιούπολης του Αμερικανικού Κολλεγίου Ανατόλια στη Θεσσαλονίκη. Η εταιρεία επιλέχθηκε μέσω μιας αυστηρής διαδικασίας από μια τελική λίστα που περιελάμβανε τα γραφεία UNStudio και NADAA, και μια αρχική λίστα με τα αναγνωρισμένα ξένα γραφεία Foster + Partners, Bjarke Ingels Group και Gensler.

Το Κολλέγιο Ανατόλια ιδρύθηκε το 1886 και φημίζεται ως ένα από τα πιο διακεκριμένα εκπαιδευτικά ιδρύματα στην Ελλάδα. Ο ιδιωτικός, μη-κερδοσκοπικός οργανισμός που απευθύνεται σε όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης, εντόπισε την ανάγκη για ένα μελλοντικό όραμα που θα ενισχύσει την εμπειρία των φοιτητών, θα αντικατοπτρίζει καλύτερα την εξέχουσα ακαδημαϊκή του φήμη -τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο- και θα επιτρέψει σημαντική διεύρυνση του φοιτητικού πληθυσμού στο τριτοβάθμιο τμήμα του ‘ACT - The American College of Thessaloniki’. Η πανεπιστημιούπολη καλύπτει συνολικά περίπου 220 στρέμματα σε μια όμορφη και ιστορική τοποθεσία στους λόφους πάνω από τη Θεσσαλονίκη. Εκτός από τον επαναπροσδιορισμό της ταυτότητας της πανεπιστημιούπολης και τη βελτίωση της ποιότητας του τόπου/αρχιτεκτονικής για τους φοιτητές και το προσωπικό, άλλοι βασικοί στόχοι περιλαμβάνουν την εξασφάλιση εκπαιδευτικού χώρου για το μέλλον του Ανατόλια, την προστασία της τοπικής κληρονομιάς, την περαιτέρω ενσωμάτωση βιώσιμων πρακτικών, την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος χώρου και τη βελτίωση βασικών λειτουργικών πτυχών της έκτασης.

Η Bennetts Associates θα υποστηριχθεί από τους καταξιωμένους αρχιτέκτονες τοπίου Grant Associates, καθώς και από τη Buro Happold (βιωσιμότητα/συγκοινωνιακή μελέτη), Alexi Marmot Associates (εκπαιδευτική ενημέρωση) και Betaplan (συνεργαζόμενοι αρχιτέκτονες στην Ελλάδα). Ως βασική αρχή του διαγωνισμού, οι σχεδιαστικές ιδέες της Bennetts Associates και των συνεργατών της βασίζονται σε ένα θέμα «δασικής πανεπιστημιούπολης» (forest campus) ενοποιώντας την τοποθεσία μέσα από ένα αισθητηριακό και βιωματικό ταξίδι. Στην πρόταση περιλαμβάνονται επίσης σημαντικές νέες είσοδοι, επανασχεδιασμένα προαύλια, διπλασιασμός του πρασίνου, νέος χώρος εκδηλώσεων στον τελευταίο όροφο με πανοραμική θέα στη θάλασσα και το βουνό, και ένα υπερσύγχρονο αμφιθέατρο 600 θέσεων. Η ολοκλήρωση και έγκριση του masterplan έχει στόχο το καλοκαίρι του 2024.

Ο Albert H. "Chip" Elfner III, Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Κολλεγίου Ανατόλια, δήλωσε: «Αυτή είναι μια συναρπαστική στιγμή για το Κολλέγιο Ανατόλια, καθώς γιορτάζουμε τα εκατό χρόνια από τη μετακόμισή μας στον σημερινό τόπο. Εκτός από το ότι σηματοδοτεί το ταξίδι στο σημείο που βρισκόμαστε, είναι η ιδανική στιγμή για να οραματιστούμε ένα συναρπαστικό μέλλον, με αυτό το νέο masterplan στην καρδιά της διαδικασίας. Ανυπομονούμε με ενθουσιασμό να δούμε πού μπορεί αυτό να μας οδηγήσει».
Ο Δρ Πάνος Βλάχος, Πρόεδρος του Κολλεγίου Ανατόλια, δήλωσε:«Είμαστε στην ευχάριστη θέση να αναθέσουμε το έργο στην Bennetts Associates. Εκτός από τη βαθιά τεχνογνωσία τους, εκδήλωσαν μεγάλη φαντασία και αφοσίωση κατά τη διαδικασία επιλογής, μαζί με την επιθυμία να μας βοηθήσουν να εκφράσουμε ποιοί είμαστε και πού βρισκόμαστε. Μας άρεσε πολύ αυτός ο συνδυασμός και ανυπομονούμε να συνεργαστούμε περαιτέρω μαζί τους.”

Ο Julian Lipscombe, Διευθυντής της Bennetts Associates, δήλωσε: «Αισθανθήκαμε μια ισχυρή σχέση και κοινό όραμα με το Κολλέγιο από την αρχή του διαγωνισμού, επομένως είναι μεγάλη τιμή που μας ανατέθηκε το έργο. Πρόθεσή μας είναι να εδραιώσουμε τη σχεδιαστική πρόταση ώστε να εκφράζει πλήρως την ταυτότητα και την ιστορία του Κολλεγίου, καθώς και να εξυμνεί τη φυσική ομορφιά και τον πολιτισμό της Βόρειας Ελλάδας. Ελπίζουμε ότι το τελικό αποτέλεσμα θα είναι μια εξαιρετική πανεπιστημιούπολη που θα επιτυγχάνει τους στόχους της και θα εμπνέει τη συμμετοχή από πολλές γενιές «Anatolians». Δραστηριοποιούμαστε στην Ελλάδα επί σειρά ετών και απολαμβάνουμε την ευκαιρία να δουλέψουμε σε ένα τέτοιο έργο κύρους – το πρώτο μας στη Θεσσαλονίκη».

Κεντρική φωτογραφία: © Bennetts-Associates

Τα εξωτερικά σκίαστρα και η επιλογή αποδοτικών Η/Μ συστημάτων βελτιώνουν τη βιοκλιματική συμπεριφορά του κτιρίου, προσφέροντας καλύτερους χώρους εργασίας. Τα μεγάλα διάτρητα πετάσματα αλουμινίου διαστάσεων 6,20 × 9,40 (m), τα οποία τοποθετούνται στη δυτική και ανατολική όψη μπροστά από τα υαλοπετάσματα τύπου curtain wall, ώστε να δημιουργήσουν ένα δεύτερο νοητό κέλυφος προστασίας από τον ήλιο και ιδιωτικότητας. Η επιλογή των υλικών και οι λεπτομέρειες συνθέτουν ένα πλήρως ανανεωμένο βιομηχανικό κτίριο με σύγχρονη αισθητική.
Φωτογραφίες: Γιώργος Σφακιανάκης

Σε οικόπεδο ελεύθερο στις τρεις όψεις του, που εξηγεί την απόδοση στο οικοδομικό τετράγωνο του τοπωνύμιου Μεσονήσι. στην αστική (URBAN) περιοχή του Αγίου Δημητρίου Αττικής, μελετήθηκε και κατασκευάστηκε τριώροφο κτίριο με υπόγειο και φυτεμένο δώμα.
Ένα κουτί (BOX) απαντά στο αίτημα για συνομιλία με το αστικό περιβάλλον., ενώ την απόλυτη γεωμετρία της χειρονομίας εμπλουτίζουν πρισματικοί όγκοι, που προσθαφαιρούμενοι στον κύβο, αφενός δημιουργούν ημιυπαίθριους χώρους και αφετέρου ένα κεντρικό γωνιακό εξώστη που εξασφαλίζει απρόσκοπτη θέα στο άλσος ως ένα περισκόπιο (PERISCOPE). Τα κατακόρυφα υαλοστάσια από τη στάθμη εισόδου ως την απόληξή του κεντρικού κλιμακοστασίου, είναι δηλωτικά της θέσης του στον όγκο του κτιρίου και «χαράσσουν» στη βόρεια όψη έναν ισχυρό άξονα συμμετρίας. Η επικλινής απόληξη του κλιμακοστασίου, δεσπόζουσα στη δυτική όψη, έχει αντιστικτική λειτουργία προς την κυριαρχία της ορθής γωνίας στο σχεδιασμό.
Η ευελιξία του κτιρίου, προκειμένου να καλύπτει τις ανάγκες τόσο στο παρόν, όσο και στο ενδεχόμενο εναλλακτικού σεναρίου κατοίκησης στο μέλλον, αποδεικνύεται αφού σχεδιάστηκε για πέντε ανεξάρτητα διαμερίσματα, με το κτίριο να αξιοποιείται σήμερα ως μια ενιαία κατοικία, με εξαίρεση τα δύο ισόγεια διαμερίσματα, με ανεξάρτητες εισόδους και εκτόνωση στο ανατολικό και δυτικό προκήπιο αντίστοιχα.
Στην πρώτη στάθμη διατάσσονται χώροι φαγητού, κουζίνας, υγιεινής και ύπνου (master) ενώ ο χώρος διημέρευσης, διπλού ύψους, είναι λειτουργικά συνδεδεμένος με εσωτερικό εξώστη, μέσω κλίμακας με ξύλινα προβολικά πατήματα. Η εσωτερική κλίμακα εντείνει την εντύπωση αιώρησης του εξώστη πάνω από το χώρο διημέρευσης.
Στη δεύτερη στάθμη, διατάσσονται χώροι ύπνου και υγιεινής, οι οποίοι συνδέονται με την υποκείμενη στάθμη αποκλειστικά μέσω του κεντρικού κλιμακοστασίου. Η επιλογή αυτή προσφέρει τη δυνατότητα κατοίκησής τους ως εάν ήταν ανεξάρτητο διαμέρισμα.
Στο δώμα του κτιρίου, προσβάσιμο μέσω του κεντρικού κλιμακοστασίου, αλλά και του ανελκυστήρα, όπως οι υποκείμενες στάθμες, ξεδιπλώνεται απρόσκοπτη θέα μέχρι τη θάλασσα. Διαιρείται σε τέσσερις διακριτούς τομείς όπου αφενός φιλοξενούνται οι ηλεκτρομηχανολογικές εγκαταστάσεις και οι ηλιακοί συλλέκτες, αφετέρου δύο από τις λοιπές τρεις ζώνες αποδίδονται σε φύτευση και έχουν μαλακό δάπεδο, ενώ η κεντρική περιοχή του δώματος (διημέρευση – φαγητό) καλύπτεται από ξύλινο πάτωμα (deck) σε ενιαία στάθμη με τις γειτονικές και σκιάζεται με πέργκολα.
Στην υπόγεια στάθμη βρίσκουμε θέσεις στάθμευσης, αποθήκη και διαμέρισμα το οποίο μπορεί να αξιοποιηθεί συμπληρωματικά ως ξενώνας, όπου ο φυσικός φωτισμός και αερισμός εξασφαλίζονται από cour- anglaise. Η ανάδειξη της αδρότητας του γυμνού σκυροδέματος των τοιχίων, που φωτίζεται από ψηλά, συμπληρώνει την αίσθηση της οικειότητας και της απτικής σχέσης με τη γη, σε αντίθεση με τη στιλπνότητα και καθαρή λευκότητα της ανωδομής.
Δύο ευθύγραμμοι κλάδοι ανά όροφο και μεγάλο πλατύσκαλο ανάμεσα τους, εξασφαλίζουν άνεση και ασφάλεια στο κλιμακοστάσιο, ενώ τα κατακόρυφα ανοίγματα με τα οποία στοιχίζονται, καδράρουν τη θέα προς το άλσος κατά την ανάβαση και την κατάβαση. Μεταξύ των λεπτομερειών που μελετήθηκαν για την ανάδειξη του συγκεκριμένου κλιμακοστασίου ξεχωρίζουν η σκοτία μεταξύ ριχτιού και πατήματος από μάρμαρο Διονύσου, η διακριτική προβολή των πατημάτων και των ριχτών προς το φανάρι και η δημιουργία σχισμής ανάμεσα στο πλατύσκαλο και τον τοίχο, διαμέσου της οποίας διαχέεται το φως.
Τα μεγάλα υαλοστάσια, ενιαίο υλικό κάλυψης δαπέδου με συνεχείς αρμούς μέσα και έξω, καθώς και η προβολική ποδιά του τζακιού που συνεχίζει στον εξώστη ως κάθισμα, δημιουργώντας την εντύπωση της διάτρησης, είναι επιλογές που υπογραμμίζουν τη συνέχεια αυτή και εξαϋλώνουν το όριο ανάμεσα στο μέσα και το έξω.
Οι αρχές βιοκλιματικού σχεδιασμού, καθόρισαν τη συνθετική διαδικασία, την επιλογή υλικών και την αποκρυστάλλωση λεπτομερειών. Τα ανοίγματα σε χώρους κύριας χρήσης στο Βορρά ελαχιστοποιούνται, ενώ οι χώροι ύπνου, διαταγμένοι στην ανατολή, έχουν τα ανοίγματά τους σε εσοχή, για λόγους σκίασης, χωρίς την ανάγκη για μηχανικό μέσο ηλιοπροστασίας που θα αλλοίωνε την όψη του κτιρίου. Στη δυτική όψη, σύστημα κατακόρυφων κινητών μεταλλικών περσίδων συνδυάζει το πλεονέκτημα της προστασίας από τον ήλιο, με το άνοιγμα προς το ηλιοβασίλεμα. Η επιδερμίδα του κτιρίου αποτελείται από σύστημα θερμοπρόσοψης, και τέλος, το φυτεμένο δώμα πολλαπλασιάζει τα ενεργειακά οφέλη, με επιλογές φύτευσης συμβατές με το κλίμα της περιοχής.
Η χρωματική παλέτα που επιλέχθηκε για το κτίριο συνάδει με τη συνθετική οικονομία που παρουσιάστηκε. Το σώμα του κτιρίου είναι λευκό, επιλογή που ακολουθείται και στο εσωτερικό, σε πόρτες, κουζίνα και ερμάρια. Οι όγκοι που δημιουργούν εσοχές και εξοχές στον κυρίαρχο κύβο έχουν διακριτή ταυτότητα και χρώμα ανθρακί, το οποίο επεκτείνεται στα δάπεδα και τα κουφώματα αλουμινίου. Η επιλογή αυτή των σκουρόχρωμων προφίλ αποδυναμώνει επιπλέον το όριο κατά τη διάρκεια της ημέρας. Οι ξύλινες λεπτομέρειες, στα ντουλάπια και τη σκάλα προς τον εσωτερικό εξώστη, προτείνουν μια ευχάριστη αντίθεση.
Ο φωτισμός του κτιρίου υπαγορεύθηκε από τις ανάγκες άνεσης και ασφάλειας με την πρόβλεψη πολλαπλών φωτεινών πηγών διαφορετικών ειδών και εντάσεων, με ανεξάρτητα ανάμματα, προκειμένου να εξυπηρετούνται τα πολλαπλά σενάρια ζωής στο χώρο. Συγχρόνως, η εικόνα του κτιρίου τη νύχτα αποτελεί μια δήλωση της κεντρικής συνθετικής ιδέας, με τον άξονα συμμετρίας στη βόρεια όψη να ισχυροποιείται μέσω του φωτός που διαχέεται από τα κατακόρυφα ανοίγματα και το άπλετο φως στη βορειοδυτική γωνία να πρωταγωνιστεί. Ένα μάτι που κοιτάζει την πόλη μέσα από περισκόπιο.

Ένα νέο εργαλείο αναπτύχθηκε στο πλαίσιο της οδηγίας της Ε.Ε., θεσπίζοντας μηχανισμούς για την εκτίμηση και τη διαχείριση των κινδύνων πλημμύρας. Στο πλαίσιο λειτουργίας του συγκεκριμένου εργαλείου περιλαμβάνεται για πρώτη φορά ένας ενιαίος χάρτης περιοχών, οι οποίες διατρέχουν δυνητικά υψηλό κίνδυνο, καθώς και μια πύλη πρόσβασης σε όλες τις σχετικές πληροφορίες, παρέχοντας έτσι στους φορείς λήψης αποφάσεων μια επισκόπηση των δεδομένων, που χρειάζονται για τη διαχείρισή τους.
Οι πλημμύρες αποτελούν τις πιο διαδεδομένες και δαπανηρές φυσικές καταστροφές στην Ευρώπη, αφού είναι όλο και συχνότερες λόγω της κλιματικής αλλαγής και έχουν καταστροφικές επιπτώσεις, θέτοντας σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές και τη βιοποικιλότητα και προκαλώντας σοβαρές οικονομικές ζημίες.
Το διαδικτυακό εργαλείο απεικόνισης δείχνει ότι περισσότερες από 14.000 περιοχές στην Ε.Ε. διατρέχουν υψηλό κίνδυνο πλημμύρας. Τα δεδομένα σχετικά με τους κινδύνους παρέχονται από τα κράτη - μέλη με την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος, περιλαμβάνοντας προκαταρκτικές εκτιμήσεις των κινδύνων, χάρτες απεικόνισης,
καθώς και σχέδια διαχείρισής τους.
Κατά τις επόμενες δεκαετίες, οι πλημμύρες στην Ευρώπη αναμένεται να αυξηθούν, όπως και οι συναφείς οικονομικές ζημίες. Η καλύτερη ενημέρωση και η ολοκληρωμένη διαχείριση των κινδύνων μπορούν να μειώσουν τις αρνητικές επιπτώσεις και μέσω κατάλληλων μέτρων να ενισχύσουν την ανθεκτικότητα της κοινωνίας και της φύσης σε ακραία καιρικά φαινόμενα.

Το εστιατόριο "Green Isle" αποτελεί το τρίτο εστιατόριο της γιαπωνέζικης αλυσίδας εστιατορίων "Tan Zuo Ma Li" και βρίσκεται στην πόλη Kaohsiung, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ταιβάν, με πληθυσμό περίπου 3 εκατομμύρια κατοίκους. Η τοποθεσία στην οποία εγκαταστάθηκε το κτίριο βρίσκεται εκτός του πυκνού αστικού ιστού, σε μια περιοχή με σχετικά αραιή δόμηση και ανοιχτούς χώρους. Αυτήν ακριβώς την ευρυχωρία θέλησαν να εκμεταλλευτούν οι αρχιτέκτονες, συνθέτοντας ένα κτίριο που εκτός από μια ολοκληρωμένη εμπειρία εστιατορίου θα αποτελεί και ένα δημόσιο χώρο, στον οποίο οι πελάτες θα έχουν τη δυνατότητα να χαλαρώνουν σε ένα αρχιτεκτονικό περιβάλλον, στο οποίο συνυπάρχουν η παράδοση και η φύση. Βασική επιδίωξη κατά το σχεδιασμό, εκτός από τη λειτουργικότητα και την εργονομία του εστιατορίου, ήταν η περιβαλλοντική βιωσιμότητα και το χαμηλό ενεργειακό αποτύπωμα του κτιρίου.

Αρχιτεκτονική σύνθεση
Η αρχιτεκτονική σύνθεση αποτελείται από το διώροφο κτίριο του εστιατορίου, συνολικής επιφάνειας 5.950 m2, μια επιμήκη δεξαμενή νερού παράλληλη με το κτίριο και τον περιβάλλοντα χώρο, ο οποίος περιλαμβάνει πράσινο και 250 μεγάλα δέντρα.
Ο σχεδιασμός του κτιριακού όγκου του εστιατορίου και τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν, τόσο για το κέλυφος όσο και για τους εσωτερικούς χώρους, επιλέχθηκαν βάσει του ενεργειακού τους αποτυπώματος και της δυνατότητας ανακύκλωσής τους. Το κτιριακό κέλυφος αποτελείται κυρίως από σκυρόδεμα, με μεγάλα ανοίγματα που πληρώνονται με υαλοπίνακες. Στις εξωτερικές επιφάνειες σκυροδέματος κατά πλειοψηφία έχει εφαρμοστεί απευθείας βαφή χωρίς επίχρισμα, ώστε να αποφευχθεί η χρήση συνθετικών, περιβαλλοντικά επιβαρυντικών υλικών. Για τις επενδύσεις από μάρμαρο επιλέχθηκε μάρμαρο που εξορύσσεται τοπικά, ώστε να αποφευχθούν οι εκπομπές CO2 που θα προκαλούνταν κατά τη μεταφορά εισαγόμενου μαρμάρου. Αντίστοιχα, τα δευτερεύοντα υλικά που εφαρμόστηκαν στους χώρους επιλέχθηκαν βάσει της συμβολής τους στη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης του κτιρίου και τον περιορισμό της ενεργειακής του κατανάλωσης. Εκτεταμένη ήταν και η χρήση κατασκευών από ανακυκλώσιμα μεταλλικά στοιχεία, οι οποίες σχεδιάστηκαν με μεγάλη ευελιξία, ώστε να υπάρχει η δυνατότητα να αποσυναρμολογηθούν, να μεταφερθούν και να επαναχρησιμοποιηθούν με ευκολία, αυξάνοντας τον κύκλο ζωής του υλικού.
Με σεβασμό στη σχέση ανάμεσα στο κτίριο και στον περιβάλλοντα χώρο, όπου επικρατεί το πράσινο, η διαμόρφωση και η διακόσμηση των εσωτερικών χώρων είναι λιτή, εστιασμένη σε επιλογές που υπογραμμίζουν τα φυσικά χαρακτηριστικά των υλικών που χρησιμοποιήθηκαν. Τα μεγάλα ανοίγματα του κελύφους, τα οποία καταλαμβάνουν ολόκληρο το ύψος του χώρου από το δάπεδο έως την οροφή, σε συνδυασμό με τη διαμόρφωση ενός γυάλινου φυτεμένου κεντρικού αίθριου, επιτρέπουν την οπτική σύνδεση εσωτερικών και εξωτερικών χώρων, δημιουργώντας στους πελάτες την αίσθηση ότι βρίσκονται στην εξοχή, απομακρυσμένοι από την ένταση της μεγαλούπολης, ακόμα και αν βρίσκονται σε μικρή απόσταση από το κέντρο της. Η εκτεταμένη χρήση των γυάλινων επιφανειών επιτρέπει το φυσικό φωτισμό των εσωτερικών χώρων, ο οποίος σε συνδυασμό με τον προσεκτικά μελετημένο τεχνητό φωτισμό επιτείνει την αίσθηση της κατάργησης των ορίων μεταξύ εσωτερικών και εξωτερικών χώρων και ενισχύει την απόλαυση του φυσικού περιβάλλοντος. Η εσοχή του ισογείου σε σχέση με το επίπεδο του ορόφου και η προεξοχή της στέγης, καθώς και τα κατακόρυφα σκίαστρα που είναι στρατηγικά τοποθετημένα στις όψεις, προστατεύουν το κέλυφος και τους εσωτερικούς χώρους από την ανεπιθύμητη ηλιακή ακτινοβολία και την αύξηση των θερμικών κερδών.

Διαμόρφωση περιβάλλοντος χώρου
Στον περιβάλλοντα χώρο του εστιατορίου κυριαρχεί η επιμήκης δεξαμενή νερού και τα δέντρα. Εκτός από τη συμβολή τους στην αισθητική αναβάθμιση του εστιατορίου και στην ενίσχυση της αίσθησης ηρεμίας και χαλάρωσης για τους επισκέπτες, σημαντικός είναι ο ρόλος τους στη διαμόρφωση ενός μικροκλίματος, που συντελεί στο δροσισμό της περιοχής, η οποία χαρακτηρίζεται από το τροπικό κλίμα της Kaohsiung. Υπολογίζεται ότι η μέση θερμοκρασία στην έκταση γύρω από το εστιατόριο είναι περίπου 2οC χαμηλότερη από τη θερμοκρασία των γειτονικών περιοχών.
Η δεξαμενή νερού, μήκους 120 m, διατρέχει το κτίριο και σχηματίζει στον επισκέπτη μια πρώτη πολύ θετική και χαλαρωτική αίσθηση πριν εισέλθει στο εσωτερικό του εστιατορίου, μέσω μιας γέφυρας που διασχίζει το νερό. Επιπλέον η αντανάκλαση του κτιρίου και των δέντρων επάνω στην επιφάνεια του νερού ενισχύει τη σύνδεση του κτιρίου με το φυσικό του περιβάλλον. Τα 250 δέντρα που περιβάλλουν το κτίριο, εκτός από την αίσθηση που δημιουργούν στον επισκέπτη ότι έχει μεταφερθεί σε ένα περιβάλλον μακριά από την όχληση της πόλης, συντελούν στη σκίαση του κελύφους, περιορίζουν τις εκπομπές CO2 του κτιρίου και φιλτράρουν τον αέρα, καθαρίζοντάς τον από τους αστικούς ρύπους.
Η περιοχή, στην οποία χωροθετήθηκε το εστιατόριο, δεν διαθέτει ικανοποιητικά επίπεδα δημόσιου φωτισμού κατά τις νυκτερινές ώρες. Ιδιαίτερη βαρύτητα δόθηκε λοιπόν στον τεχνητό φωτισμό του κτιρίου και του περιβάλλοντος χώρου, τόσο για λόγους ασφαλείας όσο και για να αποτελέσει το κτίριο και το κατάφυτο περιβάλλον του ένα ισχυρό οπτικό ορόσημο. Χαρακτηριστικά στοιχεία αποτελούν τα φωτιστικά που τοποθετήθηκαν στη δεξαμενή νερού που μοιάζουν με φωτεινές μπάλες που επιπλέουν, καθώς και μια σειρά από ψηλά φωτιστικά που θυμίζουν γρασίδι, τα οποία τοποθετήθηκαν σε παρτέρι παράλληλα με τη μία πλευρά του κτιρίου.

Το "nCaved" χωροθετείται σε έναν μικρό απομονωμένο βραχώδη όρμο. Η ανάγκη δημιουργίας ενός "καταφύγιου" σε έναν τόπο με αφοπλιστική θέα, άλλα και απόλυτη έκθεση στους έντονους βόρειους ανέμους οδήγησαν στη χειρονομία της διάτρησης της πλαγιάς. Η σύνθεση βασίζεται σε έναν ορθογωνικό κάνναβο, που εφαρμόζεται με ακρίβεια στην κλίση του εδάφους και παράγει μια τρισδιάστατη "σκακιέρα" πλήρων και κενών. Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν είναι η πέτρα, το εμφανές σκυρόδεμα, το ξύλο και το μέταλλο. Η βιοκλιματική προσέγγιση του σχεδιασμού έχει και αυτή τις ρίζες της στις κυκλαδικές ξερολιθικές κατασκευές με τα φυτεμένα τους δώματα. Ο διαμπερής φωτισμός - αερισμός, η πέτρα και το φυτεμένο δώμα, σε συνδυασμό με την κατάλληλη μόνωση και τα ενεργειακά υαλοστάσια, προσδίδουν στο "nCaved" άριστα βιοκλιματικά χαρακτηριστικά, περιορίζοντας στο ελάχιστο τις ανάγκες σε τεχνητό κλιματισμό των χώρων. Μια άλλη καίρια σχεδιαστική απόφαση είναι η χρήση της πέτρας, που προέρχεται από την εκσκαφή, ενώ τα υαλοστάσια προς τους εσωτερικούς κήπους δημιουργούν διαμπερείς και φωτεινούς εσωτερικούς χώρους.
Αρχιτεκτονική μελέτη: Ηλιάνα Κερεστετζή / Mold Architects
Φωτογραφία: Παναγιώτης Βουμβάκης

ΝΕΕΣ ΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΕΚΘΕΣΙΑΚΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ
Στο σύνολο των παραδειγμάτων εκθεσιακού σχεδιασμού, με κύριους πελάτες μουσεία, γκαλερί, οίκους μόδας και εταιρείες, η αφήγηση έχει ως κύριο στόχο τη βελτίωση της εμπειρίας του χρήστη / επισκέπτη. Ο δημιουργός ή καλύτερα η ομάδα δημιουργών ανακαλεί μνήμες και βιώματα, πειραματίζεται, φλερτάρει, ερμηνεύει, ανασυνθέτει, χρησιμοποιώντας τα δικά της εργαλεία αφήγησης.
Από την ιδέα μέχρι την τελική υλοποίηση, η όλη συνθετική διαδικασία δεν είναι γραμμική. Δοκιμάζεται διαρκώς, διερευνώντας καινοτόμα φυσικά και ψηφιακά πρωτότυπα με τη βοήθεια της τεχνολογίας και της τεχνογνωσίας της διεπιστημονικής ομάδας, αγγίζοντας όλες τις επί μέρους ειδικότητες που συνεργάζονται στενά, έτσι ώστε τα όρια της κάθε μιας να είναι πλέον ασαφή.

Η εγκατάσταση εκτεταμένων γυάλινων θυρών στις δύο άκρες της κατοικίας "Viet Tri House" αξιοποιεί τη γύρω φυτεμένη επιφάνεια και το φως του ήλιου. Το καδράρισμα του ανοίγματος με ξύλο οδηγεί περισσότερο το βλέμμα προς το εξωτερικό.
Φωτογραφίες: Hiroyuki Oki

Η δημιουργία των "κρεμαστών" κήπων στη δυτική όψη ήταν μια σχεδιαστική επιλογή, η οποία προστατεύει την κατοικία "Viet Tri House" από την έντονη θερμότητα από το άμεσο ηλιακό φως, ειδικά κατά την ακμή του καλοκαιριού, αλλά και από την ηχορύπανση και τη σκόνη του πολυσύχναστου δρόμου.
Φωτογραφίες: Hiroyuki Oki