Χωρίς τη δυνατότητα επέμβασης στο αρχικό κέλυφος, αποφασίστηκε αυτό να επενδυθεί με ένα νέο λεπτό "φόρεμα" από κυματοειδή διάτρητη λαμαρίνα, που πίσω της κρύβει όλες τις λειτουργίες της όψης. Το βράδυ το κτίριο λάμπει και ο διάχυτος φωτισμός πίσω από τη διάτρητη λαμαρίνα δίνει την αίσθηση του φανού.
Φωτογραφίες: Πυγμαλίων Καρατζάς

Ο κήπος στα ανατολικά της κατοικίας "Creek House" είναι ανοιχτός προς τον ουρανό με περιμετρικούς τοίχους από σκυρόδεμα στο ύψος του κτιρίου, οι οποίοι παρέχουν ιδιωτικότητα στην κύρια κρεβατοκάμαρα. Το δάπεδό του με τα χαλίκια και τις φυσικές πέτρες βασάλτη, που πλαισιώνεται με νερό, είναι ορατό μόνο μέσα από ένα χαμηλό, γυάλινο κουτί που επιτρέπει στον κήπο να διεισδύσει στο δωμάτιο. Μια ορθογώνια λεκάνη συγκεντρώνει τα νερά από το λιώσιμο του χιονιού, για να δημιουργήσει ένα προστατευτικό και εφήμερο στοιχείο νερού γύρω από τον πιο ιδιωτικό χώρο της κατοικίας.
Φωτογραφία: Joe Fletcher Photography

Το αρχιτεκτονικό γραφείο PETRĀS architecture έχει βραβευθεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχει ως βάση την Αθήνα. Ιδρύθηκε το 2013 από τον Τσαμπίκο Πετρά και έκτοτε έχει λάβει διακρίσεις σε εθνικούς και διεθνείς αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς. Το γραφείο αναπτύσσει σύγχρονες τεχνολογίες σε σχέση με πατροπαράδοτες τεχνικές σχεδιασμού με στόχο να απαντήσει στο διαχρονικό ερώτημα της αρχιτεκτονικής, ως τόπος εμπειρίας και νοήματος.
Αναζητούμε την μεταβαλλόμενη χωρική εμπειρία μέσα από την απλότητα και την καθαρότητα των υλικών, τον βιοκλιματικό σχεδιασμό και την οικονομία, όπου κάθε κτίσμα σέβεται τον τόπο που το φιλοξενεί. Χωρική εμπειρία για τις αισθήσεις και τη νόηση με σκοπό την επικοινωνία και τη συμμετοχή όλων των ανθρώπων ανεξαιρέτως, σε αυτό που καλούμε πολιτισμό.

Οι A&S ARCHITECTS ιδρύθηκαν το 2004 από την Άννα Ασσανά και τον Νίκο Σιαπκαρά, με την μορφή ενός πολυδιάστατου γραφείου που παράγει αρχιτεκτονικό έργο, παρέχει συμβουλευτικές υπηρεσίες και εξειδικεύεται στις μελέτες κτιριακών έργων μεγάλης και μικρής κλίμακας, σε ειδικά κτήρια ιδιωτικού και δημόσιου χαρακτήρα, σε ανακαινίσεις, αστικές αναπλάσεις μεγάλης κλίμακας καθώς και τον τοπιακό σχεδιασμό τόσο σε αστικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο τοπίου.
Σε όλες τις μελέτες τους ο χρόνος, η συνέχεια και η σύνδεση της αρχιτεκτονικής με το εξελισσόμενο πεδίο δράσης της και η δυνατότητα συσχέτισης ετερογενών συστατικών είναι δομικά στοιχεία.
Εργάζονται εκεί που η αρχιτεκτονική συναντά τη μηχανική, τον σχεδιασμό τοπίων, τον εσωτερικό σχεδιασμό και την παροχή συμβουλών.
Το γραφείο έχει τιμηθεί επανειλημμένα με βραβεία σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς και τα έργα του έχουν παρουσιαστεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Η Μόρφω Παπανικολάου είναι συνιδρυτής του γραφείου SPARCH με την Ρένα Σακελλαρίδου (στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα) και του MP SPARCH στη Θεσσαλονίκη. Το έργο τους, SPARCH και MP Sparch, έχει διεθνή αναγνώριση με σημαντικά βραβεία, πολλαπλές συμμετοχές σε διεθνείς εκθέσεις, δημοσιεύσεις και παρουσιάσεις σε διαλέξεις.
Σπούδασε στο Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής (IUAV) της Βενετίας, όπου έκανε και τη μεταπτυχιακή της έρευνα. Δίδαξε στο IUAV, στο International Workshop IUAV και είναι μέλος του δικτύου IUAV Abroad. Έχει κάνει διαλέξεις και δίδασκε στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Α.Π.Θ. Επίσης επιμελήθηκε τον σχεδιασμό εκθέσεων της Συλλογής Κωστάκη σε συνεργασία με το MOMus, στην Ελλάδα και την Ιταλία.

Το αρχιτεκτονικό γραφείο RS SPARCH (πρώην SPARCH) εστιάζει στον καινοτόμο αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, έχοντας έντονο ενδιαφέρον για την ποιητική του χώρου, τη δύναμη της ιδέας, την υλικότητα, τη βιωσιμότητα και το φως.
Στα σημαντικότερα πρόσφατα κτίριά του συγκαταλέγονται το Agemar / Κεντρικά Γραφεία του Ομίλου Αγγελικούση και το eLement.
Το γραφείο RS SPARCH έχει λάβει διεθνή αναγνώριση και εκτενή δημοσίευση του έργου του. Έχει συμμετάσχει σε 37 εκθέσεις, όπως στη Μπιενάλε της Βενετίας, στην Τριενάλε του Μιλάνου, στη DAM στη Φρανκφούρτη, στη NAi στο Ρότερνταμ, στη RIBA στο Λονδίνο, καθώς και στο Παρίσι, το Μόντρεαλ, το Τόκιο, τη Βαρκελώνη και τη Μόσχα.
Έχει βραβευτεί με περισσότερα από 29 σημαντικά διεθνή και εθνικά βραβεία σχεδιασμού. Ανάμεσά τους: 1 βραβείο και 4 ειδικές μνείες από ΕΙΑ, shortlisted 3 φορές στα WAF, 4 φορές υποψήφια για βραβείο Mies van der Rohe, 4 βραβεία Iconic Building Awards από το German Design Council, commendation από τα AR MIPIM Future Projects Awards 2017, high commendation από το WAF 2008, εύφημος μνεία στις ΔΟΜΕΣ 2017 και βραβείο καλύτερου project 2014-2018 στις ΔΟΜΕΣ 2019, υποψήφια για το arcVision Prize for Women in Architecture 2016.

Ακανόνιστα τοποθετημένα τετράγωνα ανοίγματα "τρυπούν" το χοντρό κέλυφος σκυροδέματος και πλαισιώνουν τη θέα του "SV House" στην Πορτογαλία. Η επιλογή του σκυροδέματος με τα εμφανή ίχνη του ξυλότυπου έγινε ώστε η κατοικία να διαφοροποιηθεί, αλλά ταυτόχρονα να σταθεί ήσυχα στον δρόμο.
Φωτογραφίες: Fernando Guerra

Στην Οία με θέα τη Θηρασιά και το πέλαγος, σε οικόπεδο με κλίση, αναπτύσσεται το ξενοδοχείο "Ηom", με ανεξάρτητες σουίτες και κοινόχρηστους χώρους (reception, εστιατόριο, πισίνα), στο οποίο έγινε πλήρης ανακατασκευή, ως προς τη λειτουργία και την αισθητική.
Η είσοδος από τον δρόμο είναι στο ψηλότερο επίπεδο. Ο χώρος υποδοχής χωροθετείται στο πρώτο επίπεδο, η πισίνα και το εστιατόριο-μπαρ στο δεύτερο, ενώ οι σουίτες μοιράζονται στα επίπεδα: 2 στο πρώτο, 2 στο δεύτερο, 7 στο τρίτο και 2 στο τέταρτο. Όλες οι σουίτες διαθέτουν δικό τους ανεξάρτητο μπαλκόνι και jacuzzi. Έχουν θέα στη θάλασσα και στη Θηρασιά και προσφέρουν μεγάλη ιδιωτικότητα στους ενοίκους.
Σε όλους τους χώρους του ξενοδοχείου έγινε πλήρης ανακατασκευή, που αφορά σε όλα τα είδη των οικοδομικών εργασιών. Έγιναν τροποποιήσεις στα υφιστάμενα ανοίγματα, προσθήκες και επαυξήσεις των εξωτερικών χώρων για την καλύτερη εκμετάλλευση του προσανατολισμού και της θέας. Στόχος ήταν η ενοποίηση της τελικής εικόνας του ξενοδοχείου ως διακριτό σύνολο, η λειτουργικότητα σε όλους τους χώρους, η εκμετάλλευση της θέας και του προσανατολισμού και ο σεβασμός του τοπικού αρχιτεκτονικού ιδιώματος. Με στοχευμένες επεμβάσεις σε κάθε χώρο ξεχωριστά, έγινε προσπάθεια δημιουργίας οικείας ατμόσφαιρας, που θυμίζει μικρές ανεξάρτητες κατοικίες και όχι ξενοδοχειακό ύφος. Χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία αρχιτεκτονικά και υλικά που δένουν με την τοπική αρχιτεκτονική και όλες οι επεμβάσεις έγιναν με σεβασμό στο φυσικό περιβάλλον.

Οι δύο νέες πύλες και φυλάκια εισόδου στον Αστέρα Βουλιαγμένης έχουν 15 m² επιφάνεια το καθένα. Αποτελούν το φυλάκιο της κεντρικής εισόδου του συγκροτήματος και το φυλάκιο της εισόδου των κτιρίων κατοικιών και, ταυτοχρόνως, σχεδιαστικό φόρο τιμής στην πολυβραβευμένη υφιστάμενη πύλη εισόδου των μπαγκαλόου, έργο των αρχιτεκτόνων Σακελλαρίδου / Παπανικολάου.
Τα δυο κτίρια είναι όμοια και κατασκευάζονται από μεταλλικό φέροντα οργανισμό. Οι εξωτερικές όψεις καλύπτονται σε όλο το ύψος των κτιρίων με υαλοπίνακες ασφαλείας (laminated), διαφανείς για τον κύριο χώρο φυλακίου και αμμοβολισμένους για τους βοηθητικούς χώρους. Οι θύρες εισόδου είναι από πλαίσια αλουμινίου λευκού χρώματος.
Εξωτερικά στις όψεις τοποθετούνται κατακόρυφες περσίδες σκίασης λευκού χρώματος, που σε συνδυασμό με τη μεταλλική διάτρητη κατασκευή των οροφών προσφέρουν την απαραίτητη σκίαση στο εσωτερικό του κτιρίου.
Το λευκό κυριαρχεί στη μορφή των φυλακίων και έρχεται σε αντίθεση με το σκούρο πλακόστρωτο που τα περιβάλλει, το οποίο με τη σειρά του τονίζει αλλά και ενσωματώνει την άσπιλη μορφή τους στο φυσικό τοπίο.

Αρχιτεκτονική μελέτη: ΑΕΤΕΡ Αρχιτέκτονες
Φωτογραφία: Natalia Bougadellis

Μετά από δεκαετίες στο Βέλγιο οι ιδιοκτήτες επέστρεψαν στην Ανδαλουσία, αναζητώντας τη ζωή σε μια φωτεινή, γαλήνια, νότια πόλη κοντά στη Σεβίλλη.
Η κατοικία τοποθετείται σε οικόπεδο μακρόστενο οικόπεδο 5 × 30 (m), αποτέλεσμα αγροτικών υποδιαιρέσεων, με μόνη όψη στον κεντρικό δρόμο, βόρεια. Η πρόσοψη φαντάζει σαν μια συμπαγής λευκή κατασκευή, όπως τα παλιά κτίρια της πόλης. Ένα γείσο, μια ζωφόρος, ένα μπαλκόνι, ο διάτρητος τοίχος και η πόρτα, από την οποία μπορεί κανείς να δει το αίθριο αναφέρονται σε στοιχεία της λαϊκής αρχιτεκτονικής, συμπληρώνοντας το μέτωπο του δρόμου.
Το κτιριολογικό πρόγραμμα είναι απλό με κάποιες ιδιαιτερότητες, όπως ένα δωμάτιο για χαμάμ, ένα μικρό εργαστήριο και μια εξωτερική κουζίνα, με τη δυνατότητα φιλοξενίας φίλων και συγγενών.
Οι αναλογίες και η αγροτική μνήμη αυτών των οικοπέδων οδήγησαν στη δημιουργία ενός χώρου οργανωμένου χωρικά και δομικά σε κάνναβο ίσων αποστάσεων, ο οποίος ορίζει χώρους μονώροφους ή διώροφους, ή χώρους κενούς, που δημιουργούν αίθρια. Έτσι, δημιουργείται μια ακολουθία με πρώτο ένα αίθριο υποδοχής σε άμεση σχέση με τον δρόμο, μετά το κυρίως σπίτι, μια σκιασμένη βεράντα, ένα αίθριο και ένα εξωτερικό περίπτερο. Η οροφή αυτού του τελευταίου όγκου, χαμηλότερη από το υπόλοιπο σπίτι, είναι φυτεμένη με διαφορετικούς θάμνους ως συνέχεια του κήπου, στον οποίο ένας λωτός και μια μικρή "πισίνα", της οποίας το άδειασμα παρέχει νερό για άρδευση, δίνουν μορφή στις αναμνήσεις της ιδιοκτήτριας.
Η μεταλλική δομή και τα στοιχεία σε βαθύ κόκκινο χρώμα ("almagra") δίνουν ρυθμό στον χώρο. Ο δομικός σκελετός τοποθετείται σε απόσταση από τις φέρουσες τοιχοποιίες των διπλανών ιδιοκτησιών, για να αποφευχθούν συγκρούσεις με τα γειτονικά σπίτια και ο χώρος που προκύπτει μεταξύ τους καταλαμβάνεται από τον εξοπλισμό, τις εγκαταστάσεις και τους αποθηκευτικούς χώρους της κατοικίας.
Η κατοικία είναι διαμπερής, με μια σειρά από ανεμιστήρες εγκατεστημένους σε κάθε ζώνη και μια καμινάδα φυσικού αερισμού στη μεσαία ζώνη, που επιτρέπουν τον φυσικό αερισμό. Μαζί με την πέργκολα που προστατεύει από τον νότιο ήλιο και που σύντομα θα καλυφθεί με φυτά περιορίζονται τα θερμικά κέρδη.