Κρεμαστοί Κήποι
Η πρόταση προσπαθεί να διερευνήσει την διαμόρφωση ενός εναλλακτικού χώρου, μιας άλλης ατμόσφαιρας στους χώρους γραφείων, ικανό να κάνει τους χώρους εργασίας θελκτικούς στις νέες συνθήκες διαδικτυακής εργασίας εξ’ αποστάσεως. Πρόκειται για έναν χώρο διαλείμματος – χαλάρωσης στο κτίριο γραφείων της L'Oréal 200 m2. Ο σχεδιασμός των χώρων γραφείων, βρίσκεται στο κέντρο των συζητήσεων ιδιαίτερα μετά την covid εποχή. Η ύπαρξη του διαδικτύου και η εξ’ αποστάσεως εργασία άρχισε να υποσκάπτει τις βεβαιότητες για τον σχεδιασμό των γραφειακών χώρων.
Ο χώρος εργασίας πρέπει να ανταγωνιστεί με ποιότητες τους χώρους του σπιτιού ή του καφέ για να μπορέσει να προσφέρει δημιουργικές ατμόσφαιρες στην εργασία. Ο σχεδιασμός των χώρων διαλείμματος και άτυπων συναντήσεων στην L'Oréal έφερε στην επιφάνεια ερωτήματα πού ζητούν απαντήσεις. Η οργάνωση της κίνησης και της στάσης γίνεται στον αντίποδα της τυπολογίας των χώρων εργασίας με διάδρομο και κλειστά δωμάτια ή αυτή του open plan. Τα ελαφριά διαχωριστικά / κλωστρά πού αφήνουν το βλέμμα να διαπερνά ολόκληρο τον χώρο, τοποθετούνται με τρόπο πού κατευθύνουν το σώμα σε μία κυματοειδή χωρογραφία. Η ύπαρξη αίθριου και η τοποθέτηση αναρριχόμενων φυτών συγκροτεί, το ένα όριο του επιμήκους χώρου σαν ‘’κρεμαστό κήπο’’. Στον απέναντι παράλληλο τυφλό τοίχο τοποθετούνται κλωστρά και πίσω από αυτά καθρέπτες πού ανακλούν τον κρεμαστό κήπο του αίθριου. Τα όρια του χώρου από φυτά δημιουργούν αίσθηση υπαίθριου χώρου. Το φως του αίθριου και ο κρεμαστός κήπος ανακλώνται στον απέναντι κλειστό τοίχο, και φέρνουν φως στο εσωτερικό του χώρου. Η ύπαρξη των ξύλινων στοιχείων κλωστρά, στους τοίχους και στην οροφή καταλήγει σε μια αίσθηση πέργκολας και ατμόσφαιρας χαλάρωσης.
Τα κτίρια γραφείων και η ατμόσφαιρα εργασίας έχουν μπει στο στόχαστρο των σύγχρονων αρχιτεκτονικών ερευνών, αναζητώντας μια νέα τυπολογία. Η πρόταση μας για τους χώρους διαλείμματος της L'Oréal φιλοδοξεί να συμβάλει σε αυτήν την έρευνα.
Η συνέχεια επιτυγχάνεται από μεγάλα υαλοστάσια στην μπροστινή και την πίσω όψη της κατοικίας, που ανοίγουν και συνδέουν με σταθερή αλλά ελεγχόμενη οπτική και χωρική διαπερατότητα τον εξωτερικό χώρο με τον εσωτερικό και κατόπιν με την εσωτερική αυλή και τους κλειστούς κήπους.
Φωτογραφίες: Mariano Imperial
Μόλις εκδόθηκε το νέο βιβλίο του Καθηγητή Θεοχάρη Τσούτσου, του Πολυτεχνείου Κρήτης από τον εκδοτικό οίκο Παπασωτηρίου. H Κλιματική κρίση αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή για τον Πλανήτη και θα απαιτήσει προσπάθειες γενεών για να μπορέσει να μετριασθεί και σταθεροποιηθεί. Ο συγγραφέας του βιβλίου Θεοχάρης Τσούτσος, Καθηγητής της Σχολής Χημικών Μηχανικών και Μηχανικών Περιβάλλοντος του Πολυτεχνείου Κρήτης, Διευθυντής του Εργαστηρίου Ανανεώσιμων και Βιώσιμων Ενεργειακών Συστημάτων, σημειώνει ότι «είναι απαραίτητο να αξιοποιηθούν σημαντικά εργαλεία της οικονομικής επιστήμης για την ποσοτικοποίηση και τη διαμόρφωση της αναγκαίας πολιτικής από ευρύ φάσμα των επιστημών, κυρίως Μηχανικών, αλλά και όσων έχουν άμεση σχέση με το φυσικό περιβάλλον».
Το βιβλίο αυτό διαμορφώθηκε βήμα-βήμα από την αρχή της διδασκαλίας του μαθήματος «Αειφόρος Ανάπτυξη» της Σχολής Μηχανικών Περιβάλλοντος το 1999.
Ενδεικτικά περιεχόμενα: Βασικές αρχές της Αειφόρου Ανάπτυξης και της αποτίμησης των επιπτώσεων της Κλιματικής Αλλαγής στην οικονομία και την κοινωνία. Η σχέση της οικονομίας με το περιβάλλον. Επαναπροσδιορισμός της ατομικής ευημερίας και του εθνικού πλούτου. Εξωτερικές οικονομίες, αειφορική διαχείριση φυσικών πόρων. Μεταφορά τεχνολογίας, κυκλική οικονομία και βιομηχανική συμβίωση. Φέρουσα ικανότητα και οικολογικό αποτύπωμα. Οικονομική αποτίμηση των οικοσυστημάτων. Συστήματα περιβαλλοντικής διαχείρισης.
Ο συγγραφέας ευχαριστεί τους μεταπτυχιακούς και προπτυχιακούς σπουδαστές, γιατί ο διάλογος μαζί τους με βοήθησε να γίνουν βελτιώσεις τόσο στο περιεχόμενο, όσο και στον τρόπο παρουσίασης της έκδοσης.
Στοιχεία βιβλίου:
Αειφόρος Ανάπτυξη και Οικονομικά της Κλιματικής Αλλαγής
Εκδόσεις Παπασωτηρίου
Κωδικός Βιβλίου στον Εύδοξο: 112696662
Έκδοση: 1η/2023
ISBN: 9789604911608
ΟΙ ΣΥΣΚΕΥΕΣ ΗΛΙΑΚΗΣ ΣΚΙΑΣΗΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΝ ΑΝΕΚΑΘΕΝ ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΗΣ ΗΛΙΑΚΗΣ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑΣ
Το γυαλί είναι βασικό στοιχείο της αρχιτεκτονικής έκφρασης ενός κτιρίου, ενώ μέσω των ανοιγμάτων παρέχει οπτική σύνδεση με το εξωτερικό περιβάλλον και φυσικό φωτισμό, με θετικό αντίκτυπο στη διάθεση, στην παραγωγικότητα και στην υγεία των χρηστών. Επιπλέον, μέσω της σωστής διαχείρισης ο φυσικός φωτισμός μειώνει τις ανάγκες του τεχνητού φωτισμού και ως εκ τούτου τις ενεργειακές καταναλώσεις.
ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΓΙΑ ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ & ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΥ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΟΣ
Εκτιμάται ότι ο ξενοδοχειακός τομέας αποτελεί μία από τις πιο ενεργοβόρες δραστηριότητες του κτιριακού τομέα που δεν προορίζονται για κατοίκηση, καθώς οι απαιτήσεις σε ενέργεια μπορεί να ξεπεράσουν τις 400 κιλοβατώρες ανά τετραγωνικό μέτρο ωφέλιμης επιφάνειας, σύμφωνα με τα στατιστικά δεδομένα λειτουργίας των ξενοδοχειακών μονάδων της ευρωπαϊκής Μεσογείου. Ανάγοντας αυτές τις υψηλές καταναλώσεις σε εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα υπολογίζεται ότι η μέση ετήσια παραγωγή σε CO2 ανέρχεται σε 160 - 200 kg ανά τετραγωνικό μέτρο ωφέλιμης επιφάνειας, επιβαρύνοντας την ατμόσφαιρα κατά 10 Μt ετησίως, σε ευρωπαϊκή κλίμακα.
Ο φέρων οργανισμός του κτιρίου είναι μεταλλικής κατασκευής, ενώ οι τοιχοποιίες πλήρωσης έχουν πραγματοποιηθεί από ξηρά δόμηση. Στο πλαίσιο της βιοκλιματικής προσέγγισης του έργου έχουν προβλεφθεί, πέρα από τη μόνωση στο εξωτερικό κέλυφος του κτιρίου, φυσικός φωτισμός και αερισμός σε όλους τους κύριους χώρους, καθώς και φωτοβολταϊκό σύστημα στην οροφή για χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Επιπροσθέτως, έχουν τοποθετηθεί κατακόρυφα σκίαστρα στο χώρο υποδοχής, ώστε να περιοριστεί η ακτινοβολία του δυτικού ήλιου κατά τη θερινή περίοδο. Για τα κατακόρυφα σκίαστρα επιλέχθηκε ξύλο ιρόκο, λόγω της αυξημένης αντοχής του, ενώ γενικότερα η χρήση του ξύλου τόσο εξωτερικά, όσο και εσωτερικά συμβάλλει στο αίσθημα της οικειότητας.
Σημαντικό μορφολογικό στοιχείο του όγκου που στεγάζει το χώρο της υποδοχής αποτελεί το εξωτερικό στέγαστρο, το οποίο "τυλίγει" συνολικά τον όγκο και τονίζει την είσοδο του κτιρίου, ενώ ταυτόχρονα διαμορφώνει τη βάση των κατακόρυφων ξύλινων σκιάστρων.
APXITEKTONIKH MEΛETH ΚΑΙ ΕΠΙΒΛΕΨΗ: GA-architects / ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ, ΑΘΗΝΑ ΜΕΝΤΕΣΙΔΟΥ
ΦΩTOΓPAΦΙΕΣ: ΧΑΡΗΣ ΣΟΛΩΜΟΥ
Τα προτεινόμενα έργα αναβάθμισης και εκσυγχρονισμού της "Μαρίνας Βουλιαγμένης" περιλαμβάνουν την ανακατασκευή και αναδιάταξη των υφιστάμενων λιμενικών έργων και τη διαμόρφωση νέας χερσαίας ζώνης. Διαμορφώνονται νέες αναπτύξεις συνολικής δόμησης 4.800 m² με χρήσεις τουρισμού - αναψυχής και διοίκησης και λειτουργίας της μαρίνας, καθώς και υπαίθριες διαμορφώσεις. Ενταγμένα στο περιβάλλον που δημιουργούν τα πολυάριθμα σκάφη, που ελλιμενίζονται στη μαρίνα και τα οποία αποτελούν την πλέον εντυπωσιακή συλλογή γιοτ που μπορεί να συναντήσει κανείς στη χώρα, τα νέα κτίρια ακολουθούν μορφολογία που εμπνέεται από το ναυπηγικό σχεδιασμό τους. Μιλώντας τη γλώσσα τους, οι όψεις των κτιρίων χαρακτηρίζονται από καμπύλα πτυχωτά, κεκλιμένα ή μη αναπτύγματα εξωτερικών τοίχων, από λευκό λείο εμφανές σκυρόδεμα, τα οποία προσδίδουν την αίσθηση της κίνησης και της ενέργειας. Το λευκό λείο εμφανές σκυρόδεμα των όψεων, που περιλαμβάνει τόσο φέροντα, όσο και μη φέροντα στοιχεία του στατικού οργανισμού, σκυροδετείται ταυτόχρονα με αυτό του εσωτερικού σκελετού, ο οποίος κατασκευάζεται από απλό σκυρόδεμα. Τα καμπύλα τμήματα προβλέπεται να κατασκευαστούν με ειδικούς μεταλλότυπους.
ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ: ΑΕΤΕR ARCHITECTS / ΧΑΡΡΥ Κ. ΜΠΟΥΓΑΔΕΛΛΗΣ, ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ, ΜΑΡΙΑ ΡΙΖΟΥ
ΤΡΙΣΔΙΑΣΤΑΤΕΣ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΕΙΣ: BATIS 3D DESIGN STUDIO
Όμορφη αρχή:
"Σχεδιάζοντας ένα πολυτελές ξενοδοχείο στην καρδιά των Δολομιτών!.
Όταν ακούσαμε γι’ αυτό το έργο, όλοι ενθουσιαστήκαμε με την ευκαιρία που μας δόθηκε να επανασχεδιάσουμε το εσωτερικό αυτού του ιστορικού ξενοδοχείου."
Στόχος ήταν η δημιουργία ενός ξενοδοχείου με ισχυρή και "φρέσκια" ταυτότητα, που να αποτελεί από μόνο του προορισμό.
Για να εκσυγχρονιστεί ένα ιστορικό κτίριο των αρχών του 20ου αιώνα, χρειαζόταν μια ισχυρή ιδέα, η οποία να μην είναι αποτέλεσμα "διακοσμητικών" κριτηρίων, αλλά να βασίζεται στο "genius loci" της περιοχής και του κτιρίου. Η νέα αισθητική θα έπρεπε να αντικατοπτρίζει ξεκάθαρα το προφίλ των νέων επισκεπτών του.
Η γαλήνια ορεινή ομορφιά, οι ειδυλλιακές χιονισμένες πλαγιές και η χαρακτηριστική κουλτούρα της περιοχής επηρέασαν τη διαμόρφωση της ιδέας του εσωτερικού σχεδιασμού. Δημιουργήθηκε έτσι ένα άνετο, κομψό και "ζεστό" καταφύγιο μετά από μια κουραστική μέρα σκι ή περπατήματος, συνδυάζοντας το ρουστίκ στυλ με μια κομψή, πολυτελή αλλά και σύγχρονη πινελιά.
Οι κοινόχρηστοι χώροι
Ο σχεδιασμός της υποδοχής δημιουργεί την πρώτη αίσθηση δέους, όταν ο επισκέπτης μπαίνει στο κτίριο. Εμπνευσμένη από τα βράχια του βουνού, η ρεσεψιόν τραβάει τα βλέμματα και το σκηνικό ολοκληρώνεται με τα κρεμαστά φωτιστικά και τη δημιουργία ενός εγγενούς γεωμετρικού μοτίβου φωτός.
Η χρωματική παλέτα του χώρου υποδοχής περιλαμβάνει γήινους τόνους όπως μαύρο, σκούρο πράσινο, μπεζ και κόκκινο τόνους, που συνδυάζονται αρμονικά με τη σκούρα καφέ ξύλινη επένδυση. Τα έργα τέχνης τραβούν τα βλέμματα και το τζάκι γίνεται η καρδιά του λόμπι ενισχύοντας τη νέα ζεστή και μοντέρνα ατμόσφαιρα. Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες προσθήκες στη γωνία του τζακιού είναι ο τοίχος καθρέφτη, που επενδύθηκε με διαφορετικά σχήματα και χρώματα καθρεφτών, οι οποίοι δεν αντανακλούν μόνο το φως από το εξωτερικό, αλλά αντανακλούν και όλες τις δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα στο "Grand Salon".
Οι βεράντες ήταν ένα σημαντικό στοιχείο στον σχεδιασμό των κοινόχρηστων χώρων, επειδή παραπέμπουν στο ένδοξο παρελθόν του ξενοδοχείου, όταν χρησιμοποιήθηκαν εντατικά. Τα τεράστια παράθυρα κάνουν τους εξωτερικούς χώρους να αποτελούν συνέχεια του εσωτερικού χώρου διαβίωσης. Εκεί τοποθετήθηκαν διαφορετικοί τύποι ομάδων καθιστικών με τουίντ υφάσματα και γούνες, ώστε να δημιουργούνται σημεία ανάπαυσης και απόλαυσης της υπέροχης θέας προς το βουνό.
Το bar lounge με το δέρμα, τις πέτρινες επιφάνειες των τραπεζιών και τα φωτιστικά υψηλής ποιότητας δημιουργούν μια εκλεκτικιστική, κομψή ατμόσφαιρα. Ο εντυπωσιακός υπάρχων πολυέλαιος από γυαλί Murano, ένα από τα παλαιότερα αντικείμενα, που χρονολογείται σχεδόν έναν αιώνα πριν, τοποθετείται σε μια πορτοκαλί προθήκη από πλεξιγκλάς, δημιουργώντας μια ξεχωριστή εικόνα, που ενώνει το παρελθόν με το μέλλον.
Στο σπα γίνεται μια ενδιαφέρουσα μετάβαση ανάμεσα στους χώρους, στους οποίους το χρώμα, ο ήχος, οι υφές, τα υλικά και οι μυρωδιές καθηλώνουν τις αισθήσεις. Κύρια αναφορά είναι η φύση, το τοπίο των δέντρων στους τοίχους και τα διαχωριστικά. Στοιχεία καθρέφτη, μπλε χρώματα και κρυφός φωτισμός ολοκληρώνουν την εμφάνιση.
Το ολοήμερο εστιατόριο είναι κομψό, αλλά χαλαρό. Φιλόξενο στοιχείο αποτελεί το ηλεκτρικό τζάκι και ο κρυφός φωτισμός, σε συνδυασμό με κορμούς δέντρων. Τα γεωμετρικά διάτρητα ξύλινα χωρίσματα οργανώνουν τον χώρο και μαζί με την οθόνη κρασιού τον κάνουν πιο ενδιαφέροντα.
Τα δωμάτια
Η αίσθηση του βουνού επηρεάζει βαθιά όχι μόνο τις επιλογές υλικών στα δωμάτια, όπως το ξύλο, αλλά και τη γήινη και ανοιχτόχρωμη παλέτα των εσωτερικών χώρων. Ανοιχτό πράσινο, σκούρο γκρι, μόκα και καφέ αναμειγνύονται αρμονικά μέσα από τη σωστή ποικιλία διαφορετικών υφών. Ασπρόμαυρα κομμάτια τέχνης ολοκληρώνουν την εμφάνιση.
Τα ξύλινα δοκάρια ενοποιούν όλα τα επί μέρους στοιχεία δημιουργώντας συνεχή γραμμή από τον τοίχο μέχρι την οροφή, συνδέοντας τις διαφορετικές πλευρές. Η πλευρά του κρεβατιού, με σημείο εστίασης ένα τεράστιο έργο τέχνης επάνω από το κρεβάτι, ολοκληρώνεται με τη συμμετρική χρήση των φωτιστικών τοίχου και ανάγνωσης. Το πλαϊνό μέρος της τηλεόρασης, του γραφείου και του πάγκου περιλαμβάνει τζάκι και στρογγυλό καθρέφτη με κρυφές λεπτομέρειες φωτισμού. Οριζόντια στοιχεία συνδέουν τα ανοιχτά ράφια και τις ντουλάπες, με τα καλύμματα του καλοριφέρ με ειδικές διάτρητες λεπτομέρειες σε σχήμα νιφάδας χιονιού.