Κυρίαρχο υλικό των κατοικιών είναι το εμφανές ανεπίχριστο σκυρόδεμα που τοποθετείται περιμετρικά του κτιρίου δίνοντας έμφαση στον αστικό χαρακτήρα της κατοικίας. Παρά τα βαριά στοιχεία του σκελετού του το κτήριο αποκολλάται από το έδαφος διατηρώντας την αυτονομία του ως σύστημα κλειστών και ανοιχτών χώρων σε σχέση με τον περιβάλλονται χώρο του χωρίς να είναι αποκομμένο από αυτόν.
Φωτογραφίες: Γιώργης Γερόλυμπος
Η αρχιτεκτονική προσέγγιση στο κατάστημα Zeus+Dione ήταν να δημιουργηθεί ένα σκηνικό για την παρουσίαση των εναλλασόμενων ρούχων και προϊόντων τους. Το σκηνικό αυτό επιτυγχάνεται με την έμφαση στην ταλάντωση ως κίνηση, αλλά και ως έλλειψη βαρύτητας των αντικειμένων, επιδιώκοντας να δώσει "ζωή" στα υφάσματα. Έτσι, μια απλή γεωμετρική παρέμβαση, που αντιστοιχεί σε ένα κατακόρυφο πέτασμα, οργανώνει το χώρο.
Φωτογραφίες: Γιώργης Γερόλυμπος, Παναγιώτης Βουμβάκης
ΜΕ ΔΥΝΑΜΙΚΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ
Η υψηλή κατανάλωση ενέργειας των κτιρίων συνδυάζεται και με σημαντική ενεργειακή σπατάλη λόγω ποικίλων αστοχιών στο σχεδιασμό, στην κατασκευή, στη συντήρηση αλλά και στον τρόπο χρήσης και λειτουργίας τους. Ο περιορισμός της κατανάλωσης ενέργειας των κτιρίων αποτελεί σήμερα βασική προτεραιότητα των αναπτυγμένων κοινωνιών. Επιτυγχάνεται μέσω της μείωσης και της βελτίωσης της χρήσης ενέργειας από τα ενεργητικά και παθητικά συστήματά τους.
Καθοριστική συνθετική αρχή στην αναμόρφωση αυτού του εστιατορίου υπήρξε ο συνδυασμός σκουρόχρωμων γκρι μεταλλικών στοιχείων και ξύλινων κατασκευών στο φυσικό τους χρώμα. Η μεταλλική πέργκολα και η κεντρική είσοδος κυριαρχούν σε ένα μοτίβο ασύμμετρης επανάληψης μετάλλων και αποφλοιωμένης λυγαριάς. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργήθηκαν επιφάνειες με έντονα τα στοιχεία της ασιατικής κουλτούρας.
Φωτογραφίες: Μίνος Αλχανάτης
Το ML apartment είναι ένα σύγχρονο διαμέρισμα 100 m2 στην Κομοτηνή που σχεδίασε το αρχιτεκτονικό γραφείο Nasia Spyridaki Architecture & Design. Η πρόταση περιελάμβανε αναδιαμόρφωση του εσωτερικού δημιουργώντας νέους χώρους, λειτουργικούς και με υλικά που επιτυγχάνουν μια αίσθηση φιλόξενου και οικείου περιβάλλοντος σε συνδυασμό με καθαρές γεωμετρίες. Το ύφος του βιομηχανικού loft με industrial στοιχεία, αλλά στην πιο "ζεστή" εκδοχή του (cosy) ήταν αυτό που εναρμόνιζε όλα τα παραπάνω και για αυτό το λόγο τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν ήταν ξύλο, μέταλλο, τουβλάκια και πλακάκια τύπου πέτρας και μωσαϊκού, υλικά που συναντάει κανείς σε βιομηχανικούς χώρους.
Η κεντρική είσοδος οδηγεί άμεσα στους χώρους κυρίας χρήσης της κατοικίας. Το σαλόνι και η τραπεζαρία διαχωρίζονται από τη σύνθεση της τηλεόρασης και το τζάκι δημιουργώντας δύο διακριτούς χώρους, με οπτική ωστόσο επαφή. Η ίδια λογική ακολουθήθηκε και στη διαμόρφωση της κουζίνας, οριοθετώντας μεν με τη διαφοροποίηση του δαπέδου, καθώς το ξύλινο δάπεδο του σαλονιού διαδέχεται πλακάκι με υφή φυσικής πέτρας, ενοποιώντας της δε με το υπόλοιπο σπίτι μέσω ενός γυάλινου διαχωριστικού με μεταλλικό σκελετό.
Στην κρεβατοκάμαρα χρησιμοποιήθηκαν πιο γήινοι τόνοι, παίζοντας με χάλκινους καθρέφτες και τζαμαρίες. Στο playroom οι γκρι τόνοι κυριαρχούν δημιουργώντας ένα πιο αυστηρό βιομηχανικό αποτέλεσμα, που "μαλακώνει" με neon φωτισμό σε θερμή απόχρωση και ξύλινες λεπτομέρειες. Ο ξενώνας είναι το μόνο δωμάτιο του διαμερίσματος που κινείται στους λευκούς τόνους με στόχο να εκπέμπει ρομαντική διάθεση και να διαφοροποιείται από το υπόλοιπο διαμέρισμα. Στο λουτρό δημιουργήθηκαν χωρίσματα έτσι ώστε τόσο το πλυσταριό όσο και το ντους να απομονώνονται από τον υπόλοιπο χώρο με μεταλλικής κατασκευής γυάλινα διαχωριστικά.
Ο χώρος της εισόδου του μουσείου διαμορφώνεται με δύο περιστρεφόμενες μεταλλικές πόρτες. Για την κατασκευή τους επιλέχθηκε λαμαρίνα επεξεργασμένη με λέιζερ κοπής CNC. Η επιλογή του χρώματος στην αρχιτεκτονική σύνθεση των μεταλλικών κατασκευών επιλέχθηκε με στόχο την εναρμόνιση με τη χρωματική παλέτα των φυσικών αποχρώσεων της τοπικής πέτρας, με την οποία κατασκευάστηκε το μουσείο.
Φωτογραφίες: Simone Bossi
Στην ενιαία εσωτερική επένδυση των τοίχων του κομμωτηρίου ενσωματώνονται κρυφές πόρτες για βοηθητικά δωμάτια και εσωτερικοί αποθηκευτικοί χώροι, οι οποίοι στοχεύουν στη διατήρηση καθαρών όψεων και συμβάλλουν στη λειτουργικότητα του χώρου. Αυτές οι "κρυφές" πόρτες και ειδικές κατασκευές ενισχύουν το σύγχρονο ύφος του χώρου.
Φωτογραφίες: Creative Photo Room
Κεντρικός στόχος του σχεδιασμού ήταν ο επαναπροσδιορισμός της "εμπειρίας" μιας κτηνιατρικής κλινικής. Πιο συγκεκριμένα, η αρχιτεκτονική προσέγγιση διερευνά τον τρόπο, με τον οποίο το ιδιαίτερα απαιτητικό λειτουργικό πρόγραμμα και οι υψηλές προδιαγραφές κατασκευής μπορούν να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον φιλικό και οικείο τόσο για τους χρήστες του όσο και για τους τετράποδους ασθενείς και τους ιδιοκτήτες τους.
Αρχιτεκτονική σύνθεση
Προσεγγίζοντας το κτίριο, μπορεί κανείς να αναγνωρίσει τους τρεις όγκους, που το συνθέτουν και διαχωρίζουν τις αντίστοιχες χρήσεις του. Ακολουθώντας τον άξονα δημόσιου - ιδιωτικού, ο όγκος που γειτνιάζει με τον οδικό άξονα, φιλοξενεί το χώρο υποδοχής των πελατών. Ο συγκεκριμένος χώρος λειτουργεί ως ο συνδετικός κρίκος μεταξύ του εξωτερικού χώρου της κτηνιατρικής κλινικής και των κύριων εσωτερικών λειτουργιών της. Αρχιτεκτονικά, αυτό το στοιχείο μεταφράζεται μέσω της χρήσης εκτενών ανοιγμάτων, τα οποία επιτρέπουν την οπτική επαφή και "σύνδεση" του εσωτερικού με το εξωτερικό. Ο χώρος αναμονής διαμορφώνεται από ξύλινους κύβους, ελεύθερους στο χώρο, μία μεταβλητότητα που του επιτρέπει να αναδιαμορφώνεται ανάλογα με τις ανάγκες της περίστασης. Επιπροσθέτως, η χωρική ευελιξία του χώρου αναμονής προσφέρει τη δυνατότητα φιλοξενίας παρουσιάσεων και σεμιναρίων μικρής κλίμακας, καθώς και άλλων δραστηριοτήτων. Σημαντικό μορφολογικό στοιχείο αυτού του όγκου αποτελεί το εξωτερικό στέγαστρο, το οποίο "τυλίγει" συνολικά τον όγκο της υποδοχής, και τονίζει την είσοδο του κτιρίου, ενώ ταυτόχρονα διαμορφώνει τη βάση των κάθετων ξύλινων σκιάστρων.
Από το χώρο αναμονής, διακρίνονται τα δύο εξεταστήρια, δηλαδή οι χώροι όπου εκτελείται η κύρια λειτουργία της κτηνιατρικής κλινικής. Τα εξεταστήρια χωροθετούνται κεντρικά του κτιρίου και σηματοδοτούνται από δύο στοιχεία: την ξύλινη επένδυση και τις δύο γυάλινες μαύρες πόρτες, εκατέρωθεν της υποδοχής. Οι συγκεκριμένοι χώροι είναι και οι μόνοι, όπου επιτρέπεται η πρόσβαση του κοινού. Αυτός ο πυρήνας μαζί με τους χώρους των εργαστηρίων και του χειρουργείου, συνθέτουν το δεύτερο και μεγαλύτερο σε έκταση όγκο του κτιρίου.
Ο τρίτος όγκος έχει δημιουργηθεί από σκυρόδεμα και γειτνιάζει τόσο με τον όγκο της υποδοχής όσο και με το δρόμο. Λειτουργεί ως ημιανεξάρτητο τμήμα της κλινικής και σε αυτόν παρέχεται ειδική περιποίηση και φροντίδα στους τετράποδους πελάτες.
Ως κεντρικός συνθετικός άξονας ορίζεται η συνεχής επικοινωνία των εσωτερικών χώρων της κλινικής, ώστε να παρέχεται άμεση πρόσβαση σε αυτούς από τους γιατρούς, ανάλογα με την κάθε περίπτωση. Με αυτόν τον τρόπο, διασφαλίζεται η ευκολία μετάβασης του προσωπικού από το χώρο υποδοχής στο εξεταστήριο, στο ακτινολογικό εργαστήριο και από εκεί στο γενικό εργαστήριο, στο χειρουργείο και στο νοσηλευτήριο.
Βιοκλιματικά χαρακτηριστικά
Ο φέρων οργανισμός του κτιρίου είναι μεταλλικής κατασκευής, ενώ οι τοιχοποιίες πλήρωσης έχουν πραγματοποιηθεί από ξηρά δόμηση. Στο πλαίσιο της βιοκλιματικής προσέγγισης του έργου, έχουν προβλεφθεί, πέρα από τη μόνωση στο εξωτερικό κέλυφος του κτιρίου, φυσικός φωτισμός και αερισμός σε όλους τους κύριους χώρους, καθώς και φωτοβολταϊκό σύστημα στην οροφή για χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Επιπροσθέτως, έχουν τοποθετηθεί κατακόρυφα σκίαστρα στο χώρο υποδοχής, ώστε να περιοριστεί η ακτινοβολία του δυτικού ήλιου κατά τη θερινή περίοδο. Για τα κατακόρυφα σκίαστρα επιλέχθηκε ξύλο ιρόκο, λόγω της αυξημένης αντοχής του, ενώ γενικότερα η χρήση του ξύλου τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά συμβάλλει στο αίσθημα της οικειότητας. Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν στους χώρους του κτιρίου πληρούν τις προδιαγραφές για χώρους υγειονομικού ενδιαφέροντος.