Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες αποκατάστασης και ανακαίνισης του πρώην Δημόσιου Καπνεργοστασίου – Βιβλιοθήκη και Τυπογραφείο της Βουλής από τον Οργανισμό ΝΕΟΝ. Το αναμορφωμένο κτίριο θα φιλοξενήσει το Πολιτιστικό Πρόγραμμα Σύγχρονης Τέχνης 2021, από τις 12 Ιουνίου έως το τέλος Δεκεμβρίου 2021.
Οι εργασίες στο κτίριο του πρώην Καπνεργοστασίου πραγματοποιήθηκαν με χρηματοδότηση του ΝΕΟΝ, με σκοπό να αναδειχθεί σε έναν σύγχρονο πολιτιστικό και κοινωνικό χώρο, ανοιχτό σε όλους, που θα αποτελέσει ένα δυναμικό κέντρο συνάντησης και ανταλλαγής ιδεών.
Από τα συνολικά 19.000 m² του κτιρίου, μεγάλο μέρος καταλαμβάνει σήμερα η Βιβλιοθήκη και το Τυπογραφείο της Βουλής. Η αναμόρφωση από τον ΝΕΟΝ αφορά στην ισόγεια βόρεια-βορειοδυτική πτέρυγα, το αίθριο και το κτίριο του πρώην τελωνείου, συνολικής επιφάνειας περίπου 6.500 m², χώροι οι οποίοι μέχρι πρόσφατα παρέμεναν κλειστοί.
Οι παρεμβάσεις στο τμήμα του κτιρίου έχουν στόχο την ολοκλήρωση της επισκευής των χώρων αυτών και τη λειτουργική τους επανεκκίνηση. Εκπονήθηκαν αρχιτεκτονικές μελέτες και συμβουλευτικές εκθέσεις για τις υποδομές του κτιρίου, σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών της Βουλής και τα αρμόδια τμήματά της, και πραγματοποιήθηκαν οικοδομικές εργασίες (επισκευή τοιχοποιιών, δαπέδων και κουφωμάτων, βαφές, επίπλωση) και εργασίες ανάπτυξης και επέκτασης δικτύων υποδομής (ηλεκτρικό, υδραυλικό, εκθεσιακός φωτισμός, επικοινωνία/internet, open WiFi, κλιματισμός, συστήματα ασφάλειας και πυρανίχνευσης, αναβατόρια ΑΜΕΑ), που αποτελούν συνέχεια των εργασιών που είχαν προηγηθεί τα προηγούμενα χρόνια στους υπόλοιπους χώρους του κτιρίου.
Το κόστος της αναβάθμισης ανήλθε σε περίπου 1,2 εκατ. ευρώ και χρηματοδοτήθηκε εξ ολοκλήρου από τον ΝΕΟΝ και τον ιδρυτή του Δημήτρη Δασκαλόπουλο. Ο χώρος παραμένει στη διαχείριση της Βουλής των Ελλήνων για τη φιλοξενία και διοργάνωση πολιτιστικών και κοινωνικών εκδηλώσεων.
Από τις 12 Ιουνίου και έως το τέλος Δεκεμβρίου 2021, ο νέος αυτός χώρος πολιτισμού θα φιλοξενήσει την έκθεση σύγχρονης τέχνης Portals | Πύλη σε διοργάνωση του ΝΕΟΝ και επιμέλεια της Ελίνας Κουντούρη, Διευθύντριας ΝΕΟΝ, και της Madeleine Grynsztejn, Pritzker Director, Museum of Contemporary Art Chicago.
Η έκθεση πραγματοποιείται στο πλαίσιο του Πολιτιστικού Προγράμματος Σύγχρονης Τέχνης 2021, αποτέλεσμα της συνεργασίας της Βουλής των Ελλήνων και του Οργανισμού Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ, για το επετειακό έτος 2021, με σκοπό την ανάδειξη, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, της δυναμικής των δημοκρατικών θεσμών στις προκλήσεις της σημερινής κοινωνικής πραγματικότητας μέσα από τη διάσταση της σύγχρονης καλλιτεχνικής δημιουργίας.
Η συνεργασία των δύο φορέων ανακοινώθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2020, από τον Πρόεδρο της Βουλής κ. Κωνσταντίνο Τασούλα, τον ιδρυτή του ΝΕΟΝ κ. Δημήτρη Δασκαλόπουλο και τη διευθύντρια του ΝΕΟΝ κ. Ελίνα Κουντούρη, σε εκδήλωση στην αίθουσα Γερουσίας του ελληνικού κοινοβουλίου.
Το Καπνεργοστάσιο της οδού Λένορμαν ήταν το δεύτερο δημόσιο καπνεργοστάσιο της Αθήνας, εφόσον κρίθηκε ανεπαρκές το πρώτο στην οδό Αριστοτέλους, και κατασκευάστηκε από το Ελληνικό Δημόσιο. Η μελέτη για την ανέγερση του κτιρίου εκπονήθηκε από τους πολιτικούς μηχανικούς Π. Αθανασάκη και Αν. Λιγδόπουλο και η εργολαβία για την κατασκευή του ανατέθηκε στον πολιτικό μηχανικό Ν. Γαβαλά. Άρχισε να κτίζεται το 1928 και λειτούργησε το 1930. Το κτίριο, με συνολικό εμβαδόν 19.000 m² και επιφάνεια ορόφου 6.500 m² περίπου, είναι διώροφο με ημιυπόγειο, στεγάζεται με δώμα και αναπτύσσεται σε τετράγωνη κάτοψη διαστάσεων 84x87 m.
Αποτελείται από τέσσερις πτέρυγες, παραταγμένες περιμετρικά του οικοδομικού τετραγώνου, οι οποίες εσωτερικά δημιουργούν μία μεγάλη τετράπλευρη υαλοσκεπή αυλή, 1000 m². Ο μεταλλικός σκελετός της κατασκευάστηκε από την ελληνική εταιρεία Β.Ι.Ο. Στο χώρο του Καπνεργοστασίου Αθηνών στεγάστηκαν αρκετές καπνοβιομηχανίες, βιομηχανίες κοπής και συσκευασίας καπνού, βιομηχανίες παραγωγής τσιγάρων και πούρων, ενώ λειτουργούσαν αποθήκες, τελωνείο, εστιατόρια για τους εργαζομένους, καθώς και οικία για τον φύλακα του κτιρίου.
Κατά καιρούς, τμήματα του κτιρίου χρησιμοποιήθηκαν για άλλες χρήσεις όπως φυλακές, καταφύγιο προσφύγων, και στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα για στέγαση υπηρεσιών όπως το Ελεγκτικό Συνέδριο, η Προεδρία της Κυβέρνησης, το Υπουργείο Οικονομικών. Το 1989 το Υπουργείο Πολιτισμού χαρακτήρισε το Δημόσιο Καπνεργοστάσιο της οδού Λένορμαν ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο μαζί με τον μηχανολογικό του εξοπλισμό. Από τις αρχές της δεκαετίας 1990, χώροι του κτιρίου παραχωρήθηκαν στη Βουλή των Ελλήνων για τη στέγαση τμημάτων των εκδόσεων και της βιβλιοθήκης της.
Το 2000, με πράξη της Κτηματικής Εταιρίας του Δημοσίου, το κτίριο παραχωρήθηκε εξ ολοκλήρου στη Βουλή των Ελλήνων. Το 2008 ολοκληρώθηκε η αποκατάσταση των εξωτερικών όψεων και το 2016 η αποκατάσταση της μεταλλικής στέγης του αιθρίου. Στο κτίριο σήμερα στεγάζονται η Διεύθυνση Εκδόσεων και Εκτυπώσεων της Βουλής και το Τμήμα Βιβλιοθήκης Πόλης και Διαχείρισης Συστημάτων Βιβλιοθήκης, το Τμήμα Διατήρησης και Συντήρησης Έντυπου Υλικού και Έργων Τέχνης και, προσωρινά, το Τμήμα Μπενακείου Βιβλιοθήκης και Συλλογών Πολιτικών Προσωπικοτήτων της Διεύθυνσης Βιβλιοθήκης της Βουλής. Με το μεγαλύτερο μέρος των συλλογών της να φυλάσσονται σε αυτό το εμβληματικό βιομηχανικό κτήριο, η Βιβλιοθήκη της Βουλής επιδιώκει με ανοιχτά αναγνωστήρια και καθημερινές δράσεις εξωστρέφειας να το μετουσιώσει σε συνεκτικό ιστό της περιοχής, κύτταρο πολιτισμού για την τοπική κοινωνία και την ευρύτερη περιοχή

Το Hygge café, του οποίου η ονομασία στην δανέζικη φιλοσοφία μεταφράζεται ως η τέχνη του να δημιουργείς μια ατμόσφαιρα θαλπωρής, δημιουργήθηκε το 2020 στην Αλ. Παπαναστασίου 163 στην περιοχή Χαριλάου, της Θεσσαλονίκης με σκοπό να μεταφέρει την "ζεστασιά της ψυχής" μέσω της αισθητικής του χώρου και των παρεχόμενων προϊόντων του σε κάθε επισκέπτη.
Ο νέος αυτός χώρος προέκυψε από τη συνένωση δύο καταστημάτων και συνδυάζει την σκανδιναβική αισθητική με τη λειτουργικότητα, προκειμένου να φιλοξενήσει τους επισκέπτες τόσο στον εξωτερικό όσο και στον εσωτερικό του χώρο ανάλογα με την εποχή του χρόνου. Το τελικό αισθητικό αποτέλεσμα, προσφέρει ένα συναίσθημα ευεξίας, εσωτερικής πληρότητας και οικειότητας, όπως ορίζει η φιλοσοφία του hygge.
Τα υλικά που επιλέχθηκαν έχουν ως στόχο τη δημιουργία ισορροπίας και ζεστασιάς με κυρίαρχα τα ξύλινα στοιχεία από δρυ και μια απόχρωση σύγχρονης τερακότας στα υφάσματα των custom κατασκευών των καναπέδων αλλά και σε όλη την οροφή του καταστήματος. Η απόχρωση που επιλέχθηκε ως κυρίαρχο χρώμα αποτελεί το βασικό στοιχείο που προσδίδει ταυτότητα στον κατά τα άλλα λιτών γραμμών και διακόσμου χώρο.
Βασικό άξονα διάρθρωσης του εσωτερικού χώρου αποτέλεσε η διαμόρφωση ενός κεντρικού stand που λειτουργεί σαν μοναστηριακό τραπέζι και ταυτόχρονα σαν ζαρντινιέρα με φυσικά φυτά, αναδεικνύοντας το ως κεντρικό σημείο ενδιαφέροντος στον χώρο του καφέ, με τα υπόλοιπα τραπεζοκαθίσματα να αναπτύσσονται περιμετρικά του.
Παράλληλα, στο εσωτερικό, σημείο ενδιαφέροντος αποτελεί το bar εξυπηρέτησης στην είσοδο το οποίο αποτελεί το όριο συνένωσης του χώρου καθιστικού με το χώρο παρασκευής των παρεχόμενων προϊόντων και τονίζεται με στοιχεία φωτισμού, διαφοροποίηση στα πλακάκια δαπέδου και ένα menu board custom κατασκευής που προβάλλει στον αντικριστό τοίχο.
Τέλος, η custom designed συρόμενη πόρτα τύπου barn door κατασκευασμένη από μασίφ ξύλο δρυός που οδηγεί στους χώρους wc συντελεί με την αισθητική της στην ανάδειξη του χώρου.
Γενικά, το μεγάλο ύψος του καταστήματος συνέβαλε στην δημιουργία ενός άνετου χώρου που αναπνέει και γι’ αυτό επιλέχθηκε όλα τα υαλοπετάσματα με τα καϊτια της πρόσοψη να είναι ανοιγόμενα, ώστε να επιτυγχάνεται τους καλοκαιρινούς μήνες η ομαλή συνένωση του έξω με το μέσα, προκειμένου οι χώροι να αλληλεπιδρούν και ταυτόχρονα να επιτυγχάνονται στο έπακρο ο φυσικός φωτισμός και αερισμός του εσωτερικού χώρου.
Το σημείο στο οποίο τοποθετείται η βιτρίνα με τα κρύα σάντουιτς και τα φρέσκα εκάστοτε παρεχόμενα προϊόντα ημέρας αποτελεί κεντρικό στοιχείο σύνθεσης της όψης που ταυτόχρονα συμβάλλει στην εύρυθμη λειτουργία του καταστήματος, ειδικά κατά τους ανοιξιάτικους και καλοκαιρινούς μήνες που είναι ανοιχτό το πάνω τμήμα και αποτελεί το take away corner.
Τέλος, τα ανάγλυφα πλακάκια της όψης με τα γεωμετρικά μοτίβα σε γήινη κρεμ απόχρωση που προσομοιάζουν σε πορώδες πέτρωμα, καθώς και τα μαύρα καδραρίσματα των ανοιγμάτων συντελούν στο επιθυμητό και άρτιο αισθητικά αποτέλεσμα, δένοντας στο σύνολο της σύνθεσης ομαλά τον εξωτερικό με τον εσωτερικό χώρο.

Το έργο αφορά την μετατροπή ενός γηροκομείου της Ιεράς Μητρόπολης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής στα Σπάτα στον πρώτο Ξενώνα Ανακουφιστικής Φροντίδας για καρκινοπαθείς στην Ελλάδα. Η νέα δομή του οργανισμού θα προσφέρει δωρεάν, ολοκληρωμένη και συνεχή ανακουφιστική φροντίδα σε ασθενείς με καρκίνο σε τελικό στάδιο, καθώς και στις οικογένειές τους, με στόχο την επίτευξη της καλύτερης δυνατής ποιότητας ζωής.
Το κτίριο εκτείνεται σε τρεις στάθμες, υπόγειο, ισόγειο και όροφο και βρίσκεται στο κέντρο των Σπάτων. Η επέμβαση αφορά στην πλήρη ανακατασκευή και αναδιαρρύθμιση των εσωτερικών χώρων με παράλληλη επέμβαση και αναβάθμιση του εξωτερικού κελύφους του κτιρίου.
Η νέα χρήση του κτιρίου, αυτή του Ξενώνα Ανακουφιστικής Φροντίδας Ασθενών, αποτέλεσε εξαρχής μια σχεδιαστική πρόκληση. Πρόκειται για έναν χώρο ιδιαίτερης χρήσης και σημασίας, που διέπεται μεν από τους σχεδιαστικούς περιορισμούς και τις προδιαγραφές ενός νοσοκομειακού χώρου, αλλά ταυτόχρονα προσφέρει ένα περιβάλλον φιλοξενίας, φροντίδας, ανακούφισης και αγάπης. Ο βασικός στόχος του σχεδιασμού ήταν να δημιουργηθεί ένας ξενώνας με ζεστή και ανθρώπινη ατμόσφαιρα, εφοδιασμένος με τον πιο σύγχρονο ειδικό ιατρικό εξοπλισμό, τον οποίο οι χρήστες του να τον νιώθουν οικείο και να τους αποπνέει ελπίδα και αισιοδοξία.
Στον χώρο κύριας εισόδου του κτιρίου, στο Ισόγειο, συναντάται χώρος καθιστικού με γραφείο υποδοχής και ο χώρος του βιβλιοπωλείου. Μέσω ενός γυάλινου διαχωριστικού, που επιτρέπει την οπτική επαφή μεταξύ των δυο χώρων, δίνεται η αίσθηση ότι ο ένας είναι μέρος του άλλου.
Από το σύνολο των επτά θαλάμων νοσηλείας, οι δυο εξ αυτών είναι στο ισόγειο ενώ οι υπόλοιποι πέντε είναι στον όροφο. Και στις δυο στάθμες συναντώνται χώρος στάσης νοσηλευτών, δωμάτιο νοσηλείας, χώρος σκωραμίδων και κοινόχρηστο wc. Στο ισόγειο συναντάται επίσης η κουζίνα, που εξυπηρετεί όλους τους θαλάμους, ενώ στο επίπεδο του ορόφου, διαμορφώνεται υπερυψωμένο καθιστικό με τζάκι & τραπεζαρία, που λειτουργεί ως χώρος ανάπαυσης και συνάντησης. Στην ίδια στάθμη διαμορφώνεται επίσης και ένας μικρός χώρος προσευχής.
Με γνώμονα την δημιουργία μιας ζεστής ατμόσφαιρας δόθηκε ιδιαίτερη βαρύτητα στην εφαρμογή των υλικών: βινυλικό δάπεδο με αυστηρές προδιαγραφές και όψη ξύλου, επενδύσεις και έπιπλα από καπλαμά στους θαλάμους και στους κοινόχρηστους χώρους και ξύλινη τετράριχτη στέγη στο καθιστικό του ορόφου σε φωτεινά χρώματα, η οποία σε συνδυασμό με το μεγάλο τζάκι συμβάλλει στην αίσθηση οικειότητας που αποπνέει ένα καθιστικό κατοικίας.
Η χρωματική παλέτα που επιλέχτηκε, σε ανοιχτές αποχρώσεις του γκρι και του λευκού αλλά κυρίως οι παλ χρωματισμοί ,διαφορετικοί σε κάθε θάλαμο νοσηλείας, σε συνδυασμό με τον φυσικό και τεχνητό φωτισμό, δίνουν συνολικά μια αίσθηση ηρεμίας και φωτεινότητας στον χώρο.
Για την εξωτερική αναβάθμιση του κελύφους και των όψεων του κτιρίου, εφαρμόστηκε θερμοπρόσοψη για την ενεργειακή θωράκιση του συγκροτήματος, ενώ τα παλιά μαύρα κάγκελα των εξωστών αντικαταστάθηκαν από νέα κιγκλιδώματα από μεταλλικές λάμες σε λαδί χρώμα, που προσομοιάζουν κλαδιά - φυτικό μοτίβο φύλλων.

Το αρχικό διαμέρισμα 34 m² διέθετε τέσσερεις ιδιαίτερα μικρούς χώρους (καθιστικό, υπνοδωμάτιο, κουζίνα,λουτρό),με σαφή και συμπαγή μεταξύ τους όρια. Η σχεδιαστική μας πρόθεση ήταν να καταργήσουμε τα όρια και να διαμορφώσουμε έναν ενιαίο χώρο, ο οποίος να περιλαμβάνει όλες τις λειτουργικές ενότητες μιας κατοικίας αφήνοντας ωστόσο στο βλέμμα μακρινές και ανεμπόδιστες οπτικές. Για την οπτική μεγέθυνση του χώρου εφαρμόσθηκε ένα ενιαίο ξύλινο δάπεδο και γυάλινες διαφανείς και ημιδιαφανείς επιφάνειες οι οποίες επιτρέπουν το φως να διαχέεται παντού. Στο μπάνιο και την πλάτη της κουζίνας τοποθετήθηκαν όμοια πλακίδια σε ασπρόμαυρο μοτίβο, τα οποία διπλασιάζονται και τριπλασιάζονται μέσα από τον μεγάλο καθρέφτη του μπάνιου, δημιουργώντας επιπλέον μακρινές οπτικές και την ψευδαίσθηση ενός μεγάλου χώρου.
Χρωματικά, επιλέχθηκαν ήπιοι τόνοι του λευκού και του γκρίζου, με εξαίρεση τη γωνία που πλαισιώνει το τραπέζι/γραφείο, η οποία διαφοροποιήθηκε με ένα σκούρο μωβ-καφέ τόνο.

Το κεντρικό κλιμακοστάσιο του κτιρίου γραφείων πληροφορικής παίρνει τη μορφή αμφιθεάτρου, με στόχο τη διαμόρφωση ενός σημείου συνάντησης των εργαζομένων αλλά και τη φιλοξενία εκδηλώσεων.
Φωτογραφία: Μαριάννα Μπίστη

Για τη διαμόρφωση του χώρου γραφείων της Consensys στο Λονδίνο, λήφθηκε υπόψη η διαφορετικότητα μεταξύ των ανθρώπων, σχεδιάζοντας ξεχωριστά περιβάλλοντα εργασίας. Σε αυτό το εγχείρημα, συνέβαλλε η σύνθεση δαπέδου ως ένα κολάζ διαφορετικών υλικών. Μερικά από αυτά είναι το ανοιχτό γκρι δάπεδο του εργαστηρίου, το δάπεδο από φελλό της βιβλιοθήκης, το καρό-μαύρο και άσπρο- γεωργιανής εποχής δάπεδο της τραπεζαρίας και το δάπεδο με το φωτεινό πορτοκαλί χαλί του καθιστικού.
Φωτογραφία: Simone Bossi

Η μεγάλη τοξωτή είσοδος της εξοχικής κατοικίας στα Ρούστικα Κρήτης, με τα γιγάντια πελέκια, που οδηγεί στην εσωτερική αυλή, αναβιώνει τις μνήμες των Ενετών που άφησαν το αποτύπωμα στο νησί.
Φωτογραφία: Γιώργος Μεσσαριτάκης

Η είσοδος στο κατάστημα Pastry Lab στα προάστια των Ιωαννίνων σηματοδοτείται από μεταλλικές κατασκευές με γεωμετρικά μοτίβα, που προσκαλούν τον επισκέπτη στο εσωτερικό. Σε συνδυασμό με τα μεγάλα ανοίγματα της όψης, που διαχέουν το φυσικό φως στο εσωτερικό, τα εξωτερικά μεταλλικά στοιχεία δημιουργούν ένα παιχνίδι σχημάτων και σκιών.
Φωτογραφία: Dimitris Spyrou

ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ & ΙΔΕΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

Ο όρος γυψοσανίδα αναφέρεται σε μια “οικογένεια” λεπτών τεχνητών πλακών που αποτελούνται από ένα μη εύφλεκτο πυρήνα με κύριο συστατικό το γύψο, επενδεδυμένο με ειδικό χαρτί, που λειτουργεί ως οπλισμός και αυξάνει την αντοχή τους.
Αποτελούν προϊόν κατεργασίας της ημιυδρικής γύψου με νερό, στο μείγμα των οποίων έχουν προστεθεί οργανικά ή ανόργανα υλικά ινώδους μορφής, που αυξάνουν τη συνεκτικότητα του υλικού, καθώς και άλλες πρόσθετες ουσίες σε μικρές αναλογίες, που ρυθμίζουν ιδιότητες, όπως το πορώδες, την υδροαπορροφητικότητα και τη σκληρότητα του τελικού προϊόντος.

Η διώροφη κατοικία στο Παλαιό Ψυχικό, επανασχεδιάστηκε με σκοπό να εξυπηρετεί πλήρως τις σύγχρονες ανάγκες μίας πενταμελούς οικογένειας. Ο ιδιαίτερος χαρακτήρας του υφιστάμενου κελύφους σε συνδυασμό με την κάτοψη του, επέβαλλαν μία ολική και πολυδιάστατη προσέγγιση καθιστώντας το έργο ιδιαίτερα απαιτητικό.

Στο εξωτερικό του κτιρίου, διακρίνονται καθαρά οι νέες προσθήκες των στεγάστρων της εισόδου και των υπαίθριων καθιστικών, μέσω της διαφοροποίησης των υλικών και της υψηλής αντίθεσης χρωμάτων και μορφών. Από την είσοδο, με το σκούρο επίχρισμα και την ξύλινη εξώπορτα, ο επισκέπτης συναντά το κλιμακοστάσιο που τον οδηγεί στην είσοδο της κατοικίας.

Η άνοδος προς την είσοδο, αποκαλύπτει σταδιακά στον επισκέπτη τα στοιχεία της αρχιτεκτονικής ταυτότητας του έργου και το διάλογο μεταξύ της υλικότητας της προϋπάρχουσας κατασκευής και των νέων στοιχείων. Η αρμονική συνύπαρξη φυσικών υλικών όπως η πέτρα και το ξύλο με υλικά σύγχρονης κατασκευαστικής τεχνολογίας, κρύσταλλο, αλουμίνιο, καθορίζουν την αισθητική του συνόλου.

Στο εσωτερικό της κατοικίας, το ισόγειο ορίζεται από δύο διακριτές χωρικές ενότητες, την «κοινωνική» και την «ιδιωτική». Στη πρώτη ζώνη εντοπίζονται ο χώρος υποδοχής, το κλιμακοστάσιο, το καθιστικό και η τραπεζαρία ενώ στην πιο ιδιωτική ζώνη η κουζίνα και το καθημερινό. Μεταξύ αυτών των ενοτήτων, ένα σύστημα συρόμενων τοίχων προσφέρει την επιλογή διαφορετικών λειτουργικών συσχετισμών αλλά και διαβαθμίσεων της ιδιωτικότητας των επιμέρους χώρων.

Κυρίαρχο στοιχείο της κατοικίας, το ιδιαίτερο κλιμακοστάσιο που δεσπόζει στο χώρο υποδοχής. Σχεδιασμένο ως μία διπλή ελικοειδής σπείρα με δύο παράλληλες γεωμετρίες, μία ξύλινη και μία λευκή, να περιελίσσονται στο χώρο, συνδέει το ισόγειο με το επάνω επίπεδο της κατοικίας. Η μορφή αυτή του κλιμακοστασίου δημιουργεί μια αίσθηση κίνησης και θεατρικότητας ενώ παράλληλα επιφέρει την ισορροπία όχι μόνο στην μορφολογία αλλά και στην υλικότητα του χώρου.

Ως φόντο, στον τοίχο πίσω από το κεντρικό κλιμακοστάσιο, διαμορφώνεται μία διώροφη βιβλιοθήκη, λειτουργώντας νοητά ως συνδετικό στοιχείο των δύο επιπέδων. Εκατέρωθεν αυτής, εντοπίζονται τα συρόμενα πετάσματα που μπορούν να ενοποιούν ή να απομονώνουν τις επιμέρους χωρικές ενότητες του ισογείου.

Σημαντική πρόθεση κατά τον σχεδιασμό, υπήρξε η διαχείριση των οπτικών φυγών και η άμεση οπτική επικοινωνία του εσωτερικού με τον εξωτερικό χώρο. Συνεπώς, ο σχεδιασμός των ανοιγμάτων συνετέλεσε ώστε ο κατάφυτος περιβάλλων χώρος και η πισίνα να αποκαλύπτονται απλόχερα στο εσωτερικό της κατοικίας. Η επιλογή αυτή, αισθητικά και λειτουργικά, αναβαθμίζει κάθε χωρική ενότητα ενώ παράλληλα τα όρια του εσωτερικού χώρου επεκτείνονται νοητά προς τα έξω.

Στον πρώτο όροφο, αναπτύσσονται οι πιο ιδιωτικοί χώροι της οικογένειας, μεταξύ των οποίων τα τρία παιδικά υπνοδωμάτια και το master υπνοδωμάτιο. Κάθε υπνοδωμάτιο, διαθέτει ξεχωριστό en suite λουτρό για λειτουργική αυτονομία, ενώ οι χώροι στον όροφο οργανώνονται γύρω από κοινόχρηστο καθιστικό, με πρόσβαση στο μεγάλο εξώστη πάνω από την είσοδο της κατοικίας.

Στο υπόγειο διαμορφώνεται πολυλειτουργικός χώρος για την αναψυχή και ανάπαυση της οικογένειας, ενώ γύρω του χωροθετούνται βοηθητικές χρήσεις όπως ξενώνας, αποθήκες, laundry room καθώς και η δευτερεύουσα είσοδος στην κατοικία με πρόσβαση από το στεγασμένο parking.

Ο σχεδιασμός του περιβάλλοντος χώρου, αποσκοπεί στη μέγιστη αξιοποίηση του από την οικογένεια και παράλληλα επιδιώκει η λειτουργία του, ως ενεργό τοπίο, να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της εμπειρίας των επιμέρους εσωτερικών χώρων. Ειδικότερα, η χωροθέτηση της πισίνας σε άμεση οπτική και λειτουργική επαφή με το καθημερινό καθιστικό, προσδίδει ενδιαφέρον αναβαθμίζοντας συγχρόνως το χώρο που αποτελεί το σημαντικότερο πυρήνα στη καθημερινότητα της κατοικίας και των χρηστών της.