Το αρχικό διαμέρισμα 34 m² διέθετε τέσσερεις ιδιαίτερα μικρούς χώρους (καθιστικό, υπνοδωμάτιο, κουζίνα,λουτρό),με σαφή και συμπαγή μεταξύ τους όρια. Η σχεδιαστική μας πρόθεση ήταν να καταργήσουμε τα όρια και να διαμορφώσουμε έναν ενιαίο χώρο, ο οποίος να περιλαμβάνει όλες τις λειτουργικές ενότητες μιας κατοικίας αφήνοντας ωστόσο στο βλέμμα μακρινές και ανεμπόδιστες οπτικές. Για την οπτική μεγέθυνση του χώρου εφαρμόσθηκε ένα ενιαίο ξύλινο δάπεδο και γυάλινες διαφανείς και ημιδιαφανείς επιφάνειες οι οποίες επιτρέπουν το φως να διαχέεται παντού. Στο μπάνιο και την πλάτη της κουζίνας τοποθετήθηκαν όμοια πλακίδια σε ασπρόμαυρο μοτίβο, τα οποία διπλασιάζονται και τριπλασιάζονται μέσα από τον μεγάλο καθρέφτη του μπάνιου, δημιουργώντας επιπλέον μακρινές οπτικές και την ψευδαίσθηση ενός μεγάλου χώρου.
Χρωματικά, επιλέχθηκαν ήπιοι τόνοι του λευκού και του γκρίζου, με εξαίρεση τη γωνία που πλαισιώνει το τραπέζι/γραφείο, η οποία διαφοροποιήθηκε με ένα σκούρο μωβ-καφέ τόνο.

Το κεντρικό κλιμακοστάσιο του κτιρίου γραφείων πληροφορικής παίρνει τη μορφή αμφιθεάτρου, με στόχο τη διαμόρφωση ενός σημείου συνάντησης των εργαζομένων αλλά και τη φιλοξενία εκδηλώσεων.
Φωτογραφία: Μαριάννα Μπίστη

Για τη διαμόρφωση του χώρου γραφείων της Consensys στο Λονδίνο, λήφθηκε υπόψη η διαφορετικότητα μεταξύ των ανθρώπων, σχεδιάζοντας ξεχωριστά περιβάλλοντα εργασίας. Σε αυτό το εγχείρημα, συνέβαλλε η σύνθεση δαπέδου ως ένα κολάζ διαφορετικών υλικών. Μερικά από αυτά είναι το ανοιχτό γκρι δάπεδο του εργαστηρίου, το δάπεδο από φελλό της βιβλιοθήκης, το καρό-μαύρο και άσπρο- γεωργιανής εποχής δάπεδο της τραπεζαρίας και το δάπεδο με το φωτεινό πορτοκαλί χαλί του καθιστικού.
Φωτογραφία: Simone Bossi

Η μεγάλη τοξωτή είσοδος της εξοχικής κατοικίας στα Ρούστικα Κρήτης, με τα γιγάντια πελέκια, που οδηγεί στην εσωτερική αυλή, αναβιώνει τις μνήμες των Ενετών που άφησαν το αποτύπωμα στο νησί.
Φωτογραφία: Γιώργος Μεσσαριτάκης

Η είσοδος στο κατάστημα Pastry Lab στα προάστια των Ιωαννίνων σηματοδοτείται από μεταλλικές κατασκευές με γεωμετρικά μοτίβα, που προσκαλούν τον επισκέπτη στο εσωτερικό. Σε συνδυασμό με τα μεγάλα ανοίγματα της όψης, που διαχέουν το φυσικό φως στο εσωτερικό, τα εξωτερικά μεταλλικά στοιχεία δημιουργούν ένα παιχνίδι σχημάτων και σκιών.
Φωτογραφία: Dimitris Spyrou

ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ & ΙΔΕΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

Ο όρος γυψοσανίδα αναφέρεται σε μια “οικογένεια” λεπτών τεχνητών πλακών που αποτελούνται από ένα μη εύφλεκτο πυρήνα με κύριο συστατικό το γύψο, επενδεδυμένο με ειδικό χαρτί, που λειτουργεί ως οπλισμός και αυξάνει την αντοχή τους.
Αποτελούν προϊόν κατεργασίας της ημιυδρικής γύψου με νερό, στο μείγμα των οποίων έχουν προστεθεί οργανικά ή ανόργανα υλικά ινώδους μορφής, που αυξάνουν τη συνεκτικότητα του υλικού, καθώς και άλλες πρόσθετες ουσίες σε μικρές αναλογίες, που ρυθμίζουν ιδιότητες, όπως το πορώδες, την υδροαπορροφητικότητα και τη σκληρότητα του τελικού προϊόντος.

Η διώροφη κατοικία στο Παλαιό Ψυχικό, επανασχεδιάστηκε με σκοπό να εξυπηρετεί πλήρως τις σύγχρονες ανάγκες μίας πενταμελούς οικογένειας. Ο ιδιαίτερος χαρακτήρας του υφιστάμενου κελύφους σε συνδυασμό με την κάτοψη του, επέβαλλαν μία ολική και πολυδιάστατη προσέγγιση καθιστώντας το έργο ιδιαίτερα απαιτητικό.

Στο εξωτερικό του κτιρίου, διακρίνονται καθαρά οι νέες προσθήκες των στεγάστρων της εισόδου και των υπαίθριων καθιστικών, μέσω της διαφοροποίησης των υλικών και της υψηλής αντίθεσης χρωμάτων και μορφών. Από την είσοδο, με το σκούρο επίχρισμα και την ξύλινη εξώπορτα, ο επισκέπτης συναντά το κλιμακοστάσιο που τον οδηγεί στην είσοδο της κατοικίας.

Η άνοδος προς την είσοδο, αποκαλύπτει σταδιακά στον επισκέπτη τα στοιχεία της αρχιτεκτονικής ταυτότητας του έργου και το διάλογο μεταξύ της υλικότητας της προϋπάρχουσας κατασκευής και των νέων στοιχείων. Η αρμονική συνύπαρξη φυσικών υλικών όπως η πέτρα και το ξύλο με υλικά σύγχρονης κατασκευαστικής τεχνολογίας, κρύσταλλο, αλουμίνιο, καθορίζουν την αισθητική του συνόλου.

Στο εσωτερικό της κατοικίας, το ισόγειο ορίζεται από δύο διακριτές χωρικές ενότητες, την «κοινωνική» και την «ιδιωτική». Στη πρώτη ζώνη εντοπίζονται ο χώρος υποδοχής, το κλιμακοστάσιο, το καθιστικό και η τραπεζαρία ενώ στην πιο ιδιωτική ζώνη η κουζίνα και το καθημερινό. Μεταξύ αυτών των ενοτήτων, ένα σύστημα συρόμενων τοίχων προσφέρει την επιλογή διαφορετικών λειτουργικών συσχετισμών αλλά και διαβαθμίσεων της ιδιωτικότητας των επιμέρους χώρων.

Κυρίαρχο στοιχείο της κατοικίας, το ιδιαίτερο κλιμακοστάσιο που δεσπόζει στο χώρο υποδοχής. Σχεδιασμένο ως μία διπλή ελικοειδής σπείρα με δύο παράλληλες γεωμετρίες, μία ξύλινη και μία λευκή, να περιελίσσονται στο χώρο, συνδέει το ισόγειο με το επάνω επίπεδο της κατοικίας. Η μορφή αυτή του κλιμακοστασίου δημιουργεί μια αίσθηση κίνησης και θεατρικότητας ενώ παράλληλα επιφέρει την ισορροπία όχι μόνο στην μορφολογία αλλά και στην υλικότητα του χώρου.

Ως φόντο, στον τοίχο πίσω από το κεντρικό κλιμακοστάσιο, διαμορφώνεται μία διώροφη βιβλιοθήκη, λειτουργώντας νοητά ως συνδετικό στοιχείο των δύο επιπέδων. Εκατέρωθεν αυτής, εντοπίζονται τα συρόμενα πετάσματα που μπορούν να ενοποιούν ή να απομονώνουν τις επιμέρους χωρικές ενότητες του ισογείου.

Σημαντική πρόθεση κατά τον σχεδιασμό, υπήρξε η διαχείριση των οπτικών φυγών και η άμεση οπτική επικοινωνία του εσωτερικού με τον εξωτερικό χώρο. Συνεπώς, ο σχεδιασμός των ανοιγμάτων συνετέλεσε ώστε ο κατάφυτος περιβάλλων χώρος και η πισίνα να αποκαλύπτονται απλόχερα στο εσωτερικό της κατοικίας. Η επιλογή αυτή, αισθητικά και λειτουργικά, αναβαθμίζει κάθε χωρική ενότητα ενώ παράλληλα τα όρια του εσωτερικού χώρου επεκτείνονται νοητά προς τα έξω.

Στον πρώτο όροφο, αναπτύσσονται οι πιο ιδιωτικοί χώροι της οικογένειας, μεταξύ των οποίων τα τρία παιδικά υπνοδωμάτια και το master υπνοδωμάτιο. Κάθε υπνοδωμάτιο, διαθέτει ξεχωριστό en suite λουτρό για λειτουργική αυτονομία, ενώ οι χώροι στον όροφο οργανώνονται γύρω από κοινόχρηστο καθιστικό, με πρόσβαση στο μεγάλο εξώστη πάνω από την είσοδο της κατοικίας.

Στο υπόγειο διαμορφώνεται πολυλειτουργικός χώρος για την αναψυχή και ανάπαυση της οικογένειας, ενώ γύρω του χωροθετούνται βοηθητικές χρήσεις όπως ξενώνας, αποθήκες, laundry room καθώς και η δευτερεύουσα είσοδος στην κατοικία με πρόσβαση από το στεγασμένο parking.

Ο σχεδιασμός του περιβάλλοντος χώρου, αποσκοπεί στη μέγιστη αξιοποίηση του από την οικογένεια και παράλληλα επιδιώκει η λειτουργία του, ως ενεργό τοπίο, να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της εμπειρίας των επιμέρους εσωτερικών χώρων. Ειδικότερα, η χωροθέτηση της πισίνας σε άμεση οπτική και λειτουργική επαφή με το καθημερινό καθιστικό, προσδίδει ενδιαφέρον αναβαθμίζοντας συγχρόνως το χώρο που αποτελεί το σημαντικότερο πυρήνα στη καθημερινότητα της κατοικίας και των χρηστών της.

Το γραφείο ιδρύθηκε το 2006, από τον Αριστείδη Κόρδα, με στόχο την παροχή προηγμένων Αρχιτεκτονικών υπηρεσιών σε όλο το φάσμα των κτιριακών έργων. Από την ίδρυση τους, οι Kordas Architects έχουν αναλάβει και διεκπεραιώσει με επιτυχία πλήθος έργων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, με αποτέλεσμα την εξέλιξη τους σε ένα πολυμελές και άριστα οργανωμένο μελετητικό σχήμα.
Βασικοί άξονες της προσέγγισης των Kordas Architects είναι η σφαιρική αντιμετώπιση του Αρχιτεκτονικού Έργου, μέσω της συντονισμένης διαχείρισης των επι μέρους παραμέτρων του, η άριστη επικοινωνία με τον ιδιοκτήτη κάθε Έργου, και η απόλυτη κατανόηση των αναγκών του χρήστη του εκάστοτε τελικού προϊόντος.

Πρόκειται για την ιδιάζουσα περίπτωση ενός κτιρίου, που από το 1968 έως σήμερα αναπτύσσεται σταδιακά καθ’ ύψος και κατ’ επέκταση, παρακολουθώντας τη δυναμική εξέλιξη της εταιρείας που φιλοξενεί. Η μετατροπή του αρχικά διώροφου εργοστασίου καλλυντικών σε ένα τετραώροφο κτίριο γραφείων μετά από αλλεπάλληλες επεμβάσεις κυρίως σύμμεικτων κατασκευών, είχε ως αποτέλεσμα ένα κτίριο με ανομοιογενή όψη, ανεξέλεγκτη ενεργειακή κατανάλωση και μία εικόνα παρωχημένης μορφολογίας.
Στόχος των νέων επεμβάσεων, πέρα της ενεργειακής και μηχανολογικής αναβάθμισης, ήταν η απόδοση μίας νέας αρχιτεκτονικής ταυτότητας, τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό του κτιρίου.
Κύρια αρχιτεκτονική ιδέα που καθοδήγησε την αναμορφοποίηση των όψεων ήταν η δημιουργία μίας νέας, δεύτερης επιφάνειας όψης, τοποθετημένης μπροστά από το υπάρχον κέλυφος του κτιρίου. Ένας ανεξάρτητος κάνναβος μεταλλικών υποστυλωμάτων μοιράζεται στις όψεις, σε απόσταση από το υπάρχον περίγραμμα.
Συμπαγή μορφολογικά στοιχεία κατασκευασμένα από αναρτημένο μεταλλικό σκελετό με τσιμεντοσανίδα και σύστημα εξωτερικής θερμομόνωσης ορίζουν τις στάθμες των ορόφων και πλαισιώνουν το διευθυντικό πρώτο όροφο. Μεταλλικές περσίδες σκίασης διαπερνούν οριζοντίως τα υποστυλώματα και, εκτός της προφανούς ηλιακής προστασίας που προσφέρουν στους εσωτερικούς εργασιακούς χώρους, τονίζουν επιπρόσθετα τη γραμμικότητα της όψης. Η τολμηρή διχρωμία των όψεων διαχωρίζει ξεκάθαρα τους όγκους και προσδίδει έντονη πλαστικότητα στο κτίριο.
Η αντίθεση μεταξύ λευκού και σκούρου χρώματος μεταφέρεται και στο εσωτερικό, όπου οι γραφειακοί χώροι ανακατασκευάζονται πλήρως. Σκούρες ξύλινες επενδύσεις και γραφειακός εξοπλισμός εναλλάσσονται με λευκούς τοίχους και οροφές. Διάφανα γυάλινα διαχωριστικά επιτρέπουν ενδιαφέρουσες διαμπερείς οπτικές φυγές και επιτρέπουν στο ηλιακό φως να εισχωρήσει έως και το κέντρο του κτιρίου.

Το "Devocion" είναι μία boutique καφετέρια στη συνοικία Williamsburg του Brooklyn, που ψήνει το δικό της εκλεκτό καφέ και έχει πρόσφατα επεκτείνει την παρουσία της, με ένα νέο χώρο χωρητικότητας 158 m², στο κέντρο του Brooklyn.
Σ’ αυτό το νέο πλαίσιο καθώς και στις μελλοντικές τοποθεσίες, που θα αναπτυχθεί το "Devocion", το γραφείο LOT προσδιορίζει την αρχιτεκτονική αισθητική της επεκτεινόμενης επωνυμίας με ορισμένα στοιχεία, που δίνουν ζωή σε μια μοναδική ιδέα για μια καφετέρια εμπνευσμένη από την κολομβιανή προέλευση του καφέ. Νέες αρχιτεκτονικές μορφές εμφανίζονται, οι οποίες δημιουργούν μοναδικούς χώρους κατάλληλους για κάθε τοποθεσία, με γνωρίσματα όπως την παρουσία πλούσιας βλάστησης, αυτοσχέδιων καθισμάτων, ενός μεγάλου lounge, ενός πάγκου που παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο και μιας ποικιλίας "ζεστών" και ακατέργαστων υλικών στο εσωτερικό του καφέ.
Το "Devocion" ξεχωρίζει από την αναπτυσσόμενη βιομηχανία του καφέ, εισάγοντας εβδομαδιαίως τους μοναδικούς κόκκους του καφέ του από την Μπογκοτά κατευθείαν στη μονάδα καβουρδίσματος του Williamsburg, επιτρέποντας στον καφέ να έρχεται από την παραγωγή στην κούπα του καταναλωτή σε λιγότερο από 10 ημέρες.
Ο νέος χώρος του καφέ διαθέτει μεγάλα παράθυρα, ύψους 5,5 m από το δάπεδο μέχρι την οροφή, τα οποία γεμίζουν το χώρο με το άπλετο φυσικό φως που απαιτείται για τα 35 διαφορετικά τροπικά φυτά που εμφανίζονται γύρω από μια κεντρική υπερυψωμένη πλατφόρμα καθισμάτων. Ο πάγκος του καφέ από μαύρο μάρμαρο και σκούρο ξύλο μήκους 8 μέτρων καλεί τον επισκέπτη γύρω από την κεντρική περιοχή. Τα ειδικά σχεδιασμένα έπιπλα από Κολομβιανούς τεχνίτες και κατασκευαστές παντρεύουν τις επιρροές από τη Νότια Αμερική με τη ζωντάνια του κέντρου του Brooklyn. Η αισθητική του κήπου ενισχύεται από τις τυπικές κολομβιανές χειροποίητες τσιμεντόπλακες και από τους λευκούς τοίχους από τούβλα -αφηρημένες αναφορές σε μια παραδοσιακή κολομβιανή finca (φάρμα).