Ξεκινώντας, κεντρική ιδέα για το σχεδιασμό αυτής της κατοικίας ήταν αυτή της σύγχρονης εκδοχής μιας εξοχικής έπαυλης, όπως αυτή εμφανίστηκε στο 19ο και στις αρχές του 20ου αιώνα. Δηλαδή το "αρχοντόσπιτο", το οποίο πέρα από τη "μαστοριά" στην κατασκευή του θα εξέφραζε την καλλιέργεια και τον κοσμοπολιτισμό των χρηστών του.
Το οικόπεδο (575 m2) στο τέλος του τελευταίου οικοδομικού τετραγώνου του νέου σχεδίου πόλεως, αγναντεύει προς τα δυτικά και τα βόρεια του φυσικού τοπίου του Ακρωτηρίου Χανίων. Ενώ είναι θεωρητικά μικρό για ένα τέτοιο σχεδιαστικό εγχείρημα, η συνέχεια του με το ανέγγιχτο μεσογειακό τοπίο του Ακρωτηρίου στα δυτικά του αποκαθιστά την αίσθηση της "ζωής στην εξοχή".
Μια πολυπληθής οικογένεια με παιδιά και εγγόνια, η οποία ζει και εργάζεται εκτός Ελλάδας, αλλά με ισχυρούς δεσμούς με την περιοχή των Χανίων, επέλεγε αυτό το μικρό κομμάτι γης για να ζει μεγάλα διαστήματα καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, συνδυάζοντας εργασία και διακοπές.
Η βασική σκέψη χωροθέτησης αυτής της κατοικίας ήταν το άνοιγμα - έκθεση στο φυσικό τοπίο στα δυτικά και η δημιουργία "φράγματος" στα ανατολικά, όπου δεσπόζει το ποικιλόμορφο ημι-αστικό τοπίο της νεόδμητης περιοχής. Οι μελετητές σχεδίασαν αυτό το "φράγμα" ως διώροφη πέτρινη "μάντρα" με μικρά ανοίγματα, ώστε να ενισχυθεί η ένταξη του κτιρίου στον φυσικό περίγυρο. Οι πέτρες αυτής της λιθοδομής προήλθαν από την εκσκαφή του υπογείου και των θεμελίων της κατοικίας. Στην εσωτερική πλευρά και σε όλο το μήκος αυτού του "τείχους - φράγματος" οργανώθηκαν όλες οι οριζόντιες και κάθετες προσβάσεις προς τους κύριους χώρους.
Οι κύριοι χώροι -όλοι προσανατολισμένοι προς το φυσικό τοπίο στα δυτικά -οργανώθηκαν σε δύο διώροφες πτέρυγες χωρισμένες από μία μικρή αυλή - κήπο. Στο ισόγειο της νότιας πτέρυγας οργανώθηκαν οι χώροι υποδοχής με αυξημένο ύψος στο χώρο του καθιστικού, ενώ στον όροφο ο ιδιωτικός χώρος με το κυρίως υπνοδωμάτιο-γραφείο. Στην βόρεια πτέρυγα και οι δύο όροφοι στεγάζουν τέσσερα υπνοδωμάτια με τα λουτρά τους. Ο αναγκαίος δυτικός προσανατολισμός απαίτησε μία οργάνωση ημι-υπαίθριων χώρων διαβίωσης καθώς και ένα σύνθετο συνδυασμό υαλοστασίων. Οι ημι-υπαίθριοι χώροι μαζί με τις υγρές επιφάνειες και τις φυτεύσεις συμπληρώνουν οργανικά το κυρίως κτίριο σε μια συνολική διαμόρφωση της ιδιοκτησίας.
Εκτός από τα εσωτερικά και εξωτερικά δάπεδα, το ξύλο "Teak" χρησιμοποιήθηκε στους εσωτερικούς χώρους, όπως στα ταβάνια και στα διαχωριστικά των κύριων χώρων και των χώρων κυκλοφορίας, καθώς και εξωτερικά ως κάθετα και οριζόντια σκιάδια της υπαίθριας κουζίνας. Ιδιαίτερα πρέπει να τονιστεί η χρήση της "Teak" σανίδας στην εξωτερική επιφάνεια του κενού όγκου πάνω από την είσοδο. Αυτός ο όγκος εκτός από τη σηματοδότηση της κύριας εισόδου της κατοικίας, επιτρέπει την οπτική επαφή από το χώρο "boudoir" του κυρίως υπνοδωματίου στο χώρο της εισόδου. Όλα τα εσωτερικά έπιπλα (πάγκοι, ντουλάπια, ράφια, γραφεία) σχεδιάστηκαν από τους μελετητές ως ένα οργανικό συμπλήρωμα των εσωτερικών φερόντων στοιχείων και διαχωριστικών, όπου το "Teak" πλαισιώνεται από συνδυασμούς ανοξείδωτου μετάλλου, γυαλιού και μαρμάρινων επιφανειών.

Αντικείμενο της μελέτης είναι ο σχεδιασμός δύο κατοικιών, με θέα προς τη θάλασσα και τον Κόλπο των Κολυμπηθρών. Οι κατοικίες χωροθετούνται στο ανατολικό σημείο του οικοπέδου. Οι αύλειοι χώροι αποτελούν το συνδετικό στοιχείο των κατοικιών. Φαρδείς διάδρομοι με μεγάλα πλατύσκαλα οδηγούν στα "πλατώματα" θέασης, διαπερνώντας εξωτερικούς και εσωτερικούς χώρους. Η φύτευση ενισχύεται στις εσωτερικές αυλές και στην περίμετρο του οικοπέδου.
Στη νότια πλευρά των κατοικιών υπάρχουν ανοίγματα μόνο στις εσωτερικές προστατευμένες αυλές και στην ανατολική κυριαρχεί η φύτευση με ντόπια βλάστηση και η ανάπτυξη των εγκάρσιων τοίχων. Στη δυτική υπάρχουν τα μεγάλα ανοίγματα και τα καθιστικά θέασης.
Οι βασικές συνθετικές αρχές της όλης επέμβασης είναι:
Η χρήση της αρχετυπικής μορφής του τοίχου, στοιχείο γνώριμο στο κυκλαδίτικο τοπίο, άλλοτε ως όριο και άλλοτε ως στοιχείο κατοίκησης.
Η προσαρμογή στο περιβάλλον και η διάλυση των ορίων μεταξύ κατοικημένου και φυσικού χώρου, η ενοποίηση του εσωτερικού του κτιρίου με τις αυλές, τις προσβάσεις και τις κλίμακες.
Η διάσπαση των μεγαλύτερων όγκων με μικρές μετακινήσεις με σκοπό να δημιουργηθούν προστατευμένες αυλές από τους έντονους βόρειους ανέμους. Στις αυλές φυτεύονται μουριές που προσφέρουν σκιά. Το δίκτυο των πίσω αυλών διατρέχει τις κατοικίες και μέσω των ανοιγμάτων είναι δυνατή η θέαση προς τη θάλασσα.
Η αποφυγή σχεδιασμού μίας ενιαίας όψης. Μακρόστενα ανοίγματα διατρυπούν τους εγκάρσιους τοίχους, ώστε να ορίζονται οι θέες και να δημιουργούνται χώροι με οπτική συνέχεια.
Η δημιουργία ενός οικιστικού συνόλου το οποίο δίνει μια έντονη ταυτότητα κατοίκησης και αφήνει ένα έντονο αποτύπωμα στο κατά τ’ άλλα ήπιο τοπίο.
Η χρήση του έντονου κυκλαδικού φωτός. Στις οπτικές που δημιουργούνται κινούμενο ανάμεσα σε τοίχους - χώρους και τοπίο, κυριαρχούν αποχρώσεις του γαλάζιου και έντονες σκιάσεις μεταμορφώνοντας το κτίριο σε μία μηχανή θέασης.
Την εναλλαγή υλικών, με τη συνεχόμενη κίνηση του σοβαντισμένου τοίχου που περικλείει την κατοικία και των πέτρινων τοίχων, που λειτουργούν ως πανέλα πλήρωσης, δημιουργώντας χώρους υπαίθριους και εσωτερικούς.

Το έργο αφορά στη διαμόρφωση του νέου χώρου του lοunge της Goldair Handling στον διεθνή αερολιμένα Ελ. Βενιζέλος.
Ο στόχος της μελέτης ήταν να οργανωθεί ο χώρος με άξονα την ιδιαίτερη άνεση και τη φιλοξενία των επισκεπτών. Η ανάγκη για δημιουργία μιας ατμόσφαιρας που παραπέμπει πολύ περισσότερο σε ένα χώρο lounge ξενοδοχείου ή ενός εκλεπτυσμένου χώρου εστίασης, υπήρξε σαφής από την αρχή ως πρόθεση του σχεδιασμού. Αποτελεί για τους μελετητές μία ιδέα πέρα από έναν "αποστειρωμένο" χώρο αναμονής, αλλά μέρος του ταξιδιού και ένας τόπος μετάβασης από μία πραγματικότητα σε μία καινούργια, αυτή της ταξιδιωτικής εμπειρίας. Με γνώμονα αυτή τη σκέψη, δόθηκε έμφαση σε 2 ξεχωριστές ζώνες στάσης και ανάπαυσης, αυτή του κεντρικού καθιστικού με άνετους καναπέδες και βαθιές πολυθρόνες και αυτή του εντυπωσιακού μαρμάρινου dining booth, που εκτείνεται κατά μήκος της σάλας. Ανάμεσα τους ξεχωρίζουν οι μαρμάρινοι διάδρομοι που ορίζουν με σαφή τρόπο τους άξονες κίνησης στο χώρο. Σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση παίζουν οι ξεχωριστές γωνιές lounge, που δημιουργούν πιο ιδιωτικές περιοχές συνεύρεσης και η περιοχή με το επίμηκες common table, που στημένο στο βάθος της σάλας, προσφέρεται για πιο κοινωνικές στιγμές, κάτω από τα δύο φουτουριστικά φωτιστικά της Gubi.
Με ιδιαίτερη φροντίδα, επιλέχθηκαν τα υλικά και τα τελειώματα των κατασκευών με στόχο την ανάδειξη μιας παλέτας αντιθέσεων και διακριτικής πολυτέλειας. Το μάρμαρο golden brown με το βαθύ σκούρο χρωματισμό του, αντιτίθεται της λευκότητας του φωτεινού λευκού μαρμάρου Βώλακα, ενώ οι επενδύσεις της καρυδιάς περιβάλλουν το χώρο, χαρίζοντας ζεστασιά και μία αίσθηση θαλπωρής. Οι διακριτές λάμψεις του μπρούντζου σε γυαλιστερό τελείωμα εμφανίζονται τόσο στις κατασκευές που σχεδιάστηκαν από το αρχιτεκτονικό γραφείο, όσο και στα διακοσμητικά φώτα, έπιπλα και αντικείμενα που επιλέχθηκαν από πρόθεση για το χώρο, δημιουργώντας ένα προσεγμένο και δεμένο σκηνικό σύγχρονης φιλοξενίας. Ο διάκοσμος εμπλουτίζεται από ασπρόμαυρες φωτογραφίες με θέμα διάσημους, διεθνείς αερολιμένες περασμένων δεκαετιών, που χαρίζουν με τη φουτουριστική αισθητική τους μνήμες άλλων εποχών, με δυναμισμό και κομψότητα.

Γήινα χρώματα, φυσικά υλικά και άπλετο φως συνθέτουν το ύφος του εσωτερικού design της κουζίνας, η οποία διαμορφώνεται σε γραμμική διάταξη. Σε συνέχεια του καθιστικού έχει άμεση πρόσβαση στον εξωτερικό χώρο, άπλετο φως και ανεμπόδιστη θέα.
Αρχιτεκτονική μελέτη: Gfra Architecture. Φωτογραφίες: Παναγιώτης Βουμβάκης

ΟΙ ΝΕΟΤΕΡΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ
Τα συστήματα ελέγχου πρόσβασης και ασφάλειας ενσωματώνονται στη λειτουργία των ξενοδοχείων και βελτιώνουν σημαντικά τις συνθήκες διαμονής των επισκεπτών, ενώ παράλληλα αυξάνουν τη λειτουργικότητα του ξενοδοχείου και μειώνουν την κατανάλωση ενέργειας.

Στην πολυσύχναστη γειτονιά του Κολωνακίου, επί της οδού Υψηλάντου, βρίσκεται η πολυκατοικία που σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Κωνσταντίνο Κιτσίκη, στα τέλη της δεκαετίας του '50. Εξήντα χρόνια αργότερα, όταν μας ζητήθηκε να ανακαινίσουμε το διαμέρισμα των 105 τ.μ., ο κύριος στόχος μας ήταν ο συγκερασμός του παλιού με το σύγχρονο. Οι επεμβάσεις που είχαν γίνει από προηγούμενους ιδιοκτήτες, μας έφεραν αντιμέτωπους με μία κάτοψη που αποτελείτο από σκοτεινούς διαδρόμους, μικρά δωμάτια και μη λειτουργικούς αποθηκευτικούς χώρους. Με σεβασμό στη διατήρηση του αρχικού διαχωρισμού των κοινόχρηστων από τους ιδιωτικούς χώρους, σκοπός είναι να διαμορφωθούν πιο φωτεινοί χώροι, που καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες ενός ζευγαριού. Η νέα διαρρύθμιση περιλαμβάνει ενιαία κουζίνα, τραπεζαρία και σαλόνι, ενώ η πρόσβαση στα υπνοδωμάτια και το λουτρό γίνεται μέσω ενός διαδρόμου που λειτουργεί ταυτόχρονα ως βεστιάριο. Εμπνευσμένος από στοιχεία της εποχής, ο χώρος ενημερώνεται με σύγχρονες λεπτομέρειες. Διατηρούνται και επισκευάζονται τα υφιστάμενα ξύλινα πατώματα. Όπου απαιτείται, τοποθετούνται χειροποίητα τσιμεντοπλακίδια, ως στοιχεία πλήρωσης του δαπέδου. Τα υλικά που χρησιμοποιούνται έχουν σαφείς αναφορές σε προηγούμενες δεκαετίες. Η διαφοροποίηση της κουζίνας και του μπάνιου επισκεπτών από την τραπεζαρία και το καθιστικό επιτυγχάνεται με τον σχεδιασμό ενός ημι-διάτρητου μεταλλικού διαχωριστικού με υαλοπίνακα αρμέ. Η ίδια κατασκευαστική λογική χρησιμοποιείται για τον σχεδιασμό των εσωτερικών συρόμενων πορτών. Τα έπιπλα, ο εξοπλισμός και οι διακοσμητικές λεπτομέρειες - στοιχεία της σύγχρονης τάσης - δημιουργούν μία αντίθεση με τον υφιστάμενο χώρο και γεφυρώνουν το σήμερα με το τότε. Οι ψηλές οροφές, τα μεταλλικά στοιχεία, το ξύλο, οι τραχιές υφές, τα υλικά και η χρωματική παλέτα που επελέγη, λειτουργούν αντιθετικά αλλά και συμπληρωματικά. Αποτέλεσμα, να επιτευχθεί η αναβίωση της αρχικής κομψότητας του χώρου, σε ένα διαμέρισμα που προσφέρει μία αίσθηση άνεσης και πολυτέλειας.

Αντλώντας έμπνευση από τον ελληνικό ήλιο, το γαλάζιο του ουρανού, το σμαραγδί χρώμα της θάλασσας, την τοπική κουλτούρα και την παραδοσιακή αρχιτεκτονική, σχεδιάσαμε ένα νέο beach bar στο νησί της Σύρου. Ως μέρος μιας υπάρχουσας εγκατάστασης, η έκταση των 600 τ.μ., διαμορφώνεται προκειμένου να ενσωματωθεί στο γνώριμο κυκλαδίτικο τοπίο. Το "Caomma" είναι το αποτέλεσμα του συνδυασμού της σύγχρονης αρχιτεκτονικής με τα στοιχεία της φύσης, την κυκλαδίτικης γεωμορφολογίας και της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής. Στόχος, η μετουσίωση της έννοιας της ελληνικής φιλοξενίας σε δομημένο χώρο.
Ο νέος σχεδιασμός περιλαμβάνει τη χρήση οργανικών μορφών, γήινων χρωμάτων και τοπικών στοιχείων. Οι προκλήσεις που κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε είναι οι βόρειοι άνεμοι και ο καλοκαιρινός ήλιος. Κάτω από την πέργκολα το φως του ήλιου φιλτράρεται, δημιουργώντας ένα ολοένα μεταβαλλόμενο παιχνίδι φωτός και σκιάς. Αντίστοιχα, στο βόρειο κομμάτι, ένα κομμάτι τοίχου και ένα πλέγμα από φυτά λειτουργούν προστατευτικά. Ο χώρος του μπαρ διαμορφώνεται από τις μεταλλικές αψίδες και το έπιπλο εξυπηρέτησης, το οποίο διακοσμείται με ανάγλυφα στοιχεία. Η επεξεργασία του σοβά γίνεται με τη χρήση παραδοσιακών τεχνικών, από έμπειρους τεχνίτες του νησιού. Το ξύλινο δάπεδο ‘διακόπτεται’ από το χειροποίητο τσιμεντοπλακίδιο, το οποίο σχεδιάσαμε αποκλειστικά για το συγκεκριμένο έργο. Η επίπλωση ακολουθεί τη βασική ιδέα της σύνθεσης, ενώ η επιλογή της φύτευσης γίνεται βάση της τοπικής χλωρίδας. Ένας ισορροπημένος συνδυασμός ανάγλυφων επιφανειών, μεταλλικών στοιχείων, φυσικών υλικών και γήινων αποχρώσεων διαμορφώνει μια ζεστή, πολυτελή ατμόσφαιρα, όπου η παράδοση και η απλότητα συναντιούνται.

Ανάμεσα στο πανέμορφο τοπίο των προαστίων του Ηρακλείου, βρίσκεται η Villa PM. Η κάτοψη σε σχήμα V είναι προσανατολισμένη με το άνοιγμα να "βλέπει" στο τοπίο. Με αυτήν τη διάταξη, η δομή μεγιστοποιεί τις προβολές, ενώ εκμεταλλεύεται την έκθεση στον ήλιο του Νότου. Ακολουθώντας αυτήν την ιδεολογία, σχεδόν όλοι οι κατοικημένοι χώροι στο σπίτι προσφέρουν μια ματιά στο ορεινό τοπίο.

Το έργο αφορά στην αποκατάσταση του διατηρητέου κτιρίου "Κύρτση χαν", χαρακτηρισμένου ως έργο τέχνης και κατασκευασμένου περίπου το 1867, στην οδό Εδέσσης, στο ιστορικό εμπορικό κέντρο Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για μια περιοχή όπου κτίζονται στα τέλη του 19ου αιώνα εμπορικά κτίρια και χάνια, μέσα στο γενικότερο πλαίσιο εκσυγχρονισμού και άνθησης των δραστηριοτήτων της πόλης. Το κτίριο είναι διώροφο με νεοκλασικά στοιχεία, ορθογωνική κάτοψη και με ιδιαίτερου ενδιαφέροντος μορφολογικά στοιχεία. Στο κτίριο διατηρήθηκαν η αρχική χρήση του -καταστήματα στο ισόγειο και επαγγελματικοί χώροι στον όροφο-, η αρχιτεκτονική μορφή του και η βασική εσωτερική του διάρθρωση. Επιλέχθηκαν εργασίες επισκευής και αποκατάστασης της φέρουσας ικανότητας και οι απαραίτητες επεμβάσεις για τη διατήρηση της χρηστικής και σύγχρονης λειτουργικής πλευράς του, με σεβασμό στο χαρακτήρα του και με πρόθεση ανάδειξης των ιστορικών και αρχιτεκτονικών του χαρακτηριστικών. Πραγματοποιήθηκε ενίσχυση των εδράσεων από λιθοδομή στις θέσεις των μεταλλικών υποστυλωμάτων και αρμολόγηση όλων των εσωτερικών επιφανειών των φερουσών εξωτερικών τοιχοποιιών και των περιμετρικών του κλιμακοστασίου. Στην οροφή του ισογείου, που αποτελεί σύμμεικτη πλάκα, πραγματοποιήθηκε συμπλήρωση του τσιμεντοκονιάματος των θολίσκων συμπαγών αργιλικών τούβλων στις θέσεις όπου είχε αποσαθρωθεί και ενισχύθηκε η οροφή με τοποθέτηση κατά μήκος του κτιρίου μεταλλικών δοκών IPE 200, με συμβατή μορφή, αλλά με τρόπο διάκρισης από τις υφιστάμενες.
Στο ισόγειο διανοίχτηκαν οι ενδιάμεσες μη φέρουσες τοιχοποιίες με τρόπο ώστε να διατηρείται και να αναγιγνώσκεται η δομή του υφιστάμενου διαχωρισμού του κτιρίου και να αναδεικνύονται τα φέροντα στοιχεία - μεταλλικά υποστυλώματα. Οι τοιχοποιίες μετά την αρμολόγηση παρέμειναν ανεπίχριστες στις περιοχές όπου δεν υπάρχουν εκτεταμένες επισκευές ή φθορά της τοιχοποιίας, ενώ οι υπόλοιπες τοιχοποιίες επιχρίστηκαν πλην των υγρών χώρων. Τα ξύλινα δάπεδα σε ισόγειο και όροφο αποκαταστάθηκαν, η ξύλινη επένδυση οροφής ορόφου, το μαρμάρινο δάπεδο στην είσοδο του κτιρίου, αντικαταστάθηκαν τα εξωτερικά και εσωτερικά κουφώματα με ξύλινα ίδιας μορφής ή επισκευάστηκαν όπου ήταν εφικτό.
Τα διασωζόμενα τμήματα των περιμετρικών παταριών στο γωνιακό κατάστημα ανακατασκευάστηκαν στην αρχική τους μορφή, χωρίς χρήση τους λόγω χαμηλού ελεύθερου ύψους. Ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε στην αποκατάσταση της όψης, των επιμέρους διασωζόμενων αρχιτεκτονικών ή στοιχείων διακόσμου με την παλαιά τους μορφή και στην ανακατασκευή της επίχρισης των θολωτών οροφών και του διακόσμου τους σε όλο το ισόγειο. Επιπλέον, τα τραβηχτά διακοσμητικά στοιχεία της πρόσοψης αποκαταστάθηκαν στην παλιά τους μορφή, με μερική αντικατάσταση και ανακατασκευή των κατεστραμμένων. (κατασκευή μητρών βάσει αποτύπωσης με χτένα όπου απαιτείται.)
Η στέγη επισκευάστηκε με επιμέρους αντικατάσταση των σαθρών τμημάτων της, ιδιαίτερα στα σημεία έδρασης. Ουδέτερη μορφολογία και αναστρέψιμα υλικά επιλέχθηκαν για τις νέες κατασκευές, για σηματοδότηση του χρόνου εφαρμογής. Κατασκευάστηκε πατάρι στο ισόγειο κατάστημα επί της παρόδου, αναστρέψιμη και ανεξάρτητη στατικά κατασκευή με μεταλλικό φέροντα σκελετό με χρήση χώρων υγιεινής, κουζίνας και αποθήκης, μετά την καθαίρεση των υφιστάμενων σε κακή κατάσταση παταριών πολλαπλάσιου μεγέθους επιφάνειας, και μεταγενέστερων της αρχικής κατασκευής του κτιρίου. Αποκαταστάθηκε το δώμα στον όροφο με τις τουαλέτες και στεγάστηκε με υαλωτή μεταλλική κατασκευή. Οι νέες ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις και η διέλευση των σωλήνων κλιματισμού και εξαερισμού των χώρων του ισογείου τοποθετήθηκαν σε απόσταση από την οροφή, με τρόπο που να μην υποβιβάζεται η ανάδειξη των εσωτερικών χώρων και των στοιχείων του κτιρίου.

Ο χώρος μέσα στην κουζίνα έχει προσαρμοστεί προσεκτικά για να υποστηρίξει τη σύγχρονη καθημερινή οικογενειακή ζωή. Καθαρό και λευκό, το εσωτερικό ενσωματώνει ζεστές υφές και ευαίσθητες λεπτομέρειες. Μια νησίδα κατασκευασμένη με επεξεργασμένο εμφανές σκυρόδεμα, χυτό επί τόπου στο κέντρο της κουζίνας, φιλοξενεί μαγειρικά σκεύη και εξοπλισμό και με τα ψηλά δερμάτινα σκαμνιά κατά μήκος της πλάτης της είναι επίσης ένα τέλειο σημείο για πρωινό. Τα ντουλάπια στους τοίχους προσφέρουν εργονομική χρήση του χώρου. Ένα από τα ντουλάπια ανοίγει ως μονάδα πρωινού, αποθηκεύοντας το βραστήρα, την καφετιέρα, την τοστιέρα και όλα τα υπόλοιπα που απαιτούνται από την οικογένεια το πρωί. Η επένδυση της πλάτης της κουζίνας και ο πάγκος εργασίας κατασκευάστηκαν με σκυρόδεμα χυτό επί τόπου, που μαζί με τις μαύρες χάλκινες βρύσες δίνει μια αναφορά στην ιστορία του κτιρίου. Το λευκό μαρμάρινο δάπεδο συνεχίζει τη διάταξη ψαροκόκαλου του δαπέδου καρυδιάς του καθιστικού και δεν αποτελεί μόνο μια άλλη λεπτή αναφορά στις εσωτερικές παραδόσεις του παρελθόντος, αλλά είναι μια σύνδεση με την ελληνική κληρονομιά του ιδιοκτήτη.