Το έργο αφορά στο σχεδιασμό αυτόνομων περιπτέρων σε παράταξη, με χρήσεις καταστημάτων, ψυχαγωγίας, τέχνης και εστίασης. Ο σχεδιασμός αποτελεί κομμάτι μιας ευρύτερης διαμόρφωσης περιβάλλοντος χώρου, συνολικής έκτασης 40 στρεμμάτων, που ενοποιεί και συμπληρώνει προγραμματικά τις διάσπαρτες εγκαταστάσεις του ξενοδοχειακού συγκροτήματος Domes of Elounda.
Σ’ αυτήν την έκταση, η οποία προορίζεται για υπαίθριες δραστηριότητες, όπως άθληση, χαλάρωση και διασκέδαση, ο χώρος της υπαίθριας αγοράς παίζει κεντρικό ρόλο και επιδιώκει να δημιουργήσει μια αίσθηση αστικού περιπάτου, ενταγμένου αρμονικά στο ιδιαίτερο φυσικό τοπίο της περιοχής. Χτισμένες σε προβεβλημένο σημείο, οι μικρές κατασκευές εντάσσονται στο άγριο τοπίο της Κρήτης, δημιουργώντας ένα μέρος για εκδηλώσεις και συναναστροφές ανάμεσα στους επισκέπτες της περιοχής. Το έργο φιλοδοξεί να γίνει σημείο συνάντησης και να ενθαρρύνει την επικοινωνία με τους περαστικούς, ζωντανεύοντας την περιοχή με τη φιλοξενία γεγονότων και πολιτιστικών εκδηλώσεων.

Λεπτές λωρίδες ξύλου σε απόχρωση καρυδιάς πλέκονται και δημιουργούν κατακόρυφα περσιδωτά σκίαστρα, που τυλίγουν τους κυβικούς όγκους των περιπτέρων. Αυτό το μοτίβο, που θυμίζει κάτι από την τέχνη της καλαθοποιίας, δημιουργεί στην όψη ένα παιχνίδι διαφάνειας και αδιαφάνειας. Κατά την κίνηση μέσα στο χώρο της αγοράς τα περίπτερα φαίνονται άλλοτε συμπαγή και άλλοτε διάτρητα αποκαλύπτοντας σταδιακά το εσωτερικό τους. Μεγάλες βιτρίνες διατρυπούν το πλεχτό των όψεων και πλαισιώνουν τα προϊόντα στο εσωτερικό. Το βράδυ η διάτρητη επιδερμίδα φιλτράρει το φως από το εσωτερικό δίνοντας την εικόνα μιας συστάδας από φαναράκια, που καλούν τον επισκέπτη από μακριά να τα εξερευνήσει.
Αντίστοιχα στο εσωτερικό των περιπτέρων χρησιμοποιούνται φυσικά υλικά με αδρές υφές και κυρίως ξύλο με βαθιά νερά, υπόλευκη και μπεζ πέτρα, φυσική γιούτα και μεταλλικές στιλπνές λεπτομέρειες, συνθέτοντας έναν καμβά, που εντάσσεται αρμονικά στο άγριο τοπίο της περιοχής.

Το έργο έχει το χαρακτήρα ελαφριάς κατασκευής –περίπτερα μέσα σε πάρκο– γι’ αυτό και τα βασικά υλικά που χρησιμοποιήθηκαν είναι το μέταλλο και το ξύλο. Επιδίωξη της μελέτης ήταν η όσο το δυνατόν εντονότερη χρήση φυσικών αλλά και ανακυκλώσιμων υλικών, τα οποία ταυτόχρονα έχουν τη δυνατότητα εύκολης και γρήγορης συναρμολόγησης. Η κατασκευαστική λογική του έργου ακολουθεί τη χρήση μεταλλικών πλαισίων, που ελαχιστοποιεί το βάρος της κατασκευής και τα οποία επενδύονται εκατέρωθεν με πλάκες τεχνητής ξυλείας με εσωτερική θερμομόνωση από πετροβάμβακα. Αυτή η αυτοφερόμενη κατασκευή μεταφέρεται με γερανό και βιδώνεται πάνω σε βάσεις από οπλισμένο σκυρόδεμα προτού ολοκληρωθεί η επένδυση του σκελετού σε δάπεδο και οροφή. Η απόσταση από το τελικό έδαφος είναι η ιδανική λύση για την διατήρηση και προστασία μιας κατασκευής εξ ολοκλήρου από ξηρά δόμηση ενώ επιπλέον δίνει την εντύπωση της αιώρησης. Το κτίριο μοιάζει έτσι να ίπταται λίγο πάνω από το έδαφος, ενώ η σύνδεση με αυτό αποκαθίσταται μέσω σκαλοπατιών είτε από πλάκες σκυροδέματος είτε από μεγάλες πέτρες από νταμάρι της περιοχής.

Πρόκειται για την επέκταση και ανακαίνιση κατοικίας πολυτελούς διαβίωσης, Villa Nisso, στην περιοχή Αφάντου της Ρόδου.
Η απαίτηση των ιδιοκτητών εξαρχής ήταν να δοθεί μια εντελώς νέα και διαφορετική ταυτότητα η οποία να διαπερνά όλα τα τμήματα της μελέτης και της υλοποίησης αυτής.
Βασική παράμετρος ήταν η ροή των κινήσεων ανάμεσα στους χώρους, από έξω μέσα και από έξω μέσα, μία ροή που θα έπρεπε να συνδυάζει τ λειτουργικότητα, την θέα και την ψυχαγωγία του χρήστη.
Στο ισόγειο ξεχωρίζει η ανοικτή διάταξη του χώρου όπου όλα συναντώνται, αλλά την ίδια στιγμή το κάθε στοιχείο έχει τον χώρο του. Η κουζίνα και η μακρόστενη νησίδα της είναι εκεί για να υποδεχθούν τους επισκέπτες, το καθιστικό αγναντεύει την πισίνα και τη θέα της θάλασσας, ενώ την ίδια στιγμή ένα ανήσυχο μυαλό απολαμβάνει την ανάγνωση του βιβλίου του στην αιώρα.
Καθώς η κατοικία μπορεί να φιλοξενήσει έως και επτά άτομα, είναι σημαντικό ο κάθε ένας τους να μπορεί να βρει αυτή τη λύση ανάμεσα στην ιδιωτικότητα και την κοινωνικοποίηση του για να απολαύσει την διαμονή του εκεί.
Οι υλικότητες και τα χρώματα επιλέχθηκαν για να δώσουν ακριβώς αυτή την ενότητα στους χώρους, με το γκρι στα τεχνητά στοιχεία και το καφέ του ξύλου να επικρατούν, τις μαύρες λεπτομέρειες να ξεχωρίζουν, και το λευκό του τοίχου να τους δημιουργεί το απαραίτητο φόντο, όλα μαζί δημιουργούν μια ισορροπία στην τελική οπτική.

Σχηματική απεικόνιση των συνηθέστερων διατάξεων των συσκευών της κουζίνας. Το "τρίγωνο εργασίας" περιλαμβάνει νεροχύτη, κουζίνα και ψυγείο και η οδηγία είναι κάθε πλευρά του να έχει μήκος 1,20 - 2,70 m.
Εκτός από το σύνθετο σχεδιασμό που απαιτεί μια κουζίνα, οι κατασκευαστικές –και όχι μόνο– εργασίες που τον υλοποιούν έχουν συχνά μεγάλη διάρκεια και κόστος. Γι' αυτό το λόγο κομβικής σημασίας είναι η σωστή οργάνωση των εργασιών και η εκπόνηση σχεδίων ακριβείας, η ομαλή συνεργασία μεταξύ των ειδικών και η επίβλεψη από έμπειρο μηχανικό με προσοχή στη λεπτομέρεια.

Σχεδιασμός και χωροθέτηση.
Η θέση του νεροχύτη, του ψυγείου και του απορροφητήρα και κατά συνέπεια του φούρνου και των εστιών, ορίζει το "τρίγωνο εργασίας", το οποίο σχεδιάζεται, ώστε να ελαχιστοποιούνται οι κινήσεις, να παρέχεται η μέγιστη άνεση στο χρήστη και να αποφεύγονται τα ατυχήματα. Η διάταξη της κουζίνας εξαρτάται από το μέγεθος και το σχήμα του χώρου, κυρίως όμως από τον τρόπο που οι χρήστες επιθυμούν να οργανώσουν τις δραστηριότητές τους σ’ αυτόν, ενώ η θέση της μέσα σε μια ανακαινιζόμενη κατοικία τις περισσότερες φορές ορίζεται από τις υφιστάμενες υδραυλικές εγκαταστάσεις.

Ο σχεδιασμός της κατοικίας στηρίχθηκε σε μινιμαλιστικές μορφολογικές επιλογές, οι οποίες έγιναν για να ξεχωρίσουν τα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά του, ενώ η ταύτιση του σχεδιασμού με μοντερνιστικά πρότυπα οδήγησε σ’ ένα αποτέλεσμα χωρίς διακοσμήσεις και υπερβολές.
Αυτή η λογική οδήγησε στη χρήση του ειλικρινούς εμφανούς σκυροδέματος, των μεγάλων ξύλινων επιφανειών και του ουδέτερου λευκού και γκρίζου χρώματος. Η ίδια λογική ακολουθείται και στο εσωτερικό, αφού η προσπάθεια διατήρησης της απλότητας στη γεωμετρία εκφράζεται μέσα από το σχεδιασμό και την επιλογή των υλικών τόσο στη σκάλα, όσο και στη σταθερή επίπλωση.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ

Το έργο βρίσκεται στην περιοχή της πλατείας Ομονοίας, στην παραδοσιακή περιοχή συγκέντρωσης χώρων εργασίας του κέντρου της Αθήνας. Αφορά στην αναδιαμόρφωση δύο αυτοτελών ορόφων, εμβαδού 500 m² έκαστος, επί οκταώροφου κτιρίου γραφείων της δεκαετίας του ’70.
Η μελέτη αποσκοπεί στη δημιουργική αποκρυστάλλωση μίας σειράς προβληματισμών που απασχολεί το αρχιτεκτονικό γραφείο, αναφορικά με το σχεδιασμό εργασιακών χώρων και την αξιοποίηση του υφιστάμενου κτιριακού αποθέματος των κεντρικών περιοχών, στις ελληνικές πόλεις. Στα κέντρα των ελληνικών πόλεων, έχει συσσωρευτεί μεγάλο πλήθος κτιρίων γραφείων, τα οποία δεν καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες χώρων εργασίας, την ίδια στιγμή που η φέρουσα ικανότητα των κτηρίων μπορεί να διατηρηθεί για πολλά ακόμα χρόνια. Αυτή η απαξίωση οφείλεται στην παρωχημένη τεχνολογική υποδομή τους, αλλά ακόμη περισσότερο στη σχεδιαστική αντίληψη, που επικρατούσε κατά την περίοδο μελέτης τους, και αποσκοπούσε στη στέγαση ατομικών ή πολύ μικρών επιχειρήσεων. Προς αυτήν την κατεύθυνση, η οργάνωσή τους γινόταν βάσει ενός αξονικού διαδρόμου, εκατέρωθεν του οποίου παρατίθεντο επάλληλοι εργασιακοί χώροι της τάξης των 25 έως 50 m². Στο ίδιο πλαίσιο, χαρακτηριστική είναι η έλλειψη εξωτερικών, υπαίθριων και ημιυπαίθριων χώρων, σε μία προσπάθεια μέγιστης εκμετάλλευσης της δόμησης. Αποτέλεσμα αυτού του σχεδιασμού, υπήρξε η δημιουργία κατακερματισμένων και σκοτεινών χώρων εργασίας.

Το υφιστάμενο κτίριο γραφείων ακολουθεί ένα αντίστοιχο, παλαιό μοντέλο ανάπτυξης του εργασιακού χώρου, το οποίο ορίζεται από την αυστηρή διάταξη χώρων, τα περιορισμένης έκτασης ατομικά γραφεία και τον επιμήκη σκοτεινό διάδρομο κίνησης των χρηστών. Γι’ αυτούς τους λόγους, η αρχιτεκτονική προσέγγιση στοχεύει στη δημιουργία ενός σύγχρονου χώρου εργασίας με ευρύχωρα γραφεία, που θα ενθαρρύνει την ομαδική εργασία, τη δημιουργικότητα και την παραγωγικότητα. Η ενοποίηση του 3ου και του 4ου ορόφου, μέσω της διάνοιξης διαφορετικού μεγέθους οπών στη μεσαία πλάκα, αποσκοπεί στη σύνδεσή τους για λόγους λειτουργικούς και οπτικούς, αυξάνοντας το σχετικό ύψος του χώρου εργασίας.
Οι χώροι εργασίας οργανώνονται σε υποπεριοχές, με στόχο να μπορούν να φιλοξενήσουν πολλαπλές ομάδες εργασίας, λειτουργώντας ταυτόχρονα ως μία ενιαία περιοχή, με τη χρήση διαφανών χωρισμάτων. Ανάμεσα σε αυτή τη σύνθεση γραφείων, διαμορφώνονται πράσινες νησίδες βλάστησης, οι οποίες χρησιμοποιούνται ως χώροι συνάντησης και χαλάρωσης. Αυτοί οι εσωτερικοί κήποι-δωμάτια, προσδίδουν την αίσθηση του υπαίθριου χώρου εντός του κτιρίου, επανερμηνεύοντας την έννοια του χώρου εργασίας και αποκαθιστώντας την επαφή με τη φύση μέσα στο πυκνά δομημένο περιβάλλον.

Τόσο οι οπές-αίθρια όσο και οι κήποι- δωμάτια, οργανώνουν τις κατόψεις των ορόφων σε οπτικά ενιαίους, αλλά λειτουργικά διαμερισματοποιημένους χώρους, κατ’ αντιστοιχία του λειτουργικού προγράμματος της εργοδότριας εταιρείας. Το κεντρικό κλιμακοστάσιο παίρνει τη μορφή αμφιθεάτρου, με στόχο τη διαμόρφωση ενός σημείου συνάντησης των συναδέλφων αλλά και τη φιλοξενία εκδηλώσεων. Τέλος, μία σειρά από διαφορετικού μεγέθους χώροι, όπως skype-booths, χώροι συναντήσεων, τραπεζαρία, γυμναστήριο, αποδυτήρια και χώροι παιχνιδιού, λειτουργούν συμπληρωματικά ως προς τους χώρους ατομικής εργασίας. Με αυτόν τον τρόπο, ο σχεδιασμός αποσκοπεί στην οργάνωση ενός περιβάλλοντος εργασίας, το οποίο να ανταποκρίνεται στα σύγχρονα κριτήρια συνεργασίας, ευμεταβλητότητας και ευελιξίας.

Αφετηρία του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού του "Canaves Oia Epitome" αποτέλεσε ο τρόπος αξιοποίησης της προγενέστερης δομής σκυροδέματος και τούβλων, που υπήρχε στο οικόπεδο. Ο αρχικός σχεδιασμός περιλάμβανε 24 δωμάτια, εστιατόριο και χώρο υποδοχής, διατεταγμένα σε τρεις γραμμικούς όγκους, οι οποίοι δημιουργούσαν μία συνολική διάταξη σε σχήμα U. Αυτή η προσέγγιση θεωρήθηκε αποσυνδεδεμένη από το τοπίο. Έτσι, η ομάδα αρχιτεκτονικής μελέτης επιχείρησε τη διάσπαση του αρχικού όγκου σε μικρότερους, με στόχο την ενσωμάτωσή τους στο χώρο και την αλληλεπίδραση των επί μέρους μονάδων με τον περιβάλλοντα χώρο.
Στην παλέτα των υλικών κυριαρχεί η χρήση της τοπικής πέτρας. Τα πέτρινα στοιχεία συνδιαλέγονται με το βραχώδες τοπίο, που περιβάλλει το οικόπεδο, εντάσσοντας την επέμβαση με οργανικό τρόπο στην περιοχή. Οι ελιές και τα μεγάλα ανοίγματα επιτείνουν τη σύνδεση εσωτερικού και εξωτερικού χώρου, ελαχιστοποιώντας το αποτύπωμα της αρχιτεκτονικής επέμβασης.
Μέσα από ένα μίγμα τοπικών υλικών και υφών, το ξενοδοχείο διαμορφώνεται ως ένας χώρος φιλοξενίας, που στοχεύει στη διασφάλιση άνεσης, αίσθησης ιδιωτικότητας και απρόσκοπτης θέας.
Φωτογραφίες: ståle eriksen, Χρήστος Δραζος

Stathis Stathakis & Sofoklis Morphopoulos, co-founders of Futureconstructions, both born in Athens in 1969. They first met in 1986 while studying Civil Engineering, at the National Technical University of Athens. Sharing a common vision, they combined their expertise into engineering and constructions services and are working together since 1996.

CONTACT US

website: http://futureconstructions.gr/
email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Tel.: +30 (210) 9813033
Address: Vas. Voulgaroktonou 31, 16673, Voula Attica

COMPANY PROJECTS

Spyros Patiniotis company is a construction company established in Athens in 1976. It began building on the island of Santorini in 1986, with the intention of creating buildings with a high aesthetic value, high specifications and excellent techniques. Throughout the years, "SPYROS PATINIOTIS" company has implemented projects with a timeless value, model architectural design and functionality, always in accordance with the latest construction standards and regulation, covering the needs of the modern market and the company's clients.

CONTACT US

website: http://www.santoriniconstructions.com/en/en_index.htm
email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Tel.: 22860 33263
Address: Fira, Santorini - Cyclades - 84700

COMPANY PROJECTS

Katerina Valsamaki studied at the London Architectural Assosiation, from where she graduated in 1984.

Since 1990 she runs her own office-studio in Athens -Katerina Valsamaki Architects-, focusing on the study and construction of private projects that include new buildings, refurbishments, and renovations of interior spaces.

The studio's design philosophy is to create the kind of architecture that facilitates a beautiful life. Architecture is about people, and should produce unique living experiences. After all, the sense of intimacy that a space generates to its residents is what reveals the seamless features of the architectural design and is a trait of its quality.

Our principles are simplicity, functionality, timelessness, continuity between the interior and the exterior space, spatial enlargement, and the manipulation of both the natural and the artificial light as a catalyst in the design.

Each project constitutes a unique challenge and requires a different approach in relation to the environment (natural and urban), its use and the aspirations of the occupants. The range of the design expands on every scale, with emphasis in detail, from the initial concept to the completion of the construction.

Our projects have received many distinctions, participated at B and C Biennale of young architects and various architectural exhibitions, while they have been widely published in Greece and abroad, in magazines, books and online.

CONTACT US

website: https://www.katerinavalsamaki.gr/gr/en/
email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.  
Tel.: +30 210 643 1460
Address: 6 Timoleodos Filimonos Street, 11521 Kolonaki, Athens

COMPANY PROJECTS

Το διαμέρισμα βρίσκεται στον 6ο όροφο πολυκατοικίας που κατασκευάστηκε το 1989 στην πυκνοκατοικημένη περιοχή της Καλλιθέας. Αφετηρία του σχεδιασμού αποτέλεσε η πρόθεση αλλαγής του τυπικού τρόπου διαβίωσης, που συναντάται σε διαμερίσματα αστικών πολυκατοικιών, στα οποία οι επί μέρους χώροι συνδέονται μέσω ενός εσωτερικού διαδρόμου. Η κατάργηση αυτού του διαδρόμου και, συνεπώς η δημιουργία νέων ορίων μεταξύ των βασικών χώρων, διαμορφώνουν ένα νέο τρόπο διαβίωσης του διαμερίσματος.
Το ξύλινο έπιπλο μετατρέπεται σε δομικό στοιχείο, καθώς λειτουργεί ως διαχωριστικός τοίχος. Παράλληλα, το κάτω τμήμα του προσφέρει αποθηκευτικούς χώρους, προσβάσιμους από το χώρο της αποθήκης, ενώ το επάνω τμήμα του προσφέρει αποθηκευτικούς χώρους, προσβάσιμους από την τραπεζαρία.

Στο τέλος του πάγκου της κουζίνας διαμορφώνεται ένα μεταλλικό έπιπλο σύνθεσης με ράφια, το οποίο δημιουργεί ένα οπτικό φίλτρο, οριοθετώντας και ταυτόχρονα ενοποιώντας το χώρο της κουζίνας με τους χώρους της εισόδου και της τραπεζαρίας. Η θέση του λουτρού, το οποίο μεσολαβεί ανάμεσα στο χώρο της κουζίνας και στο κύριο υπνοδωμάτιο, δεν προσέφερε τη δυνατότητα δημιουργίας εξωτερικού ανοίγματος. Γι' αυτό το λόγο, κατασκευάστηκε ένα εσωτερικό άνοιγμα από την πλευρά της κουζίνας, δημιουργώντας μία είσοδο έμμεσου φυσικού φωτισμού στο λουτρό. Η πατητή τσιμεντοκονία στο λουτρό και τα πλακίδια γκρι χρώματος σε όλο το διαμέρισμα, τα δρύινα στοιχεία σε έπιπλα και στα δάπεδα των υπνοδωματίων, καθώς και τα μαύρα μεταλλικά στοιχεία σε έπιπλα, αξεσουάρ και φωτισμό, συνθέτουν την υλική και χρωματική παλέτα του χώρου. Στο ίδιο πλαίσιο, η διατήρηση της κλασικής ξύλινης μασίφ ροτόντας, με τον έντονο σκαλιστό διάκοσμο, επιχειρεί τη σύζευξη του παλαιού με το νέο, του παρελθόντος με το παρόν.
Σκοπός του σχεδιασμού ήταν η δημιουργία ενός σύγχρονου αστικού διαμερίσματος, το οποίο να μπορεί να φιλοξενήσει ένα νέο τρόπο κατοίκησης, σύμφωνα με τις λειτουργικές και αισθητικές ανάγκες των ενοίκων.