Τα φυτεμένα δώματα αποτελούν ένα πολύτιμο εργαλείο βελτίωσης του αστικού μικροκλίματος. Στο ίδιο πλαίσιο, οι κατακόρυφοι κήποι, επηρεάζουν θετικά το κτίριο και τους χρήστες του. Στο άρθρο παρουσιάζονται οι κυριότερες εφαρμογές τους και οι απαιτήσεις τους, τα σημεία προσοχής στη φάση κατασκευής, καθώς υλοποιημένα παραδείγματα στην Ελλάδα.

Η στενή σχέση μεταξύ εσωτερικού και εξωτερικού ήταν ζωτικής σημασίας για το σχεδιασμό της μονοκατοικίας στη Μύκονο. Το σχέδιο της κατοικίας περιλαμβάνει δύο σχήματα Π -το κτίριο και την πισίνα- που εναγκαλίζονται, κάνοντας το κτίριο να φαίνεται ότι επιπλέει στο νερό. Το νερό χωρίζει τους χώρους διαβίωσης από τους χώρους ύπνου. Οι εντυπωσιακοί εξωτερικοί χώροι, όπως η πισίνα, το κάτω κατάστρωμα και η προστατευόμενη αυλή δημιουργούν μια μοναδική αίσθηση.
Φωτογραφίες: Ανδρέας Μπέκας

Στο έργο "Athens Color Cube", στο πλαίσιο αλλαγής χρήσης ενός γραφειακού χώρου σε διαμερίσματα, οι αρχιτέκτονες αξιοποίησαν τον προγενέστερο χαρακτήρα του ενιαίου χώρου. Ο χώρος του υπνοδωματίου διαμορφώνεται ως ένας κύβος, που αποτελεί τον πυρήνα της κάθε κατοικίας. Ο γραμμικός φωτισμός στο δάπεδο των κύβων, τους κάνει να φαίνονται ότι αιωρούνται. Οι "χώροι-κύβοι" ύπνου τοποθετούνται ελεύθερα στο χώρο, έχοντας τις δύο πλευρές τους ανοικτές, ενώ βρίσκονται σε υπερυψωμένο επίπεδο, σε σχέση με αυτό του καθιστικού.
Φωτογραφίες: Νίκος Δανιηλίδης.

Η ενοποίηση του κεντρικού υπνοδωματίου με το λουτρό, μετέτρεψε δύο χώρους σε ένα ενιαίο σύνολο, άνετο, ευρύχωρο και ευήλιο. Ο καινούριος ενιαίος χώρος διχοτομείται από ξύλινα πάνελς με γυαλί αμμοβολής, ώστε το φως να διαχέεται ελεύθερα σε υπνοδωμάτιο και λουτρό, χωρίς να υπάρχει άμεση οπτική επαφή.
Φωτογραφίες: Δημήτρης Κλεάνθης

Σε διώροφο διαμέρισμα στη Γλυφάδα, η μεταλλική σκάλα καλύπτεται με λευκές ξύλινες περσίδες. Με αυτόν τον τρόπο ορίζεται ο χώρος κίνησης και δημιουργείται κιγκλίδωμα στη σκάλα. Παράλληλα, το κλιμακοστάσιο λειτουργεί ως διαχωριστικό στοιχείο μεταξύ εισόδου και καθιστικού, ενώ ταυτόχρονα το διαμέρισμα αποκτά αισθητικό ενδιαφέρον, χαρακτήρα και κομψότητα.
Φωτογραφίες: Νίκος Αλεξόπουλος.

Σε διαμέρισμα στη Νέα Κρήνη, το ύψος στο χώρο του καθιστικού αναδεικνύεται μέσω του σχεδιασμού. Οι ξύλινες επενδύσεις συνθέτουν εντυπωσιακές διαμορφώσεις εσωτερικού χώρου, οι οποίες πραγματοποιούνται με ψηφιακή κοπή των μοτίβων.
Φωτογραφίες: : Nikos Bavdinoudis - Christos Dimitriou / Studiovd.gr

Η κύρια είσοδος της κατοικίας οριοθετείται από μία ξύλινη κατασκευή από πηχάκια, η οποία επενδύει τόσο τον τοίχο όσο και την οροφή, ενώ παράλληλα λειτουργεί ως αποθηκευτικός χώρος από την πλευρά του κλιμακοστασίου. Η ξύλινη επένδυση αποτελείται από πηχάκια ξύλου δρυός, που ενσωματώνουν τεχνητό φωτισμό με ταινίες LED, δημιουργώντας έτσι ένα ενδιαφέρον παιχνίδι φωτός και σκιάς εντός του χώρου.
Φωτογραφία: : Nikos Bavdinoudis - Christos Dimitriou / Studiovd.gr

Στο πλαίσιο επέκτασης ενός ξενοδοχείου στην Ίο, διαμορφώθηκαν 8 νέες σουίτες. Τα υπνοδωμάτια ακολουθούν τη συνολική συνθετική προσέγγιση, μέσα από μία λιτή διακόσμηση με κυκλαδίτικες αναφορές, όπως χτιστά έπιπλα και υλικά όσο το δυνατόν ακατέργαστα. Επικρατεί το εμφανές σκυρόδεμα, οι τσιμεντοκονίες και τα ξύλινα έπιπλα. Τα υφάσματα έχουν αποχρώσεις απαλές γήινες ώστε να προσδίδουν ηρεμία και γαλήνη στο χώρο, ενώ η μονολιθική αντιμετώπιση των δαπέδων πραγματοποιείται με την επιλογή ενός τύπου κεραμικού πλακιδίου μεγάλων διαστάσεων.
Φωτογραφία: Παναγιώτης Βουμβακης.

Σε μια εντυπωσιακή κατοικία στο Κέιπ Τάουν, ο προαύλιος χώρος γίνεται μέρος των χώρων διημέρευσης. Το στέγαστρο διαμορφώνεται ως μια μονολιθική δοκός, που δίνει την αίσθηση ότι αιωρείται. Η ανοικτή διάταξη με τα ελάχιστα απαραίτητα δομικά στοιχεία παραχωρεί τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη θέα.
Φωτογραφία: Adam Letch

Το αρχιτεκτονικό γραφείο Anagram architecture & urbanism έλαβε μέρος στον αρχιτεκτονικό διαγωνισμό προσχεδίων για τους πρώην στάβλους Παπάφη στη Θεσσαλονίκη. Ορμώμενοι από το διευρυμένο πρόγραμμα που δίνεται, οι αρχιτέκτονες αναζητούν μια κτιριολογική τυπολογία, η οποία μπορεί να συνδυάσει τα διαφορετικά προγράμματα κάτω από την ίδια στέγη και, την ίδια στιγμή, να λειτουργεί ως ένα ενιαίο κτίριο. Η ένταξη του κτιρίου στον αστικό ιστό και στο χαρακτήρα της γύρω περιοχής είναι ένα βασικό χαρακτηριστικό που νοηματοδότησε την παρούσα πρόταση.
Η προσέγγιση της πρότασης έχει ξεκάθαρα αστικό χαρακτήρα. Αυτό γίνεται εμφανές από το γεγονός ότι ο κτιριακός όγκος "σπάει" σε τρία μέρη, προκειμένου να ενισχύσει τη μικροκλίμακα της περιοχής και να δημιουργήσει υπαίθριους χώρους-κατώφλια, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τη γειτονιά και από το κτιριολογικό πρόγραμμα. Οι τρεις όγκοι ενώνονται μεταξύ τους μέσω μια προγραμματικής πορείας με τη μορφή ράμπας, η οποία ενισχύεται από τα διαφορετικά προγράμματα του κτιρίου και λειτουργεί ως ένας ενδιάμεσος χώρος. Η πορεία καταλήγει στην οροφή του κτιρίου, όπου διαμορφώνεται ένας υπαίθριος κινηματογράφος για την πόλη και τη γειτονιά. Ο στόχος της πρότασης είναι να προτείνει μια αυλή για όλους και ένα ανοικτό πεδίο συνδιαλλαγής μέσω διαφορετικών δημόσιων χώρων (υπαίθριων, υπαίθριων και κλειστών).
Το κατώφλι
Με την υποχώρηση και κατακερματισμό του κτιριακού όγκου, δημιουργούνται αυλές- είσοδοι ανάμεσα στους όγκους. Στόχος είναι αυτοί οι υπαίθριοι χώροι να χρησιμοποιούνται από την πόλη και τους χρήστες του κτιρίου. Παράλληλα, οι χώροι αυτοί αποτελούν μέρος μιας μεταβατικής πορείας του περιπατητή από τη βουή της πόλης στον κτιριακό όγκο, καταλήγοντας στην οροφή ενός από τους κτιριακούς όγκους, όπου μπορούν να ατενίσουν την πόλη.
Η ράμπα
Η προγραμματική ράμπα αποτελεί τον ιστό, που συνδέει τους διαφορετικά προγραμματικούς όγκους. Προτείνεται μια αργή πορεία κατά μήκος των κτιριακών όγκων, η οποία επιτρέπει την εύκολη διέλευση ανθρώπων κάθε ηλικίας και ενισχύεται από τα κέντρα εισόδου στα διαφορετικά προγράμματα. Από τη στιγμή που ο περιπατητής εισέρχεται στο κτίριο, η πρόταση στοχεύει να παρατείνει τη διαμονή του και να ενισχύσει την αλληλεπίδρασή του με χρήστες διαφορετικών προγραμμάτων. Η ράμπα αποτελεί ένα μεταβατικό χώρο, χωρίς ταυτότητα, όπου ο καθένας μπορεί να νιώσει οικεία και να τον χρησιμοποιήσει. Τελικός στόχος είναι να εκφραστεί ο πολυπρογραμματικός χαρακτήρας του κτιρίου και η εξωστρέφειά του.
Αστικές συνδέσεις
Τρεις είναι οι βασικές είσοδοι του κτιρίου: ο νότιος υπαίθριος χώρος, που προσφέρει ανεξάρτητη είσοδο στο χώρο μνήμης και στο κέντρο ημερήσιας φροντίδας ηλικιωμένων, ο ανατολικός υπαίθριος χώρος όπου διασφαλίζει την ανεξάρτητη είσοδο στο Κ.Ε.Π. και, τέλος, η είσοδος στη βόρεια πλευρά του κτιρίου, η οποία διασφαλίζει την ανεξάρτητη λειτουργεία του βρεφονηπιακού σταθμού.
Τοπίο
Βασικός στόχος της πρότασης αποτελεί η ένταξη του κτιριακού όγκου στη γειτονιά, χωρίς να διαταράξει τις συνθήκες διαβίωσης στα γειτονικά κτίρια. Αυτό επιτυγχάνεται με τη μείωση των κλειστών όψεων και με την εισαγωγή του στατικού περιστυλίου, που στοχεύει να δώσει ένα ρυθμό στις όψεις, μέσα από την έμφαση στην ανθρώπινη κλίμακα. Παράλληλα, προτείνεται η επέμβαση στην υπάρχουσα παιδική χαρά, ώστε να αποτελέσει συνέχεια του προαύλιου χώρου του βρεφονηπιακού σταθμού.