Το υπό μελέτη ακίνητο συνολικού εμβαδού 63 m² βρίσκεται σε τυπικό συγκρότημα πολυκατοικίας που χρονολογείται στα 1960, δίπλα στη Νέα Παραλία Θεσσαλονίκης.
Πρωταρχικό στόχο του σχεδιασμού αποτέλεσε η αναδιάρθρωση του διαμερίσματος με τέτοιο τρόπο ώστε η αισθητική και η λειτουργικότητα των χώρων να εκσυγχρονιστούν, καλύπτοντας τις ανάγκες του νέου χρήστη.
Κατά τη σχεδιαστική διαδικασία οι ανάγκες και οι χρήσεις κατηγοριοποιήθηκαν με γνώμονα τη σύγχρονη διαβίωση. Ως αποτέλεσμα ενοποιήθηκαν μεταξύ τους οι χώροι διημέρευσης και αυτοί της διανυκτέρευσης αντίστοιχα, δημιουργώντας δύο ξεκάθαρες ζώνες.
Η ποιότητα και η αισθητική αποτέλεσε κανόνα στην επιλογή των υλικών και στη σύνθεση. Προκειμένου να αποδοθεί μία αίσθηση πολυτέλειας και ξενοδοχειακού χαρακτήρα δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στο φωτισμό και στην υφή των επιφανειών, με το στοιχείο του ξύλου να κυριαρχεί στο χώρο.
Κυρίαρχο μέλημα στο σχεδιασμό αποτέλεσε η ενεργειακή αναβάθμιση της κατοικίας, αλλά και η εναρμόνιση της με τη νέα εποχή και τις λειτουργίες ενός smart home. Για να επιτευχθεί αυτό, και με έμφαση στη μείωση των ενεργειακών απωλειών, χρησιμοποιήθηκαν κουφώματα PVC με διπλή υάλωση και ρολά με δυνατότητα απομακρυσμένου ελέγχου, εγκατάσταση θέρμανσης φυσικού αερίου με λέβητα συμπύκνωσης σε συνδυασμό με έξυπνο θερμοστάτη, καθώς και κλιματισμός που επικοινωνεί και εκείνος με τη σειρά του με το κεντρικό σύστημα του έξυπνου σπιτιού. Επιπλέον, όλες οι ηλεκτρικές συσκευές, από το συναγερμό μέχρι και το πλυντήριο ρούχων, μπορούν να ελεγχθούν από το χρήστη ασύρματα μέσω μίας εφαρμογής.

Το ξενοδοχείο είναι το τρίτο τουριστικό συγκρότημα του ομίλου Casa Cook στην Ελλάδα και αποτελεί συνέχεια της ιδιαίτερης εταιρικής του ταυτότητας και της κεντρικής ιδέας σχεδιασμού των καταλυμάτων, που βασίζεται στη δημιουργία μιας πολυτελούς, αλλά ταυτόχρονα χαλαρής ατμοσφαίρας. Δημιουργοί αυτής της ιδέας είναι η ομάδα σχεδιασμού εσωτερικών χώρων Lambs and Lions από το Βερολίνο. Στο ξενοδοχείο στα Χανιά η εκλεπτυσμένη δημιουργική τους προσέγγιση προσαρμόστηκε στην πλαγιά του κρητικού τοπιού και αναπτύχθηκε και υλοποιήθηκε σε συνεργασία με το αρχιτεκτονικό γραφείο k-studio και τη σχεδιάστρια εσωτερικών χώρων Annabell Kutucu.

Η σχεδιαστική προσέγγιση έχει δυο βασικές κεντρικές αρχές. Χρησιμοποιεί μια αρχιτεκτονική εμπνευσμένη από το Μοντέρνο κίνημα ως μια κομψή και δυναμική λύση στην απαίτηση δημιουργίας πολλών ισόγειων χώρων σε ένα κεκλιμένο οικόπεδο. Ταυτόχρονα, η χωρική οργάνωση της ξενοδοχειακής μονάδας δημιουργεί μια κτιριακή διάταξη του συγκροτήματος, που θυμίζει ένα μικρό "χωριό". Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στους υπαίθριους χώρους, οι οποίοι συνδυάζουν μεγάλους ανοικτούς χώρους με μικρότερες πιο ιδιωτικές αυλές, εξασφαλίζοντας πάντα άπλετη θέα στην ακτή.

Οι μοντέρνες επιρροές είναι εμφανείς καθώς ο επισκέπτης εισέρχεται στο συγκρότημα, στο ανώτερο σημείο του οικοπέδου, όπου βρίσκεται η κεντρική είσοδος. Η πανοραμική θέα στην περιοχή και στη θάλασσα, η οποία αποκαλύπτεται μπροστά στους επισκέπτες υπό από την σχεδόν "αιωρούμενη" οροφή του κεντρικού κτιρίου, δημιουργεί μια αξέχαστη πρώτη εικόνα.

Οι όγκοι των δωμάτιων, οργανώνονται σε συστάδες κυβικών όγκων από σκυρόδεμα και επενδύσεις ξύλου, που ισορροπούν εν προβόλω πάνω σε τοίχους από τοπική πέτρα. Είναι τοποθετημένοι με κλιμακωτή διάταξη, ακολουθώντας την κλίση της πλαγιάς προς τη θάλασσα. Ο σχεδιασμός τους εξασφαλίζει μικρές ιδιωτικές αυλές με πισίνες, αλλά και διαμπερή ανοίγματα, με θέα στη θάλασσα και στους κήπους του συγκροτήματος.
Το κεντρικό μονοπάτι έχει σχεδιαστεί ώστε να σκηνοθετεί μία ειδυλλιακή διαδρομή προς την παραλία με διαφορετικές υφές, που εναλλάσσονται σε ένα παιχνίδι φωτοσκιάσεων. Ο σχεδιασμός τοπιού έχει τροπικές επιρροές, δημιουργώντας μια ιδιαίτερη αισθησιακή ατμόσφαιρα με αντιθέσεις. Οι όγκοι από λείο σκυρόδεμα σταδιακά εξελίσσονται σε πιο αδρές κατασκευές, που μοιάζει να αναδύθηκαν από την άμμο. Έχουν μια πιο τολμηρή αρχιτεκτονική, ανθεκτική στις συνθήκες του θαλασσινού περιβάλλοντος και των έντονων ανέμων. Η χωροθέτησή τους δημιουργεί μεγάλους υπαίθριους κοινόχρηστους χώρους σε άμεση σχέση με το παραθαλάσσιο τοπίο και την πισίνα. Εκεί φιλοξενούνται εστιατόρια, μπαρ, καταστήματα και γκαλερί. Στον παιδότοπο δημιουργήθηκε ένα προστατευμένο και ευχάριστο περιβάλλον παιχνιδιού, με ελαφρές κατασκευές για σκίαση που διευκολύνουν τις υπαίθριες δραστηριότητες των παιδιών. Στο οπίσθιο τμήμα των κοινόχρηστων κτιρίων, χωροθετήθηκε η ζώνη ευεξίας με ένα περίπτερο για γιόγκα και μια μεγάλη αυλή ώστε οι δραστηριότητες ευεξίας και διαλογισμού να μπορούν να λάβουν χώρα στο ύπαιθρο.

Το κτίριο του 1927, που στέγαζε την κρεαταγορά της Βουδαπέστης, άλλαξε χρήση και μετατράπηκε σε ένα σύγχρονο χώρο εργασίας. Μέσα από τη σύνθεση διαφορετικών επιπέδων, η αρχιτεκτονική ομάδα αξιοποίησε τον ανοικτό χαρακτήρα οργάνωσης του χώρου για να διαμορφώσει έναν ενιαίο, κοινόχρηστο χώρο εργασίας. Η σύγχρονη επέμβαση υπογραμμίζεται μέσα από λευκά μεταλλικά στοιχεία, που αρθρώνονται στο χώρο, φιλοξενώντας στοιχεία φύτευσης. Με αυτόν τον τρόπο, αναδεικνύεται η αρχική δομή του κτιρίου και τα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά του χώρου, ενώ παράλληλα δημιουργείται ένα σύγχρονο και ελκυστικό περιβάλλον εργασίας.
Φωτογραφίες: Zsolt Batár

Στο δικαστικό μέγαρο της Πάφου, o εξωτερικός διάτρητος τοίχος λειτουργεί ως ένα δεύτερο κέλυφος, το οποίο προστατεύει το εσωτερικό του κτιρίου από τον ήλιο. Η εξωτερική επιδερμίδα με τα μικρά διάσπαρτα ανοίγματα της εξωτερικής επιδερμίδας δημιουργεί ευχάριστες συνθήκες στο εσωτερικό του κτιρίου και ένα ενδιαφέρον παιχνίδι φωτός.
Φωτογραφίες: Μαρία Ευθυμίου.

Οι χώροι του διαμερίσματος διαμορφώνονται με ενιαίο τρόπο, ώστε να ενοποιηθούν σε ένα νοητό τετράγωνο χώρο. Καθιστικό, χώρος φαγητού, master bedroom και master wc είναι σε συνέχεια, με το wc να χωρίζεται με σταθερό υαλοπέτασμα, έχοντας οπτική προς το καθιστικό. Η κεντρική επιφάνεια του wc έχει κατασκευαστεί με πράσινο μάρμαρο Τήνου, το οποίο χρησιμοποιείται και μέσα στο ντουζ και στο δάπεδό του.
Φωτογραφίες: Kimberley Powell.

Σε κτίριο τράπεζας στην Ιταλία, δημιουργούνται δύο εσωτερικές αυλές. Η κάθε αυλή οριοθετείται από έναν "πράσινο" τοίχο, ο οποίος μεταφέρει στο εσωτερικό περιβάλλον τα στοιχεία της φύσης και εξασφαλίζει απομόνωση από την όχληση της πόλης. Πρόκειται για μία ελαφριά μεταλλική κατασκευή, που συνδέεται με την πλάκα του κάθε ορόφου. Οι κατακόρυφοι "πράσινοι κήποι" αποτελούνται από μια ελαφριά μεταλλική κατασκευή με διαφορετικά επίπεδα στρωμάτων προστασίας, ανάμεσα στα οποία και ένα πλαίσιο με ίνες καρύδας, που ορίζει τη βάση για τη φύτευση.
Φωτογραφίες: Alessandro Ciampi.

Σε μονοκατοικία στο Διόνυσο, οι κατακόρυφες ξύλινες περσίδες σκίασης από ακατέργαστο ιρόκο, χρησιμοποιούνται ως φίλτρα, που δημιουργούν μια συνεχή εναλλαγή φωτός και σκιάς στις όψεις του κτιρίου, καθώς και στο εσωτερικό του. Τα εκτενή και μεγάλα υαλοστάσια ακολουθούν και τονίζουν τη διάσπαση του όγκου, δημιουργώντας έναν ισορροπημένο διάλογο μεταξύ αρχιτεκτονικής και τοπίου, ενώ ταυτόχρονα αυξάνουν την αίσθηση ελευθερίας των χρηστών, ενοποιώντας τον εσωτερικό με τον εξωτερικό χώρο.
Φωτογραφία: Παναγιώτης Βουμβακης.

Μέσα από το κενό, που δημιουργούν οι δυο κύριοι όγκοι, δημιουργείται ένα κάδρο, το οποίο αιχμαλωτίζει την αέναη ενέργεια και τις εναλλασσόμενες εικόνες του ορίζοντα της θάλασσας. Το σημείο αυτό αποτελεί κεντρικό στοιχείο του σπιτιού, η διάταξη του οποίου επικεντρώνεται στην καθημερινή οικογενειακή δραστηριότητα και τις εναλλαγές του φυσικού τοπίου. Το καθιστικό βρίσκεται υποβαθμισμένο, ώστε να επιτρέπει την απρόσκοπτη θέα. Η πισίνα, η οποία έχει τοποθετηθεί μπροστά από το καθιστικό, ακολουθεί τη γραμμική κατεύθυνση προς τον ορίζοντα, αναδύοντας μια επιμήκη επιφάνεια νερού στα χρώματα της θάλασσας. Φωτογραφίες: Erieta Attali, Αθηνά Σούλη.

Σε διαμέρισμα στη Βαρκελώνη, μια κομψή διάτρητη κατασκευή διαχωρίζει το χώρο σε δυο βασικές ζώνες: καθιστικό με κουζίνα και κρεβατοκάμαρα με λουτρό. Το διαχωριστικό φιλτράρει το φυσικό φως και το διαχέει στο εσωτερικό του χώρου, αγκαλιάζοντας την ίδια στιγμή το λουτρό, ενώ κατά τις βραδινές ώρες λειτουργεί ως μια φωτεινή εγκατάσταση τεχνητού φωτισμού. Φωτογραφίες: Vicente Ortega

Η επίστρωση με κεραμικά πλακίδια προσφέρει σχεδόν μηδενική ηχοαπορρόφηση κτυπογενούς ήχου με συντελεστή ΔL 0 έως 1 dB(A). Συνεπώς για την επίτευξη ηχομόνωσης κατασκευάζεται πλωτό υπόστρωμα, το οποίο δεν εδράζεται απευθείας στη φέρουσα πλάκα, αλλά απομονώνεται από τα υπόλοιπα δομικά στοιχεία, με την τοποθέτηση ελαστικής μεμβράνης (σκληρές πλάκες υαλοβάμβακα, φύλλα πολυαιθυλενίου, φύλλα καουτσούκ κ.ά.), η οποία επεκτείνεται μέχρι το ύψος του περιμετρικού αρμοκάλυπτρου. Το πάχος του ελαστικού φορέα ελέγχεται ως προς την αντοχή του και την ικανότητα παραλαβής του βάρους της υπερκείμενης κατασκευής χωρίς να μειωθεί η διατομή του.