Στο έργο "Athens Color Cube", στο πλαίσιο αλλαγής χρήσης ενός γραφειακού χώρου σε διαμερίσματα, οι αρχιτέκτονες αξιοποίησαν τον προγενέστερο χαρακτήρα του ενιαίου χώρου. Ο χώρος του υπνοδωματίου διαμορφώνεται ως ένας κύβος, που αποτελεί τον πυρήνα της κάθε κατοικίας. Ο γραμμικός φωτισμός στο δάπεδο των κύβων, τους κάνει να φαίνονται ότι αιωρούνται. Οι "χώροι-κύβοι" ύπνου τοποθετούνται ελεύθερα στο χώρο, έχοντας τις δύο πλευρές τους ανοικτές, ενώ βρίσκονται σε υπερυψωμένο επίπεδο, σε σχέση με αυτό του καθιστικού.
Φωτογραφίες: Νίκος Δανιηλίδης.
Η ενοποίηση του κεντρικού υπνοδωματίου με το λουτρό, μετέτρεψε δύο χώρους σε ένα ενιαίο σύνολο, άνετο, ευρύχωρο και ευήλιο. Ο καινούριος ενιαίος χώρος διχοτομείται από ξύλινα πάνελς με γυαλί αμμοβολής, ώστε το φως να διαχέεται ελεύθερα σε υπνοδωμάτιο και λουτρό, χωρίς να υπάρχει άμεση οπτική επαφή.
Φωτογραφίες: Δημήτρης Κλεάνθης
Σε διώροφο διαμέρισμα στη Γλυφάδα, η μεταλλική σκάλα καλύπτεται με λευκές ξύλινες περσίδες. Με αυτόν τον τρόπο ορίζεται ο χώρος κίνησης και δημιουργείται κιγκλίδωμα στη σκάλα. Παράλληλα, το κλιμακοστάσιο λειτουργεί ως διαχωριστικό στοιχείο μεταξύ εισόδου και καθιστικού, ενώ ταυτόχρονα το διαμέρισμα αποκτά αισθητικό ενδιαφέρον, χαρακτήρα και κομψότητα.
Φωτογραφίες: Νίκος Αλεξόπουλος.
Η κύρια είσοδος της κατοικίας οριοθετείται από μία ξύλινη κατασκευή από πηχάκια, η οποία επενδύει τόσο τον τοίχο όσο και την οροφή, ενώ παράλληλα λειτουργεί ως αποθηκευτικός χώρος από την πλευρά του κλιμακοστασίου. Η ξύλινη επένδυση αποτελείται από πηχάκια ξύλου δρυός, που ενσωματώνουν τεχνητό φωτισμό με ταινίες LED, δημιουργώντας έτσι ένα ενδιαφέρον παιχνίδι φωτός και σκιάς εντός του χώρου.
Φωτογραφία: : Nikos Bavdinoudis - Christos Dimitriou / Studiovd.gr
Στο πλαίσιο επέκτασης ενός ξενοδοχείου στην Ίο, διαμορφώθηκαν 8 νέες σουίτες. Τα υπνοδωμάτια ακολουθούν τη συνολική συνθετική προσέγγιση, μέσα από μία λιτή διακόσμηση με κυκλαδίτικες αναφορές, όπως χτιστά έπιπλα και υλικά όσο το δυνατόν ακατέργαστα. Επικρατεί το εμφανές σκυρόδεμα, οι τσιμεντοκονίες και τα ξύλινα έπιπλα. Τα υφάσματα έχουν αποχρώσεις απαλές γήινες ώστε να προσδίδουν ηρεμία και γαλήνη στο χώρο, ενώ η μονολιθική αντιμετώπιση των δαπέδων πραγματοποιείται με την επιλογή ενός τύπου κεραμικού πλακιδίου μεγάλων διαστάσεων.
Φωτογραφία: Παναγιώτης Βουμβακης.
Σε μια εντυπωσιακή κατοικία στο Κέιπ Τάουν, ο προαύλιος χώρος γίνεται μέρος των χώρων διημέρευσης. Το στέγαστρο διαμορφώνεται ως μια μονολιθική δοκός, που δίνει την αίσθηση ότι αιωρείται. Η ανοικτή διάταξη με τα ελάχιστα απαραίτητα δομικά στοιχεία παραχωρεί τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη θέα.
Φωτογραφία: Adam Letch
Το αρχιτεκτονικό γραφείο Anagram architecture & urbanism έλαβε μέρος στον αρχιτεκτονικό διαγωνισμό προσχεδίων για τους πρώην στάβλους Παπάφη στη Θεσσαλονίκη. Ορμώμενοι από το διευρυμένο πρόγραμμα που δίνεται, οι αρχιτέκτονες αναζητούν μια κτιριολογική τυπολογία, η οποία μπορεί να συνδυάσει τα διαφορετικά προγράμματα κάτω από την ίδια στέγη και, την ίδια στιγμή, να λειτουργεί ως ένα ενιαίο κτίριο. Η ένταξη του κτιρίου στον αστικό ιστό και στο χαρακτήρα της γύρω περιοχής είναι ένα βασικό χαρακτηριστικό που νοηματοδότησε την παρούσα πρόταση.
Η προσέγγιση της πρότασης έχει ξεκάθαρα αστικό χαρακτήρα. Αυτό γίνεται εμφανές από το γεγονός ότι ο κτιριακός όγκος "σπάει" σε τρία μέρη, προκειμένου να ενισχύσει τη μικροκλίμακα της περιοχής και να δημιουργήσει υπαίθριους χώρους-κατώφλια, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τη γειτονιά και από το κτιριολογικό πρόγραμμα. Οι τρεις όγκοι ενώνονται μεταξύ τους μέσω μια προγραμματικής πορείας με τη μορφή ράμπας, η οποία ενισχύεται από τα διαφορετικά προγράμματα του κτιρίου και λειτουργεί ως ένας ενδιάμεσος χώρος. Η πορεία καταλήγει στην οροφή του κτιρίου, όπου διαμορφώνεται ένας υπαίθριος κινηματογράφος για την πόλη και τη γειτονιά. Ο στόχος της πρότασης είναι να προτείνει μια αυλή για όλους και ένα ανοικτό πεδίο συνδιαλλαγής μέσω διαφορετικών δημόσιων χώρων (υπαίθριων, υπαίθριων και κλειστών).
Το κατώφλι
Με την υποχώρηση και κατακερματισμό του κτιριακού όγκου, δημιουργούνται αυλές- είσοδοι ανάμεσα στους όγκους. Στόχος είναι αυτοί οι υπαίθριοι χώροι να χρησιμοποιούνται από την πόλη και τους χρήστες του κτιρίου. Παράλληλα, οι χώροι αυτοί αποτελούν μέρος μιας μεταβατικής πορείας του περιπατητή από τη βουή της πόλης στον κτιριακό όγκο, καταλήγοντας στην οροφή ενός από τους κτιριακούς όγκους, όπου μπορούν να ατενίσουν την πόλη.
Η ράμπα
Η προγραμματική ράμπα αποτελεί τον ιστό, που συνδέει τους διαφορετικά προγραμματικούς όγκους. Προτείνεται μια αργή πορεία κατά μήκος των κτιριακών όγκων, η οποία επιτρέπει την εύκολη διέλευση ανθρώπων κάθε ηλικίας και ενισχύεται από τα κέντρα εισόδου στα διαφορετικά προγράμματα. Από τη στιγμή που ο περιπατητής εισέρχεται στο κτίριο, η πρόταση στοχεύει να παρατείνει τη διαμονή του και να ενισχύσει την αλληλεπίδρασή του με χρήστες διαφορετικών προγραμμάτων. Η ράμπα αποτελεί ένα μεταβατικό χώρο, χωρίς ταυτότητα, όπου ο καθένας μπορεί να νιώσει οικεία και να τον χρησιμοποιήσει. Τελικός στόχος είναι να εκφραστεί ο πολυπρογραμματικός χαρακτήρας του κτιρίου και η εξωστρέφειά του.
Αστικές συνδέσεις
Τρεις είναι οι βασικές είσοδοι του κτιρίου: ο νότιος υπαίθριος χώρος, που προσφέρει ανεξάρτητη είσοδο στο χώρο μνήμης και στο κέντρο ημερήσιας φροντίδας ηλικιωμένων, ο ανατολικός υπαίθριος χώρος όπου διασφαλίζει την ανεξάρτητη είσοδο στο Κ.Ε.Π. και, τέλος, η είσοδος στη βόρεια πλευρά του κτιρίου, η οποία διασφαλίζει την ανεξάρτητη λειτουργεία του βρεφονηπιακού σταθμού.
Τοπίο
Βασικός στόχος της πρότασης αποτελεί η ένταξη του κτιριακού όγκου στη γειτονιά, χωρίς να διαταράξει τις συνθήκες διαβίωσης στα γειτονικά κτίρια. Αυτό επιτυγχάνεται με τη μείωση των κλειστών όψεων και με την εισαγωγή του στατικού περιστυλίου, που στοχεύει να δώσει ένα ρυθμό στις όψεις, μέσα από την έμφαση στην ανθρώπινη κλίμακα. Παράλληλα, προτείνεται η επέμβαση στην υπάρχουσα παιδική χαρά, ώστε να αποτελέσει συνέχεια του προαύλιου χώρου του βρεφονηπιακού σταθμού.
Το δίδυμο των κατοικιών υψώνεται στις παρυφές του Πεντελικού όρους, με δεσπόζουσα ιδιότητα αυτή του “παρατηρητή” σε ολόκληρο το αττικό λεκανοπέδιο. Αφορμή για τη δημιουργία τους αποτέλεσε η επιθυμία των ιδιοκτητών να απομακρυνθούν από τον αστικό τρόπο ζωής, δημιουργώντας ένα νέο περιβάλλον με “ανάσες” στην καθημερινότητά τους. Αυτή τους η πρόθεση αποτέλεσε εφαλτήριο σκέψεων και ζυμώσεων με τη μελετητική ομάδα, που είχαν ως κατάληξη, μετά από έντονα διαδραστική σύμπραξη, την πραγματοποίηση του έργου.
Σταχυολογώντας τα πρώτα βήματα
Η εποπτική θέση των κατοικιών προς το λεκανοπέδιο, η οριακή τους σχέση ανάμεσα στο φυσικό και στο αστικό τοπίο και η αξιοποίηση του μικροκλίματος της περιοχής αποτέλεσαν τη βάση της αρχιτεκτονικής σκέψης. Η σπίθα της δημιουργίας βρέθηκε στη “μοναστηριακή” αντιμετώπιση του έργου, τόσο στην επεξεργασία των όγκων, όσο και στη μορφολογία τους. Με λιτό, μάλλον ασκητικό τρόπο, δημιουργήθηκε αρχικά ο συμπαγής όγκος των κατοικιών, που διαχωρίστηκε κατόπιν στα δύο, διαμορφώνοντας ανάμεσά τους με έμφαση “το πέρασμα”. Το πέρασμα από τη “σκιά” στο φως, από το “κλειστό” στην επιβλητική θέα του λεκανοπεδίου.
Στα δύο κτίρια, οι όγκοι και τα εσωτερικά τους φτιάχνονται ομοιότροπα και η θέση τους στο οικόπεδο αποφασίζεται με κύρια κριτήρια την αξιοποίηση της θέας, την ικανότητα δροσισμού του ανέμου, τη θερμαντική δύναμη του ηλίου και εργαλείο την ίδια τη φύση, στο ιδιαίτερο μικρόκλιμά της, στις παρυφές του βουνού. Οι όψεις χτίζονται στη βάση τους, με κύρια στοιχεία τους “τοίχους και τα ανοίγματα” σε στιβαρή, ακατέργαστη μορφή και πιο ψηλά με αέρινες, αντεστραμμένες στέγες, στην πρόθεσή τους να αποδοθούν ανάλαφρες. Οι χώροι στις κατόψεις στο επίπεδο της γης, χώροι υποδοχής, φιλοξενίας, φαγητού και διημέρευσης της οικογένειας, αρθρώνονται με εξωστρέφεια στα γύρω και σε αντίστιξη στα άνω επίπεδα, χώροι ξεκούρασης, αφουγκρασμού και ενδοσκόπησης, διατάσσονται με τρόπο εσωστρεφή και ασφαλή. Δίδυμα κτίρια στην πράξη, μέλη της ίδιας οικογένειας.
Ψηλαφώντας τις λεπτομέρειες
Με υλικά της σύγχρονης αστικής κατοικίας φτιάχνονται οι όψεις και τα εσωτερικά, με έμφαση ιδιαίτερη στη λεπτομέρειά τους. Στο “πέρασμα” ανάμεσα στα κτίρια, το σκίσιμο των όγκων αποδίδεται στους τοίχους με αδρό επίχρισμα σε ανάγλυφο κάνναβο, αποτυπώνοντας το “απότομο” του χωρισμού τους. Τα ανοίγματα των παραθύρων επάνω τους, προκύπτουν με το “τσαλάκωμα” του υλικού ακόμη αποτυπωμένο. Και στα μεγάλα ανοίγματα, τα διάφανα πετάσματα δείχνουν σχεδόν ανύπαρκτα, με τις μικρές διατομές των κουφωμάτων. Οι στέγες επιμελώς ανάλαφρες, “ξεκολλημένες” από τα κτίρια, φτάνουν να ακουμπούν επάνω τους με μια συστάδα υποστυλωμάτων σε ρόλο αποστάτη.
Ο οίκος “έξυπνος” στη χρήση του, με την τεχνολογία εφαρμοσμένη στα πιο καινούρια της. Οίκος σκεπτόμενος, προνοητικός, με αυτοματισμούς, προσφέρει ασφάλεια και άνεση και ενέργεια με σύνεση, ισορροπώντας άνθρωπο και φύση. Τεχνολογίας αιχμή, εφαρμοσμένης χάρη στον κατασκευαστή που βρήκε διάθεση, μα πάνω απ’ όλα τρόπο με τέχνη να την εφαρμόσει.
Ενδοσκοπώντας την “κατοικία”
Η κατοικία στην πόλη από μόνη της, συνεισφορά στο αστικό δημόσιο περιβάλλον, καθώς η όψη της σε όλους μας ανήκει. Δημιουργία, κάθε φορά ξεχωριστή, αποτελεί το “χώρο”, το σκηνικό, μέσα στο οποίο προβάλλονται οι συμπεριφορές, τα συναισθήματα όσων τη βιώνουν. Μια άσκηση της ίδιας της ζωής…
Το πρώτο από τα συνολικά δέκα κτίρια στο νέο οικιστικό σύμπλεγμα 45.000 m² της Σαγκάης μόλις ολοκληρώθηκε και το σχήμα του, ένα ανθισμένο λουλούδι, πραγματικά συναρπάζει. Λόγω της ισχυρής αρχιτεκτονικής του ταυτότητας, αποτελεί πλέον ορόσημο της προαστιακής περιοχής του αεροδρομίου Honqiao όπου βρίσκεται, προσφέροντας 15.000 m² γραφειακούς χώρους προς ενοικίαση. Ολόκληρο το συγκρότημα αναμένεται να ολοκληρωθεί μέσα στο 2016 και θα περιλαμβάνει εκτός από τα υπόλοιπα εννιά κτίρια γραφείων (σχεδιασμένα επίσης από τους ΜVRDV ύστερα από κλειστό αρχιτεκτονικό διαγωνισμό), ένα υπόγειο εμπορικό κέντρο έκτασης 47.000 m² (σχεδιασμένο από το γραφείο Aedas ) και συνολικό χώρο στάθμευσης για εργαζόμενους και επισκέπτες 55.000 m². Το κτίριο "λουλούδι" απέσπασε ήδη την ενεργειακή πιστοποίηση 3 αστέρων "Green Building Label" , δηλαδή την ανώτερη διάκριση στην κλίμακα ενεργειακής αξιολόγησης κατασκευών στην Κίνα.
Το κτίριο βρίσκεται δίπλα σε στάση μετρό και αποτελεί πόλο έλξης για τους επισκέπτες. Αποτελείται από τέσσερις ανεξάρτητους πύργους που ενώνονται μεταξύ τους στο ανώτερο επίπεδο και μπορούν να χρησιμοποιηθούν με ευελιξία από έναν ή περισσότερους διαφορετικούς ενοικιαστές. Στο ισόγειο του κτιρίου, με τα εκτεταμένα υαλοστάσια, δημιουργήθηκαν καταστήματα λιανικού εμπορίου.
Η στρογγυλεμένη φόρμα κάθε πύργου προέκυψε ύστερα από σχετική μελέτη ώστε να ελαχιστοποιηθεί το εμβαδόν της πρόσοψης, για να μειωθεί το κόστος κατασκευής, αλλά και η επιφάνεια εξωτερικού περιβλήματος που υπόκειται σε θερμικές απώλειες και θερμικά κέρδη. Η συγκεκριμένη ογκοπλασία ευνοεί και την αποδοτικότερη εσωτερική διαρρύθμιση των χώρων γραφείων σε συνάρτηση με τον κατακόρυφο πυρήνα κίνησης, τα κλιμακοστάσια, τους ανελκυστήρες και τους βοηθητικούς χώρους. Παράλληλα, το τελικό σχήμα του λουλουδιού στο οποίο συντίθενται οι τέσσερις πύργοι, βοηθάει στον επαρκή σκιασμό της εσωτερικής υπαίθριας πλατείας.
Η εξωτερική επένδυση του κτιρίου έγινε από πετάσματα GRC, με μικρότερα ανοίγματα στους επάνω ορόφους που σταδιακά μεγαλώνουν στους κάτω ορόφους. Το GRC (Glass Fibre Reinforced Concrete) πρόκειται για ένα σκυρόδεμα ενισχυμένο με ειδικές υαλοΐνες, οι οποίες του προσθέτουν αντοχή κάμψης, τάνυσης και κρούσης. Το υλικό που προκύπτει επιτρέπει την παραγωγή ισχυρών, ελαφριών, προκατασκευασμένων δομικών προϊόντων όπως τα συγκεκριμένα πετάσματα, παρέχοντας στους σχεδιαστές εύκολη μορφοποίηση, πλήθος επιλογών σε χρώμα και υφές, αλλά και ευκολία στην τοποθέτηση.
Τέλος το κτίριο οφείλει την υψηλή ενεργειακή κατάταξη του σε πλήθος βιώσιμων χαρακτηριστικών που φέρει όπως: η υψηλή θερμομόνωση, η δυνατότητα επαρκούς φυσικού αερισμού και σκιασμού των εσωτερικών χώρων, ο κατάλληλος σχεδιασμός και υπολογισμός των ανοιγμάτων της πρόσοψης, η συλλογή όμβριων υδάτων με στόχο την επαναχρησιμοποίηση τους, η πεζοδρόμηση των υπαίθριων χώρων με διαπερατό σκυρόδεμα για αποστράγγιση των νερών της βροχής με φυσικό τρόπο και η πράσινη στέγη που καλύπτει το δώμα.