Το έργο αφορά στην πλήρη ανακαίνιση των νέων γραφείων μιας τεχνικής ναυπηγικής εταιρείας στον Πειραιά.
Ως προς τις σχεδιαστικές / αρχιτεκτονικές επιλογές μεγάλη πρόκληση αποτέλεσε το γεγονός πως θέλαμε να αποδώσουμε έναν φρέσκο αέρα σε μια οικογενειακή εταιρεία που δραστηριοποιείται χρόνια στον χώρο της ναυτιλίας και η οποία συνεχώς εξελίσσεται και πρωτοπορεί στον τομέα της. Κατά συνέπεια, ο χώρος θα έπρεπε να είναι φιλικός, λειτουργικός και να αντιπροσωπεύει τόσο τους εργαζόμενους που επί δεκαετίες απαρτίζουν το δυναμικό της εταιρείας όσο και τη νέα γενιά μηχανικών που την πλαισιώνουν.
Βάσει της οργανωτικής δομής του γραφείου σχεδιάστηκαν ιδιωτικοί κλειστοί χώροι εργασίας ανά εργαζόμενο ή ανά ομάδα. Καθώς το κτίριο βρίσκεται σε περίοπτη θέση ανάμεσα σε τρεις κεντρικούς δρόμους του Πειραιά εκμεταλλευτήκαμε τη μεγάλη πρόσοψη προκειμένου όλοι οι χώροι εργασίας να έχουν άμεσο φυσικό φωτισμό και αερισμό. Κατά συνέπεια διατάχθηκαν όλα τα γραφεία περιμετρικά και στο κέντρο τοποθετήθηκαν οι κοινόχρηστοι χώροι υποδοχής, κυκλοφορίας καθώς και βοηθητικές χρήσεις. Ωστόσο, παρά την απαιτούμενη ιδιωτικότητα που απαιτούσε το υφιστάμενο πρόγραμμα / δομή της εταιρείας δημιουργήθηκε και ένας υβριδικός ανοιχτός χώρος open-space προκειμένου να προωθείται η συνεργασία και η επικοινωνία μεταξύ των εργαζομένων.
Επιπλέον, καθώς η κάτοψη εκτείνεται σε ένα επίπεδο αλλά όχι σε μια διεύθυνση, σχεδιάστηκαν πορείες και κατασκευές που ομαλά σε περιηγούν στους χώρους χωρίς πουθενά η κίνηση να διακόπτεται.
Απαλές υφές και χρώματα χαρακτηρίζουν το σύνολο του έργου με κυρίαρχο υλικό το ξύλο συνδυασμένο με λευκές επιφάνειες και λεπτομέρειες σε μπλε απόχρωση. Το σύνολο της επίπλωσης και των κατασκευών σχεδιάστηκαν από το γραφείο μας προκειμένου να ανταποκρίνονται στις ιδιαίτερες ανάγκες και απαιτήσεις της λειτουργίας των νέων γραφείων. Επιπλέον, δόθηκε πολύ μεγάλη έμφαση στην εκπόνηση της μελέτης φωτισμού έτσι ώστε και να υπάρχει επαρκής φωτισμός καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας αλλά και ο φωτισμός αυτός (ένταση / απόχρωση / θέση) να αντιστοιχεί κάθε φορά στο είδος της αίθουσας και των δραστηριοτήτων που εκτελούνται.

Το διαμέρισμα, επιφάνειας 200 m², που αρχικά κατασκευάστηκε το 1986, διακρινόταν για τα μικρά ανοίγματα και την κυριαρχία του άσπρου χρώματος στους χώρους, ενώ η διακόσμηση χαρακτηριζόταν από τα σκαλιστά έπιπλα. Ο ένοικος, παρά το γεγονός ότι είχε ζήσει εκεί από την παιδική του ηλικία, αποφάσισε ότι ήταν καιρός να εκσυγχρονίσει το διαμέρισμα και να το εναρμονίσει με τις ανάγκες του, μέσω μιας minimal αισθητικής.
Η πρώτη επέμβαση που πραγματοποιήθηκε ήταν η μεγιστοποίηση του φυσικού φωτισμού στον χώρο της διημερεύσεως. Αυτό επιτεύχθηκε μέσω της διαπλάτυνσης των ανοιγμάτων στο σαλόνι και την κουζίνα με χαμηλού προφιλ κουφώματα αλουμινίου μέγιστης ενεργειακής απόδοσης.
Η δεύτερη επέμβαση περιλάμβανε την αφαίρεση του διαχωριστικού τοίχου που χώριζε την κουζίνα από το καθιστικό και έτσι δημιουργήθηκε μια διακριτική συνέχεια ανάμεσα στους χώρους αυτούς. Επιπλέον, αφαιρέθηκε το τζάκι και η υφιστάμενη κολώνα επενδύθηκε με λακαριστά ξύλα, αναδεικνύοντας την κουζίνα και δημιουργώντας μια ευχάριστη οπτική συνέχεια. Τέλος προστέθηκε μια νησίδα, προσδίδοντας λειτουργικότητα και στυλ στον χώρο της κουζίνας, αποτελώντας κύριο πόλο έλξης των επισκεπτών.
Μια τρίτη επέμβαση περιλάμβανε τη δημιουργία ενός αποθηκευτικού χώρου και μιας ντουλάπας στον χώρο της εισόδου. Αυτή η πρακτική λύση επιτρέπει την οργάνωση και αποθήκευση των μπουφάν, των παπουτσιών και των μικροαντικειμένων με την άφιξη στο διαμέρισμα.
Στον χώρο της τραπεζαρίας διατηρήθηκε μια αντίκα του 18ου αιώνα, ενώ πίσω από αυτή, το δωμάτιο μετατράπηκε σε γραφείο ή χώρος φιλοξενίας. Μέσα σε αυτό τοποθετήθηκε μια μεγάλη επιφάνεια εργασίας με ενσωματωμένα ράφια για αποθήκευση, καθώς και ένα άνετο καθιστικό/κρεβάτι για ανάγνωση ή χαλάρωση. Αυτή η αλλαγή επιτρέπει στον ιδιοκτήτη να έχει έναν ευέλικτο χώρο εργασίας και να απολαμβάνει την ησυχία και την ιδιωτικότητα που χρειάζεται.
Τέλος, τα υπάρχοντα τρία κύρια δωμάτια και τα τρία μπάνια υποβλήθηκαν σε μικρές επεμβάσεις εκσυγχρονισμού, διατηρώντας τη λειτουργικότητά τους και ανανεώνοντας τον αισθητικό τους χαρακτήρα.
Η ανακαίνιση του διαμερίσματος περιλάμβανε επίσης την εγκατάσταση μιας αντλίας θερμότητας, εξαερισμού με εναλλάκτες θερμότητας σε κάθε δωμάτιο, θερμοπρόσοψη, ηλιακού θερμοσίφωνα, συστήματος εξωτερικής σκίασης και δημιουργίας έξυπνου σπιτιού ΚΝΧ.

Το έργο πραγματεύεται το σχεδιασμό ενός σύγχρονου πιτοπωλείου, στην καρδιά της πόλης του Βόλου, το οποίο ενσωματώνει τοπικές αναφορές. Κύριο αντικείμενο της σχεδιαστικής διαδικασίας αποτελεί η δημιουργία ενός εξωστρεφούς καταστήματος βασισμένου σε μια λειτουργική κάτοψη με έμφαση στην άνετη πρόσβαση και την εργονομική εκμετάλλευση.
Η ορθογώνια κάτοψη των 60 m² χωρίζεται σε δύο βασικές χωρικές ενότητες. Η πρώτη αφορά το κομμάτι του εργαστηρίου, ένα ιδιωτικό χώρο στον οποίο γίνεται η προετοιμασία και η παρασκευή των πιτοειδών και των γλυκών. Η δεύτερη ενότητα αφορά τον χώρο του καταστήματος, όπου γίνεται η παρουσίαση των προϊόντων.
Στον κύριο χώρο του καταστήματος, δύο μπαρ τοποθετημένα σε κάθετη μεταξύ τους διάταξη συγκεντρώνουν όλες τις κατηγορίες των ψημένων προϊόντων. Σε αντιπαραβολή, δύο ξύλινες κατασκευές με ράφια τοποθετημένες σε διαγώνια διάταξη και καλύπτοντας τις δυο άκρες της κάτοψης συγκεντρώνουν τις κατηγορίες των κατεψυγμένων προϊόντων καθώς και των παραδοσιακών γλυκών. Στόχος της συνολικής διάταξης είναι η άνεση στις κινήσεις τόσο των πελατών όσο και του προσωπικού.
Εστιάζοντας στην ουσία, η σχεδιαστική προσέγγιση ακολουθά λιτές γραμμές και καμπύλα σχήματα, προσδίδοντας μια αίσθηση κομψότητας και αποφεύγοντας κάθε περιττή διακόσμηση. Ο σχεδιασμός αντλεί έμπνευση από τους ελληνικούς σιτοβολώνες, τη γη που παράγει την υψηλής ποιότητας σοδειά. Οι διάφορες κατηγορίες προϊόντων
παρουσιάζονται σαν μέρος μιας αφηγηματικής εμπειρίας στην οποία κάθε υλικό, υφή και μορφή έχει ένα συμβολικό νόημα.
Καμπύλα στοιχεία από ξύλο δρυς, τοποθετημένα στην εξωτερική μετώπη σε παράλληλη διάταξη εμπνέονται τη μορφή τους από το σιτάρι που κυριαρχεί στο τοπίο των ελληνικών πεδιάδων. Επιπλέον δημιουργούν ένα αίσθημα υποδοχής στο χώρο. Ο αρμονικός συνδυασμός των δρύινων επενδύσεων με τα παραδοσιακά γεωμετρικά τσιμεντοπλακάκια αποπνέει μια αίσθηση μεσογειακή. Μεταλλικά κρεμαστά φωτιστικά λευκού χρώματος εστιάζουν στα προϊόντα, παραπέμποντας με το βιομηχανικό τους ύφος, στην εργαστηριακή διαδικασία που διέπει την προετοιμασία και την παρασκευή τους. Οι κρεμ αποχρώσεις σε συνδυασμό με τις υφές από παστέλ μέντα στο μπαρ, συμβολίζουν την αγνότητα των πρώτων υλών. Από την άλλη πλευρά, οι χρυσές λεπτομέρειες αντιπροσωπεύουν την υψηλή ποιότητα που χαρακτηρίζει το brand. Η παλέτα των υλικών και των χρωμάτων ολοκληρώνεται από την ισορροπημένη προσθήκη των μαύρων λεπτομερειών που δίνουν μια νότα διαχρονικής πολυτέλειας προσδίδοντας παράλληλα μια ήπια αντίθεση στο συνολικό αποτέλεσμα.

Σε ισόγεια κατοικία στην περιοχή της Καλλιθέας, μία ανάλαφρη, μεταλλική, σχεδόν αόρατη σκάλα οδηγεί στο υπνοδωμάτιο. Οι αποθηκευτικό χώροι και το υπερυψωμένο ξύλινο δάπεδο πλαισιώνουν τη μεταλλική κατασκευή.
Φωτογραφίες: Γιώργης Γερόλυμπος

Ο σχεδιασμός του εστιατορίου "Banu Hotpot" στο Zhengzhou της Κίνας περιλαμβάνει τους εσωτερικούς χώρους και την αντικατάσταση της πρόσοψης του κτιρίου.
Ως εμβληματικό εστιατόριο για μία αναπτυσσόμενη και καινοτόμο αλυσίδα, ήταν σημαντικό το έργο να είναι αναγνωρίσιμο στον κύριο οδικό άξονα της περιοχής. Έτσι, αντλώντας έμπνευση από το όνομα του εστιατορίου, το οποίο αναφέρεται στους ανθρώπους που ιστορικά βοηθούσαν τα σκάφη να πλοηγηθούν στους ποταμούς, σχεδιάστηκε ένας χώρος με μια φυσική αλλά ταραχώδη ροή, με αναφορές στα κωνικά σχήματα των διχτυών που έλκονται από σχοινιά.
Στο σχεδιασμό εφαρμόστηκε μια σειρά από στρατηγικές για τη διάσπαση της μεγάλης κλίμακας και του ορθογώνιου δομικού πλέγματος και για τη δημιουργία ενός πιο ρευστού συστήματος οργάνωσης. Η πρώτη στρατηγική ήταν η εισαγωγή μιας σειράς από γλυπτικούς χώρους κωνικού σχήματος, που φιλοξενούν ιδιωτικές τραπεζαρίες και ανοιχτές κουζίνες και οργανώνουν τους γύρω χώρους. Η δεύτερη στρατηγική ήταν η δημιουργία δύο κατακόρυφων κενών με την κοπή της πλάκας δαπέδου, για να συνδεθούν τα δύο επίπεδα της τραπεζαρίας. Η τρίτη στρατηγική περιλάμβανε το σχεδιασμό μιας οργανικής οροφής, που ποικίλλει σε ύψος ανάλογα με τις χρήσεις.
Η γεωμετρία της οροφής δημιουργήθηκε από διάτρητα μεταλλικά πετάσματα λυγισμένα με τρόπο που να σχηματίζει ένα περίπλοκο αλλά εξορθολογισμένο σχέδιο. Η μεταβολή της πυκνότητας, του ύψους και του μεγέθους των πετασμάτων, έδωσε τη δυνατότητα ρύθμισης της διαφάνειας, δημιουργώντας την αίσθηση του βάθους. H συνέχεια της κατασκευής στον τοίχο σχηματίζει ένα ενιαίο κυματοειδές περίβλημα που προσδίδει ταυτότητα στο χώρο, ενώ ταυτόχρονα το σύνολο της κατασκευής φιλοξενεί ή κρύβει λειτουργικά στοιχεία, όπως ο φωτισμός, οι ηλεκτρομηχανολογικές εγκαταστάσεις και οι εγκαταστάσεις πυροπροστασίας.
Κατά τη φάση κατασκευής οι αρχιτέκτονες σε συνεργασία με τον κατασκευαστή έφτιαξαν μια σειρά από μακέτες, ώστε να δημιουργήσουν το κατάλληλο αποτέλεσμα. Τα διάτρητα πετάσματα κόπηκαν με μηχανή λέιζερ στο κατάλληλο σχήμα. Ο παραμετρικός σχεδιασμός έδωσε τη δυνατότητα να κατηγοριοποιηθούν τα πετάσματα σε 9 τυπικές ενότητες, 2 διαφορετικών μεγεθών. Η κατασκευή όλου του εσωτερικού αποτελείται από περίπου 900 πετάσματα, τα οποία προκατασκευάστηκαν και αναρτήθηκαν επιτόπου σε μία δομή στήριξης, δημιουργώντας μια οικονομική λύση που, όμως, δεν μοιάζει τυποποιημένη.
Ο ίδιος αρχιτεκτονικός χειρισμός επεκτάθηκε και στην πρόσοψη με τη δημιουργία ενός φίλτρου προστασίας της νότιας όψης, το οποίο δίνει διαβαθμίσεις διαφάνειας και υφή στο κτίριο. Τα πετάσματα της πρόσοψης είναι 4 τύπων, στερεωμένα σε υποδομή, η οποία με τη σειρά της στηρίζεται σα υαλοπετάσματα.

Με χρηματοδότηση από την Ε.Ε. δημιουργείται το πρώτο εργοστάσιο παραγωγής εύκαμπτων, οργανικών, εκτυπωμένων φωτοβολταϊκών (Flex2Energy), που θα καταστήσει τη χώρα μας κεντρικό πυλώνα στους σχεδιασμούς για την παραγωγή πράσινης ενέργειας, την κατασκευή ενεργειακά αυτόνομων κτιρίων και τη δημιουργία πράσινης βιομηχανίας. Παράλληλα, δημιουργείται διεθνές κέντρο (COPE-Nano), το οποίο θα ηγηθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο στον τομέα της βασικής, εφαρμοσμένης και βιομηχανικής έρευνας στους ταχέως αναπτυσσόμενους τομείς των οργανικών ηλεκτρονικών και της νανοτεχνολογίας. Αυτά τα δύο έργα, συνολικού προϋπολογισμού 51 εκατομμυρίων ευρώ, τοποθετούν την Ελλάδα στο επίκεντρο των διεθνών τεχνολογικών, επιστημονικών και επιχειρηματικών εξελίξεων, δημιουργούν καινοτόμα προϊόντα προστιθέμενης αξίας και θέσεις εργασίας εξειδικευμένου επιστημονικού προσωπικού, συνεισφέροντας στην πράσινη ανάπτυξη και στον μηδενισμό των ρύπων CO².
Flex2Energy
Το έργο συντονίζεται από την ελληνική εταιρεία Organic Electronic Technologies (OET) και συγκεντρώνει άλλους 14 βιομηχανικούς και ερευνητικούς φορείς της Ευρώπης. Σύμφωνα με τον διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας Χριστόφορο Βαρλάμη, τα φωτοβολταϊκά τρίτης
γενιάς ενσωματώνονται, συντηρούνται και λειτουργούν εύκολα, ενώ ταυτόχρονα παρέχουν υψηλό αισθητικό αποτέλεσμα σε διαφορετικούς χρωματισμούς. Η μονάδα παραγωγής ενσωματωμένων ημιδιάφανων φωτοβολταϊκών θα έχει αναπτυχθεί πλήρως μέχρι το τέλος του 2025.
Το έργο θα διαρκέσει 48 μήνες και προς τη λήξη του θα δοκιμαστούν και θα αξιολογηθούν τα ολοκληρωμένα φωτοβολταϊκά σε κτίρια, σε θερμοκήπια και σε ηλεκτρικά αυτοκίνητα.
COPE-Nano
Το Διεθνές Κέντρο Αριστείας Οργανικών Ηλεκτρονικών και Νανοτεχνολογίας είναι ένα ευρωπαϊκό έργο, το οποίο έχει ως στόχο την εξέλιξη του διεθνώς αναγνωρισμένου εργαστηρίου νανοτεχνολογίας σε ένα αυτόνομο και βιώσιμο κέντρο αριστείας. Το COPENano, που ανταγωνίστηκε επάξια άλλες 14 αντίστοιχες προτάσεις από όλη την Ευρώπη, συντονίζεται από το Εργαστήριο Νανοτεχνολογίας (LTFN) του Α.Π.Θ., ενώ σ' αυτό συμμετέχουν φορείς διεθνούς αριστείας, όπως το University of Cambridge και το University of Bordeaux. Θα διαθέτει τρία εξειδικευμένα ινστιτούτα, τα οποία θα αφορούν στα οργανικά εύκαμπτα και εκτυπωμένα ηλεκτρονικά, στη βιοηλεκτρονική και νανοϊατρική και στα προηγμένα νανοϋλικά νανομηχανικής και νανοσυστημάτων, ενώ το γραφείο μεταφοράς τεχνολογίας θα βοηθήσει στην άμεση μεταφορά των αποτελεσμάτων έρευνας σε εφαρμογές.

Το φυσικοθεραπευτήριο PHYSIO FOR LIFE Vasilia's Project βρίσκεται στον Βόλο.
Αποτελεί ένα υπερσύγχρονο κέντρο φυσικοθεραπευτικής αποκατάστασης, με εξοπλισμό τελευταίας τεχνολογίας για θεραπεία και κινησιοθεραπεία. Βρίσκεται σε στάθμη ισόγειου και καταλαμβάνει εμβαδό 107 m² μιας διώροφης μονοκατοικίας.
Βασικό ζητούμενο κατά τον αρχιτεκτονικό ανασχεδιασμό και την ανακαίνιση του υπήρξε η διαμόρφωση ενός χώρου με βάση τις αρχές του μινιμαλισμού. Το φυσικοθεραπευτήριο ορίζεται από δύο διακριτές λειτουργικές ζώνες.
Στη μία εντάσσονται η αίθουσα αναμονής με το γραφείο του φυσικοθεραπευτή.
Στη δεύτερη, την πιο ιδιωτική, τοποθετούνται δύο εξεταστήρια , ο χώρος του γυμναστηρίου, ένα wc με τις κατάλληλες προδιαγραφές για Α.Μ.Ε.Α. καθώς και ένας ανοιχτός χώρος κοινόχρηστης κουζίνας.
Τα δεσμευτικά όρια της κάτοψης του χώρου σε συνδυασμό με την επιθυμία για ανεμπόδιστη κίνηση στο φυσικοθεραπευτήριο, οδήγησαν στην ένταξη της καμπύλης στο χώρο.
Η ανάδειξη της σε στοιχείο του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού εντοπίζεται έτσι όχι μόνο σε κάθετες επιφάνειες, αλλά και στον φωτισμό. Ο κρυφός φωτισμός ως κομμάτι της αρχιτεκτονικής σύνθεσης, συχνά ακολουθεί τις καμπύλες. Καθιστώντας έτσι το χώρο πιο ευανάγνωστο και ορίζοντας τις διαδρομές σε αυτόν.
Η συνύπαρξη όλων αυτών των στοιχείων σε μία ενιαία, καθαρή σύνθεση διαμορφώνει ένα μοντέρνο και minimal χώρο.
Ο εργονομικός σχεδιασμός με custom made κατασκευές αποσκοπεί στην κάλυψη των αναγκών και την εξασφάλιση της ευχάριστης και αποδοτικής εργασίας στον χώρο. Μελετώντας το οι χώροι θεραπείας οργανώνονται σε δύο δωμάτια ηλεκτροθεραπείας- κινησιοθεραπείας- υδροθεραπείας , τα οποία έχουν τη δυνατότητα να απομονώνονται αλλά και να επικοινωνούν με ανοιγόμενες γυάλινες πόρτες. Τμήματα των χωρισμάτων επιλέχθηκαν υαλοπετάσματα ημιδιάφανα (επιφάνειες λείες και στιλπνές) ώστε να μην υπάρχουν σκληρά όρια, επιτρέποντας στο φως, φυσικό και τεχνητό, να διαχέεται αμφίδρομα σε όλους τους χώρους διατηρώντας παράλληλα και την ιδιωτικότητα αυτών. Η επικοινωνία των χώρων μεταξύ τους διευκολύνει τις μετακινήσεις των εργαζομένων και των μηχανήματων θεραπείας. Το δάπεδο των χώρων επενδύεται με laminate, δίνοντας μια ζεστή υφή στον χώρο, ενώ στις τοιχοποιίες εφαρμόζεται υπόλευκη απόχρωση που αποπνέει καθαριότητα καθώς και βινυλικά αυτοκόλλητα που προσδίδουν κίνηση.
Τα μεγάλα ανοίγματα στην πρόσοψη του φυσικοθεραπευτηρίου βοηθούν τον φυσικό φωτισμό και αερισμό του χώρου καθώς αποτελεί στοιχείο υγιεινής απαραίτητο. Η κεντρική είσοδος αλλά και οι εσωτερικοί διάδρομοι προσαρμοστήκαν στις απαιτήσεις της υγειονομικής υπηρεσίας με μεγάλα ανοίγματα διευκολύνοντας τις μετακινήσεις, αλλά και τη διέλευση αναπηρικού αμαξιού. Η οροφή επενδύθηκε με γυψοσανίδα ενσωματώνοντας τον φωτισμό και την εσωτερική μονάδα κλιματισμού (κασέτα) με χαμηλή στάθμη θορύβου και ομοιόμορφη θερμοκρασία σε όλο τον χώρο καθώς και επιτοίχια κλιματιστικά.
Ο χώρος του γυμναστηρίου είναι πλήρως εξοπλισμένος με πολύζυγο, τροχαλία, βαράκια, σουηδικές μπάλες, λάστιχα αντίστασης, δίσκους ισορροπίας και έναν μεγάλο καθρέφτη με κρυφό φωτισμό, όπου οι ασθενείς εκτελούν θεραπευτικά προγράμματα ασκήσεων.

Σκοπός του έργου ήταν η αναδιαμόρφωση ενός μικρού ισογείου χώρου 20 m² στο κέντρο της Αθήνας, στη γειτονιά του Μετς, σε έναν ήρεμο χώρο ψυχοθεραπείας.
Κατά τη διαδικασία του σχεδιασμού, υπήρξαν αρκετές προκλήσεις, όπως ο περιορισμένος χώρος και η βιτρίνα προς τον δρόμο, οι οποίες τελικά συνέβαλαν θετικά στη δημιουργία ενός ζεστού και αρμονικού περιβάλλοντος για τις θεραπευτικές συναντήσεις.
Βασική ιδέα ήταν η θεραπευτική διαδικασία να πραγματοποιείται σε δύο άνετες πολυθρόνες μπροστά από τη τζαμαρία και όχι στο βάθος του χώρου που βρίσκεται το γραφείο.
Στο εσωτερικό της ξύλινης βιτρίνας προστέθηκαν επίσης ξύλινα στόρια, τα οποία προσφέρουν ιδιωτικότητα και λειτουργούν σαν ένα φίλτρο οπτικής και φωτός.
Η απλότητα στον χώρο δημιουργεί και διατηρεί μια ατμόσφαιρα χαλάρωσης και ηρεμίας στο θεραπευτικό πλαίσιο, που αναδύεται από την ιδέα του να μην υπάρχουν πολλά και έντονα αισθητηριακά ερεθίσματα που αποσπούν από τη θεραπευτική διαδικασία.
Η χρωματική παλέτα διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην ενέργεια και αισθητική του χώρου. Επιλέχθηκαν απαλά και γήινα χρώματα ώστε να πλαισιώνουν την αίσθηση ηρεμίας και χαλάρωσης.
Μέσα από την επιλογή και τοποθέτηση των επίπλων και των διαφόρων αντικειμένων, προστίθενται αρμονικά οι διάφορες αποχρώσεις, δημιουργώντας ένα χώρο που συνδυάζει αισθητική και λειτουργικότητα.
Η διατήρηση και η ενσωμάτωση φυσικών στοιχείων, όπως το ξύλο, τα φυτά εσωτερικού χώρου και τα έργα τέχνης πλαισιώνουν την αίσθηση χαλάρωσης δημιουργώντας ένα ζεστό και ήρεμο περιβάλλον για όλους όσους μετέχουν στην ψυχοθεραπευτική διαδικασία.

Αντικείμενο της αρχιτεκτονικής μελέτης αποτέλεσε η πλήρης ανακαίνιση του εσωτερικού ενός ενιαίου ισόγειου χώρου 80 m² μιας μονοκατοικίας 300 m² στην περιοχή Πανοράματος Θεσσαλονίκης. Σημαντική παράμετρος που επηρέασε τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό ήταν η επιθυμία για τη μετατροπή του συγκεκριμένου χώρου σ ’έναν πολυχώρο, ο οποίος θα περιλαμβάνει ποικίλες χρήσεις – λειτουργίες παρέχοντας αντίστοιχες δυνατότητες στους ιδιοκτήτες της κατοικίας.
Στα πλαίσια της μελέτης στον ισόγειο χώρο ενσωματώθηκαν χρήσεις, όπως το καθιστικό, η κυκλική τραπεζαρία, ο χώρος της κουζίνας, καθώς και ο χώρος του γραφείου και της βιβλιοθήκης. Στόχος αποτέλεσε η επίτευξη μιας αρμονικής συνύπαρξης όλων αυτών των λειτουργιών, ενώ παράλληλα δόθηκε μεγάλη έμφαση στην ανάδειξη κάθε χρήσης χώρου, ώστε η κάθε μία να αποκτά τη δική της ταυτότητα, ως στοιχείο, μέσα στο ενιαίο περιβάλλον του ισόγειου επιπέδου της μονοκατοικίας.
Από τον υφιστάμενο ισόγειο χώρο διατηρήθηκε το υψηλής ποιότητας μπεζ μαρμάρινο δάπεδο, όπως και το ενεργειακό τζάκι που δεσπόζει μέσα στο χώρο. Η εσωτερική διακόσμηση στηρίχτηκε στον σχεδιασμό επίπλων, σύνθετων ξύλινων κατασκευών, όπως το σπειροειδές διαχωριστικό (separator) της τραπεζαρίας, αλλά και ξυλεπενδύσεων, που εντάχθηκαν με πολύ προσοχή εντός της κατοικίας.
Σημαντικός παράγοντας για την επίτευξη ενός άρτιου και ολοκληρωμένου αποτελέσματος αποτέλεσε η μελέτη φωτισμού. Για τον λόγο αυτό σχεδιάστηκαν νέες ψευδοροφές, οι οποίες προσδίδουν ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον στον πολυχώρο, ενώ παράλληλα παρέχουν τη δυνατότητα επιλογής και ένταξης σε αυτές κατάλληλων φωτιστικών σωμάτων led, ώστε να επιτυγχάνεται ομοιόμορφη κατανομή φωτός καλύπτοντας τις ανάγκες των χρηστών της μονοκατοικίας για τεχνητό φωτισμό. Πέρα από τον λειτουργικό φωτισμό, μέγιστη σημασία δόθηκε και στον ατμοσφαιρικό φωτισμό με τη χρήση γραμμικών led φωτιστικών σωμάτων τόσο σε οροφές (κρυφοί φωτισμοί), όσο και σε ξύλινες ιδιοκατασκευές (custom made) δημιουργώντας ποικίλα φωτιστικά σενάρια, κατά τη διάρκεια των νυχτερινών ωρών.
Η επιλογή των υλικών κατασκευής, των χρωμάτων βαφής, των υφασμάτων και των συστημάτων σκίασης έγινε με απόλυτη συνέπεια για το τελικό αποτέλεσμα, με σκοπό όλα αυτά τα στοιχεία να συνθέσουν ένα ευχάριστο και φιλόξενο περιβάλλον με ενδιαφέρουσες ζώνες λειτουργιών, όπου όλες μαζί να «σχηματίσουν» μια ξεχωριστή ενότητα προσδίδοντας έναν επιπλέον (+ Plus) χαρακτήρα στο εσωτερικό της μονοκατοικίας.

Οι βασικές εργασίες ανακαίνισης αυτού του έργου αφορούν κυρίως:
• στη ριζική ανακαίνιση του 3ου και 4ου ορόφου,
• στην ανακαίνιση των όψεών του και
• στην ενεργειακή αναβάθμιση του κτιρίου, με κύρια εργασία την ανακατασκευή της στέγης για την ένταξη φωτοβολταϊκών πετασμάτων και τη δημιουργία φυτεμένων δωμάτων.
Πρόκειται για ένα πολύ σύνθετο έργο, που έπρεπε να ανταποκριθεί σε πολλές και διαφορετικές απαιτήσεις. Η επιθυμία του ιδιοκτήτη να επενδύσει στην ενεργειακή αναβάθμιση του κτιρίου και να το κάνει όσο πιο βιώσιμο κτίριο γινόταν, στο πλαίσιο των τεχνολογικών δυνατοτήτων που μπορούσαν να εφαρμοστούν με δεδομένες τις δεσμεύσεις της υπάρχουσας κατάστασης, επιτεύχθηκε με:
• την ένταξη ηλιακών πετασμάτων για την παραγωγή ηλιακής ενέργειας,
• τη θερμομονωτική αναβάθμιση με την προσθήκη εξωτερικής θερμομόνωσης και ενεργειακών κουφωμάτων και υαλοπινάκων,
• την παραγωγή ζεστού νερού χρήσης και ενδοδαπέδιας θέρμανσης μέσω αντλίας θερμότητας, η οποία κρίνεται ως η αποδοτικότερη ενεργειακά,
• τη δημιουργία φυτεμένων δωμάτων για την ένταξη της φύτευσης στη μέγιστη δυνατή επιφάνεια.
Το κτίριο της δεκαετίας του 1930 έχει έντονα χαρακτηριστικά Bauhaus, τα οποία διατηρήθηκαν και αποτέλεσαν έμπνευση για τον σχεδιασμό κάποιων λεπτομερειών στη διαρρύθμιση των εσωτερικών χώρων. Ως κυριότερο παράδειγμα, η σκάλα και κουπαστή του κεντρικού κλιμακοστασίου, με πολύ ενδιαφέρουσες για την εποχή λεπτομέρειες, αποτέλεσε το πρότυπο για τη σχεδίαση της νέας εσωτερικής σκάλας που συνδέει τον 3ο με τον 4ο όροφο.
Η προσθήκη του τελευταίου ορόφου, σε μεταγενέστερη χρονολογία, είχε πάντα διακριτό αρχιτεκτονικό χαρακτήρα σε σχέση με το αρχικό κτίριο, χαρακτηριστικό που διατηρήθηκε. Μάλιστα εντάθηκε περαιτέρω με την προσθήκη της "κυματιστής" μεταλλικής στέγης, απαραίτητης για την ένταξη των φωτοβολταϊκών πετασμάτων.
Αυτή η μορφή της νέας στέγης είχε επίσης στόχο να προσδώσει στην υπάρχουσα επέκταση έναν χαρακτήρα σύγχρονης και ενταγμένης στο αστικό περιβάλλον αρχιτεκτονικής παρέμβασης. Σχηματίζοντας πολλαπλές κλίσεις και πτυχώσεις, η μορφολογία της υπονοεί μια εξισορρόπηση δυνάμεων μεταξύ του κύριου και έντονης κυκλοφορίας οδικού άξονα της Βασ. Κωνσταντίνου, που βρίσκεται ανατολικά, και του κήπου του προεδρικού μεγάρου που βρίσκεται δυτικά του κτιρίου.
Οι πτυχώσεις εκφράζουν επίσης την προσπάθεια της στέγης να προσαρμοσθεί στις διάφορες κλίσεις του ήλιου κατά τη διάρκεια της ημέρας, για τη βέλτιστη απορρόφηση ενέργειας των φωτοβολταϊκών.
Η ανακαίνιση του 3ου και 4ου ορόφου ήταν ριζική από αρχιτεκτονικής και μηχανολογικής πλευράς, με σκοπό τη δημιουργία ενός ενοποιημένου διαμερίσματος, που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες διαβίωσης. Οι αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες ήταν σύνθετες και κατασκευάστηκαν με μεγάλη ακρίβεια και ποιότητα. Η επιλογή των υλικών των τελειωμάτων έγινε με κριτήριο τη συσχέτισή τους με την ιστορία του κτιρίου, ακολουθώντας το αυστηρό και λιτό ύφος. Η συναρμογή τους, όμως, με σύγχρονες λεπτομέρειες, είχε στόχο να κάνει την ανακαίνιση ειλικρινή στη σημερινή περίοδο, διατηρώντας ένα διαχρονικό ύφος.
Η νέα διαρρύθμιση έλαβε υπόψη της πολλά και διαφορετικά στοιχεία, όπως τους βασικούς άξονες των όψεων, τις θέες προς σημαντικά αθηναϊκά μνημεία, τον φυσικό φωτισμό κτλ.

Τεχνολογίες κατασκευής & επιλογή υλικών
Το κτίριο κατασκευάστηκε με σύγχρονα υλικά και με έξυπνα μηχανολογικά συστήματα.
Για την επένδυση της στέγης επιλέχθηκαν σύνθετα πετάσματα αλουμινίου, ώστε να δημιουργηθούν οξείες ακμές και πτυχώσεις, ανταποκρινόμενες στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό. Το χρώμα της επιλέχθηκε για να συσχετισθεί χρωματικά με τα φωτοβολταϊκά πετάσματα, τα οποία εντάχθηκαν απόλυτα συνεπίπεδα στις κλίσεις της στέγης. Η επιφάνεια των πετασμάτων αλουμινίου αντανακλά τα χρώματα των υπολοίπων επιφανειών, ενοποιώντας την έτσι χρωματικά με το υπόλοιπο κέλυφος και αλλάζει απόχρωση ανάλογα με τον ηλιακό φωτισμό.
Η επένδυση του κτιρίου έγινε με εξωτερική θερμομόνωση, στο πάχος της οποίας εντάσσονται οι υδρορρόες. Διατηρήθηκε η αρχική λογική χρωματισμού των όψεων, όπου η βάση του κτιρίου ήταν σκουρότερης απόχρωσης. Οι μεταλλικές κατασκευές βάφτηκαν με σκούρα αδρή και ματ βαφή, σεβόμενες τα χαρακτηριστικά του παλαιού κτιρίου.
Η πέτρα που χρησιμοποιήθηκε για όλα τα δάπεδα των βεραντών, συνεχίζει τη χρωματική απόχρωση των όψεων, δημιουργώντας ένα μονοχρωματικό περίβλημα. Η ίδια πέτρα συνεχίζει και στο μεγαλύτερο μέρος των εσωτερικών δαπέδων, ενοποιώντας έτσι τους εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους και δημιουργώντας μια εύκολη μετάβαση μεταξύ τους. Η ίδια πέτρα χρησιμοποιήθηκε και για την επένδυση της εσωτερικής σκάλας, η οποία είναι στηριγμένη σε πρόβολο.
Η χρήση της φυσικής απόχρωσης του ξύλου σε κάποια δάπεδα καθώς και σε όλες τις ξυλουργικές λεπτομέρειες συσχετίζεται, επίσης, με την ηλικία του κτιρίου.
Οι κάθετες ραβδώσεις στις ξύλινες κατασκευές εξαφανίζουν τις ενώσεις των ανοιγμάτων και δημιουργούν ενιαίες και ομοιόμορφές επιφάνειες.

Μηχανολογικές εγκαταστάσεις για τη βέλτιστη ενεργειακή απόδοση
Η ενεργειακή συμπεριφορά της κατοικίας αποτέλεσε πολύ βασική παράμετρο από τον αρχικό σχεδιασμό του έργου. Σ’ αυτό το πλαίσιο μια σειρά από συστήματα και υλικά μελετήθηκαν και εγκαταστάθηκαν προκειμένου να επιτευχθεί μια πολύ υψηλή ενεργειακή κατάταξη, όπως:
• ενεργειακά κουφώματα,
• εξωτερική θερμομόνωση μεγάλου πάχους,
• σύστημα κλιματισμού υψηλής απόδοσης,
• φωτιστικά σώματα με λαμπτήρες φωτοδιόδων (LED),
• σύστημα διαχείρισης φωτισμού και εγκαταστάσεων.
Η ενδοδαπέδια θέρμανση ξηράς δόμησης επιλέχθηκε ώστε η θέρμανση να λειτουργεί τροφοδοτούμενη με νερό χαμηλής θερμοκρασίας.
Εκείνο, όμως, που ολοκλήρωσε την προσπάθεια ενεργειακής αναβάθμισης ήταν η ένταξη φωτοβολταϊκών πετασμάτων στον σχεδιασμό της στέγης και η σύνδεσή τους με το δίκτυο μέσω συμψηφισμού παραγόμενης και καταναλισκόμενης ενέργειας ("net metering"). Μ’ αυτόν τον τρόπο οι χρήστες μπορούν να καλύψουν σημαντικό μέρος της ενέργειας που καταναλώνουν, έχοντας ταυτοχρόνως τη δυνατότητα έμμεσης αποθήκευσης της "πράσινης" ενέργειας που παράγει το φωτοβολταϊκό τους σύστημα στο δίκτυο. Έτσι, στο σύνολο του διαθέσιμου αποτυπώματος της στέγης του 4ου ορόφου, εγκαταστάθηκαν και ενσωματώθηκαν αρμονικά 28 πετάσματα συνολικής ισχύος 5,6 KWpeak.
Η παραγόμενη ετήσια ενέργεια από τα πετάσματα εκτιμάται σε 7.200 KWh , ενέργεια η οποία αντιστοιχεί σε ποσοστό της τάξης του 32 - 37% της ετήσιας κατανάλωσης στην περίπτωση δωδεκάμηνης λειτουργίας. Αυτό το ποσοστό είναι πρακτικά πολύ μεγαλύτερο αν εξαιρέσει κανείς κάποιες περιόδους, κατά τις οποίες το διαμέρισμα δεν κατοικείται πλήρως.
Επίσης, ενεργειακό στοιχείο αποτελεί ο κεντρικός φεγγίτης, ο οποίος φέρνει φυσικό φως στο κλιμακοστάσιο του διαμερίσματος και τους καλοκαιρινούς μήνες απορρίπτει τον ζεστό αέρα του δώματος.
Τέλος, η ένταξη φυτεμένων δωμάτων με πυκνή μεσογειακή βλάστηση σε επιφάνεια 50 m² περίπου συνεισφέρει στην ακόμη καλύτερη θερμομόνωση του κτιρίου.
Ο σχεδιαστικός και κατασκευαστικός συντονισμός όλων των παραπάνω παραμέτρων ήταν σύνθετος και δύσκολος. Η δημιουργία ενός όσο το δυνατόν αποτελεσματικότερου ενεργειακού κτιρίου αποτέλεσε πρόκληση για τη μελετητική και κατασκευαστική ομάδα, αλλά και για τον ιδιοκτήτη.