Στα δωμάτια του ξενοδοχείου Casa Cook στην Ibiza, η ήπια χρωματική παλέτα διαμορφώνει ένα λειτουργικό open-space χώρο. Στοιχεία μινιμαλιστικής αισθητικής, από σκυρόδεμα, συνδυάζονται με φυσικά υλικά, δημιουργώντας μια αρμονική συνύπαρξη με το μεσογειακό τοπίο.

Η ανάδειξη του μεσογειακού τοπίου αποτέλεσε την κεντρική ιδέα σχεδιασμού της κατοικίας Issa Megaron, που βρίσκεται στο νησί Vis της Κροατίας. Στο ισόγειο διαμορφώνεται ένας ενιαίος χώρος κουζίνας, τραπεζαρίας και καθιστικού, με θέα προς την πισίνα και τον ανοιχτό ορίζοντα του τοπίου. Ο νότιος προσανατολισμός παρέχει φυσική σκίαση, ενώ τα εκτεταμένα ανοίγματα ενοποιούν τον εσωτερικό χώρο με τον εξωτερικό. Φωτογραφία: Damir Fabijanic

Ο λευκός όγκος της νησίδας είναι τοποθετημένος στον ενιαίο χώρο, δίνοντας την εντύπωση ότι αιωρείται πάνω από πάτωμα. Οι εμφανείς ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις και τα φωτιστικά σώματα προσδίδουν μια κομψή ατμόσφαιρα σε μία κατά τα άλλα μινιμαλιστική αρχιτεκτονική.

Μετατροπή αρχοντικού του 19ου αιώνα σε Boutique hotel, στη Σαντορίνη. Στο λουτρό του "Μπλε δωμάτιου επιλέχθηκε εξοπλισμός με "παλιομοδίτικο" ύφος, ενώ στα δάπεδα τοποθετήθηκαν πλακίδια με παραδοσιακά μοτίβα σε συνδυασμό με πατητό τσιμεντοκονίαμα. Φωτογραφία: Παναγιώτης Τερζόπουλος

Στο λουτρό της κατοικίας σε ιστορικό κτίσμα στον Παρνασσό, το υπάρχον λίθινο κέλυφος διατηρήθηκε και συνδυάστηκε με επιφάνειες από πατητό τσιμεντοκονίαμα και ξύλινα στοιχεία, προσδίδοντας μια ξεχωριστή υλικότητα στο χώρο. Φωτογραφία: Παναγιώτης Βουμβάκης

Συρόμενα πετάσματα από καλάμια συνθέτουν το πρωτότυπο σύστημα σκίασης, που εφαρμόστηκε στην επέκταση του ξενοδοχείου Ecosuites, στη Σιθωνία Χαλκιδικής, προσφέροντας ηλιοπροστασία στο κτίριο. Η επιλογή των καλαμιών ως φυσικό υλικό, διασφαλίζει ιδιωτικότητα στους χρήστες, καθώς παρέχει τη δυνατότητα μετατροπής των εξωστών σε ημι-υπαίθρια δωμάτια. Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Τσολάκης

Ένας εσωτερικός περιμετρικός εξώστης διαμορφώνεται σε κτίριο παιδικού σταθμού, στο Freuburg της Γερμανίας. Τα μεγάλα ανοίγματα περιβάλλονται από ένα σύστημα κατακόρυφων ξύλινων δοκίδων, με εναλλασσόμενη πυκνότητα, για τον έλεγχο της ηλιακής ακτινοβολίας. Φωτογραφία: Ingenhoven Architects

Δύο πρισματικά "φτερά", με διαφορετικές κλίσεις, συνθέτουν την οροφή μιας κατοικίας στην Αριζόνα. Το χωροδικτύωμα της στέγης επενδύεται με κόντρα πλακέ και, τελικώς, με λωρίδες ξύλου και μετάλλου. Το φυσικό φως και τα φυσικά υλικά συνθέτουν ένα κτίριο - "προέκταση" του περιβάλλοντος. Φωτογραφία: Alexander Vertikoff

Για την επίστρωση μεγάλων επιφανειών κατασκευάζονται αρμοί διαστολής, ώστε να διαιρείται η επιφάνεια του δαπέδου σε τμήματα μέγιστου εμβαδού 50- 60 m² ή σε γραμμικές διαστάσεις 5-10 m. Οι αρμοί αναπτύσσονται σε όλο το βάθος του δαπέδου, συμπεριλαμβανομένου του τσιμεντοειδούς υποστρώματος. Ειδικές ταινίες εφαρμόζονται στις ακμές των πλακιδίων ταυτόχρονα με την επίστρωση, ώστε μια πλευρά τους να ενσωματώνεται στο συγκολλητικό κονίαμα. Μετά τη σκλήρυνση του δαπέδου το διάκενο πληρώνεται με ελαστομερή υλικά και σφραγίζεται με μαστίχη ή προστατεύεται με αρμοκάλυψη.

Η εφαρμογή εξωτερικής θερμομόνωσης σε υφιστάμενα και νεόδμητα κτίρια για την ενεργειακή αναβάθμιση έχει σχετικά λίγα χρόνια που απαντάται στην Ελλάδα, αλλά βρίσκει ολοένα και μεγαλύτερη απήχηση. Ωστόσο η τοποθέτησή της στα κτίρια έχει εγείρει πολλά ζητήματα, άλλοτε υπέρ και άλλοτε κατά, που χρήζουν διαλεύκανσης.