Η Α&Μ Architects ιδρύθηκε στην Αθήνα το 1983 από τους Μιχάλη Μαυρολέων και Andy Alexiades με όραμα την παροχή μιας ολοκληρωμένης εμπειρίας Αρχιτεκτονικής. Με 70 επαγγελματίες κάτω από 6 διακριτές εξειδικεύσεις, η Α&Μ αναπτύχθηκε, στεγάζοντας όλες τις υπηρεσίες που σχετίζονται με τα στάδια ενός σχεδιασμού συμπεριλαμβανομένης της αρχιτεκτονικής μελέτης και των interior design, graphic design, project management, engineering είτε σε αυτόνομη είτε σε ολοκληρωμένη βάση.
Με το “Building Relationships” ως φιλοσοφία από την αρχή, σήμερα, το αρχιτεκτονικό γραφείο, εξακολουθεί να χτίζει σχέσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, ενσωματώνοντας την απαραίτητη τεχνογνωσία και ευελιξία για να ανταποκρίνεται στις αυξανόμενες απαιτήσεις ενός κόσμου που αλλάζει ραγδαία.
Μετά από 40 χρόνια παροχής ολοκληρωμένων λύσεων, για την ανάληψη διεθνών πολύπλοκων έργων, το portfolio της Α&Μ, συγκαταλέγει ένα εύρος εμπειρίας σε Εταιρικούς Χώρους, Κτίρια Γραφείων, Δομές Φιλοξενίας, Κατοικίες και Εμπορικά Κτίρια μεταξύ άλλων.

Οι KKMK Architects, ιδρύθηκαν από την Κατερίνα Καραγιάννη και τη Μαρίνα Καραμάλη. Εχουν έδρα σε Αθήνα και Λονδίνο και δραστηριοποιούνται σε παγκόσμια κλίμακα με έργα στην Ελλάδα, στο Λονδίνο και στην Αυστραλία. Το γραφείο έχει διακριθεί στα αρχιτεκτονικά βραβεία «ΔΟΜΕΣ» και έχει δημοσιευσει πολλά έργα σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά. Οι KKMK επιδιώκουν να παράγουν εντυπωσιακές αρχιτεκτονικές λύσεις που σχεδιάζονται, αμφισβητούνται και δοκιμάζονται στο σύνολό τους. «Θεωρούμε κάθε έργο ως ένα έδαφος για την ανάπτυξη πρωτότυπης και καινοτόμου αρχιτεκτονικής, όπου θα πρέπει να εφαρμοστεί μια συνολική προσέγγιση προκειμένου να επιτευχθεί συνοχή.»
Οι διαδικασίες σχεδιασμού και κατασκευής βασίζονται στη χρήση τεχνολογίας αιχμής για την ενίσχυση των παραδοσιακών μέσων κατασκευής. Τα concepts εξελίσσονται μέσω ψηφιακών τεχνικών και εμπλουτίζουv την αρχιτεκτονική, δίνοντας νέες διαστάσεις στο αρχιτεκτονικό αποτέλεσμα και στην υλοποίηση των έργων.
Ο στόχος του γραφείου, είναι να πετυχαίνει οράματα και κατ’επέκταση έργα υψηλού επιπέδου με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο. «Ειδικευόμαστε στον σύγχρονο αρχιτεκτονικό σχεδιασμό και βρίσκουμε έμπνευση σε φυσικές μορφές όπου η απλότητα και η πολυπλοκότητα συνυπάρχουν αρμονικά. Το όραμά μας είναι να συνδυάσουμε κάθε έργο με τα περιβαλλοντικά και πολιτισμικά περιβάλλοντά του, υποδεικνύοντας έτσι νέες δυνατότητες της σύγχρονης ζωής.»

Η "ENTECHNOS/architecture" είναι ένα στούντιο αρχιτεκτονικής και design με έδρα την Κατερίνη και τη Σκιάθο, που δραστηριοποιείται σε Β. Ελλάδα, Σποράδες και Θεσσαλία. Το αρχιτεκτονικό γραφείο με την επωνυμία «ENTECHNΩS / Architecture» παράγει σύγχρονες αρχιτεκτονικές λύσεις, βασισμένες στην καινοτομία και το σωστό σχεδιασμό.
Η ολοκληρωμένη ομάδα αρχιτεκτόνων, πολιτικών μηχανικών, τοπογράφων και μηχανολόγων που στελεχώνει το γραφείο, εγγυάται το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα μελέτης και κατασκευής. Κάθε νέο project αποτελεί ένα καινούριο ταξίδι, με στόχο τον συνδυασμό αισθητικής και λειτουργικότητας, με καινοτόμα υλικά και δημιουργικές ιδέες.

Η «X G Group of Engineers» ιδρύθηκε το 2007 από τον Στέφανο Χατζούλη και την Χριστίνα Γεωργιάδη με αντικείμενο τις οικοδομικές κατασκευές και τα τεχνικά έργα σύγχρονων, υψηλών προδιαγραφών και με στόχο τη δημιουργία ποιοτικών όρων ζωής στο χώρο της κατοικίας και της εργασίας. Πλέον στελεχώνεται από μια ολοκληρωμένη ομάδα επιστημόνων και μηχανικών όλων των ειδικοτήτων. Με σημαντικές επενδύσεις την τελευταία πενταετία, είναι η πρώτη ελληνική εταιρία με πλήρη επάρκεια εξοπλισμού, που υπηρετεί την επίτευξη κτιριακού προϊόντος με ύψιστη ποιότητα διαβίωσης αλλά και κορυφαίων ενεργειακών επιδόσεων. Με θεμέλιο την υψηλού επιπέδου τεχνογνωσία, παράλληλα με τη χρήση λογισμικών και τεχνολογιών αιχμής, παρέχει τεχνική υποστήριξη για το σχεδιασμό και υπολογισμό νέων ενεργειακών προϊόντων.

Το Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Αμπελοκήπων μελετήθηκε ως πρότυπη βιώσιμη εγκατάσταση πολιτισμού στο πλαίσιο ερευνητικού προγράμματος του Α.Π.Θ. με επιστημονικό υπεύθυνο τον καθηγητή Νίκο Καλογήρου. Το κύριο πρόβλημα αστικού σχεδιασμού που έπρεπε να επιλυθεί ήταν η ένταξη του συγκροτήματος στο μικρό ενδιάμεσο οικόπεδο έκτασης 871,55 m² με προβλεπόμενο συνολικό εμβαδό των χώρων κύριας χρήσης 2091,72 m². Το κτιριολογικό πρόγραμμα περιλαμβάνει μια πλήρως εξοπλισμένη αίθουσα θεαμάτων 300 θέσεων, βιβλιοθήκη, αίθουσες χορού και γυμναστικής, γραφεία και διώροφο υπόγειο χώρο στάθμευσης. Βασική λειτουργική επιλογή ήταν η απελευθέρωση του ισογείου χώρου με τη χρήση πιλοτής, εξασφαλίζοντας τη μεγιστοποίηση του δημόσιου χώρου με τη δημιουργία ημιυπαίθριου χώρου στο ισόγειο και στην ελεύθερη προσπέλαση προς τον ακάλυπτο χώρο, που διαμορφώθηκε σε χώρο πρασίνου. Μ’ αυτά τα δεδομένα αποφασίστηκε η αντισυμβατική χωροθέτηση της θεατρικής αίθουσας, που καταλαμβάνει σημαντικά μεγαλύτερη κάλυψη, στις ανώτερες στάθμες.
Η κεντρική ιδέα της σύνθεσης ήταν η δημιουργία ενός τοπόσημου, εμφανώς διαφοροποιημένου από το τυπικό αστικό περιβάλλον της περιοχής, που αποτελείται από συμβατικές πολυκατοικίες εν σειρά, με τους χαρακτηριστικούς συνεχείς εξώστες, τις συστοιχίες ανοιγμάτων και τα καταστήματα στο ισόγειο. Ο στόχος της δημιουργίας ενός έργου αναφοράς δημόσιας αρχιτεκτονικής έπρεπε να επιτευχθεί με ιδιαίτερα χαμηλό κόστος υλοποίησης και λειτουργίας, ώστε να προκύψει μια βιώσιμη δομή πολιτισμού. Η διαμόρφωση της εξωτερικής μορφής του Πολιτιστικού Κέντρου Αμπελοκήπων ανταποκρίνεται στις βασικές λειτουργικές και συνθετικές επιλογές που προαναφέρθηκαν. Επιπλέον επιδίωξη ήταν να δημιουργηθεί ένα πρωτότυπο σημείο αναφοράς σε μια περιοχή της γενικά άμορφης δυτικής περιφέρειας του πολεοδομικού συγκροτήματος της Θεσσαλονίκης. Η σκηνή σε αναρτημένο πρόβολο κυριαρχεί στο ανώτερο τμήμα της όψης. Παράλληλα, η υποχώρηση των υπόλοιπων ορόφων από τα υποστυλώματα της πρόσοψης προσδίδει έναν ιδιαίτερο αστικό χαρακτήρα στο κτίριο, δημιουργώντας μια μορφή σύνθετης παρόδιας και διαμπερούς στοάς, που υπογραμμίζει το δημόσιο χαρακτήρα του Πολιτιστικού Κέντρου. Αυτή η διευθέτηση απελευθερώνει το σύνολο του οικοπέδου στο ισόγειο και τον περισσότερο χώρο του
οικοπέδου στις τέσσερις πρώτες στάθμες, μειώνοντας σημαντικά το φαινόμενο όγκο, ενώ παράλληλα προσδίδονται ραδινές αναλογίες στο σύνολο. Επάνω από την ισόγεια στάθμη διευθετήθηκαν τρεις “τυπικοί” όροφοι με παρόμοια βασική διάταξη, στους οποίους οι κύριοι χώροι τοποθετούνται στην όψη που βρίσκεται σε υποχώρηση μέσα από τη “στοά” που δημιουργείται, ενώ οι προσπελάσεις και οι βοηθητικοί χώροι τοποθετούνται στην πίσω πλευρά και στην πλάγια δεξιά πλευρά της κάτοψης, όπου βρίσκονται και οι δύο κατακόρυφοι πυρήνες επικοινωνίας. Αυτή η διαίρεση επιτρέπει στον κάθε όροφο να στεγάσει μια διακεκριμένη χρήση σύμφωνα με το πρόγραμμα και να λειτουργεί ενδεχομένως με ανεξάρτητο ωράριο. Επιπλέον, υπάρχει ευελιξία για ενδεχόμενες αλλαγές χρήσης. Στον πρώτο όροφο χωροθετείται το γυμναστήριο, με δύο κύριες αίθουσες, στο δεύτερο όροφο η σχολή χορού με αντίστοιχη διάταξη και στον τρίτο όροφο χωροθετείται η βιβλιοθήκη με διάταξη που περιλαμβάνει κεντρικό χώρο βιβλιοθήκης - αναγνωστηρίου, αίθουσα ηλεκτρονικών υπολογιστών - Διαδικτύου και γραφεία. Στις ανώτερες στάθμες (4ο - 6ο όροφο) αναπτύσσεται η αίθουσα θεαμάτων, χωρητικότητας 300 ατόμων, που έχει σχεδιαστεί για πολλαπλές χρήσεις. Περιλαμβάνει εγκαταστάσεις πλήρους θεατρικής υποδομής, με εξοπλισμένη σκηνή, που έχει άνοιγμα πλάτους 9 m, ύψους 4 m και συνολικό βάθος με το προσκήνιο 7,45 m. Το εσωτερικό ύψος, 9,5 m, είναι επαρκές για την κατακόρυφη ανάρτηση σκηνικών (με σταγκόνια).
Παράλληλα, ο χώρος μπορεί να λειτουργήσει για μουσικές εκδηλώσεις, συνέδρια, συγκεντρώσεις και άλλες σχετικές χρήσεις. Ο χώρος των θεατών διαμορφώθηκε αμφιθεατρικά, με ξύλινα δάπεδα από δοκίδες κολλητής ξυλείας επάνω σε ειδική ηχομονωτική υπόβαση, επενδύσεις με ηχητικά πετάσματα και βελούδινα καθίσματα με ηχοαπορροφητική κάτω επιφάνεια. Στο πίσω μέρος της αίθουσας σε υψηλότερη στάθμη υπάρχει άνετος χώρος υποστήριξης του χώρου θεαμάτων με εγκαταστάσεις μετάφρασης - εξυπηρέτησης συνεδρίων, ελέγχου φωτισμού - ηχητικών εγκαταστάσεων και δυνατότητα τοποθέτησης πλήρους συστήματος κινηματογραφικών προβολών. Οι κοινόχρηστοι χώροι εξυπηρέτησης του κοινού (φουαγιέ) είναι άνετοι και τοποθετούνται σε δύο στάθμες στη δεξιά και πίσω πλευρά της κάτοψης. Η κύρια όψη αποτελεί σύνθεση τριών βασικών στοιχείων. Το χαμηλότερο τμήμα (ισόγειο και τρεις τυπικοί όροφοι) διαμορφώνεται σε υποχώρηση πίσω από μια υψίκορμη αστική στοά, που στο ισόγειο είναι διαμπερής και οδηγεί στις εισόδους και στο διαμορφωμένο ακάλυπτο. Αυτή η περιοχή πλαισιώνεται από φέροντα στοιχεία (τοιχία και δο- κούς) μορφής Π. Το τριώροφο τμήμα της όψης σε υποχώρηση καλύπτεται με μεταλλικό υαλοπέτασμα αλουμινίου, που διαμορφώνεται με εναλλαγή συνεχών γραμμικών ανοιγμάτων και μεταλλικών “στηθαίων” κάτω από τις ποδιές των παραθύρων. Στη δεξιά πλευρά της όψης το κλιμακοστάσιο υπογραμμίζεται ως κατακόρυφο συνεχές στοιχείο, με οριζόντια μεταλλικά παράθυρα
αλουμινίου. Η ύπαρξη των διαφορετικών σταθμών στα πλατύσκαλα δίνει την αφορμή να υπογραμμιστούν αυτά τα ενδιάμεσα επίπεδα. Στο επάνω μέρος ο αναρτημένος μεταλλικός πρόβολος της σκηνής, με κεκλιμένο προς τα έξω το εμπρόσθιο τμήμα του, επενδύεται με πετάσματα από ειδικά επεξεργασμένο ξύλο. Έτσι υποδηλώνεται διακριτικά η ελαφρά κατασκευή και η σημασία του τόπου, όπου εντοπίζονται τα πολιτισμικά δρώμενα. Εδώ υπάρχουν ελάχιστα σχισμοειδή μικρά ανοίγματα που αντιστοιχούν στα καμαρίνια. Ένα πρόσθετο στοιχείο της όψης είναι το αναρτημένο μεταλλικό στέγαστρο, που σηματοδοτεί την κεντρική προσπέλαση του κοινού προς την είσοδο.
Συνολικά η σύνθεση εντάσσεται σε μια σύγχρονη αρχιτεκτονική προσέγγιση, με καθαρές αφαιρετικές επιφάνειες. Οι εσωτερικές λειτουργίες του πολιτιστικού κέντρου υποδηλώνονται διακριτικά στην πρόσοψη. Υπάρχει ακόμη μια έμμεση αναφορά στην παραδοσιακή αρχιτεκτονική της ευρύτερης περιοχής με την ανοιχτή εσωτερική αυλή, τη βαρύτερη βάση και την έντονη προεξοχή του κυρίαρχου χώρου του θεάτρου στη στέψη με την ελαφρά κατασκευή από μέταλλο και ξύλο. Το κτίριο υλοποιήθηκε με χαμηλό κόστος, σύμφωνα με τις προδιαγραφές της μελέτης εφαρμογής, χωρίς καμία υπέρβαση στη φάση της κατασκευής.

Το κτίριο σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε κατά παραγγελία των ιδιοκτητών, σε οικόπεδο εντός του αστικού ιστού της πόλης του Βόλου.
Μεγαλύτερη πρόκληση για την επίτευξη των ενεργειακών στόχων, ώστε να είναι σε πλήρη συμφωνία με το πρότυπο "Passiv Haus", υπήρξε η ασυνήθης μεγάλη σχέση εξωτερικών επιφανειών έναντι των εσωτερικών χώρων. Το γεγονός αυτό αποτελεί απαγορευτική σχεδιαστική συνθήκη, καθότι συνήθης πρακτική είναι ο περιορισμός των απωλειών να βασίζεται σημαντικά και στον περιορισμό των εξωτερικών επιφανειών.
Η επιθυμία για ένα χαμηλό κτίριο, το οποίο να "αγκαλιάζει" τους εξωτερικούς χώρους και να εξασφαλίζει ιδιωτικότητα μέσα στον πυρήνα ενός αστικού ιστού, απέχει πολύ από την πάγια πρακτική σχεδίασης ενός συμπαγούς κτιρίου. Ταυτόχρονα η ικανότητα απορρόφησης ηλιακής ακτινοβολίας, που είναι κρίσιμος παράγοντας για τα παθητικά ηλιακά κέρδη κατά τη διάρκεια της χειμερινής περιόδου, υπήρξε εξ αρχής σημαντικά περιορισμένη. Η μορφολογία των όμορων κτιρίων αλλά και ο μέτριος έως κακός προσανατολισμός του οικοπέδου δεν προσέφερε πολλές δυνατότητες για παθητική θέρμανση το χειμώνα.

Αρχιτεκτονικός σχεδιασμός
Βασικός στόχος, ήταν να μειωθούν οι πιθανές απώλειες σε ένα επίπεδο σημαντικά μεγαλύτερο από αυτό που απαιτείται συνήθως για "παθητικά κτίρια" στην Ελλάδα. Αυτός ήταν ο λόγος που το αρχιτεκτονικό σχέδιο εξαρχής βασίστηκε σε μία μεθοδολογία που ολοκληρωτικά αποκλείει όλες τις πιθανές θερμογέφυρες. Επίσης, λήφθηκαν μέτρα ώστε να μειωθεί όσο το δυνατόν περισσότερο η έκθεση των εξωτερικών επιφανειών στο περιβάλλον, με την προσθήκη ενδιάμεσων μη θερμαινόμενων χώρων βοηθητικής χρήσης. Τα επίπεδα θερμομόνωσης αυξήθηκαν μέχρι επίτευξης του ιδανικού επιπέδου οικονομοτεχνικής σκοπιμότητας.
Αποτέλεσμα των ως άνω ήταν ο σχεδιασμός μιας κατοικίας αποτελούμενης από τέσσερα στατικά αυτόνομα κτίρια, εφαπτόμενα το ένα στο άλλο ως εξής:
α. Το βασικό κτίριο περιλαμβάνει τους θερμαινόμενους χώρους και πρακτικά όλους τους εσωτερικούς χώρους καθημερινής χρήσης. Η κύρια κατοικία, αποτελείται από μια ενιαία σαλονοτραπεζαρία, ένα κυρίως υπνοδωμάτιο με λουτρό, ένα δωμάτιο επισκεπτών και ένα δευτερεύον λουτρό στο ισόγειο. Ο πρώτος όροφος αποτελείται από δύο υπνοδωμάτια και λουτρό, ενώ το υπόγειο αποτελείται από όλα τα μηχανικά συστήματα και ένα εργαστήρι.
β. Στο νότιο τμήμα της κατοικίας, το οποίο ήδη σκιαζόταν από τα υφιστάμενα γειτονικά κτίρια, τοποθετήθηκε ο δεύτερος κύριος όγκος που αποτελείται από χώρο στάθμευσης και αποθήκη. Η εναπόθεσή του δίπλα στο παθητικό κτίριο – κατοικία συμβάλει στην απόλυτη θερμική θωράκιση των ήδη μονωμένων επιφανειών.
γ. Στο δυτικό τμήμα, που είναι και η όψη που δέχεται την περισσότερη ηλιακή ακτινοβολία, τοποθετήθηκε ένας παθητικός ηλιακός χώρος, που παρέχει υβριδικές υπηρεσίες στο κτίριο. Οι γυάλινες επιφάνειες που έχουν τη δυνατότητα να σφραγίζουν το χειμώνα, προσφέρουν θετικό ενεργειακό πρόσημο στην όψη. Παράλληλα, ο ηλιακός χώρος σκιάζει και προστατεύει από την ακτινοβολία το καλοκαίρι. Καθ' όλο το υπολειπόμενο μήκος της δυτικής όψης έχει τοποθετηθεί αυτόματο σύστημα σκίασης.
δ. Τέλος, στο ανατολικό τμήμα, δημιουργήθηκε ένας εξωτερικός ημιυπαίθριος χώρος, ο οποίος προστατεύει την κυρία είσοδο από τις καιρικές συνθήκες.
Επιπρόσθετα, κατά τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, υπήρξε μέριμνα ώστε η ολοκληρωμένη λειτουργικότητα να μη δημιουργεί την απαίτηση υλοποίησης προβολικών στοιχείων. Τέλος, λεπτομέρειες συνδέσμων σε κουφώματα και θεμελίωση σχεδιαστήκαν κατάλληλα, ώστε οι ελάχιστες υπολειπόμενες γραμμικές θερμογέφυρες της κατασκευής, να τείνουν σε απόλυτο μηδενισμό. Ο θερμικός φάκελος στο σύνολό του μελετήθηκε βάσει ενός υψηλότερου επιπέδου θερμομόνωσης από αυτό πού χρησιμοποιείται συνήθως στην κλιματική ζώνη του Βόλου.
Με την εισαγωγή και τον υπολογισμό του συνόλου των ως άνω ειδικών χαρακτηριστικών, τα αρχικά φαινομενικά μειονεκτήματα της φτωχής έκθεσης στο ηλιακό φως και της μη ιδανικής κτιριακής γεωμετρίας ισορρόπησαν πλήρως, αποδεικνύοντας έτσι ότι σε κλιματικές ζώνες όπως της Ελλάδας, δεν απαιτείται "θυσία" της αρχιτεκτονικής στο βωμό της ενεργειακής εξοικονόμησης.

Μηχανολογικά Συστήματα
Το μικρό μέγεθος του κτιρίου επιτρέπει την εξαρχής αντιμετώπιση της ενεργειακής απόδοσης ζωτικών χώρων διαβίωσης ως ένα σύνολο, χωρίς τη διάσπαση σε θερμικές ζώνες. Πάραυτα, η εμπειρία έχει αποδείξει πως ακόμα και σε τόσο μικρά κτίρια, μικρές, αλλά όχι αμελητέες θερμοκρασιακές διακυμάνσεις μεταξύ των εσωτερικών χώρων ενδέχεται να παρατηρηθούν. Παρότι βασική επιδίωξη είναι οι άριστες ενεργειακές επιδόσεις, πάντα κυρίαρχος στόχος είναι η εξύψωση των αισθήσεων άνετης διαβίωσης, που επιβάλλεται να είναι κορυφαία και μοναδική για το χρήστη, περισσότερο ακόμα και από τη μοναδικότητα των ελάχιστων ενεργειακών απαιτήσεων. Για το λόγο αυτό οι ζωτικοί χώροι διαβίωσης επιλύθηκαν σε τέσσερις συνολικά θερμικές ζώνες, κάθε μία με δυνατότητα ελέγχου θερμοκρασίας, ώστε να δύναται να επιλεγούν και διαφορετικές τελικές θερμοκρασίες σε έκαστο χώρο.
Το σύστημα κεντρικού αερισμού με ανάκτηση ενέργειας που εγκαταστάθηκε, φροντίζει τη διαρκή αντικατάσταση του εσωτερικού αέρα με φρέσκο, εξοικονομώντας ταυτόχρονα σημαντικά ποσά ενέργειας. Τα πρόσθετα ειδικά χαρακτηριστικά του συστήματος (Bypass, υδραυλικό μεταθερμικό στοιχείο) συντελούν στη διαρκή διατήρηση της θερμικής άνεσης, καθότι επιτρέπουν στο σύστημα, εκτός από φρέσκο νωπό αέρα, να παρέχει και σημαντικά ποσά θέρμανσης και ψύξης στο κτίριο.
Για την εξασφάλιση της ψύξης τους θερινούς μήνες, εγκαταστάθηκαν κλιματιστικές μονάδες, μία σε κάθε όροφο.
Επιπρόσθετα, καίρια εγκατάσταση αποτελεί το αυτόματο σύστημα ελέγχου περσίδων σκίασης, που επιτρέπει ή αποτρέπει την είσοδο ηλιακής ακτινοβολίας κατά το δοκούν, χωρίς να εμποδίζει το φυσικό φωτισμό και τη θέα από τους εσωτερικούς χώρους προς το περιβάλλον.
Η θέρμανση του νερού υποστηρίζεται από τον επίτοιχο λέβητα αερίου και από το ηλιοθερμικό σύστημα. Οι ηλιακοί συλλέκτες είναι τοποθετημένοι στην οροφή του κτιρίου και το δοχείο αδράνειας στο υπόγειο.

Σε μια ιδιαίτερα ευαίσθητη περιοχή στην ανατολική παραλία του Βόλου, ιδιοκτησίας του Οργανισμού Λιμένος, μελετήθηκε και κατασκευάσθηκε ένα μικρό καφέ – αναψυκτήριο. Ο χώρος έχει εξαιρετική θέα προς το λιμάνι, το παραλιακό πάρκο και την εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου, καθώς και το μεγάλο πλεονέκτημα της δροσιάς κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.
Ως δημόσιος χώρος διέπεται από ειδικό καθεστώς, σύμφωνα με το οποίο επιτρέπεται η κατασκευή κτιρίων με μικρό εμβαδόν, τα οποία εδράζονται στο έδαφος χωρίς παρεμβολή της κλασικής βαθιάς θεμελίωσης.
Επιλέχθηκε η λύση της χρησιμοποίησης ενός κλασικού μεταλλικού κοντέινερ, εικόνας συμβατής με τις λειτουργίες των λιμανιών, το οποίο με τις κατάλληλες μεταρρυθμίσεις μπορούσε να εξυπηρετήσει τις απαιτούμενες λειτουργίες. Το κοντέινερ, διαστάσεων 2,50 m πλάτος x 12,00 m μήκος x 2,90 m ύψος, μετασχηματίστηκε σε εργοστάσιο μεταλλικών κατασκευών και εγκαταστάθηκε έτοιμο προς χρήση με τη βοήθεια γερανού.
Τοποθετήθηκε με τη μεγάλη του πλευρά παράλληλα με την παρακείμενη οδό Φιλελλήνων, δημιουργώντας ένα οπτικό και ηχητικό φράγμα από το μεγάλης κυκλοφορίας δρόμο προς το χώρο ανάπαυσης των επισκεπτών και πελατών.
Η επιμήκης κάτοψη είναι χωρισμένη σε δύο ανεξάρτητα τμήματα. Το πίσω τμήμα περιλαμβάνει τους απαραίτητους χώρους υγιεινής και το μπροστινό, προς την πλευρά της θάλασσας, το παρασκευαστήριο και το χώρο σερβιρίσματος, ο οποίος ανοίγει για λόγους καλύτερης εξυπηρέτησης και στις τρείς πλευρές. Έγινε προσπάθεια διατήρησης των βασικών μορφολογικών και κατασκευαστικών χαρακτηριστικών του κοντέινερ και παράλληλα η μετασκευή του πληροί τις ανάγκες θερμομόνωσης, ηχομόνωσης, πυροπροστασίας, στατικής επάρκειας και ασφαλούς έδρασης στο έδαφος. Εσωτερικά επενδύθηκε με πυράντοχη γυψοσανίδα και 6 cm πετροβάμβακα, ενώ εξωτερικά από την επάνω πλευρά έγινε υγρομόνωση και συλλογή – απορροή όμβριων με εμφανείς υδρορροές. Για τη δημιουργία του μεγάλους ανοίγματος προς την ανατολική πλευρά αφαιρέθηκε η υπάρχουσα φέρουσα πτυχωτή λαμαρίνα και κατασκευάσθηκε μεταλλικό δοκάρι δικτυωματικής μορφής, το οποίο κρύφτηκε πίσω από τη μεταλλική μαύρη ταμπέλα. Ο πάγκος σερβιρίσματος και στις τρείς πλευρές επενδύθηκε με ειδικό ξύλο και βάφτηκε με ανοιχτόχρωμο βερνίκι.
Περιμετρικά για την τοποθέτηση των τραπεζοκαθισμάτων κατασκευάστηκε ξύλινο deck. Το κοντέινερ βάφτηκε σε ανοιχτό γκρι χρώμα και σε μαύρο ο λογότυπος και η λαμαρίνα επικάλυψης της νέας δοκού ενίσχυσης του φορέα. Έγινε προσπάθεια πλήρους ένταξης στο υφιστάμενο φυσικό περιβάλλον και αποφυγή κοπής των υπαρχόντων δένδρων.
Πρόκειται για μια εφήμερη, ελαφρά και πλήρως αναστρέψιμη κατασκευή, η οποία μπορεί κάλλιστα να αποξηλωθεί και εύκολα να μεταφερθεί από τον συγκεκριμένο χώρο όταν εκλείψουν πλέον οι λόγοι για τους οποίους δημιουργήθηκε.

Το διαμέρισμα αποτελεί τη δεύτερη κατοικία για ένα ζευγάρι, που σαν επιθυμία είχε να απολαμβάνει τα ηλιόλουστα πρωινά της πόλης μέσα σε ένα χώρο, που, με αφαιρετικό τρόπο, να προσφέρει μια μικρή αναδρομή στην τοπική αρχιτεκτονική. Βρίσκεται σε μία πολυκατοικία του 1920 στην Βαρκελώνη. Είναι ένα τριγωνικό, στενό διαμέρισμα με δύσκολο χαρακτήρα, λόγω της υπερβολικής διάτμησης του χώρου στο παρελθόν, και μοναδική πηγή φυσικού φωτός αποτελούν τα δύο ανοίγματα στην πρόσοψη.
Οι αρχιτέκτονες αρχικά, απάλλαξαν το χώρο από τους περιττούς τοίχους και το σκοτεινό του χαρακτήρα. H αποκατάσταση των αυθεντικών στοιχείων, όπως η εντυπωσιακή οροφή, "απαίτησε" αφαίρεση στρώσεων ψευδοροφής και επισκευή των δοκαριών. Αντίθετα, η προσπάθεια για την αποκατάσταση των αυθεντικών χειροποίητων πλακιδίων βρήκε ως εμπόδιο την κλίση της πλάκας του δαπέδου, η οποία έχριζε άμεσης ανακατασκευής.
Η μέθοδος σχεδιασμού για την αντιμετώπιση της νέας οργάνωσης του χώρου είναι η χρήση ενός κατά μήκους άξονα, που νοητά διαπερνά την κάτοψη από την πιο στενή γωνιά καταλήγοντας στο μέσο της πρόσοψης. Οι διαφορετικοί όγκοι, όπως η νησίδα της κουζίνας, το κρεβάτι και ο λουτήρας έχουν τοποθετηθεί κάθετα προς σε αυτόν, απελευθερώνοντας τους τοίχους από την παραδοσιακή τοποθέτηση χρήσεων, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα μία σύγχρονη εμπειρία του χώρου.
Ένας δεύτερος άξονας διαπερνά το χώρο, χωρίζοντάς τον σε δυο βασικές ζώνες: καθιστικό με κουζίνα και κρεβατοκάμαρα με λουτρό. Αυτός ο άξονας παίρνει τη μορφή μιας κομψής διάτρητης μεταλλικής κατασκευής, το "lightbox" που έχει σκοπό να φιλτράρει το φυσικό φως και να το στέλνει στο εσωτερικό του χώρου, αγκαλιάζοντας την ίδια στιγμή το λουτρό. Ως αποτέλεσμα, η εσωστρεφής ζώνη του ύπνου και του μπάνιου εκμεταλλεύεται πλήρως τις ιδιότητες του φυσικού φωτισμού. Τις βραδινές ώρες το "lightbox" επαναπροσδιορίζεται ως ένας "ενισχυτής" του τεχνητού φωτισμού και λειτουργεί ως μια φωτεινή εγκατάσταση.
Δεδομένου ότι το αρχικό δάπεδο ήταν κατεστραμμένο, οι αρχιτέκτονες το αντικατέστησαν με καινούργια χειροποίητα πλακάκια, τοποθετημένα σε ένα νέο πρωτότυπο μοτίβο που εξαπλώνεται στο χώρο, όχι με τις παραδοσιακά επαναλαμβανόμενες αλλά με εξελισσόμενες γεωμετρικές συνθέσεις.
Καθρέπτες έχουν τοποθετηθεί σε επιλεγμένα σημεία του σπιτιού, όπως στο νησίδα της κουζίνας και στο "lightbox", βοηθώντας το χώρο να αναπτυχθεί και το φως να πολλαπλασιαστεί. Όλες οι ηλεκτρικές εγκαταστάσεις είναι επιφανειακά τοποθετημένες, ειδικά σχεδιασμένες για το διαμέρισμα έχοντας ως στόχο να πλαισιώνουν την οροφή και να κοσμήσουν τους τοίχους. Τέλος, όλα τα φωτιστικά και η καρέκλα στο καθιστικό, έχουν σχεδιαστεί και κατασκευαστεί από τους αρχιτέκτονες.